Vittorino Veronese

Vittorino Veronese (d. 1 Mart 1910 - ö. 3 Eylül 1986), UNESCO'nun eski Genel Direktörü, İtalyan avukat[1]

Vittorino Veronese
UNESCO Genel Direktörü
Vittorino Veronese (Sağ)
Görev süresi
1958-1961
Yerine geldiği Luther Evans
Yerine gelen René Maheu

Hayatı

Vittorino Veronese, 1 Mart 1910'da Venedik, Vicenza yakınlarındaki bir kasabada doğdu. Babası bir elektrik fabrikasında teknisyen, annesi ise bir okul öğretmeniydi.[2]

Veronese, yirmi bir yaşına gelmeden önce Padua Üniversitesi'nden hukuk alanında doktora derecesi ile mezun oldu. Tezi Vatikan vatandaşlığı hakkındaydı. Mezun olduktan sonra bir müddet avukatlık yaptı, ardından sosyoloji ve eğitim alanlarında kariyer yapmaya başladı. Roma'daki Angelicum Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü'nde sosyoloji eğitmeni oldu.

Veronese, Mussolini yönetimi altındaki harekete katılmadı. Giovanni Battista Montini'nin, gelecekteki 6.Papa Paul'un yönetimini destekledi.1939'da, Veronese, Montini tarafından Roma'ya davet edildi ve İtalya Katolik Hareketi'ne bağlı Movimento Laureati'nin (Katolik Üniversite Mezunları Derneği) genel sekreterliği pozisyonuna atandı. Görevi komünistleri savaş sonrası hükümetlerden kovmaktı. Aynı yıl yedi çocuğu olduğu Maria Patriarca ile evlendi.[3]

İtalya'da faşizmin çöküşünden sonra, Veronese İtalyan Katolik Hareketi'nin başkanı olarak atandı. Bu sıfatla, gençlik için “Premi Roma” Vakfının Yönetim Kurulu üyesi, İtalya'daki Mülteci Entelektüel Derneği Başkanı, İtalyan Merkezi Kredi Enstitüsü Başkanı, dahil olmak üzere birçok önemli rolü üstlendi.[4]

Vittorino Veronese, 1952'de Papa Pius XII tarafından İtalyan Katolik Hareketi Başkanı görevinden alındı.[3]

UNESCO

İtalya Katolik Hareketi'nin tanınmış bir üyesi olan Veronese, 1948'den sonra UNESCO'nun çalışmalarına aktif olarak katıldı. 1952'den 1956'ya kadar UNESCO'nun yönetim kurulunda temsilci olarak görev yaptı. 1958 yılında UNESCO Genel Direktörü olarak atandı. UNESCO Genel Direktörü olarak Vittorino Veronese, üye ülkelerin 1960 yılında Eğitimde Ayrımcılığa Karşı Paris Sözleşmesini imzalamasına öncülük etti.[5]

Ayrıca 1960 yılında, 19 yeni bağımsız Afrika ülkesine (Burkina Faso, Çad, Gambiya ve Nijerya dahil) üyelik verildi. Yeni Afrika üye ülkeleri içinde, 15-25 Mayıs 1961'de düzenlenen Afrika Eğitim Bakanları Addis Ababa Konferansı sırasında “cehaletin ortadan kaldırılmasına” özel bir vurgu yapıldı. Bu, Afrikalı liderler tarafından düzenlenen ilk eğitim konferansıydı.[6]

Vittorino Veronese, bir önceki direktör, Luther H. Evans'ın sosyo-kültürel liderliğini takip etti ve gelişmekte olan ülkelerde 37 eğitim programının başlatılmasını desteklemek için Evans'ın önerdiği özel fonu başlattı.

1961 yılında sağlık sorunları nedeniyle UNESCO'daki görevinden ayrıldı.

UNESCO sonrası

Veronese, 1961'de UNESCO Genel Direktörlüğü görevinden istifa etti ve hastalıklar nedeniyle gösterdiği Roma'ya döndü. Veronese, 1976'da emekli olana kadar Banco di Roma(Roma Bankası)'nın başına geçti.[3]

1967'de Veronese, Quebec'teki Université Laval tarafından fahri hukuk doktorası ile ödüllendirildi. 1967'de Papalık Adalet ve Barış Komisyonu'nun bir üyesiydi ve burada Barış Sorunları ve Uluslararası Topluluk Çalışma Komitesi'ne başkanlık etti. Mart 1972'de Kutsal Konsey'in Hukukçular Koleji üyeliğine atandı.[7]

1986'daki ölümüne kadar yardım girişimlerinde ve uluslararası barış hareketinde gönüllü olmaya devam etti.

1986 yılında 76 yaşında yaşamını kaybetti.

Kaynakça
  1. https://plus.google.com/+UNESCO (14 Kasım 2017). "UNESCO's former Directors-General". UNESCO (İngilizce). 5 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2020.
  2. Sewell, James Patrick,. UNESCO and world politics : engaging in international relations. Princeton, New Jersey. ISBN 978-1-4008-7106-3. OCLC 905863064.
  3. Encyclopedia of modern Christian politics. Domenico, Roy Palmer., Hanley, Mark Y. Westport, Conn.: Greenwood Press. 2006. ISBN 0-313-33889-2. OCLC 69013379.
  4. "L'OSSERVATORE ROMANO". www.vatican.va. 31 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2020.
  5. "Convention against Discrimination in Education". portal.unesco.org. 12 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2020.
  6. Lake, Gashaw Weyneshet (1981). The Addis Ababa Conference : (Thesis tez) (İngilizce).
  7. "Fahri Doktora Listesi". 13 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2020.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.