Muhammed Dahlan

Muhammed Yusuf Dahlan [1] 29 Eylül 1961'de Han Yunus Mülteci Kampı, Han Yunus, Gazze Şeridi'nde dünyaya geldi. Künyesi Abu Fadi ( Arapça: أبو فادي ) Filistinli siyasetçi, Gazze'deki El Fetih'in eski lideri. Dahlan, altı çocuğun en küçüğü olarak Hamama'da ( 1948'de nüfusu azaltılmış bir Filistin kasabası) mülteci bir ailede dünyaya geldi.

Dahlan gençken aktif olarak siyasette yer aldı ve 1981'de Gazze Şeridi'nde Fetih Şahinleri, Fetih Gençlik Hareketi'nin Gazze şubesinin kurulmasına yardımcı oldu. 1981 ve 1986 yılları arasında, İsrail tarafından hareketteki başrolü nedeniyle 11 kez tutuklandı. Hapishanede kaldığı süre zarfında İbranice dilini akıcı bir şekilde konuşmayı öğrendi.

Dahlan, Jaleela (1 Ocak 1966'da Suudi Arabistan'da doğdu) ile evlendi. Bu evlilikten dört çocuk meydana geldi Bunlar: Fadi (5 Ekim 1990,Tunus doğumlu); Firaz (8 Ağustos 1992,Tunus doğumlu); Hadil (19 Ekim 1995, Gazze doğumlu); ve Asil (25 Eylül 2003,Gazze doğumlu). Ailenin altı üyesi de hep beraber, 2013 yılında Sırbistan vatandaslığı kazandı.[2] Dahlan ayrıca 2012'den beri Karadağ vatandaşlığına da sahiptir.[3][4][5] Dahlan, Abu Dhabi'de sürgünde yaşıyor ve burada iktidardaki Al Nahyan ailesiyle (" BAE'nin en sevdiği Filistinli" olarak nitelendiriliyor) "yakın bir şekilde çalışıyor" [6] ve aynı zamanda Mısır Cumhurbaşkanı Abdel Fattah el-Sisi'yi de destekliyor.[7]

Oslo yılları

Dahlan, Oslo Anlaşmalarının imzalanmasının ardından Gazze'deki Önleyici Güvenlik Gücünün başına getirildi. Dahlan 20,000 kişilik bir birlik oluşturarak [8] kendisini en güçlü Filistinli liderlerden birisi haline getirdi ve sürekli olarak CIA ve İsrail İstihbarat daireleri ile ilgilendi.[9] Dahlan'ın kuvvetleri 1990'lı yıllarda tutuklu Hamaslılara işkence etmekle suçlandı fakat Dahlan bu suçlamaları yalanladı.[10][11] Bu dönemde Gazze elde ettiği güç sebebiyle Dahlanistan lakabıyla anıldı.[12] Dahlan'ın itibarı Karni Geçidi'nden alınan vergilerin % 40'ını (ayda tahmini bir milyon Şekel) kişisel banka hesabına aktardığı ortaya çıktığı 1997 Karni skandalı ile hasar gördü.

[13][14]

İkinci İntifada

2001 yılında Dahlan , Filistin Ulusal Otoritesinde reform çağrısında bulunmaya başladı ve tutarlı bir politika eksikliğinden duyduğu memnuniyetsizliğini dile getirerek Yasser Arafat'ı rahatsız etti.[15][16]

2002 yılında, İçişleri Bakanı olma umuduyla Gazze'de Önleyici Güvenlik başkanı olduğu görevinden istifa etti; ama dışişleri bakanı olamadı ve kendisine güvenlik danışmanı olması için bir görev teklif edildi ancak bu teklifi reddetti. Nisan 2003'te Arafat'ın itirazına rağmen Mahmud Abbas tarafından Filistin Güvenlik Bakanı olarak atandı.[17] Eylül ayında, Abbas Başbakan olarak istifa ettiğinde görevden alındı ve yerine Hakam Balawi geçti .[18]

Defalarca reform ve yolsuzlukla mücadele için kampanya yürütmeye çalıştı ve birçok gözlemci onun kişisel bütünlüğüne itiraz etmesine rağmen kendisini Arafat'ın açık sözlü eleştirmeni olarak göstermeye çalıştı. Yine de Dahlan ve iç Fetih seçimlerindeki taraftarları, Gazze'deki Fetih bölgelerinin çoğunu kazandı.[19]

2004 yılında Dahlan'ın, Arafat'ın yeğeni Musa Arafat'ın Gazze polis kuvvetleri başkanı olarak atanmasını dolayısıyla çıkan ve bir hafta süren Gazze'deki karışıklığın arkasında bulunduğu varsayıldı.[20] Bu atama, İsrail'in Gazze şeridinden geri çekilmesinden önce, Dahlan'ın konumunu zayıflatmak için kasıtlı bir adım olarak kabul edildi ve büyük protestolara yol açtı.[21]

Gazze İç Savaşı

26 Ocak 2006'da Dahlan, Han Yunus'un temsilcisi olarak 2006 Filistin Milletvekili Seçiminde, Filistin Yasama Meclis'ine zar zor seçildi. Dahlan Hamas'a karşı sert bir tavır aldı,[22] seçim zaferini bir felaket olarak nitelendirdi ve 'dönemlerinin sonuna kadar onların peşini bırakmamaya' ve Hamas liderliğindeki Filistin hükümetine katılmaya cesaret eden Fetih destekçilerine 'kaba ve aşağılayıcı' olacakları tehdidinde bulundu.[23]

14 Aralık 2006'da silahlı kişiler, Gazze'nin Mısır sınırını geçerken Filistin Başbakanı İsmail Haniye 'ye suikast düzenlemeye çalıştı ve bir korumayı öldürüp ve beş kişiyi yaralayarak Gazze ile Batı Şeria'daki Hamas ve El Fetih taraftarları arasındaki çatışmayı şiddetlendirdi. Hamas Dahlan'ı saldırıyı düzenlemekle suçladı.[24] Dahlan ise, "Dünkü olaylardan tamamen sorumlu olan Hamas Hükümetidir" diyerek suçlamaları reddetti.[25]

7 Ocak 2007 tarihinde, Dahlan, Fetih destekçilerinin Gazze Şeridi'ndeki bu zamana kadar yapılmış en büyük mitingini düzenledi.[26] Hamas'ı 'bir grup katil ve hırsız' olarak kınadı ve 'El Fetih aktivistlerini korumak için her şeyi yapacağız, tekrar ediyorum, her şeyi yapacağız diyerek yemin etti. Bunun karşılığı olarak Hamas, Dahlan'a 'darbeci' adını verdi ve onu Filistinlileri iç savaşın eşiğine getirmekle suçladı.[27]

Dahlan, her iki tarafın da Gazze'deki askeri çatışmaları durdurmayı ve bir ulusal birlik hükümeti kurmayı kabul ettiği 8 Şubat 2007 tarihli Fetih-Hamas Mekke Antlaşması ile sonuçlanan müzakerelerde bir Fetih temsilcisiydi. Mart 2007'de Hamas'ın itirazlarına rağmen Dahlan, Filistin Devlet Başkanı Mahmud Abbas tarafından yeniden kurulan ve Filistin topraklarındaki tüm güvenlik güçlerini denetleyen yeni Filistin Ulusal Güvenlik Konseyi'ne başkanlık etmek üzere atandı.[28] Dahlan, Arap ülkelerinde Amerikan yardımı ile eğitilmiş birkaç bin savaşçının paramiliter birimlerini organize etti ve Gazze'deki El Fetih güçlerinin Hamas'la savaşmak için büyük silah ve mühimmat almasını mümkün kılmak için İsrail ile görüşme yaptı.[29]

Vanity Fair'in Nisan 2008 sayısında, Dahlan'ın 2006 seçimlerinden sonra Demokratik olarak seçilmiş Hamas liderliğindeki hükümeti iktidardan kaldırmak için ABD arsasında merkezi olduğu gözler önüne serildi. Amerikalılar Dahlan'a para ve silah sağladı, adamlarını eğitti ve Gazze Şeridi'nde Hamas'a karşı askeri bir darbe yapmasını emretti. Bununla birlikte, seçilen Hamas hükümeti hareketi önledi ve kendisi silahlı bir karşı darbe gerçekleştirdi.[30][31]

Gazze Savaşı

Temmuz 2007'de Dahlan, ulusal güvenlik danışmanı olduğu görevinden istifa etti.[32] İstifa, formalitenin ötesinde bir şey değildi, çünkü Mahmud Abbas, Hamas'ın Gazze'yi ele geçirmesinden hemen sonra ulusal güvenlik konseyini feshetmeye karar verdi. Dahlan, bir haftadan az süren bir Hamas saldırısı karşısında Gazze'deki kuvvetlerinin hızla düşmesi nedeniyle El Fetih'teki birçok kişi tarafından suçlandı. Savaş sırasında Dahlan'ın Gazze sahilindeki evi Hamas militanları tarafından ele geçirildi ve daha sonra yıkıldı. O ve El Fetih-hakimiyetindeki Filistinli güvenlik güçlerinin diğer üst düzey güvenlik komutanlarının çoğu, savaş sırasında Gazze'de değildi, bu da adamlarının sahada yüzüstü bırakıkldıkları suçlamalarına yol açtı.[33]

Batı Şeria'ya Dönüş

Kuvvetleri Gazze'den sınır dışı edildikten kısa bir süre sonra Dahlan kendisini Batı Şeria'da tekrar toparladı. El Fetih lideri ve eski İçişleri Bakanı Hani el Hasan, Gazze'de olanların El Fetih ile Hamas arasında bir savaş olmadığını bunu aslında İsrail ve Amerikaya hizmet etmek için yaptıklarını söylediği Al-Jazeera de bir röportaj yaptığında destekçileri ve muhalifleri arasında gerginlikler arttı; açıklamasında, Dahlan'ın destekçilerine atıfta bulunduğunu açıkça belirtti.[34] Dahlan temsilcileri, Mahmud Abbas'a Al-Hassan'ı cezalandırması için baskı yaparken, maskeli silahlı kişiler Ramallah'taki evinde ateş açtılar.[35] El-Hasan, Dahlan'ı, onu öldürmeyi planlamakla suçladı lakin Dahlan bu suçlamayı reddetti.[36]

Ekim 2007'de Bush yönetiminin, Filistin Yönetimi Başkanı Mahmud Abbas'a Dahlan'ı vekili olarak ataması yönünde yoğun bir baskı uyguladığı bildirildi. Bazı El Fetih yetkilileri, ABD ve bazı AB ülkelerinin Dahlan'ın, Abbas'ı PA'nın lideri olarak görmesini istediklerini açıkça belirttiklerini söyledi.[37]

Ağustos 2009'da Dahlan, El Fetih Merkez Komitesine seçildi.[38] Ancak bu sonuçlar tartışmalıdır. El-Fetih de seçimlerin hileli olduğu açıklamalarından dolayı toplu istifalar yaşandı.[39][40]

Yasser Arafat'ı öldürme iddiası

Haziran 2011'de Dahlan, Filistin Cumhurbaşkanı Mahmud Abbas'ın Arafat'ı öldürdüğü yönündeki iddialarından ötürü El Fetih'ten kovuldu. Eylül ayında evi Filistin polisi tarafından basıldı ve özel silahlı muhafızları tutuklandı. Ağustos 2011'de eski partisi onu Arafat'ı zehir kullanarak öldürmekle suçladı.[41] Haziran 2012'de, Al Jazeera tarafından başlatılan 9 aylık bir soruşturmanın ardından, Arafat'ın eşyalarında radyoaktif zehir polonyumunun izleri bulundu ve zehirlenmiş olduğu şüpheleri arttı.

El-Mabhouh suikastı

Hamas, Mahmut el-Mabhouh, Ahmad Hassanain ve Anwar Shheibar'ın suikastına katıldığından şüphelendiği için Dubai'de tutuklanan iki Filistinlinin, Hamas üyelerine şiddetli bir şekilde baskı oluşturmaını sağlayan bir ölüm hücresinin eski üyeleri olduğunu ve Dubai'de Dahlan'a ait bir inşaat şirketinde çalıştıklarını bildirdi [42] Üst düzey bir Hamas yetkilisi, El-Hayat gazetesine yaptığı açıklamada, yakalanan iki kişinin, suikast düzenlediği iddia edilen Mossad süikast ekibine lojistik yardım sağladıklarını, onlara araba ve otel odası kiraladıklarını belirtti.[43] Dahlan, "İnsanların söylediği gibi Dubai'de kulelerim yok" diyerek suçlamaları reddetti.[44]

Gıyaben yargılanma

Aralık 2014'te, Dahlan'a karşı Ramallah'ta başlayan yolsuzluk suçlamalarıyla ilgili bir dava açıldı. Duruşmaya katılmadığından, onu gıyaben yargılanmasına karar verildi.[45]

Yemen İç Savaşı'yla İlişkisi

Fetih'ten kovulmasının ardından Dahlan, güvenlik danışmanı olarak çalıştığı Birleşik Arap Emirlikleri'ne taşındı. Ekim 2018'de Dahlan, Fransız Dış Lejyonu'nu Macar-İsrail eski askeri, İbrahim Golan ile, Birleşik Arap Emirliği'nin Yemen İç Savaşındaki [46] rolünün bir parçası olarak Yemen el-İslah politikacılarına suikast düzenleyecek Amerikan eski özel kuvvetleri paralı askerlerini kiralamakla suçlandı.

15 Temmuz Darbe girişimi'ndenki rolü ve aranması

Muhammed Dahlan 15 Temmuz darbe girişimi'nde rol oynamak, Türkiye'de anayasal düzeni zorla değiştirmeye teşebbüs etmek ve casusluk ile suçlanmaktadır. Aralık 2019'dan beri Türkiye Cumhuriyeti İçişleri Bakanlığı tarafından yayımlanan "en çok aranan teröristler" listesinin kırmızı kategorisinde yer almaktadır.[47] Bakanlık kendisini yakalayan veya yakalanmasına yardım edecek bilgileri paylaşan kişi veya kişilere 10 milyon lira'ya (1,5 milyon $) kadar para ödülü vereceğini açıkladı.[48] Türkiye cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, Dahlan'ı İsrail istihbaratının bir temsilcisi ve Gülen hareketinin mali destekçisi olmakla suçladı.[49] 19 Nisan 2019'da İstanbul'da Birleşik Arap Emirlikleri adına casusluk yaptıkları sebebiyle gözaltına alınan Samir Semih Şaban ve Yusuf Hasan'ın Muhammed Dahlan tarafından Türkiye'de sivil toplum kuruluşları ve Türkiye'de yaşayan Filistinli kanaat önderleri ve Mısırlı bazı kişiler hakkında bilgi toplamak için görevlendirildiği belirlendi. Ardından Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 20 Ağustos 2020'de Muhammed Dahlan hakkında "Kırmızı Bülten" talebinde bulunuldu.[50]

Eleştiriler

Bazı diğer Filistinliler Dahlan'ı eleştirdiler. Derin ve kişisel bir rekabet geliştirdiği Cibril Rajoub, 2003 yılında herkesin Dahlan'ın İsrail'in bir ajanı olduğunu bildiğini iddia etti.[51][52] Ayrıca Arafat'ın uzun süreli finansal danışmanı Mohammad Rashid ile olan iyi ilişkisi ve Dahlan'ın Londra da bulunan işletmesi nedeniyle eleştirildi.[53] Dahlan'ın yolsuzluk yoluyla kendini zenginleştirdiği iddia ediliyor; kişisel servetinin 120 milyon doların üzerinde olduğu tahmin ediliyor.[54]

Diğerleri, siyasi rakiplerini caydırmak ve çok sayıda silahlı milisleri dengelemek amacıyla 2003 ve 2004'te Gazze Şeridi'nde Amerikan servisleri tarafından eğitilen ve donatılan özel bir orduya sahip olduğunu ve İsrail'in Dahlan'a baskı yaparak, kuvvetleriyle Hamas arasında bir çatışma çıkarmaya zorlandığını belirtiyorlar.[55]

Dahlan ayrıca, özellikle rakibi, güvenlik güçleri komutanı Ghazi al-Jabali ile karşılıklı düşmanlık duygularına sahip olduğu Gazze karmaşasındaki rolü konusunda eleştirilerle karşılaştı. 2003 yılında Önleyici Güvenlik Gücü silahlı askerleri, başını ofis tuvaletine sıkıştırılacak şekilde Jabali'nin Genel Güvenlik Teşkilatı'nın ofislerine baskın düzenledi.[56]

Dahlan, PA Sivil İşleri Bakanı Hüseyin Şeyh'e, Eylül 2012'de bölümünün bir kadın çalışanıyla seks skandalının olduğunu iddia ettiği bir karalama kampanyası başlatmakla suçlandı.[57]

Ünlü alıntılar
  • "sniper ile veya snipersız", Hamas'ın beni vurmasına ve öldürmesine izin verin , kitlelere yakın olmak istiyorum!" [58]

Ayrıca bakınız

Kaynakça
  1. "Palestinian Security Ace: Mohammad Yusuf Dahlan". CNN. 24 Nisan 2003. 11 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2020.
  2. "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 18 Ekim 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2020.
  3. "The UAE's shadowy dealings in Serbia". 18 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2017.
  4. "Vesti online / Srpski informativni portal / Ubici Arafata pasoš od Mila". 26 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2017.
  5. "Arşivlenmiş kopya". 12 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2020.
  6. "Egypt's surprising friendship with Hamas". The Economist. 24 Ağustos 2017. 19 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ağustos 2017.
  7. "A rival to the Palestinian president is sentenced in absentia". The Economist. 15 Aralık 2016. 26 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2016.
  8. "Mohammad Dahlan". Globalsecurity.org. 29 Eylül 1961. 19 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2012.
  9. "Five killed as Israeli tanks go deep into Gaza". 12 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2017.
  10. "Rift Between Hamas and Fatah Grows After Gaza". 7 Şubat 2009. 9 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2017 – www.time.com vasıtasıyla.
  11. "The elephant in the room". 5 Eylül 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2017.
  12. "A Road Map to Where?". 19 Haziran 2003. ss. 3-5. 31 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2017 – London Review of Books vasıtasıyla.
  13. "The Murder of Musa Arafat and the Battle for the Spoils of Gaza". Jerusalem Center for Public Affairs. 10 Ekim 2005. 27 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2012.
  14. "Arşivlenmiş kopya" (Arapça). arabmail.de. 29 Temmuz 2004. 18 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2012.
  15. "European Institute for Research on Mediterranean and Euro-Arab Cooperation". 11 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2009.
  16. "Suicide Bomber Strikes Israel Again". CNN. 27 Mayıs 2002. 18 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2012.
  17. Haaretz 16 Mart 2005 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. {{|url=https://web.archive.org/web/20050316181811/http://www.haaretz.com/hasen/pages/ShArt.jhtml?itemNo=316409 |tarih=16 Mart 2005 }} Arafat trying to undermine Dahlan's security powers By Arnon Regular 10 July 2003
  18. Raffi Berg (23 Nisan 2003). "Profile: Mohammad Dahlan". BBC News. 21 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2012.
  19. Conrad Urquhart (1 Ağustos 2004). "Arafat 'ruining his people' says protege". The Guardian. 8 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2012.
  20. Khaled Abu Toameh (18 Temmuz 2004). "Dahlan likely behind unrest 18 July 2004". The Jerusalem Post. 4 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2012.
  21. Reuters and Associated Press (3 Ağustos 2004). "Gaza powerbroker threatens mass protest". The Age. 18 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2012.
  22. Ken Ellingwood (21 Ocak 2007). "Lawmaker's tough talk rouses Fatah faithful". Los Angeles Times. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2012.
  23. "Dahlan vows to decimate Hamas". Al-Ahram Weekly. 14 Haziran 2006. 17 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2012.
  24. "Hamas accuses rival of PM attack". BBC News. 15 Aralık 2006. 25 Ocak 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2012.
  25. "Hamas and Fatah clash as tensions escalate" 22 Kasım 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. {{|url=https://web.archive.org/web/20181122152047/https://www.nytimes.com/2006/12/15/world/africa/15iht-mideast.3917143.html |tarih=22 Kasım 2018 }}, New York Times, 15 December 2006.
  26. Haaretz 17 Şubat 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. {{|url=https://web.archive.org/web/20100217063619/http://www.haaretz.com/hasen/spages/811641.html |tarih=17 Şubat 2010 }} "Dahlan to Haaretz: We proved to Hamas that Gaza is not theirs." By Avi Issacharoff, 10 January 2007
  27. "Gaza chief brands Hamas murderers". BBC News. 10 Ocak 2007. 22 Ocak 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2012.
  28. "Hamas slams Abbas' decision to appoint Dahlan as security chief" 5 Temmuz 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. {{|url=https://web.archive.org/web/20090705091152/http://www.haaretz.com/hasen/spages/839486.html |tarih=5 Temmuz 2009 }}, Haaretz, 3/19/07.
  29. Avi Issacharoff and Amos Harel (7 Haziran 2007). "Fatah to Israel: Let us get arms to fight Hamas". Haaretz. 25 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2012.
  30. "The Gaza Bombshell" 18 Ocak 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. {{|url=https://web.archive.org/web/20140118083319/http://www.vanityfair.com/politics/features/2008/04/gaza200804 |tarih=18 Ocak 2014 }}, by David Rose, April 2008, Vanity Fair
  31. ""Kill A Hundred Turks And Rest…" – Gush Shalom – Israeli Peace Bloc". 9 Mart 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2017.
  32. Avi Issacharoff (26 Temmuz 2007). "Mohammad Dahlan resigns following Fatah's Gaza defeat". Haaretz. 17 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2012.
  33. "Defeated Fatah Leader Resigns Official Post". 26 Temmuz 2007. 18 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2017 – NYTimes.com vasıtasıyla.
  34. "» 49217– IMEMC News". 1 Temmuz 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2017.
  35. Ali Waked (28 Haziran 2007). "Abbas advisor says Hamas fighting collaborators". Ynet. 13 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2012.
  36. "The war within Fatah". Al-Ahram Weekly. 11 Temmuz 2007. 21 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2012.
  37. "Abbas resists US pressure to name Dahlan his deputy 22 October 2007, Khaled Abu Toameh". Jerusalem Post. 20 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2017.
  38. Mohammad Yaghi (15 Ağustos 2009). "Fatah Congress: A Victory for Abbas". lebanonwire.com. 14 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2012.
  39. "Fatah in turmoil after 'rigged poll'". 29 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2017.
  40. Khaled Abu Toameh (3 Eylül 2009). "Former Abbas ally calls him 'a third world tyrant'". The Jerusalem Post. 4 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2012.
  41. "Fatah: Ex-Gaza strongman Mohammad Dahlan poisoned Arafat". Haaretz. Associated Press. 8 Ağustos 2011. 12 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2012.
  42. "Dubai police say that Hamas murdered al-Mabhouh". Jewish Chronicle. 25 Şubat 2010. 4 Mart 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2010.
  43. "Hamas: Palestinians linked to Dubai hit employed by Fatah strongman Dahlan". Haaretz. Associated Press. 19 Şubat 2010. 28 Mart 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2010.
  44. "Hamas official: PA deeply involved in Mabhouh hit". Ynet. 18 Şubat 2010. 21 Şubat 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2010.
  45. "Gazans rally for Dahlan as W. Bank trial opens". 19 Aralık 2014. 17 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2017.
  46. "A Middle East Monarchy Hired American Ex-Soldiers To Kill Its Political Enemies. This Could Be The Future Of War". Buzzfeed News. 16 Ekim 2018. 7 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2018.
  47. "Türkiye Filistinli siyasetçi Muhammed Dahlan'ı en çok arananlar listesine aldı". Euronews. 13 Aralık 2019. Erişim tarihi: 6 Ocak 2021.
  48. "Ödül Miktarında Değişiklik". Türkiye Cumhuriyeti İçişleri Bakanlığı. 15 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2021.
  49. "Arşivlenmiş kopya". 25 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2020.
  50. "Anadolu Ajansı". 20 Ağustos 2020. 30 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  51. New York Times 31 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. {{|url=https://web.archive.org/web/20200831190504/https://www.nytimes.com/2003/04/29/world/once-neighbors-now-rival-palestinian-leaders.html |tarih=31 Ağustos 2020 }} Once Neighbors, Now Rival Palestinian Leaders By James Bennet 29 April 2003
  52. Jpost Where in the world is Fatah's strongman Dahlan? By Khaled Abu Toameh 13 June 2007
  53. John Kifner (21 Mayıs 2002). "As Arafat Critics Close In, Deputies Vie in the Wings". The New York Times. 25 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2012.
  54. Jerusalem Centre for Public Affairs 1 Nisan 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Can the Palestinian Authority's Fatah Forces Retake Gaza? Obstacles and Opportunities by Dan Diker and Khaled Abu Toameh
  55. Chris McGreal (20 Haziran 2003). "'The real obstacle to peace is not terror, but sabotage by Sharon-backed army'". The Guardian. 25 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2012.
  56. "JCPA Middle East Briefing: The Palestinian Battle for Succession". Ujc.org. 3 Mart 2004. 17 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2012.
  57. "Sex scandal hits PA on eve of statehood bid" 29 Eylül 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. in The Jerusalem Post, September 27, 2012
  58. "Dahlan: Hamas are murderers – Israel News, Ynetnews". Ynetnews.com. 7 Ocak 2007. 9 Ocak 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2012.

Kaynakça

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.