Kızıl Kmer Ölüm Tarlaları

Ölüm Tarlaları (Kmerce: វាលពិឃាត) Kamboçya iç savaşından (1970 – 1975) hemen sonra Kızıl Kmerler rejimi (Kamboçya Komünist Partisi) yönetimi (1975 – 1979) tarafından Kamboçya’da bir milyondan fazla kişinin öldürülerek gömüldüğü alanlardır. Bu kitlesel öldürmeler yaygın olarak devlet destekli soykırım (Kamboçya soykırımı) olarak tanımlanır.

Soykırım
Yerli halkların soykırımları
Osmanlı toplu katliamları
Sovyet Soykırımları
İkinci Dünya Savaşı
Soğuk Savaş
Sömürge sonrası Afrikasında soykırımlar
  • 1972 Burundi Hutularının Soykırımı
  • Ruanda Soykırımı
  • Birinci Kongo Savaşı sırasında Hutuların Soykırımı
  • Darfur Soykırımı
Modern soykırımlar

DC-Cam Mapping Programı ve Yale Üniversitesi tarafından 20,000 kitlesel gömüt alnında yapılan incelemeler en az 1,386,734 kurbanın infaz edildiğini ortaya koyar.[1] 1975 yılında toplam nüfusu 8 milyon olan Kamboçya’da Kızıl Kmer politikaları sonucu açlık ve hastalık dahil toplam ölümlerin 1.7 ile 2.5 milyon olduğu tahmin edilmektedir.  1979 yılında Vietnam’ın ülkeyi işgali ile Kızıl Kmerler devrilmiş böylelikle soykırım sona ermiştir. Ölüm Tarlaları terimi rejimden kaçmayı başaran gazeteci Dith Pran tarafından ortaya atılmıştır.[2]

Kızıl Kmerler rejimi profesyoneller ve entelektüeller dışında önceki hükûmetle ya da yabancı hükûmetlerle ilişkili herkesi tutuklamış ve infaz etmiştir. Vietnam, Tai, Çin etnik kökenliler, Hristiyan Kamboçyalılar ve Budist rahipler de işkence için hedef seçilen demografik gruplar olmuş, böylelikle Pol Pot “soykırım tiranı” olarak adlandırılmıştır.

Birleşmiş Milletler 2 -3 milyon, UNICEF ise 3 milyon ölüm olgusu rapor etmiştir. 1979 yılında Birleşmiş Milletler ve Kızıl Haç organizasyonları Başbakan Pol Pot yönetimindeki toplumsal yıkımın eşiğindeki Kamboçya toplumu içindeki 2.25 milyon Kamboçyalı’nın açlık sonucu ölüm tehlikesi ile karşı karşıya olduğu uyarısını yapmıştır. Bu kesim Vietnam işgali sonrasında uluslararası yardım kuruluşları tarafından kurtarılmıştır.[3][4][5][6][7][8][9]

Yöntem

Azınlıklar ve siyasal suçlular için Kızıl Kmerlerin adalet yöntemi Kamboçya hükûmet rejimi Anghar’dan gelen uyarı ile başlardı. İki uyarı alanlar “yeniden eğitim”e gönderilirdi ki bu ölüm demekti. İnsanlar genellikle devrim öncesi yaşam biçimleri ve suçlarını (serbest Pazar etkinlikleri, Amerikan misyonerleri, uluslararası yardım ya da devlet kuruluşları gibi yabancı kaynaklarla temas ya da dış dünya ile herhangi bir temas) Angkar’a itiraf etmesi için cesaretlendirilirdi. Bu kişilere Anghar’ın kendilerini bağışlayacağı, suç defterlerinin temizleneceği söylenirdi. Sonrasında ise Tuol Sleng ya da Choeung Ek gibi yerlere götürülerek işkence edilir ve/veya infaz edilirlerdi.

İnfaz edilenler kitlesel gömütlere gömülürdü. Cephaneden tasarruf etme gerekçesi ile infazlar zehir kullanarak, büyük bıçak ya da keskinleştirilmiş bambu çubuklarıyla yapılırdı.

Choeung Ek’teki Buddhist Memorial Tapınağı içinde kurbanları öldürmede kullanılan kasaturalar, bıçaklar, tahta sopalar, çapalar, bükülü tırmıklar ve bu gereçlerle öldürülmüş kurbanların kafatasları kanıt olarak bulunur.  Bazı olgularda erişkin kurbanların çocukları başları Yağmur ağacı kütüklerine vurularak öldürülür ve anne-babalarının yanına çukura atılırdı. Buradaki amaç çocukların büyüdüğünde anne-babalarının intikamını almalarının önüne geçmekti. Bazı kurbanların kendi gömütlerini kazması istenirdi. İnfazları genellikle köylü ailelerden genç kadın ya da erkek askerler gerçekleştirirdi.

İnsanlık suçları kovuşturması

1997 yılında Kamboçya hükûmeti Birleşmiş Milletler'den bir soykırım mahkemesi kurulması için yardım istedi. Kamboçya yasaları ile uluslararası karma yasalardan oluşan mahkemenin şekillenmesi dokuz yıl sürdü. 2006'da yargıçlar yemin ettiler.

18 Temmuz 2007’de sorgu yargıçlarına kovuşturma için beş olası şüphelinin ismi  verildi. 19 Eylül 2007'de Kızıl Kmerlerin iki numaralı ismi ve yaşayan en kıdemli üyesi olan Nuon Chea savaş suçları ve insanlığa karşı suçlar ile suçlandı. 7 Ağustos 2014'te Kamboçyalı ve yabancı yargıçlar tarafından müebbet hapis cezasına çarptırıldı. 26 Temmuz 2010'da S-21 esir kampı müdürü Kang Kek lew (Yoldaş Duch olarak da bilinir), insanlığa karşı işlenen suçlardan hüküm giyerek 35 yıl hapis cezasına çarptırıldı. Hapiste geçirmiş olduğu 11 yıl nedeni ile cezası 19 yıla indirildi ancak 2 Şubat 2012'de mahkumiyeti Kamboçya Olağanüstü Yargıtay Mahkemesi tarafından müebbet hapse çevrildi.[10] Kang Kek lew 2 Eylül 2020'de öldü.[11]

Kalıtı

Ölüm Tarlaları’nın en iyi bilinen anıtı Choeung Ek köyündeki Budist bölgede bulunan, kurbanların anısına yapılan Tuol Sleng soykırım müzesidir. Bu köydeki anı parkı, Phnom Penh’deki S-21 hapishanesinde Kızıl Kmerler tarafından sorgulanarak infaz edilen binlerce kurbanın kitlesel gömütü etrafında yapılmıştır. Yoğun yağmurlarda ortaya çıkan kemik ve giysilerin görüldüğü, derin olmayan birçok kitlesel gömüt henüz açılmamıştır. Anı parktaki turlar sırasında hala kurbanların dişlerine ve kemiklerine rastlanabilmektedir. Soykırımdan kurtulan Dara Duong Amerika’da Seattle’da Ölüm Tarlaları Müzesi açmıştır.

Dış bağlantı

Galeri
  • Choeung Ek Budist Memorial Tapınağı
  • Tuol Sleng hapishanesindeki kurbanlar
  • Ölüm Tarlaları kemikler
  • Ölüm Tarlaları
  • Ölüm Tarlaları
  • Ölüm Tarlaları
  • Ölüm Tarları'ndan kafatasları
  • Ölüm Tarlaları'ndan kafatasları
  • Bebek infaz ağacı
  • Pol Pot

Kaynakça
  1. Sharp, Bruce. "COUNTING HELL". Cambodia. 10 Ağustos 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2020.
  2. "BBC 30 Mart 2008". 'Killing Fields' journalist dies. 2 Nisan 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2020.
  3. "Ölüm Tarlaları'da Katliam". CNN Türk 26.7.2014. 30 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2020.
  4. Bilican, Yılmaz Murat. "Ölüm Tarlaları, ideoloji ve yüzleşme". T24 9 Haziran 2017. 12 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2020.
  5. "Kamboçya'nın 'Ölüm Tarlaları'". Milliyet 19 Nisan 2017. Erişim tarihi: 8 Kasım 2020.
  6. Kaya, Kemal. "Hüzünlü Bir Geçmiş: Ölüm Tarlaları (Killing Fields)". Yolda Olmak. 2 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2020.
  7. "Dark memories of Cambodia's killing spree". BBC 6 Ocak 2009. 7 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2020.
  8. Documentation Center of Cambodia https://web.archive.org/web/20130218042413/http://www.d.dccam.org/Projects/Maps/Mapping.htm. 18 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2020. Eksik ya da boş |başlık= (yardım)
  9. "Cambodian Genocide Program". Yalu University. 12 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2020.
  10. McKirdy, Euan. "Top Khmer Rouge leaders found guilty of crimes against humanity, sentenced to life in prison". CNN 9 Ağustos 2014. 10 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2020.
  11. Helen, Regan. "Khmer Rouge executioner 'Comrade Duch' who oversaw notorious torture prison dies age 77". CNN 2 Eylül 2020. 2 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2020.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.