Akıllı güç

Uluslararası ilişkilerde akıllı güç terimi, sert güç ile yumuşak güç stratejilerinin birleşimini ifade eder. Stratejik ve Uluslararası Araştırmalar Merkezi tarafından “güçlü bir ordunun gerekliliğinin altını çizen bir yaklaşım olarak tanımlanır ancak aynı zamanda kişinin etkisini genişletmek ve eyleminin meşruiyetini sağlamak için her seviyedeki ittifaklara, ortaklıklara ve kurumlara büyük yatırımlar yapar”.[1]

Clinton yönetimi altındaki eski Uluslararası Güvenlik İşleri Savunma Bakan Yardımcısı ve akıllı güç stratejisi üzerine çeşitli kitapların yazarı olan Joseph Nye, bugün dış politikadaki en etkili stratejilerin sert ve yumuşak güç kaynaklarının bir karışımını gerektirdiğini öne sürüyor. Belirli bir durumda sadece sert güç veya sadece yumuşak güç kullanmak genellikle yetersiz olacaktır.[2] Nye, terörizmle mücadelenin akıllı güç stratejisi gerektirdiğini savunarak terör örneğini kullanıyor. Taliban hükümetinin kalplerini ve zihinlerini değiştirmek için sadece yumuşak güç kaynaklarının kullanılmasının etkisiz olacağını ve sert bir güç bileşeni gerektirdiğini tavsiye ediyor. Bununla birlikte, ana akım Müslüman dünyası ile ilişkilerin geliştirilmesinde yumuşak güç kaynakları gereklidir ve sert güç kullanımı zararlı etkilere neden olacaktır.

Chester A. Crocker'a göre, akıllı güç "diplomasi, ikna, kapasite geliştirme ve iktidar ve etkinin maliyet etkin ve politik ve sosyal meşruiyete sahip biçimlerde stratejik kullanımını içerir" – esasen hem askeri gücün hem de her türlü diplomasinin katılımı.[3]

Köken
Joseph Nye'nin " yumuşak güç" kavramını anlatan kitabı

"Akıllı güç" teriminin kökeni tartışılıyor ve hem Suzanne Nossel hem de Joseph Nye'ye atfedildi .

Clinton yönetimi sırasında Birleşmiş Milletler Büyük elçisi Holbrooke Milletvekili Suzanne Nossel, 2004 yılında Dışişleri'de "Akıllı Güç: Liberal Enternasyonalizmi Geri Kazanmak" başlıklı bir makalede bu terimin ödüllendirilmesiyle ödüllendirildi.[4] CNN'deki makalesinde, Trump yönetimini, hem yumuşak gücü hem de akıllı gücü ihmal eden "tünel vizyonu" dış politikası nedeniyle eleştirdi. Yazar: "Trump, Joseph Nye'nin Amerikan toplumunun ve yurt dışındaki karakterin çekici yönlerini yansıtmaktan kaynaklanan 'yumuşak güç' olarak adlandırdığı şeyin marka değerinden habersiz görünüyor. Aynı zamanda kendi 'akıllı güç' kavramım ya da diplomasiden yardıma, özel sektör katılımına, askeri müdahaleye kadar çok çeşitli araçlara katılma zorunluluğuna kayıtsız kalıyor. ” [5]

Ancak Joseph Nye, akıllı gücün 2003 yılında “yumuşak gücün tek başına etkili dış politika üretebileceği yanlış algısına karşı koymak” için tanıttığı bir terim olduğunu iddia ediyor.[6] Terim, Bush yönetiminin sert güce dayalı dış politikasına bir alternatif olarak adlandırıldı. Nye, akıllı güç stratejisinin, sert veya yumuşak gücün belirli bir durumda daha etkili olup olmayacağına bağlı olarak sert ve yumuşak gücü birleştirme yeteneğini ifade ettiğini belirtir. Birçok durumun yumuşak güç gerektirdiğini belirtir; ancak, örneğin Kuzey Kore'nin nükleer silah programını durdurmada sert güç yumuşak güçten daha etkili olabilir.[7] Financial Times'ın deyimiyle, "ABD, barışı kazanmak için, savaşı kazanmak için sert güç kullanmada olduğu kadar yumuşak güç kullanma konusunda da fazla beceri göstermelidir." [8] Akıllı güç çok taraflılığı ele alır ve dış politikayı geliştirir.

Nye, yirmi birinci yüzyılda ABD için başarılı bir akıllı güç anlatımı, güç maksimizasyonu veya hegemonyanın korunması üzerine takıntılı olmayacağını savunuyor. Daha ziyade, yeni güç yayılımı bağlamında ve “geri kalanların yükselmesi” bağlamında kaynakları başarılı stratejilerle birleştirmenin yollarını bulacaktır. ” [9] Başarılı bir akıllı güç stratejisi aşağıdaki sorulara cevap verecektir:

  1. Hangi hedefler veya sonuçlar tercih edilir? [10]
  2. Hangi kaynaklar mevcut ve hangi bağlamlarda mevcut?
  3. Etkilenme girişimi hedeflerinin konumları ve tercihleri nelerdir?
  4. Hangi tür güç davranışlarının başarılı olması muhtemeldir? [11]
  5. Başarı olasılığı nedir?

Tarih

Birleşik Krallık

Pax Britannica (1815-1914) döneminden bu yana Birleşik Krallık, uluslararası ilişkilerde bir etki ve baskı kombinasyonu kullanmıştır.[12]

Amerika Birleşik Devletleri

Akıllı güç terimi son 10 yılda ortaya çıktı, ancak akıllı güç kavramı Amerika Birleşik Devletleri tarihinde çok daha eski bir kökene sahip ve bugün uluslararası ilişkilerde popüler bir kavram.

1901: Başkan Theodore Roosevelt şöyle diyor: "<i>Yumuşak konuş ve büyük bir sopa taşı</i>."

1948: Amerika Birleşik Devletleri, Smith-Mundt Yasası'nın yetkisi altında, Sovyetler Birliği'nin yayılmasıyla mücadele etmek için dünya çapında yayın, mübadele ve bilgi de dahil olmak üzere barış zamanında yumuşak güç programları başlattı.

1991: Soğuk Savaş'ın sona ermesi, sert ve yumuşak gücün birleşimi sonucunda düşen Berlin Duvarı'nın yıkılmasıyla belirlendi. Soğuk Savaş boyunca Sovyet saldırganlığını caydırmak için sert güç kullanıldı ve komünizme olan inancı aşındırmak için yumuşak güç kullanıldı. Joseph Nye, "Berlin Duvarı nihayet çöktüğünde, topçu barajıyla değil, komünizme olan inancını kaybedenler tarafından kullanılan çekiçler ve buldozerler tarafından yıkıldı." [13]

2004: Joseph S. Nye "Yumuşak Güç: Dünya Politikasında Başarıya Giden Araçlar" kitabında "akıllı güç" terimini tanıttı. "Akıllı güç ne sert ne de yumuşaktır. Her ikisi de" diye yazıyor.[14] "Dışişleri" makalesinde, analist Suzanne Nossel "akıllı güç" terimini kullanıyor. Nossel'e göre, "Akıllı güç, ABD'nin kendi elinin her zaman en iyi aracı olmadığını bilmek anlamına gelir: ABD'nin çıkarları, ABD hedefleri adına başkalarını dahil ederek daha da geliştirilir." [4]

2007: 11 Eylül ve Irak'taki savaşın ışığında, Bush yönetimi sert bir güç stratejisine çok fazla önem verdiği için eleştirildi. Bu sert güç stratejisine karşı çıkmak için, Stratejik ve Uluslararası Çalışmalar Merkezi, akıllı güç kavramını ABD dış politikasının geleceğine 9/11 ışığında ve Irak savaşı.[1] Rapor ABD için beş kritik odak alanını tanımlamaktadır:

Rapora göre, bu beş hedef akıllı bir dış politika oluşturuyor ve Amerika Birleşik Devletlerinin "bir iyi ajan olarak Amerikan üstünlüğü" hedefine ulaşmasına yardımcı olacak

2009: Stratejik ve Uluslararası Araştırmalar Merkezi, uluslararası yayınlarda akıllı güç kavramını ele almak için ikinci bir "Yeni Çok Taraflılığa Yatırım" raporunu yayınladı. Bu rapor Birleşmiş Milletleri ABD'nin akıllı gücünün bir aracı olarak ele aldı. ABD, BM ile işbirliği yaparak 21. yüzyılda uluslararası toplumda çok taraflılığın yeniden canlandırılmasına öncülük edebilir.[15]

2009: Obama yönetimi altında akıllı güç, dış politika stratejisinin temel prensibi haline geldi. Hillary Clinton tarafından 13 Ocak 2009 tarihli Senato onayı duruşması sırasında Dışişleri Bakanı olarak basite indirgendi:

Akıllı güç denilen şeyi kullanmalıyız --- elimizdeki tüm araçlar --- diplomatik, ekonomik, askeri, politik, yasal ve kültürel - her biri için doğru aracı veya araç kombinasyonunu seçmek durum. Akıllı güçle, diplomasi dış politikanın öncüsü olacak.[16]

Suzanne Nossel ve Joseph Nye, Clinton'un akıllı gücü teşvik etmesini desteklediler, çünkü ABD dış politikasında akıllı güç kullanımını yaygınlaştıracaktır.[17] Bu popülerleşmeye, terimin daha sık kullanımı eşlik ediyor ve David Ignatius bunu "sert ve yumuşak arasındaki güç türünü ifade etmek için kullanılan aşırı ve sönük bir ifade" olarak tanımlıyor.[18]

2010: "Sivil Gücüyle Liderlik" başlıklı "İlk Dörtlü Diplomasi ve Kalkınma İncelemesi (QDDR)", sivil liderlik yoluyla akıllı bir güç stratejisinin uygulanması çağrısında bulundu.[19]

2011: Obama'nın "2011 Mayıs Orta Doğu ve Kuzey Afrika Konuşması", dış politika doktrininin üçüncü ayağı olarak savunma ve diplomasinin yanı sıra kalkınmayı da içeren akıllı bir güç stratejisi çağrısında bulundu.[20]

Günümüzdeki uygulama

Birleşik Krallık

İngiltere hükumeti 2015 Stratejik Savunma ve Güvenlik İncelemesi, sert güç ve yumuşak güç stratejilerinin bir kombinasyonuna dayanıyordu.[21][22][23][24][25] Sergei ve Yulia Skripal'ın 2018'deki Zehirlenmesinin ardından Ulusal Güvenlik İncelemesi, İngiliz istihbarat teşkilatları, İngiliz Silahlı Kuvvetleri, dış ilişkiler ve İngiltere düşmanlarını yenmek için ekonomik hususları birleştirecek bir "füzyon doktrini" tanımladı.[26][27]

Amerika Birleşik Devletleri

Son yıllarda, bazı bilim adamları akıllı gücü yumuşak güçten daha fazla ayırmaya çalışmış, aynı zamanda geniş bir akıllı güç felsefesinin bir parçası olarak askeri duruş ve diğer devletçilik araçlarını da dahil etmişlerdir. George W. Bush yönetimi sırasında bir Dışişleri Bakanlığı yetkilisi Christian Whiton, ABD'nin Soğuk Savaş'tan Kültürel Özgürlük Kongresi gibi CIA destekli programlar da dahil olmak üzere siyasi nüfuz faaliyetlerini hatırlattı ve bunlar Çin, İran ve İslamcılar.[28]

Akıllı güç uygulamasındaki zorluklar

CACI tarafından desteklenen bir sempozyum olan "Bugünün ABD'deki Asimetrik Tehdidiyle Mücadele ve Küresel Güvenlik"e göre, etkili bir akıllı güç stratejisi, teorik olarak akıllı güçten pratikte akıllı güce geçişte birçok zorlukla karşı karşıyadır. Günümüzde akıllı güç uygulamak, siber güvenlikten terörizme kadar asimetrik tehditler ortamında çalıştığı için büyük zorluk gerektirir. Bu tehditler dinamik bir uluslararası ortamda var ve akıllı güç stratejisinin uygulanmasına bir başka zorluk daha ekliyor. Dinamik bir uluslararası ortamda ortaya çıkan asimetrik tehditleri etkin bir şekilde ele almak için sempozyumda aşağıdaki faktörlerin ele alınması önerilmektedir:

Hukukun üstünlüğü, örgütsel engeller, akıllı gücün finansmanı ve stratejik iletişim.[29]

Hukuksal çerçeve

ABD hem akıllı hem de uluslararası düzeyde akıllı güç yaklaşımları uygulamak için akıllı güç yeteneklerinin kullanımı için yasal bir çerçeve geliştirmelidir. Bununla birlikte, akıllı güç için yasal bir temel geliştirmek, genellikle zor olan bu asimetrik tehditlerin açık bir konseptini gerektirir. Örneğin siber alan son derece belirsiz bir kavram sunuyor. Dolayısıyla, meydan okuma, yasal bir çerçeve oluşturmadan önce asimetrik tehditleri kavramsallaştırmak olacaktır.[29]

Örgütsel engeller

Ajanslardaki örgütsel başarısızlıklar nedeniyle akıllı güç yaklaşımlarının teşvik edilememesi, başarılı akıllı güç uygulamasına bir engel daha oluşturmaktadır. Ajanslar genellikle akıllı güç kullanmak için uygun yetkiye veya kaynaklara sahip değildir. Akıllı güce uzun vadeli sürdürülebilirlik vermenin tek yolu bu örgütsel başarısızlıkları ele almak ve sert ve yumuşak güç kaynaklarının koordinasyonunu ve erişilebilirliğini teşvik etmektir.[29]

Akıllı gücü finanse etme

Devam eden mali krizle birlikte, finansal kaynaklara duyulan korkunç ihtiyaç, akıllı gücün uygulanmasında kritik bir engel oluşturmaktadır. Sekreter Gates'e göre, 'ulusal güvenlik sivil enstrümanlarına - diplomasi, stratejik iletişim, dış yardım, sivil eylem ve ekonomik yeniden yapılanma ve kalkınma gibi harcamalarda çarpıcı bir artışa ihtiyaç var. ” Akıllı gücü başarılı bir şekilde uygulamak için ABD bütçesinin yeniden dengelenmesi gerekiyor, böylece askeri olmayan dışişleri programları daha fazla fon alıyor. Bununla birlikte, savunma harcamalarından ödün vermek, karşı dirençle karşılanacak.[29]

Stratejik iletişim

Rapora göre "algı asimetrileri" stratejik iletişimin önündeki en büyük engeldir. Uzun vadeli bir akıllı güç stratejisi, bu tehditlerin doğasını tartışarak ve akıllı güç stratejisini kullanarak eylem için bir dava oluşturarak olumsuz algıları azaltacaktır. Raporda, stratejik iletişim kampanyamızın ana temasının, demokratik bir ulus olarak değerlerimizde ve ulusumuzun bugün karşı karşıya olduğu tehditlerin doğasında ulusumuzun eğitimi olması gerektiği belirtiliyor.[29]

Akıllı güç aracı olarak Birleşmiş Milletler

ABD'deki akıllı güç stratejistlerinin hizmetindeki tüm araçlardan uzmanlar BM'nin en kritik olanı olduğunu öne sürüyor. Stratejik ve Uluslararası Araştırmalar Merkezi Ocak 2009'da Birleşmiş Milletler'in ABD akıllı güç stratejisinin bir aracı olarak rolünü ana hatlarıyla ortaya koymak için Yeni Çok Taraflılığa Yatırım Yapmak başlıklı bir rapor yayınladı.[15] Rapor, gittikçe çok kutuplu bir dünyada BM'nin modası geçmiş olarak atılamayacağını ve ulusumuzun karşı karşıya olduğu yeni çok taraflılık hakkında stratejik düşünmenin temel bir aracı olarak görülmesi gerektiğini gösteriyor. Etkili bir akıllı güç stratejisi, ABD ve BM'nin çıkarlarını uyumlu hale getirecek, böylece barış ve güvenlik, iklim değişikliği, küresel sağlık ve insani operasyonlara yönelik tehditleri etkili bir şekilde ele alacaktır.

Akıllı güce küresel bakış açıları

ABD-Çin ilişkileri
Ana madde: Amerika Birleşik Devletleri-Çin ilişkileri

Dışişleri Bakanı Hillary Clinton'un Kasım 2011'de açıkladığı gibi, ABD dikkatini Asya-Pasifik bölgesine kaydırmaya başlayacak ve ABD ile Çin arasındaki stratejik ilişkiyi bölgedeki uluslararası ilişkilerin geleceğini belirlemede büyük önem taşıyacak. . "ABD-Çin İlişkilerinde Akıllı Güç" konulu Stratejik ve Uluslararası Araştırmalar Merkezi, akıllı güç stratejisi aracılığıyla ABD ile Çin arasında işbirliğine dayalı stratejik bir ilişki kurmaya yönelik öneriler sunuyor.[30] ABD ve Çin, tek taraflı eyleme güvenmek yerine, akıllı güç kaynaklarını birleştirerek küresel iyiliği teşvik etmeli ve bölgenin barış ve güvenliğini artırmalıdır. Raporda aşağıdaki politika hedefleri önerilmektedir: agresif bir katılım gündemi uygulamak, enerji ve iklim konusunda bir eylem gündemi başlatmak ve finans ve ekonomi hakkında yeni bir diyalog başlatmak. Genel olarak, raporda ABD-Çin ilişkilerinin Çin'in siyah-beyaz görüşü iyi huylu veya düşmanca değil, daha ziyade küresel ve küreselleşmeyi teşvik ederken ABD ve bölgenin çıkarlarına hizmet etmek için gerekli bir ortak olarak sürdürülmesi gerektiği ileri sürülüyor.

ABD-Türkiye İlişkileri
Ana madde: Amerika Birleşik Devletleri-Türkiye ilişkileri

Obama yönetimi, bölgesel yumuşak güç olarak artan liderlik rolü nedeniyle Orta doğu ve özellikle Türkiye ile ilişkilerde akıllı güç stratejisinin önemini sürekli vurgulamaktadır.[31] Sadece İslami bir demokratik ulus değil, aynı zamanda NATO'nun tek Müslüman üyesi olarak, Türkiye'nin bölgedeki kaldıraçları diğer uluslara da ayak izlerini takip etmeleri için ilham verebilir. Türkiye ile işbirliğine dayalı bir ilişki kurarak ve akıllı güç yoluyla yanlış anlaşılmaları netleştirmek için çalışarak, sonunda Doğu ile Batı arasında bir köprü haline gelebilir. ABD-Türkiye ilişkilerine akıllı bir güç yaklaşımı, Türkiye'nin bölgedeki liderlik rolünü genişletecek ve NATO'ya stratejik önemini artıracaktır.

Akıllı gücü çevreleyen tartışmalar

Akıllı güç stratejisine karşı dönüşümcü diplomasi

Bush'un Dışişleri Bakanı Condoleezza Rice, Bush'un demokrasiyi sert bir güce dayalı bir strateji ile destekleme politikasını belirtmek için " Dönüşümcü Diplomasi " terimini kullandı.[32] "Dönüşümcü diplomasi" duruma göre sert ve yumuşak güç kaynakları kullanan "akıllı güç" ile çelişmektedir. Obama yönetiminin dış politikası, savunma ve diplomasi arasında bir denge kurmaya çalışan akıllı güç stratejisine dayanıyordu.

Amerikan emperyalizminin bir aracı olarak akıllı güç

Boston Globe ile bir röportajda, mülakatçı Anna Mundow, Joseph Nye'yi akıllı gücün Amerikan emperyalizminin dostça yüzü olduğu eleştirisi üzerine sorular .[33] Aynı şekilde Bush doktrini de, Amerikan gücünün dünyanın geri kalanıyla ortaklıklar üzerindeki gücüne odaklanarak "emperyalist" olduğu için eleştirildi. Joseph Nye, eleştirinin genellikle akıllı güç teorisinin yanlış anlaşılmasından kaynaklandığını belirterek akıllı gücü savunur. Nye, teoriyi sadece Amerika Birleşik Devletleri'ne değil, her büyüklükteki ülkeye uygulamak için tasarladı. Bilgi çağı ve 11 Eylül sonrası dünya bağlamında iktidar hakkında daha karmaşık bir düşünme yöntemi olması gerekiyordu.19 Başkan Obama, ABD liderliği vizyonunu "bir patronun ruhu değil, bir eş." [34]

Akıllı gücün etkisiz kullanımı

Ken Adelman, "Çok Akıllı Olmayan Güç" başlıklı bir makalede, ABD yardımı ile Amerika'nın yurt dışındaki olayları olumlu yönde etkileme yeteneği arasında bir ilişki olmadığını savunuyor.[35] Mısır ve Pakistan gibi en çok dış yardım alan ulusların, Amerikan dış yardım alan veya daha az dış yardım alan ülkelerden daha fazla Amerikan değerleri ile uyumlu olmadığını belirtiyor. Genel olarak, dış yardım ve değişim programları gibi akıllı güç araçlarını Amerikan ulusal çıkarlarına ulaşmada etkisiz olduğu için eleştirmektedir.

Eski kurumları ve ittifakları sorgulamak

ABD stratejisinde akıllı gücün uygulanmasında, Akıllı Güç çalışmasının yazarı Ted Galen Carpenter, ABD gibi NATO gibi eski ittifakları sorgulayamadığı için dış politikasını eleştiriyor.[36] Carpenter, müdahaleci dış politikayı onaylamamasını dile getirerek, "Amerika'nın küresel polis ve küresel sosyal hizmetçi bir arada olması gerekmiyor ve olması gerekmiyor." Antika olmayan kurumları kullanmak yerine ABD, Amerikan dış politikasının geleceği için yeni bir vizyona varmada bazı ittifakları yeniden düşünmelidir. Carpenter, Amerika'nın iç çıkarlarının akıllı güç yoluyla küresel çıkarlar lehine feda edileceğinden korkuyor. Esasen, ABD akıllı güç stratejileri tarafından savunulan müdahaleci dış politikalar iç özgürlükleri azaltmaktadır.

Ayrıca bakınız

Kaynakça
  1. "CSIS Commission on Smart Power: A Smarter, More Secure America" (PDF). Center for Strategic and International Studies. 25 Ekim 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2012.
  2. "Joseph Nye on Smart Power". Harvard University Kennedy School. 13 Aralık 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2012.
  3. Leashing the Dogs of War: Conflict Management in a Divided World. US Institute of Peace Press. 2007. s. 13. ISBN 978-1-929223-97-8.
  4. "Smart Power". Foreign Affairs. 11 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2012.
  5. "Arşivlenmiş kopya". 15 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.
  6. "Get Smart: Combining Hard and Soft Power". Foreign Affairs. 17 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2012.
  7. "Wielding Smart Power in World Affairs". Boston Globe. Erişim tarihi: 12 Nisan 2012.
  8. Nye, Joseph. Soft Power: The Means to Success in World Politics (New York: Public Affairs, 2004).
  9. The Future of Power. New York: PublicAffairs. 2011. ss. 207-208. ISBN 9781586488925.
  10. The Future of Power. New York: PublicAffairs. 2011. s. 208. ISBN 9781586488925.
  11. The Future of Power. New York: Public Affairs. 2011. s. 209. ISBN 9781586488925.
  12. Soft power, hard power, and the Pax Americana. Taylor & Francis. 2009. ss. 204-8. ISBN 0415545331. 3 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.
  13. "Get Smart: Combining Hard and Soft Power". Foreign Affairs. 17 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.
  14. Soft Power: The Means to Success in World Politics. New York: Public Affairs. 2004. ss. 32.
  15. "Investing in a New Multilateralism" (PDF). Center for Strategic and International Studies. 8 Kasım 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2012.
  16. "Clinton: Use "Smart Power" in Diplomacy". CBSNews. 14 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2012.
  17. "How Soft Power got Smart". The New York Times. 24 Temmuz 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2012.
  18. Ignatius, David (19 Haziran 2014). "In 'Hard Choices,' Hillary Clinton opens up about world leaders and what she got right". Washington Post. 22 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.
  19. "First Quadrennial Diplomacy and Development Review: Leading through Civilian Power". Department of State. 21 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2012.
  20. "Obama's Speech on the Middle East and North Africa". Council on Foreign Relations. 24 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2012.
  21. "National Security Strategy and Strategic Defence and Security Review 2015" (PDF). HM Government. Kasım 2015. 24 Kasım 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2015.
  22. "The 2015 Strategic Defence and Security Review and its Implications". Gresham College. 27 Ekim 2015. 30 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2016.
  23. "Strategic Defence and Security Review — Motion to Take Note". TheyWorkForYou. 3 Aralık 2015. 18 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2016.
  24. "Shadow defence secretary Vernon Coaker to call for 2015 review to focus more on long-term strategy and 'smart power'". The Guardian. 24 Mart 2014. 24 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2016.
  25. "Smart power in defence". Ministry of Defence. 13 Mart 2012. 18 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2016.
  26. "Security boost over Russia threat and terror". BBC News (İngilizce). 28 Mart 2018. Erişim tarihi: 28 Mart 2018.
  27. McCann (27 Mart 2018). "Britain to launch counter-propaganda war against Russia as Theresa May unveils 'Fusion Doctrine' defence plan". The Telegraph (İngilizce). Erişim tarihi: 28 Mart 2018.
  28. "Warfare of Ideas'". The Weekly Standard. 27 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mayıs 2014.
  29. "Dealing with Today's Asymmetric Threat to U.S. and Global Security" (PDF). CACI. 10 Kasım 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2012.
  30. "Smart Power Relations in U.S.-China Relations" (PDF). Center for Strategic and International Studies. 8 Ocak 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2012.
  31. "Smart Power and U.S. Turkish Relations" (PDF). Expert Advisory Group (EAG). 9 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2012.
  32. "Obama's Foreign Policy: Between Pragmatic Realism and Smart Diplomacy" (PDF). 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2012.
  33. "Wielding "Smart Power" in World Affairs". Boston Globe. 2 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2012.
  34. "Obama's Foreign Policy: Between Pragmatic Realism and Smart Policy?" (PDF). 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2012.
  35. "Not-So-Smart Power". Boston Globe. 12 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2012.
  36. "A Prudent Foreign Policy". Freedom Daily. 13 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2012.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.