Çin felsefesi

Çin felsefesi (Basitleştirilmiş Çince: 中国哲学; Geleneksel Çince: 中國哲學; pinyin: Zhōngguó zhéxué), İlkbahar ve Sonbahar Dönemi ile Savaşan Devletler Çağı'nda, düşünsel ve kültürel gelişmelerle karakterize edilen[1] "Yüz Düşünce Okulu" olarak bilinen dönemde ortaya çıkmıştır.[1] Çin felsefesinin birçok alanının Savaşan Devletler Çağı'nda başlamasına rağmen, Çin felsefesinin bazı unsurları binlerce seneden beri vardır; bunların bazıları, en az M.Ö. 672'ye dayanan Yi Çing (Değişimler Kitabı) isimli antik kehanet metninde bulunabilir.[2] Savaşan Devletler Çağı, Sima Tan'ın Çin'in önde gelen okulları olarak nitelendirdiği felsefelerin (Konfüçyüsçülük, Legalizm ve Taoizm) yanı sıra sonradan az tanınmışlığa maruz kalan diğer felsefelerin (ör. Tarımcılık, Mohizm, Yin-Yang Okulu ve İsimler Okulu) ortaya çıktığı dönemdir.

Guangksi-Nanning'de bir parkta bagua sembolleri ile çevrelenen yin ile yang sembolü.

Ayrıca bakınız

Wikimedia Commons'ta Çin felsefesi ile ilgili çoklu ortam kategorisi bulunur.

Kaynakça

  1. Ebrey, Patricia (2010). The Cambridge Illustrated History of China. Cambridge University Press. s. 42.
  2. page 60, Great Thinkers of the Eastern World, edited Ian McGreal Harper Collins 1995, ISBN 0-06-270085-5
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.