Azeriler

Azeriler, Azerbaycan Türkleri[31][32] ya da Azerbaycanlılar,[33][34] Kafkasya ve İran platosu arasındaki geniş arazide yaşayan bir Türk halkı.[35] En büyük nüfusu İran Azerileri oluşturur.[36]

Azerbaycan Türkleri
Azərbaycanlılar
آذربایجان تورک لری , آذربایجانلی‌لار ,آذری‌لر
Önemli nüfusa sahip bölgeler
 İran 23.500 000 - 30.000.000[1][2][3][4]
 Azerbaycan 10.000.000 (2019)[5]
 Türkiye 800.000-3.000.000[6][6][7][7]
 Rusya 2.500.000 (2009)[8]
 Irak 800.000 (2016) - 1.500.000[9]
 ABD 400.000 - 1.000.000[10][11][12]
 Gürcistan 233.178[13]
 Ukrayna 546.000 (2011)[14]
 Almanya 400.000 (2011)
 Kanada 174.000 (2010)[15]
 Kazakistan 90.000 (2010)[16]
 Danimarka 56.000 (2010)[17]
 Türkmenistan 36.586 (1995)[18]
 Hollanda 20.000 (2010)[19]
 Avusturya 20.000 (2010)[20]
 Avustralya 8.300 (2010)[21]
 Estonya 3.000 (2010)[22]
Diller
Azerice
Din
Çoğunluk Şii İslam; azınlık Sünni İslam, Yahudilik,[23][24] Bahâîlik,[25][26][27] dinsizlik,[28] Hristiyanlık[29][30]

1813'te Gülistan Antlaşması ve 1828'de Türkmençay Antlaşması ile Aras Nehri'nin kuzeyi Rus İmparatorluğu'nun egemenliği altına girmiş ve Azerileri ikiye bölünmüştür. Bu uluslararası sınırın her iki tarafında yaşamalarına rağmen Azeriler tek bir etnik gruptur.[37] Azerice, Türk dil ailesinin Oğuz grubuna ait bir dildir ve aynı aileden olan Türkmence, Kaşkayca ve Türkiye Türkçesi (Irak Türkmenleri tarafından konuşulan şive dahil olmak üzere) ile karşılıklı anlaşılabilirliğe sahiptir.[38] Azerbaycan'daki Azeriler genellikle daha ılıman, İran'dakiler ise daha dindar Müslümandırlar. Azerbaycan'ın 1991'de Sovyetler Birliği'nden bağımsızlığından bu yana Türk köklerine yönelik yoğun bir ilgi ve milliyetçi düşünce akımı başlamıştır.[39]

Nüfus dağılımı

Çoğunluğunu 30 milyon[3] ile İran'nda yaşayanlar oluşturmakla birlikte, Azerbaycan'nda 10 milyon, Rusya'da 0,6 milyon, Gürcistan'da 0,4 milyon, Irak'ta 300 bin-900 bin[40][41], olmakla toplamda 35-40 milyon civarında Azerbaycan Türkü yaşamaktadır.[4]

İran'da Batı Azerbaycan, Doğu Azerbaycan, Erdebil, Zencan, Gilan[42], Kürdistan[43], Merkezi[44] Kazvin[45] ve Hamedan gibi eyaletlerde ve başkent Tahran'da[46] ikamet ederler. Türkiye'de ise Iğdır, Kars[47] Erzurum, Ağrı [48] ve Van gibi illerde ikamet ederler.[49] Ahmet Caferoğlu'na göre (1899-1975) Azerileri oluşturan boylar Afşarlar, Ayrımlar, Karapapaklar, Şahsevenler, Ustaçlılar, Padarlar, İmreliler ve Halaçlardır. Bu Türk toplumları Azericeyi anadili olarak kullanmaktadırlar. Büyük Sovyet Ansiklopedisi'ne göre Azerbaycan'da yaşayan Afşarlar, Karapapaklar, Ayrımlar ve Şahsevenler Azerileri oluşturan boylardır.[50] An Ethnohistorical Dictionary of the Russian and Soviet Empires isimli sözlüğe göre de Padarlar, Şahsevenler ve Ayrımlar; Azerileri oluşturan alt etnik gruplardandır.[51]

Kökene dair tezler

Azerbaycan Türklerinin kökenlerine dair bazı ideolojik tezler mevcuttur.

Eski Sovyetler Birliği, İran[52] ve Azerbaycan Cumhuriyeti'nde Azerbaycan tarih yazımında Türklerin Azerbaycan coğrafyasına yerleşmeleri konusunda ideolojilerden doğan farklı tezler mevcuttur.[53] 1939'da Josef Stalin tarafından ortaya atılan[54] "Medya-Atropatena tezi"ne göre, M. Ö. XI - IV yüzyıllarda Medya'da İranî dilini konuşan Atropatenalılar orta çağda Türklerin bölgeye yerleşmesiyle Türk dilini benimseyip yeni Türk halkına dönüşmüştür.[53][54] 1948'de V. N. Leviatov ve yandaşları tarafından ileri sürülen "Albanya tezi"'ne göre, Arap Hilâfetinin egemenliği döneminde Albanya'da oturan Albanların bir kısmı Müslümanlaşmış ve diğer kısmı da Hristiyan kalmıştır.[55] Ayrıca İ. P. Petruşevski'ye göre, Hristiyan kalanlar Ermeniler arasında erimiş, Müslüman olanlar ise Azerileşmiştir.[53][56] "Eski Türk tezi"ne göre Türklerin yerleşmesi 3 dalga halinde olmuştur. İlk dalga M.Ö. VII. yüzyıl sonrarından VIII. yüzyıl başlarına kadar, bu tezin savuncuları tarafından Türk olduğu iddia edilen Kimmerler, İskitler, Sakaların Kafkasya'ya yerleşmesidir.[53][57]. İkinci dalga ise II.-IV. yüzyıllar arasında Hunlar, Hazarlar, Sabirler ve diğer soyların göçleriyle yaşanmıştır. Son dalga XI. yüzyıl başlarından itibaren Selçukluların yerleşmesiyle yaşanmıştır.[53] "Oğuzların gelişi tezi"'ne göre Azeriler bölgeye 11. yüzyılda Orta Asya’dan Oğuzlar ve diğer Türkmen boylarının akınları ile gelerek yerleşmiş Karapapaklar, Afşarlar, Ayrumlar, Padarlar, Şahsevenler, Karadağlılar ve diğer bazı etnik gruplardan şekillenmişlerdir ve kökenlerinde Kafkas ve Türk unsurlar vardır. Osman Turan'a göre, Orta Asya'nın Moğol İstilasına uğramasından sonra bazı Türk grupları da Moğol hakimiyetini tanımadıkları için gelip Azerbaycan'a yerleşmişlerdir.[58][59] ve Selçuklulardan sonra Moğol İmparatorluğu ve Büyük Timur İmparatorluğu idaresinde yaşamış sonrasında ise Karakoyunlu ve Akkoyunlu devletlerini kurmuşlardır.[60][61]. Başka bir görüşe göre, Azerbaycan halkının oluşumu 15-16 yüzyıllarında[62], Safevi rejimi sırasında, Şahsevenler, Kızılbaşlar ve Karadağlılar gibi Türkçe konuşan kabilelerin Küçük Asya'dan modern Azerbaycan bölgesine göç ettiği zaman tamamlanmıştır.[63] Başka bir teze göre de, Rus İmparatorluğu döneminde 19. yüzyıl sonlarına kadar Tatarlar ve 20. yüzyıl başında Türkler olarak sayılan etnik grubun bir kısmını oluşturan topluluk için Sovyet döneminde Marksist-Leninist tarih görüşü, Azerbaycan halkının Türk kökenini çarpıtmaya çalışmış ve "Azerbaycanlılar"[64] ve "Azerbaycan Dili"[64] diye suni bir etnik grup ve dil yaratılmak istenmiştir. Özellikle Stalin döneminde Azerilerin kökü Medlere, Manna'ya, Atropatena'ya, Farslara ve Albanya'ya dayandırmaya çalışılmıştır. Ancak kabul görmemiştir.[64]. Bu dönemde etnik kimliğin adı "Türk"ten "Azerbaycanlı"ya, milletin konuştuğu dilin adı da "Türk Dili" nden "Azerbaycan Dili"ne değiştirilmiştir.[65] Farslaştırma politikası güden İran rejimi tarafından Azerbaycan Türklerinin kökeninin, Türkçeyi benimseyerek Türkleşen İran halkı Azerilere dayandığını, dolayısıyla Azerbaycanlıların Türk değil Aryan kökenli bir kavim olduğunu günümüzde de ileri sürmektedirler [66]. Aslen Azeri olan Ahmed Kesrevi'nin kaleme aldığı Azeri ya Zeban Bastane Azerbaycan adlı eserinde de bu tez savunulmaktadır.

Tarih
Vasili Vereşçagin tarafından 1865 yılda yapılmış genç bir Azerinin resmi

Safevi Devleti'ni kuran I. İsmail'in Azerbaycan ve İran'daki Türkler'in tarihinde önemli yeri vardır. Safevi döneminde Şah İsmail'in Şiiliği siyasi bir araç olarak kullanarak yükselmesi yalnız Azerilerin değil bütün Türk-İslam aleminin kaderini değiştiren önemli olaylardan biri olmuştur.[67][68]. Şah İsmail, bütün Azerbaycan'ı imparatorluğuna dahil edince Azeriler ordunun esas nüvesini oluşturmuşlardır.[69] Safeviler, Afşarlar ve Kaçarlar gibi Türkmen boyları tarafından kurulan İran devletlerinin egemenliği altında yaşadıkları için din ve dil olarak Farslardan etkilenmiştir.

Nadir Şah'ın 1747'de öldürülmesi üzerine kurulmuş de-fakto bağımsız hanlıklar Azeri Türklerinin tarihinde önemli bir yere sahip olmuşlardır. Tarih boyunca birçok devletin hâkimiyeti altına giren Azerbaycan'a bu dönemde hâkim olan devletler, gönderdikleri idarecilerle buraları ne kadar kendilerine bağlamak istemişlerse de, halk daima hanını tanımayı sürdürmüştür.[70] Bu sosyal yapının doğurduğu "Hanlıklar Dönemi", 1828 yılına kadar sürdü. 18. ve 19. yüzyıllarında yer alan Rus-İran Savaşları'nın ardından Günümüzdeki Azerbaycan Cumhuriyeti'nin toprakları Rusya tarafından ele geçirildi.[71] Bunun üzerine Rusya İmparatorluğu topraklarında yaşayan Azeri Türkleri din ve dil açısından Ruslar'dan etkilenmiştir.

Sovyet egemenliği döneminde Marksist-Leninist öğretisi doğrultusunda Azerbaycan halkının etnik kökenindeki Türklük unsurunun silinmeye çalışıldığı görülmüştür.

28 Mayıs 1918 tarihinde Azerbaycan Demokratik Cumhuriyeti kurulmuştur.

Temmuz 1920'de Tebriz'de Muhammed Hiyabani önderliğinde yalnızca 13 Eylül 1920'ye kadar sürecek olan Azadistan kurulmuştur.

12 Aralık 1945'te kısa ömürlü Azerbaycan Millî Hükûmeti kurulmuştur.

Kültür
Ayrıca bakınız: Azerbaycan kültürü ve İran kültürü
Azeri kız (Şuşa, 1898)
Azeri kadın (Rusya İmparatorluğu dönemine ait kartpostal, 1900

Azeri Türkleri birçok bakımdan Avrasyalıdir; Kuzey Azerileri Doğu Avrupa ve Kafkas etkilerini, güney Azerileri ise Türkî-İranî ve Fars etkisinde kaldılar. Çağdaş Azeri kültürü edebiyat, sanat, müzik ve filmde çeşitli atılımları kapsamaktadır.

Dil
Ana maddeler: Azerice ve Azeri edebiyatı

Azeriler, Azerice konuşurlar. Azerice Türki dilidir ve her Türkçe ile arasında küçük aksan, sözcük ve gramer farklılıkların bulunmasına karşın Azerice, Türkiye Türkçesi ile karşılıklı olarak anlaşılabilme özelliğine sahiptir. Karşılıklı anlaşılabirliğe sahip olan diğer Türk dillerin arasında Türkmence, Kaşkayca ve Irak Türkmenleri tarafından konuşulan Türki diller ve lehçeler de yer alır. Azerice, 11. yüzyılda Azerbaycan'da saptanan Batı Oğuz Türk dilinin soyundandır. Genel bir görüşe göre Erken Oğuzca ağza ait bir dildi, ancak 13. yüzyılda edebî bir dil olarak gelişmeye başladı.[72] Oğuz dilinden türetilen erken sözlü Azericesi, Türk mitolojisini içeren Dede Korkut hikâyeleri ve Köroğlu Destanı gibi tarihî destanlar (Azerice'de "dastan") ile başladı. Geçmişteki en erken Azeri eserleri Nesimi'ye (ö. 1417) ve onyıllar sonra Fuzûlî'ye (1483-1556) kadar saptanabilir. Safevi Hanedanı Şahı I. İsmail, Hatai takma adı ile Azerice şiirler yazdı. Çağdaş Azeri edebiyatı, Samed Vurgun, Şehriyar ve birçok diğer yazarın eserlerinde aksettirildiği tarzdaki hümanizme geleneksel vurguyla devam etti.[73]

Büyük şehirlerdeki Azerbaycan Türkleri genellikle çift dillidir ve Azerice yanında çoğunlukla, Farsça veya Rusçayı akıcı bir şekilde konuşabilirler. Ek olarak, 1999'da Azerbaycan Cumhuriyetinde aşağı yukarı 2.700 Azeri (toplam Azeri nüfusun %0,04'ü) Rusçayı anadili olarak konuşmaktaydı.[74] İran'da 2002'de yapılan bir ankete göre, İran'daki örneklem nüfusun %90'ı Farsça konuşabilir, %4,6'sı Farsça'yı sadece anlayabilir, ve %5,4'ü Farsça'yı ne konuşabilir ne de anlayabilir. İran'da en çok konuşulan ikinci dil Azericedir (%24).[75]

Din
Ayrıca bakınız: Azerbaycan'da din ve İran'da din

Azerilerin çoğu İslamın Şiilik mezhebine bağlıdır. Sünni, Zerdüşt, Hristiyan ve Bahai azınlıkları da var. Azerbaycan Cumhuriyeti, laik bir ülke olması nedeniyle inanışlarına göre ülke nüfusunun sayısı net olarak bilinmemektedir. Azerbaycan Cumhuriyeti'ndeki Hristiyan Azerilerin sayısı tahminen 5.000 kişi olmakla birlikte çoğunluğu son yıllarda din değiştiren kişilerden oluşmaktadır.[76] Kırsal bölgelerden bazı Azeriler, bazı alanların kutsallığı ve bazı ağaçlara ve taşlara karşı çok büyük saygı duymak gibi İslam öncesine dayanan animist inançları hâlâ daha izlemektedirler.[77] Azerbaycan Cumhuriyeti'nde İslamî bayramlara ek olarak Nevruz gibi bahar bayramı ve Noel gibi diğer dinlerden alınan bayramlar da kutlanır.[78]

Kaynakça
  1. "Arşivlenmiş kopya". 13 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2009.
  2. "petroleumworld.com". 10 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2010.
  3. "Unrepresented Nations and Peoples Organization : Southern Azerbaijan". 3 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2010.
  4. "World Cultures". 23 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2010.
  5. "Population by ethnic groups". The State Statistical Committee of the Republic of Azerbaijan. 2014. 13 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Aralık 2014.
  6. "Turkey: Religions & Peoples" (İngilizce). Encyclopedia of the Orient (en az 800.000). 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2010.
  7. Haftalık haber dergisi Aksiyon : Caferi imamlar 3 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.- "...Azeri Caferilerin sayısı, eski bakanlardan Namık Kemal Zeybek'in Meclis tutanaklarına dayandırarak verdiği bilgiye göre, 3 milyon civarında."
  8. "Rusya'da Azeriler" (Rusça ve İngilizce). 2002 Rusya nüfus sayımı. 2 Şubat 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2009.
  9. Gamming, Jenny. They have a flag-but no country " in Swedish Expressen, 17 Aug. 1997. (Viewed 16 Aug. 1999). Unrepresented Nations & Peoples Organisation web site. Translated by SSF/Goran Hansson.
  10. "Arşivlenmiş kopya". 30 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2011.
  11. "Arşivlenmiş kopya". 12 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2011.
  12. "Arşivlenmiş kopya". 15 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2011.
  13. "Ethnic groups by major administrative-territorial units" (PDF). 2014 census. National Statistics Office of Georgia. 28 Nisan 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2016.
  14. "About number and composition population of Ukraine by data All-Ukrainian census of the population 2001" 31 Ekim 2004 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 2001 Ukrayna nüfus sayımı.
  15. "Arşivlenmiş kopya". 20 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2011.
  16. PDF dosyası: "Ethnodemographic situation in Kazakhstan" 16 Nisan 2003 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (1999 nüfus sayımı).
  17. "StatBank Denmark (2008)". 16 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. - Bu sayı, Azerbaycan'ı köken ülkelerini sayan Danimarka vatandaşlarını içermektedir, yani İran Azerilerini içermemektedir.
  18. "Итоги всеобщей переписи населения Туркменистана по национальному составу в 1995 году — asgabat.net". 10 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2015.; . (Rusça)
  19. "Azerbaycan-Hollanda ilişkileri" (Azerice). Azerbaycan Dışişleri Bakanlığı. 24 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2007. (Bunların 7.000 tanesi Azerbaycan'dan göç edenlerdir).
  20. "Azerbaycan-Avusturya ilişkileri" (Azerice). Azerbaycan Dışişleri Bakanlığı. 24 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. - Bunların %70-75'i İran Azerileri, %15-20'si Türkiye Azeriler, %5-10'u ise Azerbaycan Azerileri ya da eski SSCB ülkelerinden Azerilerdir.
  21. "2006 Australian Census" (İngilizce). 7 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 2006 nüfus sayımına göre 290 kişi kendilerini Azeri olarak tanımlamıştır. Ancak Avustralya'daki Azeri topluluğunun daha geniş olduğu tahmin edilmektedir.
  22. "Estonia: Population Census of 2000". 22 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. "Ethnic nationality" sekmesinin altında "Azerbaijani"'yi seçin.
  23. Leichter, Haruth Communications, Harry. "Jews of Azerbaijan". haruth.com. 18 Mart 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  24. "Azerbaijan Virtual Jewish History Tour". www.jewishvirtuallibrary.org. 13 Kasım 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  25. http://www.bahai.az/ Azerbaidjan Baháʼí
  26. Bəhailik Azerbaidjan Baháʼí
  27. King, David C. (2006). Azerbaijan. Marshall Cavendish. s. 79. ISBN 9780761420118. Erişim tarihi: 18 Mart 2015.
  28. "Today.Az - Covering Azerbaijan inside and outside". 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2015.
  29. "5,000 Azerbaijanis adopted Christianity" (Rusça). Day.az. 7 Temmuz 2007. 28 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2012.
  30. "Christian Missionaries Becoming Active in Azerbaijan" (Azerbaijani). Tehran Radio. 19 Haziran 2011. Erişim tarihi: 12 Ağustos 2012.
  31. "Arşivlenmiş kopya". 22 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2009.
  32. Mehmet Saray, Azerbaycan Türkleri Tarihi
  33. Caferoğlu, Ahmet (1934). Azerbaycan Yurt Bilgisi. Bürhaneddin Matbaası. s. 29.
  34. Aslan, Betül (2000). I. Dünya Savaşı esnasında Azerbaycan Türkleri'nin Anadolu Türkleri'ne "Kardaş Kömeği (Yardım)" ve Bakû Müslüman Cemiyet-i Hayriyesi. Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı. ss. 46,68. ISBN 9789751613127.
  35. "Azerbaijani (People)" 6 Ekim 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Encyclopædia Britannica
  36. Urfalı Mateos (2000). Urfalı Mateos Vekayinamesi (952 - 1136) ve Papaz Grigor'un Zeyli (1136 - 1162). Ankara. ss. sf. 49-50. ISBN 975-16-0664-0.
  37. "Azerbaijani" (İngilizce). Encyclopædia Britannica. 23 Aralık 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2006.
  38. Suny, Ronald G. (1996). Armenia, Azerbaijan & Georgia. DIANE Publishing. ss. s. 105. ISBN 0-7881-2813-2.
  39. "Observations from Azerbaijan". MERIA. 4 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2007.
  40. "Arşivlenmiş kopya". 18 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2009.
  41. "Arşivlenmiş kopya". 25 Şubat 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2009.
  42. "Arşivlenmiş kopya". 18 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2009.
  43. "Arşivlenmiş kopya". 8 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2009.
  44. "Arşivlenmiş kopya". 6 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2009.
  45. "Arşivlenmiş kopya". 26 Nisan 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2009.
  46. "Arşivlenmiş kopya". 20 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2009.
  47. "ethnologue.com (Azerice konuşanlar)". 18 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2009.
  48. "Arşivlenmiş kopya". 1 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2012.
  49. Ahmet Caferoğlu, Türk Kavimleri, Enderun Kitabevi, İstanbul, 1988, s. 55.
  50. (Rusça) "Азербайджанцы" 22 Aralık 2012 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi. Büyük Sovyet Ansiklopedisi 3. baskısı
  51. An Ethnohistorical dictionary of the Russian and Soviet empires, J.S. OLson, L.B.Pappas, N.C.Pappas tarafından, s. 60
  52. Salih Muhammedoğlu, Tarih Kurumu Basımevi-Ankara, 1999, Azerbaycan Türklerinin etnik menşeinde dair 3 farklı görüşün eleştirisi, s.307.
  53. Elnur Ağaoğlu, "Azerbaycan'ın Etnik ve Demografik Yapısı", Türkler, C. 19, 2002, Yeni Türkiye Yayınları, Ankara, ISBN 975-6782-52-8, s.218-219.
  54. «История Азербайджана. Краткий очерк». (С древнейших времен до XIX в.). Баку, 1941, с.19.
  55. Левиатов В. Н. «Очерки по истории Азербайджана в XVIII веке», Баку, 1948, с.149.
  56. Петрушевский И. П. «Очерки по истории феодальных отношений в Азербайджане и Армении в XVI — начале XIX в.» ЛЛенинград., 1949, с.52.
  57. A. Z. V. Togan, Bugünkü Türk ili (Türkistan) ve Yakın Tarihi, İst., 1942, s.87.
  58. Osman Turan, Selçuklu Tarihi ve Türk-İslam Medeniyeti, Ankara, 1965, s.214-216.
  59. Togan, Azerbaycan Etnografisine Dair, Azerbaycan Yurt Bilgisi, sayı:150 (1933), s.101-107 ve sayı: 18, s.247-253.
  60. P. Sykes, A. History of Persia, London, 1921,II, s.100-136.
  61. Faruk Sümer, "Akkoyunlular", İslam Ansiklopedisi, I, s.251-271.
  62. История Востока. В 6 т. Т. 2. Восток в средние века. 9 Mart 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. М., «Восточная литература», 2002. ISBN 5-02-017711-3.
  63. "Алтайская семья языков". 17 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2009.
  64. Ali Sinan Bilgili, "Azerbaycan Türkmenleri Tarihi", Türkler, Cilt 7, Yeni Türkiye Yayınları, Ankara, 2002, ISBN 975-6782-40-4, s.22.
  65. Azerbaycanlı Genç Bilim Adamları I Sempozyumu Bildirileri, 2005, İstanbul, s.308.
  66. ""Modern fars millətçiliyi" – I yazı". 29 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Eylül 2011.
  67. Faruk Sümer, Azerbaycan'ın Türkleşmesi Tarihine Umumi Bir Bakış, Belleten, sayı:83 (1957), s.429-445.
  68. A. J. Toynbee, A Study of History, London, 1935, I, s.347-376.
  69. F. Sümer, Safevi Devleti'nin kuruluşu ve Gelişmesinde Anadolu Türklerinin rolü, Ankara, 1976, s.15-42 ve s.57-84.
  70. Xəsən Əli Dəlilli (1979). Azərbaycanın Cənub Xanlıqları (Azerice). Bakü: Elm Nəşriyyatı. ss. sf. 8-9.
  71. Süleyman Əliyarlı (1996). Azərbaycan tarixi Uzaq keçmişdən 1870-ci illərə qədər (Azerice). Bakü: Azərbaycan Nəşriyyatı. ss. sf. 8-9.
  72. "x. Azeri literature in Iran". Encyclopedia Iranica. 29 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Haziran 2006.
  73. "Contemporary Literature" (İngilizce). Azerbaijan International. 1996. 23 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Haziran 2006.
  74. Yunusov, Arif (12 Mart 2001). "Этнический состав Азербайджана (по переписи 1999 года)" (Rusça). Demoscope.ru. 26 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2009.
  75. "Soco-economic characteristics survey of Iranian households" (PDF) (İngilizce). Université Paris III. 28 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi., sf. 14.
  76. "5,000 Azeris adopted Christianity" (İngilizce). Day.az. 7 Temmuz 2007. 27 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2007.
  77. "Azerbaijan: Culture & Art" (İngilizce). Çin Halk Cumhuriyeti'ndeki Azerbaycan Büyükelçiliği. 18 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2009.
  78. Amirova, Leila (28 Ağustos 2007). "Azerbaijan youth increasingly drawn to Islam" (İngilizce). ISN Security Watch. 4 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2009.

İleri okumalar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.