I. Mihail (Konstantinopolis patriği)

I. Mihail Kirularios
I. Mihail Kirularios
	Konstantinopolis Ekümenik Patriği
	I. Mihail Kirularios
Makam	Rum Ortodoks Patrikhanesi
Görevlendiriliş	1043
Dönem bitişi	21 Ocak 1059
Önce gelen	Aleksios Studitos
Sonra gelen	Konstantinos Leyhudis
Doğum adı	Michael Keroularios
Doğum	yakl. 1000; Konstantinopolis, Bizans İmparatorluğu
Ölüm	21 Ocak 1059; Konstantinopolis, Bizans İmparatorluğu
Milliyet	Bizans
Mezhep	Doğu Ortodoks Kilisesi
İkamet	Konstantinopolis

I. Mihail Kirularios, Cærularius, ya da Cerularius (Modern Yunanca: Μιχαήλ Α΄ Κηρουλάριος; y. 1000 – 21 Ocak 1059 AD) 1043'ten 1059'a kadar İstanbul Rum Ortodoks Patrikhanesi Ekümenik Patriği olarak görev yapmıştır. Papa IX. Leo ile karşılıklı birbirlerini aforoz etmeleri büyük ayrılmaya neden olmuştur.

Hayatı

Mihail Kirularios yaklaşık M.S.1000 yılında Konstantinopolis'te dünyaya geldi, küçük yaşta kilise hayatına katıldı. Roma Kilisesinin Konstantinopolis'ten ayrılmasında, özellikle de Efkaristiya'da mayasız ekmek kullanımıyla ilgili olarak kilise uygulamaları üzerine Papa IX. Leo ile ihtilafa düştü.[1] Kilisede papalığın üstünlüğü meselesinden Kutsal Ruh'un oluşu (filioque) tartışması ve Patrikhaneler arasındaki diğer anlaşmazlıklar arasında değişiklik gösteren teolojik ve kültürel meseleler üzerinde kayda değer anlaşmazlıklar da eklenmiştir.

Papa IX. Leo, Patrik'e 1054 yılında Konstantin Bağışının büyük bir bölümünü gerçek olduğuna inanan bir mektup yolladı.[2]

"Resmi bir eylemde bunu [Bağış] kullanan ve ona dayanan ilk papa IX. Leo; Konstantinopolis Patrik'i Michael Cærularius'a 1054 mektubunda, Kutsal Makam'ın hem dünyevi hem de göksel bir yetkisi ('imperium') olan hükümdar ruhbanlığa sahip olduğunu göstermek için “Donatio” kavramından söz eder."

Bazı akademisyenler, Eylül 1053 mektubunun Migne, Patrologia Latina, vol. 143, coll. 744-769'da bulunan metnin aslında hiçbir zaman gönderilmediğini fakat bir kenara bırakılmıştır ve gerçekte gönderilen papalık cevabı, 1054 Ocak tarihli Scripta tuae mektubun daha yumuşak ama yine de sert olduğunu söylerler.[3]

IX. Leo, Patriğe, Bağış'ın fable ya da yaşlı kadın hikâyesi değil, tamamen gerçek olduğunu, kilisede sadece Petrus'un ardıl hakkında önceliğe sahip olduğunu iddia etti.

Papa IX. Leo'un bu mektubu hem Konstantinopolis Patriği Mihail Kirularios'a, hem de Bulgaristan (Ohri) Başpiskoposu Leon'a hitap ediyor ve Ohri Başpiskoposu Leon tarafından Trani Piskoposu (Apulia'da) İoannis'e gönderilen Kilisesinin gelenekleri Yunanlardan farklı olan Latinlere kategorik olarak saldıran mektubuna yanıt olarak geldi. Özellikle eleştirilenler, Cumartesi Şabat günü oruç tutmanın ve mayasız ekmek kutsama töreninin Roma gelenekleriydi. Mektubunda IX. Leo, tarihsel olarak sapkınlığın kaynağı olarak Konstantinopolis'i suçladı ve Roma Piskoposluğunun bunların hiçbirine sahip olamayan Konstantinopolis Patrikliğinin üstünde olduğunu, imparatorluk terimleriyle iddia etti.

1054'te Patrik'in Papa IX. Leo'na yazdığı mektupta, "ekümenik patrik" unvanını kullanması ve Papa Leo'ya "baba" yerine "kardeş" olarak bahsetmesinin ardından gelişen olayları başlattığı iddia edilebilir. Papa IX. Leo, Patrik ile müzakere etmek üzere bir papa elçisi görevi için Silva Candida Kardinali Humbert'i gönderdi. Kirularios, Cardinal Humbert ile görüşmeyi reddetti ve aylarca onu bekletti.

Bu nedenle, Silva Candida Kardinali Humbert, 16 Temmuz 1054'te Patrik Leo'ya aforoz isteği yolladı ancak üç ay önce Papa'nın ölümü yüzünden aforozun geçersizdi. Mihail karşılık olarak kardinal ve Papa'yı aforoz etti ve daha sonra Doğu ve Batı kiliselerinin ayrılmasına neden olan Papa'nın adını diptiklerden çıkardı.

Bu ayrılık, İmparator ile Papalık arasındaki ittifakın sona ermesine yol açtı ve daha sonra Papa'ların, İmparatorluğa karşı Normanlar ile ittifak kurmasına neden oldu. Patrik Mihail, bölgedeki Latin kiliselerini kapattı ve bu da ayrılığı şiddetlendirdi. 1965'te, İkinci Vatikan Konsili'nde Papa VI. Paulus ile I. Athenagoras karşılıklı olarak aforozları iptal ettiler. Kardinal Humbert tarafından verilen aforoz geçersiz olmasına rağmen, bu jest Roma ve Konstantinopolis arasındaki cemaatin yeniden kurulması yönünde önemli bir adımı temsil ediyordu.

İmparatoriçe Theodora'nın kısa hükümdarlığında Mihail'in taht entrikalarını gördü. Mihail Psellos, Theodora ileilk ilişkilerinin samimi olduğunu ancak İmparatorluk tahtını aldıktan sonra Mihail'in “Roma İmparatorluğu'nun bir kadın tarafından yönetilmesinden ötürü tedirgin olduğu” ve "özgür zihin" ile bu konuda açık bir çatışmaya girdiğini söyler.[4] Tarihçi, Theodora'nın, daha uzun yaşamış olsaydı, açık küstahlığı ve isyanı nedeniyle Mihail'i görevden alacağını ileri sürer. Kirularios'un, VI. Mihail'in, 31 Ağustos 1057'de orduyu 8 Haziran'da ilan ettiği isyancı isyancı İsaakios lehine reddetmesi konusunda ikna etmesi için bir anlaşma yapıldı.[5] İmparator, usulüne uygun olarak patriğin tavsiyesini izledi ve keşiş oldu. Tahta getirilmesinde rol alan Kirularios, daha sonra kilise mülkiyetine el konulması üzerine İsaakios ile tartıştı. Mihail, imparator için törensel olarak ayrılmış mor ayakkabıların takılmasının son derece sembolik adımını atmaya kadar ileri gitti. Mihail görünüşe göre, İmparatoru devirmek ve İmparatorluk tahtını kendisinin veya akrabası Konstantinos Dukas için talep etmek için bir isyan planlamıştı. İsaakios, 1058'de Mihail'i Proconnesus'a sürgün etti ve Mihail istifa etmeyi reddettiği gibi Psellus, ona karşı sapkınlık ve vatana ihanet "suçlamalarını" kaleme aldı.[6] Kirularios duruşmadan önce öldü.

Kaynakça

Özel

Michael Cærularius - Katolik Ansiklopedi maddesi
Migne's Patrologia Latina, Vol. 143 (cxliii), Col. 744-769. Also Mansi, Sacrorum Conciliorum Nova Amplissima Collectio, Vol. 19 (xix) Col. 635-656.
Setton, Kenneth M.; Baldwin, Marshall W., (Edl.) (1969) [1955]. A History of the Crusades, Volume I: The First Hundred Years (İngilizce) (İkinci bas.). Madison, Milwaukee ve Londra: University of Wisconsin Press. ss. 209-210. ISBN 0-299-04834-9.
Psellus, p. 269.
Norwich, pg. 332
Psellus, p. 315. Editor's n. I. See also Skylitzes, p. 464, note 56.

Genel

Migne's Patrologia Latina, Vol. 143 (cxliii), Leo IX Epistolae Et Decreta .pdf - 1.9 Mb. See Col. 744B-769D (pgs. 76-89) for Leo IX's letter.
Mansi's, Sacrorum Conciliorum Sacrorum Conciliorum Nova Amplissima Collectio, Vol. 19 (xix) .pdf - 66 Mb. See Col. 635-656.
Mihail Psellos, Fourteen Byzantine Rulers (The Chronographia), E.R.A. Sewter, trans. New York: Penguin, 1966.
İoannis Skilicis, (John Wortley, trans. and J-C. Cheynet, notes). Cambridge: University Press, 2010.

Dini unvanlar
Önce gelen: Aleksios Studitos	Konstantinopolis Patriği 1043 - 1058	Sonra gelen: Konstantinos Leyhudis

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Michael Cærularius - Katolik Ansiklopedi maddesi

[2] Migne's Patrologia Latina, Vol. 143 (cxliii), Col. 744-769. Also Mansi, Sacrorum Conciliorum Nova Amplissima Collectio, Vol. 19 (xix) Col. 635-656.

[WUP-3] Setton, Kenneth M.; Baldwin, Marshall W., (Edl.) (1969) [1955]. A History of the Crusades, Volume I: The First Hundred Years (İngilizce) (İkinci bas.). Madison, Milwaukee ve Londra: University of Wisconsin Press. ss. 209-210. ISBN 0-299-04834-9.

[4] Psellus, p. 269.

[Norwich,_pg._332-5] Norwich, pg. 332

[6] Psellus, p. 315. Editor's n. I. See also Skylitzes, p. 464, note 56.

Rum Ortodoks patrikleri
Bizantion piskoposları (MS 330'a kadar)	Andreas Havari Stakhis Onesimos I. Polikarpos Plutarkhos Sedekion Diogenes Eleftherios Feliks II. Polikarpos Athinodoros Efzoios Lavrentios Alipios Pertinaks Olimpianos I. Markos Filadelfos I. Kiriakos Kastinos I. Evgenios Titos Dometios I. Rufinos Probos I. Mitrofanis Aleksandros
Konstantinopolis başpiskoposları (MS 330–451)	Aleksandros I. Paulus Eusebius I. Makedonios Antakyalı Evdoksios Evagrios Demofilos I. Gregorios I. Maksimos Nektarios İoannis Hrisostomos Arsakios Attikos Sisinios Nestorius Maksimianos Proklos Flavianos Anatolios
Konstantinopolis patrikleri Bizans dönemi (MS 451–1453)	Anatolios I. Gennadios Akakios Fravitas Effimios II. Makedonios I. Timotheos II. İoannis Epifanios I. Anthimos Minas Eftikios III. İoannis IV. İoannis II. Kiriakos I. Thomas I. Sergios Pirros II. Pavlos Petros II. Thomas V. İoannis I. Konstantinos I. Theodoros I. Georgios III. Pavlos I. Kallinikos Kiros VI. İoannis I. Germanos Anastasios II. Konstantinos I. Nikitas IV. Pavlos Tarasios I. Nikiforos I. Theodotos I. Antonios VII. İoannis I. Methodios I. İgnatius I. Fotios I. Stefanos II. Antonios Nikolaos Mistikos I. Efthimios II. Stefanos Trifon Theofilaktos Poliefktos I. Basileios Skamandrinos III. Antonios II. Nikolaos II. Sisinios II. Sergios Efstathios Aleksios Studitos I. Mihail Kirularios Konstantinos Leyhudis VIII. İoannis Zifilinos I. Kosmas Efstratios Garidas III. Nikolaos IX. İoannis Leon Stippis II. Mihail Kurkuas II. Kosmas IV. Nikolaos II. Theodotos I. Neofitos IV. Konstantinos Lukas Krisovergis III. Mihail Khariton II. Theodosius II. Basileios II. Nikitas Leontios Dositheos II. Georgios X. İoannis IV. Mihail II. Theodoros II. Maksimos I. Manuil II. Germanos II. Methodios II. Manuil Arsenios Aftoreianos Nikeforos III. Germanos I. İosif XI. İoannis II. Gregorios I. Athanasios XII. İoannis I. Nifon XIII. İoannis I. Gerasimos İsaias XIV. İoannis I. İsidoros I. Kallistos Filotheos Kokkinos Makarios Neilos IV. Antonios II. Kallistos Zanthopulos I. Matthaios II. Efthimios II. İosif II. Mitrofanis III. Gregorios II. Athanasios
Konstantinopolis patrikleri Osmanlı dönemi (1453–1923)	II. Gennadios II. İsidoros I. İoasaf I. Sofronios II. Markos I. Simeon I. Dionisios I. Rafael III. Maksimos II. Nifon IV. Maksimos I. İoakim I. Pakomios I. Theoleptos I. İeremias I. İoannakios II. Dionisios II. İoasaf III. Mitrofanis II. İeremias II. Pakomios II. Theoleptos II. Matthaios I. Gavril I. Theofanis I. Meletios II. Neofitos II. Rafael I. Kirillos II. Timotheos IV. Gregorios II. Anthimos II. Kirillos III. Athanasios III. Neofitos I. Parthenios II. Parthenios II. İoannakios III. Kirillos I. Paisios III. Parthenios II. Gavril IV. Parthenios III. Dionisios Klimis III. Methodios IV. Dionisios II. Gerasimos IV. Athanasios İakovos II. Kallinikos IV. Neofitos III. Gavril V. Neofitos Kiprianos V. Athanasios IV. Kirillos III. Kosmas III. İeremias (III. Kallinikos) II. Paisios I. Serafim VI. Neofitos V. Kirillos (IV. Kallinikos (III)) II. Serafim III. İoannakios Samuil II. Meletios II. Theodosius II. Sofranios IV. Gavril Prokopius VII. Neofitos III. Gerasimos V. Gregorios V. Kallinikos (IV) IV. İeremias VI. Kirillos II. Evgenios III. Anthimos Krisanthos Agathangelos I. Konstantios II. Konstantios VI. Gregorios IV. Anthimos V. Anthimos IV. Germanos III. Meletios VI. Anthimos VII. Kirillos II. İoakim III. Sofranios III. İoakim IV. İoakim V. Dionisios VIII. Neofitos VII. Anthimos V. Konstantinos V. Germanos IV. Meletios
Konstantinopolis patrikleri Türkiye dönemi (1923'ten bu yana)	VII. Gregorios VI. Konstantinos III. Basileios II. Fotios Venyamin V. Maksimos I. Athenagoras I. Demetrios I. Bartholomeos