Tempranillo

Tempranillo (aynı zamanda İspanya'da Ull de Llebre, Cencibel, Tinto Fino ve Tinta del Pais, Portekiz'de Aragonez veya Tinta Roriz ve başka yerlerdeki diğer bazı eşanlamlılar olarak da bilinir), İspanya 'da tam gövdeli kırmızı şaraplar yapmak için yaygın olarak yetiştirilen siyah bir üzüm çeşididir.[1][2] İsmi İspanyol temprano'sunun ("erken") küçültülmüş hali olup çoğu İspanyol kırmızı üzümünden birkaç hafta önce olgunlaştığı gerçeğine atıfta bulunmaktadır. Tempranillo Fenike yerleşim yerlerinden beri İber Yarımadası'nda yetiştirilir. Rioja'da kullanılan ana üzümdür ve genellikle İspanya'nın asil üzümü olarak anılır. Üzüm dünyanın şarap bölgelerine ekilir.

Tempranillo
Üzüm (Vitis)
Tempranillo üzümlerini olgunlaşması
Tempranillo yaprağı

2015 yılında Tempranillo asma altı 232,561 hektar ile dünya çapında en çok ekilen dördüncü şaraplık üzüm olup bunun % 87'si en çok ekilen kırmızı üzüm çeşidi olan İspanya'da bulunuyordu.[3]

Cabernet Sauvignon Sangiovese ve Pinot noir gibi daha aromatik kırmızı şarap çeşitlerinin aksine Tempranillo nispeten nötr bir profile sahiptir bu nedenle genellikle Grenache ve Carignan (Rioja'da Mazuelo olarak bilinir) gibi diğer çeşitlerle harmanlanır veya şarabın fıçı lezzetini kolayca aldığı yer olan meşe ağacında uzun süre yaşlandırılır. Tempranillo'nun çeşit örnekleri genellikle erik ve çilek lezzetleri sergilerler.[4]

Tempranillo İspanya'nın Ribera del Duero bölgesi gibi kireçli bağ topraklarında gelişme eğiliminde olan erken olgunlaşan bir çeşittir. Üzümün Tinto Roriz ve Aragonez olarak bilindiği Portekiz'de, diğerleriyle harmanlanarak porto şarabı üretilir.[4]

Tarih ve mutasyon

Bir süredir Tempranillo'nun Pinot noir üzümüyle ilişkili olduğu düşünülüyordu. Efsaneye göre Sistersiyen rahipleri Santiago de Compostela'ya hac yolculukları sırasında manastırlarda Pinot noir kesimlerini bıraktılar. Bununla birlikte ampelografik çalışmalar çeşitler arasında genetik bir bağlantı olmadığını göstermiştir.[5][6]

Bugün var olan hemen hemen tüm asmaların ortak atası olan Vitis vinifera'nın İspanyol yetiştiriciliği güney eyaletlerindeki Fenike yerleşimiyle ciddi bir şekilde başladı. Daha sonra Romalı yazar Columella'ya göre, şaraplar İspanya'nın her yerinde yetiştirildi; ancak "Tempranillo" adına sadece dağınık referanslar var. Ribera del Duero şarap yapımı Baños de Valdearados'ta 1972'de ortaya çıkarılan Roma şarap tanrısı Bacchus'un 66 metrelik mozaiğinin kanıtladığı gibi 2,000 yıl öncesine uzanır.[7]

Arjantin'deki bazı Criolla çeşitlerinin Tempranillo ile Criolla çeşitlerinin test edildiği diğer bir avuç avrupalı çeşitten daha yakın bir genetik ilişkisi olduğundan, bu üzümün 17. yüzyılda İspanyol Conquistadors tarafından Batı Yarımküre'ye tanıtılması mümkündür.[8] Görünür kırılganlığına rağmen Tempranillo 20. yüzyılda geniş çapta seyahat etti ve birçok deneme yanılmanın ardından dünya çapında yerleşti. 1905'te Frederic Bioletti, Tempranillo'yu Kaliforniya'ya getirdi ve burada sadece İçki Yasağı döneminden değil üzümün sıcak ve kuru iklimlerden hoşlanmadığı için de soğuk karşılandı. Çok daha sonra 1980'lerde uygun dağlık alanların kurulmasının ardından Kaliforniya Tempranillo şarap üretimi gelişmeye başladı. Bu alandaki üretim 1993'ten beri iki katından fazla arttı.[9]

1990'larda Tempranillo dünya çapında şarap üretiminde bir rönesans yaşamaya başladı. Bu artış kısmen Rioja bölgesi dışındaki bölgelerde harika karakter ve kalitede şaraplar üretmenin mümkün olduğunu gösteren 'yeni bir dalga' İspanyol yetiştiricilerinin çabalarının bir sonucu olarak başladı. Bunun bir sonucu, Tempranillo çeşit şaraplarının, özellikle Ribera del Duero, Navarra ve Penedès (DO) gibi daha uygun, daha soğuk İspanyol bölgelerinde daha yaygın hale gelmesidir. 1990'larda Avustralya ve Güney Afrika'daki yetiştiriciler önemli Tempranillo ekimlerini başlattı. 

Bağcılık

Tempranillo kalın kabuklu siyah bir üzümdür.[1] En iyi nispeten yüksek rakımlarda büyür ancak aynı zamanda çok daha sıcak bir iklime tahammül edebilir.[10] Tempranillo'nun çeşitli iklimlerdeki üretimiyle ilgili olarak, şarap uzmanı Oz Clarke şunları söylüyor:

Penedès bölgesindeki Tempranillo üzümleri Barselona İli

Ribera del Duero'da Temmuz ayı ortalama sıcaklığı 21.4 °C (70,5 °Fahrenhayt ) civarındadır[11] ancak alt vadide gün ortasında sıcaklıklar 40 °C'ye kadar yükselebilir. Gündüz en yüksek seviyesinden geceleri bölge sıcaklıkların 16 °C' ya kadar dramatik şekilde düştüğü günlük sıcaklık değişimi yaşar. Tempranillo üzümü bunun gibi kıta Akdeniz iklimlerine uyum sağlayabilen ve gelişebilen birkaç üzümden biridir.[12]

Zararlılar ve hastalıklar bu üzüm çeşidi için ciddi bir problemdir çünkü ikisine de çok az dirençlidir. Üzüm, renksiz etli, küresel, koyu mavi-siyah meyvelerden oluşan kompakt, silindirik demetler oluşturur. Yapraklar üst üste binen beş lob ile büyüktür.[13]

Tempranillo kökü potasyumu kolayca emer bu da posada 3.6, olgunluğa ulaştığında kabukta 4.3 pH seviyelerine çıkar. Çok fazla potasyum emerse şıra tuzlanır (artan tuz seviyeleri) bu da malik asidin kaybolmasını yavaşlatır ve daha yüksek bir pH ile sonuçlanır. Kabuk herhangi bir otsu karakter göstermez. Üzüm sert hava koşullarına karşı çok hassastır, kuraklık olduğunda kasılır ve çok fazla nem olduğunda şişer. Şişlik, şarabın rengini etkilediği için kaliteyi olumsuz etkiler. Köklerdeki kil ve nemin etkisiyle kireçtaşı olan yerlerde havanın etkileri azalır; kökler genellikle çok yüzeysel olduğu için kumlu alanlarda ve on iki yaşından küçük asmalarda etkiler daha kötüdür.[14] 

Şaraplar
Bir bardakta tipik olarak yoğun mor renge sahip bir Tempranillo varyetesi şarabı

Tempranillo şarapları yakut kırmızısı rengindeyken, aromalar ve tatlar çilek, erik, tütün, vanilya, deri ve ot içerebilir.[15] Genellikle bir karışımın % 90'ını oluşturan Tempranillo tek bir çeşit olarak daha seyrek şişelenir. Hem asitlik hem de şeker içeriği düşük olduğundan, en yaygın olarak Grenache (İspanya'da Garnacha olarak bilinir), Carignan (İspanya'da Mazuela olarak bilinir), Graciano, Merlot ve Cabernet Sauvignon ile harmanlanır. Üzümü Carignan ile karıştırmak daha parlak ve daha asidik bir şarap yapar.[1] Tempranillo, tipik Rioja karışımlarının ana bileşenidir ve Ribera del Duero şaraplarının% 90-100'ünü oluşturur. Avustralya'da Tempranillo, Syrah olarak da bilinen Grenache ve Shiraz ile harmanlanır. Tinta Roriz olarak bilinen Portekiz'de, bazı Port şaraplarının üretiminde önemli bir üzümdür.[16]

Bölgeler
Reserva seviyesi Rioja.

ispanya

İspanya dünyadaki Tempranillo'nun 201,051 hektarla % 87'sini yetiştirir ve 2015'te yetişen 201,051 hektar (496,81 akre) ile İspanya'nın en çok ekilen kırmızı üzüm çeşididir ve kırmızı üzüm ekimlerinin % 42'sini oluştururken sadece beyaz üzüm çeşidi Airén tarafından aşılmıştır.[3] Tempranillo kuzey İspanya'ya özgüdür ve Endülüs'e kadar güneyde yaygın olarak yetiştirilmektedir. Tempranillo'yu yetiştiren iki ana bölge, kuzey orta İspanya'da Rioja ve biraz daha güneyde bulunan Ribera del Duero'dur. Penedès Navarra ve Valdepeñas bölgelerinde de önemli miktarlarda yetiştirilmektedir.[15]

Tempranillo İspanya'nın farklı bölgelerinde bir dizi yerel adla bilinir: Birkaç bölgede "Cencibel" ve "Tinto Fino" adı kullanılır, Ribera del Duero ve çevresindeki bölgede "Tinta del País", Toro'da "Tinta de Toro" ve Katalonya 'da "Ull de llebre" olarak bilinir.

Portekiz

Üzüm Portekiz'in merkezi Alentejo ve Douro olmak üzere iki bölgesinde şarap üretiminde rol oynar. Alentejo Central'da Aragonez olarak bilinir ve değişken kalitede kırmızı sofra şarabı karışımlarında kullanılırken, Douro'da Tinta Roriz olarak bilinir ve çoğunlukla porto şarabı yapmak için karışımlarda kullanılır.[16]

Yeni Dünya üretimi
Tempranillo'nun Washington eyaletindeki Red Willow Vineyard'daki orijinal 1993 ekimi.

Tempranillo Kaliforniya'ya Valdepeñas adıyla geldi ve 20. yüzyılın başında Central Valley'de yetiştirildi. Merkez Vadi iklimi üzüm için ideal olmadığından, sürahi şarabı için üzüm harmanlama olarak kullanılmıştır.[1] Kaliforniya o zamandan beri özellikle Napa ve Monterey'de kaliteli şaraplar için onu kullanmaya başladı. Teksas'ta, High Plains ve Hill Country toprakları, kuzey İspanya'nın toprakları ile karşılaştırıldı. Tempranillo, Teksas'ta iyi karşılandı ve eyaletin imza üzümü olarak kabul edildi.[17][18]

Oregon'da üzüm, Umpqua Valley AVA'da Abacela Vineyards and Winery'den Earl Jones[19] tarafından tanıtıldı.[1] İklimleri (yaz günü sıcak ve geceleri serin), Tempranillo üzümü için mükemmel görünür. Avustralya'da Tempranillo, McLaren Vale bölgesinde ve ayrıca Kuzey Doğu Victorya'da yetiştirilir.[20] Tempranillo, Tayland'daki bazı şarap üreticileri tarafından da tanıtıldı.[21] Çeşit, Arjantin, Şili ve Meksika'da yaygın olarak yetiştirilmektedir.

Washington eyaletinde Tempranillo 1993 yılında ilk ticari ekimiyle Yakima Valley AVA'da Red Willow Vineyard'ın eyalette öncülük ettiği çeşitlerden biriydi.[22]

Eş anlamlı
Hem Tempranillo'yu hem de Katalonya'da kullanılan eşanlamlısı gösteren etiket, Ull de Llebre.

Tempranillo, belirli bölgelerde başka isimlerle bilinir. Bu adlar şunlardır:

Albillo Negro, Aldepenas, Aragon, Aragones, Aragonez, Aragonez 51, Aragonez da Ferra, Aragonez de Elvas, Arganda, Arinto Tinto, Cencibel, Cencibera, Chinchillana, Chinchillano, Chinchilyano, Cupani, De Por Aca, Escobera, Garnacho Fono, Grenache de Logrono, Jacibera, Jacibiera, Jacivera, Juan Garcia, Negra de Mesa, Negretto, Ojo de Liebre, Olho de Lebre, Pinuela, Sensibel, Tempranilla, Tempranillo de la Rioja, Tempranillo de Perralta, Tempranillo de Rioja, Tempranillo de Rioza, Tempranillo Rioja, Tinta Aragones, Tinta Corriente, Tinta de Madrid, Tinta de Santiago, Tinta de Toro, Tinta do Inacio, Tinta do Pais, Tinta Fina, Tinta Madrid, Tinta Monteira, Tinta Monteiro, Tinta Roris, Tinta Roriz, Tinta Santiago, Tinto Aragon, Tinto Aragonez, Tinto de la Ribera, Tinto de Madrid, Tinto de Rioja, Tinto de Toro, Tinto del Pais, Tinto del Toro, Tinto Fino, Tinto Madrid, Tinto Pais, Tinto Ribiera, Tinto Riojano, Ull de Liebre, Ull de Llebre, Valdepenas, Verdiell, Vid de Aranda.[23]

Ayrıca bakınız
  • Porto şarabı üzümlerinin listesi
  • Uluslararası Üzüm Genom Programı
  • Uluslararası çeşitlilik
  • Portekiz üzüm çeşitlerinin listesi
  • Fenikeliler ve şarap
  • Reál Sangria

Kaynakça
  1. "Tempranillo". Supermarketguru.com. 25 Haziran 2001. 25 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  2. González-Flores D, Gamero E, Garrido M, Ramírez R, Moreno D, Delgado J, Valdés E, Barriga C, Rodríguez A.B, Paredes S.D. (2012). "Urinary 6-sulfatoxymelatonin and total antioxidant capacity increase after the intake of a grape juice cv. Tempranillo stabilized with HHP". Food & Function 3: 34-39. doi:[10.1039/c1fo10146c].
  3. "Guide to the wine grape varieties in Spain". www.artobatours.com. 19 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2020.
  4. Wine & Spirits Education Trust "Wine and Spirits: Understanding Wine Quality" pgs 6-9, Second Revised Edition (2012), London, 9781905819157
  5. "Spain's great indigenous grape variety Tempranillo". Massachusetts Beverage Business. December 2004. 13 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2012.
  6. "Protagonista: La Tempranillo". Federación Española de Asociaciones de Enólogos. 23 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2012.
  7. Morales (1 Ocak 2012). "Thieves take chisel to Roman mosaic". El Pais (English edition). Madrid: Ediciones El Pais. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2012.
  8. Martinez (15 Aralık 2003). "Evaluation of diversity among Argentine grapevine (Vitis vinifera L.) varieties using morphological data and AFLP markers". Electronic Journal of Biotechnology. 6 (3). doi:10.2225/vol6-issue3-fulltext-11. ISSN 0717-3458.
  9. "Is Tempranillo the next superstar of the new wine world?". Wynboer. July 2006. 27 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2008.
  10. Perkins (29 Mayıs 2004). "Global Vineyard. Can technology take on a warming climate?". Science News. 165 (22): 347-349. doi:10.2307/4015089.
  11. The World Atlas of Wine. Mitchell Beazley Publishing. 2005. s. 191. ISBN 978-1-84000-332-1.
  12. Robinson, Jancis, (Ed.) (2006). The Oxford Companion to Wine. third. Oxford University Press. s. 576. ISBN 978-0-19-860990-2.
  13. "Wine Grapes of California:Tempranillo" (PDF). University of California at Davis. s. 151. 3 Nisan 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.
  14. "Variedad Tempranillo" (İspanyolca). www.arrakis.com. 1999. 2 Kasım 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  15. Robinson, Jancis, (Ed.) (2006). The Oxford Companion to Wine. third. Oxford University Press. ss. 691-2. ISBN 978-0-19-860990-2.
  16. Port and the Douro. Londra: Mitchell Beazley. 2004. s. 95. ISBN 978-1-84000-943-9.
  17. Texas Wine of the Month: Inwood Estates "Cornelious" Tempranillo, 2007, Dallas: Emmis Publishing, 15 Nisan 2010, erişim tarihi: 18 Nisan 2012
  18. Deep in the Heart Exploring Austin's growing grape scene, Portland, OR, July–August 2011, 26 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 18 Nisan 2012
  19. "Abacela - Homepage". 9 Temmuz 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  20. Lorkin (2 Mayıs 2012). "Wine: Toiling behind the Vale". Bay of Plenty Times. Tauranga, New Zealand: APN Holdings. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2012.
  21. "Tempranillos al Mundo reveals winning wines of 2011". Federación Española de Asociaciones de Enólogos. 18 Kasım 2011. 29 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2012.
  22. P. Gregutt "Washington Wines and Wineries: The Essential Guide" pgs 17-38, 61-75, 107-109 University of California Press 2007 0-520-24869-4
  23. "Vitis International Variety Catalogue". Siebeldingen, Germany: Institute for Grapevine Breeding Geilweilerhof (IRZ). 2007. 13 Ekim 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2012.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.