Herbert S. Gutowsky

Herbert Sander Gutowsky (8 Kasım 1919 – 13 Ocak 2000), University of Illinois at Urbana-Champaign'de kimya profesörü olan Amerikan kimyager. Gutowsky nükleer manyetik rezonans (NMR) yöntemlerini kimya alanında uygulayan ilk kişidir.[1][2] Nükleer manyetik rezonans spektroskopisi kullanarak moleküllerin yapısını belirledi. Öncü çalışmaları NMR'nin bilimsel bir araç olarak kullanılması için deneysel kontrolünü sağladı, deneysel gözlemlerle teorik modelleri birleştirdi ve NMR'yi kimya ve tıbbı araştırma alanlarında sıvıların, katıların ve gazların moleküler ve dinamik yapılarını incelemek için en etkili analitik araçlardan biri haline getirdi.[2][3]:24[4] Çalışmalarının etkisiyle kimya, biyokimya ve malzeme bilimi alanlarındaki bazı sorunlar çözüldü ve NMR spektroskopisinin kullanıldığı pek çok alt alanı da etkiledi.[3][5][6][7][8]

Herbert S. Gutowsky
Doğum 8 Kasım 1919(1919-11-08)
Bridgman, Michigan, ABD
Ölüm 13 Ocak 2000 (80 yaşında)
Urbana, Illinois, ABD
Milliyet Amerikalı
Eğitim Indiana Üniversitesi (B.S.)
Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley (M.S.)
Harvard Üniversitesi (Ph.D)
Tanınma nedeni Katı hâl NMR ve NMR spektroskopisi
Ödüller Kistiakowsky Ödülü
Wolf Kimya Ödülü (1983/84)
Irving Langmuir Ödülü (1966)
Peter Debye Ödülü (1975)
Ulusal Bilimler Akademisi, ABD Üyesi
Kariyeri
Dalları Kimya
Nükleer manyetik rezonans
Çalıştığı kurum University of Illinois at Urbana-Champaign

Gençliği

Herbert Sander Gutowsky 8 Kasım 1919'da Bridgman, Michiganlı Otto ve Hattie Meyer Gutowsky çiftinin yedi çocuğundan biri olarak dünyaya geldi. Çocukluğunun bir çiftlikte geçmesinin ona çok çalışmanın önemini gösterdiğini söyler.[5][9] Annesinin Büyük Buhran sırasında ölmesinin ardından aile Hammond, Indiana'ya taşındı. Gutowsky Hammond High School'a gitti ve ailesine destek olmak için gazete sattı.[5]

Gutowsky lisans öğrencisiyken üç yıl boyunca Frank K. Edmondson'un asistanı olarak çalıştığı Indiana Üniversitesi'ne gitti.[3]:31 Gutowsky lisans derecesini 1940'ta tamamladı. Askeri hizmetten sonra Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley'e gitti.[9] 1946'da Kenneth Pitzer danışmanlığında yüksek lisans derecesini bitirdi.[5] Gutowsky, Pitzer ile orbitallerini doldurması beklenenden daha az valans elektronu olan bağlara sahip molekülleri inceledi. Gutowsky ve Pitzer alkali alüminyumları inceleyerek iki eş molekülün birleşerek tek bir molekül oluşturduğu dimerizasyonu tanımladı.[3]

Gutowsky yüksek lisanstan sonra Harvard Üniversitesi'ne gitti. Burada George Kistiakowsky ile çalıştı ve fiziksel kimya alanında doktor unvanını 1949'da kazandı.[9][10] Çalışmalarının çoğu kızılötesi spektrometri üstüne olsa da NMR'yle de çalışmaya başladı. NMR nükleer fizik alanında nükleer manyetik moment hesaplanmasında kullanılıyordu. Gutowsky, George Pake ile çalıştı ve bu çalışmaların sonucunda katılarda moleküler yapı ve hareketin incelenmesi için NMR'nin kullanılması üstüne önemli makaleler yazdılar.[3][5]

Akademik kariyeri

Gutowsky University of Illinois at Urbana-Champaign'de 1948'de öğretim görevlisi,[10][11] 1951'de doktor öğretim üyesi, 1955'te doçent profesör[5] ve 1956'da profesör oldu.[9] Moleküler ve katı hâl yapıların kızılötesi ve radyo frekansı spektroskopisi kullanılarak incelenmesinde çalıştı. Nükleer manyetik rezonans ve ferromanyetik rezonans üstüne öncü çalışmaları oldu.

1956'dan 1962'ye kadar Fiziksel Kimya Kürsü Başkanı olarak çalıştı.[10] 1967-1970 arasında Kimya Bölüm Başkanı oldu. Kimya ve kimya mühendisliği bölümlerini içeren Kimyasal Bilimler Okulu'nun kuruluşunda çalıştı. 1970-1983 arasında okulun kurucu müdürü olarak çalıştı.[5][9] Amerikan Fizik Topluluğu üyesi olarak 1974-1975 arasında Kimyasal Fizik Bölümü başkalığını yaptı.[12]

Gutowsky Ilinois Üniversitesi İleri Araştırmalar Merkezi'nde Kimya Araştırmları Profesörü olarak aktif bir şekilde 1983'ten 2000'e kadar ders verdi ve araştırmalar yaptı.[10] Araştırma kariyerinin bu aşamasında Fourier dönüşümü spektroskopisi kullanarak küçük, zayıf bağlı moleküllerin gaz fazındaki aktivitelerini inceledi.

Araştırma

1952 Nobel Kimya Ödülü Felix Bloch ve Edward Mills Purcell arasında birbirlerinden bağımsız bir şekilde nükleer manyetik rezonansı keşfettikleri için bölüşüldü.[13] Nükleer manyetik rezonans spektroskopisinde incelenen malzeme manyetik bir alan içinde kontrollü bir şekilde elektromanyetik radyasyona maruz bırakılır. Malzemenin kimyasal yapısına göre belli radyasyon dalga boyları emilir. Malzemenin emme spektrumu emilen dalga boylarını gösterir. Böylece araştırmacılar incelenen malzemenin moleküler yapısını çıkarabilir.[14]

Gutowsky NMR'yi kimya alanında uygulayan ilk kişidir.[1][2][3]:24 Ilinois Üniversitesi'ndeki ilk yılında kendi NMR spektrometresini kurmak için gereken bütçeyi aldı.[3]:34–45 Gutowsky'nin erken dönem çalışmaları NMR'nin geliştirlmesi ve kullanımı üstüne önemli alanlarda incelemeleri kapsar:

  1. NMR'yi katıların yapısı ve hareketini incelemek için kullandı. Deneysel gözlemlerle teorik modelleri birleştirdi. Böylece moleküler yapının anlaşılmasında önemli ilerleme kaydedildi.[3]:61
  2. Kimyasal kaymanın kaynağını tanımladı.[2][5]
  3. Moleküler sıvılarda spin-spin bağlarını keşfetti[5] ve bunun moleküler yapı çalışmaları üstüne etkisini anladı.[2]
  4. Kimyasal değişim mekanizmaları ve moleküllerin konformasyonel değişiminin incelenmesi için NMR'yi kullandı.[5][15]

Gutowsky'nin çalışmaları NMR'nin bilimsel bir araç olarak kullanılması ve kapasitesinin anlaşılması ve kimyanın temel konseptlerine bağlanması açısından temel teşkil eder. NMR'nin anlaşılması ve kullanılması kimya, fizik ve elektronik alanlarında deneyim gerektirir. Gutowsky çeşitli yöntemler kullanarak NMR ile elde edilen sonuçların düzgün bir şekilde yazılması, anlaşılması ve teorik olarak açıklanmasını sağladı. Titiz hesaplama, yakınsama, kalibrasyon, deneysel karakterizasyon ve kimyasal konseptlerin bağıntıları sonucunda NMR'yi bilimsel bir araç olarak geliştirdi[3]:80–81 ve "kimyasal fizikçiler tarafından elde edilmiş sonuçları organik kimyacıların konseptleri ve ihtiyaçlarına bağladı."[3]:24 Yüksek seviye tekrarlanabilirlik ve gözlenen anomalilerin dikkatlice incelenmesi Gutowsky'nin bu yeni, beklenmedik ve ilginç alandaki başarısının anahtarıdır.[3]:32–33 Gutowsky'nin söylediği gibi "hatalar bazen bir deneyin sonucu için beklentiler ve ön yargılardan daha önemli olabilir."[3]:71

Nisan 1950'de Gutowsky ve Charles J. Hoffman organik ve inorganik numuneler kullanarak flor çekirdeği içeren bileşiklerde proton rezonans kaymalarını gözlemleyebildi. Gutowsky kovalent bağlı bir molekülün çekirdeğinde rezonans kaymaları olduğunu bildirdi. Başkaları bu etkiyi iyonik bağlı azot bileşiklerinde gözlemlemişti. Pek çok numuneden gelen sonuçları karşılaştıran Gutowsky ve ekibi aletlerinin doğruluğunu özenli prosedürler, aletlerin kontrolü, testlerin tekrarı, diğer aletler ve tekniklerin çapraz kontrolü ve yabancı data ile karşılaştırma ile iyileştirdi. Eylül'de ekip PF3'te ön görülmemiş bir rezonans gözlemleyince bunun kirlilik veya tamamlanmamış reaksiyon hazırlığından kaynaklandığını düşündü. Ancak sıkı testler sonucunda gözlemleri değişmedi[3]:45–53 ve bağımsız diğer araştırmacılar benzer sonuçlar bildirdi: Walter D. Knight (Brookhaven Ulusal Laboratuvarı), William C. Dickinson (MIT) ve Warren Proctor ve Fu Chun Yu (Stanford).[3] Gutowsky "kimyasal kayma" olarak tanınacak durumu açıklamak için moleküler yapı ve teoriyi inceledi.[3]:45–53

"Kimyagerler bileşiklerin kimyasal ve fiziksel özelliklerinde periyodik yapı aramayı çok erken bir zamanda öğrenir, yoksa çok uzun süre kimya alanında kalamazlar.. elektronik bir fenomen olduğu için kimyasal kaymanın bir şekilde kimyasal bağların doğası ile ilgili olması gerektiğini düşündüm. Buna göre bu birbirine bağlanan atomların doğasına bağlıydı."[3]:61[5]

Gutowsky ve ekibi basit ikili floridlerden başlayarak organik florid'lerin kapsamlı testlerine başladı.[3]:62 Gutowsky'nin bulduğu yeni fenomenin var olan teorilerle tam olarak açıklanamayacağı kabul edildi.[15]:144 1953'te Lee Meyer, Apollo Saika ve Guowsky protonların kimyasal kaymasını moleküllerin içindeki fonksiyonel gruplarla ilişkilendirdi. 220 organik bileşiğin incelenmesi sonucunda protonun kimyasal kaymasını bir grup atomla ilişkilendiren bir tablo hazırladılar. Bu çalışma ile NMR'nin organik kimya alanında yapısal araştırmaya uygun bir araç olduğu gösterildi.[3]:66–69[16] Ek olarak Apollo Saika ve Illinoisli fizikçi Charles Pence Slichter flora bağlı atomların elektronegativitesi ve ekibin flor araştırmalarındaki kimysal kayma verilerini ilişkilendirerek Harvardlı kuantum fizikçisi Norman Ramsey'in kimyasal kayma için kurduğu formülü basitleştirdi.[3][15]:125–158[16][17]

Bu sırada Gutowsky, McCall ve Slichter'in 1951 tarihli makalesi "Moleküllerin Nükleer Manyetik Dipolleri arasında Eşleşme" sıvılarda ilk defa spin-spin eşleşmesinin gözlendiğini bildirdi.[18] Gutowsky ve ekibib önce 1950'deki çift rezonans hatları gözlemlerinin hatalı olduğunu varsaymıştı ancak Stanford'dan Proctor ve Yu da aynı anomalileri gözlemleyince çalışmalarını yeniden incelediler. Mart 1951'de Gutowsky'nin ekibi saflığı bilinen flor-klow bileşikleri inceliyordu ve rezonans hatlarının oluşumunu ön görüyordu: örneğin POCl3 tek bir rezonans hattı oluştururken POCL2F çift oluşturuyordu.[3]:71–74[15]:134–140 Gutowsky, McCall ve Slichter hatların yoğunluğunu kendi binominal katsayılarına bağladı. Gözlemin böyle eşleşmeler için doğru açıklama olduğunu öne sürdüler ve basit bir öngörü kuralının ileri yapısal araştırmaların temeli olmasını tavsiye ettiler.[3]:74[15]:134–140 İlk yorumlarını eleştiren ve geliştiren makaleler hızla çıktı. Çalışmaların bazıları Stanford'dan Erwin Hahn ve iş arkadaşları ile yakın iş birliği ile yapılmıştı. Eşleşme mekanizmasının teorik ayrıntılarını Ramsey ve Purcell sundu. Çalışmalar Gutowsky'nin deneysel çalışmalarıyla desteklendi.[3]:74–77[19][20][21]

Çalışmaları sonucunda şu açığa kavuştu: "Kimyasal kayma, aynı izotopik türlerin iki veya daha fazla çekirdeği farklı bir ortama sahip olduğunda gözlenir, genellikle her farklı grup için gruptaki çekirdek sayısıyla orantılı bir yoğunlukta rezonans emilimi gözlenir. Çekirdek manyetik olarak faklı olabilir çünkü ya kimyasal olarak farklı gruplardır ya da farklı çevresel doğaları vardır."[22]

Gutowski'nin anomalilere dikkatle ilgilenmesi ve açıklanmasındaki ısrarı başka bir mekanizmanın bulunmasını sağladı, moleküler grupların değişimi, kimyasal değişim olarak adlandırıldı.[3]:74[23] Asit içeren su bazlı solüsyonlarda gözlenen mulitpletlerin artan değişim oranlarından dolayı tek bir çizgiye daralabileceğini erkenden belirtti. Ancak değişim oranın kesin olarak gözlemlenebileceği herhangi bir moleküler sistem bulmak zordu. Gutowsky, McCall ve Slichter oran denklemleri (1951) Gutowsky ve Saika tarafından su bazlı elektrolit solüsyonlarında proton değişimini incelemek için kullanıldı. Teoriyi birden fazla alanda uygulayabildiler ve multiplet yapsının değişim oranın azalmasıyla öngörülen daralmasını hesapladılar. Ancak daralmanın gerçekleştiği olaylar göstermeyi başaramadılar.[23] Gutowsky ve Charles H. Holm amitlerin moleküller arası dönüş oranları üstüne çalıştılar. Moleküler yapılar arasında enerji bariyerleri bulunduğunu kanıtladılar.[3][24] Sıcaklığın artması sonucunda moleküllerin durumlar arasında "atladığını" gösterdiler. Yeterli enerji verildiğinde tüm molekül formları en üst duruma atlayabilir ve manyetik rezonans sinyalindeki herhangi bir multiplet buna yakınsayacaktır.[25] Bu çalışma NMR'nin moleküllerin dinamiğinin incelemek için kullanıldığı yeni bir araştırma alanı açtı.[3] Kimyasal değişimler sonucu NMR spektrumunun değiştiğini fark etmek araştırmacıların değişim oranları ölçmesini ve değişim işlemini daha önce olmadığı gibi incelemelerini sağladı.[5][15] Gutowsky ve Adam Allerhand sonrasında kimyasal değişimi incelemek için kullanılan deneysel yöntemlerin titizliğini iyileştirmeye çalıştı.[3][26]

Gutowsky sessiz, kibar ve düşünceli bir şekilde bilime odaklandı ve tüm araştırma arkadaşlarıyla yakından çalıştı.[27] Öğrencilerin birin hakkında şöyle konuştu: "Herb her zaman bizimleydi ve bize her zaman destek olurdu. En iyi fikirlere sahip olduğumuzu düşünmemizi sağlardı ama fikirlerin nereden geldiğini bilmemiz gerekirdi."[5]

1970'lerde Gutowsky idari işlerle gittikçe daha fazla ilgilenmeye başladı ve araştırmaya daha az vakit ayırdı.[3] Yine de Eric Oldfield ile membranlarda protein-lipid etkileşimi üstüne çalışarak NMR'nin karmaşık biyolojik sistemlerde kullanımını keşfetmeye devam etti.[5] 1976-1986 arasında biyofizik alanında fotosentez üstüne çalışan Govindjee ve ekibiyle de çalıştı.[5][28] NMR, floresans ve darbeli ışık/oksijen kullanarak biyomembranların evrimi üstüne çalıştı ve fotosentezin fiziksel-kimyasal mekanizmasını inceledi.[29][30][31]

Arkadaşı Willis H. Flygare'in 1981'de ölmesi üstüne Gutowsky ikinci araştırma kariyerine başladı ve Flygare'in çalışmalarını Fourier dönüşümü spektroskopisi kullanarak genişletti. Gutowsky'nin ekibi zayıf bağlı moleküllerin gaz halindeki rotasyonel spektrumunu inceledi ve bu yöntem trimer, tetramer ve pentamerlerde ilk defa uygulandı.[9][32] Silikon-karbon çift bağının uzunluğunu[32][32][33] ve benzen dimerin rotasyonel spektrumunu belirledi.[32][34][35]

Ödüller

Herbert Gutowsky 1983/84'te Wolf Kimya Ödülü'nü "nükleer manyetik spektrokopinin kimya alanında kullanılması ve geliştirilmesi üstüne öncü çalışmaları" için kazandı.[1] Ödül komitesi gerçekten öne çıkan fiziksel kimya araştırması sonuçlarını açıkça şöyle değerlendirdi:

"Profesör Herbert S. Gutowsky nükleer manyetik rezonans yönetimini kimya araştırmalarında uygulayan ilk kişidir. Kimyasal kayma etkisi üstüne deneysel ve teorik çalışmaları ve bunun moleküler yapı ile bağlantısı kimyagerlere moleküler yapı ve solüsyonlarda moleküler etkileşim üstüne çalışmak için gerekli çalışma aletlerini sağladı. Gutowsky'nin spin-spin eşleşmesi etkisi üstüne öncü çalışması bu fenomenin organik bileşiklerin tanımlanması ve karekterizasyonu için bir "parmak izi" yöntemine dönüşmesini sağladı. Yüksek çözünürlüklü nükleer manyetik rezonans spektrumundaki hat şeklinin dinamik prosesler üstündeki etkisini gözlemleyen ilk kişi oldu ve bundan moleküllerin engellenmiş dönüşünün incelenmesi için faydalandı. Aynı zamanda diğer bilim insanlarıyla birlikte paramanyetik iyon çözeltilerindeki eşlenmemiş elektronların skaler ve dipol-dipol etkileşim etkisini keşfetti."[1]

Gutowsky'nin aldığı pek çok ödül arasında bunlar da bulunur:

  • 1960, Ulusal Bilimler Akademisi Üyeliği[36]
  • 1966, Irving Langmuir Kimyasal Fizik Ödülü, Amerikan Kimya Derneği[37]
  • 1969, Amerikan Bilim ve Sanat Akademisi Üyeliği[38]
  • 1974, Uluslararası Manyetik Rezonans Derneği Madalyası[11]
  • 1976, Ulusal Bilim Madalyası[14]
  • 1982, Amerikan Felsefe Derneği Üyeliği[39]
  • 1984, Wolf Kimya Ödülü[1]
  • 1991, Kimyasal Öncü Ödülü, Amerikan Kimyagerler Enstitüsü[40]
  • 1992, Pittsburgh Spektroskopi Ödülü, Pittsburgh Spektroskopi Derneği, Pittsburgh Analitik Kimya ve Uygulamalı Spektroskopi Konferansı[41]
  • 2002, Gutowsky ve arkadaşlarının çalıştığı Illinois Üniversitesi'ndeki Noyes Laboratuvarı, Amerikan Kimya Derneği tarafından Ulusal Tarihi Kimyasal Anıt olarak belirlendi.[2]
  • 2016, Amerikan Kimya Derneği Kimya Tarihi Bölümünden Kimyasal Atılım Ödülü[18][42][43]

Ömrü boyunca aldığı ödüllerin yanı sıra Gutowsky'nin katkıları ölümünden sonra da ödüllendirildi. Arkadaşlarıyla birlikte çalıştığı laboratuvar Amerikan Kimya Derneği tarafından 2002'de Ulusal Tarihi Kimyasal Anıt ilan edildi.[2] Gutowsky'nin 1951 tarihli "Moleküllerder Nükleer Manyetik Dipoller arası Eşlenme" başlıklı makalesi spin-spin eşlenmelerinin sıvılardaki ilk gözlemiydi ve bu NMR spektroskopisinin kimya biliminin en güçlü araçlardan birine dönüşmesindeki önemli bir adımdı. Bu yayının önemi Amerikan Kimya Derneği'nin Kimya Tarihi Bölümü'nün verdiği Kimyasal Atılım Ödülü ile gösterildi. Ödül Illinois Üniversitesi'ne 2016'da verildi.[18][42][43]

Kişisel yaşamı

Gutowsky gençliğinde hırslı bir bisikletçi ve kuç gözlemcisiydi. Yaşlandıkça bahçesinde gül yetiştirmekle ilgilenmeye başladı.[27] İki defa evlendi. İlk evliliğini 1949'da Barbara Stuart ile yaptı ve çiftin üç oğlu oldu. İkinci evliliğini Virginia Warner ile 1982'de yaptı. Diyabet ve Parkinson hastasıydı. Gutowsky 13 Ocak 2000'de Urbana, Illinois'de öldü.

Ayrıca bakınız

Kaynakça
  1. "Herbert S. Gutowsky Winner of Wolf Prize in Chemistry - 1983". Wolf Foundation. 11 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2017.
  2. "Noyes Laboratory at the University of Illinois National Historic Chemical Landmark". American Chemical Society. 3 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Haziran 2017.
  3. Reinhardt, Carsten (2006). Shifting and Rearranging: Physical Methods and the Transformation of Modern Chemistry. Sagamore Beach, MA: Science History Publications.
  4. "Herbert S. Gutowsky, 80, Medical Pioneer". The New York Times. 25 Ocak 2000. 8 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2017.
  5. Jonas, Jiri; Slichter, Charles P. (2006). "Herbert Sander Gutowsky November 8, 1919 - January 13, 2000" (PDF). National Academy of Sciences (Ed.). Biographical Memoires, Vol. 88. Washington, D.C.: The National Academies Press. ss. 158-173. Erişim tarihi: 15 Haziran 2017.
  6. Morris, Peter (2009). "Book Review: Instrumental-Developments". Chemical Heritage Magazine. 26 (4): 44. 2 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2018.
  7. Sykora, Stanislav (2005). "Collection of Literature References". Stan's Library (Volume I). doi:10.3247/SL1Refs05.004. 7 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2017.
  8. Jonas, J.; Gutowsky, H. S. (Ekim 1980). "NMR in Chemistry--An Evergreen". Annual Review of Physical Chemistry. 31 (1): 1-28. Bibcode:1980ARPC...31....1J. doi:10.1146/annurev.pc.31.100180.000245. PMID 22548462.
  9. "Herbert S. Gutowsky (1919-2000)". The Department of Chemistry at the University of Illinois. 15 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2012.
  10. "Herbert Sander Gutowsky". American Institute of Physics. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2017.
  11. Slichter, Charles P (1975). "Some scientific contributions of Herbert S. Gutowsky". Journal of Magnetic Resonance. 17 (3): 274-280. Bibcode:1975JMagR..17..274S. doi:10.1016/0022-2364(75)90192-4.
  12. "Division of Chemical Physics". American Physical Society. 19 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Haziran 2017.
  13. "E. M. Purcell - Facts". NobelPrize.org. 27 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2017.
  14. Ayala, Christine. "Herbert S. Gutowsky 1976 National Medal of Science Physical Sciences". National Science and Technology Medals Foundation. 30 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2017.
  15. Zandvoort, Henk (1986). Models of scientific development and the case of nuclear magnetic resonance. Dordrecht: D. Reidel Pub. Co. ss. 125-158. ISBN 9789027723512. Erişim tarihi: 20 Haziran 2017.
  16. Meyer, L. H.; Saika, A.; Gutowsky, H. S. (Eylül 1953). "Electron Distribution in Molecules. III. The Proton Magnetic Spectra of Simple Organic Groups". Journal of the American Chemical Society. 75 (18): 4567-4573. doi:10.1021/ja01114a053.
  17. "This Week's Citation Classic" (PDF). Current Contents (12): 20. 21 Mart 1983. 12 Nisan 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2017.
  18. Gutowsky, H. S.; McCall, D. W.; Slichter, C. P. (1 Kasım 1951). "Coupling among Nuclear Magnetic Dipoles in Molecules". Physical Review. 84 (3): 589-590. Bibcode:1951PhRv...84..589G. doi:10.1103/PhysRev.84.589.2.
  19. McNeil, E. B.; Slichter, C. P.; Gutowsky, H. S. (15 Aralık 1951). ""Slow Beats" in Nuclear Spin Echoes". Physical Review. 84 (6): 1245-1246. doi:10.1103/PhysRev.84.1245.
  20. Gutowsky, H. S.; McCall, D. W.; Slichter, C. P. (Şubat 1953). "Nuclear Magnetic Resonance Multiplets in Liquids". The Journal of Chemical Physics. 21 (2): 279-292. Bibcode:1953JChPh..21..279G. doi:10.1063/1.1698874.
  21. "5.5: Spin-spin coupling". LibreTexts. 2 Ekim 2013. 2 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2017.
  22. Emsley, J.W.; Feeney, J.; Sutcliffe, L.H. (1965). "Chapter 3: The origin of chemical shifts and spin—spin coupling". Progress in Nuclear Magnetic Resonance Spectroscopy. 1 (1): 59-119. doi:10.1016/0079-6565(65)80005-x.
  23. Gutowsky, H. S.; Saika, A. (Ekim 1953). "Dissociation, Chemical Exchange, and the Proton Magnetic Resonance in Some Aqueous Electrolytes". The Journal of Chemical Physics. 21 (10): 1688-1694. Bibcode:1953JChPh..21.1688G. doi:10.1063/1.1698644.
  24. Gutowsky, H. S.; Holm, C. H. (Aralık 1956). "Rate Processes and Nuclear Magnetic Resonance Spectra. II. Hindered Internal Rotation of Amides" (PDF). The Journal of Chemical Physics. 25 (6): 1228-1234. Bibcode:1956JChPh..25.1228G. doi:10.1063/1.1743184. 12 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2017.
  25. Hemminga, Marcus A.; Berliner, Lawrence J. (2007). ESR spectroscopy in membrane biophysics. New York, NY: Springer. ss. 187-. Bibcode:2007esmb.book.....H. ISBN 9780387250663. Erişim tarihi: 29 Haziran 2017.
  26. Allerhand, Adam; Gutowsky, H. S.; Jonas, J.; Meinzer, R. A. (Temmuz 1966). "Nuclear Magnetic Resonance Methods for Determining Chemical-Exchange Rates". Journal of the American Chemical Society. 88 (14): 3185-3194. doi:10.1021/ja00966a001.
  27. Kelly, Maura (19 Ocak 2000). "Herbert Gutowsky, Mri Pioneer". The Chicago Tribune. 23 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2017.
  28. Pfeffer, Philip E.; Gerasimowicz, Walter V. (1989). Nuclear magnetic resonance in agriculture. Boca Raton, Fla.: CRC Press. ss. 148-165. ISBN 9780849368646.
  29. Baianu, I. C.; Critchley, C.; Govindjee; Gutowsky, H. S. (1 Haziran 1984). "NMR study of chloride ion interactions with thylakoid membranes". Proc Natl Acad Sci U S A. 81 (12): 3713-3717. Bibcode:1984PNAS...81.3713B. doi:10.1073/pnas.81.12.3713. PMC 345289 $2. PMID 16593474.
  30. Coleman, W.J.; Baianu, I.C.; Gutowsky, H.S.; Govindjee (1984). "The Effect of Chloride and Other Anions on the Thermal Inactivation of Oxygen Evolution in Spinach Chloroplasts" (PDF). Sybesma, C. (Ed.). Advances in Photosynthesis Research. Lahey: Martinus Nijhoff/Dr. W. Junk Publishers. ss. 283-286.
  31. "Govindjee: Complete Publication List". 18 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.
  32. Arunan, E. (25 Mart 2000). "Herbert Sander Gutowsky -- An Obituary". Current Science. 78 (6): 749-750. 2 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Haziran 2017.
  33. Gutowsky, H. S.; Chen, Jane; Hajduk, P. J.; Keen, J. D.; Chuang, C.; Emilsson, T. (Haziran 1991). "The silicon-carbon double bond: theory takes a round". Journal of the American Chemical Society. 113 (13): 4747-4751. doi:10.1021/ja00013a006.
  34. Schnell, Melanie; Erlekam, Undine; Bunker, P. R.; von Helden, Gert; Grabow, Jens-Uwe; Meijer, Gerard; van der Avoird, Ad (3 Mayıs 2013). "Structure of the Benzene Dimer-Governed by Dynamics". Angewandte Chemie International Edition. 52 (19): 5180-5183. doi:10.1002/anie.201300653. PMID 23589451. 2 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Haziran 2017.
  35. Arunan, E.; Gutowsky, H. S. (Mart 1993). "The rotational spectrum, structure and dynamics of a benzene dimer". The Journal of Chemical Physics. 98 (5): 4294-4296. Bibcode:1993JChPh..98.4294A. doi:10.1063/1.465035.
  36. "National Academy of Sciences: July 1, 1961". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 47 (7): 1-40. 1961.
  37. "Irving Langmuir Award in Chemical Physics". American Chemical Society. 16 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2017.
  38. "Members of the American Academy Listed by election year, 1950-1999" (PDF). American Academy of Arts & Sciences. 21 Şubat 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2017.
  39. "American Philosophical Society Member History: Dr. H. S. Gutowsky". American Philosophical Society. Erişim tarihi: 15 Haziran 2017.
  40. "Chemical Pioneer Award Winners". American Institute of Chemists. 26 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2017.
  41. "Pittcon '92". Analytical Chemistry. 64 (3): 133A-137A. 31 Mayıs 2012.
  42. "2016 Awardees". American Chemical Society, Division of the History of Chemistry. University of Illinois at Urbana-Champaign School of Chemical Sciences. 2016. 6 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Haziran 2017.
  43. "Citation for Chemical Breakthrough Award" (PDF). American Chemical Society, Division of the History of Chemistry. University of Illinois at Urbana-Champaign School of Chemical Sciences. 2016. 6 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Haziran 2017.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.