Nestorius
Nestorius (Yunanca: Νεστόριος; y. 386 – 450), Bizans İmparatorluğu'nun eski Konstantinopolis Patriği (10 Nisan 428-Ağustos 431). 431 yılında, Ortodoks Hristiyanlık inancından saptığı gerekçesiyle görevinden alınıp, sürgüne gönderilmiştir.[1]
431'deki Birinci Efes Konsili'nde İsa'nın insansal ve tanrısal doğalarını ayrı tutmuş, İsa'ya 30 yaşındayken Kelam'ın indiği, Meryem'in daha önce sadece saf ve günahsız bir insan olan İsa’nın annesi olduğu, dolayısıyla da Meryem’in tanrı anası olarak kabul edilmesi gerektiğine ilişkin öğretiyi kabul etmemiştir. Daha sonra yapılan İkinci Efes Konsili'nde Nestorius'un aforoz edilmesi de, günümüze kadar ulaşan Nasturi, Keldani gibi diofizit Asur kiliselerin kurulmasına yol açmıştır. Aralarında en yaygın olan
Aforoz edildikten sonra Mısır'a sürgüne gönderilmiştir. Gittiği yerde ise kendine yeni taraftarlar toplamıştır. Bu taraftarları, İran'ı kendilerine merkez haline getirerek; Hindistan, Türkistan ve Çin'de misyonerlik faliyetleri yürütmüştür. Çoğunluğu Nasturi Hristiyan olan bu topluluğa göre; İsa ilahi duygulara sahip bir öğretmendir. Misyonerlik faliyetleri sonucu Nestorius'un ölümünden sonra dahi Nasturi inancı Asya'nın iç kesimlerinde tutunmuş, zamanla daha da çok yayılıp, güçlenen bir inanç haline gelmiştir.[1]
Kaynakça
- Prof. Dr. Işın Demirkent (2004). Haçlı Seferleri. Dünya Kitapları. ss. 209-210. ISBN 9789757632542.