Batı Slavları

Batı Slavları (Merkez Slavlar olarak da bilinir) Slav halklarının Batı Slav dillerini konuşan bir alt grubudur. 7. yüzyılda ortak Slav topluluğundan ayrıldılar ve 8. ve 9. yüzyıllarda Orta Avrupa'da bağımsız devletler kurdular. Batı Slav dilleri 10-14. yüzyıllar arasında tarihsel olarak kanıtlanmış biçimlerine dönüştü.

Batı Slavları
Słowianie Zachodni (Lehçe)
Západní Slované (Çekçe)
Západní Slovania (Slovakça)
Zôpôdni Słowiónie (Kaşupça)
Pódwjacorne Słowjany (Aşağı Sorbca)
Zapadni Słowjenjo (Yukarı Sorbca)
     Ağırlıklı olarak Batı Slav nüfusu olan ülkeler
Önemli nüfusa sahip bölgeler
Polonyalılar y. 60 milyon
Çekler y. 10-12 milyon
Slovaklar y. 6-7 milyon
Silezyalılar y. 2-5 milyon[1](uyruk olarak 847.000)[2]
(Polonyalılara dahil)
Keşublar y. 500.000[3] (uyruk olarak 228.000)[2]
(Polonyalılara dahil)
Moravyalılar y. 500.000
(Çeklere dahil) (uyruk olarak 630.899[4])
Sorblar y. 60.000[5]-80.000[6]
Diller
Batı Slav dilleri:
Lehçe, Çekçe, Slovakça, Kaşupça, Aşağı Sorbca, Yukarı Sorbca
Din
Katoliklik
(Polonyalılar, Slovaklar, Silezyalılar, Keşublar, Moravyalılar ve azınlık olarak Sorblar ve Çekler)
Protestanlık (çoğunluk olarak Sorblar)
Ateizm (çoğunluk olarak Çekler)
Groß Raden Açıkhava Müzesi'ndeki Slav tapınağının yeniden inşası

Batı Slavca konuşan uluslararasında Polonyalılar, Çekler, Slovaklar, Sorblar ve etnik gruplar Keşublar, Moravyalılar ve Silezyalılar bulunmaktadır. Orta Avrupa'da Baltık Denizi'nin kuzeyinden güneydeki Südetler'e ve Karpatlar'a, tarihsel olarak da Doğu Alpleri boyunca İtalya Yarımadası ve Balkan Yarımadası'na uzanan bitişik bir bölgede yaşıyorlar.

Batı Slav grubu üç alt gruba ayrılabilir: Polonyalılar, Keşublar ve soyu tükenmiş Polaplar dahil olmak üzere Lekitikler ve Pomeranca ile birlikte Lausitz (Sorbca) ve Çekçe-Slovakça.[7] Kültürel olarak, Batı Slavları, Roma İmparatorluğu ve Batı Hristiyanlığı'na bağlılık nedeniyle diğer Batı Avrupa uluslarının çizgileri boyunca gelişti. Böylece, diğer Slav gruplarıyla kültürel bir bölünme yaşadılar: Doğu Slavları ve Güney Slavların bir kısmı Ortodoks Hristiyanlığı'na geçerken, Bizans İmparatorluğu'ndan kültürel olarak etkilenirken, tüm Batı Slavları Roma Katolikliği'ne geçti ve böylece Latin Kilisesi'nin kültürel etkisi açığa çıktı.

Tarih
Piskopos Absalon, Arkona'da tanrı Svantevit'i deviriyor.

Orta Çağ'da Batı Slav halkları için "Vendler" (Roma dönemi Veneti'den türetilmiş) adı kullanılmıştır. Polonya'nın ilk tarihi hükümdarı I. Mieszko, aynı zamanda "Wendler Kralı Dagome" olarak da ortaya çıktı (kaynaklar tarafından onaylanması gerekiyor).

İlk Slav genişlemesi 5. yüzyılda başladı ve 6. yüzyılda muhtemelen Batı, Doğu ve Güney Slav grupları olacak şekilde coğrafi olarak ayrılmıştı. İlk bağımsız Batı Slav devletleri 7. yüzyılda başlar: Samo İmparatorluğu (623-658), Moravya Prensliği (8. yüzyıl-833), Nitra Prensliği (8. yüzyıl-833) ve Büyük Moravya (833 - c.907). Obodritler ve Veletiler gibi Sorblar ve diğer Polabyalı Slavlar, Orta Çağ'da Vendler'in Haçlı Seferleri'nden sonra[8] Kutsal Roma İmparatorluğu'nun egemenliğine girdi ve 19. yüzyılın sonunda Almanlar tarafından güçlü bir şekilde Almanlaştırıldı. Polapça, 19. yüzyılın başlarına kadar, şimdi Almanya'nın Aşağı Saksonya eyaleti olan bölgede hayatta kalabildi ama en sonunda yok oldu.[9]

Şu anda sadece 60.000-80.000 civarı Sorb, dilini ve geleneklerini koruyan bir grup olarak hayatta kaldı, ağırlıklı olarak Brandenburg ve Saksonya eyaletlerinde ve günümüz Almanya'sında bulunan Lausitz'de yaşıyorlar.[10] Ancak, Almanlaşma süreci, Alman yerleşimciler tarafından bir sınır dışı edilme olarak anlaşılmamalıdır. Slavlar ve Almanlar arasındaki ilişki zamana ve bölgeye göre değişiyordu. Çoğu zaman, Alman ve Slav köyleri yüzyıllar boyunca komşu olarak birlikte yaşamıştır. Bugün Saksonya'da birçok coğrafi isim, hatta Dresden, Leipzig veya Zwickau gibi büyük şehirlerin isimleri Slav kökenlidir. Vendler'in Haçlı Seferleri bu alanları içermedi ve Slav-Alman etkileşiminin gelişimi büyük ölçüde barışçıl kaldı.

Batı Polonyalıların orta Polonyalı kabilesi 10. yüzyılda Polonya dükü I. Mieszko altında kendi devletlerini kurdu. Yüzyıllar boyunca Polonya, batıdaki komşuları ile yakın ilişkilere sahipti, Polonyalı hükümdar Cesur I. Bolesław, Kutsal Roma İmparatoru III. Otto Frater et Cooperator Imperii ("İmparatorluktaki Kardeş ve Ortak") tarafından deklare edildi.[11]

Çeklerin öncüleri (yani Bohemyalılar) 6. yüzyılın sonlarında Bohemya'ya göç ettiler ve yöneticilerinin sonunda Kutsal Roma İmparatorlarının vassalları (1002) haline geldiği 10. yüzyılda çeşitli derebeylikler kurmuşlardı. Bohemya Krallığı 1002-1419 ve 1526-1918 yılları arasında bu İmparatorluğun bir parçası olarak kaldı. Slovakların öncülleri 907'den sonra (Büyük Moravya'nın kıyameti) Hırvatlar, Slovenler, Sırplar ve Rusinler gibi diğer Slav gruplarıyla birlikte Macar egemenliği altına girdi. Hem Çekler hem de Slovaklar, 1526'dan 1804'e kadar Habsburg monarşisinin yönetimi altındaydı; daha sonra Avusturya İmparatorluğu'nun yönetimi altındaydı ve 1867-1918 yılları arasında Avusturya-Macaristan'ın bir parçasıydı.

Kavim grupları
Daha fazla bilgi için: Orta Çağ Slav Kavimleri
9. ve 10. yüzyıllarda Batı Slav kavimleri
Batı Slav kabileleri ve Almanların doğuya doğru genişlemesi, 895-1400
  • Lektik grup[12]
    • Polonyalılar
    • Masovyalılar
    • Batı Polonyalılar
    • Lendiyalılar
    • Vistulanlar
    • Silezyalılar
    • Pomeranyalılar[12]
      • Slovinyalılar
    • Polabyalılar[12]
      • Obodritler/Abodritler
        • Uygun Obotritler
        • Vagriyanlar
        • Varnabiler
        • Polabiyanlar
        • Linonen
        • Travnjane
        • Drevani
      • Veleti, Lutici tarafından başarıldı
        • Kessiniyanlar
        • Circipani
        • Tollensiyanlar
        • Redarier
      • Ukraniler
      • Rani (Rujani)
      • Hevelli
      • Volinyanlar
      • Pyritzanlar
  • Çek-Slovak grubu
  • Sorb grubu[12]

Bavyera Coğrafyacısı

845 yılında Bavyera Coğrafyacısı adlı anonim bir metinde yer alan, günümüz Polonya, Çek Cumhuriyeti, Almanya ve Danimarka alanlarında yaşayan Batı Slav kabilelerinin bir listesi:[13]

No. 845'teki Latince adı Türkçe adı Gordların sayısı
1 Nortabtrezi Kuzey Obotritler 53
2 Uuilci Veleti 95
7 Hehfeldi Hevelli 8
14 Osterabtrezi Doğu Obotritler 100
15 Miloxi Milceni[13] 67
16 Phesnuzi Besunzane[13] 70
17 Thadesi Dadosesani[13] 200
18 Glopeani Goplanlar 400
33 Lendizi Lendiyalılar 98
34 Thafnezi / 257
36 Prissani Prissani 70
37 Uelunzani Volinyanlar 70
38 Bruzi /
48 Uuislane Vistulanlar /
49 Sleenzane Silezyalılar 15
50 Lunsizi Sorblar 30
51 Dadosesani Tadesi[13] 20
52 Milzane Milceni 30
53 Besunzane Fesnuzi[13] 2
56 Lupiglaa Łupigoła[13] 30
57 Opolini Opolanlar 20
58 Golensizi Golensizi 5

Dilbilimsel gruplar
Batı Slav dilleri

Ayrıca bakınız

Kaynakça
  1. "Avrupa Çalışmaları Enstitüsü, UW Etnoloji Enstitüsü" (PDF). 20 Mart 2003 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2020.
  2. "Wyniki Narodowego Spisu Powszechnego 2011, GUS" (PDF). 12 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2020.
  3. "Avrupa Çalışmaları Enstitüsü, UW Etnoloji Enstitüsü" (PDF). 20 Mart 2003 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2020.
  4. Cumhuriyeti 2011 nüfus sayımı ve Slovakya 2011 nüfus sayımı 13 Mayıs 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  5. Catherine Hickley. Germany's Sorb Minority Fights to Save Villages From Vattenfall 16 Ekim 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Bloomberg. 18 Aralık 2007.
  6. "Doğu Almanya Sorbları". faqs.org. 31 Ekim 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2020.
  7. Bohemya ve Polonya. Bölüm 20.pp 512-513. [in:] Timothy Reuter. Yeni Cambridge Ortaçağ Tarihi: c. 900-c.1024. 2000
  8. Christiansen, Erik (1997). Kuzey Haçlı Seferleri. Londra: Penguen Kitapları. syf. 287. 0-14-026653-4.
  9. "Polapça". 24 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2020.
  10. Die Sorben in Deutschland, M.Schiemann, Stiftung für das sorbische Volk, Görlitz 1997
  11. "Rez. MA: M. Borgolte (Hg.): Polen und Deutschland vor 1000 Jahren - H-Soz-u-Kult / Rezensionen / Bücher". 22 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2020.
  12. Jerzy Strzelczyk. Bohemya ve Polonya: başarılı batı Slav devlet oluşumunun iki örneği. İçinde: Timothy Reuter düzenlemesiyle Yeni Cambridge Ortaçağ Tarihi: c. 900-c. 1024. Cambridge Üniversitesi Baskı. 1995. syf. 514.
  13. Krzysztof Tomasz Witczak (2013). "Poselstwo ruskie w państwie niemieckim w roku 839: Kulisy śledztwa w świetle danych Geografa Bawarskiego". Slavia Orientalis (Lehçe ve İngilizce). 62 (1). ss. 25-43.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.