Batı Çalışma Grubu

Batı Çalışma Grubu (BÇG), postmodern darbe olarak bilinen 28 Şubat 1997 tarihli Millî Güvenlik Kurulu kararlarının uygulanıp uygulanmadığının denetimi amacıyla kurulan bir yapı olduğu iddia edilmektedir.[1]

BÇG, Güven Erkaya'nın komutanı olduğu Deniz Kuvvetleri bünyesinde faaliyet göstermiştir. Fikir babası ise Genelkurmay 2. başkanı Çevik Bir'dir.[2] İrticai faaliyet içerisinde olduğunu iddia ettiği kişilere karşı tedbir almak amacıyla kurulan BÇG'nin 28 Şubat sürecinde 6 milyona yakın insanı fişlediği iddia edilmektedir.[1] Yasadışı olarak kurulduğu iddia edilen bu çalışma gurubu Mesut Yılmaz hükûmeti döneminde yasallaşmış,[3] birkaç yıl sonra lağvedilmiştir.

Köstebek davası

1997 yılında Emniyet İstihbarat Dairesi bazı önemli belgelere ulaştı. Belgelere göre Orgeneral Çevik Bir'in emriyle, Batı Çalışma Grubu (BÇG) adında bir birim oluşturulmuştu.[4]

16 Nisan 1997 tarihli olan ve bütün askerî birimlere gönderilen ilk belgede, laiklik aleyhtarı faaliyetlerin arttığı vurgulanarak camilerin gözetim altına alınması emrediliyordu. Plana göre görevli askerî personel camilere gidecek ve laiklik karşıtı fiil ve sözleri ivedilikle garnizon komutanlıklarına bildirecekti.[4][5][6]

Çevik Bir imzasını taşıyan ve bütün askeri birimlere gönderilen 29 Nisan 1997 tarihli ikinci belgede her ildeki öğrenci yurtları, özel okullar, dernekler, vakıflar, Kur'an kursları, imam hatip okulları ve bu kurumlara giden gelenlerin sayısının ve kimliklerinin tespit edilmesi isteniyordu.[4][6] 3. belge ise birimin bilgi ihtiyaçlarının karşılanması hakkında idi.[4][6]

Emniyet İstihbarat Dairesi, askeri darbe hazırlığı olarak algıladığı belgelerle ilgili bir rapor hazırlayıp dönemin İçişleri Bakanı Meral Akşener, Başbakan Necmettin Erbakan ile Başbakan Yardımcısı Tansu Çiller'e iletti. Erbakan, Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel'i BÇG belgelerinden haberdar etti. Demirel de belgelerin birer nüshasını dönemin Genelkurmay Başkanı İsmail Hakkı Karadayı'ya iletti.[4]

Genelkurmay TSK'ye ait belgelerin Deniz Kuvvetleri'nden nasıl dışarı çıkarıldığı konusunda soruşturma başlattı. Emniyet İstihbarat Dairesi'nde geçici görevle çalışan polis kökenli deniz onbaşı Kadir Sarmusak'tan şüphelenen askeri savcılık Sarmusak'ı sorguladı.[4] Daha sonra işkence ile sorgulandığını iddia edecek olan[7] Sarmusak, ilk ifadelerinde belgeleri dışarı çıkardığını kabul etti. Askeri savcılık Sarmusak'a oda hapsi cezası verip bu dosyayı kapattı.[4]

Sarmusak, 6 Haziran 1997 tarihinde oda hapsinden çıkarılarak İskenderun'a gönderildi. Ancak olay basında yer aldı ve Sarmusak tekrar sorgulanarak 7 Temmuz 1997'de tutuklandı.[4]

3 gün sonra bir BÇG belgesi daha basında yer aldı. Koramiral Aydın Erol imzalı belgede, her askerî birimden bölgelerindeki valiler, kaymakamlar, belediye başkanları ve daire başkanlarının siyasi görüşleri, biyografileri ile siyasi partilerin il ve ilçe teşkilatı yönetim kadroları, yerel TV ve gazeteler, meslek kuruluşları, yükseköğretim kurumları, sendikalar ve konfederasyonlar hakkında bilgi isteniyordu. Bunun üzerine, belgeleri Meral Akşener'e ileten Emniyet İstihbarat Dairesi Başkanı Bülent Orakoğlu, askerî savcı tarafından sorgulandı ve 16 Temmuz 1997 tarihinde tutuklandı.[4]

11 Eylül 1997'de başlayan dava dosyasında yer alan BÇG belgelerinin orijinal belgelerle karşılaştırılması gerektiği için savcı belgelerin asıllarını, resmi yazıyla Genelkurmay'dan istedi. Ancak, Genelkurmay asıl BÇG belgelerini göndermedi.[4]

Yargılama sonucu Bülent Orakoğlu ve Kadir Sarmusak suçsuz bulundular.[4][8]

Davanın hakimi Albay Kurşun 2009 yılında verdiği bir röportajda, kendisine dönemin Genelkurmay Adli Müşaviri Tuğgeneral Erdal Şenel tarafından baskı yapıldığını iddia etti. Röportajda askeri yargının bağımsız ve tarafsız olamayacağını belirten emekli hakim albay Kurşun yaşadıklarını şöyle anlattı.[4]

"Dava sırasında binbaşı rütbesindeydim. Adli Müşavir Tuğgeneral Erdal Şenel, beni Genelkurmay Karargâhı'ndaki makamına çağırdı. Anayasa'nın 138. maddesine aykırı olarak bana hesap sordu. Oysa bu madde, davaya bakan hâkimin hiçbir şekilde baskı altına alınamayacağını, etkilemeye çalışılamayacağını, tavsiye ve telkinde dahi bulunulamayacağını söylüyor. 'Nasıl yaparsın, ne halt yapıyorsun, neden yargılamaya gerek duyuyorsun, olayın üzerine neden bu kadar düşüyorsun? Çok fazla kurcalama.' gibi ifadelerle tehdit etti. Bunun üzerine tepki gösterdim. 'Ben hâkimim, üzerimde üniformam var. Yasalardan aldığım yetkiyi kullanarak yargılama yapıyorum. Memnun değilseniz beni görevden alın.' dedim. Bir süre sonra tayinim çıktı."

Kaynakça
  1. Çelen, Nergihan (10 Haziran 2008). "Batı Çalışma Grubu'nun fişlediği mağdurlar CÇG'ye tepkili". Zaman. 16 Temmuz 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2009.
  2. Demir, Metehan (12 Şubat 2006). "BÇG Çevik Bir'in fikriydi". Sabah. 3 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2009.
  3. Düzel, Neşe (12 Eylül 2003). "Kazıklı general Çevik Bir değil". Radikal. 24 Ocak 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2009.
  4. Mercan, Faruk (19 Haziran 2009). "Genelkurmay, 'Köstebek Davası'nda askerî mahkemeden belge saklamıştı". Zaman. 3 Temmuz 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2010.
  5. "Batı Çalışma Grubu'ndan 80 bin camiye ajan". Bugün. 16 Nisan 2008. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2009.
  6. "Belgelerle Ergenekon'un ruhu olarak 28 Şubat..." Yeni Şafak. 16 Nisan 2008. 16 Nisan 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2010.
  7. Armutçu, Oya (12 Eylül 1997). "Mahkemede şaştılar". Hürriyet. 24 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2010. Sarmusak kendisine elektrik ve soğuk suyla işkence yapıldığını iddia etti.
  8. "Köstebek davası fos çıktı". Radikal. 18 Mart 1999. 23 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2010.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.