Brigitte Bardot

Brigitte Anne-Marie Bardot[1][2] (telaffuz: [bʁiʒit baʁˈdo]^söylenişi),(doğum; 28 Eylül 1934) BAFTA ödülüne aday gösterilmiş eski Fransız sinema oyuncusu, manken, şarkıcı ve hayvan hakları aktivistidir. En çok 1950'lerin ve 1960'ların kadın figürü olarak bilinir. Kadın bağımsızlığının ve cinsel özgürlüğünün sembolü olan Brigitte Bardot kariyeri boyunca birçok çocuk-kadın ve femme fatale rolde oynadı. Döneminin en büyük yönetmenleriyle çalıştı ve zarif bir hafifliğin yanında şehvet içeren rollerde oynamasıyla çabucak bir seks sembolüne dönüştü. 1969'dan beri ise Fransa'nın özgürlüğünü sembolize eden Marianne'nin resmi yüzüdür. Bardot'dan önce Marianne anonim bir olguydu.[3]

Brigitte Bardot
Bardot 1962 yılında.
Doğum	Brigitte Anne-Marie Bardot 28 Eylül 1934 Paris, Fransa
Diğer isim(ler)i	BB
Meslek	Oyuncu, manken, şarkıcı, hayvan hakları aktivisti
Etkin yıllar	1952 - 1973
Boy	163 Santimetre
Evlilik	Roger Vadim (1952-1957) Jacques Charrier (1959-1962) Gunter Sachs (1966-1969) Bernard d'Ormale (1992'den itibaren)
Çocuk(lar)	Nicholas-Jacques Charrier
Ödüller	David di Donatello Ödülü, Légion d'honneur (reddetti)
İmza

Bardot oyunculuk kariyerinden önce Paris Konservatuvarı 'nda eğitim almış bir balerindi. Oyunculuk kariyerine ise 1952 yılında başladı, 16 filmde rol aldıktan sonra o dönemde kocası olan Roger Vadim'in tartışmalı filmi olan Et Dieu... créa la femme (türkçesi; Ve Tanrı Kadını Yarattı)'de rol aldı ve bu film Bardot'yu uluslararası bir üne kavuşturdu. Daha sonra 1963 yılında Bardot Jean-Luc Godard'ın Le Mépris filmindeki rolüyle de çok büyük bir başarı yakaladı. Bardot, Louis Malle'ın 1965 yapımı filmi Viva Maria! 'daki rolüyle BAFTA ödüllerine en iyi başrol kadın oyuncu dalında aday oldu ve Fransız entelektüel kesimin de ilgisini çekmeyi başardı. Bardot aynı zamanda Simone de Beauvoir'ın 1959 yılındaki "Lolita Sendromu" adlı denemesine konu oldu. Bu denemede Beauvoir, Bardot'yu "kadın tarihinin bir lokomotifi" olarak tanımladı ve varoluşçu temasının üstüne Bardot'yu II. Dünya Savaşı sonrası Fransa'sının ilk ve en özgür kadını ilan etti.

Bardot, 1973 yılında eğlence endüstrisinden emekli oldu. Şov dünyasındaki kariyeri boyunca Bardot 47 filmde başrol olarak ayrıca birçok müzikalde yer aldı ve 80 tane şarkı kaydetti. 1985'te Légion d'honneur'le ödüllendirildi ancak Bardot bu ödülü almayı reddetti.[4] Emekliliğinden sonra Bardot kendini hayvan haklarını korumaya adadı. Bardot, 1990'lı yıllar süresince göç, Fransa'da Müslümanlık, ırk karışımı ve eşcinsellik gibi konularda siyasal düşünceleri ile sözünü sakınmayan bir kadın olarak bilindi.

Erken yaşamı

Brigitte Bardot (tam ismi Brigitte Anne-Marie Bardot) 28 Eylül 1934'te burjuvazi sınıfı bir ailede Paris'te doğdu. Babası Louis 'Pilou' Bardot bir mühendis ve aynı zamanda babası Charles Bardot 'dan ona kalan Bardot Fabrikaları'nın sahibiydi.[5] Annesi Anne-Marie 'Toty' Mucel ise bir ev hanımıydı, kocası Pilou 'dan 16 yaş küçüktü ve 1933 yılında evlenmişlerdi. Bardot orta sınıf, katolik bir ailede büyüdü.[6] Brigitte'in annesi Toty, Brigitte ve kız kardeşi Marie-Jeanne (doğum 5 Mayıs 1938)'i genç yaştan itibaren dansa yönlendirdi. Marie-Jeanne bir süre sonra dans dersleri almaktan vazgeçti, Brigitte ise bale kariyerine yoğunlaşmaya karar verdi.

1947 yılında Bardot Conservatoire de Paris'e kabul edildi ve 3 yıl boyunca Rus koreograf Boris Knyazev'den ders aldı. (Brigitte'in sınıf arkadaşlarından biri olan Leslie Caron Bardot'ya "Bichette" [Little Doe] lakabını taktı.)[7]

Bardot, annesinin bir tanıdığının önerdiği moda gösterisinde mankenlik yapma teklifiyle 1949 yılında ilk mankenlik deneyimini kazandı. Aynı yıl içinde Bardot gazeteci Hélène Lazareff tarafından çıkarılan "Jardin des Modes" dergisine de mankenlik yaptı. 15 yaşında Bardot, Elle dergisinin 8 Mart 1950 tarihli yayınında derginin kapağında yer aldı.[8] ve bu sayede genç yönetmen Roger Vadim tarafından fark edildi. Vadim'in derginin bir baskısını yönetmen ve senarist Marc Allégret'ye göstermesi sonucu, Allégret Bardot'ya "Les lauriers sont coupés" filminin seçmelerine katılma fırsatı verdi. Bardot'nun rolü almasına rağmen film iptal edildi, ama bu deneyim Bardot 'ya artık bir oyuncu olarak bakılmasına neden oldu. Ayrıca burada tanıştığı Vadim ile arkadaşlığı gelecek kariyerini birçok yönden etkiledi.[9][10]

Kariyeri

Sinemada ilk görünüşleri

Elle dergisinin kapağına çıktıktan sonra Bardot,[11] yönetmen Jean Boyer’in Le Trou normand filminde Bourvil ile ufak bir rolde oynamayı kabul etti. Başlangıç olarak pek iyi olmayan bu rolü kabul etmesinde Boyer’in vereceği 200.000 frankın da rolü büyüktür.[12] Bardot 1996’da yazdığı anılarında bu ilk çekim hakkındaki acı verici anılarını koruduğunu belirtmiştir[12] ama bu film sırasında Willy Rozier Bardot ’ya ikinci rolünü yani Manina la fille sans voiles filminde oynamasını teklif etmiştir[13].

18 yaşında, Bardot’nun babası, ona uzun süredir birlikte olduğu Roger Vadim ile evlenmesi konusunda baskı uygular (o dönemde Fransa'da reşit olma yaşı 21'di). Bunun üzerine Bardot ile Vadim 21 Aralık 1952’de Passy kilisesinde evlenir.

1953’te Bardot daha sonradan menajeri olacak olan Olga Horstig ile tanışır[14]. Anatole Litvak, Ukraynalı yönetmen, Bardot’ya Un acte d'amour filminde Kirk Douglas[14] ile oynayacağı ufak bir rol teklif eder.

André Barsacq, Bardot’ya théâtre de l'Atelier ‘deki Jean Anouilh’in yazdığı L'Invitation au château oyununda yer alan Dany Robin’in oynadığı karakteri teklif eder[15]. Daha sonra Bardot, öncesinde hiçbir tiyatro deneyimi olmamasına karşın, buradaki oyunculuğunu « rezalet » olarak tanımlayacaktır[15]. Oyunun galasında dönemin en büyük eleştirmenleri de vardır[16]. Bardot sahneye çıkmadan önce , Anouilh Bardot’ya çiçekler ve onların yanında bir kart gönderir; kartta « Endişelenmeyin, ben şanslıyımdır» yazılıdır.[16] Ertesi gün Bardot Jean-Jacques Gautier’den iltifatlar alır ve eleştirmenlerin çoğu iyi şeyler yazmıştır.[16].

Sacha Guitry, XV. Louis’nin bir gecelik metresi olan Mademoiselle de Rosille’i canlandıracak « pahalı olmayan » bir kadın komedyen aramaktadır. Ki bu rol Jean Marais tarafından tekrar yorumlanmıştır. Bardot’nun menajeri Brigitte’e Si Versailles m'était conté... ‘daki bu bir sahnelik rolü teklif eder ve Brigitte sevinçle bu teklifi kabul eder[16].

Genç oyuncu daha sonra arkadaşı Ursula Andress sayesinde[17] bir iş teklifi[18] aldığı Roma’ya gider. Andress birkaç sene sonra James Bond 007 contre Dr. No filmindeki rolüyle şöhreti yakalar. İtalya’da, Bardot bir Amerikan filmi olan ve Robert Wise ‘ın yönetmenliğini yaptığı Hélène de Troie ‘da Rossana Podesta ile karşılıklı oynayacağı bir rol elde eder. Daha sonra film hakkında « İngilizcem berbattı ve sahne korkum inanılmazdı. Parmak uçlarında rolümü ezberledim, ne dediğimi ben bile hatırlamıyorum, ama dediklerimi role benim seçilmiş olmamın getirdiği büyük bir güvenle söyledim[18] » demiştir. Bardot, Roma’da bulunduğu sürede küçük bir İtalyan yapımı olan Haine, Amour et Trahison 'da da başrol olarak oynamış, daha sonra bu filmi « komik bir melodram » olarak nitelendirmiştir .

Fransa’ya döndükten sonra, menajeri Bardot’ya Michèle Morgan ve Gérard Philipe’in de rol aldığı bir René Clair filmi olan ‘’Les Grandes Manœuvres’’ ‘da bir rol teklif eder. Rolü fazla önemli bir rol değildir ama yine de Bardot kendi deyimiyle « çok iyi bir filmdeki ufak bir rolü, kötü bir filmdeki büyük role » tercih eder.[19] Marc Allégret'nin yönettiği En effeuillant la marguerite gişelerde başarısızlıkla sonuçlandı[20]. Bunun üzerine Bardot Les Week-ends de Néron filmi için Roma’ya geri döner. Bardot daha sonra yazdığı anılarında filmin çekimleri sırasında yaşanan garip bir olayı anlatır; filmdeki bir banyo sahnesinde süt yerine kullanılan amidon çözeltisi projeksiyonun ısısıyla kısa sürede yoğurda dönüşmüştür.[21].

Ve Tanrı Kadını Yarattı'dan sonraki kariyeri

1952 yılında Brigitte And God Created Woman filminde ilk büyük çıkışını yaptı. Aynı yılda uzunca süredir âşık olduğu Roger Vadim ile evlendi. Çift evliliklerinin beşinci yılında ayrıldı.

Avrupa'nın film endüstrisi yükselişte olması ve Bardot'un kendi yükselmesi olağanüstü gelişiyor olsa da, sadece birkaç tane Avrupalı oyuncu ABD'de medyanın ilgisini aşırı derecede çekti ve Bardot bu oyunculardan biri idi. Bardot, Marilyn Monroe ile 1950 ve 1960 yılların filmlerinde kadın cinselliğinin baş örneklerini sergilemiştir.

Eski filmlerinde ve Cannes'teki gösterişlerinde bikini giymesiyle, bikiniyi popüler eden insan olarak gösterilmektedir. Kendisine ait tarzıyla 1960'ların modasının önemli bir figürü oldu. Marilyn Monroe ve Jackie Kennedy'in yanına Andy Warhol'un resimlerin temalarından biri oldu.

Aktivizm

1973'te Bardot, 40. doğum gününden az önce emekliliğini açıkladı. Elli sinema filmde oynayıp, birçok müzik albümü kayıt ettikten sonra ününü hayvan haklarını korumak üzere kullanmak istedi.

1986'te Fondation Brigitte Bardot pour la protection de l'animal sauvage et domestique (Yabani ve evcil hayvanların korunması için Brigitte Bardot Kuruluşu)'nu kurdu.[22] Ardından Vejetaryen oldu[23] ve vakfın kurulmasında kullanılmak üzere mücevherlerini ve birçok özel eşyasını açık arttırmada sattı.[22] Toplamda 3 milyon frank topladı. Bardot günümüzde güçlü bir hayvan hakları aktivisti ve özellikle at eti tüketimine karşı güçlü bir muhalif.[24]

Politika ve yasal sorunlar

Bardot 1960'lı yıllarda Charles de Gaulle'ün başkanlığını desteklediğini belirtmiştir.[25] Kocası Bernard d'Ormal Fransa'nın Front National partisinin eski danışmanıdır. Bardot 2003 yılında yayınladığı Un cri dans le silence (Sessizlikte bir çığlık) adlı kitabında "Fransa'nın İslamlaşması" konusunda uyarıda bulunmuş ve Müslüman göçü hakkında yazdığı

« Over the last twenty years, we have given in to a subterranean, dangerous, and uncontrolled infiltration, which not only resists adjusting to our laws and customs but which will, as the years pass, attempt to impose its own.[26] »

cümleleriyle tepki çekmiştir. Bazı eleştirmenler Bardot'un kitabında anti-Müslüman ve homofobik düşüncelerin olduğunu yazmıştır. Mayıs 2003'te Mouvement contre le racisme et pour l'amitié entre les peuples (Irkçılık karşıtı uluslararası arkadaşlık hareketi) adlı bir Fransız grup Bardot'nun yayınladığı düşünceleri nedeniyle Bardot'ya dava açacaklarını ilan ettiler.

Yayınlanan kitabından sonra oluşan tepkiler üzerine, bir Fransız LGBT dergisine gönderdiği mektupta Bardot "Kocam hariç...etrafımda herkes tamamen ibnedir. (gayler) bunca yıldır destekçim, arkadaşım, evlatlık çocuğum ve sırdaşım olmuşlardır " diye yazmıştır.[27]

10 Haziran 2004'te Bardot sözde ırkçı fikirleri nedeniyle Fransız mahkeme tarafından suçlu bulunmuş ve ona 5000€ para cezası kesilmiştir.[28] Bardot mahkemede bu suçu reddetmiş ve yine mahkemede özür dileyerek "Asla birinin canını bilinçli bir şekilde yakmak istemedim. Bu benim karakterim değil" sözlerini sarf etmiştir.[29]

Kişisel yaşamı

Brigitte Bardot and Sami Frey in Saint-Tropez,1963.

Bardot 21 Aralık 1952'de, 18 yaşındayken ailesinin izniyle yönetmen Roger Vadim ile evlendi. Vadim'in kökenlerinden dolayı aslında bir Rus ortodoksu iken katolikliği benimsediği sanılmaktadır, ama bu durum kesin değildir. Bardot ve Vadim evliliklerinin beşinci yılında boşandılar ve bundan sonraki iş ve özel hayatlarında arkadaş kaldılar. Boşanmasından önce Bardot'nun adı Ve Tanrı Kadını Yarattı 'daki rol arkadaşı Jean-Louis Trintignant (bu sırada Stéphane Audran ile evlidir) ile anıldı.[25][30] İkili yaklaşık iki yıl birlikte yaşadılar. İlişkileri Trintignant'ın askeri görevini sürdürdüğü sırada Bardot'un müzisyen Gilbert Bécaud'yla ilişki yaşaması üzerine yıprandı, ikili en sonunda ayrıldı.[25]

İntihar denemeleri

9 Şubat 1958'de Los Angeles Times, ön sayfasından Bardot'nun yaşadığı bir sinir krizi sonrası İtalya'da tedavi gördüğünü duyurdu. Habere göre bu sinir krizi sonucunda Bardot uyku haplarıyla intihar etmeyi denemişti. Bardot'nun hakla ilişkiler menajeri iki gün sonra bu haberi yalanladı.[31]

BBC Radio 4'un bir konuşma programı olan Loose Ends'in 20 Ekim 2012 tarihinde yayınlanan bölümünde Honor Blackman, röportajı yapan Clive Anderson'a Bardot'yla film çektiği dönemde Bardot'nun yalnız bırakılmadığını çünkü daha öncesinde iki intihar teşebbüsünde bulunduğunu söyledi. Blackman bu durumun ne zaman yaşandığını belirtmedi (Blackman ve Bardot Shalako filminde beraber oynamıştı).

Ailesi

18 Haziran 1959'da, Bardot tek çocuğunu Nicolas-Jacques Charrier'in (doğum 11 Ocak 1960) babası olacak olan oyuncu Jacques Charrier ile evlendi. Bardot ve Charrier'in 1962'deki boşanmasından sonra Nicholas, Charrier ailesi tarafından yetiştirildi ve yetişkinlik dönemine kadar Bardot'yla görüştürülmedi.[25]

Bardot'nun diğer eşleri Alman milyoner playboy Gunter Sachs (14 Temmuz 1966 – 1 Ekim 1969) ve Bernard d'Ormale (16 Ağustos 1992 – günümüz) 'dir.[25][30][32]

Bardot'un etkisi

Brezilya'nın Búzios kentinde Brigitte Bardot'un heykeli

Bardot bikiniyi ve Saint-Tropez'i popüler eden insan olarak biliniyor.

1964 yılında o zamanki erkek arkadaşı ile Brezilya'nın Buzios kentini ziyaret etti. Bardot'un ünü Buzios'u popüler etti. Bardot'un Buzios'u popüler edişi anısına şehir merkezinde Christina Motta tarafından yapılan bir Brigitte Bardot heykeli bulunmaktadır. Bardot, ilk ziyaretinin ardından birçok kez Brezilyalı erkek arkadaşı ile tatillerinde Buzios'a gitmiştir.

Bardot'dan bahseden şarkılar

İlk "Brigitte Bardot" şarkısı Fontana müzik firması yapımcılığında Achilles and his Heels tarafından yazıldı ve piyasaya sürüldü.

Aydın doğumlu Türk musevi sanatçısı Dario Moreno'nun onun adına bestelediği şarkı vardır. Beraber aynı filmde oynamışlardır.

Indie şarkıcı John Galland "Brigitte Bardot" adlı bir şarkısı da vardır.

Bardot'dan birçok başka şarkıda da söz ediliyor, örneğin; "We Didn't Start the Fire" (Billy Joel), "I Shall Be Free" (Bob Dylan), "Warlocks" (Red Hot Chili Peppers), "You're My Favorite Star" (The Bellamy Brothers) ve "Big Wedge" (Fish).

Kariyeri

Yıl	Filmin adı	Rolü	Yönetmen	Partnerleri
1952	Le Trou normand	Javotte Lemoine	Jean Boyer	Bourvil, Jane Marken, Roger Pierre, Jeanne Fusier-Gir
	Manina, la fille sans voiles	Manina	Willy Rozier	Howard Vernon, Jean Droze, Jean-François Calvé
	Les Dents longues	nedime	Daniel Gélin	Roger Vadim, Daniel Gélin, Danièle Delorme
1953	Le Portrait de son père	Domino	André Berthomieu	Jean Richard, Michèle Philippe, Mona Goya, Frédéric Duvallès
	Un acte d'amour (İngilizce: Act of Love)	Mimi	Anatole Litvak	Kirk Douglas
	Si Versailles m'était conté...	Mademoiselle de Rosille	Sacha Guitry	Jean Marais
1954	Haine, Amour et Trahison (İtalyanca: Tradita)	Anna	Mario Bonnard	Pierre Cressoy, Lucia Bosé, Giorgio Albertazzi, Camillo Pilotto
	Le Fils de Caroline Chérie	Pilar d'Aranda	Jean-Devaivre	Jean-Claude Pascal, Magali Noël, Jacques Dacqmine
1955	Futures Vedettes	Sophie	Marc Allégret	Jean Marais, Isabelle Pia, Denise Noël, Lila Kedrova
	Rendez-vous à Rio (İngilizce: Doctor at Sea)	Hélène Colbert	Ralph Thomas	Dirk Bogarde, Brenda De Banzie, James Robertson Justice
	Les Grandes Manœuvres	Lucie	René Clair	Gérard Philipe, Michèle Morgan, Jacques Fabbri
	La Lumière d'en face	Olivia Marceau	Georges Lacombe	Raymond Pellegrin, Roger Pigaut
	Cette sacrée gamine	Brigitte Latour	Michel Boisrond	Jean Bretonnière, Françoise Fabian, Michel Serrault, Jean Poiret
1956	Les Week-ends de Néron (İngilizce: Mio figlio Nerone)	Poppée	Steno	Alberto Sordi, Vittorio De Sica, Gloria Swanson
	En effeuillant la marguerite	Agnès Dumont	Marc Allégret	Daniel Gélin, Darry Cowl, Robert Hirsch
	Et Dieu… créa la femme	Juliette Hardy	Roger Vadim	Curd Jürgens, Christian Marquand, Jean-Louis Trintignant
	La mariée est trop belle	Chouchou	Pierre Gaspard-Huit	Micheline Presle, Louis Jourdan, Marcel Amont, Roger Dumas
	Hélène de Troie	Andraste	Robert Wise	Rossana Podesta, Jacques Sernas
1957	Une Parisienne	Brigitte Laurier	Michel Boisrond	Charles Boyer, Henri Vidal, André Luguet
1958	Les Bijoutiers du clair de lune	Ursula	Roger Vadim	Stephen Boyd, Alida Valli, Fernando Rey
	En cas de malheur	Yvette Maudet	Claude Autant-Lara	Jean Gabin, Franco Interlenghi, Nicole Berger, Annick Allières
1959	La femme et le pantin	Éva Marchand	Julien Duvivier	Michel Roux, Antonio Vilar, Jacques Mauclair, Lila Kedrova
	Babette s'en va-t-en guerre	Babette	Christian-Jaque	Jacques Charrier, Francis Blanche, Hannes Messemer
	Voulez-vous danser avec moi ?	Virginie Dandieu	Michel Boisrond	Henri Vidal, Noël Roquevert, Dawn Addams, Dario Moreno
1960	L'Affaire d'une nuit	La femme au restaurant	Henri Verneuil	Jacques Charrier
	La vérité	Dominique Marceau	Henri-Georges Clouzot	Sami Frey, Charles Vanel, Paul Meurisse, Marie-José Nat
1961	La bride sur le cou	Sophie	Roger Vadim	Jacques Riberolles, Michel Subor, Claude Brasseur
	Les amours célèbres, sketch Agnès Bernauer	Agnès Bernauer	Michel Boisrond	Alain Delon, Suzanne Flon, Jean-Claude Brialy
1962	Vie privée	Jill	Louis Malle	Marcello Mastroianni, Nicolas Bataille, Dirk Sanders
	Le repos du guerrier	Geneviève Le Theil	Roger Vadim	Robert Hossein, Jean-Marc Bory, Jacqueline Porel
1963	Paparazzi	kendisi olarak	Jacques Rozier	Michel Piccoli, Jack Palance, Fritz Lang, Jean-Luc Godard
	Le Mépris	Camille Javal	Jean-Luc Godard	Michel Piccoli, Jack Palance, Fritz Lang, Giorgia Moll
	Une ravissante idiote	Penelope Lightfeather	Édouard Molinaro	Anthony Perkins, Grégoire Aslan, André Luguet, Paulette Dubost
1964	Marie Soleil	Apparition (non créditée)	Antoine Bourseiller
	Chère Brigitte (Dear Brigitte)	kendisi olarak	Henry Koster	James Stewart, Bill Mumy
1965	Viva Maria!	Maria I	Louis Malle	Jeanne Moreau, George Hamilton, Claudio Brook, Paulette Dubost
1966	Masculin, féminin	elle-même (non créditée)	Jean-Luc Godard	Antoine Bourseiller, Jean-Pierre Léaud
1967	À cœur joie	Cécile	Serge Bourguignon	Laurent Terzieff, Jean Rochefort, James Robertson Justice
1968	Histoires extraordinaires, sketch William Wilson	Giuseppina	Louis Malle	Alain Delon
	Shalako	Comtesse Irina Lazaar	Edward Dmytryk	Sean Connery, Peter van Eyck, Stephen Boyd
1969	Les femmes	Clara	Jean Aurel	Maurice Ronet, Anny Duperey, Jean-Pierre Marielle
1970	L'ours et la poupée	Félicia	Michel Deville	Jean-Pierre Cassel, Daniel Ceccaldi, Xavier Gélin, Georges Claisse
	Les novices	Agnès	Guy Casaril	Annie Girardot, Jean Carmet, Noël Roquevert
1971	Boulevard du rhum	Linda Larue	Robert Enrico	Lino Ventura, Guy Marchand, Jess Hahn
	Les pétroleuses	Louise	Christian-Jaque	Claudia Cardinale, Georges Beller, Micheline Presle
1973	Don Juan 73 ou si Don Juan était une femme	Jeanne	Roger Vadim	Mathieu Carrière, Maurice Ronet, Jane Birkin, Robert Hossein
	L'Histoire très bonne et très joyeuse de Colinot Trousse-Chemise	Arabelle	Nina Companeez	Francis Huster, Francis Blanche, Marie-Georges Pascal

Dış bağlantılar

• IMDb'de Brigitte Bardot
• Brigitte Bardot Kuruluşu - Hayvanların refahları ve korumaları için bir kuruluştur

Kaynakça

1. "Films and Music by Brigitte Bardot". Rate Your Music. 25 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2010.
2. "Daily Celebrations ~ Brigitte Bardot, Cat Transformed ~ 25 August ~ Ideas to motivate, educate, and inspire". Dailycelebrations.com. 29 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2010.
3. Anne-Marie Sohn (teacher at the ENS-Lyon), Marianne ou l'histoire de l'idée républicaine aux XIXe et XXe siècles à la lumière de ses représentations 28 Mayıs 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (résumé of Maurice Agulhon's three books, Marianne au combat, Marianne au pouvoir ve Les métamorphoses de Marianne) (Fransızca)
4. The Big Question: How does the French honours system work, and why has Kylie been decorated? 16 Kasım 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. The Independent. 8 Mayıs 2008
5. Singer 2006, s. 6
6. Shanley, Valerie (27 Eylül 2009). "Profile: Brigitte Bardot – And God created Bardot". Sunday Tribune. Erişim tarihi: 19 Eylül 2010.
7. Caron, Leslie, Thank Heaven, Plume Publishing (2009)
8. "Brigitte Bardot Biography". The Biography Channel. 14 Eylül 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2010.
9. Bardot, Brigitte (1996). Initiales B.B.. Grasset & Fasquelle. ISBN 2-246-52601-9
10. Robinson, Jeffrey (1994). Bardot — Two Lives. Simon & Schuster (London). ASIN: B000KK1LBM.
11. Bardot 1996, s. 78
12. Bardot 1996, s. 81
13. Bardot 1996, s. 84
14. Singer 2006, s. 23
15. Bardot 1996, s. 92
16. Bardot 1996, s. 93
17. Choulant 2009, s. 173
18. Bardot 1996, s. 101
19. Bardot 1996, s. 103
20. Bardot 1996, s. 104
21. Bardot 1996, s. 105
22. "Brigitte Bardot foundation for the welfare and protection of animals". fondationbrigittebardot.fr. 30 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2010.
23. Follain, John (9 April 2006) Brigitte Bardot. The Times Online, Life & Style. Retrieved 2 April 2009
24. Bardot'dan Palin'e: 'Dilerim 4 Kasım'da siz kaybedersiniz de dünya kazanır', HAYTAP, erişim 10 ocak 2013
25. Bardot, Brigitte (1996). Initiales B.B. Grasset & Fasquelle. ISBN 2-246-52601-9.
26. "Brigitte Bardot's Cry In The Silence". By David Orland. 2 Eylül 2003. 5 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ocak 2008.
27. "Brigitte a Political Animal by David Usborne". The Independent (London). 24 Mart 2006. 24 Nisan 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2008.
28. Larent, Shermy (12 Mayıs 2003). "Brigitte Bardot unleashes colourful diatribe against Muslims and modern France". Indybay. 16 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2010.
29. "Bardot denies 'race hate' charge". BBC News. 7 Mayıs 2003. 10 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ocak 2008.
30. Robinson, Jeffrey (1994). Bardot — Two Lives (Birinci Britanya bas.). Londra: Simon & Schuster. ASIN: B000KK1LBM.
31. "LA times 1958". The Los Angeles Times. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2010.
32. "Gunter Sachs". The Daily Telegraph. Londra. 9 Mayıs 2011.

Ayrıca bakınız

Anıları ve yazıları

• Bardot, Brigitte (1978). Grasset Jeunesses (Ed.). Noonoah, le petit phoque blanc. s. 25. ISBN 978-2246005742.
• Bardot, Brigitte (1996). Grasset (Ed.). Initiales B.B. s. 566. ISBN 978-2246526018.
• Bardot, Brigitte (1999). Grasset (Ed.). Le Carré de Pluton. s. 693. ISBN 978-2246595014.
• Bardot, Brigitte (2003). Du Rocher (Ed.). Un cri dans le silence. s. 170. ISBN 978-2268047256.
• Bardot, Brigitte (2006). Du Rocher (Ed.). Pourquoi ?. s. 298. ISBN 978-2268059143.

Bibliyografi

• de Beauvoir, Simone (1960). Arno Press; New edition edition (Ed.). Brigitte Bardot and the Lolita Syndrome. s. 52. ISBN 978-0405039126.
• Nina, Companeez (1971). Éditions Frontières (Ed.). Le livre de Brigitte Bardot.
• Sagan, Françoise; Dussart, Ghislain (1975). Éditions Flammarion (Ed.). Brigitte Bardot racontée par Françoise Sagan vue par Ghislain Dussart. ISBN 9782080107473.
• Barjavel, René (1976). Éditions Fernand Nathan (Ed.). Brigitte Bardot, amie des animaux.
• Luijters, Guus; Timmer, Gérard (1985). Éditions Artefact (Ed.). Bardot de « A » à « Z ».
• Sagan, Françoise (1975). Éditions Flammarion (Ed.). Brigitte Bardot. s. 122. ISBN 2-08-010747-X.
• Dérot, Jean; Choulant, Dominique (1995). Éditions Chemins de l'espérance (Ed.). La vérité sur Brigitte Bardot.
• Nourissier, François (1996). Éditions Le Dilettante (Ed.). B.B.60. s. 72. ISBN 2-84263-000-9.
• Servat, Henry-Jean (1996). Éditions Numéro 1 (Ed.). Les années Bardot.
• Charrier, Jacques (1997). Éditions Michel Lafon (Ed.). Ma réponse à Brigitte Bardot. ISBN 9782840982746.
• Éditions Vaderetro, (Ed.) (1998). Brigitte Bardot.
• Levin, Sam (1998). Éditions PC (Ed.). Brigitte Bardot par Sam Levin. s. 112. ISBN 978-2912683014.
• Boyer, Raymond (2000). Éditions Memini (Ed.). Brigitte Bardot.
• Alion, Yves (2000). Éditions J'ai lu (Ed.). Brigitte Bardot.
• Rihoit, Catherine (2003). Éditions Olivier Orban (Ed.). Brigitte Bardot, un mythe français.
• Bagnaud, François (2005). Éditions EPA (Ed.). Brigitte Bardot. ISBN 2851206273.
• Servat, Henry-Jean (2006). Éditions Albin Michel (Ed.). Vies privées. s. 140. ISBN 978-2226152053.
• Singer, Barnett (2006). Brigitte Bardot : A Biography. McFarland. s. 208. ISBN 978-0786425150.
• Dureau, Christian (2008). Éditions Didier Carpentier (Ed.). Brigitte Bardot : et le cinéma créa sa star. s. 126. ISBN 2841675955.
• Bonini, Emmanuel (2009). Éditions Alphée - Jean-Paul Bertrand (Ed.). Brigitte Bardot, par amour... et c'est tout !. s. 320. ISBN 978-2753805088.
• Servat, Henry-Jean (2009). Éditions Hors-Collection (Ed.). Bardot, la légende. s. 175.
• Choulant, Dominique (2009). Éditions Autres Temps (Ed.). Brigitte Bardot - Le mythe éternel. s. 220. ISBN 2845213735.
• Wodrascka, Alain; Bagnaud, François (2011). Éditions Hugo et Compagnie (Ed.). Brigitte Bardot l'indomptable. s. 160.
• de Raemy, Marc; Bardot, Brigitte; Bagnaud, François (2011). Éditions Didier Carpentier (Ed.). Brigitte Bardot vue par Léonard de Raemy. s. 140.
• Lelièvre, Marie-Dominique (2012). Flammarion (Ed.). Brigitte Bardot - Plein la vue. s. 352. ISBN 978-2-08-124624-9.
• Oriane Oringer, Brigitte Bardot - À la rencontre de B.B, éditions Collection privée, 2012, 256 p. ISBN 978-2-84891-110-6