Vincent van Gogh'un yaptığı portreler

Vincent van Gogh, izlenimcilik akımının yayıldığı zamanlarda yaşamıştır. Fotoğrafın ortaya çıkmasından sonra ressamlar artık fiziksel formları taklit etmek yerine resmettikleri kişiler, mekânlar ve nesnelerin ardındaki duygu ve düşünceleri aktarma yoluna girmişlerdir. İzlenimci ressamlar buna kuvvetli fırça darbeleri kullanarak, bazı renk tonlarını vurgulayarak ve ışıklandırmaya dikkat ederek ulaşmaya çalışmışlardı. Vincent van Gogh, bu ideolojiyi resimlerinde kullandığı özne ve nesnelerle olan ilişkisini ve onlara karşı duyduğu hisleri tasvir edebilmek için kullandı. Van Gogh’un yaptığı portreler, ressamın portresini yaptığı kişilerle olan ilişkilerini ve bu öznelerin iç özelliklerini yansıtmak için renk ve fırça darbelerinin kullanımına odaklanır.

Dr. Gachet'nin Portresi
Sanatçı Vincent van Gogh
Yıl Haziran 1890
Tür Tuval üzerine yağlı boya
Boyutlar 67 cm × 56 cm (26 in × 22 in)
Konum Özel koleksiyon, Amsterdam
Ana maddeler: Vincent van Gogh ve Vincent van Gogh'un otoportreleri

Vincent van Gogh 1881 yılından öldüğü 1890 yılına kadar resim kariyerinin tamamında portreler yapmıştır.

Hollanda ve Brüksel 1881-1886

Van Gogh, resim kariyerinin başından itibaren portre yapmanın cazibesine kapılmıştır. Lahey'de resim yaparken kardeşi Theo'ya bir mektubunda şöyle yazmıştır: "Hemen hemen herkesin anlayamayacağı bir resim çizmek istiyorum, figür yalnızca gerekli çizgilere sadeleştirilmiş olacak, gerçek karaktere ait olmayan ve yalnızca tesadüfi olan detaylar özellikle olmayacak." Örnek olarak ebeveynine poz verdirip "yoksul köy rahibi" ya da "aşk ve sadakat ile birlikte yaşlanmış bir çift" karakterini resme yansıttığında ebeveynlerinin bu resimden hoşnut olmayacağını çünkü dediği tarzda resmi yaparsa ebeveynine tıpatıp benzemeyeceğini anlatmıştır. Yine de karakterlerine odaklanmanın "ciddi bir konu" olduğunu ve bu yaklaşımına güvenilmesi gerektiğini belirtmiştir.[1]

Joseph Blok

Van Gogh, 1882 Kasım ayında kardeşi Theo'ya yazdığı bir mektupta, "Binnenhof'un sokak kitapçısı" diye anılan Jozef Blok adlı bir sokak kitap satıcısının portresini (F993) yaptığını yazmıştır. Karakter çalışmalarının aksine bu portrenin detayları kalemle çizilmiş ve suluboya ile tebeşirle tamamlanmıştır. Bu dönem renkli çalışmayı zor bulan van Gogh'un bu tarz bir eseri nadir görülür (bakınız Vincent van Gogh'un ilk eserleri).

  • Jozef Blok'un (kitap satıcısı) Portresi, suluboya, 1882, Van Gogh Müzesi, Amsterdam (F993)[2]

Köylü karakter çalışmaları
Ana madde: Köylü karakter çalışmaları (Van Gogh serisi)

Van Gogh 1882 Kasım ayından itibaren emekçi sınıfından farklı karakterleri tasvir eden bir dizi resim üzerine çalışmaya başladı. Van Gogh'u oldukça önemli derecede etkileyen "köylü tarzı" resim 1840'larda Jean-François Millet, Jules Breton ve diğer ressamların eserleriyle başlamıştı. 1885 yılında van Gogh köylü resimlerinin modern sanata en gerekli katkı olduğunu belirtmiştir.[3]

Emekçilerin işlerine adanmasını resim yapmaya adanması ile kıyasladı: "Kişi güvenle, mantıklı bir şey yaptığının güvencesiyle, sabanı süren çiftçi gibi, tapanı arkasından çeken gibi yapmalı. Eğer birinin atı yoksa, kendi kendisinin atı olmalı."[4]

Köylü yaşamanın özünü ve ruhunu betimleyebilmek için van Gogh onların yaşadığı gibi yaşadı; köylüler tarladayken o da onlarla birlikte uzun saatler boyunca hava koşullarının etkisine maruz kaldı. Böyle resim yapmanın okullarda öğretilmediğini dikkat çekti ve resmedilen insanların doğasını yakalamaktan çok tekniğe önem veren gelenekçilerin kendisinde hayâl kırıklığına neden olduğunu söyledi.[5] Köylü yaşamının öyle içine girmişti ki görünüşü ve konuşması çevresindekilerden farklılaşmaya başladı ancak o bunun sanatsal gelişimi için ödemesi gereken bir bedel olduğunu düşünüyordu.[6]

Mavili Kadın Portresi
  • Mavili Kadın Portresi, 1885, Van Gogh Müzesi, Amsterdam (F207a)

Kırmızı Kurdeleli Kadın Portresi
  • Kırmızı Kurdeleli Kadın Portresi, 1885, özel koleksiyon (F207)

Sakallı Yaşlı Adam Portresi

Van Gogh bu portreye modellik yapan kişiyi "harika yaşlı adam" olarak tanımlamıştır. Bu resim Anvers'de portre yaparak para kazanmayı düşündüğü sıralarda yapılmıştır.[7]

Sien

Van Gogh, Lahey'de tanıştığı ve birlikte yaşadığı fahişe Sien Hoornik'in bir dizi tablosunu yapmıştır. Bu seri resimler arasında Sien'in kızı Maria, yeni doğmuş oğlu ve annesinin de konu alındığı resimler bulunur.

Paris 1886–1888

Alexander Reid
  • Sanat Simsarı Alexander Reid'ın Portresi
    1887
    Kelvingrove Sanat Galerisi ve Müzesi, Glasgow, İskoçya (F343)
  • Sanat Simsarı Alexander Reid'ın Portresi; Koltukta Otururken, 1886–87
    Fred Jones Jr. Sanat Müzesi, Norman, Oklahoma (F270)

Agostina Segatori

Van Gogh, bu portresine konu olan Agostina Segatori'nin işlettiği Café du Tambourin'e ara sıra uğrardı. Önceden Manet ve Corot gibi ressamlara modellik etmiş olan[8][9] Napoli doğumlu Agostina modellikten kazandığı parayı biriktirerek genellikle ressamların gelip gittiği İtalyan temalı Café du Tambourin'i 1885 yılında açmıştı.[10]

İtalyan Kadın ya da L'Italienne tablosu Musée d'Orsay'e göre "şüphesiz" Agostina Segatori'nin portresidir. Van Gogh bu portreye Japon tahta oyma baskıları ukiyo-e ögeleri katmıştır. Agostina gölgesiz bir şekilde resmedilmiştir. İmgesi tek renkli bir geri planda asimetrik bir çerçeveyle çevrelenmiştir. Asya baskılarının belirgin çizgileri ile kıyaslandığında Vincent'ın resme kendi üslûbu ve enerjisini de eklediği görülür. Yeni izlenimciliğin kontrast tamamlayıcı renkleri resme yoğunluk katmıştır: kırmızıya karşı yeşil, turuncunun yanında mavi ile eşleşmiş renkler tek başlarına olduklarından daha canlı görünürler. Van Gogh izlenimcilik ve noktacılıktan kendine özgü fırça darbelerini yaratmıştır; bu tabloda üst üste geçmiş, çapraz ve asabi taramalar. Yüzünde kırmızı ve yeşil rengi kullandığı tekniği daha sonra şöyle tanımlamıştır: "kırmızı ve yeşil ile insanlığın korkunç tutkularını ifade edebilmek".[11]

  • Agostina Segatori Café du Tambourin'de Otururken
    1887
    Van Gogh Müzesi, Amsterdam (F370)
  • İtalyan Kadın (Agostina Segatori)
    1887
    Musée d'Orsay, Paris (F381)

Etienne-Lucien Martin

Etienne-Lucien Martin'in Portresi Paris'te bir restoran sahibinin portresidir. Martin, restoranında ressamların eserlerini sergilemelerine izin verirdi. 1887 Kasım'ında van Gogh ve ressam arkadaşları bu restoranda resimlerini sergilediler ama van Gogh bir tek resim bile satamadı. Van Gogh, Martin'in portresini dikkatle ve titizlikle yapmıştır. Geriplanda ve figürde renkler, nazik fırça darbeleriyle boyanmış ve yumuşak tonludur. Martin'in yanaklarında ise renkli çizgiler vardır.[12]

Leonie Rose Davy-Charbuy

Van Gogh'un kardeşi Theo'nun arkadaşı sanat simsarı Pierre Firmin-Martin Van Gogh'un bazı resimlerini sergiledi. Beşik Yanında Anne, Leonie Rose Davy-Charbuy'un Portresi dayısıyla yaşayan Martin'in yeğeninin resmidir. Ailenin sanata olan düşkünlüğü geriplanda asılı tablolarla yansıtılır. Bu resmin yapıldığı yıl Theo, Vincent'a güzel portreler yaptığını ama bunun karşılığında hiç para istemediğini söylemiştir.[13]

  • Beşik Yanında Anne, Leonie Rose Davy-Charbuy'un Portresi
    1887
    Van Gogh Müzesi, Amsterdam (F369)

Küçük Bir Kızın Nü Etüdü
  • Küçük Bir Kızın Nü Etüdü 1886 Van Gogh Müzesi, Amsterdam (F215)

Père Tanguy
Père Tanguy'in Portresi
1887-88
Musée Rodin, Paris (F363)
Ana madde: Père Tanguy'in Portresi

Vincent van Gogh tarafından 1887'de yapılmış olan Père Tanguy'in Portresi, Julien Tanguy'in model olduğu üç resimden biridir. Bu üç resim, van Gogh'un Paris'e gelmesinden sonra resim üslûbunun nasıl geliştiğini göstermektedir. İlk resim basit bir kompozisyona sahiptir ve koyu renklidir. İkinci resimde van Gogh ukiyo-e tarzını resme eklemiştir. En sonuncu resim üslûp, beceri ve renk açısından en gelişmiş olanıdır ve Japon, izlenimci ve Paris sanat topluluğunun diğer etkilerinin bir bileşimini yansıtır. Tablo van Gogh'un kendisi için aradığı huzur duygusunu iletir. Tanguy'in bu son resmi Paris'te Musée Rodin'de sergilenmektedir.

Père Tanguy, Fransız Devrimine katıldıktan sonra affedilmiş ve sürgüne gönderilmiş bir Bretondu. Vincent van Gogh ile tanıştığında küçük bir resim malzemeleri satan dükkânı vardı. Bu dükkân dönemin ressamları için önemlidir. Paris'te yaşayan izlenimci ressamlar bu dükkâna gelirdi. Cézanne, Pissarro ve Gauguin gibi ressamların eserleri burada sergilenirdi. Père Tanguy'in 1887-88 kışında yapılan bu portresi, ilk fotoğraflar gibi önden perspektife shiptir. Fotoğrafçılığın gelişmesi izlenimcilik akımının esin kaynaklarından biri olmuştur. Bir kişinin birebir aynı imgesini yapabilme teknolojisi resimde gözün görebildiğinden ötesini betimleme isteğine yol açmıştır. Van Gogh'un üslûbu hem bu hedefe yöneliktir hem de kendi düşüncelerini resimlerine aktarabilme isteğine. Père Tanguy'in bu portresinde van Gogh hem Tanguy ile olan dostluğunu hem de yabancı sanata olan sevgisini aktarır. Yine de van Gogh'un yaptığı portre o dönem popüler olan nesnelerle çevrelenmiş figürler oluşan portreler kategorisine girer. Van Gogh, stilize Japon tahta baskıların düz cafcaflı renklerini Père Tanguy'in portresindeki soğuk tonların derinliğiyle dengeler. Bu iki farklı üslûbu birleştirirken Père Tanguy'in yüzünde, şapkasında ve ellerinde sıcak ve parlak ışıklandırma kullanır. Tanguy’un duruşundaki açılar da Japon ukiyo-e'leri taklit eder. Bu kombinasyon van Gogh'un dükkân sahibi arkadaşı ile kendisinin egzotik sanattan edindiği hoş deneyim arasındaki ilişkiyi gösterir. Tanguy’in yüzü resmin kilit noktasıdır. Değişen ten rengi tonları, ışıklandırmalar ve gölgelendirmeler üzerindeki vurgu tanınabilir bir kişi imgesi yaratır. Bununla birlikte Tanguy’in bakışının merkezinde olduğu resim Japon tahta baskılarındaki yüzlerden tamamen farklıdır. Doğu ve batının bu karşıt betimlemesi van Gogh'un Uzak Doğu ve Avrupa sanatı arasındaki önemli farkları anladığını gösterir.

  • Père Tanguy'in Portresi
    1886–87
    Ny Carlsberg Glyptotek, Kopenhag (F263)
  • Père Tanguy'in Portresi, Père Tanguy'in ikinci resmi
    1887-88
    Philip Niarchos özel koleksiyonu ya da Tate Galerisi, Londra (F364)

Erkek Portresi
  • Erkek Portresi, 1886 National Gallery of Victoria, Melbourne, Victoria (F209)

Bıyıklı Erkek Portresi
  • Bıyıklı Erkek Portresi 1886–87, yeri bilinmiyor (F288)

Kadın Portresi
  • Kadın Portresi (Madame Tanguy?) 1886–87 Kunstmuseum, Basel (F357)

Sağa Bakan Kadın Portresi
  • Sağa Bakan KAdın Portresi 1886 Van Gogh Müzesi, Amsterdam (F215b)

Pipo İçen Adam
  • Pipo İçen Adam, 1887
    Barnes Vakfı, Philadelphia

Çimende Oturan Kadın
  • Çimende Oturan Kadın 1887 özel koleksiyon (F367)

Arles 1888-1889
Les Arènes
(Aralık 1888)
Ermitaj Müzesi, St. Petersburg.

Roulin Ailesi üyeleri bu portrede betimlenmiştir[14] ve Arlésienne kostümü taşıyan kadın Madame Ginoux'nun profiline sahiptir.[15]

Van Gogh Arles'a güneş, renk ve taşra hayatı için gitse de en büyük isteğini şöyle belirtmiştir: "aslında yapmayı istediğimi iyi bir portre."[16]

Doktor Rey

Victor Doiteau ve Eduard Leroy'a göre van Gogh bir gün yeni yaptığı tabloyu Dr. Rey'e hediye etmek ister. Ancak doktor hediyeyi reddeder dolayısıyla van Gogh tabloyu oradan geçmekte olan hastanenin eczacısı Mr. Rousseau'ya vermek ister. O da istemeyince oradan geçen hastane yöneticisi Mr Neuvière tabloyu kabul eder.[17]

Dr. Rey sonradan olayı şöyle anlatır: "Başımı tamamen yeşille çevrelediğini (resimde iki ana renk vardır yeşil ve kırmızı) ve saçım ile bıyığımı kırmızıya boyadığını gördüğümde --Saçım kızıl olmadı hiç-- ısıran yeşil bir fon üstünde parlayan kırmızı, basitçe dehşete kapıldım...."[18]

  • Doktor Félix Rey'in Portresi
    Ocak 1889
    Puşkin Müzesi, Moskova, Rusya (F500)

Ginoux Ailesi

Marie Ginoux (8 Haziran 1848 - 2 Ağustos 1911) ile eşi Joseph (1835–1906) 2 Şubat 1866'da evlenmişlerdir ve Arles'da 30 Place Lamartine adresinde bulunan Café de la Gare'ı işletmişlerdir.

  • L'Arlesienne: Madame Ginoux Kitaplarla
    1888
    The Metropolitan Museum of Art, New York, New York (F488)
  • L'Arlesienne: Madame Ginoux'nun Portresi
    1888
    Musée d'Orsay, Paris, Fransa (F489)
  • L'Arlesienne (Madame Ginoux'nun Portresi)
    1890
    Galleria Nazionale d'Arte Moderna, Roma, İtalya (F540)
  • L'Arlesienne (Madame Ginoux'nun Portresi)
    1890
    Kröller-Müller Müzesi, Otterlo, Hollanda (F541)
  • L'Arlesienne (Madame Ginoux'nun Portresi)
    1890
    São Paulo Modern Sanat Müzesi, Brezilya (F542)
  • L'Arlesienne (Madame Ginoux'nun Portresi)
    1890
    özel koleksiyon (F543)
  • Joseph-Michel Ginoux'nun Portresi
    1888
    Kröller-Müller Müzesi, Otterlo, Hollanda (F533)

La Mousmé

La Mousmé, Vincent van Gogh tarafından 1888'de Arles'da yapılmıştır ve van Gogh tarafından "güneyin Japonu" olarak adlandırılmıştır. Şehirden uzaklaşan Vincent, Arles'da yaşamanın yaptığı resimlera Japon sanatının basit ama dramatik yanını yansıtacağını ummuştur. Pierre Loti'nin Madame Chrysanthème romanından ve Japon sanatından esinlenerek güzel giysili bir Japon kızın portresi olan La Mousmé tablosunu yapmıştır. Resimde kullanılan daralan desenler ve renkler enerji ve yoğunluk getirir.

  • La Mousmé, Temmuz 1888
    Tuval üzerine yağlı boya, 74 x 60 cm
    National Gallery of Art, Washington D.C.

Le Zouave

Van Gogh, portre için bir model bulmanın heyecanıyla Arles'da 1888 Haziran ayında bir Zouave'ın portreleri üzerine çalıştı. Van Gogh askeri küçük yüzlü, kalın enseli ve keskin gözlü bir delikanlı olarak betimler. Güneş yanığından koyu renkli tene sahip adamın yarım boy portresinde kullandığı parlak renkleri "yakışıksız tonların vahşi kombinasyonu" olarak tanımlamıştır. Le Zouave'ın üniforması kızıl-turuncu örgü şeritli mavi renktedir, başında kızıl bir fes göğsünde iki sarı yıldız vardır. Fonda yeşil bir kapı ve turuncu tuğla duvar vardır.[19][20] Resimden tatmin olmayan van Gogh, tablodan "çirkin ve başarısız" diye bahsetmiştir ancak bu denemenin resim becerisini geliştireceğini düşünmüştür. Van Gogh ayrıca memnun kalmadığı başka bir çizim ile arkasında beyaz duvarlı tam bir boy portre de yapmıştır.[21]

Kız Başı

Van Gogh 1888 yılında kim olduğu bilinmeyen modeller kullanrak yaptığı bu portre ile Le Zouave resimlerini Avustralyalı ressam arkadaşı John Peter Russell'a göndermiştir. Bu resmindeki kızı van Gogh "pis sokak kızı" olarak tanımlamıştır.[22]

Aşık: Paul-Eugène Milliet

Paul-Eugène Milliet, Arles'da Boulevard des Lices'te Calvin Kışlasında konuşlanmış 3. Zouave Alayından bir teğmendi. Vincent van Gogh'un ona çizim dersleri vermesi karşılığında Fransa'nın kuzeyinde tatilini geçirmeye giderken Paris'e van Gogh'un gönderdiği bazı resimleri götürmüştür. Arles'a dönerken de Vincent'ın kardeşi Theo'nun seçtiği bazı ukiyo-e baskıları Arles'a getirmiştir. Sonraki günlerde Vincent, Milliet'nin bu portresini yapmıştır.

Van Gogh'un 1888 Ekim ayında yaptığı Yatak Odası resminde Milliet'nin portresi, Eugène Boch'un portresinin sağında duvarda asılı olarak görünür.

Yıllar sonra emekli olan ve Paris'te 7. arrondissement'da oturan Milliet'nin anıları evinde kiracı olan Pierre Weiller tarafından kaydedilmiş ve Milliet'nin ölümünden sonra 1955'te yayımlanmıştır.[23]

Sokak Çocuğu

Dalgalı Saçlı Kız (Sokak Çocuğu) portresi van Gogh tarafından Arles'da yapılmıştır. Bu resim (F535) İsviçre'de La Chaux-de-Fonds'ta Musée des Beaux-Arts'ta sergilenmektedir.[24]

Arles'lı Yaşlı Kadın

Van Gogh Arles'lı Yaşlı Kadın tablosunu Arles'a geldikten kısa bir süre sonra yapmıştır. Vincent kardeşi Theo'ya bir mektubunda şöyle yazmıştır: "Burada portre yapmak için gerçek olanaklar olduğuna inanıyorum. Buradaki insanların resim hakkında genel olarak muazzam miktarda bilgisiz olsalar da, kendi görünüşleri ya da yaşamlarına gelince, Kuzey'de yaşayanlardan çok daha estetikler."[25]

Tek Gözlü Adam

Tek Gözlü Adam resmi, Saint-Rémy'de Saint-Paul akıl hastanesinde yatan bir hastanın portresidir. Van Gogh, resmin yeşil renkli fonunda, adamın elbisesi ve yüzünde geniş alanı kaplayan fırça darbeleri kullanmıştır. Hastanede yattığı sırada van Gogh, etrafında diğer hastaların bulunmasıyla birlikte kendi zihinsel sağlık durumu hakkında daha sakinleşmiştir. Annesine bir mektubunda şöyle yazmıştır: "Şu anda buradaki hastalardan birinin portresi üzerine çalışıyorum. İlginçtir ki onlarla uzun süre birlikte olunca ve onlara alışınca, artık onların deli olduğunu düşünmüyorsun."[26]

Bu tablonun zamanlaması konusunda bir sorun bulunmaktadır. Van Gogh, 1889'a kadar Saint-Paul'e yatmamıştır. Annesine yazdığı mektuptaki hasta adam Bir Hastanın Portresi tablosundaki adam da olabilir.

Paul Gauguin

Şair: Eugène Boch

Eugène Boch (1855–1941) Saint-Vaast, Hainaut'da doğmuş ve Les XX grubunun kurucularından Anna Boch'un küçük kardeşi olan Belçikalı bir ressamdı.[27] Günümüzde Villeroy & Boch adı ile hâlâ etkin olan büyük bir seramik üreticisi ailenin çocuğu olarak doğmuştur. 1879 yılında Paris'te ressam Léon Bonnat'nın atölyesinde resim çalışmaya başlamış, bu atölye kapandıktan sonra Fernand Cormon'un atölyesine geçmiştir. Resimleri 1882, 1883 ve 1885'te sergilenmiştir. 1888 Haziran ayında Dodge MacKnight sayesinde Vincent van Gogh ile tanışmıştır.

Bu portre Boch'un ayrılmasından önce 1888 Eylül ayının başında yapılmıştır. Van Gogh'un 1888 Ekim ayında yaptığı Yatak Odası resminin ilk versiyonunda bu portre duvarda, Paul-Eugène Milliet'nin portresinin solunda asılı olarak görülür. Her iki portre de Sarı Ev için Dekorasyon'un bir parçası olmuş olabilirler.

Eugène Boch'un 1941 yılında ölümünden sonra, Johanna van Gogh-Bonger'dan 1891 Temmuz'unda hediye olarak aldığı ve van Gogh'un Şair adını verdiği bu tablo vasiyeti üzerine Louvre'a verilmiştir.[28]

  • Eugène Boch (Şair), 1888
    Tuval üzerine yağlı boya, 60 x 45 cm
    Musée d'Orsay, Paris (F462)

Ressamın Annesinin Portresi

Ressamın Annesinin Portresi, van Gogh tarafından 1888 yılında annesi Anna Carbentus van Gogh'un siyah-beyaz bir fotoğrafından yapılmıştır. Kız kardeşi Wil'in annesinin fotoğrafından söz eden bir mektubuna 1888 Eylül'ünde cevap veren van Gogh bu fotoğrafın bir kopyasını istemiştir.[29] Bir hafta sonra fotoğrafın bir kopyasını alan Vincent "siyahtan rahatsız olsa" da fotoğraftan kendine göre bir portre yapmaya başladı.[30] Van Gogh'un resme çocukken ilk başlaması da amatör bir ressam olan annesi sayesindedir. Ailesi ile yıllar süren gerilimli ilişkilerinden sonra van Gogh özellikle çiçekler ve doğa manzaraları gibi annesinin en çok seveceği bazı resimlerini annesine hediye olarak göndermiştir. Annesinin bu portresinde van Gogh, Anna van Gogh'un saygın ve gururlu doğasını yansıtır.[31]

Van Gogh, Etten'deki Bahçenin Anısı tablosunda annesini temsil eden yaşlı bir kadın, kız kardeşi Wil'i temsil eden şallı bir genç kadın ve Hollanda'nın bahçelerini betimlemiştir. Kız kardeşi Wil'e yazdığı bir mektupta van Gogh şöyle demiştir: "Dickens'ın romanlarındaki gibi bir izlenimin."[32]

  • Ressamın Annesinin Portresi
    Ekim 1888
    The Norton Simon Museum of Art, Pasadena, California (F477)
  • Etten'deki Bahçenin Anısı (Arles Kadınları)
    1888
    Ermitaj Müzesi, St. Petersburg, Rusya (F496)

Roulin Ailesi

Roulin Ailesi'ni oluşturan Joseph Roulin, eşi Augustine ve üç çocukları Armanda, Camille ile Marcelle'i betimleyen resimler Vincent van Gogh tarafından 1888 ila 1889 yılları arasında Arles'da yaşarken yapılmıştır. Bu resim seri birkaç açıdan eşsizdir. Her ne kadar van gogh portre yapmaktan çok hoşlansa da gerek finansal açıdan gerekse diğer nedenlerden portre yapmak için model bulmak ta zorlanıyordu. Dolayısıyla tüm bir ailenin resimlerini yapabilme fırsatı Vincent için bulunmaz bir nimetti. Joseph Roulin, ressamın Arles'da kaldığı dönem boyunca iyi, sadık ve destekleyici bir dostu olmuştur. Vincent için gerçekten takdir ettiği bir kişiyi resmetmek çok önemliydi. Dört aylıktan on yedi yaşına kadar çocukları ile birlikte tüm aile ayrıca Vincent'a farklı yaşlardaki bireylerin portrelerini yapabilme imkanını tanımıştı. Fotoğraf benzeri tıpatıp portreler yapmak yerine van Gogh hâyal gücünü, renkleri ve temaları sanatsal bir yaratıcılıkla kullanarak resmi görenlerin istediği duyguları hissetmesine çalışmıştır.

Postacı: Joseph Roulin
Postacı Joseph Roulin'in Portresi (1841-1903) Ağustos başı 1888, Boston Güzel Sanatlar Müzesi (F432)

Van Gogh Arles'da yaşarken Joseph Roulin tren istasyonunda çalışıyordu. Roulin ailesinin evi çıkmaz bir sokakta, van Gogh'un kaldığı yer de hemen köşeyi dönünce 2 Place Lamartine adresindeydi. Her ikisi de Ginoux ailesinin çalıştırdığı ve van Gogh'un Sarı Ev'e taşınmadan önce kaldığı Café'nin müdavimleriydi. Roulin, Augustine ile evliydi. Armand, Camille ve Marcelle adında üç çocukları vardı.

Roulin'in "sessiz ağırlığı ve hassasiyeti" ile "garip derecede saf ve dokunaklı" sesi, arkadaşlıklarının anısına van Gogh'u Joseph Roulin'in portresini yapmaya itti. Van Gogh tuval üzerine yağlı boya kullanarak bu resmi 1888 Temmuz ayında yapmıştır. Roulin'in üniformasının geniş mavi rengi tabloyu doldurur. Mavi elbisenin içinde kontrast renklerin eksikliği düzlemde derinliksizliğe yol açar. Bu resmî ton Roulin'i kişiliği ile kontrast oluşturur. Sıcak ten rengi ile Roulin'in uzun sakalındaki canlı kırmızılar, sarılar ve yeşiller van Gogh'un postacıya karşı duyduğu arkadaşlığın nişanesidir. Bu izlenimcilikte kullanılan bir temadır: Görünür olmayan duyguları ve düşünceleri canlı renkler ve fırça darbeleri ile resmetmek. Van Gogh Roulin'in yanaklarında pembe rengi vurgular, gözlerinde ışıklar görülür ve ellerinin nazikliği de Roulin'in kişiliğini anlatır. Renk, ışık ve fırça darbeleri van Gogh'un postacı Roulin'de gördüğü içtenlik ve zekâyı gösterir.

  • Baba ya da Postacı Joseph Roulin'in Portresi Kasım–Aralık 1888, Kunstmuseum Winterthur, İsviçre (F434)
  • İkinci versiyondan çizim, Getty Müzesi
  • Postacı Joseph Roulin'in Portresi Nisan 1888, Barnes Vakfı, Merion Station, PA (F435)

Augustine

Augustine Roulin 9 Ekim 1851'de Lambesc'te doğdu ve 5 Nisan 1930'da öldü.[33] Eşi van Gogh'a birkaç kere modellik ettikten sonra Augustine Sarı Ev'de van Gogh ve Gauguin'e modellik yaptı. Modellik sırasında muhtemelen kendini güvende hissetmek içi bakışlarını Gauguin'e doğru tuttu çünkü kızına göre van Gogh'un yanında kendini rahat hissetmiyordu.

  • Ana ya da Madam Augustine Roulin'in Portresi Kasım - Aralık 1888, Oskar Reinhart Koleksiyonu "Am Römerholz", Winterthur (F503)
  • Paul Gauguin, Madam Roulin'in Portresi

La Berceuse (Augustine)
La Berceuse (Augustine Roulin), Şubat 1889, Chicago Sanat Enstitüsü, Illinois (F508)

Marcelle'in göründüğü ana-kız resimlerinin yanı sıra van Gogh Augustine'in görünmeyen beşiği bir ip yardımıyla salladığı La Berceuse adlı birkaç resim yapmıştır.[34] La Berceuse Fransızca "ninni ya da beşik sallayan kadın" demektir.[33]

Armand

Ailenin en büyük çocuğu Armand Roulin 5 Mayıs 1871'de Lambesc'te doğdu ve 14 Kasım 1945'te öldü. Van Gogh tarafından portresi yapıldığında 17 yaşındaydı.[35]

  • Armand Roulin'in Portresi, 1888, Museum Folkwang, Essen (F492)
  • Armand Roulin'in Portresi, 1888, Museum Boijmans Van Beuningen, Rotterdam (F493)
  • Kasketli Genç Adam (Armand Roulin), 1888, özel koleksiyon, Zürih, İsviçre (F536)

Camille

Ortanca çocuk Camille Roulin, 10 Temmuz 1877'de Fransa'nın güneyinde Lambesc'te doğdu ve 4 Haziran 1922'de öldü[33] Portresi yapıldığında Camille on bir yaşındaydı. Van Gogh Müzesi'nde bulunan resmi[36] Camille'in başı ve omuzlarını gösterir. Arkasındaki sarı fırça darbeleri güneşi andırır.[37]

Marcelle
Ana Roulin Bebeğiyle, 1888, The Metropolitan Museum of Art, New York (F491)

En küçük çocuk olan Marcelle Roulin 31 Temmuz 1888'de doğdu ve van Gogh portrelerini yaptığında dört aylıktı.[33] Üç kere kendisinin iki kere de annesinin kucağında resmi yapılmıştır.[38]

Madam Roulin’in kocası postacı Joseph Roulin, Arles'da yaşarken Vincent van Gogh'un iyi bir arkadaşıydı. Madam Roulin ve bebeğinin portresi Kasım - Aralık 1888'de yapılmıştır. Her ne kadar bu kadar küçük bir bebek uzun süre poz verememiş olsa da van Gogh resmettikleri kişilerin yaşamlarındaki olaylarla bağdaştırmada üslûbunu kullanmayı bilmiştir. Bu portre ideal bir küçük bebek portresi değildir ve yeni doğmui çocuğun özünü yakalamayı becerebilmiştir. Resimdeki çocuk rokoko tarzda betimlenmiş bebekler gibi melek yüzlü değildir ancak yanaklarının konturları çocuksu bir portre çizer. Bebeğin yüzünde kullanılan soluk pembeler, maviler ve sarılar van Gogh'un bebeğin teninin doğasını gösterme amacını taşımaktadır. Anne Madam Roulin ise resme iki önemli açıdan girer. Madam Roulin'in elleri çocuğu nazikçe tutar şekilde çizlmiştir. Van Gogh'un ellerin konumuna, derinin rengine ve ışıklandırmasına verdiği özen ellerin figürsel idealini yansıtır. Detaylar resmi izleyenin ellerin bebeği özenle tuttuğunu düşünmeye iter. İkinci olarak Madam Roulin'in profili sert sarı fonun bir parçası gibidir. Anne figürünün dış hatları bebeğin konturunu taklit eder ve anne ile bebeği arasında güçlü bir bağ oluşturur.

Yaşlı Köylü: Patience Escalier
Patience Escalier'nin Portresi, ikinci versiyon, Ağustos sonu 1888, tuval üzerine yağlı boya, 69 x 56 cm, özel koleksiyon (F444)

Patience Escalier bahçıvan ve çobandı. Van Gogh babasına benzeyen yaşlı bir köylünün resmini yapmak istediği için portresini yapmıştır.[39]

Bu portrenin iki veriyonu vardır. Biri Kaliforniya Pasadena'da Norton Simon Müzesi'nde sergilenmekte, diğeri de Philip Niarchos özel koleksiyonundadır.[40]

  • Yaşlı Köylü (Patience Escalier), Kalem ve mürekkeple çizim, Eylül 1888, Fogg Sanat Müzesi, Cambridge, MA (F1460)

Saint-Rémy-en-Provence 1889
Delikanlı

Trabuc Ailesi

Saint-Paul akıl hastanesinde baş hastabakıcı olan François Trabuc ile eşi Jeanne, van Gogh için modellik yapmışlardır. François Trabuc'ün, Saint-Paul'de ve Marsilya'da bir hastanede kolera salgını sırasında gördüğü sefalete karşın sahip olduğu "derin düşüncelere dalmış sakin" hâlini van Gogh ilginç bulmuştur. Kardeşi Theo'ya yazdığı mektupta Trabuc'ten, askerî bir duruşa ve "küçük keskin siyah gözlere" sahip olan biri olarak söz etmiştir. Eğer zekâsı ve nezâketi olmasa, gözleri yırtıcı kuşların gözlerine benzemekteydi.[41]

  • François Trabuc
  • Jeanne Trabuc

Bir Hastanın Portresi

Van Gogh, Saint-Paul akıl hastanesinde yatarken, diğer hastalar ve birbirlerine olan destekleri konusunda şöyle yazmıştır: "Her ne kadar burada çok ciddi derecede hasta olanlar olsa da çılgınlık üzerine olan korku ve dehşetim önemli ölçüde azaldı. Burada hayvanat bahçesindeki hayvanlar gibi korkunç çığlıklar ve feryatlar duyulsa da buradaki insanlar birbirlerini çok iyi tanıyorlar ve birisi krize girdiğinde ona yardımcı oluyorlar."[42]

  • Saint-Paul'de Bir Hastanın Portresi

Auvers-sur-Oise

Gachet Ailesi
Ana madde: Dr. Gachet'nin Portresi

Hollandalı ressam Vincent van Gogh'un en çok değer gören resimlerinden birisi, yaşamının son aylarında tedavi gördüğü Dr. Paul Gachet'nin portresidir. 1990 yılında bu resim 82,5 milyon dolarlık rekor bir bedele satılmıştır.[43]

Dr. Gachet aynı zamanda izlenimcilik akımı sırasında etkin olmuş amatör bir ressam ve gravürcüdür. Vincent van Gogh tıbbî yardım almak için gittiği doktorda kendini görmüştür. Dr. Gachet'de van Gogh kendi deyimiyle "zamanımızın mahzun ifadesi"ni görmüştür. Van Gogh diğer portrelerine benzer şekilde bu portre de konu olan kişinin fiziksel özelliklerinin değil karakterini oluşturan içsel özellikleri üzerine bir çalışmadır. Dr. Gachet'nin portresinde görünüşünün tüm ince detayları van Gogh'un onları gördüğü şekliyle betimlenmiştir. Doktorun imgesinin karakteristik özellikleri serbest bir şekilde, izleyicinin bu özellikleri van Gogh'un gördüğü şekilde görebilmesi için yapılmıştır.

  • Paul-Ferdinand Gachet, 1890
    Tuval üzerine yağlı boya, 68 x 57 cm
    Musée d'Orsay, Paris
  • Marguerite Gachet, 1890
    Tuval üzerine yağlı boya, 102 x 50 cm
    Kunstmuseum, Basel
  • Marguerite Gachet Bahçede 1890 Musée d'Orsay, Paris, Fransa (F756)

Adeline Ravoux
Adeline Ravoux'nun Portresi (Yarım Boy)
1890
özel koleksiyon (F768)

Adeline Ravoux'nun Portresi van Gogh tarafından 1890'da yapılmıştır.

On iki yaşındaki Adeline Ravoux, van Gogh'un Auvers-sur-Oise'da kaldığı Auberge Ravoux'nun sahibi Arthur-Gustave Ravoux'nun kızıydı. Sonradan van Gogh'un handa kaldığı döneme ait hatıralarını yazmıştır. Van Gogh'un kendini vurduğu gün tarladan hana dönüşüne tanıklık etmiştir: "Vincent eğilerek, midesini tutarak ve her zaman olduğu gibi bir omzu diğerinden yukarı şekilde yürüdü. Annem: 'Mösyö Vincent, endişelenmiştik, dönmenize sevindik; bir sorununuz mu var?' diye sordu. Istıraplı bir sesle 'Hayır, ama...' diye cevap verdi, cümlesini bitirmeden salondan geçip merdivenlere geldi ve odasına çıktı. Bu sahneyi ben de gördüm. Vincent öyle garip bir izlenim bıraktı ki babam merdivenlere gidip bir şey duyabilmek için kulak kabarttı."[44]

Figür etüdlerinin olduğu F1652r katalog numaralı sayfanın sol üst köşesinde Adeline Ravoux olduğu kolayca anlaşılan bir genç kız figürü vardır. Arkadan sola doğru görülen genç kızın da o olduğu düşünülmektedir. Özellikle Yürüyen İki Kadınlı Manzara (F819) gibi diğer resimlerde de yer aldığı düşünülmektedir. Bu figür etüdleri sayfası 2007'de Christie's müzayede salonunda 4.480.000 dolara alıcı bulmuştur.[45]

  • Adeline Ravoux'nun Portresi
    Haziran 1890
    özel koleksiyon (F769)
  • Adeline Ravoux'nun Portresi
    Haziran 1890
    Cleveland Sanat Müzesi, Cleveland, Ohio (F768)
  • Çok Figürlü Kağıt
    Temmuz 1890
    özel koleksiyon (F1652r)

Portakallı Çocuk
  • Portakallı Çocuk, Haziran–Temmuz 1890, özel koleksiyon (F785)

Beyazlı Kız

Beyazlı Kız ya da Buğday Önünde Ayakta Duran Genç Kız ya da Mısır Tarlasında Kadın olarak da bilinen bu resim Vincent van Gogh tarafından 1890'da Auvers-sur-Oise'da, yaşamının son aylarında yapılmıştır. Bu resim 1963'ten beri Washington D.C., 'ta Chester Dale Koleksiyonu'nun bir parçasıdır.

Küçük Arlesienne

Küçük Arlesienne (Kız Başı) resmi Kröller-Müller Müzesi'nde sergilenmektedir.

Hasır Şapkalı Genç Köylü Kadın

Hasır Şapkalı Genç Köylü Kadın, Vincent van Gogh tarafından 1890'da yapılmıştır. Van Gogh bu resmin çeşitli versiyonlarını yapmıştır. Resim birkaç kere el değiştirmiştir. 1997 yılında Stephen Wynn bu tabloyu 47,5 milyon

a satın aldı. 7 Ekim 2005'te Stephen Wynn bu tabloyu, Gauguin'in Bathers tablosu ile birlikte 100 milyon
dan fazlaya Steven A. Cohen'e sattığı duyuruldu.

  • Buğday İçinde Hasır Şapkalı Genç Köylü Kadın
    Haziran 1890
    özel koleksiyon (F774)

İki Çocuk

İki Genç Kız ya da İki Çocuk adlı bu tablo Paris'te Musée d'Orsay'de sergilenmektedir. Aynı tablonun başka bir versiyonu da (F784) özel koleksiyondadır.

  • İki Genç Kız ya da İki Çocuk, 1890, Musée d'Orsay, Paris, Fransa (F783)
  • İki Çocuk, 1890, özel koleksiyon (F784)

Mavi Kantaronlu Delikanlı

Mavi Kantaronlu Delikanlı resmi 1890 Haziran ayında Auvers'de yapılmıştır.

  • Mavi Kantaronlu Delikanlı
    Haziran 1890
    özel koleksiyon, (F787)

Ayrıca bakınız

Kaynakça

Özel
  1. Harrison, R, (Ed.) (2011). "Vincent van Gogh. Letter to Theo van Gogh. Written c. 11 July 1883 in The Hague". Van Gogh Letters. WebExhibits. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2011.
  2. "Portrait of Jozef Blok, 1882". Permanent Collection. Van Gogh Müzesi. 2005–2011. 16 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2011-05-10.
  3. van Gogh et al. 2008, s. 12,25.
  4. Wallace 1969, s. 10,14,21,30.
  5. Harrison, R, (Ed.) (2011). "Vincent van Gogh. Letter to Theo van Gogh. Written July 1885 in Nuenen". Van Gogh Letters. WebExhibits. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2011.
  6. Harrison, R, (Ed.) (2011). "Letter from Vincent van Gogh to Theo van Gogh, The Hague, c. 15-27 April 1882". Van Gogh Letters. WebExhibits. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2011.
  7. "Head of an Old Man, 1885". Permanent Collection. Van Gogh Müzesi. 2005–2011. 1 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2011.
  8. Crispino 2008, s. 32.
  9. Leaf & Lebain 2001, s. 40,44.
  10. Galbally 2008, s. 153.
  11. "L'Italienne [The Italian Woman]". Works in focus. Musee d'Orsay. 2006. 16 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2011.
  12. "Portrait of Etienne-Lucien Martin, 1887". Permanent Collection. Van Gogh Müzesi. 2005–2011. 27 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2011.
  13. "Mother by a Cradle, Portrait of Leonie Rose Davy-Charbuy, 1887". Permanent Collection. Van Gogh Müzesi. 2005–2011. 1 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2011.
  14. Arnold 1992, s. 253.
  15. Gayford 2006, s. 152.
  16. Harrison, R, (Ed.) (2011). "Vincent van Gogh. Letter to Wilhelmina van Gogh. Written Summer/fall 1887 in Paris". Van Gogh Letters. WebExhibits. 30 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2011.
  17. Doiteau & Leroy, 1929. Bakınız SB VI, 291
  18. Brooks, D. "Dr. Félix Rey, interviewed by Max Braumann (1928)". The Vincent van Gogh Gallery, endorsed by Van Gogh Museum, Amsterdam. David Brooks (self-published). 23 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2011.
  19. Harrison, R, (Ed.) (2011). "Letter from Vincent van Gogh to Theo van Gogh, Arles, 21 June 1888". Van Gogh Letters. WebExhibits. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2011.
  20. "The Zouave, 1888". Permanent Collection. Van Gogh Müzesi. 2005–2011. 30 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2011.
  21. Harrison, R, (Ed.) (2011). "Vincent van Gogh. Letter to Emile Bernard. Written 23 June 1888 in Arles". Van Gogh Letters. WebExhibits. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2011.
  22. From van Gogh to Picasso, from Kandinsky to Pollock: masterpieces of modern art: Solomon R. Guggenheim Museum, New York, Thannhauser Collection: by Krens, Thomas; Celant, Germano; Dennison, Lisa. -- Solomon R. Guggenheim Museum; Palazzo Grassi N6487.N4 S6385 1990 c.2
  23. Pierre Weiller: Nous avons retrouvé le zouave de van Gogh, in: Les Lettres françaises, 24 & 31 Mart 1955. Bakınız SB6,296-300
  24. "Girl with Ruffled Hair (The Mudlark)". Van Gogh Gallery. 2011. 13 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2011.
  25. "An old woman of Arles, 1888". Permanent Collection. Van Gogh Müzesi. 2005–2011. 31 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2011.
  26. "Portrait of a One-Eyed Man, 1888". Permanent Collection. Van Gogh Müzesi. 2005–2011. 27 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2011.
  27. "The Life of Eugene Boch". 2 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2017.
  28. "History of the Portrait of Eugene Boch "The Poet"". 16 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2017.
  29. Letter W 7 from Vincent van Gogh to Wilhelmina van Gogh, Arles, 9 and 16 September 1888, original version (in French) 25 Nisan 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. and translation (in English) 4 Aralık 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Accessed 1 May 2006.
  30. Letter 546, 548
  31. "Portrait of the Artist's Mother, October 1888". Collection. Norton Simon Museum of Art. 2002–2011. 24 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2011.
  32. Zemel 1997, s. 128.
  33. Jiminez, J; Banham, J (2001). Dictionary of Artists' Models. Chicago: Dearborn Publishers. s. 469. ISBN 1-57958-233-8. 20 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2017.
  34. Lubin 1996, s. 15.
  35. Letters of Joseph Roulin to Vincent van Gogh, 22 May and 24 October 1889; see Van Crimpen, Han & Berends-Alberts, Monique: De brieven van Vincent van Gogh, SDU Uitgeverij, The Hague 1990, pp. 1878-79 (No. 779); 1957-58 (Nr. 816) - both letters, written in French, are hitherto only published in Dutch translation.
  36. "Portrait of Camille Roulin, 1888". Permanent Collection. Van Gogh Müzesi. 2005–2011. 15 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2011.
  37. Gayford 2006, s. 213-214.
  38. "Portrait of Marcelle Roulin, 1888". Permanent Collection. Van Gogh Müzesi. 2005–2011. 16 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2011.
  39. "Norton Simon Museum: Portrait of a Peasant (Patience Escalier)". 24 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2017.
  40. The Art Wolf. PRIVATE TREASURES - Top 10 private Art collections 14 Şubat 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  41. Garrett, M (2006). Provence: a cultural history. Oxford and other locations: Oxford University Press. s. 70. ISBN 0-19-530957-X. 20 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2017.
  42. Helvey 2009, s. 108.
  43. Van Gogh's vanishing act: A high-cost, low-profile canvas 14 Mayıs 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., U.S. News Online
  44. "Adeline Ravoux's memoir". 23 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2017.
  45. "Sale 1831 Lot 28". christies.com. Christie's. 16 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2017.

Genel
  • Arnold, Wilfred N. (1992). Vincent van Gogh: Chemicals, Crises, and Creativity. Boston: Birkhãuser. ISBN 0-8176-3616-1.
  • Crispino, E. (2008). Van Gogh. Minneapolis, MN: Oliver Press, Inc.
  • Galbally, A (2008). A remarkable friendship: Vincent van Gogh and John Peter Russell. Australia: Melbourne University Publishing.
  • Gayford, Martin (2006). The Yellow House: Van Gogh, Gauguin, and Nine Turbulent Weeks in Arles, Fig Tree,. Penguin. ISBN 0-670-91497-5.
  • Helvey, J (2009). Irises: Vincent van Gogh in the garden. Los Angeles: J. Paul Getty Müzesi. ISBN 978-0-89236-226-4.
  • Leaf, A; Lebain, F (2001). Van Gogh's Table: At the Auberge Ravoux. New York: Artisan. ISBN 1-57965-182-8.
  • Lubin, A (1996). Stranger on the Earth: A Psychological Biography of Vincent van Gogh. De Capo Press. ISBN 0-306-80726-2.
  • van Gogh, V; van Heugten, S; Pissarro, J; Stolwijk, C (2008). Van Gogh and the Colors of the Night. Brusells: Mercatorfonds with Van Gogh Museum and Museum of Modern Art. ISBN 978-0-87070-736-0.
  • Wallace, R (1969). The World of Van Gogh (1853-1890). Alexandria, VA, USA: Time-Life Books.
  • Zemel, C (1997). Van Gogh's Progress: Utopia, Modernity, and Late-Nineteenth-Century Art. Berkeley: University of California Press. ISBN 0-520-08849-2.

Dış bağlantılar
Harici video
Van Gogh's 'Portrait of a Peasant' from the Norton Simon, An Introduction to the Exhibition, Frick Koleksiyonu
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.