Çıldır Eyaleti
Çıldır Eyaleti veya Çıldır Beylerbeyliği (Osmanlıca: ایالت چلدر , "Eyalet-i Çıldır"), tarihsel Gürcistan’ın güneybatı kesiminde, 16. yüzyılın sonlarına doğru kurulan Osmanlı eyaletidir. Yaklaşık olarak günümüzde Gürcistan’ın Acara Özerk Cumhuriyeti’nin bir bölümü ile Samtshe-Cavaheti bölgesini, Türkiye’de Artvin, Ardahan illeri ile Erzurum ilinin bir kısmını kapsamaktadır. 1578-1628 arasında Çıldır, 1628-1829 arasında Ahısha ve 1829-1845 arasında Oltu Çıldır Eyaleti’nin idari merkezleriydi.
|
Çıldır Eyaleti, Gürcü atabeglerin devleti olan Samtshe-Saatabago prensliği topraklarının ele geçirilmesiyle kurulmuş ve bu eyaletin yöneticiliğine, Müslüman olmaları şartıyla bu prensliği yöneten Cakeli Hanedanı'ndan kişiler atanmıştır.[1]
Tarihçe
Samtshe kalıcı bir şekilde Osmanlı bölgesi (Çıldır Eyaleti olarak) haline gelen tek Gürcü prensliği idi.[2] Bölge Sohoista Savaşı'ndan sonraki seksen yıl içinde kademe kademe imparatorluğa katılmıştır.[2]
Osmanlılar Ahıska bölgesini Safevi Hanedanı'nın vasal devleti olan Guria Prensliği'nden almıştır. 1578 yılında eyalet kurulduğunda eski Gürcü prensi Manuçar'ı (İslamı kabul etmesinden sonra Mustafa ismini aldı) ilk bey olarak atadılar.[3] 1625 yılından itibaren 18. yüzyılın ortalarına dek bütün eyalet istisnalar dışında babadan oğula bölgeyi idare etmiş Müslüman olan Samtshe atabeglerinin soydan gelen mülkleriydi.[2][3]
Çıldır Eyâleti ilk kurulduğunda Arpalı, İmirhev, Pertekrek, Ardanuç, Çeçerek, Aspinze ve Ude sancaklarından oluşurken, 1582’de de Livane Sancağı'da eyalete bağlandı. Sınır bölgesinde olmasından dolayı yapılan savaşlarla eyalet bazen büyüdüğü gibi bazen de küçüldüğünden sancak sayısı da değişmekteydi. Eyaletin merkezi de bazen Çıldır bazen de Ahısha olmuştur. 1592 yılı kayıtlarına göre Çıldır eyaleti; Ahısha, Altunkale, Osıkha, Çeçerek, Aspinze, Hırtıs, Ahalkalak ve Poshov (Posof) olmak üzere 8 sancağa sahipken, 1595'te Ahısha, Bedre, Osıkha, Hırtıs, Ahalkalak ve Poshov sancaklarına sahipti[4].
1631-32 kayıtlarına göre eyalet; Ahısha, Acara, Acara-i Süflâ, Acara-i Ulyâ, Altunkale, Ardanuç, Asentuşah, Emirhoy, Beterek, Hacerek, Hartos, Livâne, Mahcil (Macahel), Penek ve Şavşat sancaklarından oluşmaktaydı[5].
Osmanlı-Safevi savaşı sırasında eyalete bağlı Ahısha 1635 yılında Safevilerin eline geçerken, sancakların çoğuda tahribata uğradı. 1639 yılında imzalanan Kasr-ı Şirin Antlaşması ile Ahısha, yeniden Osmanlı topraklarına katıldı. 17. yüzyıl ortalarında eyalet; Ahısha, Ardahan-ı Büzürg, Oltu, Ardanuç, Penek, Hırtıs, Çeçerek, Poshov, Macahel, Acara, Ahalkalak, Livâne, Şavşat ve Pertekrek sancaklarından oluşmaktaydı[4].
1717-1730 Osmanlı kayıtlarında eyalet Acara, Acara-i Süflâ, Acara-i Ulyâ, Altunkale, Ahalkalak, Ardahan-ı Büzürk, Ardanuç, Astere, Astaha, Çıldır, Emirhoy, Hacerek, Hartus, Keskim, Macahel, Nısf-ı Livane, Pertek, Pertekrek, Penek, Poshov ve Şavşat'tan oluşan 22 sancağı bulunmaktaydı.
1828–29 Osmanlı-Rus harbinde Ahısha ve Ahalkalak, Ruslar'ın eline geçmiş ve Edirne Antlaşması ile Ruslar'ın hakimiyeti tanınmıştır. Tanzimat Fermanı sonrasında yeniden idari düzenleme neticesinde 1867 tarihinde sancak haline getirilerek eyalet statüsü kaldırıldı. Merkezi Oltu kazası olan Çıldır sancağı da Erzurum Eyaleti'ne bağlandı.
Sancakları
1582'de eyaletin sancakları:
- Arpalı Sancağı
- İmirhev Sancağı
- Pertekrek Sancağı
- Ardanuç Sancağı
- Çeçerek Sancağı
- Aspinze Sancağı
- Ude Sancağı
- Livane Sancağı
1592 yılı kayıtlarına göre eyaletin sancakları;
- Ahısha Sancağı
- Altunkale Sancağı
- Osıkha Sancağı
- Çeçerek Sancağı
- Aspinze Sancağı
- Hırtıs Sancağı
- Ahalkalak Sancağı
- Poshov Sancağı
1631/32'de eyaletin sancakları:
- Acara Sancağı
- Acara-i Süflâ Sancağı
- Acara-i Ulyâ Sancağı
- Altunkale Sancağı
- Ardanuç Sancağı
- Asentuşah Sancağı
- Emirhoy Sancağı
- Beterek Sancağı
- Haçerek Sancağı
- Hartos Sancağı
- Livane Sancağı
- Mahcil Sancağı
- Penek Sancağı
- Şavşat Sancağı
1682-1702 yılları arasında eyaletin sancakları;
- Acara Sancağı
- Acara-i Süflâ Sancağı
- Acara-i Ulyâ Sancağı
- Altunkale Sancağı
- Ahalkalak Sancağı
- Ardahan-ı Büzürk Sancağı
- Ardanuç Sancağı
- Astere Sancağı
- Astıha Sancağı
- Çıldır Sancağı
- Emirhoy (İmirhev?)Sancağı
- Haçerek Sancağı
- Hartos Sancağı
- Keskim Sancağı
- Mahcil Sancağı
- Nısf-ı Livane Sancağı
- Nısf-ı Livane ve Pertek Sancağı
- Oltu Sancağı
- Pertekrek Sancağı
- Penek Sancağı
- Poshov Sancağı
- Şavşat Sancağı
1722-1730 yılları arasında eyaletin sancakları;
- Acara Sancağı
- Acara-i Süflâ Sancağı
- Acara-i Ulyâ Sancağı
- Altunkale Sancağı
- Ardahan-ı Büzürk Sancağı
- Ardanuç Sancağı
- Aspinza Sancağı
- Haçerek Sancağı
- Hartos Sancağı
- Emirhoy Sancağı
- Mahcil Sancağı
- Mamervân Sancağı
- Nısf-ı Livane Sancağı
- Nısf-ı Livane ve Pertek Sancağı
- Oltu Sancağı
- Penek Sancağı
- Poshov Sancağı
- Şavşat Sancağı
- Pertekrek Sancağı
Kaynakça
- Tao-Klarceti - Tarih ve Kültür Araştırmaları, (Editörler) Buba Kudava ve Goça Saitidze, Tiflis, 2018, s. 175, ISBN 9789941478734.
- D. E. Pitcher (1972). An Historical Geography of the Ottoman Empire: From Earliest Times to the End of the Sixteenth Century. Brill Archive. s. 140. GGKEY:4CFA3RCNXRP. 4 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2013.
- Gábor Ágoston; Bruce Alan Masters (1 Ocak 2009). Encyclopedia of the Ottoman Empire. Infobase Publishing. s. 141. ISBN 978-1-4381-1025-7. 4 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2013.
- Emecen, F., "Çıldır Eyaleti". Diyanet İslam Ansiklopedisi, Cilt:8, Sayfa:300-301, İstanbul 1993. URL:http://www.tdvia.org/dia/ayrmetin.php?idno=080300 27 Eylül 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Erişim: 2016-09-25
- İnbaşı, M., "XVIII. Yüzyılın İkinci Yarısında Çıldır Eyaleti ve İdarecileri". Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt:7, Sayı:1, Erzurum 2006. URL:http://e-dergi.atauni.edu.tr/ataunisosbil/article/viewFile/1020000308/1020000303 27 Eylül 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Erişim: 2016-09-25