Hamsin Yortusu
Hamsin Yortusu (veya Pentekost veya Pentikost; Antik Yunanca: πεντηκοστή [ἡμέρα], pentekostē [hēmera], "ellinci gün"), Hristiyanlıktaki başlıca bayramlardan biri.
Hristiyanlık | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
dizisinin bir parçası | ||||||
|
||||||
|
||||||
|
||||||
İlgili maddeler
|
||||||
Hristiyanlık portali | ||||||
Tarihi yıllara göre farklılık gösterip genelde Mayıs veya Haziran aylarına denk gelir. Paskalya'dan yedi hafta sonra, 50. günde kutlanır. Bu günün İsa'nın ölüp tekrar dirilerek göğe yükselişinden sonra Kutsal Ruh'un Havarilerin üzerine geldiği gün olduğuna inanılır.[1] Hristiyanlığın dünyaya karşı vazifelerinin başladığı gün olarak kabul edilir.[2]
Hristiyanlığın ilk dönemlerinde Pentikost, Paskalya'dan sonraki 50 gün boyunca kutlanıyordu. Vaftizler bu dönemin başında ve sonunda gerçekleştiriliyordu. Zamanla Kuzey Avrupa'da Pentikost döneminin sonu, yani günümüzdeki Pentikost Yortusu zamanı, vaftiz için daha çok tercih edilen bir zaman hâline geldi. İlk defa İngiltere'de bu gün, vaftiz olanlar tarafında giyilen beyaz kıyafet nedeniyle Beyaz Pazar adıyla (İngilizce: White Sunday, zamanla Whitsunday ve Whitsun) kutlanmaya başladı. Bu isim hâlen Anglikan Kiliseleri'nde kullanılmaktadır.[2]
Tarihçe
Pentikost'un Hristiyanlıkta ilk kez ne zaman kutlanıldığı bilinmemekle birlikte bu bayramdan ilk kez bir Doğu Kilisesi eseri olan Epistola Apostolorum'da bahsedilir. Bu eser, ikinci yüzyılda kaleme alınmıştır.
Pentikost'un kökeni, gül bayramı olarak da bilinen Yahudi hasat bayramı Şavuot'a dayanır. Bu bayram, önceleri buğday hasatında ilk ürünler için kutlanan bir şükran günü iken daha sonraları rabbiler tarafından Musa'ya On Emir'in indiği günün anıldığı bir bayram olarak kutlanmaya başlamıştır.[2] Hristiyanlığa geçişinde ise geçmişte insanlığa meyveleri sunulmuş ve başarılı olmuş Yasa'nın İsa'nın takipçilerine yeniden sunuluşunun kutlandığı bir gün olarak kabul edilmiştir.[2]
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- Yeni Ahit, Elçilerin (Havarilerin) İşleri, 2. bölüm
- "Hamsin Yortusu." Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica Online. Encyclopædia Britannica Inc.