Arjantin cumhurbaşkanları listesi

Arjantin cumhurbaşkanı, Amerika kıtasının güney bölümünde (Güney Amerika) yer alan Arjantin'de 1810 yılından bu yana ülkenin en üst makamında bulunan kişiye verilen unvandır.

Arjantin Devlet Başkanlığı forsu

1810 ile 1814 yılları arasında Río de la Plata Birleşik Eyaletleri'nin başkanı olarak cunta yönetimi iktidarda bulunmuş, 1814 ile 1820 yılları arasında da Director Supremo olarak adlandırılan yönetim. 1820-1826 ile 1827-1852 yılları arasında merkezi bir hükûmeti bulunmayan Arjantin'de, tüm eyaletler bağımsız yapılar olarak kendi başkanlarını çıkartmıştır. Bu süreçte Buenos Aires eyaleti öncü eyalet konumundaydı. 1853 yılında gerçekleşen anayasa değişikliği ile birlikte günümüzdeki yapıya kavuşan ülkede, federatif bir cumhuriyet oluşturularak başkanlık sistemine geçilmiştir. Listede fiili olarak belirtilen kişiler askerî yönetimi belirtmekte olup, bu kişiler anayasal yollardan iktidara gelmeyen kişileri ifade etmektedir.

Siyasi parti renkleri

Arjantin’deki Siyasi Partiler
Kısaltma		Parti adı (Türkçe)	Parti adı (İspanyolca)	Yıllar
	Unitarian	Birlikçi	Unitarios	1826–27, 1828–29
	Federal	Federalist	Federales	1827–28, 1829–61
	Liberal	Liberal Parti	Partido Liberal	1862–68
	—	Bağımsız politikacı	Político independiente	1868–74
	National	Ulusal Parti	Partido Nacional	1874–80
	PAN	Ulusal Özerklik Partisi	Partido Autonomista Nacional	1880–1910, 1914–16
	PAN-M	Ulusal Autonomist Parti – Modernist	Partido Autonomista Nacional Línea Modernista	1910–14
	UCR	Radikal Yurttaş Birliği	Unión Cívica Radical	1916–30, 1958–66, 1983–89, 1999–2001, 2015–19
	Military	Arjantin Cumhuriyeti Silahlı Kuvvetler	Fuerzas Armadas de la República Argentina	1930–32, 1943–46, 1955–58, 1966–73, 1976–83
	Concordancia	Concordancia	Concordancia	1932–1943
	PDN	Ulusal Demokrat Parti	Partido Demócrata Nacional	1932–38, 1942–43
	UCR-A	Kişiselliğe Karşı Radikal Yurttaşlar Birliği	Unión Cívica Radical Antipersonalista	1938–42
	PL	İşçi Partisi	Partido Laborista	1946–52
	UCR-JR	Radikal Yurttaş Birliği Yenilenme Cuntası	Unión Cívica Radical Junta Renovadora	1946–52
	Independent	Bağımsız Parti	Partido Independiente	1946–52
	PJ	Adalet Partisi	Partido Justicialista	1946–55, 1973–76, 1989–2015, 2019–günümüz
	Peronist	Peronist Parti	Partido Peronista	1952–1955
	UCR-I	Yılmaz Radikal Yurttaş Birliği	Unión Cívica Radical Intransigente	1958–1963
	UCR-P	Halkın Radikal Yurttaş Birliği	Unión Cívica Radical del Pueblo	1963–66
	FREJULI	Adaletçi Özgürlük Cephesi	Frente Justicialista de Liberación	1973–76
	FREJUPO	Adaletçi Birlik Cephesi	Frente Justicialista de Unidad Popular	1989–95
	UCD	Demokratik Merkez Birliği	Unión del Centro Democrático	1995–99
	Alianza	İş, Adalet ve Eğitim için İttifak	Alianza para el Trabajo, la Justicia y la Educación	1999–2001
	FPV	Zafer Cephesi	Frente para la Victoria	2003–15
	PRO	Cumhuriyetçi Teklif	Propuesta Republicana	2015–19
	Cambiemos	Cambiemos	Cambiemos	2015–19
	FDT	Frente de Todos	Frente de Todos	2019–günümüz

İlk başkanlık sistemi dönemi (1826–1827)

	Portre	İsim (Doğuş–Ölüm)	Görev dönemi		Siyasi parti	Notlar	R.
			Başlangıç	Son
		Bernardino Rivadavia (1780–1845)	8 Şubat 1826	27 Haziran 1827	Birlikçi	1826'da 1826 Anayasası'nın yayınlanmasından önce Kurucu Meclis tarafından Devlet Başkanı olarak seçildi.[1] 1826 Anayasası eyaletler tarafından reddedildiği zaman görevinden istifa etti.	[1]
		Vicente López y Planes (1785–1856)	7 Temmuz 1827	18 Ağustos 1827	—	1826’da Kurucu Meclis tarafından geçici Devlet Başkanı olan seçildi.[1]

Dışişlerinin Buenos Aires Eyalet Valileri tarafından yönetildiği dönem (1827–1831)

	Portre	İsim (Doğuş–Ölüm)	Görev dönemi		Siyasi parti	Notlar	R.
			Başlangıç	Son
		Manuel Dorrego (1787–1828)	18 Ağustos 1827	1 Aralık 1828	Federalistler	1828 Montevideo Antlaşması Cisplatine Savaşı’nı bitirdikten sonra Juan Lavalle tarafından görevden indirildi ve öldürüldü.	[2]
		Juan Lavalle (1797–1841)	1 Aralık 1828	26 Haziran 1829	Birlikçi	Askerî darbe.	[3]
		Juan José Viamonte (1774–1843)	26 Haziran 1829	6 Aralık 1829	Federalistler	Geçici.	[4]
		Juan Manuel de Rosas (1793–1877)	6 Aralık 1829	4 Ocak 1831	Federalistler	Birinci dönem. Birlikçi Lig’e karşı savaş açtı.	[5]

Arjantin Konfederasyonu (1831–1861)

Dışişlerinden sorumlu olan valiler dönemi (1831–1852)

	Portre	İsim (Birth–Death)	Görev dönemi		Siyasi parti	Notlar	R.
			Başlangıç	Son
		Juan Manuel de Rosas (1793–1877)	4 Ocak 1831	5 Aralık 1832	Federalistler	Birinci dönem. Buenos Aires Eyalet Valisi olarak Pacto Federal'dan sonra Birlikçi Lig'e savaş açtı. İstifa etti.	[5]
		Juan Ramón Balcarce (1773–1836)	5 Aralık 1832	4 Kasım 1833	Federalistler	Buenos Aires Eyalet Valisi. Darbeyle görevden alındı.	[6]
		Juan José Viamonte (1774–1843)	4 Kasım 1833	27 Haziran 1834	Federalistler	Geçici Buenos Aires Eyalet Valisi	[7]
		Manuel Vicente Maza (1779–1839)	27 Haziran 1834	7 Mart 1835	Federalistler	Geçici Buenos Aires Eyalet Valisi	[8]
		Juan Manuel de Rosas (1793–1877)	7 Mart 1835	3 Şubat 1852	Federalistler	İkinci dönem. Justo José de Urquiza tarafından Caseros Savaşı'ndaki yenilgiye uğratıldıktan sonra istifa etti ve İngiltere’ye sürgün edildi.	[9]
		Vicente López y Planes (1785–1856)	3 Şubat 1852	6 Nisan 1852	—	Geçici Buenos Aires Eyalet Valisi. 6 Nisan - 26 Temmuz 1852 döneminde valilik yapsa da millî güce sahip değildi.
		Justo José de Urquiza (1801–1870)	6 Nisan 1852	31 Mayıs 1852	Federalistler	Entre Ríos Valisi olarak Arjantin Konfederasyonu’nun dışişlerinden sorumluydu.

Arjantin Konfederasyonu Geçici Yöneticisi (1852–1854)

	Resim	İsim (Doğum–Ölüm)	Görev dönemi		Siyasi parti	Notlar	R.
			Başlangıç	Son
		Justo José de Urquiza (1801–1870)	31 Mayıs 1852	5 Mart 1854	Federalistler	Buenos Aires ve Entre Ríos Valisi. 11 Eylül 1852’de 1853 Anayasası'nı kabul etmeyen tek eyalet olan Buenos Aires, Konfederasyon’u terk ederek Buenos Aires Devleti’ni kurdu.	[10]

Arjantin Konfederasyonu Devlet Başkanları (1854–1861)

	Resim	İsim (Doğum–Ölüm)	Görev dönemi		Siyasi parti	Notlar	R.
			Başlangıç	Son
		Justo José de Urquiza (1801–1870)	5 Mart 1854	5 Mart 1860	Federalistler	Anayasa yürürlüğe girdikten sonraki ilk Devlet Başkanı. 1859'da Cepeda Savaşı'nda Buenos Aires Devleti'ne karşı galibiyetten sonra San José de Flores Anlaşması imzalandı.	[10]
		Santiago Derqui (1809–1867)	5 Mart 1860	5 Kasım 1861	Federalistler	Dolaylı seçim. 18 Ekim 1860'da kabul edilen anayasal değişiklikle Arjantin Cumhuriyeti kuruldu. Derqui Pavón Savaşı'ndaki yenilgiden sonra istifa etti.	[11]
		Juan Esteban Pedernera (1796–1886)	5 Kasım 1861	12 Aralık 1861	Birlikçi	Derqui’nin istifasından sonra Devlet Başkanlığı yetkisini aldıktan sonra ulusal devleti feshetti. Ardından istifa etti.	[11]

Arjantin Cumhuriyeti (1861–günümüz)

Devlet Başkanları (1861–günümüz)

	Resim	İsim (Doğum–Ölüm)	Görev dönemi		Siyasi parti (Koalisyon)	Notlar	R.
			Başlangıç	Son
		Bartolomé Mitre (1821–1906)	12 Aralık 1861	12 Nisan 1862	Liberal		[12]
			12 Nisan 1862	2 Haziran 1862		Kararnameyle yürütme gücüne sahip oldu.	[13]
			2 Haziran 1862	12 Ekim 1862			[14]
			2 Ekim 1862	12 Ekim 1868		Mitre'nin tek aday olduğu dolaylı seçim.	[15]
		Marcos Paz (1811–1868)	12 Haziran 1865	2 Ocak 1868	Liberal	Görev sırasında hayatını kaybetti.
		Bakanlık Kabinesi	2 Ocak 1868	18 Ocak 1868	—
		Domingo Faustino Sarmiento (1811–1888)	12 Ekim 1868	12 Ekim 1874	—	Üçlü İttifak Savaşı sona erdi.	[15]
		Nicolás Avellaneda (1837–1885)	12 Ekim 1874	12 Ekim 1880	National ↓ PAN	1880'de Buenos Aires federalleştirildi.	[15]
		Julio Argentino Roca (1843–1914)	12 Ekim 1880	12 Ekim 1886	PAN	Birinci dönem. Arjantin İç Savaşı’nin sonu.	[16]
		Miguel Ángel Juárez Celman (1844–1909)	12 Ekim 1886	6 Ağustos 1890	PAN	Park Devrimi’nden sonra istifa etti.	[17]
		Carlos Pellegrini (1846–1906)	6 Ağustos 1890	12 Ekim 1892	PAN	Juárez Celman'ın istifasından sonra vekaleten Devlet Başkanı oldu.	[17]
		Luis Sáenz Peña (1822–1907)	12 Ekim 1892	22 Ocak 1895	PAN	1893 Devrimi. İstifa etti.	[18]
		José Evaristo Uriburu (1831–1914)	22 Ocak 1895	12 Ekim 1898	PAN	Sáenz Peña'nın istifasından sonra Devlet Başkanlığına geldi.	[18]
		Julio Argentino Roca (1843–1914)	12 Ekim 1898	12 Ekim 1904	PAN	İkinci dönem.	[19]
		Manuel Quintana (1835–1906)	12 Ekim 1904	12 Mart 1906	PAN	Görev sırasında hayatını kaybetti.	[20]
		José Figueroa Alcorta (1860–1931)	25 Ocak 1906	12 Mart 1906	PAN		[20]
			12 Mart 1906	12 Ekim 1910
		Roque Sáenz Peña (1851–1914)	12 Ekim 1910	9 Ağustos 1914	PAN Modernist	Çıkardığı Sáenz Peña yasasıyla gizli ve genel oy hakkı getirildi. Görev sırasında hayatını kaybetti.	[21]
		Victorino de la Plaza (1840–1919)	9 Ağustos 1914	12 Ekim 1916	PAN	Sáenz Peña'nın istifasından sonra Devlet Başkanlığına geldi.	[21]
		Hipólito Yrigoyen (1852–1933)	12 Ekim 1916	12 Ekim 1922	UCR	Birinci dönem. I. Dünya Savaşı'nda tarafsız kaldı.	[22]
		Marcelo Torcuato de Alvear (1868–1942)	12 Ekim 1922	12 Ekim 1928	UCR		[22]
		Hipólito Yrigoyen (1852–1933)	12 Ekim 1928	6 Eylül 1930	UCR	İkinci dönem. Askerî darbe sonucunda görevden alındı.	[23]
		Enrique Martínez (1887–1938)	5 Eylül 1930	6 Eylül 1930	UCR	Yrigoyen’in hastalığı sırasında Devlet Başkan vekilliği yaptı. Askerî darbe sonucunda görevinden alındı.
		José Félix Uriburu (1868–1932)	6 Eylül 1930	20 Şubat 1932	Silahlı Kuvvetler	1853 Anayasası’nın kabulünden beri ülkedeki ilk askerî darbe. Kötü Onyıl'ın başlangıcı.	[24]
		Agustín Pedro Justo (1876–1943)	20 Şubat 1932	20 Şubat 1938	PDN (Concordancia)	Sahte oy kullanımı ve sahte oy sandıkları, oy sandıklarının çalınması, seçmenlerin tehdit edilmesi ve ölmüş olan kişilerin seçimlerde oy kullanmasına kadar her türlü hileye başvurulduğu dönem. UCR’ya seçim yasağı getirildi.	[25] [26]
		Roberto Marcelino Ortiz (1886–1942)	20 Şubat 1938	27 Haziran 1942	UCR-A (Concordancia)	Sahte oy kullanımı ve sahte oy sandıkları, oy sandıklarının çalınması, seçmenlerin tehdit edilmesi ve ölmüş olan kişilerin seçimlerde oy kullanmasına kadar her türlü hileye başvurulduğu dönem. Sağlık problemleri yüzünden istifa ettikten bir ay sonra hayatını kaybetti.	[27] [28]
		Ramón Castillo (1873–1944)	3 Temmuz 1940	27 Haziran 1942	PDN (Concordancia)	Ortiz’in hastalığı sırasında başkan vekilliği yaptı.	[27]
			27 Haziran 1942	4 Haziran 1943		Ortiz’in istifasıyla devlet başkanı oldu. Askerî darbe ile görevden alındığı gün Kötü Onyıl'ın sonu olarak kabul edilir.
		Arturo Rawson (1885–1952)	4 Haziran 1943	7 Haziran 1943	Silahlı Kuvvetler	43 Devrimi'nin başlangıcı. Askerî darbeyle görevden alındı.	[29] [27]
		Pedro Pablo Ramírez (1884–1962)	7 Haziran 1943	9 Mart 1944	Silahlı Kuvvetler	Devlet Başkanlığını Edelmiro Julián Farrell’e devrederek istifa etti.	[27]
		Edelmiro Julián Farrell (1887–1980)	25 Şubat 1944	9 Mart 1944	Silahlı Kuvvetler	Devlet Başkan vekili. Arjantin II. Dünya Savaşı’nda Almanya’ya savaş açtıktan sonra tekrar seçime gitti. 43 Devrimi’nin sonu.	[27]
		Juan Perón (1895–1974)	4 Haziran 1946	4 Haziran 1952	İşçi Partisi (UCR-JR)	Birinci dönem. 1949 Arjantin Anayasası ile yeniden seçilme hakkı geldi.	[30]
			4 Haziran 1952	19 Eylül 1955	Peronist	İkinci dönem. Kadınların oy verebildiği ilk seçimlerde, oyların %62,49’u alan Perón askerî darbe ile görevden alındı
		Eduardo Lonardi (1896–1956)	20 Eylül 1955	23 Eylül 1955	Silahlı Kuvvetler	Özgürleştirici Devrim'nin başlangıcı. Kararnameyle kendini Geçici Arjantin Devlet Başkanı ilan etti.	[31]
			23 Eylül 1955	13 Kasım 1955		Görevden alındı.
		Pedro Eugenio Aramburu (1903–1970)	13 Kasım 1955	1 Mayıs 1958	Silahlı Kuvvetler	Askerî darbe. 1949 Anayasası yürürlükten kaldırılarak 1853 Anayasası yürürlüğe girdi. Özgürleştirici Devrim’nin sonu. Peronist partilere seçim yasağı getirildi.	[31]
		Arturo Frondizi (1908–1995)	1 Mayıs 1958	29 Mart 1962	UCR-I	Peronist partilerinin seçim yasağı devam etti. Askerî darbeyle görevden alındı.	[32]
		José María Guido (1910–1975)	29 Mart 1962	12 Ekim 1963	UCR-I	Arjantin Senatosu Başkanı olarak anayasayanın mekanizması izlenerek yürütme gücünün sahibi oldu. 1958 yılında istifa etti.	[33] [32]
		Arturo Umberto Illia (1900–1983)	12 Ekim 1963	28 Haziran 1966	UCR-P	Peronist partilerinin seçim yasağı devam etti. Askerî darbe ile görevden alındı.	[34]
		Junta of Commanders of the Armed Forces	28 Haziran 1966	29 Haziran 1966	Silahlı Kuvvetler	Arjantin Devrimi’nin başlangıcı.
		Juan Carlos Onganía (1914–1995)	29 Haziran 1966	8 Haziran 1970	Silahlı Kuvvetler	Askerî darbe ile görevden alındı.	[34]
		Junta of Commanders of the Armed Forces	8 Haziran 1970	18 Haziran 1970	Silahlı Kuvvetler
		Roberto M. Levingston (1920–2015)	18 Haziran 1970	23 Mart 1971	Silahlı Kuvvetler	Askeri Cunta tarafından atandı ve sonra görevden alındı.	[34]
		Junta of Commanders of the Armed Forces	23 Mart 1971	26 Mart 1971	Silahlı Kuvvetler
		Alejandro Agustín Lanusse (1918–1996)	26 Mart 1971	25 Mayıs 1973	Silahlı Kuvvetler	Askeri Cunta tarafından atandı. Arjantin Devrimi’nin sonu. Seçimlerde Peronist partilere gelen seçim yasağı kaldırıldı.
		Héctor José Cámpora (1909–1980)	25 Mayıs 1973	13 Temmuz 1973	PJ (FREJULI)	Peronist partilere gelen seçim yasağı kaldırıldıktan sonra seçilen ilk Devlet Başkanı. Başkalığı sırasında Juan Perón'un seçim yasağı kaldırdı.	[35]
		Raúl Alberto Lastiri (1915–1978)	13 Temmuz 1973	12 Ekim 1973	PJ	Arjantin Temsilciler Meclisi Başkanı anayasaya aykırı olarak yürütme gücüne sahip oldu.	[36] [35]
		Juan Perón (1895–1974)	12 Ekim 1973	1 Temmuz 1974	PJ	Üçüncü dönem. Görev sırasında hayatını kaybetti.	[35]
		Isabel Martínez de Perón (1931–)	29 Haziran 1974	1 Temmuz 1974	PJ	Perón'un hastalığı sırasında Devlet Başkan vekiliydi.	[37]
			1 Temmuz 1974	24 Mart 1976		Amerika kıtasındaki ilk kadın devlet başkanı. Askerî darbe ile görevden alındı.	[38]
		Askeri Cunta	24 Mart 1976	29 Mart 1976	Silahlı Kuvvetler	Ulusal Yeniden Yapılanma Süreci’nin başlangıcı
		Jorge Rafael Videla (1925–2013)	29 Mart 1976	29 Mart 1981	Silahlı Kuvvetler	Askerî darbe sonucunda Askeri Cunta’nın başkanı Devlet Başkanlığı’na geldi.	[39]
		Roberto Eduardo Viola (1924–1994)	29 Mart 1981	11 Aralık 1981	Silahlı Kuvvetler	Görevden alındı.	[39]
		Horacio Tomás Liendo (1924–2007)	21 Kasım 1981	11 Aralık 1981	Silahlı Kuvvetler	Askeri Cunta tarafından atandı.
		Carlos Lacoste (1929–2004)	11 Aralık 1981	22 Aralık 1981	Silahlı Kuvvetler	Askeri Cunta tarafından geçici Devlet Başkanı olarak atandı.
		Leopoldo Galtieri (1926–2003)	22 Aralık 1981	18 Haziran 1982	Silahlı Kuvvetler	Askeri Cunta tarafından atandı. Falkland Adaları’nı işgal ederek Falkland Savaşı’nı başlattı. Arjantin’in yenilgisi üzerine görevden alındı.	[39]
		Alfredo Oscar Saint Jean (1926–1987)	18 Haziran 1982	1 Temmuz 1982	Silahlı Kuvvetler	Askeri Cunta tarafından geçici devlet başkanı olarak atandı.
		Reynaldo Bignone (1928–2018)	1 Temmuz 1982	10 Aralık 1983	Silahlı Kuvvetler	Askeri Cunta tarafından atandı. Ulusal Yeniden Yapılanma Süreci’nin sonu. Sandığa gidildi.	[39]
		Raúl Alfonsín (1927–2009)	10 Aralık 1983	8 Temmuz 1989	UCR	1989 Arjantin genel seçimleri için sandığa gidildi. Görevinin bitmesinden altı ay önce istifa edip devlet başkanlığını Carlos Menem’e devretti.	[40]
		Carlos Menem (1930–)	8 Temmuz 1989	8 Temmuz 1995	PJ (FREJUPO)	Birinci dönem. 1994 anayasal değişikliğiyle Devlet Başkanlık dönemini 6 yıldan 4'e indirildi.	[41]
			8 Temmuz 1995	10 Aralık 1999	PJ	İkinci dönem. 1994 Anayasası'nın 10. geçici maddesiyle görev dönemi 10 Aralık 1999'a kadar uzatıldı.
		Fernando de la Rúa (1937–2019)	10 Aralık 1999	20 Aralık 2001	UCR (İttifak)	Ekonomik buhran sonrasında istifa ettikten sonra başkan yarrdımcısı Carlos Álvarez de istifa ettiği için Kongre toplanıp yeni devlet başkanını seçti.	[42]
		Ramón Puerta (1951–)	20 Aralık 2001	22 Aralık 2001	PJ	Senato Başkanı olarak yürütme yetkisini kullandı.
		Adolfo Rodríguez Saá (1947–)	22 Aralık 2001	30 Aralık 2001	PJ	Kongre tarafından üç ay devlet başkanlığı yetkisi verildi. Görev sırasında istifa etti.	[43]
		Eduardo Camaño (1946–)	30 Aralık 2001	2 Ocak 2002	PJ	Arjantin Temsilciler Meclisi Başkanı olarak yürütme yetkisini kullandı.
		Eduardo Duhalde (1941–)	2 Ocak 2002	25 Mayıs 2003	PJ	Kongre tarafından de la Rúa’nın devlet başkanlığı dönemini bitirme yetkisiyle seçildi. erken seçim çağrısında bulundu.	[43]
		Néstor Kirchner (1950–2010)	25 Mayıs 2003	10 Aralık 2007	PJ (FPV)		[44]
		Cristina Fernández de Kirchner (1953–)	10 Aralık 2007	10 Aralık 2011	PJ (FPV)	Birinci dönem. Arjantin’in birinci doğrudan seçilen kadın devlet başkanı.	[45]
			10 Aralık 2011	10 Aralık 2015		İkinci dönem.
		Mauricio Macri (1959–)	10 Aralık 2015	10 Aralık 2019	PRO	Arjantin’de balotaj ile seçilen ilk Devlet Başkanı.	[46]
		Alberto Fernández (1959–)	10 Aralık 2019	Görevde	PJ (Frente de Todos)

2. Rosa, vol. V, p.73-97
3. Rosa, vol. IV, p.97-117
4. Rosa, vol. IV, p 127-129
5. Rosa, vol. IV, p. 129-171
6. Rosa. vol. IV, p. 186-196
7. Rosa, vol. IV, p. 198-204
8. Rosa, vol. IV, p. 206-213
9. Rosa, vol. IV p. 219 – vol. V p. 489
10. Mendelevich, p. 38-41
11. Mendelevich, p. 42-45
12. Diario de Sesiones de la Cámara de Diputados del Año 1862. Tomo Primero. Buenos Aires: La Tribuna. 1863. s. 43.
13. Armagnague, Juan Fernando (1986). Historia del derecho: presidencias de Mitre, Sarmiento y Avellaneda. Mendoza: Ediciones Jurídicas Cuyo S.R.L. s. 17. ISBN 950-9099-09-0.
14. Diario de Sesiones de la Cámara de Diputados del Año 1862. Tomo Primero. Buenos Aires: La Tribuna. 1863. s. 59.
15. Mendelevich, p.46-52
16. Mendelevich, p. 53-56
17. Mendelevich, p. 57-65
18. Mendelevich, p. 66-72
19. Mendelevich, p. 73-79
20. Mendelevich, p. 80-88
21. Mendelevich, p. 89-101
22. Mendelevich, p. 102-112
23. Mendelevich, p. 113-125
24. Mendelevich, p. 126-129
26. Mendelevich, p. 130-135
28. Mendelevich, p. 136–155
29. Mendelevich, p. 145
30. Mendelevich, p. 156-176
31. Mendelevich, p. 177-186
32. Mendelevich, p. 187-195
33. Mendelevich, p. 193
34. Mendelevich, p. 196-214
35. Mendelevich, p. 215-228
36. Mendelevich, p. 223
37. Mendelevich, p. 229-235
38. Mendelevich, p. 229-235
39. Mendelevich, p. 236-241
40. Mendelevich, p. 242-245
41. Mendelevich, p. 247-252
42. Mendelevich, p. 253-262
43. Mendelevich, p. 263-277
44. Mendelevich, p. 278-282
45. Mendelevich, p. 283-292
46. Galasso, Norberto (2019). Historia de la Argentina, vol. I&II (İspanyolca). Buenos Aires: Colihue. ISBN 978-950-563-478-1.