Cezayir-i Bahr-i Sefid Eyaleti

Cezayir-i Bahr-i Sefid Eyaleti veya Cezayir-i Bahr-i Sefid Beylerbeyliği, 16. yüzyılda kurulan Osmanlı Devleti eyaleti.

Eyâlet-i Cezi'ir-i Bahr-i Sefid
Osmanlı İmparatorluğu Eyaleti
←
 
←
 
←
1535–1864 →
 
→
 
→
 
→
Cezayir-i Bahr-i Sefid Eyaleti harita üzerinde
Cezayir-i Bahr-i Sefid Eyaleti (1609)
Merkez Gelibolu[1]
Tarih
 - Kuruluş 1535
 - Kaldırılış 1864
Yüzölçümü
 - c. 1860 25.458 km2 (9.829 sq mi)
Nüfus
 - c. 1860 700.000 
     Yoğunluk 27,5 /km2  (71,2 /sq mi)
Bugün parçası Türkiye
Yunanistan
Kıbrıs
Mısır

1534/1535 yılında Rumeli Beylerbeyliği ve Anadolu Beylerbeyliği topraklarından bazı sancakların alınmasıyla kurulan eyaletin 1550 yılındaki kayıtlardaki sancakları; Gelibolu, Eğriboz, Karlieli, İnebahtı, Rodos ve Midilli şeklindedir. Merkezi Gelibolu olan eyalet daha sonraları yeni fetihler ve idari gereksinimler nedeniyle büyümüş ve eyalete yeni sancaklar bağlanmıştır. 16. yüzyıl sonlarına doğru Sakız ve Cezair (On İki Ada) sancakları da eyalete dahil edildi[2]..

17. yüzyılda eyaletin sancakları; Gelibolu, Eğriboz, Karliili, İnebahtı, Rodos, Midilli, Sakız, Nakşa, Sigla (İzmir, Urla, Çeşme, Ayasuluk, Çine, Balat kazaları), Mehdiyye, Kocaeli, Mezistre, Biga, Sigacık olarak görülmektedir. 1670-1703 yılları arasında Kıbrıs adası da eyalet sınırları içerisinde yer almıştır.

1867 yılında Cezayir-i Bahr-i Sefid Eyaleti kaldırılmış yerine Cezayir-i Bahr-i Sefid Vilayeti kurulmuştur. Yeni vilayet ilk başlarda Rodos, Biga, Sakız, İstanköy, Midilli ve Kıbrıs sancaklarından oluşurken, merkezi ilk başlarda Kale-i Sultaniye (Çanakkale) kazasıydı. Daha sonra Biga, 1878'de de Kıbrıs'ın bu eyaletten ayrılmasıyla dört sancaktan oluşan bir vilayet konumunda bulunmuştur. Lozan Antlaşması'na kadar mevcudiyetini sürdüren eyaletin merkezi 1876 yılından itibaren Rodos olmuştur.

Sancakları
17. yüzyılda sancakları:[3]
  1. Gelibolu Sancağı
  2. Ağriboz Sancağı
  3. Karlıeli Sancağı
  4. İnebahtı Sancağı
  5. Rodos Sancağı
  6. Midilli Sancağı
  7. Biga Sancağı
  8. Kocaeli Sancağı
  9. İzmit
  10. İzmir
 1688'den 1702 sancakları :[4]
  1. Gelibolu sancağı
  2. Rodos sancağı
  3. Değirmenilk ve Mesentûri Sancağı (Milos)
  4. Andıra sancağı (Andros)
  5. Senturin Sancağı (Santorini)
  6. Nakşa Berre Sancağı (Naxos)
  7. Limni Sancağı
  8. Kavala Sancağı
  9. Midilli Sancağı
  10. Sakız sancağı
  11. Mezistre Sancağı
  12. İnebahtı Sancağı
  13. İskenderiyye Sancağı
  14. Dimyad Sancağı (Damietta) with Reşîd (Reşid)
 1717 ve 1730 yıllarında:[4]
  1. Gelibolu Sancağı (Gelibolu)
  2. Kavala Sancağı (Kavala)
  3. Ağrıboz Sancağı (Negropont)
  4. İnebahtı Sancağı (Naupactus)
  5. Sığla Sancağı ya da Suğla (Ayasuluğ)
  6. Kocaeli Sancağı (İzmit)
  7. Karlıeli Sancağı
 1731 ile 1740 yıllarında:[4]
  1. Gelibolu Sancağı (Gelibolu)
  2. Değirmenlik ve Mesentûri Sancağı (Milos)
  3. Sığla (Suğla) Sancağı (Ayasuluğ)
  4. Karlıeli Sancağı (Acarnania)
  5. Senturin Sancağı (Santorini)
  6. Nakşa Berre Sancağı (Naxos)
  7. Kavala Sancağı (Kavala)
  8. Ağriboz Sancağı (Negropont)
  9. İnebahtı Sancağı (Naupactus)
  10. Mora Sancağı (Nafplion, muhassıllık)
  11. Mezistre Sancağı (Mystras)
  12. Kocaeli Sancağı (İzmit)

Kaynakça
  1. Macgregor, John. Commercial Statistics: A Digest of the Productive Resources, Commercial Legislation, Customs Tariffs, Navigation, Port, and Quarantine Laws, and Charges, Shipping, Imports and Exports, and the Monies, Weights, and Measures of All Nations. Including All British Commercial Treaties with Foreign States 2 ed., Vol. II, p. 12. Whittaker and Co. (London), 1850. Accessed 10 September 2011.
  2. Ünal, A.,A., XVI. ve XVII. YÜZYILLARDA CEZAYİR-İ BAHR-İ SEFİD (AKDENİZ-EGE ADALARI) YA DA KAPDAN PAŞA EYALETİ., Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı:12, Sayfa:251-261 Yılː 2002. URL:http://sbedergi.erciyes.edu.tr/sayi_12/sayi_12_16_a_a_unal_251_261.pdf. Erişim: 2017-02-23
  3. Çelebi, Evliya. Trans. by von Hammer, Joseph. Narrative of travels in Europe, Asia, and Africa in the seventeenth century, Vol. 1, p. 91. Parbury, Allen, & Co. (London), 1834. Accessed 10 Sept 2011.
  4. Orhan Kılıç, XVII. Yüzyılın İlk Yarısında Osmanlı Devleti'nin Eyalet ve Sancak Teşkilatlanması, Osmanlı, Cilt 6: Teşkilât, Yeni Türkiye Yayınları, p. 104. (Ankara) 1999. ISBN 975-6782-09-9. (Türkçe)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.