Atinalı Aristides
Atinalı Aristides ya da Marcianus Aristeides, 2. yüzyılda yaşamış ilk Hristiyan apolojistlerindendir. "Hristiyan İmanı için Savunma" adını taşıyan apolojisiyle tanınan Aristeides, bu eserinde, Yunan ve Mısırlıların Tanrılarını, Yunan ahlak anlayışını eleştirmiştir. Sadece Hristiyanların doğru Tanrı inancına sahip olduğunu iddia eden Aristeides, Hristiyanların tek tanrı inancını temellendirmeye çalışmıştır. Aristeides'e göre Tanrı, evreni yaratıp kontrolü altında tutmaya devam eder.
Aristeides'e göre, Tanrı sonsuz, yetkin, ölümsüz, bilge, iyi, kendine yeten, fakat akıl yoluyla kavranamayan bir varlıktır. İmanın akıl yoluyla güçlendirilebileceğine ve onun entelektüel bir kavrayışta temellendirilebileceğine ve hatta akıl yürütme yoluyla inançsızın dahi imana davet edilebileceğine inanan Aristeides, bir de Tanrının varoluşu için birtakım argümanlar geliştirmiş, düzen ve amaç kanıtından başka kozmolojik delilin belli bir versiyonunu öne sürmüştür. Buna göre, dünyadaki düzene bakan, dünyadaki düzen ve amaçlılığın gücü herşeye yeten bir düzen vericiyi gerektirdiğini ancak "hareket ettirenin hareket ettirilenden daha kudretli olduğu" inancıyla dünyanın hareket ettiricisi ve düzen vericisinin, her şeyi insan için yaratmış olan Tanrı olduğu sonucuna varmıştır.[1]
Aristeides patristik felsefenin ilk temsilcilerinden biridir.
Kaynakça
- Ahmet Cevizci, Ortaçağ Felsefesi Tarihi, 2000, s. 35.