Kumanca

Kumanca veya Kuman Türkçesi, Kumanlar tarafından konuşulmuş olan ve Eski Kıpçakçaya giren tarihî Türk yazı dilidir. Bugün konuşulmayan Kumancanın, günümüzdeki Kırım Tatarcası ve Karaçay-Balkarca ile yakınlığı dikkat çeker.

Kumanca
Etnisite	Kumanlar
Ölü dil	erken 17. yüzyıl
Dil ailesi	Ural Altay Dil Ailesi Altay dilleri Kıpçak grubu Kumanca
Dil kodları
ISO 639-3	qwm

Kumanlar, Türk lehçelerinin Doğu Avrupa’da konuşulmuş olan kollarından birini konuşmuşlardır.

Adlandırma

Bu dil, bilimsel yayınlarda Kumanca, Kuman Türkçesi olarak belirtilir.

Tarih

Kumanlar, 11. yüzyıl ile 14. yüzyıl arasında, Doğu Avrupa’da yaşamış bir Türk boyudur. Tarihte Kıpçaklar ile aynı birlik içinde bulunmuş, bu yüzden de zamanla Kıpçaklar ile aynı sayılabilmişlerdir.

Kuman Türkçesi, Doğu Avrupa’da Karadeniz’in kuzeyinde, kısmen Balkanlar’da konuşulmuştur.

Eserler

Codex Cumanicus, o dönemde Türkler tarafından yazılmayan fakat Kumancanın konuşma özelliklerini yansıtan ve dönemindeki Türk dilinin yapısını gösteren önemli bir eserdir.

Metin örnekleri

Kumanca için örnek metinler farklı transkripsiyon sistemleriyle aşağıda verilmiş olabilir. Bu farklar, yayınlardaki tercih farklarıdır, Kuman Türkçesinin alfabe tercihi ve kullanımını yansıtmaz.

Metin 1

Kristus alay ayttï kelepenlergä: «Baruŋïz, körünüŋiz papazlarga». Ol sözni Kristus bugün aytïr barča yazuqlïlarya, kim kerti kelepenler Teŋri alïnda. Igrenmedi kiši kelependen, nečik Teŋri igrenir daγi frišteler yazuqlï kišiden. Neme yoχ dünyä üstinde, nečik yaman sasïr, nečik sasïr yazuqlï zan Teŋri alïnda. Ol nišan taparbiz bitik ičindä. Bir kez bir alγïšlï kiši yolγa bardï. Bir frište anïŋ bile bardï adam bolup. kačan yoldan barïrlar idi, utru bir kiši yoluχtu, yigit daγi astrï körkli kiši. kačan frište anï ïraχtïn kördi, burnun tumaladï, yoldan ïraχ qačtï. kačan ol kiši aštï, ol frište ekinči keldi ol kiši qatïnda. Andan soŋra bir kelepen kiši keldi, astrï niurdar sasïdï. Ol alγïšlï kiši, kačan kördi ol kelepenni, yoldan qačtï. Ol frište sövünüp qaršï bardï, öpti, qučtu > qučtï ol kelepenni, aštï. Ol alγïšlï kiši ekinči keldi yolγa frište qatïn­da. Ol kiši sözlädi frištägä: «Ne kišisen? Burun keldi körkli yegit kiši – sen burnuŋ tumaladïŋ, yoldan qačtïŋ. kačan bir murdar sasï kiši, kelepen keldi, sen qaršï bardïŋ, öptüŋ > öptiŋ, qučtuŋ > qučtïŋ». Andan frište ayttï ol alγïšlï kišigä: «Ol körkli kiši, kim sen kördiŋ, ol kensi yazuqïndan astrï yaman sasïr, anïŋ zanï Teŋri alïnda köpten öldi. Ol et üstündä kelepen, anïŋ dzanï astrï arï-tur daγï yakšï yïyïr Teŋri alïnda. Men azam de döülmen, men frištämen. Anïŋ üčün keldim körgüzmä saγa, nečik sasïr yazuqlï dzan Teŋri alïnda». kačan frištä ol sözni ayttï, ančaq körünmädi.

Metin 2

Atamız kim köktesiñ. Alğışlı bolsun seniñ atıñ, kelsin seniñ xanlığıñ, bolsun seniñ tilemekiñ – neçikkim kökte, alay [da] yerde. Kündeki ötmegimizni bizge bugün bergil. Dağı yazuqlarımıznı bizge boşatqıl – neçik biz boşatırbiz bizge yaman etkenlerge. Dağı yekniñ sınamaqına bizni quurmağıl. Basa barça yamandan bizni qutxarğıl. Amen!

Türkiye Türkçesi aktarması:

Atamız sen göktesin. Alkışlı olsun senin adın, gelsin senin hanlığın, olsun senin dilemeğin– nasıl ki gökte, ve yerde. Gündelik ekmeğimizi bize bugün ver. Ve de yazıklarımızdan (suçlarımızdan) bizi bağışla– nasıl biz bağışlarız bize yamanlık (kötülük) edenleri. Ve de şeytanın sınamasından bizi koru. Tüm yamanlıktan (kötülükten) bizi kurtar. Amin!

Kuman dili	Modern Türkçe
Bizim atamız kim-szing kökte Szentlenszing szening ading Düs-szün szening könglügüng Necsik-kim dzserde alaj kökte Bizing ekmegimizni ber bizge büt-bütün künde Ilt bizing minimizni Necsik-kim biz ijermiz bizge ötrü kelgenge Iltme bizni ol dzsamanga Kutkar bizni ol dzsamannan Szen barszing bu kücsli bu csin ijgi Tengri, amen.	Bizim atamız ki sensin gökte Şenlensin senin adın Hoş olsun senin gönlün Nasıl ki yerde ve tüm gökte Bizim ekmeğimizi ver bize bütün günde İlet bizim aklımızı Nasıl ki biz boyun eğeriz bize emir gelince İletme bizi her (tüm) kötülüğe Kurtar bizi her kötülükten Sen varsın bu güçte bu yücelikte Tanrım, amin.

[1]

Kaynakça

1. Kuman Duası ve günümüz Türkçe çevirisi.

Genel kaynaklar

• Galip Güner (2013), Kıpçak Türkçesi Grameri, Kesit Yayınları, İstanbul.
• Doç. Dr. Ufuk Tavkul - Codex Cumanicus ve Karaçay-Balkar Türkçesi
• Saadet Çağatay, (1978), Codex Cumanicus sözlüğü”. Türk Lehçeleri Üzerine Denemeler.-Ankara, 139-152.
• Annemarie von Gabain, (1998), “Codex Cumanicus’un dili”. Tarihî Türk Şiveleri.-Ankara, 67-109.
• S.A. Goçiyayeva, H.İ. Süyünçev (1989), Karaçay-Malkar-Orus Sözlük=Karaçayevo-Balkarsko-Russkiy Slovar.-Moskva, Russkiy Yazık.
• K. Grönbech, (1992), Kuman Lehçesi Sözlüğü. Codex Cumanicus’un Türkçe Sözlük Dizini / çev. Kemal Aytaç.-Ankara: Kültür Bakanlığı.
• Ufuk Tavkul, (1998), “Kafkasya’nın otokton (yerli) halkları meselesi ve Kafkasya halklarında etnik köken arayışları”. Kırım Dergisi, 6 (24), 36-39.
• Ufuk Tavkul, (2000), Karaçay-Malkar Türkçesi Sözlüğü.-Ankara: Türk Dil Kurumu.

Kaynakça