Suudi Arabistan'da Şiilik

Hükümet, din ve etnisite[1] hakkında nüfus sayımı yapmamakla birlikte, bazı kaynaklar Suudi Arabistan'daki Şiilerin %10[2][3][4] oranında, diğer kaynaklar ise Suudi Arabistan'ın yaklaşık 20 milyon yerlisinin %15'in[5] Şii olduğunu iddia ediyor. Modern Suudi Arabistan Krallığı, 1932 yılında, Vehhabîlik olarak bilinen Sünni İslam'da geriye dönük bir hareketin takipçileri olan Suud Hanedanlığı tarafından kuruldu. Dini kurumlara, mahkemelere ve krallığın eğitimine hükmeden Vehhabîlik idealinin takipçileri,[6] "Müslümanların klasik metinlerde, Kuran'da ve Sünnette bulunan İslam'ın yorumuna geri dönmeleri gerektiğine" inanırlar. Ayrıca, "Şiilerin saygı duyduğu imamlar gibi kutsal insanlardan şefaat arayan Müslümanların 'gerçek' Müslüman olmadıklarına" da inanıyorlar.[7][8] Şiilerin dönüşümünü zorlamaya yönelik girişimler sık olmamasına rağmen, Suudi Arabistan'da ve hatta idamlarda (hem yasal hem de yargısız) ciddi ayrımcılıkla karşı karşıyadırlar.

 
İslam ile ilgili bir dizindir.

Şiilik
İslam portali

Suudi Arabistan'ın İsnaaşeriyye Şii topluluğu, başta Katif ve el-Ahsa olmak üzere esas olarak ülkenin Doğu Bölgesi'nde yoğunlaşmışlardır. Nahavile olarak bilinen bir Şii toğluluğu da Medine'de var.

Dış bağlantılar

Kaynakça
  1. Hollie, McKay (12 Aralık 2016). "Number of Christians celebrating Christmas in Saudi Arabia growing, but religious liberty isn't". Fox News. Fox News. 25 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2016.
  2. Saudi Arabia's Shiite press for rights 7 Nisan 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.| bbc|by Anees al-Qudaihi | 24 March 2009
  3. Council on Foreign Relations 11 Nisan 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.| Author: Lionel Beehner| June 16, 2006
  4. Nasr, Shia Revival, (2006) p. 236
  5. "Demography of Religion in the Gulf". Mehrdad Izady. 2013. 22 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2018.
  6. Commins, David (2009). The Wahhabi Mission and Saudi Arabia. I.B.Tauris. ss. 155-6.
  7. Commins, David (2009). The Wahhabi Mission and Saudi Arabia. I.B.Tauris. ss. 155-6. Muhammad ibn Abd al-Wahhab [...] insisted that invoking and making vows to holy men indeed constituted major idolatry and that it was proper to deem as infidels anyone who failed to view such practices as idolatry. [...] He then stated that if one admits that these practices are major idolatry, then fighting is a duty as part of the prophetic mission to destroy idols. Thus, the idolater who call upon a saint for help must repent, If he does so, his repentance is accepted. If not, he is to be killed.
  8. Ibn Ghannam, Hussien (1961). Tarikh najd. Kahire. s. 438.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.