İsrail'de din

İsrail'de din, ülkenin merkezi bir özelliğidir ve İsrail kültürünü ve yaşam tarzını şekillendirmede önemli bir rol oynamaktadır ve din İsrail tarihinin merkezinde rol oynamıştır. İsrail, aynı zamanda, vatandaşların çoğunluğunun Yahudi olduğu dünyanın tek ülkesidir. İsrail nüfusunun 2016[1] yılı itibarıyla %75'si Yahudi, %14'ü Müslüman, %2'si Hristiyan ve %2'si Dürzi ve geriye kalan %2'yi Samiriler ve Bahâîlik gibi küçük inançlardan insanları kapsıyor.[2]




2016'da İsrail'de din[1]

  Reformist Yahudilik (%40)
  Muhafazakar Yahudilik (%23)
  Dati Yahudilik (Siyonist) (%10)
  Haredi Yahudilik (%8)
  İslam (%14)
  Hristiyanlık (%2)
  Dürzi (%2)
  Bahai ve Samiriler (%1)

İsrail'in bir anayasası yoktur. Anayasa hizmeti gören İsrail Temel Kanunları, ülkeyi bir "Yahudi devleti" olarak tanımlarken, bu Temel Kanunlar, Knesset tüzükleri, İsrail Yüksek Mahkemesi'nin kararları ve İsrail'de yürürlüğe giren ortak hukukun çeşitli unsurları ile birlikte, ülkedeki serbest dini uygulamanın bir kısmını sunmaktadır.[3][4] Pew Araştırma Merkezi, İsrail'i dine "yüksek" kısıtlamalar getiren ülkelerden biri olarak tanımladı[5] ve Ortodoks olmayan Yahudilik akımlarına sınırlar getirildi.[6] Yahudi olmayan toplulukların yasal statüleri, Osmanlı ve İngiliz yönetimlerinin model ve uygulamalarını bazı önemli değişikliklerle takip etmektedir. İsrail kanunları, İbrahimî din ailesine ait beş dini resmen tanıyor: Yahudilik, İslam, Hristiyanlık, Dürzîlik ve Bahâîlik. Ayrıca, kanun resmi olarak on ayrı Hristiyan mezhebi tanır: Roma, Ermeni Katolik Kilisesi, Maruni Kilisesi, Doğu Katolik Kiliseleri, Süryani Katolik Kilisesi ve Keldani Katolik Kilisesi; Doğu Ortodoks Yunan Ortodoks Kilisesi; Oryantal Ortodoksluk, Süryani Ortodoks Kilisesi; Ermeni Apostolik Kilisesi; ve Anglikanizm.[7][8] Dini gruplar arasındaki ilişkiler - Yahudilerle Yahudiler arasında, Müslümanlarla Hristiyanlar arasında ve Ortodoks, Reformist ve Muhafazakâr gibi değişik Yahudilik akımları arasındaki ilişkiler genellikle gergin.[3]

Kaynakça
  1. "İsrail toplumun dini bölümü". 24 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2020.
  2. Fazel, Seena (2012). THE BAHA’IS OF IRAN: Socio-Historical Studies. s. 223.
  3. "Israel and the Occupied Territories". U.S. Department of State. 19 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2018.
  4. "Basic Law: Human Dignity and Liberty". 26 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2018.
  5. "Global Restrictions on Religion (Full report)" (PDF). The Pew Forum on Religion & Public Life. Aralık 2009. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2013.
  6. "U.S. Department of State: 2012 Report on International Religious Freedom: Israel and The Occupied Territories (May 20, 2013)"http://www.state.gov/j/drl/rls/irf/2012/nea/208392.htm
  7. Sheetrit, Shimon (20 Ağustos 2001). "Freedom of Religion in Israel". Israel Ministry of Foreign Affairs. 14 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2008.
  8. "Freedom of Religion in Israel". www.jewishvirtuallibrary.org (İngilizce). 21 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2017.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.