Anna Leonowens

Anna Harriette Leonowens (d. Ann Hariett Emma Edwards;[1] 5 Kasım 1831 - 19 Ocak 1915), İngiliz-Hint veya Hint doğumlu İngiliz[2] seyahat yazarı, eğitimci ve sosyal aktivisttir.

Anna Leonowens
Anna Leonowens, y. 1905
Doğum Ann Hariett Emma Edwards
05 Kasım 1831(1831-11-05)
Ahmednagar, Bombay, Hindistan
Ölüm 19 Ocak 1915 (83 yaşında)
Montreal, Québec, Kanada
Evlilik Thomas Leon (veya Lane/Lean) Owens (1849–1859)
Çocuk(lar) Selina Leonowens (1850–1852)
Thomas Leonowens (1853–1854)
Avis Annie Crawford Connybeare
Louis T. Leonowens

Siyam Kralı Mongkut'un çocuklarına öğretmen olarak Siyam'daki (modern Tayland ) deneyimlerini anlatan Siyam Sarayı'ndaki İngiliz Mürebbiye (1870) kitabı ile anılarının yayımlanmasıyla tanındı. Leonowens'in kendi hikâyesi Margaret Landon'un en çok satan romanı Anna ve Siyam Kralı'nda (1944) ve Rodgers ve Hammerstein'ın 1951 müzikali The King and I gibi diğer eserlerde kurgulanmıştır.

Leonowens hayatı boyunca Avustralya, Singapur ve Penang, Amerika Birleşik Devletleri, Kanada ve Almanya'da da yaşadı. Daha sonra Hindoloji alanında bir öğretim üyesi oldu, kadınların oy hakkını savundu. Diğer başarılarının yanı sıra, Nova Scotia Sanat ve Tasarım Kolejini kurdu.

Erken yaşamı ve ailesi

Anna Leonowens'in annesi Mary Ann Glascott, babası Çavuş Thomas Edwards'dır.[3] Anna, babasının ölümünden üç ay sonra 5 Kasım 1831'de Şirket tarafından yönetilen Hindistan'ın Bombay Başkanlığında Ahmednagar'da doğdu. Ann Hariett Emma Edwards olarak vaftiz edilirken, Leonowens daha sonra Ann'i "Anna", Hariett'i "Harriette" olarak değiştirdi ve üçüncü adı Emma'yı kullanmayı bıraktı.

Leonowens'in anne tarafından büyükbabası William Vawdrey (veya Vaudrey) Glascott, Bombay Ordusunda 4. Alay Bombay Yerli Piyade'de İngiliz doğumlu bir subaydı. Glascott Hindistan'a 1810'da geldi[4] ve karısının adı bilinmemekle birlikte görünüşe göre 1815'te evlendi.[5] Biyografi yazarı Susan Morgan'a göre, resmi İngiliz kayıtlarında Glascott'un karısıyla ilgili kasıtlı bilgi eksikliğinin tek geçerli açıklaması, onun "Avrupalı olmaması"dır.[6] Morgan onun "büyük olasılıkla" Anglo-Hint (karışık ırktan) olduğunu ve Hindistan'da doğduğunu söylüyor. Anna'nın annesi Mary Anne Glascott, 1815 veya 1816'da doğdu.

Anna Leonowens'ın yetişkin yaşamının büyük bir bölümünde ailesiyle hiçbir teması olmadı ve Galler, Caernarfon'da "Crawford" soyadıyla doğduğunu iddia ederek ve babasının rütbesini rütbesini Kaptan olarak vererek kökenini gizlemeye özen gösterdi. Bunu yaparak, sadece kendisini değil, muhtemelen karışık ırk mirası bilinmediğinde daha büyük fırsatlara sahip olacak çocuklarını da korudu. Soruşturmalar, Caernarfon'daki doğumuna dair hiçbir kayıt bulamadı, bu haber, onu uzun zamandır en ünlü yerlilerinden biri olarak iddia eden kasaba için bir şok oldu.[7]

Anna'nın doğumundan birkaç ay sonra annesi yeniden evlendi. Üvey baba, Kraliyet Mühendisleri'nin İrlandalı Katolik onbaşı Patrick Donohoe idi. Aile, üvey babanın ardından defalarca Batı Hindistan'a taşındı. 1841'de Gujarat, Deesa'ya yerleştiler.[8] Anna, Bombay Eğitim Derneği'nin Byculla'daki (şimdi Mumbai'nin bir mahallesi) kız okuluna gitti ve asker babaları ölmüş ya da kayıp olan "karışık ırk" çocukları kabul etti.[9] Leonowens daha sonra bir İngiliz yatılı okuluna gittiğini ve Hindistan'a ancak on beş yaşındayken sözde "garip bir ülke" olarak geldiğini iddia etti.[10] Anna'nın üvey babası Donohoe ile ilişkisi mutlu değildi ve daha sonra onu, kız kardeşi gibi, çok daha yaşlı bir adamla evlenmesi için ona baskı yapmakla suçladı. 1847'de Donohoe, Aden'de bayındırlık işleri müdür yardımcısı olarak atandı. Ailenin geri kalanının onunla mı gittiği yoksa Hindistan'da mı kaldığı kesin değildir.[11]

24 Nisan 1845'te, Anna'nın 15 yaşındaki kız kardeşi Eliza Julia Edwards, Deesa'da Hint Ordusu, 4. Birlik Topçusu ile Başçavuş James Millard ile evlendi. Anna bu evliliğe tanıklık etti.[12][13] 1848'de Hindistan'da doğan kızları Eliza Sarah Millard, 7 Ekim 1864'te Surat, Gujarat, Hindistan'da evlendi. Kocası, 38 yaşındaki İngiliz devlet memuru Edward John Pratt'tı. 23 Kasım 1887'de Londra'ya döndüklerinde doğan oğullarından William Henry Pratt, sahne adı Boris Karloff ile daha çok tanınıyordu; Anna onun büyük halasıydı.[14] Anna Edwards, kız kardeşinin evliliğini ve kendi kendine aileden ayrılmasını hiçbir zaman onaylamadı, on yıl sonra Eliza, Siyam'da kaldığı süre boyunca onunla temasa geçtiğinde, ısrar ederse intihar edeceğini söyleyerek tehdit etti.[15]

Anna Leonowens daha sonra oryantalist Rahip George Percy Badger ve eşiyle birlikte Mısır ve Orta Doğu'da üç yıllık bir tura çıktığını iddia etti. Bununla birlikte, son biyografiler bu bölümün hayali olduğunu düşünüyor. Anna, Badger ile Hindistan'da tanışmış ve seyahatleri hakkındaki raporları dinlemiş veya okumuş olabilir.[16][17]

Evliliği, Batı Avustralya ve dulluğu

Anna Edward'ın Enniscorthy, County Wexford'dan İrlandalı bir Protestan olan müstakbel eşi Thomas Leon Owens, 1843'te 28. Ayak Alayı ile Hindistan'a gitti. Er olarak başladığı görevinde, 1844'te ilk olarak Pune'da ve Aralık 1845'ten 1847'ye kadar Deesa'da görev yaparak, maaş müdürü katibi (Anna'nın anılarında belirttiği ordu subayı yerine) pozisyonuna yükseldi.[18] Biyografi yazarı Alfred Habegger, onu "iyi okuyan ve ifade eden, güçlü fikirlere sahip, tarihsel olarak bilgili ve neredeyse bir beyefendi" olarak nitelendiriyor. Kendisinden yedi yaş küçük olan Anna Edwards ona aşık oldu.[19] Bununla birlikte, annesi ve üvey babası, talip olan kişinin kazançlı bir iş bulma olasılığı zayıf olduğundan ve belirli bir suç nedeniyle geçici olarak çavuşluktan erliğe düşürüldüğünden, ilişkiye itiraz ettiler. Bununla birlikte, Anna ve Thomas Leon Owens, 1849 Noel Günü Poona'daki Anglikan kilisesinde evlendi. Evlilik belgesinde Thomas, ikinci adı ile soyadını 'LeonOwens' olarak birleştirdi. Patrick Donohoe de belgeyi imzaladı ve Leonowens'in üvey babasının evliliğe şiddetle karşı çıktığı iddiasıyla çelişti.[20] Aralık 1850'de Anna ilk kızı Selina'yı doğurdu.[21] Kız sadece on yedi aylıkken öldü.[22]

1852 yılında, Anna'nın amcası, WV Glasscott eşliğinde genç çift, Alibi adlı bir yelkenliyle Singapur üzerinden Avustralya'ya gitti. Singapur'dan yolculuk uzundu ve gemide Anna, Thomas adında bir erkek çocuk doğurdu.[23] 8 Mart 1853'te, Batı Avustralya kıyılarına yakın bir yerde, Alibi neredeyse bir resifte mahvoldu. On gün sonra Anna, Thomas, yeni doğan oğlu ve Glasscott Perth'e geldi.[24] Glasscott ve Thomas Leonowens, sömürge yönetiminde katip olarak kısa sürede iş buldu. Daha sonra 1853'te Glasscott, Lynton Hükümlü Deposu'nun bulunduğu küçük ve uzak yerleşim yeri olan Lynton'da hükümet komiseri deposu sorumlusu işini kabul etti. Glasscott, Bölge Yargıcı William Burges ile sık sık anlaşmazlıklar yaşadı.[25] Glasscott 1856'da aniden ölmeden önce Hindistan'a dönmüş ve öğretmenlik kariyerine başlamıştı.

Anna Leonowens - ikinci adı Harriett'i kullanarak - genç kadınlar için bir okul kurmaya çalıştı. Mart 1854'te, oğlu Thomas 13 aylıkken öldü[26] ve o yıl Avis Annie adında bir kızı dünyaya geldi.[27] 1855'te Thomas Leonowens, Glasscott'un Lynton'daki komiserliğindeki eski görevine atandı ve aile oraya taşındı.[28] Lynton'da Anna Leonowens'in, Louis adında bir oğlu oldu.[29] 1856'nın sonlarında, Thomas Leonowens, kısa bir süre William Burges yönetiminde yargıç katibi olarak görev yaptı.[30] Glasscott gibi, Thomas da Burges ile çarpıştı, ancak Hükümlü Deposu 1857'de kapatılıncaya kadar hayatta kaldı ve Perth'deki Komiserlik ile daha kıdemli bir pozisyona transfer edildi.

Leonowens ailesi 1857 Nisan'ında aniden Avustralya'yı terk ederek Singapur'a yelken açtı[31] ve ardından Thomas'ın otel işletmecisi olarak iş bulduğu Penang'a taşındı.[32] Mayıs 1859'un ilk haftasında veya öncesinde, Thomas Leonowens "apopleksiden" öldü ve Penang'daki Protestan Mezarlığı'na gömüldü (7 Mayıs 1859).[33] Ölümü, Anna Leonowens'i fakir bir dul olarak geride bıraktı. Dört çocuğundan ikisi bebeklik döneminde ölmüştü. Galler doğumlu bir hanımefendi ve bir İngiliz ordusu binbaşının dul eşi olarak yeni bir kimlik yarattığı Singapur'a döndü.[34] Hayatta kalan kızı Avis ve oğlu Louis'i desteklemek için Leonowens tekrar öğretmenliğe başladı ve Singapur'daki İngiliz subayların çocukları için bir okul açtı. İşletme finansal bir başarı olmasa da, bir eğitimci olarak itibarını sağlamıştır.

Siyam sarayında öğretmenliği
Anna Leonowens, c. 1862

1862'de Leonowens, Singapur konsolosu Tan Kim Ching'in Siyam Kralı Mongkut'un eşlerine ve çocuklarına öğretmenlik yapması için yaptığı teklifi kabul etti. Kral, 39 karısı ve cariyesine ve 82 çocuğuna, misyonerlerin eşlerinin daha önce elde etmediği bilimsel laik çizgiler üzerine modern bir Batı eğitimi vermek istedi. Leonowens, kızı Avis'i İngiltere'deki okula gönderdi ve oğlu Louis'i de Bangkok'a götürdü. Siyam sarayının öğretmeni olarak Amerikalı misyoner Dan Beach Bradley'in yerini aldı.

Kral Mongkut, varisi Prens Chulalongkorn ile birlikte, her ikisi de deniz üniformalı (yaklaşık 1866)

Leonowens, 1867'ye kadar, yaklaşık altı yıllık bir süre boyunca, önce öğretmen, sonra da kralın dil sekreteri olarak hizmet etti. Pozisyonu büyük saygı ve hatta bir dereceye kadar siyasi nüfuz taşımasına rağmen, şartlarını tatmin edici bulmadı. Ve kralın yanındaki pozisyonuna rağmen, o bölgedeki İngiliz tüccarların sosyal çevresine asla davet edilmedi.

1868'de Leonowens, İngiltere'de sağlığı nedeniyle iznindeydi ve Mongkut hastalanıp öldüğünde işe daha iyi şartlarda dönüş için görüşüyordu. Kral, bir miras almadıkları halde Leonowens ve oğlundan vasiyetinde bahsetti. Yeni hükümdar, babasının halefi olan on beş yaşındaki Chulalongkorn, Leonowens'e hizmetleri için sıcak bir teşekkür mektubu yazdı. Onu görevine devam etmesi için davet etmedi, ancak yıllarca dostane bir şekilde yazıştılar.[35] 27 yaşında, Louis Leonowens Siyam'a geri döndü ve Kraliyet Süvarilerinde bir Kaptanlık görevi verildi. Chulalongkorn, eski hocasının kraliyet şahsının önünde secde etme uygulamasının kaldırılması da dahil olmak üzere reformlar yaptı. Ancak, aynı reformların çoğu babası tarafından belirlenen hedeflerdi.

Edebiyat kariyeri

1869'da Leonowens, Staten Island'ın West New Brighton bölümünde kısa bir süreliğine kızlar için bir okul açtığı New York City'deydi ve Boston dergisi The Atlantic Monthly'ye makaleler göndermeye başladı. "The Favourite of Harem" makalesi The New York Times tarafından "güçlü bir hakikat temeli olan bir Doğu aşk hikayesi" olarak tanımlandı.[36] Makalelerini, Siyam Mahkemesi'ndeki İngiliz Mürebbiye (1870) ile başlayarak, hemen ün kazanan ama aynı zamanda sansasyonellik suçlamaları da getiren iki cilt anısına genişletti.[37] Yazılarında saraydaki hayatına eleştirel bir bakış atan Leonowens Tayland'da tartışma konusu haline gelmiştir; ayrıca kral üzerindeki etkisini abartmakla da suçlanmıştır.[38]

Ayrıca anılarının uydurma olduğu iddiaları da vardır. Dini eğitiminin ve mesleğinin, Leonowens'in zalim, eksantrik ve kendini beğenmiş hükümdarının ifade ettiği görüşlere asla izin vermeyeceği düşünülmektedir. Ne İngiliz olduğu, ne de mürebbiye olarak çalışmadığı için anılarının başlığı bile doğru değildir:[39] Görevi, kraliyet çocuklarını kapsamlı bir şekilde eğitmek ve onlara bakmak değil, İngilizce öğretmekti. Leonowens, Tayca'yı akıcı bir şekilde konuştuğunu iddia etti, ancak kitaplarında sunulan bu dilin örnekleri, beceriksiz bir transkripsiyona izin verse bile anlaşılmaz.[40]

Leonowens bir feministti ve yazılarında, Nang Harm ya da kraliyet hareminde tutulanlar da dahil olmak üzere, Siyam kadınlarının boyun eğdirilmiş statüsü olarak gördüğü şeye odaklanma eğilimindeydi. Mongkut'un ileriye dönük bir yönetici olmasına rağmen, aydınlanmamış ve aşağılayıcı görünen secde ve cinsel kölelik gibi gelenekleri korumak istediğini vurguladı. Devam eseri Romance of the Harem (1873)[41], kralın, cariyelerinden biri olan Tuptim'e yaptığı iddia edilen işkence ve infaz da dahil olmak üzere, saray dedikodusuna dayanan masalları içeriyor. Hikâye bağımsız bir doğrulamadan yoksundur ve bazı eleştirmenler tarafından kralın karakterine uymadığı için reddedilir.[42] Büyük bir torun olan Prenses Vudhichalerm Vudhijaya (d. 21 Mayıs 1934), 2001 yılında verdiği bir röportajda şunları söyledi: "Kral Mongkut, kral olmadan önce 27 yıl boyunca keşişti. Asla bir infaz emri vermezdi. Budist tarzı değil." Tuptim'in büyükannesi olduğunu ve Chulalongkorn ile küçük eşlerinden biri olarak evlendiğini ekledi. Üstelik, yüksek yeraltı suyu seviyesi buna izin vermeyeceği için, Büyük Saray'ın altında veya Bangkok'ta başka herhangi bir yerde zindan yoktu. Leonowens ile aynı dönemde Siyam'da kalan diğer yabancılar tarafından halkın yakıldığına dair herhangi bir bulgu yok.[43]

Amerika Birleşik Devletleri'ndeyken Leonowens, popüler konferans turları sayesinde çok ihtiyaç duyduğu parayı da kazandı. New York, Fifty-third Street'teki Bayan Sylvanus Reed'ın evi gibi mekanlarda, Association Hall'daki düzenli üyelerin kursunda veya Long Island Historical Society gibi kurumların himayesinde, "Pagan Topraklarına Hıristiyan Misyonları" ve " Siyam İmparatorluğu ve Örtülü Kadınlar Şehri" konularında dersler verdi.[44][45][46][47] The New York Times şöyle yazdı: "Mrs. Leonowens'in amacı, özellikle Asyalı kadınların kaderiyle olan ilişkilerinde misyoner işçiler adına bir ilgi ve sempati uyandırmaktır." New York ve Boston edebiyat çevrelerine katıldı ve konferanslarda Oliver Wendell Holmes, Henry Wadsworth Longfellow ve Leonowens'in kölelik karşıtı mesajı olan Uncle Tom's Cabin'in yazarı Harriet Beecher Stowe gibi yerel aydınlarla tanıştı. Kitabın, Chulalongkorn'un 1868'de başlattığı ve 1915'te tamamen kaldırılmasıyla sona erecek olan Siyam'daki kölelik reformunu etkilediğini söyledi.[48] Bu arada Louis, 1874'te ABD'de borç biriktirmiş ve ülkeden kaçmıştı. Annesinden uzaklaştı ve 19 yıl onu görmedi.[32] 1878 yazında Amherst Koleji'nde Sanskritçe öğretmenliği yaptı.[49]

Kanada ve Almanya

1878'de Leonowens'in kızı Avis Annie Crawford Connybeare, İskoç bir bankacı ve Halifax'taki Nova Scotia Bankası'nın çalışanı Thomas Fyshe ile evlendi.[50] Bu evlilik, ailenin para endişelerini sona erdirdi. Leonowens öğretmenlik kariyerine devam etti ve 5 Ekim 1880'den başlayarak Manhattan, 252 Madison Caddesi'ndeki Berkeley School of New York'ta her gün ders verdi. Bu okul kolejler ve bilim okulları için yeni bir hazırlık okuluydu ve varlığı basında duyuruldu.[51][52] The Youth's Companion dergisi adına Leonowens, 1881'de, Çar II. Alexander'ın öldürülmesinden kısa bir süre sonra Rusya'yı ve diğer Avrupa ülkelerini ziyaret etti ve seyahat makaleleri ve kitaplarını yayımlamaya devam etti. Bu ona oryantalist bir akademisyen konumunu sağlamıştır.[53]

Halifax'a döndükten sonra, kadın eğitimine yeniden dahil oldu ve oy hakkı savunucusu oldu. Bir okuma çemberi ve Shakespeare kulübü kurdu, Halifax Yerel Kadın Konseyi ve Victoria Sanat ve Tasarım Okulu'nun (şimdi Nova Scotia Sanat ve Tasarım Koleji ) kurucularından biriydi.[54] Anna Leonowens, 1888'den 1893'e kadar kızı Avis ve torunlarıyla birlikte Almanya'nın Kassel kentinde yaşadı. Kanada'ya dönerken, on dokuz yıllık ayrılığın ardından oğlu Louis ile yeniden bir araya geldi. Louis 1881'de Siyam'a dönmüş, Siyam kraliyet süvarilerinde subay ve tik tüccarı olmuştu. Bangkok'taki İngiliz Başkonsolosu Sir Thomas George Knox ve Taylandlı eşi Prang Yen'in kızı Caroline Knox ile olan evliliğinden iki ve beş yaşında iki çocuğu oldu. Karısının ölümünden sonra, Louis Siyam'a dönerken onları Kanada'ya götüren annesinin bakımına emanet etti.[49]

Anna Leonowens, Siyam'dan ayrıldıktan otuz yıl sonra, her ikisi de 1897'de Londra'yı ziyaret ettiğinde Chulalongkorn ile yeniden karşılaştı. Bu sırada kral teşekkürlerini şahsen ifade etme fırsatı buldu ama Leonowens'in kitaplarındaki yanlışlıklardan duyduğu dehşeti de dile getirdi. Leonowens'in kendisine eşlik eden torunu Anna Fyshe'ye göre kral ona şöyle sordu: "Babam Kral Mongkut hakkında neden bu kadar kötü bir kitap yazdın? Onu tamamen gülünç yaptığını biliyorsun". Fyshe'ye göre yanıt olarak Leonowens, "tüm gerçeği" yazdığı ve Mongkut'un gerçekten de "gülünç ve zalim, kötü bir adam" olduğu konusunda ısrar etti.[55] Leonowens, torunu Anna ile 1901 yılına kadar Almanya'nın Leipzig kentinde kaldı. Torunu Kraliyet Müzik Konservatuvarı'nda piyano eğitimi alırken, Leipzig Üniversitesi'nden tanınmış Indoloji profesörü Ernst Windisch ile Sanskrit ve klasik Hint edebiyatı okudu.[56][57]

Anna Leonowens'in Montreal Dağı Kraliyet Mezarlığı'ndaki mezarı

1901'de, McGill Üniversitesi'nde Sanskritçe ders verdiği Montreal, Quebec'e taşındı. 78 yaşında son dersini verdi.[58] Anna Leonowens, 19 Ocak 1915'te 83 yaşında öldü.[59] Montreal'deki Mount Royal Mezarlığı'na gömüldü. Mezar taşı onu "Binbaşı Thomas Lorne Leonowens'in Sevgili Karısı" olarak tanımlar, ancak kocası hiçbir zaman usta çavuş rütbesini aşmamıştı.[60]

Kurguda ve sinemada Anna Leonowens

Margaret Landon'un romanı Anna ve Siyam Kralı (1944), Anna Leonowens'in kraliyet sarayındaki yıllarına kurgusal bir bakış sunarak, onun Amerikalı okurlarında yankı uyandıran kölelik karşıtı temayı geliştirir.[61] 1946'da Talbot Jennings ve Sally Benson, başrollerini Irene Dunne ve Rex Harrison'ın paylaştığı aynı adlı dramatik bir filmin senaryosuna uyarladılar. Buna yanıt olarak, Taylandlı yazarlar Seni ve Kukrit Pramoj 1948'de kendi hesaplarını yazdılar ve bunu Siyam Kralı Mongkut (1961) adlı biyografisi için kullanan Amerikalı siyasetçi ve diplomat Abbot Low Moffat'a (1901–1996) gönderdiler. Moffat, Pramoj kardeşlerin el yazmasını 1961'de Kongre Kütüphanesine bağışladı.[62][63]

Gertrude Lawrence (Anna) ve Yul Brynner (kral) The King and I, 1951

Ancak Landon, Leonowens'in ikonik imajını yaratmıştı ve "20. yüzyılın ortalarında, eksantrik Viktorya dönemine ait kadın gezgini kişileştirmeye geldi".[64] Roman, başrollerini Gertrude Lawrence ve Yul Brynner'ın oynadığı Rodgers ve Hammerstein, The King and I (1951) tarafından hit müzikal olarak uyarlandı, Broadway'de 1.246 performans sergiledi ve aynı zamanda Londra'da ve turnede bir hit oldu.[65] 1956'da, Leonowens ve Brynner rolünde oynadığı Deborah Kerr'in kral rolünü yeniden canlandırdığı bir film versiyonu yayınlandı.

Rodgers ve Hammerstein filminin ve müzikalinin hükümet tarafından yasaklandığı Tayland'da Mongkut'un polka dansı yapan bir despot olarak mizah dolu tasviri ve kral ile Anna'nın birbirlerine olan romantik duyguları saygısızlıkla kınanıyor. Rex Harrison'ın Mongkut rolünde ve Irene Dunne'nin Anna rolünde oynadığı Anna ve Siyam Kralı'nın 1946 yapımı film versiyonunun Tayland'da gösterilmesine izin verildi, ancak yeni bağımsız Hindistan'da batılılar tarafından bir Doğu kralına hakaret olarak yasaklanmıştı. 1950'de Tayland hükümeti, filmin Tayland'da ikinci kez gösterilmesine izin vermedi. Harem'de Romantizm ve Siyam Sarayı'nda İngiliz Mürebbiye kitapları Tayland'da yasaklanmadı. Bu kitapların, Taylandlı saygın yazar "Mizahçı" (Ob Chaivasu) tarafından Tayca çevirileri bile vardı.

1960 yılında Amerika Birleşik Devletleri'ne yapılan bir ziyaret sırasında, Tayland hükümdarı Kral Bhumibol (Mongkut'un büyük torunu) ve çevresi,[66] müzikal incelemelerinden toplayabilecekleri, Mongkut karakterizasyonunu açıkladılar[66] "Yüzde 90 abartılı görünüyordu. Büyük büyükbabam gerçekten oldukça yumuşak ve iyi bir adamdı."[67] Yıllar sonra, Bhumibol'un eşi Kraliçe Sirikit, 1985 New York ziyareti sırasında, Yul Brynner'ın davetlisi olarak Broadway müzikalini izlemeye gitti.[68] O zamanki Tayland'ın ABD büyükelçisi, Tayland'ın King and I'ı onaylamaması için başka bir neden daha açıkladı: Etno-merkezli tutumu ve halkını çocuksu ve Batılılardan aşağı olarak göstererek tüm Siyam ulusuna gizli hakaret.

1972'de Twentieth Century Fox, CBS, <i id="mwAZA">Anna and the King</i> için müzikal olmayan bir Amerikan dizisi üretti; Samantha Eggar, Leonowens'in rolünü üstlendi ve Brynner ise kral rolünü yeniden canlandırdı. Margaret Landon, yapımcıları edebi mülkünün "yanlış ve sakat tasvirleri" ile suçladı ve telif hakkı ihlali nedeniyle başarısız bir dava açtı.[69] Dizi başarılı olamadı ve sadece 13 bölümden sonra iptal edildi. 1999'da müzikalin şarkılarını kullanan bir animasyon filmi yayımlandı. Aynı yıl, Jodie Foster ve Chow Yun-fat, Anna and the King adlı uzun metrajlı sinema uyarlamasında rol aldı. Taylandlı bir eleştirmen, film yapımcılarının Mongkut'un "kovboy gibi görünmesini" sağladığından şikayet etti; bu sürüm Tayland'da da sansürlendi.[70]

Leonowens, Paul Marlowe'un 1887'de Halifax'tan Baddeck'e bir ara seçim sırasında kadınların oy hakkını teşvik eden bir kampanyaya katılmak için seyahat ettiği Deniz Şövalyeleri adlı romanında bir karakter olarak karşımıza çıkıyor.

Kaynakça
  1. Masked: The Life of Anna Leonowens. 2014. s. 417.
  2. Morgan, Bombay Anna, pp23–25, 240–242.
  3. Morgan, Bombay Anna, p30.
  4. Morgan, Bombay Anna, pp20, 241.
  5. Morgan, Bombay Anna, pp23–24, 28.
  6. Morgan, Bombay Anna, p23.
  7. "Caernarfon website". 15 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2009.
  8. Masked: The Life of Anna Leonowens. 2014. s. 32.
  9. Masked: The Life of Anna Leonowens. 2014. ss. 13, 42-43.
  10. Masked: The Life of Anna Leonowens. 2014. s. 42.
  11. Masked: The Life of Anna Leonowens. 2014. s. 57.
  12. Bombay Anna. 2008. s. 51.
  13. Masked: The Life of Anna Leonowens. 2014. s. 62.
  14. Bombay Anna. 2008. ss. 51-52.
  15. Masked: The Life of Anna Leonowens. 2014. s. 226.
  16. Bombay Anna. 2008. s. 52.
  17. Masked: The Life of Anna Leonowens. 2014. ss. 60-71.
  18. Masked: The Life of Anna Leonowens. 2014. s. 76.
  19. Masked: The Life of Anna Leonowens. 2014. s. 53.
  20. Masked: The Life of Anna Leonowens. 2014. ss. 55-56.
  21. Masked: The Life of Anna Leonowens. 2014. s. 88.
  22. Masked: The Life of Anna Leonowens. 2014. s. 96.
  23. Thomas'ın doğum tarihi, vaftiz tarihi olan 24 January 1853 olarak kaydedildi. (Register of Baptisms, Wesley Church, Perth, Acc. 1654A, Battye Library, Perth, baptism no. 150, 1 May 1853.)
  24. Habbegger, Alfred and Foley, Gerard. Anna and Thomas Leonowens in Western Australia, 1853–1857, State Records Office of Western Australia, March 2010.
  25. Habbegger, Alfred and Foley, Gerard. Anna and Thomas Leonowens in Western Australia, 1853–1857, State Records Office of Western Australia, March 2010, pp. 16–19.
  26. The Inquirer (Perth), 22 March 1854, p. 2.
  27. Avis Leonowens'in doğum belgesinde annesinin adı "Harriette Annie Leonowens", kızlık soyadı Edwards. (Register of Births, Western Australia, no. 2583, 1854.)
  28. Habbegger, Alfred and Foley, Gerard. Anna and Thomas Leonowens in Western Australia, 1853–1857, State Records Office of Western Australia, March 2010, p. 20.
  29. Louis Thomas Leonowens'in doğumu resmen Port Gregory adresinde kaydedildi. Annesinin adı "Harriet Leonowens", kızlık soyadı Edwards olarak kaydedildi. (Register of Births, Western Australia, 1856, no. 3469.)
  30. Habbegger, Alfred and Foley, Gerard. Anna and Thomas Leonowens in Western Australia, 1853–1857, State Records Office of Western Australia, March 2010, pp. 21–24.
  31. Habbegger, Alfred and Foley, Gerard. Anna and Thomas Leonowens in Western Australia, 1853–1857, State Records Office of Western Australia, March 2010, p. 24.
  32. Loos, Tamara. "Review of Bombay Anna... by Susan Morgan, Journal of Historical Biography, vol 5 (Spring 2009), pp. 146–52
  33. Cemeteries of Penang & Perak by Alan Harfield. British Association for Cemeteries in South Asia, 1987.
  34. Bombay Anna. 2008. ss. 1, 70-73.
  35. "Important Trifles", The Washington Post (15 May 1887), pg. 4.
  36. 'September Magazines', The New York Times (2 September 1872), p. 2.
  37. Anna Leonowens (1870) The English Governess at the Siamese Court, Fields, Osgood and Co., Boston
  38. Henry Maxwell, Letter to the Editor: "The King and I", The Times (19 October 1953), p. 3, col. F.
  39. Masked: The Life of Anna Leonowens. 2014. s. 4.
  40. Who Was Anna Leonowens?. 2002. s. 86.
  41. Anna Leonowens (1873) Romance of the Harem, James R. Osgood and Co., Boston
  42. Erlanger, Steven (7 Nisan 1996). "A Confection Built on a Novel Built on a Fabrication". The New York Times. Erişim tarihi: 8 Ağustos 2008.
  43. Who Was Anna Leonowens?. 2002. ss. 86-87.
  44. "Mrs. Leonowens' First Lecture", The New York Times (20 October 1874), p. 4.
  45. "Amusements", The New York Times (31 October 1871), p. 4.
  46. "Lectures and Meetings to Come", The New York Times (16 November 1874), p. 8.
  47. "A Boston Letter", Independent (10 October 1872), p. 6.
  48. Feeny (1989). "The Decline of Property Rights in Man in Thailand, 1800–1913". Journal of Economic History. 49 (2): 285-296 [p. 293]. doi:10.1017/S0022050700007932.
  49. Bombay Anna. 2008. s. 186.
  50. "Biography – EDWARDS, ANNA HARRIETTE – Volume XIV (1911–1920) – Dictionary of Canadian Biography". Biographi.ca. 24 Ağustos 1922. 27 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2013.
  51. "Classified Ad 10 – No Title", The New York Times (6 October 1880), pg. 7.
  52. "Classified Ad 21 – No Title", The New York Times (13 October 1880), pg. 9.
  53. Authorising the Self: Race, Religion and the Role of the Scholar in Anna Leonowens’ The English Governess at the Siamese Court (1870). Cambridge Scholars Publishing. 2008. s. 33.
  54. The Feminine Gaze: A Canadian Compendium of Non-Fiction Women Authors and Their Books. Wilfried Laurier University Press. 2001. s. 167.
  55. Masked: The Life of Anna Leonowens. 2014. s. 354.
  56. Bombay Anna. 2008. ss. 53, 203.
  57. Masked: The Life of Anna Leonowens. 2014. ss. 8, 90.
  58. Adventurous Women in South-East Asia: Six Lives. Oxford University Press. 1995. s. 142.
  59. "Deaths", The Times (21 January 1915); pg. 1; col A.
  60. Masked: The Life of Anna Leonowens. 2014. s. 72.
  61. Donaldson (1990). "'The King and I' in Uncle Tom's Cabin, or on the Border of the Women's Room". Cinema Journal. 29 (3): 53-68. doi:10.2307/1225180.
  62. "Southeast Asian Collection, Asian Division, Library of Congress". Loc.gov. 20 Ağustos 2012. 23 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2013.
  63. Mongkut, the King of Siam Entire text online at the Internet Archive.
  64. Riding (19 Ağustos 2004). "Globe-Trotting Englishwomen Who Helped Map the World". The New York Times. s. E1.
  65. Canby (12 Nisan 1996). "Once Again, The Taming of a Despot". The New York Times. s. C1.
  66. 'King's Ears Won't Hear Songs from "King and I"', The Washington Post (28 June 1960), p. C1.
  67. Marguerite Higgins, "Siam King Found Shy And Welfare-Minded", The Washington Post (30 August 1951), p. B11.
  68. Archived copy at the Library of Congress (30 September 2001).
  69. Landon v. Twentieth Century-Fox Film Corp., 384 F. Supp. 450 (S.D.N.Y. 1974), in Biederman et al. (2007) Law and Business of the Entertainment Industries, 5th edition, pp. 349–356, Greenwood Pub. Group, Westport, Connecticut 978-0-31308-373-0
  70. "Thailand bans 'Anna and the King'", (3 January 2000) Asian Economic News, Retrieved 29 August 2008

Ek kaynaklar
  • Bristowe, W. S. Louis and the King of Siam, Chatto & Windus, 1976, 0-7011-2164-5
  • Dow, Leslie Smith. Anna Leonowens: A Life Beyond The King and I, Pottersfield Press, 1992, 0-919001-69-6
  • Alfred Habegger (2014). Masked: The Life of Anna Leonowens, Schoolmistress at the Court of Siam. University of Wisconsin Press.
  • Habegger, Alfred and Foley, Gerard. Anna and Thomas Leonowens in Western Australia, 1853–1857, State Records Office of W. Australia, Occasional Paper, March 2010
  • Morgan, Susan. Bombay Anna: The Real Story and Remarkable Adventures of the King and I Governess, University of California Press, 2008, 978-0-520-25226-4
  • Seni Pramoj and Kukrit Pramoj. The King of Siam speaks 974-8298-12-4

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.