Simpsonlar

The Simpsons (Türkçe: Simpsonlar), Matt Groening tarafından Fox Broadcasting Company için yaratılan animasyon televizyon durum komedisidir. Dizi, Homer, Marge, Bart, Lisa ve Maggie'den oluşan orta sınıf bir Amerikan ailesinin satirik bir parodisidir. Şov, Springfield adlı kurgusal bir şehirde geçmekte ve Amerikan kültürünü, toplumunu, televizyonunu ve farklı insanlık hâllerini hicvetmektedir.

Simpsonlar
The Simpsons
Format Animasyon
Tür Komedi
Hiciv
Proje tasarımcısı Matt Groening
Geliştiren James L. Brooks
Matt Groening
Sam Simon
Seslendiren(ler) Dan Castellaneta
Julie Kavner
Nancy Cartwright
Yeardley Smith
Hank Azaria
Harry Shearer
Açılış müziği "The Simpsons Theme"
Besteci Alf Clausen
Ülke  ABD
Dili İngilizce
Sezon sayısı 32
Bölüm sayısı 692 (bölümleri listesi)
Yapım
Gösterim süresi 21–24 dakika
Yapım şirketi Gracie Films
20th Century Fox Television
Yayın bilgileri
Kanal

Fox Broadcasting Company

CNBC-e
Resim formatı SD: 4:3, 480i/576i (1989–2009)
HD: 16:9, 720p (2009–günümüz)
Ses formatı Stereo
(1989–91)
Dolby Surround 2.0
(1991–2009)
5.1 üç boyutlu ses
(2009–günümüz)
Yayın tarihi 17 Aralık 1989 (1989-12-17)
Kronoloji
Önce gelen Simpsonlar kısaları
İlişkili programlar Family Guy American Dad
Dış bağlantılar

Aile, Groening tarafından prodüktör James L. Brooks ile önce bir dakikalık kısa animasyon serisi olarak tasarlandı. Groening, disfonksiyonel bir aile oluşturdu ve ailedeki karakterlere kendi ailesindeki üyelerin adını verirken, kendi adının yerine ise Bart adını kullandı. Kısa gösteriler, 19 Nisan 1987'de The Tracey Ullman Show'un bir parçası oldu. Üç sezon yayımlandıktan sonra skeç yarım saatlik altın saatler şovu olarak geliştirildi ve bir sezonda (1989-1990) İlk 30 reyting listesinde yer alan ilk Fox dizisi olarak kanalın ilk hitlerinden oldu. Uzun metrajlı film olan Simpsonlar: Sinema Filmi, 26 ile 27 Temmuz 2007 tarihlerinde dünya genelinde sinemalarda gösterildi ve dünya çapında 527 milyon dolarlık hasılat elde etti.

Simpsonlar, ilk yayımlandığı günden itibaren 25 Primetime Emmy Ödülü, 26 Annie Ödülü ve bir Peabody Ödülü dahil olmak üzere onlarca ödül kazandı. Time dergisinin 31 Aralık 1999 tarihli sayısında dizi, 20. yüzyılın en iyi televizyon dizisi olarak adlandırıldı ve 14 Ocak 2000'de Simpson ailesi, Hollywood Bulvarı'nda bir yıldız ile ödüllendirildi. Simpsonlar, en uzun süredir yayımda olan Amerikan sit-comu, en uzun süredir yayımda olan Amerikan animasyon programı ve 2009'da Gunsmoke'u geçerek en uzun süredir yayımda olan altın saatler eğlence dizisidir. Birçok yetişkin odaklı animasyon durum komedisi, Simpsonlar'ca etkilenirken, Homer'ın ünlemi "D'oh!", İngilizce sözlüğe eklendi.

Kökenleri

Groening, Simpsonlar fikrini James L. Brooks'un ofis lobisinde beklerken düşündü. Brooks, Groening'den bir kısa canlandırma serisi için fikir üretmesini istemişti. Groening de başta kendisinin Life in Hell adlı karikatür bandı serisini önermeye niyetlenmişti ama Life in Hell'in canlandırılması için hayatının eserinin yayım haklarının feshedilmesi gerektiğini anlayınca başka bir yol seçti ve kendi yorumu bir bozuk işlevli aile versiyonu geliştirdi.[1] Karakterlere kendi ailesindeki üyelerin isimlerini verirken, kendi adı yerine "Bart"ı seçti.[2]

Simpson ailesinin, The Tracey Ullman Show'daki ilk hâli.

Simpson ailesi, ilk kez 19 Nisan 1987 tarihinde kısa gösteriler olarak The Tracey Ullman Show'da yayınlandı.[3] Groening, figürlerin prodüksiyon aşamasında düzeltileceği varsayımıyla, animatörlere sadece temel eskizleri gönderdi. Ancak animatörler, bu çizimleri olduğu gibi kopyaladılar ki, bu da karakterlerin ilk bölümlerdeki üstünkörü görünümlerine yol açtı.[2] Klasky Csupo şirketinin ilk işlerinden biri, Simpsonlar'ın başlamasına da yol açacak şekilde, The Tracey Ullman Show için kısa animasyon dizileri oluşturmaktı.[4] Animasyon, ilk sezonun animatörleri olan Wesley Archer, David Silverman ve Bill Kopp tarafından[5] Klasky Csupo bünyesinde üretildi.[6] Renklendirici Georgi Deluse, karakterlerin rengini sarı yapmaya karar veren kişiydi.[5]

1989'da, bir prodüksiyon şirketleri ekibi Simpsonlar'ı Fox Broadcasting Company için yarım saatlik bir dizi olarak uyarladı. Ekip, Klasky Csupo animasyon şirketini de içeriyordu. Jim Brooks, Fox kanalıyla yaptığı sözleşmede kanalın şovun içeriğine müdahale etmemesi koşulunu kabul ettirdi.[7] Groening, şovu yaratmadaki amacının, izleyicinin izledikleri "popüler süprüntüye" bir alternatif sunmak olduğunu belirtti.[8] Yarım saatlik dizi, bir yılbaşı özel programı olarak "Simpsons Roasting on an Open Fire" adlı bölümü ile 17 Aralık 1989 tarihinde yayına başladı.[9] "Some Enchanted Evening" üretilen ilk uzun bölümdü fakat ilk sezonun son bölümü olarak Mayıs 1990'a kadar animasyon problemleri nedeniyle yayımlanmadı.[10] 1992'de Tracey Ullman, dizinin başarısının kaynağının kendi şovu olduğunu iddia ederek Fox'a dava açtı. Davada, Simpsonlar'ın elde ettiği kârın bir bölümünü alması gerektiği iddiası mahkemeler tarafından reddedildi.[11]

Yapım

Yönetici yapımcılar

Matt Groening ve James L. Brooks, şovun tüm tarihi boyunca dizide yönetici yapımcı olarak yer aldı ve yaratıcı danışmanlık görevini de üstlendiler. Simpsonlar'ın yönetmeni Brad Bird tarafından şovun "adsız kahramanı" olarak adlandırılan[12] Sam Simon, şovun ilk dört sezonunda yaratıcı danışman olarak şovda yer aldı. Groening, Brooks ve Gracie Films ile sık sık anlaşmazlık içindeydi ve 1993 yılında şovdan ayrıldı.[13] Ayrılmadan önce, 1993'ten beri şovda yer almamasına rağmen, her yıl şovun kârından bir pay almak ve jenerikte yönetici yapımcı olarak yer alması için anlaşma yaptı.[13][14] Aslında tüm sezonların yapımcılığını idare eden ve baş yazarı olan şov "idarecisi" (show runner) pozisyonu bundan daha kapsamlı bir posizyondur.[15]

Senaryo
Şovun yönetici yapımcısı Al Jean (soldaki) ile şovun eski yönetici yapımcısı olan ve 1994 yılından beri yazı ekibinde yer alan David Mirkin (sağdaki)

Programın ilk yazı ekibi John Swartzwelder, Jon Vitti, George Meyer, Jeff Martin, Al Jean, Mike Reiss, Jay Kogen ve Wallace Wolodarsky'den oluştu.[16] Sonraki Simpsonlar'da her aralık ayının başında bölüm fikirlerini veren on altı senaristten oluşan bir yazı ekibi vardır.[17] Her bölümün ana yazarları, bölümün ilk taslağını yazar. Grup, tekrar yazma oturumları, şakaların eklenmesi ya da silinmesi, sahnelerin eklenmesi ve şovun dublaj ekibinin tekrar okumalar için çağırarak bölümünün en son senaryosunu geliştirir.[18] 2004 yılına kadar[19] birinci sezondan itibaren şovu geliştiren George Meyer, 2004'e kadar bu oturumlarda başkanı oldu. Emektar senarist Jon Vitti'ye göre, senaryo listesinde diğer yazarların da yer almasına rağmen Meyer, yer aldığı bölümdeki en iyi replikleri yazmıştır.[18] Her bölümün yapımı altı ay aldığından, şov nadiren güncel olaylar hakkında yorum yapar.[20] Fakat bölümler zaman zaman olimpiyatlar ya da Super Bowl gibi planlanmış etkinliklere değinmektedir.

1992'deki tüm Simpsonlar yazı ekibi. Arkadakiler, soldan sağa: Mike Mendel, Colin ABV Lewis (kısmi), Jeff Goldstein, Al Jean (kısmi), Conan O'Brien, Bill Oakley, Josh Weinstein, Mike Reiss, Ken Tsumara, George Meyer, John Swartzwelder, Jon Vitti (kısmi), CJ Gibson ve David M. Stern. Öndekiler, soldan sağa: Dee Capelli, Lona Williams ve tanınmayanlar.

Altmış bölümün jeneriğinde adı geçen John Swartzwelder, Simpsonlar'daki en üretken yazardır.[21] En çok tanınan eski yazarlardan biri, 1990'ların başlarında birçok bölüme katkıda bulunmuş olan ve sonra talk şov Late Night'ıın sunucusu olarak David Letterman'ın yerini alan Conan O'Brien'dır.[22] İngiliz komedyen Ricky Gervais, "Homer Simpson, This Is Your Wife" bölümünü yazarak, hem yazar hem de konuk oyuncu olarak şovda yer alan ilk kişi oldu.[23] Superbad filminin senaristleri Seth Rogen ve Evan Goldberg, "Homer the Whopper" bölümünü yazdılar ve bölümde Rogen bir karakteri seslendirdi.[24]

2007'nin sonunda, Simpsonlar'ın senaristleri Writers Guild of America ile birlikte grev yaptı. Dizinin yazarları, 1998'de sendikaya katılmıştılar.[25]

Seslendirme
Ana maddeler: Simpsonlar oyuncu kadrosu listesi ve Simpsonlar'daki konuk yıldızların listesi

Simpsonlar'ın oyuncu kadrosunda altı ana rol sahibi vardır. Homer Simpson, Abraham Simpson, Palyaço Krusty, Barney Gumble ile diğer yetişkin erkek karakterlerin dublajını Dan Castellaneta yapmaktadır.[26] Julie Kavner, birçok küçük karakterin yanı sıra Marge Simpson ile Patty ve Selma karakterlerine ses vermektedir.[26] Castellaneta ve Kavner, The Tracey Ullman Show'un bir parçasıydılar ve karakterlerin seslendirmesi onlara verildi böylece yeni seslendirme sanatçılarına gerek kalmamış oldu.[27] Nancy Cartwright dizide Bart Simpson, Ralph Wiggum ve diğer çocuk karakterlerin seslendirmesini yapmaktadır.[26] Lisa Simpson'a dublaj yapan Yeardley Smith, zaman zaman bölümlük karakterlerin dublajını da yapmasına rağmen şovda sadece bir karaktere düzenli olarak ses veren tek ekip üyesidir.[26] Yapımcılar, Bart ve Lisa rollerinin dublajı için oyuncu seçimleri yapmaya karar verdiler. Smith ilk başlarda Bart rolü için seçmelere katıldı fakat kadro yönetmeni Bonita Pietila, Smith'in sesinin çok tiz olduğunu düşündü.[28] Smith'e Bart yerine Lisa rolü verildi.[29] Nancy Cartwright, önce Lisa rolü için seçmelere katıldı. Cartwright, Lisa'yı kısaca "orta çocuk" olarak tanımladı ayrıca o zamanlarda karakterin pek kişiliği olmadığına hükmetti ve Lisa yerine "sinsi, başarısız, okuldan nefret eden, saygısız, [ve] zeki" olarak yorumladığı Bart rolüyle daha çok ilgilendi.[30] Matt Groening, ona ana rol için deneme fırsatı verdi ve Cartwright'ın okumasını duyduğunda, derhal ana rolü ona verdi.[31] Cartwright, şovda çalışmadan önce profesyonel olarak seslendirme eğitimi almış olan dizinin tek oyuncusudur.[32] Diziye adını veren aile üyelerinden birini seslendirmeyen fakat erkek kasaba halkının çoğunu seslendiren iki aktör mevcuttur: ikinci sezondan itibaren[33] dizinin düzenli seslendirme kadrosunda yer alan Hank Azaria, Moe, Moe, Chief Wiggum ve Apu gibi düzenli çıkan karakterleri seslendirirken Mr. Burns, Smithers, Principal Skinner, Ned Flanders, Reverend Lovejoy ve Dr. Hibbert karakterlerini Harry Shearer seslendirmektedir.[26] Shearer'dan başka her ana kadro üyesi En İyi Dublaj Performansı dalında bir Primetime Emmy Ödülü kazandı.[34] Shearer ise 2009'daki ödüllerde ilgili kategoride aday gösterildi.[35]

Bir istisna dışında, bölüm jeneriği sadece seslendirme oyuncularını listelemekte fakat oyuncuların, seslendirdikleri karakterleri belirtmemektedir. Fox ve prodüksiyon ekibi, ilk sezonlar boyunca seslendirme oyuncularının kimliklerini gizli tutmak istedi ve bu nedenle, seslendirme oyuncularının fotoğraflarını yayımlamayı reddetti ve seslendirme oturumlarının çoğunu kapalı tuttu.[36] sonunda "Old Money" bölümüyle dublaj oyuncularına jenerikte yer verdi, yapımcılar, seslendirme oyuncularının emekleri için kredi almaları gerektiğini söylediği için.[37] 2003 yılında. "Inside the Actors Studio"nun bir bölümünde oyuncu kadrosu, kendi karakterlerinin sesleriyle bir canlı yayın yaptı.

1998'e kadar, altı ana oyuncuya bölüm başına 30.000 dolar ödendi. 1998'de, oyuncular, Fox ile ödeme konusunda anlaşmazlığa düştüler. Şirket, yerlerine yeni aktörler almakla tehdit etti, hatta yeni bir seslendirme kadrosunu oluşturmaya başladı. Dizinin yaratıcısı Matt Groening, eylemlerinde oyuncuları destekledi.[38] Ancak, bu sorun kısa sürede çözüldü ve 1998 ile 2004 yılları arasında oyunculara bölüm başına 125.000 dolar ödendi. Şovun geliri DVD satışları ve dizinin başka yayımcılara satılması ile giderek artmaya başladı ve Nisan 2004'te ana ekip, senaryon okumalarını durdurup bölüm başına 360.000 dolar arası ödeme talep etti.[39][40] Grev, bir ay sonra çözüldü[41] ve oyuncuların maaşları bölüm başına 250,000[42] ile 360,000 dolar arası bir sayıya yükseldi.[43] 2008'de, maaşlarında bölüm başı 500,000 dolara yakın "sağlam artış" isteyen seslendirme oyuncuları ile yeni sözleşme müzakerelerinden dolayı yirminci sezonu için prodüksiyon bekletildi.[43] Sorun kısa zamanda çözüldü ve oyuncuların maaşı bölüm başı 400,000 dolar olarak ödendi.[44]

Ana oyuncu kadrosu
Dan Castellaneta Julie Kavner Nancy Cartwright Yeardley Smith Hank Azaria Harry Shearer
Homer, Grampa, Barney, Krusty, Groundskeeper Willie, Belediye Başkanı Quimby, Hans Moleman ve diğer birçok karakter Marge, Patty ve Selma Bart, Nelson, Ralph, Todd Flanders, diğerleri Lisa Moe, Chief Wiggum ve Apu, Comic Book Guy, Carl, Cletus, Professor Frink, Dr. Nick ve diğer birçok karakter Mr. Burns, Smithers, Ned Flanders, Rev. Lovejoy, Kent Brockman, Dr. Hibbert, Lenny, Principal Skinner, Otto, Rainier Wolfcastle ve diğer birçok karakter

Ana kadronun yanı sıra, Pamela Hayden, Tress MacNeille, Marcia Wallace, Maggie Roswell ve Russi Taylor, yardımcı karakterleri seslendirdiler.[26] 1999'dan 2002'ye kadar, Maggie Roswell'ın karakterleri Marcia Mitzman Gaven tarafından seslendirildi. Karl Wiedergott, küçük rollerde yer aldı fakat tekrarlanan hiçbir karaktere dublaj yapmadı.[45] "Özel konuk" olarak tekrarlı çıkan oyuncu kadrosuna Albert Brooks, Phil Hartman, Jon Lovitz, Joe Mantegna ve Kelsey Grammer dahildir.[46]

Bölümler bazen aktör, atlet, yazar, müzik grubu, müzisyen, bilim adamı gibi geniş bir profesyonel alandan konuk seslendirme oyuncusuna yer vermektedir. İlk sezonlarda, çoğu konuk oyuncu, karakterleri seslendirmekteydi fakat daha sonra çoğu, kendileri olarak şovda yer aldılar. Tony Bennett, kendisi olarak dizide görünen ilk konuk oyuncuydu, ikinci sezon bölümü "Dancin' Homer"da kısaca yer aldı.[47] Simpsonlar, "En Çok Konuk Oyuncunun Yer Aldığı TV Dizisi" dalında dünya rekorunu elinde bulundurmaktadır.[48]

Şov, Japonca, Almanca, İspanyolca, Portekizce gibi birçok dilde dublajı yapılmıştır. Ayrıca hem Fransızca hem Quebec Fransızcasına dublajı yapılan az sayıda programdan biri olmuştur.[49] Simpsonlar, Arapça olarak da yayımlanmış, ama İslami gelenekler gereği, şovun çoğu özelliği değiştirilmiştir. Örneğin; Homer, bira yerine soda içmekte ve sosisli sandviç yerine Mısırlı sığır etinden sosis yemektedir. Bu değişikliklerden dolayı, Araplaştırılmış versiyonu, bölgede yaşayan Simpsons hayranlarından olumsuz eleştiriler aldı.[50]

Dizinin aynı seslendirmenler ile 30. sezona kadar devam edeceği kesinleşmiştir.[51]

Canlandırma
Şovun görünümünü tamamlamada yardımcı olan animasyon yönetmeni David Silverman[5]

Simpsonlar, Birleşik Devletler'deki stüdyolar ile uluslararası birçok farklı stüdyo tarafından canlandırılmaktadır. The Tracey Ullman Show'daki kısa animasyonların gösterimi sırasında, animasyon ABD içindeki Klasky Csupo'da üretildi.[6] Dizinin çıkışıyla iş yükünün artmasından dolayı Fox, Güney Kore'de yer alan birçok uluslararası stüdyoya prodüksiyon ihalesi verdi.[6] Bunlar: AKOM,[52] Anivision,[53] Rough Draft Studios,[54] U.S. Animation, Inc.[55] ve Toonzone Entertainment.[56]. ABD animasyon stüdyosu Film Roman'daki artistler resimli taslağı çizdiler, yeni karakterleri, geri planları, dekor parçalarını tasarladılar ve karakter ile geriplan konumlamalarını çizdiler; bunlardan animatikler (taslak animasyonlar) yaptılar. Yapılacak iş ülke dışına havale edilmeden önce, gerekebilecek değişiklikleri belirlemek için bu animatikler Gracie Films'deki yazarlar tarafından gözden geçirildi. Ülke dışı stüdyoları ara kareleri çizip, çinileme ve renklendirmeyi yapıp animasyonu kaydettikten sonra, ABD'deki Fox'a teslim edilmek üzere, üç-dört ay sonra bitmiş işi geri yolladılar.[57]

İlk üç sezonda, Klasky Csupo, Simpsonlar'ı ABD'de canlandırmaktaydı. 1992'de, şovun yapım şirketi Gracie Films, şovun ilke içi prodüksiyonunu, 2008'e kadar animasyonu yapacak olan Film Roman'a devretti.[58] On dördüncü sezonda prodüksiyon, geleneksel sel animation'dan dijital mürekkep ile boyaya geçti.[59] Dijital renk ile denenen ilk bölüm, 1995'teki "Radioactive Man" oldu. Animatörler, on ikinci sezonun "Tennis the Menace" bölümünün prodüksiyonunda dijital mürekkep ve boya kullandılar fakat Grace Films, iki sezon sonrasına kadar düzenli olarak dijital mürekkep ve boya kullanımını bekletti. Tamamlanmış olan "Tennis the Menace" ise bitmiş haliyle yayımlandı.[60]

Dizi, yüksek çözünürlüklü yayına yirminci sezonda başladı; ilk bölüm "Take My Life, Please", 15 Şubat 2009'da yayımlandı. HDTV'ye geçme, yeni bir açış jeneriğini de getirdi.[61] Matt Groening, sonradan bunu karmaşık bir değişiklik olarak tanımladı çünkü bu, animasyonun kompozisyonuna ve zamanına etki etmekteydi.[62]

Karakterler
Simpsonlar, çok geniş bir ikincil ve üçüncül karakter kadrosuna sahiptir.

Simpsonlar, Springfield'daki kurgusal bir "Orta Amerika" kasabasında yaşayan tipik bir ailedir.[63] Homer, ailenin babası, Springfield Nükleer Santrali'nde dikkatsizliğiyle tezat yaratan, şaklaban karakterli bir güvenlik denetçisidir. Homer, Amerikan ev kadını ve annesi stereotipli Marge Simpson ile evlidir. Çiftin üç çocuğu vardır: 10 yaşındaki başbelası Bart; erken gelişmiş 8 yaşındaki aktivist Lisa ve nadiren konuşan fakat emdiği emzik ile iletişim kuran bebek Maggie. Ailenin Santa's Little Helper adında bir köpeği ve ("I, (Anoyed Grunt)-Bot" bölümünde adı Snowball II olarak değiştirilen) Snowball V adında bir kedisi vardır. Her iki hayvanın birçok bölümde önemli rolleri mevcuttur. Tatiller ya da doğum günleri gibi senelik olayların yaşanmasına rağmen, Simpsonlar'ın fiziksel yaşı yoktur ve 1980'lerin sonlarındaki ilk göründükleri gibidirler. Ailenin bozuk işlevli olmasına rağmen birçok bölüm, aile ilişkileri ve aile üyelerinin birbirlerine olan bağlarını incelemekte ve çoğu zaman bir aile üyesinin bir diğerini önemsemesi gösterilir.[64]

Şov, bir dizi ilginç karaktere sahiptir: iş arkadaşları, öğretmenler, aile dostları, uzak akrabalar, kasaba halkı ve yerel ünlüler. Yaratıcılar, esasen bu karakterlerin çoğunu tek seferlik olarak veya kasabadaki gerekli fonksiyonların yerine getirilmesi amacıyla oluşturdular. Bunlardan bazılarının rolleri büyütülmüş ve sonradan kendilerinin an rolde olduğu bölümlerde oynatılmıştır. Matt Groening'e göre, şov, komedi şovu SCTV'den geniş bir yardımcı oyuncu konseptini benimsedi.[65]

Mekân
Springfield'ın panoramik bir görünümü (Simpsonlar Sinema Filmi'nden)

Simpsonlar, Amerika Birleşik Devletleri'nde bilinmeyen ve saptanması imkânsız bir eyalette yer alan kurgusal Springfield şehrinde yaşamaktadırlar. Şov, Springfield'ın konumunu kasten açıklamamaktadır.[66] "Springfield" adı, Birleşik Devletler'de oldukça yaygındır ve eyaletlerin yarısına yakınında bulunmaktadır.[67] Springfield'ın coğrafyası değişkendir ve çevresinde sahiller, çöller, geniş tarlalar, yüksek dağlar ya da hikâye neyi gerektiriyorsa o bulunmaktadır.[68] Matt Groening, Springfield'ın büyüdüğü şehir olan Portland, Oregon ile birçok ortak yönünün olduğunu belirtir.[69]

Konular

Simpsonlar, sayıltı olarak bir durum komedisinin standart düzenini kullanmaktadır. Dizi, tipik bir Amerikan kasabasında yaşayan bir ailenin ve aile üyelerinin yaşamı üzerine kurulmuştur.[63] Fakat dizinin kapsamı, animasyon özelliğinden dolayı, düzenli bir durum komedisinden daha geniştir. Springfield kasabası, karakterlerin, modern toplumun sorunlarıyla karşı karşıya kalabildikleri bir toplumu temsil etmektedir. Homer'ın bir nükleer santralde çalışıyor olmasını kullanarak şov, çevre sorunları hakkında yorum yapabilmektedir.[70] Bart ve Lisa'nın Springfield İlköğretim Okulu'ndaki yaşamlarına aracılığyla şovun yazarları, eğitim alanındaki tartışmalı konuları betimlemektedir. Kasaba, çocuk televizyon programlarından yerel haberlere kadar geniş bir medya kanallar yelpazesine sahiptir, bu da yapımcılara kendileri ve eğlence endüstrisi hakkında şaka yapmalarına imkânını verir.[71]

Bazı yorumcular, şovun politik olduğunu ve solcu tarafgirliğ müsait olduğunu söylemektedir.[72] Al Jean, bir röportajında "Biz [şov], sol eğilimliyiz." diyerek yorumları kabul etti.[73] Yazarlar, çoğu zaman solcu ideallere olan beğenilerini açığa vurmakla beraber şov, siyasi yelpazenin her tarafına yönelik şakalar yapmaktadır. Dizi, devlet ve büyük şirketleri, işçileri istismar eden duyarsız varlıklar olarak sunmaktadır.[73] Yani, yazarlar çoğu zaman otorite figürlerini, aşağılayıcı ve olumsuz bir şekilde göstermektedir. Simpsonlar'da politikacılar yolsuzdur, Reverend Lovejoy gibi din adamları, kiliselerinin üyelerine karşı kayıtsızdır ve yerel polis gücü ehliyetsizdir.[74] Din, tekrarlanan bir konu olarak dizide yer almaktadır. Kriz zamanlarında aile genelde Tanrı'ya döner ve dizi, büyük dinlerin çoğuna değinmiştir.[75]

Ayırt edici özellikleri

Açılış sekansı
Ana madde: Simpsonlar açılış sekansı

Simpsonlar'ın açılış sekansı, şovun en çok hatırlanan ayırt edici özelliklerinden biridir. Çoğu bölüm, şovun başlığından Springfield kasabasına doğru kameranın zum yapmasıyla açılmaktadır. Kamera daha sonra eve gitmekte olan aile üyelerini takip eder. Evlerine girdikten sonra, Simpsonlar televizyon izlemek için kanepeye otururlar. Açılış, David Silverman tarafından yaratıldı. Şovun yapımı başlandığında yaptığı ilk görev buydu.[76] Dizinin kendine özgü tema şarkısı, 1989'da Groening'in retro tarzı bir parça sipariş etmesiyle müzisyen Danny Elfman tarafından bestelendi. Oluşturulması iki gün alan bu parça, Elfman'in kariyerindeki en popüler parçası olarak kabul edildi.[77]

Açılışın en belirgin yönlerinden biri, üç parçanın bölümden bölüme değişmesidir: Bart, okul tahtasına farklı şeyler yazmakta[76]; Lisa, saksofonuyla farklı sololar çalmakta ve aile, kanepeye oturmak için oturma odasına giderken aileye farklı şakalar eşlik etmektedir.[78] 15 Şubat 2009'da, HDTV'ye geçiş için yeni bir açılış oluşturuldu. Yeni açılış, orijinal açılışın her şeyine sahipti fakat birçok detay ve karakter eklendi.[79]

Cadılar Bayramı bölümleri

Özel Cadılar Bayramı bölümü, her yıl yapılan bir gelenek hâline geldi. "Treehouse of Horror", ikinci sezonun bir parçası olarak ilk defa 1990'da yayımlandı; her Cadılar Bayramı bölümünün üç bağımsız parçadan oluşması geleneğini başlattı.[80] Bu parçalar genellikle aileyi korku, bilimkurgu ya da doğaüstü durumlarla karşı karşıya getirmektedir ve bu türlerdeki ünlü bir eserin parodisini yapmakta veya saygı ile anmaktadır.[81] Parçalar her daim şovun genel seyrinin dışında meydana gelmektedir. Treehouse serisi, Cadılar Bayramı'nda seyredilmek için yapılmışsa da, Fox'un Major League Baseball'un Word Series ile olan şu anki sözleşmesinden dolayı son yıllarda yeni bölümler Cadılar Bayramı'ndan sonra yayımlanmaktadır.[82]

Mizah

Şovun mizahında toplumun geniş bir tayfını kapsayacak kültürel referanslardan yararlanılmaktadır. Bu sayede her nesilden izleyicinin eğlenmesi amaçlanmaktadır.[83] Bu referanslar sinema, televizyon, müzik, edebiyat, bilim ve tarihten gelmektedir.[83] Animatörler ayrıca düzenli olarak şakaları şovun arka planında, işaretler, gazeteler ve diğer yerlerdeki esprili ve uyumsuz parçalar yoluyla eklemektedirler.[84] İzleyiciler, genelde tek bir izlemeyle görsel şakaları fark etmeyebilirler. Bazıları çok kısa sürelidir ve ancak video kaydının durdurulması yoluyla görünür hâle gelmektedir.[84] Kristin Thompson, Simpsonlar'ın "...bir kültürel referans fırtınası, kasten tutarsız karakterizasyon ve, televizyon konvansiyonları ve bu programın bir televizyon şovu olarak statüsü hakkında, önemli derecede öze dönüşlülük" kullandığını iddia etti.[85]

Bart'ın ilk ayırıcı özelliklerden biri de Moe'nun Barı'nın sahibi Moe Szyslak'a yaptığı telefon şakalarıydı. Bart, adını verdiği ve barda bulunan bir müşteriyle konuşmak istediğini söyler ama verdiği ad, söylendiğinde komik veya terbiyesiz bir terim olarak da anlaşılabilecek türdendir. Moe, bardaki bu kişinin kim olduğunu bulmaya çalışır; ancak çok geçmeden durumu anlar ve kızgın bir şekilde Bart'ı tehdit eder. Bu şakalarda, Tube Bar adlı gerçek bir bara yapılmış benzer telefon aramalarının sonradan yayımlanmış kayıtlarından esinlenildi. Moe'nun karakteri kısmen Tube Bar sahibi Louis "Red" Deutsch'a dayandırılmıştı, onun küfürlü yanıtları Moe'nun kızgın yanını esin kaynağı olmuştur.[86] Dizi ilerledikçe sahte bir isim bulmak ve Moe'nun tepkisini yazmak zorlaştı. Bu nedenle, telefon işletmeleri dördüncü sezonda düzenli bir şaka olmaktan çıkarıldı.[87][88] Simpsonlar sık sık özgöndergesel (kendi kendine değinen) mizaha da başvurmaktadır.[89] Bu şakaların en yaygın türü Fox Broadcasting hakkında olanlardır.[90] Örneğin; dizinin Aralık 2004'te yayımlanan ve 2004 ABD başkanlık seçimlerine atıf yapan bir bölümünde, bir Fox News minibüsü sokakta ilerlemekte ve Queen'in "We Are the Champions" şarkısı eşliğinde "Bush Cheney 2004" yazılı büyük bir afiş taşımaktadır.[91]

Şovda çeşitli tekrar deyimler kullanılmaktadır, birincil ve ikincil karakterlerin çoğunun kendine has en azından bir deyimi bulunmaktadır.[92] Bunlardan en önemlileri Homer'ın kızgınlık ünlemi "D'oh!", Bay Burns'ün "Excellent..." ve Nelson Muntz'ın "Ha-ha!". Bart'ın deyimlerinden "¡Ay, caramba!", "Don't have a cow, man!" ve "Eat my short!" şovun ilk günlerinde tişörtler üzerine basıldı.[93] Ancak, satın alma yoluyla daha popüler olmalarına kadar Bart nadiren son iki deyimi kullandı. Bu deyimlerin çoğunun kullanımı son sezonlarda azaltıldı. "Bart Gets Famous" bölümünde Bart, Krusty the Clown Show'da yalnızca "I didn't do it." cümlesiyle şöhreti yakalar. Bu bölümde bu tür deyimlere dayalı mizahla alay edilmektedir.[94]

Kültür üzerine etkileri

Deyimler

Simpsonlar'dan konuşulan dile giren birçok yeni sözcük mevcuttur.[95] Linguistic Data Consortium'un yönetmeni Mark Liberman, "Simpsonlar, görünüşe göre Shakespeare'den, bizim kültürümüzün en önemli deyimler kaynağı olan Kutsal Kitap'tan, sloganlardan ve diğer muhtelif metinsel kinayelerden [tabirleri] almaktadır." diye bunu yorumladı.[96] En ünlü slogan, Homer'ın kızgınlık homurtusu olan "D'oh"tur. Oxford İngilizce Sözlüğü'nde kelimedeki kesme işareti olmadan şu an yer almaktadır ve aynı zamanda her yerde kullanılmaktadır.[97] Dan Castellaneta, tabiri, ilk Laurel ve Hardy komedilerinde yer alan ve deyimi daha uzun ve daha inleyen bir şekilde telaffuz eden James Finlayson'dan ödünç aldığını söyler. Simpsonlar'ın yönetmeni, Castellaneta'e sesi kısaltmasını söyledi ve böylece televizyon dizisindeki çok bilinen ünlem hâline geldi.[98]

Groundskeeper Willie'nin Fransızca karşılığı, Fransa'nın Irak işgali teklifinin karşısında yer alışından sonra 2003 yılında National Review'in köşe yazarı Jonah Goldberg tarafından "cheese-eating surrender monkeys" olarak kullanıldı. Tabir, diğer gazeteciler arasında kısa süre yayıldı.[99] "Cromulent" kelimesi İngilizce Webter's New Millenium Sözlüğü'nde kullanılmaktadır.[100] "Bart the Genius" bölümünde Bart'ın uydurduğu bir Scrabble kelimesi olan "Kwyjibo", Melisa adındaki internet solucanını yaratan kişi tarafından takma adlarından biri olarak kullanıldı.[101] "I, for one, welcome our new insect overlords", Kent Brockman tarafından "Deep Space Homer" bölümünde kullanıldı ve ardından çok yaygın bir tabir olarak kullanılmaya başlandı.[102] Brockman'in söyleyiş varyantları, genellikle espri amacıyla alay etmek için kullanılır.[103] New Scientist dergisi gibi medyada kullanılmaktadır.[104] Şov tarafından popüler hâle getirildiği inanılan[105] "Meh" terimi, 2008 yılında Collins English Dictionary'e eklendi.[106]

Televizyon

Simpsonlar, 1970'lerdeki Wait Till Your Father Gets Home programından itibaren başarılı olan ilk altın saatler animasyon programıdır.[107] 1980'lerin büyük bir bölümünde uzmanlar, animasyon şovlarını çocuklara uygun olarak düşündüler ve bir animasyon şova, primetime televizyonuna uygun bir nitelik vermek oldukça zordu. Simpsonlar, bu algıyı değiştirdi.[6] Kore'deki animasyon stüdyolarının kullanımı, renklendirmeyi ve bölümlerin çekimini daha ucuza getirdi. Simpsonlar'ın elde ettiği başarı ve düşük prodüksiyon maliyeti, diğer televizyon kanallarının başka animasyon dizilerini denemesini sağladı.[6] Bu gelişim, South Park, Family Guy, King of the Hill, Futurama ve The Critic gibi 1990'larda hızla artış gösteren yeni primetime animasyon programların önünü açtı.[6] "Simpsonlar, altın saatlerde yayımlanan animasyonlar için uzun uzun yıllar boyunca orada olmayan bir izleyici kitlesi oluşturdu." dedi Family Guy'ın yaratıcısı Seth MacFarlane: "Bana kalırsa, onlar esasen tekerleği yeniden icat ettiler."[108] South Park, Simpsonlar'a olan hürmetini "Simpsons Already Did It" bölümüyle gösterdi.[109]

Simpsonlar ayrıca 9 Ocak 2000 tarihinde kendisinden sonra gösterilen Malcolm in the Middle gibi canlı-aksiyon programları da etkiledi.[110][111] Malcolm in the Middle'da diğer sitcom'larda kullanılan gülme efekti kullanılmadı. Ricky Gervais, gülme efekti kullanmayan Britanya komedi dizisi The Office'in üzerinde Simpsonlar'ın önemli bir etkisi olduğunu belirtti.[112]

Yayın bilgileri ve başarıları

İlk başarıları

Simpsonlar, bir sezonda en çok izlenen 30 şov arasında yer alan Fox kanalının ilk televizyon dizisiydi.[113] Sonraki sezonlarda Homer'a odaklanılsa da Bart, ilk üç sezonun çoğunda baş karakterdi. 1990 yılında, Bart, kısa sürede "Bartmania" olarak adlandırılarak, televizyondaki en popüler karakterlerden biri hâline geldi.[114][115][116][117] Hafızalarda kalan en yaygın Simpsonlar karakteridir. 1990'ların başında, Bart'ın üzerinde yer aldığı milyonlarca tişört satıldı [118]; bir milyon kadarı ise birkaç günde satıldı.[119] Bart'ın kötü rol modeli olduğuna inanılmasıyla, Bart'ın ve "I'm Bart Simpson. Who the hell are you?" ve "Underachiever ('And proud of it, man!')" gibi yazıların üzerinde yer aldığı tişörtler, birçok Amerika halk okulunda yasaklandı.[120][121][122] Simpsonlar'la ilgili ticari ürünler oldukça iyi sattı ve satışa çıktığı ilk 14 ay içinde 2 milyar dolar hasılat elde etti.[120] Bu popülaritenin sebebi, Bart'ın ana konuda yer almadığı bölümlerin olması rağmen şovun reklamlarında Simpson ailesinin genelde en çok reklamı yapılan karakter olmasıydı.[123]

Dizinin başarı elde etmesinin ardından, 1990 yazının sonunda Fox kanalı, pazar akşamları 08:00 EST'de yayımlanan Simpsonlar'ı perşembe akşamı 08:00 EST'ye aldı. Böylece Simpsonlar, aynı saatte NBC'de yayımlanan ve dönemin bir numaralı şovu olan The Cosby Show'a rakip hâle geldi.[124][125] Yaz boyunca birçok yeni satış yerleri, rakip zannedilen "Bill vs. Bart" hakkında öyküler yayımladı.[120][124] "Bart Gets an F" (ikinci sezon, 1990), The Cosby Show'a karşı yayımlanan ilk bölümdü ve 18,5 izlenme oranı elde eden The Cosby Show'dan sonra sekizinci olarak daha düşük bir Nielsen Rating'i aldı. İzlenme oranı, evlerde açık olan televizyonlarında diziyi izleyenlerin sayısını göstermektedir fakat Nielsen Media Research, bölümün 33,6 milyon kişi tarafından seyredilerek aktüel izleyicilerde haftanın bir numaralı programı olduğunu tahmin etti. Aynı zamanda, Fox kanalının tarihindeki en çok izlenen bölümü oldu[126] ve hâlâ, Simpsonlar'ın tüm bölümleri arasında en yüksek izlenme oranını elde eden bölümdür.[127]

Simpsonlar, birçok eleştirmen tarafından övgü almakta ve eleştirmenler, diziyi "yayımlanan en saygısız ve en rahatsız etmekten çekinmeyen şov" olarak tanımlamaktadırlar.[128] 1990'da, Entertainment Weekly'den Ken Tucker bir eleştirisinde, şovu "basit çizgi filmler gibi çizilmiş en karmakarışık Amerikan ailesi. Bu paradoks, milyonlarca kişiyi pazar akşamları üç büyük kanaldan uzaklaştırarak Simpsonlar'a konsantre olmasını sağlamaktadır." diye yorumladı.[129] Tucker ayrıca şovu "popüler kültür fenomeni, bütün aileye hitap eden bir prime-time çizgi filmi" olarak tanımladı.[130]

Uzun yayın başarıları

9 Şubat 1997'de, Simpsonlar, "The Itchy & Scratchy & Poochie Show" bölümüyle Birleşik Devletler'de en uzun süre yayımda olan altın saatler animasyon dizisi alanında Taş Devri'ni geçti. 2004 yılında, Simpsonlar, Birleşik Devletler'de en uzun süre yayımda olan sitcom (animasyon ya da canlı aksiyon) alanında The Adventures of Ozzie and Harriet (1952-1966) adlı şovun yerini aldı.[131] 2009'da, Simpsonlar, 435 bölümlük The Adventures of Ozzie and Harriet'i geçti ve Guinness Dünya Rekorları tarafından tescillenen dünyanın en uzun süreli sitcomu dalında şu an dünya rekorunu elinde bulundurmaktadır.[132] Ekim 2004'te, Scooby-Doo kısaca, en yüksek bölüm sayısına sahip Amerikan çizgi filmi alanında Simpsonlar'ı geçti.[133] Fakat, kanal yöneticileri, 371 bölümlük Scooby-Doo'yu Nisan 2005'te tekrar yayımdan kaldırdılar ve Simpsonlar, on yedinci sezon sonunda 378 bölüm ile rekoru geri aldı.[134] Mayıs 2007'de, Simpsonlar, on sekizinci sezon sonunda 400. bölüme ulaştı. Simpsonlar, Amerikan çizgi filmlerinde en fazla bölüm sayısı rekoruna sahip iken, diğer çizgi filmler Simpsonlar'ı geçti.[135] Örneğin: Japon anime dizisi Sazae-san, 2,000 bölüme yaklaştı.[135]

2007 yılı, Simpsonlar'ın yirminci yıl dönümü olarak belirlendi. Yirminci sezona (2008-2009) göre, dizi, en uzun süre yayımda olan Amerikan primetime televizyon dizisi alanında Gunsmoke ile eşit durumdadır. Fakat, Gunsmoke'un 635 olan bölüm sayısına Simpsonlar'ın normal yayın akışına göre yetişebilmesi ancak yirmi dokuzuncu sezonda gerçekleşebilir.[131][136]

2009'da, Fox, "Best. 20 Years. Ever." sloganıyla Simpsonlar'ın prömiyerinin yirminci yıldönümünü tüm yıl kutlayacak. "Bart the Genius" bölümünün yayımlanmasıyla başlayan şovun yirminci yılı 14 Ocak 2010'da sona erecek. Bu kutlamaların bir parçası, şov için bir poster tasarlamayı amaçlayan "Unleash Your Yellow" yarışmasıdır.[137] 26 Şubat 2009'da. Fox, şovu yeniledi ve şovu yirmi ikinci sezona kadar götürecek olan iki sezon için sipariş verdi.[138]

Ödülleri
Simpsonlar'a, Hollywood Bulvarı'nda bir yıldız verildi.

Simpsonlar, ilk yayımlandıkları günden itibaren 25 Primetime Emmy Ödülü[48], 26 Annie Ödülü[139] ve bir Peabody Ödülü[140] dahil olmak üzere onlarca ödül kazandı. 1998'de 20. yüzyılın sanat ve eğlence alanlarındaki mükemmel başarılarını kutlayan bir sayısında Time dergisi, Simpsonlar'ı, yüzyılın en iyi televizyon dizisi olarak adlandırdı.[141] Aynı sayısında Time, Bart Simpson'ı, yüzyılın en nüfuzlu 100 kişisinin yer aldığı liste olan Time 100 listesine dahil etti.[142] Bart, listede yer alan tek kurgusal karakterdi. 14 Ocak 2000'de, Simpsonlar, Hollywood Bulvarı'nda bir yıldız ile ödüllendirildi.[143] Ayrıca 2000 yılında, Entertainment Weekly dergisi televizyon eleştirmeni Ken Tucker, Simpsonlar'ı, 1990'ların en iyi televizyon şovu olarak adlandırdı. Ayrıca, Birleşik Krallık'ta yayım yapan televizyon kanalı Channel 4'un izleyicileri, Simpsonlar'ı yapılan iki oylamada birinci yaptı: 2001'in En İyi 100 Çocuk Şovu[144] ve 2005'in En İyi 100 Çizgi Filmi [145]; Homer Simpson da 2001'in En İyi 100 TV Karakteri dalında birinci sırada yer aldı.[146] Homer ayrıca Entertainment Weekly'nin "En İyi 50 TV İkonu" listesinde dokuzuncu sırada yer aldı.[147] 2002'de, Simpsonlar, TV Guide'ın Tüm Zamanların En İyi 50 TV Şovu'nda 8. olarak seçildi.[148] 2007'de, TIME'ın "Tüm Zamanların En İyi 100 TV Şovu" listesinde yer aldı.[149] 2008'de, Entertainment Weekly'nin "Son 25 Yılın En Zirvedeki 100 Şovu"nda ilk sırada yer aldı[150] ve Empire, diziyi tüm zamanların en iyi televizyon şovu olarak adlandırdı.[151]

Eleştiriler ve tartışmalar

Bart, yaramazlığından ötürü bir ceza almadığı isyankâr doğası ile bazı aileler ve muhafazakârlar tarafından çocuklar için kötü rol modeli olarak karakterize edildi.[152][153] Okullarda eğitimciler, Bart'ın "başarısız olması ve bundan gurur duyması"ndaki tutumundan ve eğitimi hakkındaki olumsuz davranışından dolayı Bart'ın "öğrenmeye tehdit" olduğunu iddia ettiler.[154] Başkaları, Bart'ı "bencil, agresif ve kötü ruhlu" olarak tanımladı.[155] 1991'deki bir röportajında Bill Cosby, Bart'ı "kızgın, şaşkın, engellenmiş" olarak yorumlayarak Bart'ın çocuklar için kötü bir rol modeli olduğunu belirtti. Matt Groening cevap olarak şunları söyledi: "Bart'ı anlamak, peki. Çoğu insan, normal olmak için mücadele etmekte; o, normalin sıkıcı olduğunu düşünmekte ve diğerlerinin yapmaya cesaret etmeyi istedikleri şeyleri yapmakta."[156] 27 Ocak 1998 tarihinde, sonraki ABD başkanı George H. W. Bush, "Biz, Amerikan ailesini Simpsonlar'dan daha çok Waltonlar'a benzeterek yükselteceğiz" dedi.[120] Senaristler, üç gün sonra "Stark Raving Dad"in tekrarından önce yayımlanan bir bölümün kısa bir parçası şeklindeki kısımda Bart'a "Hey, biz aynen Waltonlar gibiyiz. Depression'a bir son için de dua ediyoruz." dedirterek bıyık altında gülen bir cevap verdiler.[157][158]

Şovun çeşitli bölümleri, hararetli tartışmalara neden olmaktadır. Simpsonlar, "Bart vs. Australia" (altıncı sezon, 1995) bölümünde Avustralya'yı; "Blame it on Lisa" (on üçüncü sezon, 2002) bölümünde Brezilya'yı ziyaret etti ve her iki bölüm, ziyaret edilen ülkelerde olumsuz reaksiyonlar aldı ve hararetli tartışmalara yol açtı.[159] Sonraki olayda, Rio de Janeiro'nun turist yönetim kurulu, FOX'u, bölümün şehri, sokak suçların olduğu, fare ve sıçanların istilasına uğradığı, gecekonduların ve adam kaçırmanın yaygın olduğunu bir yer olarak tasvir ettiğini iddia ederek yasal olarak tehdit etti.[160] Matt Groening, The Critic'in çaprazlaması olan "A Star Is Burns" (altıncı sezon, 1995) bölümünün ateşli ve sözlü bir eleştirmeniydi. Bunun The Critic için sadece bir reklam olduğunu ve insanların yanlışlıkla şovu kendisiyle bağdaştırabileceğini düşündü. Bölümün yayımlanmasını engellemede başarısız olunca, jenerikteki adını kaldırdı ve endişelerini belirtti, James L. Brooks'u açıkça eleştirdi, bölümün Simpsonlar evrenini kirlettiğini söyledi. Brooks ise cevap olarak "Matt'e çok öfkeliyim, [...] fikrini açıklamasına izin verildi fakat bunu basında alenen yayımlamasıyla ileri gitti." dedi.[161][162] "The Principal and the Pauper" (dokuzuncu sezon, 1999), Simpsonlar'ın en hararetli tartışmalara neden olan bölümlerinden biridir. Birçok hayran ve eleştirmen tarafından ilk sezondan beridir tekrarlanan bir karakter olan Müdür Seymour Skinner'in bir sahtekâr çıkması, olumsuz karşılandı. Bölüm, Matt Groening ve karaktere dublaj yapan Harry Shearer tarafından dan eleştiri aldı. 2001'de verdiği bir röportajindan Shearer, senaryoyu okuduktan sonra senaristlere şunu dedi: "Bu çok yanlış. Seyircinin sekiz ya da dokuz yıl boyunca yatırım yaptığı birini iyi bir neden olmadan çöpe atıyorsunuz. Bu keyfidir ve haksızlıktır, izleyiciye saygısızlıktır."[163]

Kalitenin düşüşü hakkında eleştiriler

İlk Simpsonlar bölümleri, eleştirmen tarafındandan nüktedanlığı, realizmi ve zekasından dolayı övgü aldı.[8][164] 1990'ların sonunda, şovun tonu ve vurgusu değişmeye başladı. Bazı eleştirmenler şovu "yorgun" olarak yorumlamaya başladı.[165] 2000 yılı ile, uzun süredir dizinin takipçisi olan bazı hayranlar, şov ile hayal kırıklığına uğradılar ve deli dolu tuhaf davranışlardaki vurgunun bitişi olarak algıladıkları karakterden-yayımlanan konudan sapıldığına işaret ettiler.[166][167] Yazar Douglas Coupland, "saçmalık" olarak dizideki kalitenin düşüşü iddialarını "Simpsonlar, on dört yılda topu düşürmediler; onu şimdi düşürmeleri zor görünüyor." diyerek yorum yaptı.[168] Dokuzuncu sezonda on ikinci sezona kadar şovun yürütücüsü olan Mike Scully, eleştirilerin konusu oldu.[169][170] Slate'den Chris Suellentrop "Scully'nin yönetimi altındaki Simpsonlar, iyi bir çizgi film oldu [...] Bölümler, eskiden Homer ile Marge, gün batımına doğru bisiklet sürerken biterdi, şimdi Homer, Marge'nin boynuna sakinleştirici bir dart atmasıyla bitmektedir. Şovun stili eğlenceli ama yıllardır insanın içine dokunmuyor." diye yazdı.[169] 2007'de dizinin uzunluğunun başından sonuna kadar aynı kalitede nasıl sürdürüldüğü sorulduğunda, Scully şöyle cevap verdi: "Sizin kalite standartlarınızı düşürerek. Bir defa bunu yaparsanız sonsuza kadar ilerleyebilirsiniz."[171]

2003 yılında, şovun 300. bölümü "Barting Over"ın kutlanmasıyla, USA Today, The Simpsons Archieve hayran sitesinin webmasterı tarafından seçilen en iyi on bölüm[172] ile Simpsonlar'ın senaristleri tarafından seçilen en iyi 15 listesini içeren Simpsonlar ile ilişkili bir çift liste yayımladı.[173] Hayran listesindeki en yeni bölüm 1997'de yayımlanan "Homer's Phobia" olurken, senaristlerin seçtiği en yeni bölüm 2000'de yayımlanan "Behind the Laughter" oldu. 2004 yılında, Harry Shearer, şovun kalitesindeki düşüşü olarak ne anladığı belirtti: "Son üç sezonu kötüler arasında sayıyorum dolayısı ile dördüncü sezon şimdi bana çok iyi görünüyor."[174] Dan Castellaneta cevap olarak "Katılmıyorum [...] Bence Harry'nin yorumu, şovun ilk üç ya da dört sezonunda olduğu gibi değil biraz daha çılgın ya da delişmen olduğuna dairdir. Bence, canlı kalmak için [şov] organik olarak değişmektedir."[175]

Simpsonlar, geniş bir izleyici kitlesi elde etmeyi ve yeni hayranlar oluşturmayı başardı. İlk sezon, Amerika Birleşik Devletleri'nde bölüm başına ortalama 13.4 milyon izleyiciye sahip olurken[113] on dokuzuncu sezonun ortalaması 7.7 milyon izleyici oldu.[176] Nisan 2006'daki bir röportajında Matt Groening, "Dürüst olmak gerekirse, ufukta bir son görmüyorum. Bence şovun finansal sorunlar yaşabileceği ihtimal fakat şimdilik sorun yok; şov, yaratıcı olarak, bence, olabileceğinden daha iyi. Animasyon, inanılmaz hayalperest ve detaylı; hikâyeler, önceden yapmadıklarımızı yapıyor. Bu nedenle vazgeçmek için hiç neden yok." dedi.[177]

Diğer medya

Çizgi romanlar

Simpsonlar ile ilgili pek çok çizgi roman yıllarca yayımlandı. 1993'ten itibaren dokuz çizgi roman, Bongo Comics tarafından piyasaya çıkarıldı.[178] İlk bant-karikatürler, şovun kardeş dergisi Simpsons Illustrated'te, 1991'deki Simpsonlar'a dayandı.[179] Bant-karikatürler, popüler oldu ve dört farkı hikâyeden oluşan Simpsons Comics and Stories başlıklı tek basımlık çizgi romanlar, dizinin hayranları için 1993 yılında yayımlandı.[180] Ve buna bağlı olarak Simpsonlar'ın yaratıcısı Matt Groening ile arkadaşı Bill Morrison, Mike Rote, Steve Vance ve Cindy Vance, yayın şirketi Bongo Comics'i kurdular.[180] Simpsons Comics'in sayıları, Bart Simpson's Threehouse of Horror ile Bart Simpson koleksiyonu hâline getirildi ve Birleşik Devletler'de, Harper Collins tarafından geleneksel karton kapaklı olarak tekrar basıldı.[181][182][183]

Film
Ana madde: Simpsonlar: Sinema Filmi
Seattle'daki 7-Eleven şubesi, Simpsonlar: Sinema Filmi'nin promosyonu olarak Kwik-E-Mart'a dönüştürüldü.

27 Temmuz 2007'de gösterime giren animasyon film Simpsonlar: Sinema Filmi, 20th Century Fox, Gracie Films ve Film Roman tarafından üretildi.[184] Film, Simpsonlar'ın uzun süreli yapımcısı David Silverman tarafından yönetildi ve filmin senaryosu, Matt Groening, James L. Brooks, Al Jean, George Meyer, Mike Reiss, John Swartzwelder, Jon Vitti, David Mirkin, Mike Scully, Matt Selman ve Ian Maxtone-Graham gibi Simpsonlar'ın yazarlarından bir ekip tarafından yazıldı.[184] Dizinin sona ermesinden sonra filmin prodüksiyonunun gerçekleşeceğine dair iddiaların var olmasına karşın dizinin yazımına devam edilirken filmin yapımı gerçekleşti.[184] Uzun metrajlı olası Simpsonlar filminin tartışması, dizinin ilk sezonlarından itibaren gündemdeydi. James L. Brooks esasen "Kamp Krusty" adlı bölümün hikâyesini bir filme uygun olacağını düşünüyordu fakat senaryoyu, uzun metrajlı filme dönüştürmeye çalışırkenki zorluklarla karşı karşıya kaldı.[185] Uzun bir süre boyunca uygun bir hikâyenin yokluğu ve senarist ekibinin tamamen meşgul oluşu gibi zorluklar nedeniyle proje iptal edildi.[177]

Müzik
Ana madde: Simpsonlar diskografisi

Dizide yer almış olan orijinal müzik koleksiyonları Songs in the Key of Springfield, Go Simpsonic with The Simpsons ve The Simpsons: Testify adlarında albüm olarak yayımlandı.[186] Birçok şarkı, single ya da albüm yayını olarak kaydedildi ve şovda hiç yer almadı. The Simpsons Sing the Blues, eylül 1990 tarihinde piyasaya çıktı ve Billboard 200 listesinde 3 numaraya kadar yükselerek başarılı oldu[187] ve Recording Industry Association of America tarafından 2x platin plak ile ödüllendirildi.[188] Albümden çıkan ilk single, pop rap şarkısı "Do the Bartman", Nancy Cartwright tarafından yorumlandı ve 20 Kasım 1990'da piyasaya çıktı. Şarkı, tanıtım yazısında yer almasa da Michael Jackson tarafından yazıldı.[189]

The Simpsons Ride
Resmî olarak 15 Mayıs 2008'de açılan Universal Studios Florida'daki The Simpsons Ride

2007 yılında bir simülatör sürüş olan The Simpsons Ride'ın, Universal Studios Orlando ve Universal Studios Hollywood'da uygulanacağı resmî olarak açıklandı.[190] 15 Mayıs 2008 tarihinde Florida'da[191] ve 19 Mayıs 2008 tarihinde Hollywood'da resmen açıldı.[192] Sürüşte, müşteriler, Palyaço Krusty tarafından inşa edilen Krustyland adındaki bir çizgi tema parkıyla tanıştırılmaktadır. Fakat Figüran Bob, Krusty ve Simpson ailesinden öç almak için hapishaneden kaçmaktadır.[193] The Simpsons Ride, Simpsonlar'dan 24 düzenli karakteri içinde barındırdı ve Pamela Hayden, Russi Taylor ile Kelsey Grammer'in yanı sıra dizinin düzenli kast ekibi karakterlere ses verdiler.[194] Harry Shearer, sürüşte yer almaya karar vermediği için Shearer'ın normalde dublaj yaptığı karakterlerin hiçbirine burada dublaj yapılmadı.[195]

Video oyunları
Ana madde: Simpsonlar video oyunları listesi

Video oyunu endüstrisi, Simpsonlar karakterlerini ve Springfield dünyasını oyunlara adapte etmede hızlı davrandı. İlk oyunlardan bazıları Konami'nin arcade oyunu The Simpsons (1991) ve Acclaim Entertainment'in The Simpsons: Bart vs. the Space Mutants (1991) oyunlarıdır. The Simpsons Road Rage (2001), The Simpsons Hit & Run (2003) ve The Simpsons Game (2007) ise modern video oyunlardır. İki Simpsonlar pinball makinesi üretildi: ilki kısaca ilk sezondan sonra oluşturuldu ve diğeri ise hâlâ satın alınabilmekte.[196]

Ticari ürünler

Simpsonlar'ın popüler oluşu, diziyi bir milyon dolarlık ticaret endüstrisi hâline getirdi.[120] Ailenin adı ve yardımcı karakterler, tişörtlerden posterlere kadar her şeyde yer aldı. Simpsonlar, What Would Homer Do? ile Simpsons Jeopardy gibi oyunların yanı sıra Clue, Scrabble, Monopoly, Operation ile The Game of Life gibi çok fazla bilinen oyunların özel basımlarına ilham verdi. İskambil ve The Simpsons Trading Card Game gibi birçok kart oyunu yayımlandı. Bölüm kılavuzu gibi pek çok resmî ya da gayri resmî Simpsonlar kitabı piyasaya sürüldü. Şovun çoğu bölümü, yıl bitimlerinde DVD ve VHS olarak yayımlandı. 2001 yılında ilk sezonun DVD'leri satışa çıktığında, Chapella's Show'un ilk sezonunun daha sonradan bu satışa yetişmesine rağmen, kısa sürede tarihteki en çok satan televizyon DVD'si oldu.[197] Özellikle ilk sezondan on birinci sezona kadar olan sezonlar ABD'de (1. Bölge), Avrupa'da (2. Bölge) ve Avustralya, Yeni Zelanda ile Latin Amerika'da (4. Bölge) piyasaya çıktı.[198]

2003 yılında, dünya genelinde yaklaşık 500 firma, Simpsonlar'daki karakterleri, kendi reklamında kullanmak için lisans aldı.[199] Simpsonlar: Sinema Filmi'nin promosyonu olarak on iki 7-Eleven şubesi, Kwik-E-Mart'a dönüştürüldü ve Simpsonlar'la ilgili ürünleri sattı. Bunlar, "Buzz Cola", "Krusty-0" kahvaltılık yiyecek, yağda kızarmış şekerli pembe çörek ile "Squishees" gibi ürünlerdir.[200]

9 Nisan 2009'da, Birleşik Devletler Posta Servisi, şovun yirminci yıl dönümünü kutlamak için Homer, Marge, Bart, Lisa ve Maggie'den oluşan 44 sentlik beş farklı posta serisini tanıttı.[201] Simpsonlar, posta pulu üzerinde yer alan, yayımda olan ilk televizyon dizisi oldu.[202][203] Posta pulları, Matt Groening tarafından tasarlandı, 7 Mayıs 2009'da satışa çıktı[204] ve yaklaşık bir milyar bastırılacak.[205]

Kaynakça

Notlar
  1. Groening, Matt (2003-02-14). "Fresh Air". National Public Radio. David Bianculli tarafından görüşme yapıldı. David Bianculli. Philadelphia. Erişim tarihi: 2007-08-08. Kaynak kaldırılmış |subjectlink= parametresini kullanıyor (yardım)
  2. BBC (2000). 'The Simpsons': America's First Family (6 minute edit for the season 1 DVD) (DVD). Birleşik Krallık: 20th Century Fox.
  3. Richmond, s. 14
  4. Beck, Jerry (2005). The animated movie guide (İngilizce). Chicago Review Press. s. 239. ISBN 9781556525919.
  5. Cagle, Daryl. "The David Silverman Interview". MSNBC. 17 Şubat 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2006.
  6. Deneroff, Harvey (Ocak 2000). "Matt Groening's Baby Turns 10". Animation Magazine, Vol. 14, #1. ss. 10, 12.
  7. Kuipers, Dean (15 Nisan 2004). "'3rd Degree: Harry Shearer'". Los Angeles: City Beat. 4 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2006.
  8. Tucker, Ken (12 Mart 1993). "Toon Terrific". Entertainment Weekly. ss. 48(3).
  9. "Simpsons Roasting on an Open Fire" 11 Aralık 2001 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. The Simpsons.com. 5 Şubat 2007 tarihinde erişilmiştir.
  10. Groening, Matt (2001). The Simpsons season 1 DVD commentary for the episode "Some Enchanted Evening" (DVD). 20th Century Fox.
  11. Spotnitz, Frank (23 Ekim 1992). "Eat my shorts!". Entertainment Weekly. ss. 8(1).
  12. Ortved, s. 59.
  13. Ortved, s. 146–149.
  14. Dan Snierson. "D'Oh!". Entertainment Weekly. 1 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2007.
  15. Cagle, Daryl. "The David Silverman Interview". MSNBC. 30 Kasım 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Kasım 2005.
  16. Ortved, s. 58
  17. Mitchell, Gail (24 Ocak 1999). "Mike Scully". Ultimate TV.
  18. Owen, David (13 Mart 2000). "Taking Humor Seriously". The New Yorker.
  19. Ortved, s. 199
  20. Nixon, Geoff (4 Mart 2004). "Mmmmmm... pop culture". The Silhouette.
  21. Turner, s. 21
  22. McGinty, Stephen (4 Ocak 2005). "The icing on the Simpsons' cake". Scotsman. 12 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2007.
  23. "Gervais writing Simpsons episode". BBC News. 23 Aralık 2004. 1 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2006.
  24. Keveney, Bill (23 Eylül 2009). "Rogen gets a dream gig: 'Simpsons' writer, voice". USA Today. 22 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Eylül 2009.
  25. Munoz, Lorenza (23 Aralık 2007). "Why SpongeBob is sitting out the writers strike". Los Angeles Times. 26 Aralık 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2008.
  26. Richmond, s. 178–179
  27. Lee, Luaine (27 Şubat 2003). "D'oh, you're the voice". The Age. 2 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ağustos 2007.
  28. Carroll, Larry (26 Temmuz 2007). "'Simpsons' Trivia, From Swearing Lisa To 'Burns-Sexual' Smithers". MTV. 20 Aralık 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2007.
  29. Miranda, Charles (8 Aralık 2007). "She who laughs last". The Daily Telegraph (Australia). s. 8E.
  30. Cartwright, s. 35–40
  31. "Bart's voice tells all". BBC News. 10 Kasım 2000. 30 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2007.
  32. Turner, s. 21
  33. Azaria, Hank (2004-12-06). "Fresh Air". National Public Radio. Terry Gross tarafından görüşme yapıldı. Terry Gross. Philadelphia. Erişim tarihi: 2007-08-15.
  34. O'Niel, Tom (2006-07-20). "Shearer snubbed again! Blame that Mr. Burns?". The Envelope. 22 Aralık 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2007-08-10.
  35. "The 61st Primetime Emmy® Awards and 2009 Creative Arts Emmy® Awards Nominees are..." Academy of Television Arts & Sciences. 2009-07-16. 14 Kasım 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2009.
  36. Groening, Matt; James L. Brooks, David Silverman (2001). The Simpsons season 1 DVD commentary for the episode "Simpsons Roasting on an Open Fire" (DVD). 20th Century Fox.
  37. Groening, Matt; Jay Kogen, Wallace Wolodarsky, Al Jean, David Silverman (2002). The Simpsons season 2 DVD commentary for the episode "Old Money" (DVD). 20th Century Fox.
  38. Doherty, Brian (1999). "Matt Groening". Mother Jones.
  39. Dan Glaister (3 Nisan 2004). "Simpsons actors demand bigger share". The Age. 16 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2008.
  40. McGinnis, Rick (2004-08-09). "Star talks Simpsons". Metro International.
  41. "'Simpsons' Cast Goes Back To Work". CBS News. 1 Mayıs 2004. 10 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2008.
  42. Peter Sheridan (6 Mayıs 2004). "Meet the Simpsons". The Daily Telegraph (Australia).
  43. Michael Schneider (19 Mayıs 2008). "Still no deal for 'Simpsons' cast". Variety. Erişim tarihi: 20 Mayıs 2008.
  44. "Simpsons cast sign new pay deal". BBC News. 3 Haziran 2008. 20 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2008.
  45. McCann, Jesse L. (2002) [2002]. The Simpsons Beyond Forever!: A Complete Guide to Our Favorite Family ...Still Continued (İngilizce). Harper Collins Publishers. s. 117. ISBN 0-06-050592-3.
  46. Finley, Adam (20 Haziran 2006). "The Five: Great Simpsons guest stars". TV Squad. 15 Temmuz 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2007.
  47. Turner, s. 393
  48. "THE SIMPSONS — Season 19 (2007–2008". Fox Broadcasting Company. 17 Aralık 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2007.
  49. Kay, Jonathan (9 Eylül 2000). "Caste Of Characters". Saturday Night Magazine. 10 Şubat 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2007.
  50. "D'oh! Arabized Simpsons not getting many laughs". Pittsburgh Post-Gazette. 2005-10-14. 22 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2007-08-07.
  51. "THE SIMPSONS ve SOUTH PARK'tan Süper Haberler Var". geekyapar.com. 10 Temmuz 2015. 15 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2015.
  52. Yapımında yer aldığı ilk bölüm: Groening, Matt; Sam Simon, David Silverman, Kent Butterworth (1990-05-13). "Some Enchanted Evening". The Simpsons. 1. sezon. § 13. Fox.
  53. Yapımında yer aldığı ilk bölüm: Jean, Al; Mike Reiss, Jeff Martin, George Meyer, Sam Simon, John Swartzwelder, Jim Reardon (1991-10-31). "Treehouse of Horror II". The Simpsons. 3. sezon. § 7. Fox.
  54. Yapımında yer aldığı ilk bölüm: Meyer, George;Jim Reardon (1992-10-08). "Homer the Heretic". The Simpsons. 4. sezon. § 3. Fox.
  55. Yapımında yer aldığı ilk bölüm: Swartzwelder, John; Susie Dietter (1995-09-24). "Radioactive Man". The Simpsons. 7. sezon. § 2. Fox.
  56. Yapımında yer aldığı ilk bölüm: Cohen , Joel H.; Matthew Nastuk (2003-11-30). "The Fat and the Furriest". The Simpsons. 15. sezon. § 5. Fox.
  57. Elber, Lynn (5 Ağustos 2001). "TV's 'The Simpsons' Goes Global". Associated Press.
  58. Bernstein, Sharon (21 Ocak 1992). "'The Simpsons' Producer Changes Animation Firms". Los Angeles Times. s. 18.
  59. Groening, Matt; Al Jean, Jeffrey Lynch, Mike Reiss, David Silverman (2004). The Simpsons season 4 DVD commentary for the episode "Whacking Day" (DVD). 20th Century Fox.
  60. Grala, Alyson. "A Salute to the Simpsons" (PDF). License Mag. s. 14. 25 Eylül 2007 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 2007-08-11.
  61. "Primetime Listings (February 8 - February 14)". FoxFlash. 23 Ocak 2009. 12 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2009.
  62. Ryan, Kyle (25 Mart 2009). "Matt Groening". The A.V. Club. 5 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2009.
  63. Turner, s. 28
  64. Oakley, Bill (2005). The Simpsons season 7 DVD commentary for the episode "Home Sweet Homediddly-Dum-Doodily" (DVD). 20th Century Fox.
  65. Rabin, Nathan (26 Nisan 2006). "Matt Groening: Interview". The A.V. Club. 16 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2006.
  66. Turner, s. 289–290
  67. "Geographic Names Information System Feature Query Results". US Geological Survey. 21 Haziran 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2007.
  68. Turner, s. 30
  69. Hamilton, Don (19 Temmuz 2002). "Matt Groening's Portland". Portland Tribune. 17 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2007-08-04.
  70. Turner, s. 55
  71. Turner, s. 388
  72. Turner, s. 221–222
  73. Turner, s. 223
  74. Turner, s. 56
  75. Pinsky, Mark I (1999-08-15). "The Gospel According to Homer". Orlando Sentinel.
  76. "Top titles". BBC. 4 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2007.
  77. Glionna, John M. (1999). "Danny Elfman in the L.A. Times". Danny Elfman's Music For A Darkened People. 1 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2006.
  78. Richmond, s. 90–91
  79. Leonard, Tom (17 Şubat 2009). "'The Simpsons' opening sequence changes". The Daily Telegraph. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2009.
  80. Martyn, Adrian (2000). "The Simpsons Halloween Special". BBC. 4 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Kasım 2007.
  81. Turner, s. 31
  82. Ryan, Andrew (4 Kasım 2006). "Pick of the Day: The Simpsons Treehouse of Horror XVII". The Globe and Mail. s. 12.
  83. Turner pp. 63–65
  84. Turner s. 62
  85. King, Geoff (29 Mart 2002). New Hollywood Cinema: An Introduction (İngilizce). I B Tauris & Co. ISBN 1860647502. Erişim tarihi: 18 Aralık 2007.
  86. Kaulessar, Ricardo (10 Ağustos 2005). "Joke on 'Simpsons' started in JC". Jersey City Reporter. Hudson Reporter. 18 Aralık 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2008.
  87. Brooks, James L.; Groening, Matt; Jean, Al. (2001). Commentary for "Some Enchanted Evening", in The Simpsons: The Complete ilk Season [DVD]. 20th Century Fox.
  88. Reiss, Mike. (2001). Commentary for "Moaning Lisa", in The Simpsons: The Complete ilk Season [DVD]. 20th Century Fox.
  89. Strachan, Al (10 Mart 2009). "Doh! The Simpson's sets a record by staying relevant". Vancouver Sun. 14 Mart 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2009.
  90. Burkeman, Oliver (30 Haziran 2007). "Embiggening the smallest man". The Guardian. 16 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2009.
  91. Grove, Lloyd; Morgan, Hudson (7 Aralık 2004). "'Simpsons' on Fox hunt". New York Daily News. 28 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2009.
  92. Turner s. 60
  93. Turner s. 25
  94. Turner s. 61
  95. Bahn, Christopher (26 Nisan 2006). "Beyond "D'oh!": Simpsons Quotes For Everyday Use". The A.V. Club. 16 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2006.
  96. Macintyre, Ben (11 Ağustos 2007). "Last word: Any word that embiggens the vocabulary is cromulent with me". The Times. 15 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2009.
  97. "It's in the dictionary, d'oh!". BBC News. 14 Haziran 2001. 7 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2006.
  98. Simon, Jeremy (1994-02-11). "Wisdom from The Simpsons' 'D'ohh' boy" (Interview). The Daily Northwestern.
  99. Younge, Gary (7 Temmuz 2006). "Wimps, weasels and monkeys — the US media view of 'perfidious France'". Guardian Unlimited. 3 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2006.
  100. lookup 4 Mayıs 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. via reference.com
  101. Vitti, Jon (2001). The Simpsons The Complete First Season DVD commentary for the episode "Bart the Genius" (DVD). 20th Century Fox.
  102. Liberman. Mark (29 Ocak 2004). "I, for one, welcome our new * overlords". Language Log. 24 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2009.
  103. Turner, s. 300
  104. "The British government welcomes our new insect overlords". New Scientist magazine. 13 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ekim 2007.
  105. Michael Hann (5 Mart 2007). "Meh — the word that's sweeping the internet". The Guardian. 2 Eylül 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ekim 2007.
  106. Boswell, Randy (18 Kasım 2008). "Canadian politics: The definition of 'meh'". Vancouver Sun. Canwest News Service. 6 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Kasım 2008.
  107. Alberti, s. xii.
  108. John Ortved (Ağustos 2007). "Simpson Family Values". Vanity Fair. 21 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2008.
  109. Richard Corliss (29 Temmuz 2007). "The Simpsons, Bigger and Better". TIME. 4 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2007.
  110. "The Simpsons: The world's favourite family". BBC News. 15 Şubat 2003. 23 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2006.
  111. Wallenstein, Andrew. "'Malcolm in the Middle': trite Fox fare with a first-rate time slot". Media Life Magazine. 21 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2006-07-03.
  112. Schuchardt, Richard. "Ricky Gervais Part One". DVDActive.com. 13 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2006.
  113. "TV Ratings: 1989–1990". ClassicTVHits.com. 9 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2006.
  114. Turner, s. 120–121
  115. Cassidy, John (8 Temmuz 1990). "Cartoon leads a revolt against apple-pie family — Simpsons". The Sunday Times.
  116. "Simpsons set for big screen". The Daily Telegraph. 15 Temmuz 2007. 1 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2009.
  117. Kleinfield, N.R. (29 Nisan 1990). "Cashing in on a Hot New Brand Name". The New York Times. 18 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2009.
  118. Barmash, Isador (7 Ekim 1990). "The T-Shirt Industry Sweats It Out". The New York Times. Erişim tarihi: 15 Nisan 2009.
  119. "Bart Simpson–Defiant, Saw-Topped and Cheeky—the Brat Terrible Gave Underachievers a Good Name". 34 (26). People. 1990-12-31. 6 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-04-15.
  120. Griffiths, Nick (15 Nisan 2000). "America's First Family". The Times Magazine. ss. 25, 27-28. 11 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2009.
  121. Rohter, Larry (30 Aralık 1990). "Overacheiver — and Learning to Deal With It, Man". The New York Times. Erişim tarihi: 18 Eylül 2008.
  122. Burey, Chris. (1990). ABC News report about the Bart Simpson t-shirt controversy included as an Easter Egg in The Simpsons: The Complete First Season (2001) [DVD]. 20th Century Fox.
  123. Groening, Matt; Jean, Reiss; Moore, Rich; Reiss, Mike; Vitti, Jon. (2002). Commentary for "Lisa's Substitute", in The Simpsons: The Complete Second Season [DVD]. 20th Century Fox.
  124. Brooks, James L.; Groening, Matt; Jrean, Al; Reiss, Mike; Silverman, David. (2002). Commentary for "Bart Gets an F", in The Simpsons: The Complete Eighth Season [DVD]. 20th Century Fox.
  125. Cerone, Daniel (9 Mayıs 1991). "'Simpsons' steals away Cosby viewers". Los Angeles Times. s. 4.
  126. Scott D. Pierce (18 Ekim 1990). "Don't have a cow, man! More viewers watch 'The Simpsons' than 'Cosby'!". Deseret News. s. C5.
  127. Potts, Kimberly (2006). "'The Simpsons' Best Episodes: No. 15 - 11". AOL. 1 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2009.
  128. Ted Drozdowski (1997). "Eye pleasers". The Boston Phoenix. 13 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2008-01-27.
  129. Ken Tucker (18 Mayıs 1990). "TV review: The Simpsons". Entertainment Weekly. 25 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2008-01-27.
  130. Ken Tucker (1990). "TV review: The Simpsons". Entertainment Weekly. 25 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2008-01-27.
  131. Owen, Rob (2003-01-21). "TV Notes: 'Simpsons' breaks record with contract renewal". Pittsburgh Post-Gazette. 11 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2006-12-19.
  132. "Coldplay, Silverman to guest on The Simpsons". Canadian Broadcasting Corporation. 28 Temmuz 2009. 28 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ağustos 2009.
  133. "Scooby-Doo breaks cartoon record". BBC. 25 Ekim 2004. 6 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2006.
  134. Folkard, Claire (2006). Guinness World Records 2006 (İngilizce). Bantam USA. ISBN 0553589067.
  135. Andy Vineberg (15 Kasım 2007). "Some records will last forever". PhillyBurbs.com. 5 Mart 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2007.
  136. Bill Keveney (28 Eylül 2008). "'The Simpsons' Hits a Landmark". American Broadcasting Company. 13 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2008.
  137. Wallace, Lewis (13 Ocak 2009). "Simpsons Poster Contest Will Have Fans Seeing Yellow". Wired. 1 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ocak 2009.
  138. ""Best. News. Ever. Fox renews hit animated series "The Simpsons" for two additional". FoxFlash. 26 Şubat 2009. 29 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2009.
  139. "Legacy: 20th Annual Annie Award Nominees and Winners (1992)". Annie Awards. 2 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ekim 2007.
  140. "George Foster Peabody Award Winners" (PDF). Peabody.uga.edu. 26 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2006.
  141. "The Best Of The Century". TIME. 1999-12-31. 15 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2007-06-03.
  142. Corliss, Richard (1998-06-08). "Bart Simpson". Time. 5 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2006-07-03.
  143. "The Simpsons" in the Hollywood Walk of Fame Directory 15 Nisan 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Retrieved on 2007-10-17.
  144. "100 Greatest Kids' TV Shows". Channel 4.com. 2 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Aralık 2007.
  145. "100 Greatest Cartoons". Channel 4.com. 23 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Aralık 2007.
  146. "100 Greatest TV Characters". Channel 4.com. 30 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Aralık 2007.
  147. "The 50 Greatest TV Icons". Entertainment Weekly. 9 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2007-11-15.
  148. "TV Guide's 50 Greatest TV Shows of All Time". TV Guide. 2002-05-04.
  149. "The 100 Best TV Shows of All-TIME — The Simpsons". Time. 23 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2007-01-10.
  150. Jennifer Armstrong, Whitney Pastorek, Dan Snierson, Tim Stack and Alynda Wheat (2008). "100 New TV Classics: The Top 25–1. The Simpsons". Entertainment Weekly. 16 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2008-09-14.
  151. "The 50 Greatest TV Shows of All Time–01–The Simpsons". Empire . 2008. 6 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2008.
  152. Turner, s. 131
  153. Rosenbaum, Martin (29 Haziran 2007). "Is The Simpsons still subversive?". BBC News. 25 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ağustos 2007.
  154. Freedman, Donna (2 Haziran 1990). "Is Bart a brat? Popular cartoon kid as annoying to some as he is funny to others". Anchorage Daily News.
  155. Dunne, Mike (1 Haziran 1990). "Bart Simpson: Cool dude or smart-aleck menace?". Sacramento Bee.
  156. "A Badder Bart". The Record (Bergen County). 25 Eylül 1991.
  157. Turner, s. 230–231
  158. Ortved, John (Ağustos 2007). "Simpson Family Values". Vanity Fair. 21 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ağustos 2008.
  159. Carroll, Steven (17 Mart 2009). "Cartoon family get animated on first Irish visit". The Irish Times. 17 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2009.
  160. "Simpsons apologize to Rio". BBC News. 15 Nisan 2002. 6 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2009.
  161. Brennan, Judy (3 Mart 1995). "Matt Groening's Reaction to The Critic's First Appearance on The Simpsons". Los Angeles Times. The Times Mirror Company.
  162. Richmond, Ray (4 Mart 1995). "Groening's point well-taken, but probably best made privately". Los Angeles Daily News.
  163. Wilonsky, Robert (27 Nisan 2001). "Shearer Delight". East Bay Express. 5 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2009.
  164. Remington, Bob (26 Ekim 1990). "It's The Simpsons, Man". TV Times (Calgary Herald). s. 10.
  165. Suellentrop, Chris (12 Şubat 2003). "Who turned America's best TV show into a cartoon?". Slate. 28 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2006.
  166. Weinman, Jaime J. (24 Ocak 2000). "Worst Episode Ever". Salon.com. 31 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2006.
  167. Bonné, Jon (2 Eylül 2000). "'The Simpsons' has lost its cool". MSNBC. 28 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2008.
  168. Turner, s. xiii
  169. Suellentrop, Chris (12 Şubat 2003). "The Simpsons: Who turned America's Best TV Show into a Cartoon?". Slate. 28 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mayıs 2008.
  170. Turner, s. 42
  171. Clark, Stuart (19 Ocak 2007). "Homer is where the heart is (page 4)". Hot Press. 14 Mart 2010 tarihinde kaynağından (subscription access) arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2009.
  172. Paakkinen, Jouni (6 Şubat 2003). "10 fan favorites". USA Today. 15 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2006-07-03.
  173. "15 writer favorites". USA Today. 6 Şubat 2003. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2006.
  174. Leggett, Chris (4 Ağustos 2004). "Harry Shearer". UK Teletext.
  175. Elber, Lynn (23 Ağustos 2004). "D'oh!: The Voice of Homer Is Deceivingly Deadpan". Fox News. 23 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2009.
  176. Joal Ryan (27 Eylül 2010). "The Simpsons Doesn't Exactly Gleek Out; Brothers and Sisters Really Does Jump Ahead". E! Online. Erişim tarihi: 4 Ekim 2010.
  177. Rabin, Nathan (26 Nisan 2006). "Matt Groening interview with The A.V. Club (page 3)". A.V. Club. 16 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ekim 2006.
  178. Shutt, Craig. "Sundays with the Simpsons". MSNBC. 8 Temmuz 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2009.
  179. "The Groening of America". Entertainment Weekly. 29 Mart 1991. 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2009.
  180. "Groening launches Futurama comics". The Gazette (Colorado Springs). 19 Kasım 2000. 14 Temmuz 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2009.
  181. "Simpsons search at Harper Collins". Harper Collins. 12 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2008.
  182. "Treehouse of Horror search at Harper". HarperCollins. 14 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2008.
  183. "Bart Simpson search at Harper". HarperCollins. 12 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2008.
  184. Fleming, Michael (2 Nisan 2006). "Homer going to bat in '07". Variety.com. 3 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2006.
  185. Groening, Matt; Al Jean, Mark Kirkland, David Silverman (2004). The Simpsons season 4 DVD commentary for the episode "Kamp Krusty" (DVD). 20th Century Fox.
  186. "Dozens Of 'Simpsons' Songs Bundled For 'Testify'". Billboard. 9 Şubat 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2009.
  187. "Artist Chart History — The Simpsons". Official Charts. 7 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2010.
  188. "RIAA Searchable database – Gold and Platinum". Recording Industry Association of America. Erişim tarihi: 5 Kasım 2008.
  189. "Michael Jackson Update: News From Korea, Poland And Groening". MTV. 23 Şubat 1998. 26 Nisan 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2008.
  190. Josef Adalian (1 Mart 2008). "Universal launches 'Simpsons' ride". Variety. Erişim tarihi: 23 Nisan 2007.
  191. Jane Clark (4 Nisan 2008). "Orlando unveils a few new tricks to boost bookings". USA Today. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2008.
  192. "The Simpsons Ride coming May 19th". Universal Parks & Resorts. 18 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2008.
  193. Mark Albright (29 Nisan 2008). "Universal takes new 'Simpsons' ride for a spin". St. Petersburg Times. 7 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2008.
  194. "The Simpsons Ride Fact Sheet". ThrillNetwork.com. 14 Mayıs 2008. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2008.
  195. "Mr. Burns Sucks in Real Life Too". TMZ.com. 15 Nisan 2008. 14 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2008.
  196. "Stern Pinball, Inc. Announces A Wild "Simpsons Pinball Party"". Stern Pinball, Inc. 6 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ağustos 2007.
  197. Lambert, David (19 Eylül 2004). "Chapelle's Show—S1 DVD Passes The Simpsons As #1 All-Time TV-DVD; Celebrates by Announcing Season 2!". TVshowsonDVD.com. 6 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2006.
  198. DVD release dates 29 Eylül 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. at TVShowsOnDVD.com. Erişim tarihi 7 Temmuz 2006.
  199. Bonne, Jon (7 Kasım 2003). "'Simpsons' evolves as an industry". MSNBC. 23 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2009.
  200. "7-Eleven Becomes Kwik-E-Mart for 'Simpsons Movie' Promotion". Fox News. 1 Temmuz 2007. 4 Temmuz 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2007.
  201. "Simpsons` stamps unveiled". Sify News. 2 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2009.
  202. "The Simpsons get postage stamps". BBC News. 1 Nisan 2009. 5 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2009.
  203. Szalai, George (1 Nisan 2009). "Postal Service launching 'Simpsons' stamps". The Hollywood Reporter. 28 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2009.
  204. "'Simpsons' stamps to hit post offices (d'oh!)". CNN. 9 Nisan 2009. 24 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2009.
  205. "The Simpsons stamps launched in US". Newslite. 8 Mayıs 2009. 6 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2009.

Ek okuma

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.