Kelbecer Rayonu


Kelbecer Rayonu (Azerbaycan Türkçesi: Çay üstündə qala=nehir üzerinde kale anlamında), Azerbaycan'da rayon olarak adlandırılan birinci derece idari bölümlerden birisidir. 8 Ağustos 1930 tarihinde rayon statüsü almıştır. 1992 senesinde Azerbaycan parlamentosunun kararıyla eski Ağdere (Mardakert) rayonunun 20 köyü Kelbecer rayonuna katılmıştır.

Kelbecer Rayonu
Rayonun Azerbaycan'daki konumu
[[Dosya:{{{arma}}}|75px]]
Arma
Merkez Kelbecer
Başkan boş
Alan 3054[1] (km2)
Nüfus 53962
Nüfus yoğunluğu (kişi/km2)
Plaka kodu 32
Telefon kodu 237
Posta kodu AZ 3200

Statü

4 Nisan 1993 tarihinde Ermenistan Silahlı Kuvvetleri'nin desteğindeki[2] Ermeni güçler tarafından işgal edilmiştir. Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi'nin 30 Nisan 1993 tarihli 822 sayılı kararında tüm işgal kuvvetlerinin çekilmesi talep edilmiştir.[3] Günümüzde bu rayonun doğu kesimi uluslararası alanda tanınmayan[4], de facto Dağlık Karabağ Cumhuriyeti'nin Mardakert İli'nin bir parçası, batı kesimini ise Şaumyan İli'nin bir parçası olarak yönetilmektedir.

Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin, Azerbaycan Cumhurbaşkanı İlham Aliyev ve Ermenistan Başbakanı Nikol Paşinyan'ın imzaladığı ve 27 Eylül 2020'de başlayan Dağlık Karabağ savaşını sona erdiren anlaşmasına göre, Ermeni kuvvetleri Kelbecer rayonunun büyük bir kısmından 15 Kasım 2020 tarihine dek geri çekilecek ve bölge Azerbaycan'a iade edilmiştir.[5][6]

Nüfus

Karabağ Savaşı'ndan önce nüfusunun %98'ini Azeriler oluşturmuştur. İşgalin sonuncunda rayonun 53.962 kişi[7] tamamen sürgün edilmiştir.[8] Azerbaycan'ın işgal edilmiş diğer rayonları gibi, Kelbecer rayonunda geçici yerleşimlerde faaliyetini devam ettiriyor. 1 Ocak 2007 tarhinde Kelbecer rayonunun mülteci nüfusu 74.885 kişidir[1].

Maden suyu

Kelbecer metal doğal kaynakları ve maden sularıyla tanınyor. "İstisu" maden su kaynağı Kelbecer'de yerleşir ve SSCB'de bilinen turizm merkezlerinden biri olmuştur.

Not
  1. "Azerbaycan Cumhuriyeti Devlet Statistik Komitesi". 14 Kasım 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2009.
  2. Ambrosio, Thomas (2001). Irredentism: Ethnic Conflict and International Politics (İngilizce). Greenwood Publishing Group. s. 150. ISBN 0-275-97260-7, ISBN 978-0-275-97260-8. 14 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2009. Convincing evidence points also to the direct engagement of Armenian (from the Republic of Armenia) armed forces in the fighting, and to their continued regular stationing in Karabagh
  3. "Security Council Resolution 822: Armenia-Azerbaijan" (PDF). United Nations. 30 Nisan 1993. 15 Ocak 2009 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. The Security Council demands the cessation of all hostilities and hostile acts with a view to establishing a durable cease-fire, as well as immediate withdrawal of all occupying forces from the Kelbajar district and other recently occupied areas of Azerbaijan.
  4. "Arşivlenmiş kopya". 13 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2009.
  5. "Обнародован текст заявления Алиева, Пашиняна и Путина о прекращении войны в Карабахе". www.kommersant.ru (Rusça). 10 Kasım 2020. 9 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2020.
  6. "Dağlık Karabağ anlaşması sonrası Türkiye'nin rolü ne olacak?". BBC News Türkçe. Erişim tarihi: 12 Kasım 2020.
  7. "Azerbaycan Cumhuriyeti Devlet Statistik Komitesi". 14 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2009.
  8. "İnternational Crisis Group" (PDF). 1 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2009.

Ayrıca bakınız
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.