İstanbul Antlaşması (1897)
İstanbul Antlaşması, Osmanlı İmparatorluğu ve Yunanistan Krallığı arasındaki 1897 Osmanlı-Yunan Savaşının sonunda 4 Aralık 1897 tarihinde imzalanmış olan barış antlaşması.[1]
| Tür | Barış antlaşması |
|---|---|
| İmzalanma | 4 Aralık 1897 |
| Yer | İstanbul |
Arka plan
1896 yılının sonlarında Osmanlı İmparatorluğuna ait olan Girit adasındaki Rumlar isyan etti. 21 Ocak 1897'de Yunanlar Girit'e çıkarak adayı Yunanistan'a bağlamak istediler. Ancak Yunanlar Avrupalıların baskısıyla geri çekildiler. Yunanlar bu sefer de karadan Epir ve Teselya'ya girdiler. Ethem Paşa'nın kumandanlığı altındaki Osmanlı ordusu Teselya'da Yunanları yenilgiye uğrattı. Epir'de Ahmet Hıfzı Paşa kumandanlığı altındaki Osmanlı ordusu da Yunanları yendi. Osmanlı Ordusu iki koldan Yunanistan'ın başkenti Atina'ya doğru ilerlemeye başladı. Rusya Osmanlı İmparatorluğu'nu uyararak savaşın durdurulmasını istedi. Bunun üzerine Padişah II. Abdülhamid ilerlemeyi durdurdu.
Antlaşmanın başlıca maddeleri
10 Eylül 1897'de Osmanlılar ve Yunanlar arasında İstanbul'da bir barış antlaşması yapıldı. Bu antlaşmanın bazı şartları şunlardır:
- Osmanlılar savaş sırasında ele geçirdiği Teselya’yı boşaltacaktır. Sınır hattında Osmanlılar lehine küçük değişiklikler yapılacaktır.
- Yunanistan Osmanlı Devleti'ne 4 milyon lira savaş tazminatı, savaş sırasında halka verdiği zararlara karşılık 100 bin lira tazminat ödeyecektir.
- Girit Osmanlı yönetiminde kalacak, ancak padişahın atayacağı Hristiyan bir vali tarafından yönetilecektir.
Antlaşmanın sonuçları
Bu antlaşmayla Girit özerk hale geldi. Daha sonra Yunanistan Girit’i tekrar işgal etti ve adayı Yunanistan’a bağladı. Balkan Savaşları sonunda imzalanan Atina Antlaşması ile Girit kesin olarak Yunanistan’a bağlandı.