Wilhelm Keitel
Wilhelm Bodewin Johann Gustav Keitel, (22 Eylül 1882, Helmscherode, Almanya - 16 Ekim 1946, Nürnberg, Almanya) Alman subay. 1938'den 1945'e kadar Alman ordusunun genelkurmay başkanlığını yaptı. 1940'tan itibaren (feldmareşal) rütbesi ile Alman ordusunun en yüksek rütbeli subayı olarak Adolf Hitler'in en yakın çalışma arkadaşlarından biri oldu. II. Dünya Savaşı sonunda Nürnberg Mahkemeleri'nde "baş savaş suçlusu" olarak yargılanan 24 kişi ile birlikte hakkındaki 4 iddianın hepsinden "suçlu" bulundu ve "idam cezası"na mahkûm edildi. 16 Ekim 1946 tarihinde, 9 mahkûm ile birlikte Nürnberg'te asılarak idam edildi.
Wilhelm Keitel | |
---|---|
Wilhelm Keitel, 1942 | |
Takma adı | Lakai-tel |
Doğum |
22 Eylül 1882 Helmscherode, Bad Gandersheim, Aşağı Saksonya |
Ölüm |
16 Ekim 1946 (64 yaşında) Nürnberg, Bavyera |
Bağlılığı |
|
Hizmet dalı | Wehrmacht |
Hizmet yılları | 1901-1945 |
Rütbesi | Generalfeldmarschall |
Komuta ettiği | OKW Başkanı |
Savaşları/Çatışmaları |
I. Dünya Savaşı II. Dünya Savaşı |
Madalyaları | |
İmza | |
|
En büyük oğlu Karl-Heinz Keitel de Waffen-SS'de bir tümen komutanı olarak görev aldı. Nazilerin Sovyet savaş esirlerine karşı işledikleri suçlar kapsamında çok sayıda kişinin yargısız infaz yoluyla öldürülmesini emreden Barbarossa Kararnamesi, Wilhelm Keitel tarafından imzalanmıştı.
İlk yılları
Wilhelm Keitel, orta sınıf bir toprak sahibi Carl Keitel ile hanımı Apollonia Vissering'in oğlu olarak Brunswick Dükalığı'nda Bad Gandersheim'de doğdu. Göttingen'de eğitimini tamamladıktan sonra 6. Aşağı-Sakson Topçu Alayına katılarak ve askerî öğrenci olarak 1901 yılında orduya girdi. 1909 yılında zengin bir toprak sahibinin kızı olan Lisa Fontaine ile evlendi. Çiftin altı çocukları oldu, birisi bebek iken öldü.
I. Dünya Savaşı'nda
Wilhelm Keitel, I. Dünya Savaşı sırasında 46. Topçu Alayı'nda Batı Cephesi'nde görev yaptı ve savaşa kurmay subay olarak katıldı. Yüzbaşılığa terfi etti ve daha sonra Deniz Kuvvetleri'nde karargâh subayı oldu. Eylül 1914 yılında, Flanders Savaşı'nda bir şarapnel ile sağ kolundan yaralandı. Keitel yaralarının iyileşmesinden sonra 1915 başlarında Alman genelkurmayına tayin oldu.
Savaşlar arası dönem
I. Dünya Savaşı bittikten sonra yeni oluşturulan Reichswehr'e katıldı ve Polonya sınırında organize olan Freikorps sınır koruma birimlerinde görev yaptı. Keitel ayrıca bir tümende kurmay subay olarak görev aldı ve daha sonra iki yıl boyunca Hanover Süvari Okulu'nda öğretmenlik yaptı. 1923'te binbaşı oldu. 1924 yılında genelkurmaya hizmet veren savunma bakanlığına transfer oldu. Yakın zamanda örgütsel bölüm başkanlığına terfi etti. 1929'da Reich Savunma Bakanlığı'nda Yarbay, 1930'da Ordu Örgütlenme Dairesi Şefi, 1931'de albay oldu. 1932 yılının sonbaharında bir kalp krizi geçirdi. 1933 yılında Nasyonal Sosyalistler'in iktidara gelmesinden sonra bu görevini korudu. Weimar Cumhuriyeti döneminde (1919-1933) çeşitli yönetim görevlerinde bulundu. 1934'te tümgeneral ve Bremen VI. Piyade Komutanı oldu.
1935'te Werner von Fritsch'in önerisi ile korgeneralliğe terfi etti ve savaş bakanlığı düzeyinde bir görev olan Silahlı Kuvvetler Dairesi Kurmay Başkanlığına getirildi. 1937'de topçu generali oldu. 1938'de ise orgeneralliğe yükseltilerek, Hitler'in askeri işleri tek elden yönetmek için oluşturduğu Silahlı Kuvvetler Yüksek Komutanlığı Başkanlığı'na yükseltildi. Bu etkin görev Keitel'i Almanya'nın savaş bakanı yaptı ve buna göre Hitler'in Kabinesine atandı. Yakında zamanda OKW görevinden sonra yakın arkadaşı Walter von Brauchitsch, onu başkomutan olarak atanması için Hitler'i ikna etti.
Ekim 1938 yılında kısa bir dönem için Sudetenland'ın Askeri Valisi oldu. Şubat 1939 yılında Keitel yine genelkurmay başkanı oldu ve II. Dünya Savaşı'nın sonuna kadar bu görevi sürdürdü.
II. Dünya Savaşı
Keitel II. Dünya Savaşı sırasında, batı ve doğu cephelerinde Alman ordusunun komutanlarından biriydi. Her ikisinde de Hitler'in karşısında geri adım attı ve Hitler'e istifasını sundu fakat Hitler reddetti.
1940 yılında Fransa Seferi'nden sonra, diğer bazı generaller ile birlikte mareşalliğe terfi etti. Keitel, Fransa ile yapılan ateşkesin ardından, Fransızlara önerilen teslim koşullarını hazırladı. Şövalyelik nişânı ile ödüllendirildi.
30 Nisan 1945'te Hitler'in intiharından sonra Keitel, Büyük Amiral Karl Dönitz'in başkanlığında kısa ömürlü Flensburg Hükûmeti'nin bir üyesi olarak kaldı. Almanya 7 Mayıs 1945'te kayıtsız şartsız teslim olduğunda, teslim antlaşmasını Almanya adına kendi eliyle attı.
Mahkemesi ve idamı
Wilhelm Keitel'in teslim anlaşmasından dört gün sonra Flensburg hükümetinin geri kalanı ile birlikte tutuklandı. Uluslararası Askeri Mahkeme'de yargılandı. Barışa karşı suç işlemek için komplo kurmak; saldırı savaşları başlatmak ve yürütmek, savaş Planlaması; savaş suçları ve insanlığa karşı suçlardan suçlu bulundu. Ayrıca savaş tutsaklarını kurşuna dizme emri vermekten ve uluslararası hukuk kurallarını çiğneyen başka eylemlerden dolayı da suçlu bulundu ve ölüm cezasına çarptırıldı. Keitel, Müttefikler mangası tarafından kurşuna dizilerek öldürülmek istedi fakat isteği reddedildi. Bunun yerine 16 Ekim 1946 tarihinde asılarak idam edildi. İdamı Amerikan Ordusu'ndan cellat John C. Woods[1][2][3] tarafından gerçekleştirildi. Vücudu, Ostfriedhof (Münih) de yakıldı ve külleri İsar nehrine döküldü.[4][5][6]
Özel hayatı
Keitel'in en küçük oğlu Hans-Georg Keitel, 1940'taki Fransa Seferi sırasında kalçasından kötü bir şekilde yaralandı. 1941'te Sovyet uçak saldırısıyla önceki gün yaralandıktan sonra bir sahra hastanesinde 18 Temmuz 1941 tarihinde öldü. Hans, Bad Gandersheim'de aile mezarına gömüldü. Babasının külleri Amerikalılar tarafından satın alındı ve amcası Bodewin Keitel ile yan yana gömüldü.
Diğer oğlu Binbaşı Ernst-Wilhelm Keitel, İkinci Dünya Savaşı'nın sonunda Sovyetler tarafından ele geçirildi. Ocak 1956 tarihinde serbest bırakıldı ve Almanya'ya evine döndü.
Keitel, Aralık 1941 yılında Moskova yakınlarındaki yenilgiden sonra, diğer pek çok generaller gibi, bir günah keçisi olarak hareket etmek zorunda kaldı. İlerleyen günlerde intihar etmeyi düşünürken, yakın arkadaşı Orgeneral Alfred Jodl'un ikna etmesi ile bu düşüncesinden vazgeçti.
Kaynakça
- "TIME Magazine, 28 October 1946, p. 34". 13 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2016.
- Kingsbury Smith: The Execution of Nazi War Criminals 21 Eylül 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Eyewitness Report.
- TURLEY, Mark. From Nuremberg to Nineveh
- Thomas Darnstädt (2005), "Ein Glücksfall der Geschichte", Der Spiegel, 13 September (14), s. 128, 7 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 20 Eylül 2016
- Manvell 2011, s. 393.
- Overy 2001, s. 205.
- Wilhelm Keitel İngilizce Wikipedia maddesi
- Hitler Kitabı Sh:409, Yazarlar: Henrik Eberle / Matthias Uhl (ed.)
Wikimedia Commons'ta Wilhelm Keitel ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur.