Türkiye'de muhafazakârlık

Türkiye'de muhafazakârlık, genel anlamdaki muhafazakârlık ideolojisinin Türkiye'de nasıl anlaşıldığını ifade etmektedir.

Muhafazakârlık

İdeoloji
1950 Türkiye genel seçimlerinde Demokrat Parti'nin kullandığı ünlü seçim afişi

Türkiye'deki muhafazakârlık anlayışı dönem dönem farklı ideoloji ve görüşlerle birlikte de var olmuştur ve esas olarak sağcılık ile eş anlamlı olarak değerlendirilmektedir. Bu genel kanıyı eleştiren İdris Küçükömer gibi isimler ise Türkiye'de sağ olarak anılan çizginin aslında sol olarak isimlendirilmesi gerektiğini öne sürmektedir.[1] Muhafazakârlığın birlikte yaşam alanı bulduğu görüşler ve ideolojiler arasında İslami demokrasi, İslamcılık ve milliyetçilik yer almaktadır. Bunun neticesinde muhafazakâr demokrasi gibi kavramlar ortaya çıkmıştır ve çeşitli muhafazakâr partiler bu etiketi benimsemiştir.[2] Milliyetçilik, İslamcılık ve muhafazakârlığın iç içe geçtiği anlayış ise "Türk tipi muhafazakârlık" olarak ele alınmaktadır.[3]

Muhafazakâr siyaset
Millî Görüş hareketinin lideri, eski Başbakan Necmettin Erbakan

Türkiye'de özellikle Demokrat Parti ile başlayıp 1980 Askeri Darbesi sonrasında Anavatan Partisi ve Refah Partisi ile devam ettirilen ve Adalet ve Kalkınma Partisinin devamcısı olduğunu öne sürdüğü çizgi İslami muhafazakâr anlayışın siyaseten kendini yakın gördüğü tarihsel arka plandır. Türkiye'deki muhafazakâr anlayışın Kemalizm karşıtlığı üzerinden kendini tanımladığı da öne sürülmektedir.[4] Bunun yanı sıra Türkiye'deki muhafazakârlık anlayışının İslamcılık ve milliyetçilik ile fazla iç içe geçmiş olmasından dolayı bağımsız bir görüş olamadığı da söylenebilir.[5] Türkiye'deki muhafazakâr liderlerin giderek otoriter bir anlayışa savrulduğu öne sürülmektedir.[6] Türkiye'deki muhafazakârların tartıştığı ve savunduğu konular arasında ahlaki ve toplumsal yapının gidişatı, kültürel mirasın korunması, geleneğin ihyası, Batı merkezli anlayışların reddi veya nasıl topluma adapte edileceği sorgulaması, İslam'ın Türkiye toplumundaki yeri ve önemi, Osmanlı kültürü ve mirasına bakış ile Kemalist dönemin yanlışlarının düzeltilmesi gibi konular yer almaktadır.[7]

Toplumda muhafazakârlık

2006 yılında kendisini "muhafazakâr değil" olarak tanımlayanların oranı %12,6 iken bu oran 2012'de %8,6'ya gerilemiştir.[8] Son araştırmalarda kendisini muhafazakâr olarak tanımlayanların oranının ise 2013'te %39,2 iken 2015 yılında %20,7'ye gerilediğini göstermektedir.[9]

Siyasi partiler

Ayrıca bakınız

Kaynakça
  1. Nuray Mert - İdris Küçükömer ve Türkiye'de sağ-sol meselesi - Radikal - 05.06.2007
  2. "Turkey: from conservative democracy to popular authoritarianism | openDemocracy". opendemocracy.net. 22 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ekim 2016.
  3. "Radikal - Türk tipi muhafazakârlığın 10 temel özelliği". 17 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ekim 2016.
  4. "Turkey's Liberals, Religious Conservatism, and Kemalism". turkeyanalyst.org. 17 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ekim 2016.
  5. "The New York Times". nytimes.com. 29 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2016.
  6. "Turkey's Creeping Authoritarianism: Is the Resistance Enough?". huffingtonpost.com. 17 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2016.
  7. Piri Medya. "Millet biziz, devlet biz - SERDAR TUNCER". yenisafak.com. 17 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2016.
  8. "Conservatism in Turkey becomes more mainstream, survey shows - LOCAL". hurriyetdailynews.com. 7 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2016.
  9. "Türkiye Sosyal-Siyasal Eğilimler Araştırması – Kantitatif Araştırma Özeti" (PDF). TÜRKİYE ARAŞTIRMALARI MERKEZİ, Kadir Has Üniversitesi. 4 Şubat 2016. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2016.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.