Kısa menzilli balistik füze
Kısa menzilli balistik füze (KMBF) (İngilizce: Short-range ballistic missile (SRBM)), menzili 1000 km veya daha az olan balistik füzelerdir. Ayrıca nükleer başlık taşıyabilme kapasitesine sahiptirler. Balistik füzelerin modern askerî harekâtlarda kullanılması II. Dünya Savaşı yıllarına rastlamaktadır. Nazi Almanyası’nın 1942’nin sonlarından itibaren geliştirdiği V-2 balistik füzellerin atası sayılır.[1] Bu füzeler içlerine yerleştirilen ilkel bir otomatik pilot sisteminin yardımıyla, 800-1000 metre irtifada, 500 km/saat bir hızla uçabilmekte ve 1000 kg patlayıcı madde ihtiva eden harp başlığını 250 km uzaklığa ulaştırabilmekteydi.
Belirli KMBF'ler
- Ghaznavi (missile) (290 km)[2]
- Abdali (180 km)
- V-2 missile (320 km)
- Pluton (missile) (120 km)
- Hadès (missile) (480 km)
- T-Project (missile) (450 km)
- SS-1 Scud (300–700 km)
- OTR-21 Tochka-U (120 km) /
- 9K720 Iskander (400 km)
- DF-11/M-11 (350 km)
- DF-15 (600 km)
- DF-16 (800–1000 km)
- Prithvi missile
- Prithvi I (150 km)
- Prithvi II (250–350 km)
- Prithvi III (350–750 km)
- Prahaar (150 km)
- Shaurya (missile) (700 km)
- Jericho I (500 km)
- Naze'at (100–130 km)
- Zelzal
- Zelzal-1 (150 km)
- Zelzal-2 (210 km)
- Zelzal-3 (200–250 km)
- Fateh
- Shahab
- Qiam 1 (700–800 km)
- J-600T
- J-600T Yıldırım I (150 km)
- J-600T Yıldırım II (300 km)
- J-600T Yıldırım III (900 km)
- TOROS
- TOROS 230 (100 km)
- TOROS 260 (160 km)
- T-300 Kasırga (100 km)
- T-300 Kasırga G (180 km)
- Hyunmoo
- Hyunmoo-1 (180–250 km)
- Hyunmoo-2 (300–500 km)
- Sky Spear (~120 km)
- MGM-52 Lance (70–120 km)
- PGM-11 Redstone (92–323 km)
- MGM-140 ATACMS (128–300 km)
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- http://www.dho.edu.tr/sayfalar/00_Anasayfa/11_Pusula/73/balistik.html
- "Arşivlenmiş kopya". 23 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ekim 2020.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.