Juan Ramón Jiménez
Juan Ramón Jiménez (d. 24 Aralık 1881, Moguer, Endülüs - ö. 29 Mayıs 1958, Porto Riko) İspanyol şair. Başlıca yapıtları arasında "Yeni Evlenmiş Şairin Güncesi", "Menekşe'nin ruhları", "Sonsuzluklar" ve "Birlik" sayılır. 1956' da Nobel Edebiyat Ödülü 'ne layık görüldü.[1]
| Juan Ramón Jiménez | |
|---|---|
 Juan Ramon Jimenez portresi, Joaquin Sorolla tarafından | |
| Doğum |
Juan Ramón Jiménez Mantecón 24 Aralık 1881 Moguer, İspanya |
| Ölüm |
29 Mayıs 1958 (76 yaşında) Santurce, Porto Riko |
| Meslek | Şair |
| Milliyet | İspanyol |
| Tür | Şiir |
| Önemli ödülleri |
 Nobel Edebiyat Ödülü (1956) |
|
| |
| İmza |
 |
|
| |
Yaşamı
Juan Ramón Jiménez 23 Aralık 1881’ de Ribera de Moquer caddesi 2 numarada dünyaya gelmiştir. Şarap ticaretinin başarılı ismi Rioja/Nestares’li Víctor Jiménez ve Purificación Mantecón López-Parejo’nun oğluydu. Ailesi 1887 yılında ‘’Yeni Cadde’’deki eski bir eve taşındı ve ilk ve ortaöğrenimini ‘’ San José İlk ve Ortaöğretim Okulu’’nda tamamladı.
1891 yılında Huelva’daki La Rábida’ Lisesi’ ndeki ilköğretim sınavını üstün başarı derecesiyle geçti. 1893 yılında ‘’San Luis Gonzaga del Puerto de Santa María’’ Lisesinde okudu ve sanat bölümünden mezun oldu. 1896 yılında yeteneği olduğunu düşünerek ressam olmak için Sevilla’ya taşındı. Orada ‘’Sevilla Derneği Kütüphanesi’’ni düzenli olarak ziyaret etmeye başladı. İlk eserlerini düzyazı ve şiir türlerinde yazdı. Sevilla ve Huelva’nın çeşitli gazete ve dergileriyle çalışmaya başladı.
1900 yılında Madrid’e taşındı ve ilk ders kitapları Ninfeas ve Almas de Violeta’yı yayınladı. İlk aşkı, şiirlerinin Beyaz Gelin’i Blanca Hernández Pinzón idi,fakat aniden şair bir Don Juan’a dönüştü; Editörü, yazarın ‘’Libros de Amor ‘’(1911-1912) isimli kitabındaki 104 şiirinde bekar, evli kadınlarla, bir kızın Kuzey Amerikalı annesiyle, babasının ölümünden sonra depresyonun üstesinden gelen bir psikiyatristin eşiyle, ve hatta rahibelerle olan maceralarını kaleme aldığını yazıyordu.
1905 yılında ailesinden kalan ekonomik sıkıntılardan dolayı doğduğu köyüne geri döndü. Bu dönem en iyi edebi eserlerini ürettiği dönemdir.
Madrid’de Gregorio Martínez Sierra ve María Lejárraga sayesinde zarif ve kültürlü Kuzey Amerikalı, zengin İspanyol Antonio Muriedas Manrique de Lara ile evli olan Luisa Grimm ile tanışır. Juan Ramón Jiménez, Luisa Grimm’e aşık olur ve 1907-1912 yılları arasında duygusal bir ilişkileri olur. Büyük bir şiir aşığı olan Grimm, Jiménez’e özellikle de o zamanlarda İspanya’da çok az tanınan Romantizm yazarlarının birçok İngilizce şiir kitabını sunar.
Ölümü
İspanya İç Savaşı sırasında ülkeden ayrılıp Porto Riko'ya gitti. 1958 yılında orada öldü.[1]
Yapıtları
- 1900 - Almas de violeta
- 1903 - Arias Tristes
- 1908 - Elejías puras
- 1907 - Baladas de primavera
- 1911 - La soledad sonora
- 1917 - Diario de un poeta recién casado
- 1917 - Sonetos esprituales
- 1917 - Platero y yo
- 1918 - Eternidades
- 1919 - Piedra y cielo
- 1923 - Belleza
- 1942 - Españoles de tres mundos
- 1949 - Animal de fondo
Kaynakça
Otorite kontrolü  |
|
|---|