Kazaklar (Slav)

Kazaklar,[1] (farklı dillere göre Kozak, Kosak, Cossack, Kossak, Kazak, Rus Kazakları olarak da adlandırılırlar) Ukrayna ve Güney Rusya yerli halklarının karışımı ile 15. yüzyıl dolaylarında Don ve Dinyeper nehirleri civarında ortaya çıkan etnik topluluk. Kazaklar, bugünkü Kazakistan'da yaşayan ve Türkî kökenli olan Kazaklar'la karıştırılmamalıdır. Kazak sözcüğü Eski Türkçede maceracı-özgür insan anlamındadır.

Kazakistan ve diğer yerlerde yaşayan Kazak adlı Türk halkı için Kazaklar maddesine bakabilirsiniz.
Kazaklar
Polonyalı ressam Józef Brandt'in, Zaferden dönen Ukraynalı Kazak çalışması
Rus ressam İlya Repin'in Türk Sultanına Mektup Yazan Zaporojya Kazakları adlı çalışması.

Tolstoy'un aynı adlı eserine de konu olan Kazaklar Rus ordularında özellikle sınır bölgelerin korunması gibi görevlerde kullanılmışlardır. Rusların Orta Asya ve Sibirya'yı ele geçirmelerinde bu savaşçı topluluğun payı çok büyüktür.

Etimoloji

Vassmer'in etimolojik sözlüğünde bu ad Eski Doğu slav dilinde (козакъ, kozak) olup, Kumanları ifade için Cosac (Kosak) kullanılmıştır - özgür kişi ( Codexte bu sözün Latin harflerine çevirisi) veya hür kişi (Arap alfabesinden çevirisi).[2]

Bu ad net olarak ilk kez 13 asırda yazılan Codex Cumanicus adlı eserden anlaşılır.[3][4] 1590'dan sonra İngilizceye girmiştir, bir İrlandalı soyadı Cossack olup 12. asra aittir. Kazak etnonimi kökü Türkçeye dayanır.[5][6][7]

Tarihçe

XVI. yüzyıl başında Lehistan (Polonya) kralları Tatar akınlarına karşı koymak üzere Kazaklar'ı öncü güç olarak örgütledi. Kazaklar kısa bir süre için Ataman Bohdan Hmelnytski önderliğinde bağımsız bir devlet kurdular. XVII. yüzyıl ortalarında Ukrayna, Rusya ile Lehistan arasında paylaşıldığı zaman, Rus çarları Polonya geleneğini devam ettirerek Kazaklar'ı, önce sınırların korunmasında daha sonra Rusya'nın Ural, Kafkas ve Hazar Denizi'ne doğru yayılmasında öncü güç olarak kullandılar. Nitekim Sibirya'yı fetheden Yermak Timofeyeviç de bir Kazak'tı. Toprak sahiplerinin kısıtlama çabaları, Kazaklar arasında sık sık isyanlar çıkmasına neden oluyordu. XVII. ve XVIII. yüzyılda en önemli, isyanlar Stenka Razin, Kandrati Bulavin ve Emelyan Pugaçev önderliğinde yürütülen isyanlardı. Kazaklar'ın belli ayrıcalıklarında karşın askerlik hizmeti her erkek için zorunluydu. Kazak topluluğunun temel birimi olan Stanitsa denilen köylerdi. Her Stanitsa'nın seçilmiş bir meclisi bulunmaktaydı. Stanitsalar birleşerek daha büyük olan Okrugiler'i (bölge), bunlarda birleşerek Voiskolar'ı (ordu) oluşturdu. Toprak, köyün ortak malıydı; ancak, 1869'dadan sonra Kazak subayları ve hizmetlilerinin özel toraklara sahip olması kabul edildi. XX. yüzyıl başında Rusya'da 12 Kazak Voiska'sı vardı. 1916-1920 arasındaaki Rusya'daki içsavaş sırasında Kazaklar'ın bir bölümü Beyaz, bir bölümü Kızılordu saflarında savaştı. II. Dünya Savaşı boyunca bazı Kazak askeri birimleri varlığını sürdürdü, ancak eski biçim toplulukları eriyerek SSCB'nin yeni yönetsel birimlerine katıldı.[8] Bugünkü Ukraynalılar'ın kökeni Zaporojya Kazakları'na dayanır.

Ayrıca bakınız

İlgili Kitaplar

Kaynakça
  1. TDK çevrimiçi sözlüğü "Kazak" tanımı
  2. Daha ayrıntılı analizler için, görünüz Omeljan Pritsak. Türkçe Etimolojik Sözlükte Qazaq 'Cossack'. Harvard Ukrainian Studies 28.1-4 (2006/2007): 237-XII.
  3. "Cossacks". Encyclopediaofukraine.com. 20 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2012.
  4. "Казак // Этимологический словарь Фасмера". 21 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2014.
  5. "Online Etymology Dictionary". 3 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2014.
  6. Encyclopædia Britannica, Article Cossack
  7. Iaroslav Lebedynsky, Histoire des Cosaques Ed Terre Noire, p38
  8. Büyük Ansiklopedi, Milliyet, 1990. Cilt 8. Sayfa 2990.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.