Galaksiler listesi

Bu listede dikkate değer galaksiler bulunmaktadır.

Hubble'dan gökyüzünün %0.000024'lük bölgesinde 10000'in üzerinde gökada fotoğrafı

Liste

Gökadalar Listesi
Gökada Notlar
Messier 87 Başak kümesi'nin merkezidir, Yerel Süperküme'nin merkezi kümesidir.[1]
M102 Bu gökada messier nesnesi olarak tam tanımlanmamıştır, büyük olasılıkla NGC 5866 olabilir veya bir ihtimal M101 olabilir. Her ikisi de önerilmiştir.
NGC 3314
NGC 3314a
NGC 3314b
 Birbirleri üzerine geçmiş gibi görünen bu iki gökadanın birbirleriyle ilgileri yoktur. Bu, şans eseri oluşmuş nadir görülen bir görsel olaydır.
ESO 137-001
Komet gökadası

İsimlendirilmiş gökadalar

Bu, kataloglarda da yer alan iyi bilinen gökadaların listesidir.

Gökada Asıl adı Notlar
Samanyolu Bizim gökadamız.
Andromeda Genelde sadece Andromeda adıyla bilinir, ayrıca Andromeda Gökadası, Andromeda Bulutsusu, Büyük Andromeda Bulutsusu, Andromeda Sarmal Bulutsusu adlarıyla da bilinir.
Araba Tekeri Gökadası
Komet gökadası Kuyruklu yıldıza benzediği için bu adı almıştır.. Abell 2667'nin kütleçekim etkisiyle bu şekli almıştır.
Hoag nesnesi Daha sonra bu halkalı gökadayı keşfeden Art Hoag'un ismi verilmiştir.
Büyük Macellan Bulutu Ferdinand Magellan'ın ismi verilmiştir. Yerel Grub'un dördüncü büyük gökadası ve KMB ile çift oluşum. Son araştırmalar Samanyolu'nun uydu gökadalarından biri olmayabileceğini gösteriyor.
Küçük Macellan Bulutu This is named after Ferdinand Magellan BMB ile çift oluşum ve son araştırmalar Samanyolu'nun uydu gökadalarından biri olmayabileceğini gösteriyor.
Mayall nesnesi Bu adı kaşifi Nicholas U. Mayall olduğu için almıştır.[2][3][4] Ayrıca VV 32 ve Arp 148 olarak da bilinir, bu oldukça tuhaf bir nesnedir ve tek bir gökada gibi görünmemektedir, büyük ihtimalle iki gökadanın içi içe geçmesinden oluşmuştur. Resimlerde iğe ve halkaya benzer iki şekil görünmektedir.
Fırıldak gökadası
Sombrero Gökadası Bu adı sombrero'ya benzediği için almıştır, ayrıca "Meksikalı şapkası" olarak da bilinir.
Ayçiçeği gökadası
İribaş gökadası
Girdap gökadası

Çıplak gözle görünen gökadalar listesi

Bu, iyi koşullar ve karanlık bir ortamda çıplak gözle görünebilen gökadalar listesidir.

Çıplak gözle görünen gökadalar
Gökada Görünür parlaklık Uzaklık Notlar
Samanyolu -26.74 (Güneş) 0 Bizim gökadamız. Bir bölümü gökyüzünde çıplak gözle görünebilir.[5]
Büyük Macellan Bulutu 0.9 160 kIy (50kpc) Sadece güney yarıküreden görünür. Ayrıca gökyüzündeki en parlak bulutsudur.[5][6][7]
Küçük Macellan Bulutu 2.7 200 kIy(60kpc) Sadece güney yarıküreden görünür.[5][8]
Andromeda Gökadası (M31, NGC224) 3.4 2.5 MIy (780kpc) Ayrıca Andromeda takımyıldızındaki Büyük Andromeda Bulutsusu olarak da bilinir.[5][9]
Omega Erboğa (NGC5139) 3.7 18 kIy (5.5kpc)
Üçgen gökadası (M33, NGC598) 5.7 2.9 MIy (900 kpc) Çıplak gözle gözlemlenmesi oldukça zordur.[10][11][12]
Messier 81 (M81, NGC3031) 6.9 12 MIy (3.6Mpc) Bu, çıplak gözle görünebilen en uzak nesnedir. Daha uzak olarak belki z=0.937 olan GRB 080319B görünebilir ama sadece geçici olarak.[11][13]
  • Eliptik Cüce Yay listelenmemiştir çünkü gökyüzünde ayrı bir gökada olarak görünmez.

İlkler
Gökada ilkleri
İlk Gökada Tarih Notlar
İlk gökada Samanyolu ve Andromeda Gökadası 1923 Edwin Hubble Andromeda Gökadası'nın ucunda birtakım yıldızlar gördü ve onların Samanyolu'nun çok ötesinde oldukları tahmininde bulundu. Çalışmaları, Andromeda Gökadası'nın başka bir gökada olduğunu, dolayısıyla bizimkinin dışında başka gökadaların da var olduğunu kanıtladı
İlk radyo gökada Kuğu A 1952
İlk kuasar 3C273
3C48		 1962
1960		 3C273, kırmızıya kayma incelemeleriyle tespit edilen ilk kuasardır.
İlk Seyfert gökadası NGC 1068 (M77) 1908 1908 yılında gözlemlenen ilk Seyfert karakterli gökada M77 olmuştur. Ancak 1943 yılında Seyfert sınıfı olarak tanımlanmıştır.[14]
Öntür BL Lac nesnesi BL Lacertae (BL Lac)
İlk keşfedilen nesne, daha sonra cannibalized gökada olarak sınıflandırılmıştır. Omega Erboğa
İlk süper aydınlık gökada tepkimesi 3C279 1971 Tepkime bir kuasardan salınır.
Bir Seyfertten ilk süper aydınlık tepkime III Zw 2 2000 [15]
İlk sarmal gökada Girdap gökadası 1845

Sıradışılar
Başlık Gökada Veri Notlar
İki merkezli kara delik arasındaki en küçük ayrılım 4C 37.11 24 Iy (7.3pc)

Uzaklık
Başlık Gökada Uzaklık Notlar
En yakın komşu gökada Cüce Büyükköpek 0.025 MIy Samanyolu'nun uydu gökadasıdır, 2003 yılında keşfedilmiştir.
En uzak gökada UDFj-39546284 z=10.3 Yaklaşık 13.2 milyar Iy mesafesiyle şu ana kadar bilinen en uzak ve en yaşlı gökbilim nesnesidir.[16]
En yakın kuasar 3C 273 z=0.158 İlk tanımlanan kuasar, en yakın kuasar olarak kabul edilir.
En uzak kuasar CFHQS J2329-0301 z=6.43 2007 yılında keşfedilmiştir.
En yakın radyo gökada Centaurus A (NGC 5128, PKS 1322-427) 13.7 MIy [17]
En uzak radyo gökada TN J0924-2201 z=5.2
En yakın Seyfert gökadası Pergel gökadası 13 MIy Ayrıca en yakın Seyfert 2 türü gökadadır. En yakın Seyfert 1 türü gökada NGC 4151'dir.
En uzak Seyfert gökadası z=
En yakın blazar Markarian 421 (Mrk 421, Mkn 421, PKS 1101+384, LEDA 33452) z=0.030 Bu bir BL Lac nesnesidir.[18][19]
En uzak blazar Q0906+6930 z=5.47 This is a flat spectrum radio-loud quasar type blazar.[20][21]
En yakın BL Lac nesnesi Markarian 421 (Mkn 421, Mrk 421, PKS 1101+384, LEDA 33452) z=0.030 [18][19]
En uzak BL Lac nesnesi z=
En yakın LINER
En uzak LINER z=
En yakın LIRG
En uzak LIRG z=
En yakın ULIRG IC 1127 (Arp 220, APG 220) z=0.018 [22]
En uzak ULIRG z=
En yakın starburst gökada Messier 82 (Arp 337/APG 337, 3C 231, Büyükayı A) 3.2Mpc [23][24]
En uzak starburst gökada z=

Parlaklık ve güç
Başlık Gökada Veri Notlar
Görünür parlaklığı en fazla gökada Baby Boom Gökadası çok uzak evrende bulunan starburst gökada
Görünür parlaklığı en az gökada Görünür parlaklık
Saltık parlaklığı en fazla gökada Saltık parlaklık Markarian 231 en aydınlık yakın gökada
Saltık parlaklığı en az gökada Çoban I (cüce galaksi) Görünür parlaklık -6.75 karanlık bulutsular dahil edilmemiştir.
Yüzey parlaklığı en fazla gökada
Yüzey parlaklığı en az gökada Andromeda IX
En parlak görünen gökada Büyük Macellan Bulutu Görünür parlaklık 0.6 Bu gökadada yüksek yüzey parlaklığı ve yüksek görünür parlaklık birliktedir.
En soluk görünen gökada Bu gökadada düşük yüzey parlaklığı ve düşük görünür parlaklık birliktedir.

Kütle
Başlık Gökada Kütle Notlar
En küçük kütleli gökada
En büyük kütleli gökada Messier 87 (NGC 4486, Başak A) [25]
En büyük kütleli sarmal gökada ISOHDFS 27 Önceki en büyük kütleli gökada UGC 12591'di[26]
Küresel yıldızkümeleriyle beraber en düşük kütleli gökada Andromeda I [27]

En yakın gökadalar

Ayrıca bakınız Yakın gökadalar dizini

5 En yakın gökada
Sıra Gökada Uzaklık Notlar
1 Samanyolu 0 Bizim gökadamız.
  Omega Erboğa 0.0183 MIy Omega Erboğa tek başına bir gökada olarak kabul edilmemektedir, Eski bir gökada olarak kabul edilir.
2 Cüce Büyükköpek 0.025 MIy
3 Başak yıldız akımı 0.030 MIy
4 Eliptik Cüce Yay 0.081 MIy
5 Büyük Macellan Bulutu 0.163 MIy

Türlerine göre en yakın gökadalar
Başlık Gökada Tarih Uzaklık Notlar
En yakın gökada Samanyolu her zaman 0 Bizim gökadamız
Bize en yakın gökada Cüce Büyükköpek 2003 0.025 MIy
En yakın cüce gökada Cüce Büyükköpek 2003 0.025 MIy
Bize en yakın en büyük gökada Andromeda Gökadası her zaman 2.54 MIy Ayrı bir gökada olarak 1923 yılında tanımlanmıştır
En yakın dev gökada Erboğa A 13.7 MIy
En yakın unvan sahibi komşu gökadalar
Gökada Tarih Uzaklık Notlar
Cüce Büyükköpek 2003 - 0.025 MIy
Eliptik Cüce Yay 1994 − 2003 0.081 MIy
Büyük Macellan Bulutu antik dönem − 1994 0.163 MIy Çıplak gözle gözlemlenebilen en yakın gökada.
Küçük Macellan Bulutu 1913 - 1914 Bu, ilk kez gökadalar arası uzaklık ölçümü yapılan gökadadır. 1913'te, Ejnar Hertzsprung Sefe değişkenini kullanarak KMB'ye olan uzaklığı ölçtü. 1914'te, BMB için de kullanıldı.
Andromeda Gökadası 1923 Bu, Samanyolu'nun parçası olmadığı tespit edilen ilk gökadadır.

  • Omega Erboğa tek başına bir gökada olarak kabul edilmemektedir, Eski bir gökada olarak kabul edilir.

En uzak gökadalar
Türlerine göre en uzak gökadalar
Başlık Gökada Tarih Uzaklık Notlar
En uzak gökada UDFj-39546284 2011 z=10.3
En uzak normal gökada UDFy-38135539 2010 z=8.55
En uzak kuasar CFHQS J2329-0301 2007 z=6.43 Bu, tartışmasız her türde en uzak kuasar olarak kabul edilir.

Bakınız kuasarlar dizini

En uzak kuasar olmayan SMG Baby Boom Gökadası (EQ J100054+023435) 2008 z=4.547 [28]

Rekor sahibi en uzak gökadalar
Gökada Tarih Uzaklık Notlar
UDFj-39546284 2011 - z=10.3 Keşfedildiği an itibarıyla en uzak nesnedir.
UDFy-38135539 2010-2011 z=8.53 Keşfedildiğinde bilinen en uzak nesneydi.
IOK-1 2006-2010 z=6.96 Keşfedildiğinde bilinen en uzak nesneydi.
SDF J132522.3+273520 2005 − 2006 z=6.597 Keşfedildiğinde bilinen en uzak nesneydi.[29]
SDF J132418.3+271455 2003 − 2005 z=6.578 Keşfedildiğinde bilinen en uzak nesneydi.[29][30][31][32]
HCM 6A 2002 − 2003 z=6.56 Keşfedildiğinde bilinen en uzak nesneydi. Bu gökada, Abell 370 gökada kümesinin merceksi etkisi altındadır. Kuasar gibi radyo dalgaları gönderdiği tespit edilen ilk gökadadır.[30][31][33][34][35][36]
SSA22−HCM1 1999 − 2002 z=5.74 Keşfedildiğinde bilinen en uzak nesneydi. 2000 yılında, kuasar SDSSp J104433.04-012502.2 keşfedildi, evrenin bilinen en uzak nesnesi oldu. onu 2001 yılında diğer kuasar SDSSp J103027.10+052455.0 takip etti, kırmızıya kayma ölçümü 6'yı aşan ilk nesne oldu, z=6.28[37][38]
HDF 4-473.0 1998 − 1999 z=5.60 Keşfedildiğinde bilinen en uzak nesneydi.[38]
RD1 (0140+326 RD1) 1998 z=5.34 Keşfedildiğinde bilinen en uzak nesneydi. Kırmızıya kayma ölçümü 5'i geçen ilk nesne oldu.[39][40][41][38][42]
CL 1358+62 G1 & CL 1358+62 G2 1997 − 1998 z=4.92 Keşfedildiğinde bilinen en uzak nesneydi. Bu gökada çifti, CL1358+62 gökada kümesin

n merceksi etkisindedir (z=0.33). Bu, 1964 yılında kaydedilen en uzak kuasardı. Bu PC 1247-3406 tarafından aşıldı, z=4.897[40][43][44][41][38][45]

1964 - 1997 yılları arasında tespit edilen en uzak kuasarlar.[45] Bu liste için ayrıca kuasarlar dizini'ne bakabilirsiniz.

8C 1435+63 1994 − 1997 z=4.25 Bu bir radyo gökadadır. kuasar PC 1247-3406 1991 yılında keşfedildiğinde bilinen en uzak nesneydi, at z=4.73. Bu, şimdiye kadar tespit edilen en uzak radyo gökadadır. Kırmızıya kayma ölçümü 4'ü aşan ilk kuasar gibi radyo dalgaları gönderen gökadadır.[38][46][47][48]
4C 41.17 1990 − 1994 z=3.792 Bu bir radyo gökadadır. kuasar PC 1158+4635, 1989 yılında keşfedildiğinde bilinen en uzak nesneydi, z=4.73. 1991'de, kuasar PC 1247-3406, bilinen en uzak nesne oldu, z=4.897[38][46][48][49][50]
1 Jy 0902+343 (GB6 B0902+3419, B2 0902+34) 1988 − 1990 z=3.395 Bu bir radyo gökadadır. kuasar Q0051-279 1987 yılında keşfedildiğinde bilinen en uzak nesneydi, z=4.43. 1989'da, kuasar PC 1158+4635 bilinen en uzak nesneydi, z=4.73.[38][50][51][52][53]
3C 256 1984 − 1988 z=1.819 Bu bir radyo gökadadır. kuasar PKS 2000-330 1982 yılında keşfedildiğinde bilinen en uzak nesneydi, z=3.78.[38][54]
3C 241 1984 z=1.617 Bu bir radyo gökadadır. kuasar PKS 2000-330 1982 yılında keşfedildiğinde bilinen en uzak nesneydi, z=3.78.[55][56]
3C 324 1983 − 1984 z=1.206 Bu bir radyo gökadadır. kuasar PKS 2000-330 1982 yılında keşfedildiğinde bilinen en uzak nesneydi, z=3.78.[38][55][57]
3C 65 1982 − 1983 z=1.176 Bu bir radyo gökadadır. kuasar OQ172 1974 yılında keşfedildiğinde bilinen en uzak nesneydi, z=3.53. 1982'de, kuasar PKS 2000-330 bilinen en uzak nesne oldu, z=3.78.
3C 368 1982 z=1.132 Bu bir radyo gökadadır. kuasar OQ172 1974 yılında keşfedildiğinde bilinen en uzak nesneydi, z=3.53.[38]
3C 252 1981 − 1982 z=1.105 Bu bir radyo gökadadır. kuasar OQ172 1974 yılında keşfedildiğinde bilinen en uzak nesneydi, z=3.53.
3C 6.1 1979 - z=0.840 Bu bir radyo gökadadır. kuasar OQ172 1974 yılında keşfedildiğinde bilinen en uzak nesneydi, z=3.53.[38][58]
3C 318 1976 - 0.752 Bu bir radyo gökadadır. kuasar OQ172 1974 yılında keşfedildiğinde bilinen en uzak nesneydi, z=3.53.[38]
3C 411 1975 - 0.469 Bu bir radyo gökadadır. kuasar OQ172 1974 yılında keşfedildiğinde bilinen en uzak nesneydi, z=3.53.[38]

1964'e kadar tespit edilen en uzak kuasarlar.[45] Bu liste için ayrıca kuasarlar dizini'ne bakabilirsiniz.

3C 295 1960 - z=0.461 Bu bir radyo gökadadır. keşfedildiğinde bilinen en uzak nesneydi. 1997 yılına kadar da bilinen en uzak kuasar olmayan radyo dalgaları gönderen nesne oldu. kuasar 3C 147 1964 yılında keşfedildiğinde bilinen en uzak nesne oldu.[38][45][59][60][61]
LEDA 25177 (MCG+01-23-008) 1951 − 1960 z=0.2
(V=61000 km/s)		 bu gökada Suyılanı süperkümesi'ne doğrudur. B1950.0'da bulunur 08s 55d 4sn +03° 21′ ve en soluk suyılanı süperkümesi Cl 0855+0321 (ACO 732)'n BCG'sidir.[38][61][62][63][64][65][66]
LEDA 51975 (MCG+05-34-069) 1936 - z=0.13
(V=39000 km/s)		 Çoban kümesi'nin (ACO 1930) en parlak gökadasıdır, eliptik gökada B1950.0 14s 30d 6sn +31° 46′ görünür parlaklık 17.8, Milton L. Humason tarafından 1936'da bulundu, kırmızıya kayma 40,000 km/s.[65][67][68]
LEDA 20221 (MCG+06-16-021) 1932 - z=0.075
(V=23000 km/s)		 İkizler yıldızkümesi (ACO 568) BCG'sidir ve B1950.0'da bulunur 07s 05d 0sn +35° 04′[67][69]
WMH Christie'nin Aslan kümesi'nin BCG'si 1931 − 1932 z=
(V=19700 km/s)		 [69][70][71][72]
Baede'nin Büyükayı kümesi'nin BCG'si 1930 − 1931 z=
(V=11700 km/s)		 [72][73]
NGC 4860 1929 − 1930 z=0.026
(V=7800 km/s)		 [73][74][75]
NGC 7619 1929 z=0.012
(V=3779 km/s)		 kırmızıya kayma ölçümlerinde kullanıldı, zamanın en yüksek ölçümü NGC 7619 oldu.[74][76][77]
NGC 584 (Dreyer nebula 584) 1921 − 1929 z=0.006
(V=1800 km/s)		 bulutsunun ayrı bir gökada olarak kabul edilmesi gerekiyordu. 1923 yılında gökadaların Samanyolu'nun dışında olduğu kabul edildi.[65][74][76][78][79][80][81]
Messier 104 (NGC 4594) 1913 − 1921 z=0.004
(V=1180 km/s)		 Kırmızıya kayma ölçümü yapılan ikinci gökadadır; ilki Andromedaydı - ikisini de ölçen Vesto Melvin Slipher oldu. O zaman bulutsu ayrı bir gökada olarak kabul edildi. NGC 4594 1000 km/s olarak ölçüldü, 1100 olarak yenilendi ve 1918'de 1800 olarak ölçüldü.[74][78][81]
Messier 81 antik dönem - 20. yüzyıl
antik dönem - 1913 (kırmızıya kaymaya dayalı)
antik dönem - 1930 (Sefeye dayalı)
 11.8 MIy (z=-0.10)
Messier 101 1930 - 1950 öncesi Sefe ölçümleriyle, M101 en uzak olarak ölçüldü.
Üçgen gökadası 1924 - 1930 1924'te, Edwin Hubble M33 Üçgen'i duyurdu.
Andromeda Gökadası 1923 - 1924 1923'te, Edwin Hubble Andromeda'nın uzaklığını ölçtü.
Küçük Macellan Bulutu 1913 - 1923 Bu, ilk kez gökadalar arası uzaklık ölçümü yapılan gökadadır. 1913'te, Ejnar Hertzsprung Sefe değişkenini kullanarak KMB'ye olan uzaklığı ölçtü.

[38]

  • A1689-zD1, 2008 yılında keşfedildi, z=7.6, listeye dahil edilmedi çünkü henüz tam olarak doğrulanmadı.
  • Abell 68 c1 ve Abell 2219 c1, 2007'de keşfedildi, z=9, listeye dahil edilmedi çünkü henüz tam olarak doğrulanmadı.[82]
  • IOK4 ve IOK5, 2007'de keşfedildi, z=7, listeye dahil edilmedi çünkü henüz tam olarak doğrulanmadı.
  • Abell 1835 IR1916, 2004'te keşfedildi, z=10.0, listeye dahil edilmedi çünkü kırmızıya kayma ölçümü tartışmalıdır.
  • STIS 123627+621755, 1999'da keşfedildi, z=6.68, listeye dahil edilmedi çünkü ölçmümdeki yorumlar tartışmalıdır.[83][84][85]
  • BR1202-0725 LAE, 1998'de keşfedildi, z=5.64 listeye dahil edilmedi.[39][42]
  • BR2237-0607 LA1 ve BR2237-0607 LA2, z=4.55 1996'da kuasar BR2237-0607 çevresinde araştırıldı.[86][87]
  • kuasar BR 1202-07 (QSO 1202-0725, BRI 1202-0725, BRI1202-07) 1996'dan önce bulundu, sonra 1996'da diğerleri.[38][88][89][90][91]
  • 1986'da, CL 2224-02 (bazı kaynaklarda C12224) ile kütleçekimsel merceklenme bulundu.[92][93]
  • kuasar PKS 1614+051, 1985 yılında spektrum çevresinde soğurma bırakma ortaya çıktı, z=3.21.[38][94]
  • 1975'te, 3C 123 z=0.637 olarak hatalı ölçüldü (aslında z=0.218)[95][96]
  • 1958'de, Cl 0024+1654 ve Cl 1447+2619 kümesi kırmızıya kayma ölçümleri yaklaşık olarak z=0.29 ve z=0.35 olarak ölçüldü. Ancak, hiçbir gökada tespit edilememiştir.[61]

Etkileşen gökadalar
Birbirlerini kütleçekimsel olarak etkileyen gökadalar listesi
Gökadalar Veri Notlar
Macellan Bulutları, Samanyolu kütleçekiminden etkilenirler, BMB ve KMB'den bu etkiye bağlı olarak bir kuyruk uzaklaşıyor ve sonuç olarak Macellan akıntısı oluşuyor, oluşan Macellan köprüsüyle, bizim gökadamıza madde akışı olmaktadır.
Küçük gökada NGC 5195, büyük Girdap gökadası'ndan etkilenir ve büyük biçimli sarmal gökadayı yaratır.
Bu üç gökada birbirleriyle etkileşirler ve yıldız kümeleri oluşturan yoğun çekim kuyrukları dikkat çeker. Arp's Loop, bu gökadalar arasında gaz göprüsü olarak bilinir.[97]
Uydu gökada IC 4970'le olan etkileşim nedeniyle; NGC 6872'de büyük biçimli sarmal çekirdekle çubuklu sarmal ve ayrı oluşan dış çubuklu sarmal yapı ortaya çıkar.
İribaş gökadası Başka bir gökadanın çok yaklaşması sonucu oluşan kütleçekim etkisi sonucu, uzun bir kuyruk oluştuğu düşünülür.
Çarpışma sonucu birleşmeyen gökadalar listesi
Gökadalar Veri Notlar
Arp 299 (NGC 3690 ve IC 694) Bu iki gökada şu an çarpışmaktalar ve şu an iki çubuklu düzensiz gökadadır.
Çarpışma sonucu dağılan, birleşmeyen gökadalar listesi
Gökadalar Veri Notlar
Mayall nesnesi Bu aslında iki gökadadır, birbirlerinin içine geçmektedirler, sonuçta bir halkalı gökada oluşacaktır.

Birleşen gökadalar
Birleşme sürecindeki gökadalar listesi
Gökadalar Veri Notlar
Anten Gökadaları, (NGC 4038 ve NGC 4039, Arp 244) 2 gökada İki sarmal gökada çarpışmaya başlamıştır ve kütleçekim etkisiyle birleşme sürecindedir.
Kelebek gökadası (NGC 4567 ve NGC 4568) 2 gökada İki gökada bir leşme sürecine başlamıştır.
Fare gökadaları (NGC 4676, NGC 4676A & NGC 4676B, IC 819 & IC 820, Arp 242) 2 gökada İki gökada şu an kütleçekim etkisinde ve birleşme sürecindedir.
NGC 520 2 gökada İki gökada şu an çarpışma altında ve birleşme sürecindedir.
NGC 2207 ve IC 2163 (NGC 2207 & IC 2163) 2 gökada İki sarmal gökada şu an çarpışmaya başlamış ve birleşme sürecindedir.
NGC 5090 ve NGC 5091 (NGC 5090 & NGC 5091) 2 gökada İki gökada çarpışma sürecinde ve birleşiyor.
NGC 7318 (Arp 319, NGC 7318A & NGC 7318B) 2 gökada İki gökada çarpışmaya başlamıştır.
CL0958+4702 içinde 4 gökada 4 gökada CL 0958+4702 içindeki dört yakın gökada birleşme sürecindedir.[98]
Gökada Önkümesi LBG-2377 z=3.03 Birleşen en uzak gökada olarak duyuruldu.[99][100]
Birleşmiş gökadalar listesi
Gökada Veri Notlar
Denizyıldızı gökadası (NGC 6240, IC 4625) Çarpışması tamamlanmış gökadaların hâlen önemli iki çekirdekleri vardır.
Parçalanma altındaki gökadalar listesi
Parçalanan gökada Etkileyen gökada Notlar
Büyük Köpek Cüce Gökadası Samanyolu Tekboynuz halkası'nın parçalanan CMa dg'nin kütleçekim etkisiyle oluşan kuyruğu olduğu düşünülmektedir.
Başak yıldız akımı Samanyolu Tamamen parçalanan bir cüce gökada olarak düşünülmektedir.
Eliptik Cüce Yay Samanyolu Messier 54'ün bu cüce gökadaının çekirdeği olduğu düşünülmektedir.
Yok olduğu düşünülen gökada nesneleri listesi
Ölmüş gökada Gökada Notlar
Omega Erboğa Samanyolu Şimdi Samanyolu'nun küresel yıldızkümesi olarak kategorize ediliyor. Ancak Samanyolu'nun daha önceden etkilediği bir cüce gökada olduğu düşünülmektedir.
Mayall II Andromeda Gökadası Şimdi Andromeda'nın küresel yıldızkümesi olarak kategorize ediliyor. Ancak Andromeda'nın etkilediği bir cüce gökada olduğu düşünülmektedir.

Yanlışlıkla gökada olarak tanımlananlar listesi
"Gökada" Nesne Veri Notlar
G350.1-0.3 Süpernova kalıntısı

Gökada dizinleri

Kaynakça
  1. Hayden Planetarium, Local Large-Scale Structure 28 Ağustos 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  2. Publications of the Astronomical Society of the Pacific, Vol. 53, No. 313, p.187 ; The Radial Velocity of a Peculiar Nebula 11 Ocak 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ; 1941PASP...53..187S
  3. Astrophysical Journal, vol. 140, p.1617 ; The Strange Extragalactic Systems: Mayall's Object and IC 883 11 Ocak 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ; 1964ApJ...140.1617B
  4. Astrophysical Journal, vol. 119, p.215 ; On the Indentification of Radio Sources 19 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ; 01/1954 ; 1954ApJ...119..215B
  5. Karen Masters (Aralık 2003). "Curious About Astronomy: Can any galaxies be seen with the naked eye?". Curious.astro.cornell.edu. 17 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2008.
  6. Astronomy Knowledge Base, Magellanic Cloud 5 Temmuz 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., UOttawa
  7. SEDS, The Large Magellan Cloud, LMC 3 Eylül 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  8. SEDS, The Small Magellanic Cloud, SMC 8 Şubat 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  9. SEDS, Messier 31 5 Aralık 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  10. Dave Snyder (Şubat 2000). "University Lowbrow Astronomers Naked Eye Observer's Guide". Umich.edu. 29 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2008.
  11. "Farthest Naked Eye Object". Uitti.net. 3 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2008.
  12. SEDS, Messier 33 5 Aralık 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  13. SEDS, Messier 81 19 Ocak 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  14. SEDS, Seyfert Galaxies 4 Şubat 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  15. Astronomy and Astrophysics, v.357, p.L45-L48 (2000) III Zw 2, the first superluminal jet in a Seyfert galaxy ; 2000A&A...357L..45B
  16. Hubble, "Hubble finds a new contender for galaxy distance record" 27 Temmuz 2012 tarihinde WebCite sitesinde arşivlendi, 26 Ocak 2011
  17. Sub-parsec-scale structure and evolution in Centaurus A Introduction 4 Temmuz 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ; Tue November 26 15:27:29 PST 1996
  18. "The 2006 Giant Flare in PKS 2155-304 and Unidentified TeV Sources" (PDF). 20 Mart 2009 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2009.
  19. Julie McEnery. "Time Variability of the TeV Gamma-Ray Emission from Markarian 421". Iac.es. 14 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2008.
  20. bNet, Ablaze from afar: astronomers may have identified the most distant "blazar" yet 8 Temmuz 2012 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi, Sept, 2004
  21. arXiv, Q0906+6930: The Highest-Redshift Blazar 5 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 9 June 2004
  22. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, Volume 384, Issue 3, pp. 875-885 ; Optical spectroscopy of Arp220: the star formation history of the closest ULIRG 15 Ekim 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ; 03/2008 ; 2008MNRAS.384..875R
  23. Chandra Proposal ID #01700041 ; ACIS Imaging of the Starburst Galaxy M82 ; 09/1999 ; 1999cxo..prop..362M
  24. Starburst Galaxies: Proceedings of a Workshop (page 27) 29 Haziran 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ; 2001 ; ISBN 3-540-41472-X
  25. The Independent, Science & technology: WHAT ON EARTH?, 28 February 2004
  26. ESO Press Release 25/00 , Most Massive Spiral Galaxy Known in the Universe 16 Haziran 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. , 8 Aralık 2000
  27. arXiv, Star Clusters in Local Group Galaxies 13 Ekim 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 28 Aralık 1999
  28. arXiv, Spectroscopic Confirmation Of An Extreme Starburst At Redshift 4.547 11 Ekim 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Tue, 3 June 2008 22:59:35 GMT; DOI:10.1086/590555 Bibcode: 2008ApJ...681L..53C
  29. PASJ: Publ. Astron. Soc. Japan 57, 165-182, February 25, 2005; The SUBARU Deep Field Project: Lymanα Emitters at a Redshift of 6.6 30 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  30. BBC News, Most distant galaxy detected 4 Eylül 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Tuesday, 25 March, 2003, 14:28 GMT
  31. SpaceRef, Subaru Telescope Detects the Most Distant Galaxy Yet and Expects Many More, Monday, March 24, 2003
  32. arXiv, The Discovery of Two Lyman$\alpha$ Emitters Beyond Redshift 6 in the Subaru Deep Field 30 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 28 February 2003
  33. New Scientist, New record for Universe's most distant object 31 Aralık 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 17:19 14 March 2002
  34. BBC News, Far away stars light early cosmos 9 Mart 2004 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Thursday, 14 March, 2002, 11:38 GMT
  35. The Astrophysical Journal Letters, 568:L75–L79, April 1, 2002 ; A Redshift z = 6.56 Galaxy behind the Cluster Abell 370 ; DOI: 10.1086/340424
  36. "K2.1 HCM 6A — Discovery of a redshift z = 6.56 galaxy lying behind the cluster Abell 370". 18 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2009.
  37. The Astrophysical Journal Letters, 522:L9–L12, September 1, 1999, An Extremely Luminous Galaxy at z = 5.74
  38. Publications of the Astronomical Society of the Pacific, 111: 1475-1502, 1999 December; SEARCH TECHNIQUES FOR DISTANT GALAXIES; INTRODUCTION 18 Eylül 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  39. New York Times, Peering Back in Time, Astronomers Glimpse Galaxies Aborning 26 Nisan 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., October 20, 1998
  40. Astronomy Picture of the Day, A Baby Galaxy 19 Mayıs 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., March 24, 1998
  41. arXiv, 1=A Galaxy at z = 5.34 (2=209 KB), 11 March 1998
  42. "A New Most Distant Object: z = 5.34". 1 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2009.
  43. Astronomy Picture of the Day, Behind CL1358+62: A New Farthest Object 11 Ağustos 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., July 31, 1997
  44. Astrophysical Journal Letters v.486, p.L75 ; 09/1997, A Pair of Lensed Galaxies at z=4.92 in the Field of CL 1358+62 29 Haziran 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ; 1997ApJ...486L..75F ; 10.1086/310844
  45. "Astrophysics and Space Science" 1999, 269/270, 165-181 ; GALAXIES AT HIGH REDSHIFT - 8. Z > 5 GALAXIES 28 Mart 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ; Garth Illingworth
  46. The Astrosynthetic Journal, 999:L1-L4, February 31, 1994 ; 1=KECK OBSERVATIONS OF THE MOST DISTANT GALAXY: 8C1435+63 AT z=4.25 (2=181 KB)
  47. arXiv, Ultra-Steep Spectrum Radio Galaxies at Hy Redshifts 30 Temmuz 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 18 October 1999
  48. New Scientist, Galaxy hunters close to the edge 11 Ocak 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 5 November 1994
  49. Astrophysical Journal, Part 2 - Letters (ISSN 0004-637X), vol. 401, no. 2, p. L69-L73 ; Hubble Space Telescope imaging of distant galaxies - 4C 41.17 at Z = 3.8 11 Ocak 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ; 1992ApJ...401L..69M
  50. Astrophysical Journal, Part 1 (ISSN 0004-637X), vol. 363, November 1, 1990, p. 21-39 ; 4C 41.17 - A radio galaxy at a redshift of 3.8 11 Ocak 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ; 1990ApJ...363...21C
  51. Science News, Farthest galaxy is cosmic question - 0902+34 9 Temmuz 2012 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi April 23, 1988
  52. Science News, Two distant galaxies provide new puzzles - 4c 41.17, B2 09021+34 9 Temmuz 2012 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi, November 14, 1992
  53. arXiv, DUST IN HIGH REDSHIFT RADIO GALAXIES ANDTHE EARLY EVOLUTION OF SPHEROIDAL GALAXIES (119 KB), 21 September 1995
  54. Astrophysical Journal, Part 2 - Letters to the Editor (ISSN 0004-637X), vol. 324, January 1, 1988, p. L1-L3. Peculiar morphology of the high-redshift radio galaxies 3C 13 and 3C 256 in subarcsecond seeing 29 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ; 1988ApJ...324L...1L
  55. Royal Astronomical Society, Monthly Notices (ISSN 0035-8711), vol. 211, December 15, 1984, p. 833-855 ; Stellar populations in distant radio galaxies 11 Ocak 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ; 1984MNRAS.211..833L
  56. Journal of the British Astronomical Association, vol.94, no.3, p.97-103 ; The Most Distant Galaxies 11 Ocak 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ; 1984JBAA...94...97L
  57. SKY AND TELESCOPE V. 65, P. 321, 1983 ; 3C324 - Most Distant Galaxy ; 1983S&T....65..321S
  58. Astrophysical Journal, Part 1, vol. 231, July 15, 1979, p. 307-311 ; Spectrophotometry of three high-redshift radio galaxies - 3C 6.1, 3C 265, and 3C 352 ; 07/1979 ; 1979ApJ...231..307S ; doi 10.1086/157194
  59. "The Discovery of Radio Galaxies and Quasars". 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2009.
  60. Annual Review of Astronomy and Astrophysics Vol. 31: 639-688 (September 1993) ; High Redshift Radio Galaxies ; (doi:10.1146/annurev.aa.31.090193.003231)
  61. Astrophysical Journal, vol. 133, p.355 ; The Ability of the 200-INCH Telescope to Discriminate Between Selected World Models 30 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ; 1961ApJ...133..355S
  62. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, Vol. 113, p.658 ; The law of red shifts (George Darwin Lecture) Hubble, E. P. 30 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ; 1953MNRAS.113..658H
  63. OBSERVATIONAL TESTS OF WORLD MODELS; 6.1. Local Tests for Linearity of the Redshift-Distance Relation 20 Eylül 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ; Annu. Rev. Astron. Astrophys. 1988. 26: 561-630
  64. Astron. J., 61, 97-162 (1956) ; Redshifts and magnitudes of extragalactic nebulae 30 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ; 1956AJ.....61...97H
  65. The Observatory, Vol. 73, p. 97-103 (1953) ; May 8, 1953 meeting of the Royal Astronomical Society 30 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ; 1953Obs....73...97.
  66. Astronomical Society of the Pacific Leaflets, Vol. 7, p.393 ; From Atoms to Galaxies 30 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ; 1958ASPL....7..393M
  67. Astrophysical Journal, vol. 83, p.10 ; The Apparent Radial Velocities of 100 Extra-Galactic Nebulae 30 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ; 1936ApJ....83...10H
  68. THE FIRST 50 YEARS AT PALOMAR: 1949-1999 ; The Early Years of Stellar Evolution, Cosmology, and High-Energy Astrophysics; 5.2.1. The Mount Wilson Years 4 Temmuz 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ; Annu. Rev. Astron. Astrophys. 1999. 37: 445-486
  69. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada, Vol. 26, p.180 ; Notes and Queries (Doings at Mount Wilson-Ritchey's Photographic Telescope-Infra-red Photographic Plates) 30 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ; 1932JRASC..26..180C
  70. Astrophysical Journal, vol. 74, p.35 ; Apparent Velocity-Shifts in the Spectra of Faint Nebulae 30 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ; 07/1931 ; 1931ApJ....74...35H
  71. Astrophysical Journal, vol. 74, p.43 ; The Velocity-Distance Relation among Extra-Galactic Nebulae 30 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ; 1931ApJ....74...43H
  72. Astronomical Society of the Pacific Leaflets, Vol. 1, p.149 ; The Large Apparent Velocities of Extra-Galactic Nebulae 30 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ; 1931ASPL....1..149H
  73. Astrophys. J., 71, 351-356 (1930) The Rayton short-focus spectrographic objective. 30 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 1930ApJ....71..351H
  74. Publications of the Astronomical Society of the Pacific, v.108, p.1073-1082 ; H_0: The Incredible Shrinking Constant, 1925-1975 25 Temmuz 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ; 1996PASP..108.1073T
  75. Publications of the Astronomical Society of the Pacific, Vol. 41, No. 242, p.244 ; The Berkeley Meeting of the Astronomical Society of the Pacific, June 20-21, 1929 30 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ; 1929PASP...41..244
  76. From the Proceedings of the National Academy of Sciences; Volume 15 : March 15, 1929 : Number 3 ; THE LARGE RADIAL VELOCITY OF N. G. C. 7619 4 Temmuz 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ; January 17, 1929
  77. THE JOURNAL OF THE ROYAL ASTRONOMICAL SOCIETY OF CANADA / JOURNAL DE LA SOCIÉTÉ ROYALE D'ASTRONOMIE DU CANADA; Vol. 83, No.6 December 1989 Whole No. 621 ; EDWIN HUBBLE 1889-1953 18 Temmuz 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  78. National Academy of Sciences; Biographical Memoirs: V. 52 29 Haziran 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. - VESTO MELVIN SLIPHER; ISBN 0-309-03099-4
  79. Harvard College Observatory Bulletin No. 739, pp.1-1 ; Nebula with Highest Receding Velocity 30 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ; 1920BHarO.739....1B
  80. New York Times, DREYER NEBULA NO. 584 INCONCEIVABLY DISTANT; Dr. Slipher Says the Celestial Speed Champion Is 'Many Millions of Light Years' Away. 29 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ; January 19, 1921, Wednesday
  81. New York Times, NEBULA DREYER BREAKS ALL SKY SPEED RECORDS; Portion of the Constellation of Cetus Is Rushing Along at Rate of 1,240 Miles a Second. 29 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ; January 18, 1921, Tuesday
  82. New Scientist, Baby galaxies sighted at dawn of universe 7 Temmuz 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 22:34 10 July 2007
  83. Lawrence Livermore National Laboratory, Lab scientists revoke status of space object 22 Eylül 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  84. arXiv, The Unusual Spectral Energy Distribution of a Galaxy Previously Reported to be at Redshift 6.68 30 Temmuz 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 30 November 2000
  85. BBC News, Hubble spies most distant object, Thursday, April 15, 1999
  86. arXiv, Detection of Lyman-alpha Emitting Galaxies at Redshift z=4.55 11 Ocak 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 21 June 1996
  87. 31/01/02 ; DAZLE NEAR IR NARROW BAND IMAGER 27 Temmuz 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (570 KB) ; DAZLE-IoA-Doc-0002
  88. ESO Press Release 11/95, ESO Astronomers Detect a Galaxy at the Edge of the Universe, 15 September 1995
  89. New Scientist, Trouble at the edge of time 11 Ocak 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 21 October 1995
  90. Astronomy and Astrophysics, v.316, p.33-42, High resolution observations of the QSO BR 1202-0725: deuterium and ionic abundances at redshifts above z=4 11 Ocak 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 1996A&A...316...33W
  91. Astrophysical Journal Letters v.456, p.L13, A Redshift 4.38 MG II Absorber toward BR 1202-0725 11 Ocak 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 1996ApJ...456L..13E
  92. R.A.S. MONTHLY NOTICES V.263, NO. 3/AUG1, P. 628, 1993 ; The Nature of Star Formation in Lensed Galaxies at High Redshift 11 Ocak 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ; 1993MNRAS.263..628S
  93. "Gravitational Lenses II: Galaxy Clusters as Lenses". 22 Şubat 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2009.
  94. Astronomical Journal (ISSN 0004-6256), vol. 93, June 1987, p. 1318-1325 ; A galaxy at a redshift of 3.215 - Further studies of the PKS 1614+051 system ; 1987AJ.....93.1318D
  95. NED, Searching NED for object "3C 123"
  96. Astrophys. J., Lett., Vol. 199, p. L3 - L4 3C 123: a distant first-ranked cluster galaxy at z = 0.637 11 Ocak 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 1975ApJ...199L...3S
  97. Sky and Telescope, Stars in the Middle of Nowhere 11 Ekim 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 10 January 2008
  98. Sky and Telescope, Galaxy Monster Mash 24 Ağustos 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 9 August 2007
  99. ABC News, Found! Oldest galaxy pile-up 24 Ocak 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Wednesday, 9 April 2008
  100. The Astrophysical Journal Letters, 681:L57–L60, July 10, 2008 ; A Candidate Brightest Protocluster Galaxy at z = 3.03

Dış bağlantılar

Ayrıca bakınız
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.