Çin felsefesi
Çin felsefesi (Basitleştirilmiş Çince: 中国哲学; Geleneksel Çince: 中國哲學; pinyin: Zhōngguó zhéxué), İlkbahar ve Sonbahar Dönemi ile Savaşan Devletler Çağı'nda, düşünsel ve kültürel gelişmelerle karakterize edilen[1] "Yüz Düşünce Okulu" olarak bilinen dönemde ortaya çıkmıştır.[1] Çin felsefesinin birçok alanının Savaşan Devletler Çağı'nda başlamasına rağmen, Çin felsefesinin bazı unsurları binlerce seneden beri vardır; bunların bazıları, en az M.Ö. 672'ye dayanan Yi Çing (Değişimler Kitabı) isimli antik kehanet metninde bulunabilir.[2] Savaşan Devletler Çağı, Sima Tan'ın Çin'in önde gelen okulları olarak nitelendirdiği felsefelerin (Konfüçyüsçülük, Legalizm ve Taoizm) yanı sıra sonradan az tanınmışlığa maruz kalan diğer felsefelerin (ör. Tarımcılık, Mohizm, Yin-Yang Okulu ve İsimler Okulu) ortaya çıktığı dönemdir.
Ayrıca bakınız
Wikimedia Commons'ta Çin felsefesi ile ilgili çoklu ortam kategorisi bulunur.
Kaynakça
- Ebrey, Patricia (2010). The Cambridge Illustrated History of China. Cambridge University Press. s. 42.
- page 60, Great Thinkers of the Eastern World, edited Ian McGreal Harper Collins 1995, ISBN 0-06-270085-5