Collegium

Bir Latince: collegium (çoğul Latince: collegia), Antik Roma'da tüzel kişiliği olan her türlü topluluğa denilmekteydi. Bu tarz topluluklar sivil veya dini olabilirdi. Collegium kelimesi, topluluk anlamına gelmektedir ve çalışma arkadaşı anlamına gelen collega'dan gelmektedir. Sosyal kulüpler ve dini kollektifler olarak işlerliklerini yürütmüşlerdir, ve üyeleri kendi ortak çıkarlarına yönelik çalışmışlardır. Bu ortak çıkarlar şehir yaşamının farklı alanlarını kapsamaktadır; politik çıkarlar, kült pratikleri, uzmanlıklar, ticaret ve yurttaşlık servisleri.[1] Collegia tarafından sağlanan sosyal bağlantılar, politika ve ekonomi üzerindeki etkilerine oldukça katkıda bulunmuş, bu şekilde collegia, tüccarlar için lobi grupları ve temsil grupları gibi görevler görmüşlerdir.[2] Bazı collegia, politik şiddet ve sosyal huzursuzluklara müdahil olmuş, ve bu, sosyal toplulukların Roma hükümeti tarafından bastırılmasıyla sonuçlanmıştır.[3]

Ostia Antica'dan, (CIL 14.374), marangozlar loncasının büyük ustası Marcus Licinius Privatus'u hatırlatan bir yazıt

Sivil Collegia

Collegia, loncalar olarak, sosyal kulüpler olarak ve cenaze topluluğu (defne yardımcı olmak için) olarak görev görebilirdi; pratikte, Antik Roma'da, bazen bu topluluklar yerel işadamlarının ve suçluların dahi organizasyonları haline gelmişlerdir. Bu topluluklar, ilgili şehir bölgelerinde ticari/suç faaliyetlerinde bulunmuşlardır. (İtalyanca: rione'a benzer şekilde). Yasal collegia belli haklara sahipti, ortak mülkiyet, ortak hazine, ve avukata sahip olma yasal hakkı gibi.[4] Şehirdeki nüfusun büyük kısmı collegia topluluklarının bir parçası olabilir ve günün hemen hemen her alanında ilgili bir collegia içerisinde faaliyet gösterebilirlerdi.[5] Collegium organizasyonu genellikle hükümet organlarını modellerdi, Roma Senatosu en somut örneklerdendir. Toplantı salonu genellikle curia olarak bilinirdi, Roma Senatosu'nunkine verilen adla aynı şekilde.

Collegia'nın ve diğer sivil organların oluşturulması, Roma hükümetinin kontrolü altındaydı. Julius Caesar'ın MÖ 49-44 arasındaki sosyal reformları (Lex Iulia) ve Augustus tarafından tekrarlanmaları sonrasında, collegia, yasal olarak faaliyete geçebilmek için Roma Senatosu'nun onayına ihtiyaç duymaya başlamıştır.[6] Collegia genellikle Roma hükümetinin bu toplulukların faaliyetleri hakkındaki şüphelerinin sonucunda kısıtlamaların ve yasaklamaların hedefi olmuştur.[7]

Sivil collegia, sık sık yasamanın konusu olmuştur. MÖ 64'te, Roma anayasasına karşı olduğu dayanağıyla tüm sivil collegia Roma Senatosu tarafından yasaklanmış, ancak altı sene sonra MÖ 58 yılında tekrar serbest bırakılmıştır.[8] Julius Caesar'ın hükmünde, sosyal reformlarının bir parçası, çok eski collegia dışındaki tüm collegiumları kapatmış, ve yeni collegia'nın ancak Senato'nun, topluma faydalı olacağını düşünüp onaylamasıyla faaliyete geçebileceğini yasalaştırmıştır.[9] Daha sonra ikinci yüzyılda, Roma dünyasındaki collegia, Roma hükümetinden giderek artan bir tolerans görmüştür. Hadrian hükmü altında, Asia Minor'daki yazıtlar, Roma kısıtlamaları azaldıkça ve daha geçici hale geldikçe daha özgür bir şekilde hareket etmiş collegiumları resmetmektedir.[10] Roma imparatoru Aurelianus, üçüncü yüzyılda collegia üzerinde tam devlet kontrolünü yürürlüğe koymuştur.[11]

Dini Collegia

Dini collegia, rahip gruplarından oluşmakta, Roma hükümeti tarafından onaylanmakta, ve bir grup dini aktiviteleri toplum hayatına sunmaktaydılar. Kurban ritüellerini denetlemek, kehanetler bildirmek, kutsal yazıları korumak, festivalleri düzenlemek, ve belli dini kültlerin sürdürülmesini sağlamak gibi faaliyetler yürütmekteydiler.[12] Diğer dini faaliyetlerin yanında, bu tarz collegia aynı zamanda cenaze ve sosyal faaliyetlerle de ilgilenmekte, sosyalleşme için ortam sağlamak yanında, üyelerine garantilenmiş defin töreni sağlamaktaydılar.[13]

Önem olarak azalmak üzere, Romalı rahiplerin dört büyük dini collegiası (Latince: quattuor amplissima collegia) vardı:

Diğer küçük dini collegia da vardı, aşağıdakiler bunlara örnektir:

Ayrıca Bakınız
  • Aesculapius ve Hygia collegiumları
  • Antik Roma Collegiumları Listesi
  • Municipium - yerel otorite.

Kaynakça
  1. Verboven, Koenraad (2011). "Introduction: Professional Collegia: Guilds or Social Clubs?". Ancient Society. 41: 187-195. JSTOR 44079950 – JSTOR vasıtasıyla.
  2. Verboven, Koenraad (2011). "Introduction: Professional Collegia: Guilds or Social Clubs?". Ancient Society. 41: 187-193. ISSN 0066-1619. JSTOR 44079950.
  3. Meiggs, Russell (1973). Roman Ostia. Clarendon Press. ss. 311-312. ISBN 978-0-19-814810-4.
  4. Watson, Alan, (Ed.) (2009). The Digest of Justinian, Volume 1. University of Pennsylvania press. ss. 96-97. ISBN 9780812205510.
  5. Meiggs, Russell (1973). Roman Ostia. Clarendon Press. s. 312. ISBN 978-0-19-814810-4.
  6. de Ligt, L. (2001). "D. 47,22, 1, pr.-1 and the Formation of Semi-Public "Collegia"". Latomus. 60 (2): 346-349. ISSN 0023-8856. JSTOR 41539517.
  7. Arnaoutoglou, Ilias (2002). "Roman Law and collegia in Asia Minor". Revue Internationale des droits de l'Antiquité. 43: 30-44.
  8. Arnaoutoglou, Ilias (2002). "Roman Law and collegia in Asia Minor". Revue Internationale des droits de l'Antiquité. 43: 30.
  9. de Ligt, L. (2001). "D. 47,22, 1, pr.-1 and the Formation of Semi-Public "Collegia"". Latomus. 60 (2): 346. ISSN 0023-8856. JSTOR 41539517.
  10. Arnaoutoglou, Ilias (2002). "Roman Law and collegia in Asia Minor". Revue Internationale des droits de l'Antiquité. 43: 36.
  11. Boatwright, Mary T.; Gargola, Daniel J.; Lenski, Noel; Talbert, Richard J.A. (2012). The Romans: From Village to Empire. New York: Oxford University Press. s. 434. ISBN 978-0-19-973057-5.
  12. Lintott, Andrew (1999). The Constitution of the Roman Republic. Oxford: Oxford University Press. ss. 183-186.
  13. Bendlin, Andreas (2011). "Associations, funerals, sociality, and Roman law: the collegium of Diana and Antinous in Lanuvium (CIL 14.2112) reconsidered". Aposteldekret und Antikes Vereinswesen: Gemeinschaft und Ihre Ordnung: 217-218.

Dış Bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.