Azrail

Azrail,[not 1] Yahudilikte hem ölüm meleği hem de İsrailoğulları ile RAB arasındaki iletişimi sağlayan melek olarak görülür.[2][3] İslam'da ise dört büyük melekten biri ve eceli dolmuş insanların canını almaya gelen 'ölüm meleği' olarak görülür.[4]

Evelyn De Morgan'ın resmettiği İnsan silüetine bürünmüş Azrail, 1881

Etimoloji

İsmin Süryanice veya İbranice olduğunu söyleyenlere göre azer ve el veya îl kelimelerinden oluşan bir terkiptir ve Allah’ın kulu manasına gelir.[5][6] Aslının Arapça olduğunu söyleyenlere göre ise a-ze-ra ve el (îl)kelimelerinden oluşmuştur ve manası da güçlü kuvvetli, salabetli demektir.[7]

Yahudilikte

Yahudi Angelojisinde birbirinden farklı canlıların ölümleriyle ilgili farklı ölüm melekleri bulunur: Cebrâil kralların, Kapziel gençlerin, Maşbir hayvanların, Maşhit çocukların, Af ve Hemah da insanların ve büyük hayvanların canlarını alır. Ölüm meleklerinden biri Şeytan ve Samael denir.[8] Yahudilikte Mesih geldiği zaman, ölüm ortadan kalkacak ve Mesih ölüm meleğini yok edecektir.

Hristiyanlıkta

Hristiyan Angelojisinde Azrail'e “Şeytan Meleği”, “Bela Meleği” “Şeytanların Prensi”, “Yok edici melek “ isimleri verilir. İncil’de ölüm meleği geçen bölüm: “Kimileri gibi de söylenip durmayın. Söylenip duranları “ölüm meleği” öldürdü.”( Korintliler 10/10.)

İslamiyette

İslamda Azrail kelimesi, Kuran-ı Kerim veya hadis-i şeriflerde geçmemektedir. Azrail olarak diğer dinlerde belirtilen melek için, Kuran-ı Kerim'de Ölüm Meleği denilmektedir. Ölüm Meleği, İslam dinindeki dört büyük melekten biridir. İnsanların canını almakla görevlidir. Ölüm Meleği, Kur’an ve sahih hadislerde, melekül-mevt (ölüm meleği) şeklinde de anılmıştır. (Secde Suresi: 11)

Allah'ın kendisine verdiği emirle canlıların ruhlarını almakla görevli olan ölüm meleği için Kur'an ve Hadislerde Melekü'l-Mevt (ölüm meleği) terimi kullanılmaktadır. "De ki; üzerinize memur edilen ölüm meleği, canınızı alır Sonra Rabbinize döndürülürsünüz" (es-Secde, 32/11)

Onun emrinde de bazı melekler vardır. Bu melekler de kendilerine Allah tarafından ulaştırılan emirleri yerine getirirler. "Nihayet birinize ölüm gelince elçilerimiz onun canını alırlar, onlar hiç geri kalmazlar" (el-En'âm, 6/61) Kur'an'da, meleklerin kâfir olan bir kul ile mümin olan bir kulun canlarını alışları tasvir edilmektedir. Kâfirlerin can verişleri şöyle tarif edilmektedir: "Melekler, kâfirlerin canlarını alırken onları görseydin, onların yüzlerine ve arkalarına vuruyorlar: Haydi, yangın (Cehennem) azabını tadın diyorlardı " (el-Enfal, 8/50) Nâşitat meleklerinin müminlerin canlarını da tatlılıkla alışları şöyle ifade edilmektedir: "Melekler iyi insanlar olarak canlarını aldıkları kimselere de: Selâm size, yaptıklarınıza karşılık Cennet'e girin' derler" (en-Nahl, 16/32)

Hadislerde

Ölüm meleği Musa‘ya ruhunu alması için gönderilir. Musa, melekul mevt’e tokat atıp bir gözünü çıkarır. Melekul mevt Rabbine dönerek: “Beni öyle bir kula gönderdin ki, ölümü istemiyor" der Allah O’na gözünü iade eder."[9][10]

Ayrıca bakınız

Bibliyografi
Notlar
  1. İbranice: עֲזַרְאֵל, romanize: ʿázarʾēl, lit. "Yahveh'in yardımcısı' veya 'Yahveh'in meleği";[1]:64–65 Arapça: عزرائيل, ʿAzrāʾīl veya ملك الموت, Malak al-Mawt lit. 'ölüm meleği'
Kaynaklar
  1. Davidson, Gustav (1967), A Dictionary of Angels, Including the Fallen Angels.
  2. Krallar:19:35
  3. Michelle M. Hamilton Beyond Faith: Belief, Morality and Memory in a Fifteenth-Century Judeo-Iberian Manuscript BRILL, 14.11.2014 9789004282735 p. 234
  4. "Azrâil". İslam Ansiklopedisi. 24 Temmuz 2020. 24 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  5. Kurtubî, tefsir, 2/39
  6. alusi, ruhul-meanî, 15/499
  7. Askalanî, Ahmed b. Ali, El-imtinâ bi’l-erbaîne’l-mütebâyinetü’s-sima’, 1/110
  8. http://www.jewishencyclopedia.com/articles/5018-death-angel-of (İngilizce)
  9. Sahihi Buhari, 2/113 ve 4/191
  10. Sahihi Muslim 4/1843
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.