Hacılar Höyük

Hacılar Höyük, Burdur İl merkezinin 26–27 km güneybatısında yer alan bir höyüktür. Toroslar'ın kuzeye uzanan sırtları arasında oluşmuş bir vadide bulunmakta olup batısında Koca Çay akmaktadır.[2]

Başlığın diğer anlamları için Hacılar (anlam ayrımı) sayfasına bakınız.
Arkeolojik Höyük
Adı: Hacılar Höyük
il: Burdur
İlçe: Merkez
Köy: Hacılar
Türü: Höyük
Tahribat:
Tescil durumu: Tescilli[1]
Tescil No ve derece: 766 / 1
Tescil tarihi: 23.05.1990
Araştırma yöntemi Kazı

Kazılar

Höyükteki kazılar 1957-60 yıllarında İngiliz Arkeoloji Enstitüsü tarafından, James Mellaart başkanlığında yapılmıştır.[2] Daha sonra 1985 ve 1986 yıllarında İstanbul Üniversitesi adına Prof. Dr. Refik Duru başkanlığında ve Prof. Dr. Gülsün Umurtak'ın da katıldığı sınırlı ölçüde kazılar yapılmıştır.[3]

Tabakalanma

Kazılarda höyükte üç ana kültür evresinde 12 tabaka belirlenmiştir. En üstten başlamak üzere I. – V. tabakalar Erken Kalkolitik Çağ, VI. – IX. tabakalar Geç Neolitik Çağ ve Mellaart, ana toprağın hemen üzerinde yer alan en eski yerleşimin Çanak Çömleksiz Neolitik Çağ yerleşimi olduğu belirtmektedir.[2] Bununla birlikte Prof. Dr. Refik Duru başkanlığında yapılan kazılarda, bu tabakanın Çanak Çömlekli Neolitik Çağ'a, dolayısıyla Erken Neolitik Çağ'a tarihlendirilmesi gerektiği öne sürülmüştür.[4]

Buluntular

II. tabaka MÖ 6. binyılın ikinci yarısına tarihlenmektedir. Dörtgen bir yerleşmedir ve yaklaşık 2 bin metrekarelik bir alana yayılmaktadır. Yerleşimin etrafı taş temelsiz kalın bir kerpiç savunma duvarları ile çevrilidir. Duvarın kuzeyinde taş temelli iki kule vardır. Bu iki kulenin arasında, yerleşmenin ana girişi olan bir kapı mevcuttur. Surla çevrili bu yerleşmede farklı bölümlenme görülür. Batı kesiminde evler bulunur. Merkezde, iki yanında avluların yer aldığı çömlek işlikleri vardır. Doğuda ise günlük yaşamın sürdürüldüğü bölüm bulunur. Evler, biri giriş, diğer esas oda olmak üzere iki odalıdır ve iki katlı oldukları düşünülmektedir. Ana odada bir ocak bulunmaktadır. Kutsal mekan olarak kullanılan yapı bir ana oda, giriş odası, hemen batısında küçük bir mekan, dışta bir küçük avlu ile çakıl taşlarıyla döşeli bir başka mekandan oluşur. Giriş odasında bir ocak ve ekmek fırını bulunmaktadır. Yerleşmenin güney avlusunun ahır olarak kullanıldığı ileri sürülmektedir.[2]

Hacılar IIA'nın yangınla tahribinden sonra kurulan Hacılar I yerleşmesi kültürde belirgin bir değişmeyi göstermektedir. Bu durum, farklı bir topluluğun gelip yerleştiği şeklinde yorumlanmaktadır. Bu yeni gelenler yangın tahribatını temizlerken I. – V. tabakalarda ağır tahribata neden oldukları görülmektedir. Bu yeni yerleşme, tek taş temel üzerine 3 metre kalınlıkta kerpiç duvarlarla inşa edilmiş ve girişi güneydoğudan olan bir kaledir. Tabanlar kilden olup üzerinde hazır izleri görülmektedir. Evlerde kapı bulunamamış olması nedeniyle girişlerin tavandan olduğu düşünülmektedir. Mekanların büyük kısmı depo ve kiler olarak kullanılmış görüldüğünden, bunların üstünde hafif malzemeden yapılmış bir ikinci katın olduğu varsayılmaktadır. Öte yandan yaşanan bir yangın sonucu alt kat mekanlarında kül, üst kattan düşen eşyalar, yıkıntı ve yanmış çocuk iskeletlerinden oluşan yaklaşık 2 metre kalınlıkta bir dolgunun varlığı da bu varsayımı desteklemektedir.[2]

Höyükteki en önemli buluntulardan biri de arkeolojik yayınlarda "Hacılar tipi" olarak geçen kadın biçimindeki kaplardır.[5] Hacılar'da bulunan "ayrışık kaplar"dan bazıları kuş,[6] oturur ve başını geri çevirmiş durumda betimlene bir geyik biçimli kaptır.[7]

Hacılar Höyük seramik çanak çömleği genel olarak elde yapılmış, krem zemin üzerine kahverengi bezemeli çanak çömleklerdir. Oval ağızlı kaseler, küre gövdeli çömlekler, büyücek vazolar, dikdörtgen çanaklar, küpler ve testiler, genel mal türleridir.[8]

Yerleşmenin, Erken Kalkolitik Çağ sonunda, dış saldırılar altında terk edildiği ileri sürülmektedir.[9]

Ayrıca bakınız

Dış bağlantılar

Kaynakça
  1. "TAY – Yerleşme Ayrıntıları". 28 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2012.
  2. "TAY – Yerleşme Dönem Ayrıntıları". 3 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2012.
  3. Kültür ve Turizm Bakanlığı
  4. Burdur Kültür ve Turizm Müdürlüğü
  5. Prof. Dr. Gülsün Umurtak, Anadolu'nun Batı Bölgelerinde ve Trakya'da Tunç Çağları Öncesi Yerleşmelerde Bulunmuş Olan Ayrışık Kaplar Sh.: 479
  6. Gülsün Umurtak, Sh.: 481 - (Levha 3/2)
  7. Gülsün Umurtak, Sh.: 484 – (Levha 4/1)
  8. "Anadolu Uygarlıkları". 5 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2012.
  9. Mellaart, J. (1958).“Excavations at Hacilar. First Preliminary Report”, Anatolian Studies 8, 127-156; Mellaart, J. (1959). “Excavations at Hacilar. Second Preliminary Report, 1958”, Anatolian Studies 9, 51-65; Mellaart, J. (1960). “Excavations at Hacilar. Third Preliminary Report 1959”, Anatolian Studies 10, 83-104; Mellaart, J. (1960). “Excavations at Hacilar-1959”, Türk Arkeoloji Dergisi 10/1, 67-68, Ankara.; Mellaart, J. (1961). “Excavations at Hacilar. Fourth Preliminary Report 1960”, Anatolian Studies 11, 39-75; Mellaart, J. (1970). Excavations at Hacilar I-II, Edinburg; Duru, R.(1996).“Göller Bölgesi’nde Neolitik Köyden Kasabaya Geçiş”, Tarihten Günümüze Anadolu’da Konut ve Yerleşme, 54-55; Yakar, J.(1997). “Hacılar”, The Oxford Encyclopedia of Archaeology in the Near East 1, 448-449;<o:p></o:p> Harmankaya S.-O.Tanındı- M. Özbaşaran (1998). Türkiye Arkeolojik Yerleşmeleri-III (TAY), Kalkolitik, İstanbul (Hacılar Başlığı)<o:p></o:p>
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.