Gackt

Gackt Camui (神威 楽斗, Kamui Gakuto, doğum tarihi 4 Temmuz, 1973),[1] Gackt olarak tanınan Japon müzisyen, besteci, şarkı sözü yazarı, yapımcı, yazar ve aktördür. 1994 yılında kurulan bağımsız ve kısa ömürlü Cains:Feel grubu ile müzik kariyerine adım attı. Ardından 2001 yılında dağılan, visual kei akımına bağlı bir rock grubu olan Malice Mizer ile çalıştıktan sonra, 1999 yılında solo kariyerine başladı.

Gackt
Genel bilgiler
Doğum adı Gakuto Kamui
Doğum 4 Temmuz 1973 (1973-07-04)
Okinawa, Japonya
Tarzlar Rock, Visual Kei
Meslekler Müzisyen, Söz Yazarı, Besteci, Yapımcı, Aktör, Yazar, Oyun Yazarı, Yönetmen, Tasarımcı
Çalgılar Vokal, Piyano, Keman, Gitar, Bas Gitar, Şamisen, Bateri, Çello
Etkin yıllar 1994–günümüz
İlişkili hareketler Cains:Feel, Malice Mizer, S.K.I.N.Yellow Fried Chickenz

Birçok video oyunu karakterine model olarak seçilen ve birçoğuna seslendirme sanatçısı olarak katkıda bulunan Gackt’nun müziği, aralarında Dirge of Cerberus: Final Fantasy VII, New Fist of the North Star ve Bujingai’nin de bulunduğu çeşitli anime ve video oyunlarında kullanıldı. Senaryosuna katkıda bulunduğu 2003 çıkışlı Japon yapımı Moon Child adlı filmde başkarakter Sho, Fūrin Kazan adlı tarihi dizide efsanevi samuray Uesugi Kenshin ve 2010 yılında Josh Hartnett ile başrollerini paylaştığı Bunraku adlı filmde, Yoshi rolünde oynadı. Bunun yanında 2009 yılında Nemuri Kyoshiro (眠 狂四郎) , 2012 yılında ise kendi yazdığı Moon Saga: Yoshitsune no Hiden (MOON SAGA ～義経秘伝～舞台宣伝) adlı tiyatro oyunlarını sergiledi.

Japonca’nın yanı sıra, İngilizce, Mandarin, Korece ve Kantonca dillerinde de performans sergileyen Gackt, 2007 yılının Ekim ayında, müzik katalogu iTunes'da yayınlanan ilk Japon sanatçı oldu.[2] Solo kariyeri boyunca, 9 albüm, 6 derleme albüm ve 42 single yayınlayan Gackt, Japon müzik tarihinde resmi listelerin ilk 10'una en fazla girmiş erkek sanatçı rekortmenidir.[3] Ayrıca birçok savunma sanatı dalında eğitim almış olan sanatçı, karate ve tekvando dallarında siyah kuşak sahibidir.

Çocukluğu

Gackt 4 Temmuz 1973 tarihinde Okinawa, Japonya'da Ryukyu yerlisi bir ailenin üç çocuğundan ikincisi olarak dünyaya geldi.[4] Babası trompet üzerinde uzmanlaşmış bir müzik öğretmeni, annesi ise ilkokul öğretmeniydi. Bir abla ile kendisinden küçük bir erkek kardeşe sahip olan Gackt, çocukluğu boyunca babasının işi nedeniyle doğum yeri olan Okinawa dışında beş ayrı bölgede ikamet etmek durumunda kaldı.[4] Gackt'nun müzik eğitimi, ailesinin klasik piyano eğitimi alması konusundaki ısrarı üzerine üç yaşında başladı. Yedi yaşında ilkokula başladığında, ailesinin sürekli taşınmasından dolayı sıklıkla öğretmen değişikliği yapmak zorunda kalan Gackt piyanodan sıkılmaya başladı,[4] fakat ailesi piyano eğitimine ara vermesine ancak dört yıl sonra izin verdi. Babası trompet çaldığından bakır nefesli çalgılar hakkında da bilgisi bulunmaktadır. Gackt ünlü piyanist ve bestekâr Frédéric Chopin'i kendisine "müziğin güzelliğini, derinliğini, neşesini, kederini, inceliğini öğreten; müziğin inanlara nasıl da cesaret aşılaması gerektiğini ve kulağa ulaşan ses katmanlarını birbirinden ayırt etmeyi öğreten kişi" olarak nitelemiş ve Chopin'in kendi yaptığı müziğin temeli olduğunu vurgulamıştır.[5] Gençlik yıllarına dek klasik müzik ve enka dinleyerek büyüdü ve yetişkinliğin ilk yıllarında rock müzik ile tanıştı. İlk olarak Led Zeppelin'in Stairway to Heaven adlı parçasından özellikle etkilendiğini belirten Gackt, lise yıllarının sonlarına doğru modern perküsyon ve elektro gitar çalmaya başladı.[4]

Jihaku[4] adlı otobiyografisine göre oldukça haşarı bir çocuk olan Gackt, birçok kez ölümle burun buruna geldi ve yedi yaşında Okinawa'da yüzerken bir boğulma tehlikesi geçirdi. Bu olayda bir yakın ölüm deneyimi yaşadı ve otobiyografisinde yazdığına göre bunun sonucunda metafizik varlıklar ile paranormal bir iletişim kurmaya başladı.[4] On yaşına geldiğinde akıl hastanesine yatırıldı ve uzun bir süre boyunca gözetim altında tutuldu. Ağır hasta olan arkadaşlarından birçoğunun vefat etmesinden oldukça etkilenen Gackt, doktorları onların davranışlarını taklit ederek sağlıklı olduğuna inandırdıktan sonra taburcu olabildiğini belirtmiştir.[4]

Kariyeri

1994–1998: İlk Müzik Çalışmaları ve Malice Mizer

1990'ların başında bateri çalmayı bırakan Gackt, bir süreliğine stüdyo müzisyenliğine ara verdi ve kendini ses teknisyenliği dahil birçok işte aynı anda çalışırken buldu.[4] Yirmili yaşlarının başlarında bir bar programında, gelecekte solo grubunun bir üyesi olacak You Kurosaki adlı bir gitaristle tanıştı ve Kurosaki ile birlikte (Habil ve Kabil'in hikâyesinden etkilenerek adlandırdıkları) Cains:Feel grubunu kurdu.[4] Birkaç aksilik ve tesadüften sonra bateri çalmayı bırakarak grubun vokalistliğini üstlendi ve grup ile bir demo kaydetti.[4]

Ertesi yıl vokalistlerinin gruptan ayrılması sebebiyle çalışmalarına ara veren visual kei grubu Malice Mizer ile tanıştı. Gackt Tokyo'ya taşınarak 1995 yılının Ekim ayında gruba katıldı.[4] Grubun vokalist, piyanist ve söz yazarlığını üstlenen Gackt, kısa süre sonra tamamı kendisine ait olan "Regret" ve "Le Ciel" adlı iki parça yazdı ve bunlar grubun en çok bilinen, kült parçaları haline geldi. Daha önceleri kendi haline bir grup olan Malice Mizer, Gackt'dan sonra büyük bir çıkış yakaladı ve Gackt, popülaritesinin zirvesine ulaşmış olan grupla birlikte geçirdiği dört yılda iki tane stüdyo albümü yayınladıktan sonra, 1999 yılının Ocak ayında gruptan ayrıldığını açıkladı. Otobiyografisinde üyeler arasındaki kişisel farklılıklar, saplantılar ve grup ile plak şirketine aniden gelen paranın kendisini gruptan soyutlamasına neden olduğunu ve bütün bunların gruptan ayrılmasına sebebiyet verdiğini belirtti.[4]

1999–2001: Solo çıkışı, Mizérable, Mars, ve Rebirth

Gackt 1 Ocak 1999 tarihinde solo kariyerine başladı.[6] Kayıtlarını tamamladıktan sonra solo müzisyen olarak gösterdiği ilk performansı, Japonya'da 12 farklı mekanda gerçekleşen 99 Gackt Resurrection turnesi oldu. Bu turneyi 12 Mayıs'ta yayınlanan Mizérable adlı extended play izledi'.[6] Albüm listelerde iki numaraya yerleşti ve 250,000 kopyadan daha fazla satarak RIAJ tarafından Altın Plak Ödülü'ne layık görüldü. Albümün içerdiği aynı adlı parça listelerde üçüncü sıraya kadar yükseldi. Gackt, Temmuz ayında Osaka ve Tokyo'da düzenlenen Shock Wave Illusion'da sahne aldı.[6] 11 Ağustos tarihinde yayınlanan ikinci single'ı "Vanilla" listelerde dört numaraya yükselerek ülke çapında hatrı sayılır bir başarı elde etti.

2000 yılının Şubat ayından Mart ayına kadar üç single daha yayınlayan Gackt bunun ardından 26 Nisan tarihinde ilk stüdyo albümü Mars'ı yayınladı. Albüm listelerde üç numaraya yükseldi ve 200,00 kopyanın üzerinde bir satış rakamı yakaladı. Hemen ardından ülke çapında Mars Sora Kara no Homonsha -Kaisō-[7] adlı bir turneye çıktı. Günümüzde hala gitarist ve yardımcı prodüktörlüğünü yürüten Chachamaru'nun grubuna katılmasından sonra Caparison gitarları ile iş birliği yaparak canlı performanslarında sıklıkla kullandığı “Merkür” ve “Venüs” adlı iki tane gitar tasarladı.[8] Gackt yılın sonuna kadar, iki tanesi gelecek albümde yer alan üç single daha yayınladı.

14 Mart 2001 tarihinde listelerde en uzun süre boyunca kalan yedinci single'ı "Kimi no Tame ni Dekiru Koto" yayınlandı. 25 Nisan'da Gackt'nun ikinci stüdyo ve ilk konsept albümü Rebirth piyasaya sürüldü.[9] Albüm listelerde üçüncü sıraya yerleşti ve RIAJ tarafından verilen Altın Plak Ödülü'nün sahibi oldu. Albümü hemen ardından gelen Requiem et Reminiscence turnesi izledi. Gackt New York'ta yaşanan 11 Eylül Saldırıları'ndan sonra dünya barışı içerikli bir parça yazdı.[10] "Jūnigatsu no Love Song" adlı parça Aralık ayında bir single olarak piyasaya sürüldü. 2001 ve 2004 yılları arasında Japonca, İngilizce, Korece ve Çince olarak tekrar kaydedilen parçanın farklı versiyonları her yılın Noel öncesinde, sırasıyla Aralık aylarında yayınlandı.

2002–2003: Moon ve Crescent Albümleri

Gackt 2001 ve 2002 yılları arasında en çok satan single'ı "Another World"'ün yayınlanması ile birlikte konsept bir proje olan "Moon" üzerinde çalışmaya başladı. 16 Haziran'da yayınlanacak olan üçüncü stüdyo albümü Moon öncesinde yapılan bir bar turnesi ve Şablon:Nihongo3 adlı bir arena turnesi olmak üzere ülke çapında bu yeni konsepti ifade eden iki farklı turneye çıktı.[11] Albüm listelerde ikinci sıraya yerleşti ve RIAJ tarafından Altın Plak Ödülü'ne layık görüldü.[12] Gackt 22 Eylül'de Çin'de “Japonya-Çin Diplomatik İlişkilerinin Normalleştirilmesinin 30. Yıl Dönümü” etkinliğinin bir parçası olarak düzenlenen "China-Japan: Holding Hands, Moving Together" adlı etkinlikte ülkesini temsil eden birkaç kişi arasında yer almak üzere Çin'e davet edildi.[11]

Gackt 2003 yılında Moon Child adlı bir film yayınlayacağını açıkladı. Senaryoyo kendi yazdı ve Taiwan’da çekilen aksiyon sahnelerinin tümünü dublör kullanmadan kendi başına üstlendi.[13] Filmde başrolleri paylaştığı müzisyen Hyde ile birlikte filmin kapanış müziği olan "Orange no Taiyō" (オレンジの太陽, Orenji no Taiyō, "The Orange Sun")’u seslendirdi. Film Japony’da 19 Nisan’da yayınlandı ve aynı sene 13 Mayıs tarihinde Cannes Film Festivali, 12 Nisan 2004 tarihinde ise Philadelphia Film Festivali’nde sergilendi.[14] 5 Mayıs tarihinde konsept olarak bir önceki turnenin devamı niteliğindeki Şablon:Nihongo3 adlı turneye başlamadan önce, 13 Mayıs tarihinde, aynı albümden çıkan ve listelerde ikinci sıraya yükselen dört single’ından ikincisi "Kimi ga Oikaketa Yume"’yi yayınladı.[13][13]

27 Eylül tarihinde özel konuk olarak TV Asahi kanalının düzenlediği "Kingdom Rock Show" 45. yıl dönümü programına katıldı.[15] 2 Ekim tarihinde Yoko Ono tarafından Saitama Super Arena’da düzenlenen "Dream Power: John Lennon Super Live" konserinde, Lennon'a ait olan "Love" adlı parçayı seslendirdi.[16][16] Kasım ve Aralık aylarında onaltıncı single’ı olan "Last Song"’u ve dördüncü stüdyo albümü olan Crescent’I yayınladı. Albüm satışları RIAJ tarafından Platinum olarak derecelendirildi.[17] Gackt Moon Saga projesi için yayınladığı film ve müzikler dışında, aynı yıl içinde Moon Child Requiem adlı bir roman,[18] ve ardından Jihaku adlı bir otobiyorgrafi yayınladı. Aynı sene Yılbaşı Arifesi’nde ise, Japonya’nın 54. geleneksel müzik programı Kōhaku Uta Gassen’deki ilk performansını sergiledi.[13]

2004–2005: The Sixth Day, The Seventh Night, Love Letter, ve Diabolos

2004 yılında, daha önce yayınlanmış ve bazıları yeniden kaydedilmiş single’larından oluşan ilk toplama albümü The Sixth Day: Single Collection’ı yayınladı.[19] Bu albümün çıkışını ise, daha önceden yayınlanan parçaların yeniden düzenlenerek seslendirilmiş akustik verisyonlarının bulunduğu The Seventh Night: Unplugged izledi.[19] Albümler listelere üç ve beş numaralardan giriş yaparak, satışları RIAJ tarafından Altın ve Platinum olarak derecelendirildi..[20][21] Albümlerin çıkış tarihleri arasında The Sixth Day & Seventh Night adlı bir turne düzenledi.[19] 27 Ekim tarihinde, sanatçının en büyük liste başarılarından birini yakalayan onsekizinci single’ı "Kimi ni Aitakute"’yi yayınladı.[22] Gackt, bununla birlikte yakaladığı akustik tarzı sürdürerek, bir sonraki yılın Sevgililer Günü’nde beşinci albümü Love Letter’ı yayınladı. Albüm satışları RIAJ tarafından Altın olarak derecelendirildi.[23] Aynı album, 16 Temmuz 2005 tarihinde Korece kaydedilerek Kore’li dinleyicilere sunuldu. 4 Aralık tarihinde ise Kore’de yapılan M.net/Km Music Video Festival’e katılarak "En İyi Asyalı Rock Sanatçısı" ödülünü aldı.[19]

Gackt 27 Nisan 2005 tarihinde yayınladığı yirmi birinci single’ı "Black Stone", ile birlikte, biraz daha alternative rock tarzına doğru yönelmeye başladı.[24] Bunun ardından Mayıs ve Ağustos ayları içinde Mobile Suit Zeta Gundam filmlerinden biri için kullanılan ve oldukça büyük başarı yakalayan"Metamorphoze" ile "Todokanai Ai to Shitteita no ni Osaekirezu ni Aishitsuzuketa..." adlı iki single yayınladı . Single’ların üçünün satışları da RIAJ tarafından Altın olarak derecelendirildi.[25][26][27] 21 Eylül tarihinde altıncı stüdyo albümü Diabolos’u yayınladı. Bu album konsept olarak daha önceki ‘Moon’ albümlerine bir giriş niteliği taşır. Albüm listelere dördüncü sıradan girdi ve RIAJ tarafından Altın olarak derecelendirildi.[28] Gackt albümün yayınlanmasının ardından Diabolos ~Aien no Shi~ isimli, Japonya genelinde 36 konser ile birlikte kariyerindeki en uzun turnesine çıktı. Turne 40.000 kişiden fazla seyirci kapasiteli Tokyo Dome arenasında yapılan, Yılbaşı Arifesi konseri ile son buldu.[29]

2006-2007: Fūrin Kazan ve S.K.I.N.

2006 yılında performanslarına 14 Şubat’ta Kore’deki Korean Olympic Park, Fencing Stadium’da yapılan konser ile devam etti.[30][31] Yine Şubat ayında, aynı zamanda Dirge of Cerberus: Final Fantasy VII adlı oyunda da kullanılan yirmi dördüncü single’ı "Redemption"’ı yayınladı. 28 Şubatta, Japonya’nın Hyōgo Bölgesi’ndeki Maiko Lisesi’nde okuyan bir hayranına verdiği sözü tutarak sürpriz bir şekilde okulun mezuniyet törenine katıldı. Öğrencilere yaptığı cesaretlendirici bir konuşmanın ardından, özellikle mezuniyet töreni için yazdığı yayınlanmamış bir parçasını seslendirdi. Bu parça, bir sonraki sene "No ni Saku Hana no Yō ni" adıyla resmi olarak yayınlandı.[32] Gackt bu tarihten sonra düzenli olarak her yıl, rastgele seçilen bir lisenin mezuniyet törenine katılarak öğrencilere moral konuşması yapar.

Ağustos ayında yapılan bir Otakon konferansında, Gackt’in X Japan kurucusu Yoshiki ile birlikte S.K.I.N adlı bir grup kuracağı açıklandı. Grup hakkındaki yüksek beklentilere rağmen[33][34] 29 Haziran 2007 tarihinde Long Beach, California’daki Anime Expo’da düzenledikleri ilk performanslarından sonra hiçbir yeni gelişme yaşanmadı.[35] Gackt 24 Aralık tarihinde, Japonya, Kore ve Taiwan kapsamında "D.r.u.g. Party" isimli bir fanclub turnesine çıktı.[36]

Gackt as Uesugi Kenshin at Jōetsu city's 83rd Kenshin Festival in 2008, a role he carried since 2007.

2007 yılının Şubat ayında, ‘’Diabolos’’ turnesinin son konserinin yapıldığı efsanevi Tokyo Dome arenasına at üstünde giriş yapmasının ardından gelen teklif sonucunda, ‘’Fūrin Kazan'’ adlı tarihi dizide efsanevi savaşçı Uesugi Kenshin rolünü üstlendi.[37] 20 Haziran’da yirmi yedinci single’ı "Returner (Yami no Shūen)"’I yayınladı ve single Oricon lsitelerine birinci sıradan giriş yaptı. 23 Ağustos günü, Gackt Fūrin Kazan’daki rolünü, 82. Geleneksel Kenshin Festivali’nde, 203.000 ziyaretçinin önünde terkar canlandırmak üzere Jōetsu şehrine davet edildi.[38][39] Ekim ayında Ginza, Tokyo’daki Apple Store’da bir basın konferansı düzenleyerek ilk iPhone serisinin çıkışı ile birlikte, bütün geçmiş kataloğunun iTunes Store’da yer alacağını ve "The Greatest Filmography" adlı video kataloğunun 9 Ekim’de Amerika Birleşik Devletleri ve Kanada’da, Diabolos adlı albümünün ise 26 Ekim tarihinde on sekiz farklı Avrupa ülkesinde satışa sunulacağını duyurdu.[40][41] 17 ve 27 Kasım tarihlerinde özel konuk olarak Kore’de düzenlenen M.net/Km Music Video Festival’de ve Pekin’deki "2007 Japan-China Cultural Exchange Grand Concert Final" etkinliğinde birer performans sergiledi. Beijing’de "Jūnigatsu no Love Song" adlı parçasını Japonca, Korece ve Mandarin olmak üzere üç dilde seslendirdi. 10 Ekim’de Beijing’de katıldığı Çin Moda Ödülleri’nde “Yılın Japon Sanatçısı” ödülüne layık görüldü.[42] Gackt aynı zamanda 58. Kōhaku Uta Gassen etkinliğinde de bir performans sergiledi.[43]

2007 yılı ayrıca Niigata Bölgesi’ni vuran 2007 Chūetsu depremi için yapılan, "Save our Dears" adlı bir yardım kampanyasının başlangıcına tanık oldu.[44] Gackt bu kampanyanın gelirini arttırma amacıyla kendi adını taşıyan bir takı serisi tasarlayarak, Orico UPty ile anlaşmalı bir MasterCard kredi kartı dizayn etti.[45] Gackt's fanclub Dears raised ¥2,000,000 (US$ 26,041) which Gackt donated to the Jōetsu at the 83rd Kenshin Festival in 2008.[45]

2008–2009: Re:Born ve Kamen Rider Decade

Gackt 2008 yılının Nisan ayından itibaren ilk uluslararası filmi olan Bunraku’nun Romanya’daki çekimlerine başladı. 3 Ekim’de ise bir yılı aşkın bir süredir çıkardığı ilk single olan, yirmi sekizinci single’ı "Jesus"’ı yayınladı.[46] Bu single’ın ardından Japonya genelindeki en uzun turnelerinden biri olan Şablon:Nihongo3’a çıkarak, 45’ten fazla şehirde, 60’ın üzerinde konser verdi.[47]

2009 yılında, 28 Şubat tarihinde The Sarah Connor Chronicles adlı filmin Japonya versiyonunda kullanılacak olan, "Ghost" adlı yirmi dokzuuncu single’ını yayınladı.[48] 18 Mayıs tarihinde Kore’deki Seoul Olimpik Stadyumu’nda vermesi planlanan konser, global ekonomik durgunluk nedeniyle sponsorlar tarafından iptal edildi.[49]

Gackt 2009 yılında solo kariyerinin 10. yıldönümü şerefine 17 Haziran’dan başlayarak her hafta biri olmak üzere sırasıyla "Koakuma Heaven", "Faraway", "Lost Angels", ve "Flower" isimli dört tane single yayıladı.[50] 13 Haziran’da turnenin arena ayağına başladı ve 11-12 Temmuz’da Saitama Super Arena’da verdiği iki konser ile turnesini sonlandırdı..[51][52]

Kendi yıldönümünün, aynı zamanda Kamen Rider Serisi’nin de 10. yıldönemine denk gelmesi ile birlikte, Kamen Rider Decade adlı film için Avex Trax ve Avex Entertainment aracılığıyla yayınladığı iki parça kaydetti. Bu Mart ayında yayınlanan otuzuncu single’ı ve aynı zamanda filmin açılış parçası olan "Journey Through the Decade" ile başladı. Bu single’ı ise ağustos ayında All Riders vs. Dai-Shocker için kullanılan otuz birinci single’ı "The Next Decade izledi."[53] Gackt aynı zamanda filmde Jōji Yūki olarak rol aldı ve bu ortak çalışma Ocak ayında yayınlanan üçüncü single "Stay the Ride Alive" ile sona erdi.[54]

Gackt Eylül ayında, Kore’de gerçekleşen Asia Song Festival’da Japonya’yı temsil etti.[55] Ardında, her yıl yapılan Animelo Summer Live kosnerinde bir performans sergiledi.[56] Ekim ayında Japonya’daki Yoyogi National Gymnasium’da düzenlenen "Wow Live! Thanks For Music" adlı programın ana konuğu oldu.[57] 2 Aralık’ta, Rebirth albümüyel başlayan hikâyenin devamı niteliğind eolan yedinci stüdyo albümü Re:Born’u yayınladı ve albüm listelere dokuzuncu sıradan giriş yaptı. 12 Ekim tarihinde, Saitama Super Arena’da fanclub üyelerine özel, üyelerin öğrenci kılığına girdiği lise temalı bir konser düzenledi.[58]

2010–2011: The Eleventh Day ve Yellow Fried Chickenz

14 Şubat 2010 tarihinde, 2007 Chūetsu Depremi’nden kurtulanlar için Niigata’da düzenlenen Asia Pops Festival’da Japonya’yı temsil etti.[59][60] 6 ve 7 Mart tarihlerinde Koei tarafından yeni Wii oyunu Samurai Warriors 3’yi tanıtma amacıyla Saitama Super Arena’da düzenlenen festivalde theme songs adlı yeni parçalarını seslendirdi.[61] 17 Nisan’da resmi olarak Nippon Crown şirketinden Avex Group şirketine geçtiğini beyan etti.[62] 14 Mayıs’ta Nemuri Kyoshiro Buraihikae adlı eserin tiyatroya uyarlanmış bir versiyonunda baş karakter olarak sahne aldı.[1][63][64] Toplamda 120 oyun ve tahmini olarak 150.000 izleyiciden oluşan oluşan gösteri turnesi, 27 Şubat 2011 tarihine kadar devam etti.[65]

Gackt, Avex şirketine geçişini beyan etmeden önce, ismiyle insanların korkak yanlarına atıfta bulunan “Yellow Fried Chickenz” adlı bir grup kurduğunu açıkladı.[66] Gackt bu yeni grubun Haziran ve Ağustos aylarında gerçekleştirdiği ülke genelindeki turnenin yanı sıra,[67] 19 Temmuz itibarı ile Londra, Paris, Barselona, Münih, ve Bochum’u kapsayan ilk Avrupa turnesine çıktı.[68][69] 21 Temmzu tarihinde Nippon Crown, Gackt’a ait The Eleventh Day: Single Collection adlı, sanatçının şirketle sürdürdüğü ortaklığın son yarısını kapsayan single’larından oluşan toplama bir albüm yayınladı.[70] 23 Ağustos tarihinde üçüncü kez olmak üzere, 240.000 kişiden oluşan rekor bir katılımcı sayısıyla, 85. Kenshin Festivali’ne katıldı.[71] 14 Aralık’ta Kamboçya ve Filipinler’deki sokak çocukları için düzenlenen bir Hohoemi yardım projesi kapsamında Tokyo Dome’da düzenlenen "Message! to Asia" adlı etkinlikte sahne aldı.[72] Etkinlikte yapılan bir açık arttırmaya, ¥6,015,000 (US$72,033 )’a satılan 1999 Pontiac Firebird Trans Am MS6 model bir araba armağan etti.[73]

Gackt 2011’de Tōhoku’da yaşanan tsunamiden etkilenen insanlar için ‘’Show Your Heart’’ adlı bir yardım kampanyası düzenledi.[74] Mart ayında yaklaşık 72.000 lb (33.000 kg)’lık giysi ve yiyecek taşıyan bir tır konvoyu bölgeye ulaştırıldı ve ardından ülke genelindeki sokaklarda düzenlenen ve toplamda ¥25,234,490 (or US$320,193 ) gelir elde eden bir bağış kampanyası daha başlattı. Banka transferleri ve sokak bağışlarından elde edilen ¥208,181,735 (US$2,641,564 )’lık gelirin tamamı Japon Kızıl Haçı’na aktarıldı.[74] Yellow Fried Chickenz Temmzu ve Ağustos ayında ikinci bir Avrupa turnesine çıktı [75][76] ve turne Japonya genelinde ikinci bir turne ile sonlandırıldı. Japonya’dan elde edilen gelirint amamı Kızıl Haç’a aktarıldı.[75] Bir yıl sonra, 4 Temmuz’da Nippon Budokan’da yapılan konserde grubun dağıldığı açıklandı.[77] On August 22, he participated at the 86th Kenshin Festival for the fourth time.[78]

2012-günümüz: Moon Saga ~Yoshitsune Hiden~

Gackt 2012’de, Tokyo’daki Akasaka ACT Theatre’da yapılan bir basın toplantısında "Moon" projesini devam ettirme kararı aldığını açıkladı.[79] 18-19 Mart tarihlerinde FilmAid Asia etkinliğinin galasına konuk oldu,[80] and 6th Asian Film Awards,[81] ve aynı tarihlerde Hong Kong’da yapılan Hong Kong Uluslararası Film Festivali’nde iki tane parça seslendirdi. Gackt 29 Mart’ta Tokyo’daki Major League Baseball liginin Tokyo Dome’da yapılan açılış maçında Japonya’nın millî marşı Kimigayo’yu seslendirdi. Bu performans, sanatçının millî marşı dördüncü kez seslendirişi oldu.[82]

Filmografi
  • Soyokaze (2002)
  • Hero's Hero (2003)
  • Moon Child (2003)
  • Fūrin Kazan (2007)
  • Mr.Brain (2009) (Takegami Teijirou rolünde) (episode 2)
  • Kamen Rider Decade: All Riders vs. Dai-Shocker (Jōji Yūki rolünde) (2009)
  • Bunraku (2010)
  • Sengoku Basara: Moonlight Party (2012)

Gackt’in müzik videoları dışında beyaz perde ile tanışması, 2001 ve 2002 tarihlerinde yapılan Fly to Madagascar ve Hero’s Hero adlı iki televizyon belgeseli ile oldu.

2003 yılında kendi yazdığı Moon Child adlı filmde başrolü üstlendi. Film Japonya’da 19 Nisan’da yayınlandı ve 13 Mayıs’ta Cannes Film Festivali ve 12 Nisan 2004 tarihinde ise Philadelphia Film Festivali’nde gösterildi.[14] Gackt iki eski şarkısını tema müziği olarak kullanan ve single olarak yayınlayan New Fist of the North Star adlı animasyonda Seiji karakterini seslendirdi. Ayrıca Taito Corporation ve Red Entertainment tarafından yapılan Bujingai adlı oyunda, başkaraktere modellik yaptı ve karakterin seslendirilmesini üstlendi.

Gackt’ın film yapımı üzerine bir sonraki çalışması, 2006’da çıkan video oyunu Dirge of Cerberus oldu. Dirge of Cerberus ile 2007 çıkışlı başka bir Final Fantasy oyunu olan Crisis Core karakterlerinden, kendisi üzerine modellenmiş Genesis Rhapsodos’u seslendirdi. Gackt bunun yanı sıra oyun için, daha sonra Redemption adlı bir single olarak yayınlanan iki tane parça besteledi.

2007 yılında, Fūrin Kazan adlı tarihi dizide Sengoku Dönemi’nde yaşamış bir savaş lordu olan Uesugi Kenshin’i canlandırdı ve bu rolünün ardından TV Navi’nn düzenlediği ödül töreninde dizi kategorisinde En İyi Yardımcı Oyuncu ödülüne layık görüldü. Listelere ilk sıradan giriş yapan "Returner (Yami no Shūen)" adlı parçası dizinin açılış parçası olarak kullanıldı. Aynı yıl içinde Arthur and the Minimoys adlı Fransız-Amerikan yapımı bir animasyon filminde seslendirme sanatçısı olarak görev aldı. 2008 yılının ilk yarısında, 2010’da gösterime giren ve Josh Hartnett, Demi Moore, Ron Perlman gibi oyuncularla başrollerini paylaştığı Bunraku adlı Holywood Filmi’nin çekimlerine başladı. Ertesi yıl Kamen Rider Decade: All Riders vs. Dai-Shocker adlı filmde ve bir seri katil olarak Mr. Brain adlı dizinin ikinci bölümünde yer aldı.

2010 yılında Arthur and the Revenge of Maltazard adlı animsayon filminde, Shiki ve Tono to Issho adlı anime serilerinde ve iki farklı versiyonu için "Ever" veMobile Suit Gundam: Extreme Vs. adlı iki parça bestelediği Dragon Nest adlı oyunla birlikte olmak üzere, birkaç kez seslendirme yaptı.

2011 yılında Tono to Issho serisinin devamı, Supernatural: The Animation dizisi ve kapanış müziği olarak "Graffiti" adlı bir parça bestelediği Sket Dance adlı anime serisi için seslendirme yapan Gackt, aynı yıl içinde memleketi Okinawa’da geçen ve Çinli bir hadımı canlandırdığı Tempest adlı tarihi bir televizyon dizisinde rol aldı.[83] He is also a voice actor for the animated film Dragon Age: Dawn of the Seeker.

2012 yılında Sengoku Basara adlı manganın televizyon uyarlaması olan Sengoku Basara: Moonlight Party adlı dizide ünlü savaş lordu Oda Nobunaga’yı canlandırdı.[84] Dizinin kapanış müziğini de besteleyen Gackt, aynı parçayı "Hakuro" adıyla 42. single’ı olarak yayınladı. Ardından 2012 ve 2013 yıllarında devam eden ve Onda Riku’nun "Yume Chigai" adlı eserinden uyarlanan “Akumu-Chan” adlı dizide, Nöroloji Profesörü ‘’Shiki Takashi’’ ve ‘’Yumeoji’’ (tam olarak "Rüya Prens”) olmak üzere iki rol birden üstlendi.[85]

Diskografi
  • Mizérable (extended-play) (1999)
  • Mars (2000)
  • Rebirth (2001)
  • Moon (2002)
  • Crescent (2003)
  • Love Letter (2005)
  • Diabolos (2005)
  • Re:Born (2009)

Turneler

  • 1999: Easter Live
  • 1999: Shockwave Illusion Live
  • 2000: Starlight Gig
  • 2000: MARS Sora Kara no Homonsha ~Kaisou~ (MARS 空からの訪問者〜回想〜)
  • 2001: Requiem et Reminiscence ~Shuuen to Seijyaku~ (Requiem et Reminiscence 〜終焉と静寂〜)
  • 2002: Kagen no Tsuki ~Seiya no Shirabe~ (下弦の⽉〜聖夜の調〜)
  • 2003: Jogen no Tsuki ~Saishusho~ (上弦の⽉〜最終章〜)
  • 2004: The Sixth Day & Seventh Night - Final"
  • 2005-2006: Diabolos ~Aien no Shi to Seiya no Namida~ (DIABOLOS〜哀婉の詩と聖夜の涙〜)
  • 2006-2007: Gackt Training Days - D.r.u.g. Party
  • 2008-2009: Requiem et Reminiscence ~Saisei to Kaikou~(Requiem et Reminiscence Ⅱ　ー再生と邂逅ー)

Kaynakça
  1. "年齢不詳のGACKT、遂に実年齢をカミングアウト｢来年37歳!｣" (Japonca). Oricon. 5 Kasım 2009. 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2009.
  2. "Special Interview – Gackt". apple.com (Japonca). Apple Inc. 23 Ekim 2007. 17 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2010.
  3. "GACKT、男性ソロ1位の39作目TOP10 田原俊彦の記録を19年ぶり更新" (Japonca). Oricon. 19 Temmuz 2011. 28 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2011.
  4. Gackt, Camui (2003). Jihaku: Gackt. 光文社 (Kobunsha). ISBN 4-334-97412-0.
  5. "GACKT｢僕の音楽の基盤はショパン｣". Barks (Japonca). 1 Mart 2010. 27 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2010. Original quote: ｢...そんな僕に音楽の美しさ、深さ、楽しさ、悲しさ、そして音楽は勇気を与えることが出来るモノだってこと、重なり合う音の意味を教えてくれたのがまさしくショパンだった。僕の音楽の基盤はショパンだと言っても過言ではない。僕にそこまで大きな影響を与えたショパンの楽曲、その魅力と魔力。自分の耳と心で確かめて欲しい。...｣
  6. "1999 Biography". gackt.com (Japonca). Dears Co.,Ltd. 21 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2011.
  7. "2000 Biography". gackt.com (Japonca). Dears Co., Ltd. 26 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2011.
  8. "Caparison Mercury". caparison.jp (Japonca). kanno. 17 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2011.
  9. "2001 Biography". gackt.com (Japonca). Dears Co., Ltd. 26 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2011.
  10. Nikki. "Band Bio: Gackt". Jrockrevolution.com. 25 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2010.
  11. "2002 Biography". gackt.com (Japonca). Dears Co., Ltd. 26 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2011.
  12. "RIAJ September 2002 Certificates" (PDF) (Japonca). RIAJ. 5 Nisan 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2012.
  13. "2003 Biography". gackt.com (Japonca). Dears Co., Ltd. 26 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2011.
  14. "Release dates for Moon Child". IMDb. 19 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2011.
  15. "KINGDOM ROCK SHOW 2003 追加公演は国立代々木競技場 第一体育館にて開催!" (Japonca). Visunavi.com. 27 Eylül 2003. 30 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2010.
  16. Elton Suzuki (2 Ekim 2003). "Dream Power Live 2003 - Report by Elton Suzuki". jeclique.com. 13 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2010.
  17. "RIAJ December 2003 Certificates" (Japonca). RIAJ. 19 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2010.
  18. "｢MOON CHILD【鎮魂歌】レクイエム篇｣ みんなのレビューページ". booklog.jp (Japonca). paperboy&co. 16 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2010.
  19. "2004 Biography". gackt.com (Japonca). Dears Co., Ltd. 26 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2013.
  20. "RIAJ March 2004 Certificates" (Japonca). RIAJ. 19 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Nisan 2012.
  21. "RIAJ June 2004 Certificates" (Japonca). RIAJ. 19 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Nisan 2012.
  22. "インタビュー: Gackt ｢男性に聴いて口ずさんでもらいたい｣" (Japonca). Oricon. 27 Ekim 2004. 19 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2010.
  23. "RIAJ February 2005 Certificates" (Japonca). RIAJ. 19 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2010.
  24. "生まれながらにして闇だからさ" (Japonca). Oricon. 27 Nisan 2005. 19 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2010.
  25. "RIAJ May 2005 Certificates" (Japonca). Recording Industry Association of Japan. 19 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2011.
  26. "RIAJ June 2005 Certificates" (Japonca). Recording Industry Association of Japan. 19 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2011.
  27. "RIAJ August 2005 Certificates" (Japonca). Recording Industry Association of Japan. 19 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2011.
  28. "RIAJ September 2005 Certificates" (Japonca). RIAJ. 19 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2010.
  29. "2005 Biography". gackt.com (Japonca). Dears Co., Ltd. 26 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2011.
  30. "日 록가수 각트, 내한 공연 중 실신" (Korece). chosun.com. 14 Ocak 2006. 4 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  31. "U.S.'s Backstreet Boys-Japan's Gackt". english.donga.com. 11 Ocak 2006. 19 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  32. "Gackt卒業式ライブ!門出を祝福". nikkansports.com (Japonca). 2 Mart 2006. 18 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2010.
  33. "S.K.I.N. Online". SKIN-online.net. 2 Temmuz 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  34. "Asian Imports: Attempting to Break Into the U.S. Music Industry". jrockrevolution.com. 19 Haziran 2007. 29 Haziran 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  35. "Skin Concert Review". JRockRevolution. 1 Temmuz 2007. 25 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2011.
  36. "ファンクラブ限定のスペシャルライブ・レポート!" (Japonca). Oricon. 10 Ocak 2007. 19 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2010.
  37. "来年の大河ドラマ｢風林火山｣、主役に内野聖陽さん". asashi.com (Japonca). 4 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2007.
  38. "過去最高の２０万３千人 ガクトさんが大きく貢献". Oricon (Japonca). 28 Ağustos 2007. 19 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2012.
  39. "白馬に乗った"Gackt謙信"が地震被災者にエール！". Oricon (Japonca). 27 Ağustos 2007. 12 Haziran 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2012.
  40. "Special Interview – Gackt". Apple (Japonca). 23 Ekim 2007. 17 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2010.
  41. "Gackt gets ready to launch in 20 countries". tokyograph.com. 14 Eylül 2007. 20 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  42. "Singers, actors claim fashion awards". xinhuanet.com. 9 Aralık 2007. 8 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2010.
  43. "NHK reveals Kohaku lineup". tokyograph.com. 27 Ocak 2008. 8 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2013.
  44. "Save Our Dears Card". orico.co.jp (Japonca). Orient Corporation. 31 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2011.
  45. "Save our Dears Website". gackt.com (Japonca). 13 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2011.
  46. "Gackt｢1年半ぶりの新作と約3年ぶりライブについて語る!!｣" (Japonca). Oricon. 3 Aralık 2008. 19 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2011.
  47. "2008 Biography". gackt.com (Japonca). Dears Co., Ltd. 26 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2011.
  48. "2009 Biography". gackt.com (Japonca). Dears Co., Ltd. 26 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2011.
  49. "Gackt cancels Korea concert". tokyograph.com. 17 Nisan 2009. 19 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2011.
  50. "New World in the Other Side of Heaven's Door - Gackt 10 Years Anniversary Countdown". gackt.com (Japonca). Dears Co., Ltd. 18 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2010.
  51. "(Live Report) GACKT 10周年"VISUALIVE"アリーナツアーの初日をレポート！！" (Japonca). Oricon. 15 Haziran 2009. 19 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2012.
  52. "GACKT『GACKT VISUALIVE ARENA TOUR 2009 Requiem et Reminiscence II Final ～鎮魂と再生～』ツアーライブレポート！" (Japonca). wowow.co.jp. 15 Temmuz 2009. Erişim tarihi: 31 Mart 2012.
  53. "The Next Decade/GΑCKT" (Japonca). Oricon. 9 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2009.
  54. "GACKT、新曲が劇場版「仮面ライダー」主題歌に決定 ニュース-ORICON STYLE-" (Japonca). Oricon. 22 Ekim 2009. 20 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2009.
  55. "Korea 2009 Asia Song Festival: Starring Your Favorite Groups". visitkorea.or.kr. 7 Eylül 2009. 26 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2010.
  56. "今年も燃えた!夏の祭典｢Animelo Summer Live 2009 -RE:BRIDGE-｣2日目をレポート!". amustyle.info (Japonca). 22 Eylül 2009. 19 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2010.
  57. Kawamura Seong ho (14 Ekim 2009). "WOWFES: 原由子6年ぶりソロライブ 友情参戦GΑCKTにhitomiは脚線美披露". Mainichi (Japonca). 16 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2010.
  58. "音楽ライター赤木まみの｢ぐずらのつづら｣【3】―｢GACKT<神威♂楽園 de イキナ祭>｣". Barks (Japonca). 12 Aralık 2009. 19 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2010.
  59. "言承旭迷暈1500名櫻花妹 新潟拼場GACKT" (Çince). Next Media. 15 Mart 2010. 4 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2011.
  60. "GACKT籲募款震災 紀香、黑人、范范支持". libertytimes.com.tw (Çince). The Liberty Times. 14 Şubat 2010. 4 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2011.
  61. "戦国時代がさいたまスーパーアリーナに蘇る、コーエー"戦国武将祭"が開催". famitsu.com (Japonca). 7 Mart 2010. 19 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2011.
  62. "移籍第1弾シングル発売決定!!". blogs.myspace.com (Japonca). 23 Nisan 2010. 7 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2010.
  63. "Gackt's first starring stage role in "Nemuri Kyoshiro"". tokyograph.com. 4 Kasım 2009. 19 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2010.
  64. "剣豪・眠狂四郎役でGACKTが舞台初挑戦｢歴代キャストと比べてもらって構わない｣と自信". news .walkerplus.com (Japonca). 2 Nisan 2010. 21 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2013.
  65. "GACKTの眠狂四郎、｢映画化?｣と迫られ紀里谷監督は笑顔で否". Barks (Japonca). 28 Şubat 2011. 19 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2011.
  66. "GACKT、男性限定ライブで女性限定｢音漏れを聞くチケット｣発売" (Japonca). Oricon. 18 Mart 2010. 23 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2011.
  67. "GACKT、エイベックスへの移籍を発表" (Japonca). Barks. 17 Nisan 2010. 19 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2010.
  68. "GACKT coming to Europe 2010 ATTACK OF THE YELLOW FRIED CHICKENz". twisted-talent.com. 9 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2010.
  69. "GΑCKT: 新曲熱唱、武道館ライブも宣言｢みんなサムライにしてやる｣ 全国ツアースタート". mainichi.jp (Japonca). 10 Haziran 2010. 15 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  70. "GΑCKT - 最新ニュース". crownrecord.co.jp (Japonca). 3 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Eylül 2010. Bilinmeyen parametre |日本クラウン株式会社 クラウンレコード= görmezden gelindi (yardım)
  71. "ＧＡＣＫＴ謙信に大歓声 川中島合戦など再現". Joetsu Times (Japonca). 23 Ağustos 2010. 19 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2010.
  72. "チャリティ企画にヨン様、ガクト、ヴァネス、ヒョンジュンが共演する｢ほほえみプロジェクト｣を動画で紹介" (Japonca). Navicon. 26 Ağustos 2010. 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  73. "GACKTオリジナルカスタム ファイヤーバード トランザム 限定モデル MS6" (Japonca). Rakuten Auction. 15 Aralık 2010. 2 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2011.
  74. "Show Your Heart". showyourheart.net. 19 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2011.
  75. "YELLOW FRIED CHICKENz WORLD TOUR SHOW UR SOUL.I". Gan-Shin. 7 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2011.
  76. "GACKT: YELLOW FRIED CHICKENz WORLD TOUR *SHOW UR SOUL.I*". Twisted-Talent. 20 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2011.
  77. Claire (6 Kasım 2012). "Yellow Fried Chickenz to Disband". james-world.com. 23 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2012.
  78. "GACKT謙信、さっそうと出陣行列 義の心を全国発信". j-times.jp (Japonca). Joetsu Times. 22 Ağustos 2011. 19 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2011.
  79. "GACKT、義経の殺陣に気合十分　共演の早乙女＆元宝塚・大和にも期待" (Japonca). Oricon. 5 Aralık 2011. 28 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2012.
  80. "蔡加讚汪圓圓沒傾婚事" (Çince). SINA.com. 19 Mart 2012. 22 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2012.
  81. "Photos: GACKT ultra-black appearance Asian Film Awards to lead the fans screaming" (Çince). Agile News. 19 Mart 2012. 19 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2012.
  82. "GACKT、メジャーリーグ開幕戦にて国歌独唱！". mu-mo.net (Japonca). avex marketing Inc. 30 Mart 2012. 22 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2012.
  83. "テンペスト | キャスト". Nhk.or.jp. 15 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2012.
  84. "実写版「戦国BASARA」キャラクターがすごすぎる！想像を超える3次元化がずらり！". Cinematoday.jp. 3 Temmuz 2012. 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2012.
  85. "NTV Akumu-Chan Official Site". NTV. 17 Ağustos 2012. 24 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2012.

Dış bağlantılar

Şablon:Gackt Şablon:Gackt singles

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.