Sol liberteryenizm

Sol liberteryenizm, bireysel özgürlük ve sosyal adalet temelinde farklı yaklaşımlar içermektedir. Sol liberteryenizm, öz-sahiplik fikrini kabul etmekte fakat radikal biçimde doğal kaynakların sahipliği konusunda aynı fikirde değildir. Sol liberteryenlere göre sadece ilk kişi olmak, keşfetmek veya emeğini söz konusu doğal kaynak ile harmanlamak bu doğal kaynak üzerinde tam bir özel mülkiyet hakkı oluşturmaz.[1] Sol liberteryenizm Peter Vallentyne, Hillel Steiner ve Michael Otsuka gibi [2] çağdaş teorisyenler tarafından savunulmaktadır.

Liberteryenizm

Sol liberteryenizm veya liberteryen sol Roderick T. Long tarafından şöyle tarif edilmektedir: "geleneksel olarak solun kavramları olarak düşünülen kavramlarla liberteryenizmin birleşmesi, kaynaşması, yeniden bütünleşmesi. Bu, çalışanın güçlendirilmesi, plütokrasi için duyulan endişe, feminizm ve değişik toplumsal eşitlikçilik kavramlarını içermektedir."[3]

Sol liberteryenizm genellikle birbiriyle örtüşen üç ilişkili düşünce okulunu ifade etmede kullanılır: Geoliberteryenizm, The Steiner-Vallentyne okulu [4] ve Sol piyasa anarşizmi [5]

Dipnotlar
  1. "Why Left-Libertarianism Is Not Incoherent, Indeterminate, or Irrelevant: A Reply to Fried" (PDF). 5 Kasım 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2020.
  2. Vallentyne, Peter (2000). Left-Libertarianism and Its Critics Left-Libertarianism and Its Critics: The Contemporary Debate (İngilizce). Basingstoke: Palgrave Macmillan. ss. page 1. ISBN 9780312236991.
  3. Long, Roderick. T. An Interview With Roderick Long 27 Mart 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  4. Kymlicka, Will (2005). "libertarianism, left-". In Honderich, Ted. The Oxford Companion to Philosophy. New York City: Oxford University Press. p. 516. ISBN 978-0199264797. "'Left-libertarianism' is a new term for an old conception of justice, dating back to Grotius. It combines the libertarian assumption that each person possesses a natural right of self-ownership over his person with the egalitarian premiss that natural resources should be shared equally. Right-wing libertarians argue that the right of self-ownership entails the right to appropriate unequal parts of the external world, such as unequal amounts of land. According to left-libertarians, however, the world's natural resources were initially unowned, or belonged equally to all, and it is illegitimate for anyone to claim exclusive private ownership of these resources to the detriment of others. Such private appropriation is legitimate only if everyone can appropriate an equal amount, or if those who appropriate more are taxed to compensate those who are thereby excluded from what was once common property. Historic proponents of this view include Thomas Paine, Herbert Spencer, and Henry George. Recent exponents include Philippe Van Parijs and Hillel Steiner."
  5. Chartier, Gary. Johnson, Charles W. (2011). Markets Not Capitalism: Individualist Anarchism Against Bosses, Inequality, Corporate Power, and Structural Poverty. Minor Compositions. pp. 1-11. ISBN 978-1570272424

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.