Honduras'ta sansür

Honduras'ta sansür, ülkeye ilk kez 1830 yılında ülkeye eğitim, basın özgürlüğü, din özgürlüğü gibi konularda liberal reformlar sağlayan Orta Amerika Federal Cumhuriyeti başkanı Francisco Morazán ile girmiştir.

Ülkelere göre sansür
Honduras, Sınır Tanımayan Gazeteciler'in 2020 basın özgürlüğü sıralamasında 180 ülke arasından 148. olmuştur.[1]

Honduras Cumhuriyeti kurulduğundan bu yana basın özgürlüğüne sahip olmasına rağmen sansürler, liberalizm ve komünizm gibi farklı ideolojilerin farklı zamanlarda değişik ortadan kaldırma yöntemleriyle -kütüphanelerde kitap yakılması gibi veya günümüzde basın mensuplarının, hakimlerin, avukatların öldürülmesi gibi- kendini göstermiştir.

Basın özgürlüğü

Bağımsızlığı itibarıyla Honduras'ta basın özgürlüğü resmî olarak varlığını sürdürmektedir. Bay Adaları ve La Mosquitia gibi bölgelerin José Santos Guardiola başkanlığı sırasında ülkeyle birleşmeleri sırasında bu özgürlük tekrardan onaylanmıştır.

Ülke Sınır Tanımayan Gazeteciler'in 2020 basın özgürlüğü sıralamasında 180 ülke arasından 148. sırada yer almaktadır.[1]

İletişim özgürlüğü

Honduras'ta iletişim özgürlüğü resmî kurumlar tarafından güvence altındadır. Basın ve telekomünikasyon kuruluşlarının çoğunluğu özel şirketlere aittir.

Bilgi edinme özgürlüğü

Honduras'ta bireyle veritabanlarından, kütüphanelerden, arşivlerden veya internetten çeşitli bilgiye erişmekte ve bu bilgileri kullanmakta özgürdür. İnternet erişimi Honduras'ta sınırlanmamıştır. İnternet sansürsüzdür.

Kitap sansürleri

Diktatörlük ve askerî hükûmetler döneminde, Ramón Amaya Amador tarafından yazılan Prisión Verde romanı gibi birçok kitabın basımı yasaklanmıştır.

Gazetecilere yönelik sansürler

Honduras, basın özgürlüğü sıralamasında 148. sırada yer almaktadır.[1] Bunun sebebi "Başkan Juan Orlando Hernández'in yargıyı tehdit aracı olarak kullanarak medyaya olan kötü niyetli baskıları, muhalif basına yönelik olan tehditleri ve bu baskılara Honduras devlet sırlarını koruma yasasını bahane olarak göstermesi" olarak belirtilmiştir.[2]

Öldürülen gazeteciler

Honduras'ta gazeteciler genellikle tehdit veya cinayet kurbanı olmaktadırlar. Ancak, suçlular nadiren bulunur ve genellikle cezalandırılmazlar. Hâkimler ve avukatlar da genellikle bu organize suçların tehdit ve cinayetlerine kurban gitmektedirler. Olayların %97'sinde suçlular cezasız kalmaktadır.[3]

Tarih Gazeteci
26 Kasım 2003 Germán Antonio Rivas
18 Ekim 2007 Carlos Salgado
17 Şubat 2010 Nicolás Asfura
1 Mart 2010. Josep Hernández
11 Mart 2010 David Meza Matamoros
14 Mart 2010 Nahúm Palaces
26 Mart 2010 Manuel of Jesús Juárez
26 Mart 2010 Bayardo Ramírez
11 Nisan 2010 Luis Chévez
8 Mayıs 2010 Carlos Saltworks
20 Nisan 2010 Georgino Orellana
14 Haziran 2010 Luis Mondragón
24 Ağustos 2010 Israel Zelaya
28 Aralık 2010 Henry Suazo
19 Mart 2011 Luis Ernesto Mendoza
7 Mayıs 2012 Erick Martínez Ávila
11 Mayıs 2011 Héctor Medina
5 Haziran 2011 Adán Benítez
13 Haziran 2011 Nery Jeremías Orellana
8 Eylül 2011 Medardo Flores
6 Aralık 2011 Luz Marina Paz
1 Mart 2012 Saira Fabiola Almendárez
11 Mart 2012 Fausto Elio Hernández
23 Nisan 2012 Noel Valladares Escoto
15 Mayıs 2012 Alfredo Villatoro[4]
24 Haziran 2013 Anibal Barrow
20 Temmuz 2014 Herlyn Spinal

2009 darbesi sırasındaki sansürler

Ayrıca bakınız: 2009 Honduras darbesi

Elektrik, telefon hatları ve uluslararası kablolu TV yayınları 2009 darbe sürecinde kesildi. Birçok televizyon yayını kesintiye uğradı ve haberler yayınlamadı. Toplu taşıma da askıya alındı.

Askerî bölge Bajo Aguán'da sansür

18 Şubat 2013'te Honduras'da askerî bir bölge olan Bajo Aguán'da Gözaltına Alınanlar-Kaybolan Aileler Derneği Komitesi tarafından Ortak Görev Gücü Xatruch'un komutanı tarafından çeşitli gazetecilere, insan hakları aktivistlerine ve insan hakları ihlallerini bildiren basın örgütü temsilcilerine yapılan suçlamalar hakkında Sınır Tanımayan Gazetecilere bilgi verilmiştir.[5]

Telekomünikasyon Kanunu'na uygulanan reformlar

2013 yılında Yürütme Organı Kongreye Telekomünikasyon Yapısı Kanununda reform yapmayı amaçlayan bir belge sunmuştur.

Honduras Gazeteciler Birliği önerilen bu reformu reddetmiştir, çünkü bu reformun medyayı sansürleyeceğini ve halkın yalnızca hükûmet tarafından onaylanan içeriğin sunulacağını ortaya koymuşlardır. Honduras Ulusal Otonom Üniversitesi rektörü Julieta Castellanos, bu yasanın devlete ifade özgürlüğünü kısıtlama yetkisi vereceğini belirtmiştir.[6]

Honduras Bağımsız Radyo ve Televizyon Yayıncılar Birliği başkanı ve hükûmetin telekomünikasyon yasasına uygulamaya çalıştığı reformu eleştiren gazeteci Elias Chahín, 5 Mayıs 2013'te üç kişi tarafından dövüldü. Eğer bir daha dönerse öldürüleceği konusunda tehdit içerikli mesajlar almıştır.[7]

Kaynakça
  1. "WORLD PRESS FREEDOM INDEX". Reporters Without Borders. 2020. 24 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  2. "Ever-changing threats". Reporters Without Borders. 19 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2020.
  3. "El periodismo necesita inversión. Para compartir esta nota utiliza los íconos que aparecen en la página". El Heraldo. 18 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2020.
  4. "They murder to the journalist Angel Alfredo Villatoro". 28 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2012.
  5. "Journalists and human rights defenders stigmatized for covering land conflicts". Reporters Without Borders. 21 Şubat 2013. 17 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2020.
  6. "El periodismo necesita inversión. Para compartir esta nota utiliza los íconos que aparecen en la página". El Heraldo. 17 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2020.
  7. "Para compartir esta nota utiliza los íconos que aparecen en el sitio". La Prensa. 17 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2020.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.