Titanik asit
Titanik asit, genel formül [TiOx(OH)4−2x]n ile titanyum, hidrojen ve oksijen elementlerinin kimyasal bileşiklerinin bir ailesi için genel bir isimdir. Esas olarak eski literatürde çeşitli basit titanik asitler talep edilmiştir. Bu malzemeler için kristalografik ve az spektroskopik destek yoktur. Brauer'in El Kitabı da dahil olmak üzere bazı eski literatür TiO2'den titanik asit olarak söz eder.[1]
- Metatitanik asit (H2TiO3)[2]
- Ortotitanik asit (H4TiO4)[3] "TiO2·2.16H2O" altında beyaz tuz benzeri bir toz olarak tarif edilir.[4]
- Peroksotitanik asit (Ti(OH)3O2H) ayrıca sülfürik asit içindeki titanyum dioksitin hidrojen peroksit ile işlenmesi sonucu da tarif edilmiştir. Elde edilen sarı katı O2 kaybı ile ayrışır.[5]
- Pertitanik asit (H2TiO4)
- Pertitanik asit (TiO(H2O2)2+)[6]
Titanik asit | |
---|---|
Tanımlayıcılar | |
CAS numarası | 20338-08-3 |
PubChem | 88494 |
EC-numarası | 243-744-3 |
MeSH | titanium+hydroxide |
SMILES |
|
ChemSpider | 15640680 |
Özellikler | |
Molekül formülü | TiH4O4 |
Molekül kütlesi | 115.90 g/mol-1 |
Görünüm | Beyaz kristal |
Belirtilmiş yerler dışında verilmiş olan veriler, Standart sıcaklık ve basınçtadır. (25 °C, 100 kPa) | |
Bilgi kutusu kaynakları |
Kaynakça
- C. Remigius Fresenius (1887). Qualitative Chemical Analysis. J. & A. Churchill. pp. 115–116.
- F.P. Dunnington (1891). "On metatitanic acid and the estimation of titanium by hydrogen peroxide". Journal of the American Chemical Society. 13 (7): 210–211. doi:10.1021/ja02124a032.
- Leonard Dobbin, Hugh Marshall (1904). Salts and their reactions: A class-book of practical chemistry. University of Edinburgh.
- Ehrlich, P. (1963). "Titanium(IV) Oxide Hydrate TiO2·nH2O". In Brauer, G. (ed.). Handbook of Preparative Inorganic Chemistry. 1 (2nd ed.). New York: Academic Press. p. 1218.
- Ehrlich, P. (1963). "Peroxotitanic Acid H4TiO5". In Brauer, G. (ed.). Handbook of Preparative Inorganic Chemistry. 1 (2nd ed.). New York: Academic Press. p. 1219.
- Fukamauchi, Hisao (1967). "Analysis using fluotitanic acid-hydrogen peroxide reagent: A review". Fresenius' Journal of Analytical Chemistry. 229 (6): 413–433. doi:10.1007/BF00505508.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.