Suriye'de Hristiyanlık

Suriye'deki Hristiyanlar ülke nüfusun yaklaşık %10'unu oluşturmaktadır[1]. Ülkenin en büyük Hristiyan mezhepleri, Doğu Ortodoks Kilisesi (Antakya ve Tüm Doğunun Rum Ortodoks Patrikhanesi olarak bilinir)[2], Doğu Katolik Kiliselerinden biri olan Melkit Katolik Kilisesi[3], Süryani Ortodoks Kilisesi ve Ermeni Apostolik Kilisesi olarak sıralanabilir. Ayrıca Protestanlar, Doğu Asur Kilisesi ve Keldani Katolik Kilisesi üyeleri de belirli gruplar halinde yaşamlarını sürdürürler. Ülkenin kuzeyindeki Halep şehrinin Suriye'de en fazla Hristiyan nufusa sahip bölge olduğuna düşünülmektedir. Osmanlı yönetiminin son döneminde, özellikle 1840 ve 1860 yıllarında yaşanan, Hristiyanları hedef alan kanlı olaylar zincirinden sonra Suriyeli Hristiyanların büyük bir kısmı ülkeden göç etti. Tarihçi Philip Hitti'ye göre, 1899-1919 yılları arasında ABD'ye yaklaşık 900.000 Suriyeli geldi (bunların% 90'ından fazlası Hristiyandır)[4]. Bahsedilen Suriyeliler büyük ölçüde Büyük Suriyede ya da Suriye, Lübnan, Ürdün ve Filistin'i kapsayan Levant bölgesinin tamamında yaşayanları kapsamaktadır.

Suriye'de Hristiyanlık
Önemli nüfusa sahip bölgeler

Tarihçe

Hristiyanlar var oldukları günden bu yana Suriye'de gerek çoğunluk olarak gerekse azınlık olarak her zaman önemli bir güç oluşturmuşlardır. Suriye İç Savaşı öncesi verilere göre ülke nüfusun yaklaşık %10'u Hristiyanlardan oluşmaktadır[1]. 1920'de ise 1,1 milyon kişilik nüfusları ile bu oran %25 civarında idi. Bugün ise Suriye'de iç savaş başlamadan önce 2010 yılındaki sayıma göre yaklaşık 1,2 milyon Hristiyan yaşamaktadır.

Doğu Ortodoks Kilisesi
Hama'da bulunan Aziz Yorgi Katedrali

Suriye'de 700 bin inananı ile en büyük Hristiyan mezhebi, Melkite kilisesi olarak da bilinen Rum Ortodoks Kilisesi'dir (resmi olarak Antakya ve Tüm Doğunun Rum Ortodoks Patrikhanesi şeklinde adlandırılır). Melkit ismi, 5. ve 6. yüzyıldaki ayrışmadan sonra Konstantinopolis'in Doğu Roma İmparatoruna("melek") sadık kaldıkları için verilmiştir.

Oryantal Ortodoksluk

Suriye'deki geleneksel Hristiyanlık, Süryani Ortodoks Kilisesi ve ayrıca Ermeni Apostolik Kilisesi toplulukları tarafından temsil edilmektedir.

Süryani Ortodoks Kilisesi
Ana madde: Süryani Ortodoks Kilisesi

Süryani Ortodoks Kilisesi, Suriye'deki en büyük Oryantal Ortodoks Hristiyan grubudur. Süryani Ortodoks veya Yakup Kilisesi, Kalkedon tartışması üzerine, Doğu Ortodoksluğu kilisesinden ayrıldı.

Ermeni Apostolik Kilisesi
Ana madde: Suriye'deki Ermeniler

Ermeni Apostolik Kilisesi, Suriye'deki ikinci büyük Oryantal Ortodoks Hristiyan grubudur. Ermeni liturji ve doktrinine uyarlar.(monofizit değil miafizit).

Protestanlık

Ayrıca Suriye'de de Protestan bir azınlık da vardır. Protestanlık Avrupalı misyonerler tarafından yayılmıştır ve az sayıda Suriyeli Protestan mezheplerine üyedir.

Katolik Kilisesi
Halep'teki Azize Meryem Fransisken Misyonerleri Manastırı.

Doğu Katolik Kiliseleri içinde en eskisi Maronit olup, Roma ile bağları en azından on ikinci yüzyıldan kalmadır. O zamandan önceki durumları belirsizdir, bazıları 1215'e kadar Monoteist olduğunu iddia ederken, Maronit Kilisesi her zaman Roma ile birlik içinde olduğunu iddia etmektedir. Liturjileri Aramicedir (Süryanice).

Suriye'deki Hristiyanların Durumu

Şam, Aziz Petrus zamanında Hristiyanlığın ulaştığı ilk bölgelerden biriydi. Şam'da diğer yerlerden daha fazla Hristiyan vardı. Suriye ve Anadolu'yu ele geçiren Emeviler, inançlarını koruyan gayrimüslimlerin cizye ödemesi karşılığında kendi topraklarına sahip olmalarına izin verdi[5][6].

Pazar günü Suriye'de bir çalışma günü olmasına rağmen, her Pazar ayinler düzenleniyor ve Pazar sabahları kiliseye katılabilmeleri için memurlara pazar sabahları izin veriliyor. Hristiyan nüfusun yoğun olduğu bölgelerdeki okulların hafta sonu günleri Cumartesi ve Pazar günleridir, fakat resmi hafta sonu ise Cuma ve Cumartesi günlerine denk gelir.

Hristiyanlar Suriye hayatının her alanında kendini gösterir. Pavlus'un geleneklerini izleyen Suriyeli Hristiyanlar ekonomik, akademik, bilimsel, mühendislik, sanat, entelektüel yaşam, eğlence ve politikaya aktif bir katılım sağlamaktadır. Suriyeli Hristiyanların çoğu kamu sektörü ve özel sektör yöneticileri ve direktörleriyken, bazıları yerel yöneticiler, Parlamento üyeleri ve hükümetteki bakanlardır. Bazı Suriyeli Hristiyanlar Suriye'nin silahlı kuvvetlerinde memurdurlar.

Suriyeli Hristiyanlar Müslümanlardan daha kentleşmiştir. Birçoğu Halep, Hama veya Lazkiye'de ya da çevresinde yaşamaktadır. 18. yüzyılda Hristiyanlar Halep'teki Müslümanlardan nispeten daha zengindi. Suriyeli Hristiyanların İncildeki öğretilerine dayanan evlilik, boşanma ve miras gibi hukuk davalarıyla ilgilenen kendi mahkemeleri vardır.

Suriye İç Savaşı sırasında Suriyeli Hristiyanlar

Suriyeli Hristiyanlar, diğer vatandaşlar gibi Suriye İç Savaşı'ndan kötü şekilde etkilenmiştir. Suriye yasalarına göre, yetişkin yaştaki tüm Suriyeli erkekler, Hristiyanlar da dahil olmak üzere zorunlu askerlik yapmak mecburiyetindedir[7].2011'de Suriye İç Savaşı'nın patlak vermesinden bu yana, 300.000 ila 900.000 Hristiyan ülkeyi terk etti[8], ancak ordunun ülkenin büyük bölümüne hakim olmasından sonra, 2017'de istikrar yeniden sağlanmaya başladı ve bazı Hristiyanlar Suriye'ye dönmeye başladılar[9].

Önemli Hristiyanlar

Notlar


  1. Gulf/2000 Project (2018). "Syria Religious Composition 2018". Columbia University - School of International and Public Affairs. 21 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  2. Bailey, Betty Jane; Bailey, J. Martin (2003). Who Are the Christians in the Middle East?. Grand Rapids, Michigan: William B. Eerdmans. s. 191. ISBN 0-8028-1020-9.
  3. Syria 21 Eylül 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.: US State Department The July–December, 2010 International Religious Freedom Report
  4. Hitti, Philip (2005) [1924]. The Syrians in America. Gorgias Press. ISBN 1-59333-176-2.
  5. al-Jawziyyah, Ibn Qayyim (2008). Ahkam Ahl al-Dhimmah. 1. Beirut: Dar Ibn Hazm. s. 121. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2016.
  6. "Rules of Dhimmitude". Dhimmitude.org. 28 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2016..
  7. "Arşivlenmiş kopya". 8 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2020.
  8. "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 10 Ekim 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2020.
  9. "Syria: Homs Christians return to rebuild homes and lives - World Watch Monitor". 28 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2020.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.