Grigori Kulik

Grigori İvanoviç Kulik (Rusça: Григорий Иванович Кулик; 9 Kasım 1890, Dudnikovo, Rus İmparatorluğu - 24 Ağustos 1950, Moskova), Kızıl Ordu'nun komutanlarından biri, Sovyetler Birliği Mareşali.

Grigori İvanoviç Kulik
Григорий Иванович Кулик
Doğum 9 Kasım 1890
Dudnikovo, Poltava Gubernyası
Ölüm 24 Ağustos 1950 (59 yaşında)
Moskova
Bağlılığı  Rus İmparatorluğu (1914-1917)
 Rusya SFSC (1917-1922)
 Sovyetler Birliği (1922-1946)
Hizmet yılları 1912-1946
Rütbesi
Komuta ettiği 5. Kızıl Ordu, 10. Kızıl Ordu, 14. Kızıl Ordu, 1. Süvari Ordusu, Kuzey Kafkaz Askerî Bölgesi, 3. Nişancı Kolodusu, 54. Ordu, 4. Muhafız Ordusu
Savaşları/Çatışmaları I. Dünya Savaşı, Rusya İç Savaşı, Sovyet-Polonya Savaşı, İspanya İç Savaşı, Kış Savaşı, II. Dünya Savaşı
Madalyaları

Çarlık Ordusu'nda I. Dünya Savaşı'na katılan Kulik, 1917'de Bolşevik Partisi'ne, 1918'de Kızıl Ordu'ya katıldı. Rus İç Savaşı sırasında bir topçu komutanıydı. 1937 - 1941 yılları arasında Kızıl Ordu genel topçu kuvvetleri komutanı olarak görev yaptı. Dalkavukluk derecesinde bir Stalinciydi. Askeri geleneklere katı bir biçimde bağlıydı ve 1930'lu yıllarda bir takım reformlar yapılmasını öneren Mihail Tuhaçevski'ye şiddetle karşıydı. Doğal olarak Stalin'in 1937 - 1938 yıllarında sürdürdüğü "Büyük Temizlik" kıyımında sağ kaldı. Sağ kalmanın ötesinde 1939 yılında Savunma Halk Komiseri Yardımcılığı'na getirildi. Kış Savaşı'nda Finlandiya'daki Sovyet topçusuna komuta etti. Yine de Sovyetler Birliği Kahramanı onur madalyasına hak kazandı ve "ülkeye üstün hizmetleri ve kişisel cesaret"i övüldü.[1]

Sovyetler Birliği'nin ilk mareşallerinden biri oldu. Semyon Timoşenko ve Boris Şapoşnikov ile birlikte 8 Mayıs 1940'ta mareşalliğe terfi ettirildi. Yeteneksiz bir subay olarak ünlenmişti, bir "kanlı soytarı" ve kabadayı. Fakat Stalin'e yakınlığı onu tenkitlerin dışında tuttu. Yine de Stalin'e yakınlığı karısı Kira Simoniç'i korumaya yetmedi, terfi etmesinden iki gün önce Stalin'in emriyle tutuklanmış, daha sonra da infaz edilmiştir.[2]

Barbarossa Harekâtı başladığında Leningrad bölgesinde 54. Ordu komutanıydı. Bölgedeki Kızıl Ordu yenilgilerinde payı oldu. Daha sonra 1942 yılı Mart ayında rütbesi indirildi.

Savaştan hemen sonra Stalin ve NKVD Şefi Lavrenti Beriya tarafından yürütülen yeni tasfiye hareketi sırasında telefonları gizlice dinlendi. Politikacılar ve generaller konusundaki bazı konuşmaları yüzünden 1947 yılında tutuklandı. Vatana ihanet suçundan ölüme mahkûm edildi ve 24 Ağustos 1950 tarihinde infaz edildi.

Kaynakça
  1. Current Biography 1942, pp474-75
  2. Sebag-Montefiore 293-4, 332
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.