Türkiye'de hidroelektrik enerjisi
Türkiye'de hidroelektrik enerjisi, birincil enerji üretiminin %14'ünü, toplam tüketiminin %3,9'unu karşılamaktadır[1].
Türkiye'nin enerji üretimi 32.229 bin TEP (ton eşdeğer petrol), hidrolik enerji üretimi 4.501 bin TEP 'tir. 114.480 bin TEP tüketimin 4.501 bin TEP'i (%3,9) hidrolikten sağlanmaktadır.
Türkiye'nin hidroelektrik enerji potansiyeli, dünyanın %5'ine, Avrupa'nın %16'sına karşılık gelir[1]. Potansiyel açısından Avrupa'da Norveç'ten sonra ikinci sıradadır. Türkiye'nin 47.947 MW/yıl (megawatt/yıl) hidrolik potansiyel gücün, 19.619 MW/yıl'lık bölümü yani %41,3'ü işletme halindedir. Yapılmakta olan 8.343 MW/yıl kapasiteli 256 hidroelektrik santralin devreye girmesi ile potansiyelin kullanımı %58,9'a çıkacaktır. Türkiye halen hidroelektrik potansiyelini ekonomik olarak kullanamamaktadır.
Türkiye'de iklime bağlı hidroelektrik üretimi yıldan yıla değişkenlik gösterir. Güneydoğu Anadolu Projesi hidrolik güç açısından önemlidir. Proje tamamlandığında 19 HES'den 7476 MW kurulu güç ve 27 milyar kWh/yıl (kilowatt.saat/yıl) elektrik üretilecektir.
Önemli Hidroelektrik Santralleri
Türkiye'deki bazı önemli hidroelektrik santralleri şunlardır:
Göl | Yüzölçümü (km²) | Kapasite(MW) | Üretim | Yer |
Atatürk Barajı | 817 | 2.400 | 8.900 GWh | Adıyaman,Şanlıurfa |
Keban Barajı | 675 | 1.330 | 6.000 GWh | Elâzığ,Tunceli,Erzincan |
Karakaya Barajı | 298 | 1.800 | 7.354 GWh | Malatya,Elâzığ,Diyarbakır |
Hirfanlı Barajı | 262 | 128 | 400 GWh | Ankara,Kırşehir |
Altınkaya Barajı | 118 | 700 | 1.632 GWh | Samsun |
Sarıyar Barajı | 83 | 128 | 378 GWh | Ankara, Eskişehir |
Seyhan Barajı | 67 | 54 | 350 GWh | Adana |
Kılıçkaya Barajı | 64 | 124 | 332 GWh | Sivas, Giresun |
Aslantaş Barajı | 49 | 133 | 569 GWh | Osmaniye |
Demirköprü Barajı | 47 | 69 | 193 GWh | Manisa |
Karacaören Barajı | 45 | 32 | 142 GWh | Burdur,Isparta |
Menzelet Barajı | 42 | 248 | 515 GWh | Kahramanmaraş |
Kaynakça
- YILMAZ, Mutlu (2012). "Türkiye'nin Enerji Potansiyeli ve Yenilenebilir Enerji Kaynaklarının Elektrik Enerjisi Üretimi Açısından Önemi" (PDF). Ankara Üniversitesi Çevrebilimleri Dergisi. Erişim tarihi: 20 Kasım 2015.