Stećak

Stećak (Kirilce: Стећак, çoğul: Stećci, Стећци), Bosna-Hersek ve Hırvatistan, Karadağ ve Sırbistan'ın sınır bölgelerine dağılmış olan anıtsal Orta Çağ mezar taşlarının adıdır. Modern Bosna Hersek sınırları içinde yaklaşık 60.000, Hırvatistan'da 4,400, Karadağ'da 3,500 ve Sırbistan'da 2,100 mezar taşı, 3,330 farklı bölgede ve kötü koşullarda varlığını sürdürmektedir.[1][2]

Stećci - Ortaçağ Mezarlıkları Mezar Taşları
UNESCO Dünya Mirası
Radimlja nekropolünde bir stećak
Konum  Bosna-Hersek,  Hırvatistan,  Karadağ,  Sırbistan
Kriter Kültürel: iii, vi
Referans 1504
Tescil 2016 (40. oturum)
Bölge Avrupa ve Kuzey Amerika

12. yüzyılın ortasıyla 13. yüzyılın ilk bölümlerinde ortaya çıkan mezar taşları 14. ve 15. yüzyıllarda zirve noktasına ulaştı ve 16. yüzyılın başlarında Osmanlı İmparatorluğu'nun bölgeyi ele geçirmesinden sonra kaybolmaya başladı.[1] Bosna, Katolik ve Ortodoks Kilisesi takipçilerinin ortak bir geleneği idi[3] ve çoğunlukla otonom Ulah halkı ile ilişkili idi[4][5], ancak özgün etnik ve dini aidiyeti hala belirsizdir.[6] Üzerindeki yazıtlar çoğunlukla yok olmuş Bosna Kiril alfabesi yazılmıştır. Bu mezar taşlarının en büyük koleksiyonundan biri, Bosna-Hersek'teki Stolaç'ın batısında yer alır ve Radimlja olarak bilinir.[2]

Stećci, 2016 yılında UNESCO tarafından Dünya Mirası alanı olarak ilan edilmiştir. Bunlar, 22'si Bosna Hersek, 2'si Hırvatistan, 3'ü Karadağ ve 3'ü Sırbistan'da yer alan toplam 28 nekropol alanındaki 4,000 anıt arasından seçilmiştir.[7]

Kaynakça
  1. "Joint Nomination for Inclusion of Stećci - Medieval Tombstones in the World Heritage List". UNESCO. 14 Nisan 2014. 10 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2017.
  2. Musli, Emir (23 Kasım 2014). "Čiji su naši stećci?" (Boşnakça). Deutsche Welle. 7 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2016.
  3. Walasek, Helen (2002). "Marian Wenzel 18 Aralık 1932 - 6 Ocak 2002". Bosnian Institute. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2017.
  4. Lovrenović 2013, s. 52, 72, 176, 307.
  5. Ciobanu 2018, s. 5.
  6. Trako 2011, s. 71–72, 73–74.
  7. "Examination of nominations of cultural properties to the World Heritage List". UNESCO. 2016. 21 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mart 2017.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.