NGC 1569

NGC 1569, Zürafa takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 10,95 MIy (3,36 Mpc) uzaklıkta bulunan bir cüce düzensiz gökadadır. William Herschel tarafından 4 Kasım 1788 tarihinde keşfedildi.[4] Halton Arp tarafından görüntülenmiş ve Arp 210 olarak "Düzensizliklere, emilime ve çözülüme sahip gökadalar" kategorisi altında Tuhaf Gökadalar Atlası'na dahil edilmiştir.[5] Her ne kadar amatör gökbilimcilerin pek ilgisini çekmese de, uzmanlar tarafından yıldızların oluşumları ile ilgili olarak yoğun bir biçimde incelenmektedir. Gökadanın uzaklığı önceleri 7,82 MIy (2,4 Mpc) [6] olarak tahmin edilmekteydi. Ancak 2008 yılında Hubble'ın görüntülerini inceleyen bilim insanları, gökadanın uzaklığını yaklaşık 11 milyon ışık yılı olarak hesapladılar. Böylece gökadanın, IC 342/Maffei 1 Kümesi'nin bir üyesi olduğu gösterildi.[3][7]

NGC 1569

HUT tarafından elde edilen NGC 1569 fotoğrafı.
Gözlem verisi
Dönem J2000
Takımyıldız Zürafa
Bahar açısı (α) 4s 30d 49,0sn[1]
Dik açıklık (δ) +64s 50d 53sn[1]
Galaksi sınıfı IBm;Sbrst Sy1[1]
Açısal boyut  (V) 3,6′ × 1,8′ [1]
Görünür parlaklık  (V) 11,2[2]
Görünür parlaklık  (B) 11,8[2]
Yüzey parlaklığı  (SB) 13,1[2]
Fiziksel özellikler
Bağlı birlik Maffei 1 Kümesi[1]
(LGG 104)
Kırmızıya kayma −0,000347 ± 0,000013[1]
Dikey hız (-104 ± 4) km/sn[1]
Uzaklık 10,95 MIy (3,36 Mpc) [3]
Tarihçe
Kâşif  William Herschel
Keşif yılı 4 Kasım 1788
Katalog başlıkları
NGC 1569 • UGC 3056 • PGC 15345 • CGCG 306-001 • MCG +11-6-1 • IRAS 04260+6444 • 2MASX J04304918+6450525 • Arp 210 • GC 847 • H II 768 • VII Zw 16
Ayrıca bakınız:

Fiziksel özellikler

NGC 1569, Küçük Macellan Bulutu'ndan daha küçük olmasına rağmen Büyük Macellan Bulutu'ndan daha parlaktır.[8] Aynı zamanda aktif bir seyfert gökadası (Sy1) olan NGC 1569'un parlaklık sınıfı V-VI'dır ve geniş bir HI çizgisine sahiptir.[1]

Yıldız patlaması

NGC 1569, büyük bir yıldız patlaması ile karakterize edilir. Son 100 milyon yıl içinde Samanyolu'ndan 100 kat daha fazla yıldız oluşturmuştur.[7] Gökadamızda bulunan küresel yıldız kümelerinin genç benzerleri olan ve farklı geçmişlere sahip iki önemli süper yıldız kümesi içerir.[9][10] Her iki kümede de aralıklarla yıldız oluşumu yaşanmıştır. Süper yıldız kümesi A, gökadanın kuzeybatısında bulunan iki yakın kümeden (NGC 1569 A1 ve NGC 1569 A2)[11] oluşur. Beş milyon yıldan daha az bir süre önce oluşan NGC 1569 A1, Wolf-Rayet yıldızları dahil genç yıldızlardan oluşur. NGC 1569 A2 ise yaşlı kırmızı yıldızlardan oluşmaktadır.[9][12] Gökadanın merkezine yakın bir konumda bulunan süper yıldız kümesi B, daha yaşlı kırmızı dev ve kırmızı üstdev yıldız popülasyonuna sahiptir.[9][10][12] Bu yıldız kümelerinin her ikisinin de Samanyolu'ndaki küresel yıldız kümeleri toplamına eşdeğer kütlelere sahip olduğu düşünülmektedir (yaklaşık (6-7) × 105 güneş kütlesi[3]). Bazıları küçük küresel kümelere benzeyen kütlelere sahip, çok sayıda nispeten genç (Büyük Macellan Bulutu'ndaki R136 gibi) küçük küresel kümeler tanımlanmıştır.[10] Bu sonuçlar Büyük Macellan Bulutu ve NGC 1705 gibi diğer cüce gökadaların sonuçları ile birlikte değerlendirildiğinde, cüce gökadalardaki yıldız oluşumunun sürekli meydana gelmediğini, bunun yerine hemen hemen kısa aralıklarda ani patlamalarla oluştuğunu göstermektedir.

HUT tarafından elde edilen NGC 1569'un merkezini gösteren fotoğraf. Sol ortada iki süper yıldız kümesi NGC 1569 A1 ve NGC 1569 A2 görünmekte.

Gökadada üretilen sayısız süpernova ve yıldızlarının kuvvetli rüzgarları, içerdiği genç yıldızların ışığıyla parıldayan 3.700 ışık yılı uzunluğunda ve 380 ışık yılı genişliğinde iplikçikler ve iyonize edilmiş hidrojen kabarcıklarını meydana getirmiştir.[7]

NGC 1569'daki yıldız patlamasının, IC 342 grubundaki (Maffei 1 kümesi) diğer gökadalarla, özellikle yakınındaki bir nötr hidrojen bulutuyla etkileşimi sonucu tetiklendiğine inanılmaktadır.[7][13] 2013 yılında yapılan bir çalışma, bu gökadayı IC 342 ve cüce gökada UGCA 92 ile bağlayan gelgit kuyruklarının varlığını göstermiştir.[14]

Maviye kayma

NGC 1569, tayfı maviye kayma gösteren sıra dışı bir duruma sahiptir.[1] Bu durum, gökadanın Dünya'ya doğru hareket ettiğini gösterir. Buna rağmen çoğu gökadanın tayfı evrenin genişlemesi nedeniyle kırmızıya kayma gösterir.

Çevresi

Cüce düzensiz gökada UGCA 92'nin genellikle NGC 1569'un uydusu olduğu varsayılır. Bununla birlikte, NGC 1569'un yaşadığı yıldız patlamasıyla olan ilişkisi belirsizdir. Bazı yazarlar UGCA 92'nin henüz etkileşim halinde olmadığını[15], bazıları ise gelgit kuyruğu ve nötr hidrojen iplikçikleri ile bağlandığı NGC 1569 ile etkileşime girdiğini öne sürmektedir.

Dış bağlantılar

Kaynakça

  1. "NASA/IPAC Extragalactic Database". NED results for object NGC 1569. 22 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Kasım 2019.
  2. "SEDS". Revised NGC Data for NGC 1569 (İngilizce). 14 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  3. Grocholski, Aaron J.; Aloisi, Alessandra; van der Marel, Roeland P.; Mack, Jennifer; Annibali, Francesca; Angeretti, Luca; Greggio, Laura; Held, Enrico V.; Romano, Donatella; Sirianni, Marco; Tosi, Monica (20 Ekim 2008). "A New Hubble Space Telescope Distance to NGC 1569: Starburst Properties and IC 342 Group Membership". Astrophysical Journal Letters. 686 (2). ss. L79-L82. arXiv:0808.0153$2. Bibcode:2008ApJ...686L..79G. doi:10.1086/592949.
  4. Seligman, Courtney. "NGC 1569 (= PGC 15345 = Arp 210)". 14 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Kasım 2019.
  5. Arp, Halton (1966). "Atlas of Peculiar Galaxies". Figure 2. 25 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Kasım 2019.
  6. Makarova, L. N.; Karachentsev, I. D. (2003). "On the Distance to Nearby Dwarf Galaxy NGC 1569". Astrophysics. 46 (2). ss. 144-150. Bibcode:2003Ap.....46..144M. doi:10.1023/A:1024055702766.
  7. Hubble Resolves Puzzle about Loner Starburst Galaxy 17 Haziran 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Newswise - 17 Kasım 2008 tarihinde erişilmiştir.
  8. Karachentsev, Igor D.; Karachentseva, Valentina E.; Huchtmeier, Walter K.; Makarov, Dmitry I. (2003). "A Catalog of Neighboring Galaxies". The Astronomical Journal. 127 (4). ss. 2031-2068. Bibcode:2004AJ....127.2031K. doi:10.1086/382905.
  9. L. Origlia, C. Leitherer, A. Aloisi, L. Greggio, M. Tosi (2001). "The Stellar Content of the Super-Star Clusters in NGC 1569". Astronomical Journal. 122 (2). ss. 815-824. arXiv:astro-ph/0105195$2. Bibcode:2001AJ....122..815O. doi:10.1086/321152.
  10. D. A. Hunter; R. W. O'Connell; J. S. Gallagher; T. A. Smecker-Hane (2000). "The Star Clusters in the Starburst Irregular Galaxy NGC 1569". Astronomical Journal. 120 (5). ss. 2383-2401. arXiv:astro-ph/0009280$2. Bibcode:2000AJ....120.2383H. doi:10.1086/316810.
  11. G. de Marchi; M. Clampin; L. Greggio; C. Leitherer; A. Nota; M. Tosi. (1997). "The Structure of the Super--Star Clusters in NGC 1569 from HST WFPC2 Images". Astrophysical Journal Letters. 479 (1). ss. L27-L30. Bibcode:1997ApJ...479L..27D. doi:10.1086/310579.
  12. G. J. Bendo; R. D. Joseph (2004). "Nuclear Stellar Populations in the Infrared Space Observatory Atlas of Bright Spiral Galaxies". Astronomical Journal. 127 (6). ss. 3338-3360. arXiv:astro-ph/0403133$2. Bibcode:2004AJ....127.3338B. doi:10.1086/420712.
  13. Stil, J. M.; Israel, F. P. (2002). "HI distribution and kinematics of NGC 1569". Astronomy and Astrophysics. 392 (2). ss. 473-487. arXiv:astro-ph/0209444$2. Bibcode:2002A&A...392..473S. doi:10.1051/0004-6361:20020953.
  14. Johnson, Megan (2002). "Determining the Nature of the Extended H I Structure around LITTLE THINGS Dwarf Galaxy NGC 1569". The Astronomical Journal. 145 (6). s. 146. arXiv:1304.1484$2. Bibcode:2013AJ....145..146J. doi:10.1088/0004-6256/145/6/146.
  15. Makarova, Lidia; Makarov, Dmitry; Savchenko, Sergey (2012). "Star formation history and environment of the dwarf galaxy UGCA 92". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 423 (1). ss. 294-303. arXiv:1203.1397$2. Bibcode:2012MNRAS.423..294M. doi:10.1111/j.1365-2966.2012.20872.x.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.