Wayne Rooney

Wayne Mark Rooney (İngilizce telaffuz: [weɪn mɑː(ɹ)k ruːni]; d. 24 Ekim 1985; Croxteth, Liverpool), İngiliz eski futbolcu ve teknik direktördür. Forvet ve orta saha pozisyonlarında görev almakta olup Derby County'de forma giymektedir. Rooney, aynı zamanda takımın geçici olarak teknik direktörlüğünü de yapmaktadır.

Wayne Rooney
DC United formasıyla oynadığı bir maç sırasında Wayne Rooney (Ağustos 2018)
Kişisel bilgileri
Tam adı Wayne Mark Rooney
Doğum tarihi 24 Ekim 1985 (1985-10-24)
Doğum yeri Croxteth, Liverpool, İngiltere
Boyu 1,75 m (5 ft 9 in)
Mevkii Forvet · ofansif orta saha
Kulüp bilgileri
Kulübü Derby County (teknik direktör)
Altyapı kariyeri
1996 Liverpool Schoolboys
1996-2002 Everton
Profesyonel kariyeri*
Yıllar Takım Maç (Gol)
2002-2004 Everton 67 (15)
2004-2017 Manchester United 393 (183)
2017-2018 Everton 31 (10)
2018-2020 DC United 48 (23)
2020-2021 Derby County 30 (6)
Millî takım kariyeri
2001  İngiltere U-16 4 (0[1])
2002  İngiltere U-17 12 (7[1])
2002  İngiltere U-19 1 (0[1])
2003-2018  İngiltere 120 (53)
Teknik direktörlük kariyeri
2020-2021 Derby County (geçici antrenör)
2021- Derby County (teknik direktör)

* Yalnızca lig maçları ve gollerini içerir.


Rooney, futbola 10 yaşındayken Liverpool Schoolboys'ta başladı. 1996'dan 2002'ye kadar kariyerini Everton altyapısında sürdürdü. 2002 yılında profesyonel olarak ilk maçına çıktı. 17. yaş gününden beş gün önce Premier League'de attığı ilk gol, kendisini lig tarihinde gol atan en genç futbolcu yaptı. Bir müddet sonra takımın sürekli oyuncularından oldu ve kulübüyle iki sezon geçirdi. 2004-05 sezonu başlamadan önce Manchester United'a, £25,6 milyon karşılığında transfer oldu. Manchester United formasıyla beş Premier League, birer UEFA Şampiyonlar Ligi, UEFA Avrupa Ligi ve FA Cup, üç EFL Cup, dört FA Community Shield ile bir FIFA Kulüpler Dünya Kupası şampiyonluğu yaşadı. Eylül 2013'te Manchester United formasıyla oynadığı resmî maçlarda kaydettiği gol sayısı 200'ü geçti ve bu barajı geçen dördüncü oyuncu oldu. 2014-15 sezonunda takım kaptanı oldu. 2017-18 sezonu başında takımdan ayrılarak eski kulübü Everton ile sözleşme imzaladı. 2018-2020 yılları arasında Major League Soccer ekiplerinden DC United'da forma giydi. Ocak 2020'de, antrenör-oyuncu olarak EFL Championship ekiplerinden Derby County ile sözleşme imzaladı. Kasım 2020'de ise geçici olarak takımın teknik direktörlüğünü yapmaya başladı.

İngiltere millî takımıyla formasıyla ilk maçına 2003'te çıkan Rooney, millî takım forması giyen (bu unvan daha sonra Theo Walcott'a geçti) ve millî takımda gol atan en genç futbolcu oldu. 2004, 2012 ve 2016 Avrupa Futbol Şampiyonası ile 2006, 2010 ve 2014 FIFA Dünya Kupası'nda İngiltere forması giydi. 2004 Avrupa Futbol Şampiyonası'nda İsviçre'ye attığı iki golle Avrupa Futbol Şampiyonası tarihinde gol atan en genç oyuncu oldu (aynı turnuvada bu unvan Johan Vonlanthen'e geçti). Millî takımda oynadığı 120 maç ile Peter Shilton'ın ardından İngiltere millî takımıyla en çok maça çıkan ikinci oyuncu olmasının yanı sıra, kaydettiği 53 golle takım tarihinin en golcü futbolcusudur.

Futbolculuk kariyerinde Bravo Ödülü, İngiltere'de Yılın Futbolcusu, Futbol Yazarları Derneği Yılın Futbolcusu, Barclays Sezonun Oyuncusu, İngiltere'de Taraftarların Oyuncusu ve Sir Matt Busby Yılın Oyuncusu olmak üzere çeşitli futbol ödülleri kazanmıştır. Premier League Ayın Futbolcusu ödülünü toplam 5 kez kazanarak, 6 kez kazanan Steven Gerrard'ın ardından Robin van Persie ile birlikte ödülü en çok alan ikinci oyuncudur. 2011 FIFA Ballon d'Or oylaması sonucunda 5. sırada yer almış, aynı yıl FIFA FIFPro World XI kadrosuna dahil edilmiştir. Manchester United formasıyla çıktığı resmî maçlarda kaydettiği 253 gol ile kulüp tarihinin en golcü oyuncusu konumunda olan Rooney, aynı zamanda Premier League'de attığı 208 gol ile Alan Shearer'ın ardından lig tarihinin en golcü ikinci oyuncusu olup bu gollerin 183'ünü Manchester United formasıyla kaydettiğinden yalnızca bir takım formasıyla Premier League'de en çok gol atan oyuncudur.

İlk yılları

24 Ekim 1985'te, Liverpool'a bağlı Croxteth banliyö bölgesinde, Thomas Wayne ve Jeanette Marie Rooney (kızlık soyadı Morrey) çiftinin ilk çocuğu olarak dünyaya geldi.[2] İrlanda asıllı olan Rooney,[3][4] erkek kardeşleri Graeme ve John ile birlikte Katolik olarak yetişti.[5][6] Üç kardeş de De La Salle Beşeri Bilimler Koleji'nde eğitim gördü. Rooney'nin çocukken tuttuğu takım Everton, çocukluk kahramanı ise İskoç futbolcu Duncan Ferguson idi.[7]

Kulüp kariyeri

Altyapı kariyeri
"Liverpool'dan nefret eden bir Everton taraftarı olarak büyüdüm. Ve bu hiçbir zaman değişmedi."

Wayne Rooney[8][9]

Futbola Liverpool Schoolboys'ta başladı. Bir sezonda attığı 72 golle, Mayıs 2010'a kadar bu alandaki rekoru elinde bulundurdu.[10] Dokuz yaşında Copplehouse adlı kulüpte forma giymeye başladı ve oynadığı son sezonda 99 gol kaydetmeyi başardı.[11] Burada Everton gözlemcisi Bob Pendleton tarafından keşfedildi ve 1996'da, Everton ile öğrenci şartlarıyla sözleşme yaptı.[12] Rooney, o sıralarda Everton'da maskotluk ve top toplayıcılık da yapmaktaydı.[13] 1995-96 sezonunda, 11 yaş altı takımla çıktığı 29 maçta 114 gol attı.[14] 15 yaşında genç takımda forma giymeye başlayan Rooney, FA Youth Cup'ın 2001-02 sezonunda oynadığı sekiz maçta sekiz gol kaydetti.[15] Hatta Aston Villa ile oynanan final maçında gol attıktan sonra formasının içindeki "Once a Blue, always a Blue" yazılı tişörtünü göstererek Everton taraftarı olduğunu bir kez daha hatırlattı.[16] 17 yaşından küçük olmasından dolayı profesyonel bir kontrat imzalayamadığı için haftalık 80 sterlin maaş alıyordu.[13] 2002 yazında, takımın Avusturya'daki kampına katılarak A takıma yükseldi. 15 Temmuz'da Weiz ile oynanan ve takımının 3-1 kazandığı hazırlık maçında ise hem ilk kez A takım formasını giymiş oldu hem de buradaki ilk golünü atmayı başardı.[17]

Everton

Nisan 2002'de, Southampton ile oynanan lig maçında ilk kez kadroda yer alsa da forma şansı bulamadı.[18] Ertesi sezon, 17 Ağustos 2002 tarihindeki Tottenham Hotspur maçında Everton formasıyla ilk resmî maçına, henüz 16 yaşındayken çıktı.[19] Bu sayede, Joe Royle'un ardından kulüp tarihinde resmî bir maçta oynayan en genç ikinci futbolcu oldu.[20] 2 Ekim'de, Wrexham ile oynanan Football League Cup maçında attığı iki golle hem mavi-beyazlı ekipteki ilk resmî golünü atarak 3-0'lık galibiyette pay sahibi oldu hem de Everton tarihinin en genç golcüsü unvanını elde etti.[21] 19 Ekim'de, 17. yaş gününden 5 gün önce, son lig şampiyonu Arsenal'e karşı son dakikalarda attığı galibiyet golüyle Arsenal'in 30 maçlık yenilmezliğine son verdi.[22] Bu gol onu, o zaman için Premier League tarihinde gol atan en genç futbolcu yapsa da bu rekor, sırasıyla James Milner ve James Vaughan tarafından iki kez kırıldı.[23] 15 gün sonraki 1-0 kazandıkları Leeds United maçının tek golü ise Rooney'den geldi.[24] Aralık 2002'de, son yıllardaki en iyi gelecek vadeden İngiliz futbolculardan biri olduğu gerekçesiyle BBC Sport tarafından Yılın Genç Sporcusu seçildi.[25] Ödülü almasından altı gün sonra ise 2-1 sonuçlanan Blackburn Rovers maçında takımının galibiyet golünü attı.[26] Ocak 2003'te profesyonel sözleşmeye imzasını atarken, bu sözleşme onu dünya genelinde en değerli genç oyuncu yaptı.[27] İlk sezonunda kulüp formasıyla 33 lig maçında forma giyip, 6 gol kaydederken,[28] Everton ligi 7.sırada tamamladı.[29]

2003-04 sezonundaki ilk golünü 26 Ağustos 2003 tarihinde, deplasmandaki 2-2'lik Charlton Athletic maçında attı.[30] Aralık ayına kadar golle tanışamayan Rooney, sırasıyla 2-1 kazanılan Portsmouth[31] ve 3-2 kazanılan Leicester City maçlarında birer gol atmayı başardı.[32] 28 Aralık'taki Birmingham City karşılaşmasında 50. Premier League maçına çıkarken, aynı zamanda 2003 yılındaki son golünü de attı.[33] 21 Şubat'taki 3-3'lük Southampton,[34] 13 Mart'taki 1-0'lık Portsmouth,[35] 20 Mart'taki 1-1'lik Leicester City[36] ve 13 Nisan'daki 1-1'lik Leeds United maçlarında da birer gol kaydederek sezon genelinde 9 gole ulaşmış oldu.[37]

Sezon sonunda, Everton'ın ligi düşme hattının hemen üstünde, 17. sırada tamamlaması ve Avrupa kupalarına katılamamasından dolayı transfer olmak istedi. Everton ise transfer ücretinin 50 milyon sterlinden az olduğu sürece gelen transfer tekliflerini reddedeceğini açıladı. Ağustos 2004'te kulüpten yapılan haftalık 12.000 sterlinlik üç yıllık anlaşma teklifinin Rooney tarafından geri çevrilmesi üzerine Manchester United ile Newcastle United, oyuncunun transferi için yarış içerisine girdi. The Times, Newcastle United'in Rooney'yi 18,5 milyon sterlinine transfer etmeye yakın olduğunu; fakat sonunda Manchester United'in bu teklif savaşını Ağustos sonunda 25,6 milyon sterlinle kazandığını bildirdi.[38][39] Bu sayede United, tarihinin en pahalı dördüncü transferini gerçekleştirmiş oldu.[40][41] Transferle birlikte, 20 yaş altı bir futbolcu için ödenen en yüksek bonservisli transfer gerçekleşti.[42]

2004-05 sezonu

Old Trafford'a geldiği ilk yıl Rooney'e 8 numaralı forma verildi.[43] Manchester United formasıyla ilk maçına 28 Eylül 2004'te, 6-2 kazanılan Şampiyonlar Ligi grup maçında Fenerbahçe karşısında çıktı. Turnuvada attığı üç golün tamamını bu maçta kaydeden Rooney, bir de asist yaptı.[44] 18 yıl 335 günlükken attığı bu goller onun, Şampiyonlar Ligi tarihindeki en genç hat trick yapan oyuncu olarak tarihe geçmesini sağladı.[45] United formasıyla Premier League'deki ilk maçına 3 Ekim 2004'te, Middlesbrough karşısında çıktı.[46] United formasıyla ligdeki ilk golünü ise 24 Ekim günü, 2-0 biten ve rakibinin 49 maçlık yenilmezlik serisinin sona erdiği Arsenal mücadelesinde attı.[47] 14 Kasım'daki 1-3 sona eren Newcastle United deplasmanında ilk defa United formasıyla bir Premier League maçında iki gol kaydetti.[48] 4 Aralık'ta Southampton karşısında da bir gol bulan oyuncu,[49] Futbol Federasyonu, 26 Aralık'taki Bolton Wanderers karşılaşmasında topun oyunda olmadığı bir sırada rakibi Tal Ben Haim'i iten Rooney'e üç maç ceza verdi.[50] Rooney, sezonun ilk yarısında United formasıyla 17 resmî maçta görev almış ve 7 gol atmayı başarmıştı.

15 Ocak 2005'teki Liverpool deplasmanın tek golünü atarak takımına galibiyeti getiren isim oldu.[51] 19 Ocak'ta, FA Cup üçüncü tur maçında Exeter City deplasmanında alınan 0-2'lik galibiyette, yeni takımıyla FA Cup'taki ilk golünü kaydetti.[52] 26 Şubat'ta Portsmouth ile oynanan maçta 2 gol atarak takımını 2-1'lik galibiyete taşıdı.[53] Ligde oynadığı 24 maçta attığı 11 golle United'ın en golcü futbolcusu olarak takımın 77 puanla ligi 3. sırada bitirmesinde önemli rol oynayan Rooney,[54] toplamda ise oynadığı 43 maçta 17 gol kaydederek takımın en golcü oyuncusu oldu.[55] Sezon sonunda ise İngiltere'de Yılın Genç Futbolcusu ödülünün sahibi oldu.[56]

2005-06 sezonu

Sezonun ilk maçına 9 Ağustos 2005'te, Şampiyonlar Ligi üçüncü eleme turunda Debreceni karşısında çıkan Rooney, 3-0 biten maçta 1 gol atarak sezona golle başladı.[57] İkinci maçına ise 13 Ağustos 2005'te, Premier League mücadelesinde eski kulübü Everton'a karşı çıktı. Bu maçta da 1 gol atan Rooney, takımının 2-0'lık galibiyetinde pay sahibi oldu.[58] Football League Cup finalinde Wigan Athletic karşısında alınan 4-0'lık galibiyetle kariyerindeki ilk kupayı kazandı. Rooney, bu maçta gösterdiği performans ve attığı iki golle maçın adamı seçildi.[59] Premier League'de ise ikincilik elde ederken, forma giydiği 36 maçta 16 gol kaydetti ve Thierry Henry'nin kazandığı gol krallığı yarışını Frank Lampard ve Robbie Keane'in ardından 4. sırada tamamladı.[60] Aralık ve Mart aylarında ise Premier League Ayın Futbolcusu seçildi.[61]

Nisan sonlarına doğru, Şampiyonlar Ligi'nde toplamda 8-3 kazanılan Roma ile AC Milan'la oynanan ve 3-2 kazanılan yarı final maçında ikişer gol kaydetti.[62] Bu gollerle birlikte Rooney, sezonu toplamda 23 golle tamamladı ve takım arkadaşı Cristiano Ronaldo ile birlikte takımın en golcü oyuncusu oldu.

2006-07 sezonu
9 Aralık 2006'da, Manchester City ile oynanan derbi maçında Rooney. İlk golü kendisinin kaydettiği maçı United 3-1'lik skorla kazandı.

4 Ağustos 2006'da, Amsterdam Turnuvası kapsamında Porto ile yapılan maçta Pepe'ye dirsek attığı gerekçesiyle kırmızı kart görerek oyundan atıldı.[63] Hakem Ruud Bossen'in, Futbol Federasyonu'na yazdığı 23 sayfalık rapor üzerine Rooney'e üç maçlık ceza verildi.[64] Bunun üzerine Rooney; federasyona, cezasında indirim uygulanmasını isteyen bir mektup yazdı. Mektubunda federasyonu; isteğinin yerine getirilmemesi sonucunda kendisinin görüntü haklarını kullanmasına izin vermeyeceğini ve bundan böyle federasyonun ticari ortağı olmaktan da vazgeçeceği şeklinde tehdit etti.[65] Fakat federasyon, Rooney'nin isteğini, böyle bir yetkisi bulunmaması gerekçesiyle reddetti.[66]

Lige iyi bir başlangıç yapan Rooney, ilk maçına 20 Ağustos 2006'da Fulham karşısında çıktı. 5-1 biten maçta 2 gol kaydetti.[67] 17 Ekim'de København ile yapılan Şampiyonlar Ligi maçında, kulüp tarihinin en genç kaptanı olarak sahaya çıktı.[68] Sonraki 8 maç boyunca gol atamayan Rooney, suskunluğunu 28 Ekim 2006'deki Bolton Wanderers maçında bozdu. 4-0 biten maçta 3 gol atarak galibiyette büyük pay sahibi oldu.[69] Yaklaşık 1 ay kadar sonra, kulübüyle olan sözleşmesini 2012'ye kadar uzattı.[70] 21 Ocak'taki Arsenal maçıyla birlikte iyi bir seri yakaladı ve 7 maçlık suskunluğun ardından Arsenal, Portsmouth, Watford maçlarında toplamda dört gol kaydetti.[71][72][73] Yine 7 maç boyunca golle tanışamayan Rooney, 10 Mart'tan 28 Nisan'a kadar oynadığı 12 maçta 11 gol kaydederek yükselişini sürdürdü.

Sezonu Chesea'nin önünde 6 puan önünde, birinci sırada bitiren United ligde şampiyonluğa ulaşırken Rooney de ilk Premier League şampiyonluğunu elde etti.[74] FA Cup'ta ise finale kadar yükselmeyi başaran United, burada karşılaştığı Chelsea'ye 1-0 yenildi ve turnuvayı ikincilikle tamamladı.[75]

2007-08 sezonu
12 Ağustos 2007'deki Reding maçında ayak tarak kemiği kırıldıktan hemen sonra Rooney.

Kulübün sezon başında yaptığı açıklamayla, Ruud van Nistelrooy'un Real Madrid'e transfer olmasıyla boşta kalan 10 numaralı formanın Rooney'ye verileceğini belirtildi. Rooney 28 Haziran 2007'de, eski United futbolcusu Denis Law'ın 10 numaralı formasıyla basının karşısına çıktı.[76]

12 Ağustos 2007'de, Reading ile oynanan ve golsüz sona eren Premier League'in ilk hafta maçında; sol ayak tarak kemiği kırıldı.[77] Aynı sakatlığı daha önce, 2004'te de yaşayan Rooney,[78] altı hafta sahalardan uzak kaldı. 19 Eylül'de, Sporting ile oynanan ve 1-0'lık United galibiyetiyle sona eren Şampiyonlar Ligi maçında forma giydi.[79] Roma ile oynanan ve 1-0 biten maçta takımın tek golünü kaydeden Rooney, sonrasında oynadığı 7 maçta 7 gol atmayı başardı.[80] Ancak sahalara dönmesinden 1 ay kadar sonra, 9 Kasım günü yapılan antrenman sırasında ayak bileğinden sakatlandı ve 1 ay daha takımını yalnız bıraktı.[81] Sakatlığı geçtikten sonraki ilk maçına 3 Aralık'ta, Fulham karşısında çıktı. Ev sahibi United'ın 4-1 kazandığı karşılaşmada 70 dakika sahada kaldı.[82] 4-0 biten Sunderland,[83] 2-0 biten Aston Villa[84] ve Reading[85] maçlarında birer gol kaydetti. 23 Şubat'taki Newcastle United maçında Cristiano Ronaldo ile birlikte 2 gol atarak takımının aldığı 5-1'lik galibiyette takımını sırtlayan isimlerden oldu.[86] Toplamda 10 maçı sakatlık sebebiyle kaçıran Rooney, oynadığı 39 maçta; 12'si ligde olmak üzere 18 gol kaydetti. Hem ligde hem de Şampiyonlar Ligi'nde şampiyonluk sevinci yaşayan United ise her iki kulvarda da rakibi Chelsea'yi saf dışı bıraktı.

2008-09 sezonu

5 Ekim 2008'de Blackburn'e karşı oynadığı maçla beraber Rooney, Premier League'de 200 kere forma giyen en genç oyuncu olarak tarihe geçti.[87] 14 Ocak'ta, oyunun 54. saniyesinde Wigan Athletic'e gol attığı maçın 8. dakikasında dizinden sakatlık yaşadı ve 3 hafta sahalardan uzak kaldı.[88] Bu sakatlık nedeniyle 4 Premier League, 1 Football League Cup ve 1 FA Cup maçında görev alamadı.[88]

Aralık ayında, kulübüyle birlikte FIFA Kulüpler Dünya Kupası'nı kazanan Rooney,[89] turnuvayı üç golle gol kralı olarak bitirdi[90] ve turnuvanın en iyi oyuncusu ödülünü kazandı.[91] 25 Nisan 2009'da, ilk yarısını 2-0 mağlup kapattıkları Tottenham Hotspur maçından 5-2 galip gelen United'da Rooney; 2 gol atıp, 2 de asist yaptı.[92] Sezonu toplamda 20 golle tamamlayan oyuncu, bir önceki sezonda olduğu gibi 26 gollü Cristiano Ronaldo'nun ardından takımının en golcü ikinci ismi oldu.

2009'da sponsor gelirleri dahil yaklaşık 18 milyon dolar kazanan Rooney, dünyanın en çok kazanan futbolcuları listesinde 8. sırada yer aldı.[93]

2009-10 sezonu

Chelsea ile oynanan 2009 FA Community Shield karşılaşmasının 90. dakikasında karşısında attığı golle takımına beraberliği getiren Rooney, sezona golle başladı. Seri penaltı atışlarının şampiyonu belirlediği mücadeleyi kaybeden United, ikincilikle yetinmek zorunda kaldı.[94] Premier League'in açılış maçında Birmingham City karşısında kaydettiği golle United formasıyla çıktığı resmî maçlardaki 99. golüne ulaştı.[95] 22 Ağustos 2009'da, 5-0 biten Wigan Athletic maçında 2 gol atarak, Manchester United formasıyla 100 gol barajını geçen 20. oyuncu oldu.[96]

Rooney, 21 Kasım 2009'daki Everton maçında iken

29 Ağustos 2009'da, Old Trafford'daki Arsenal maçında, Andrey Arşavin'in attığı ve takımını 1-0 öne geçiren gole karşılık penaltıdan kaydettiği golle maçta beraberliği sağladı. Abou Diaby'nin de kendi kalesine attığı golle maç, United'ın 2-1'lik galibiyetiyle bitti.[97] Maçtan beş gün sonra yaptığı basın açıklamasında Rooney; "Beni seyreden herkes bilir ki ben dürüst bir oyuncuyum. Oyunu olabildiği kadar dürüst oynarım. Eğer hakem penaltı verirse, yapabileceğiniz bir şey yoktur." şeklinde hakemin penaltı kararını yorumladı.[98] 28 Kasım 2009'da, 4-1 biten Portsmouth maçında üç yıl aradan sonra -ikisi penaltıdan olmak üzere- ilk kez hat trick yaptı.[99] 27 Aralık 2009'da, Hull City maçında attığı gol ve yaptığı asistle maçın adamı seçildi. Öte yandan Hull City'nin penaltıdan attığı gole sebebiyet veren oyuncu, Andy Dawson'a yaptığı baskı sonucunda kendi kalesine gol atmaya zorladı.[100] 30 Aralık 2009'da, Hull maçından üç gün sonra, 5–0 biten ve yılın son maçı olma niteliği taşıyan Wigan Athletic maçında bir gol kaydetti.[101]

23 Ocak 2010'da, 4-0 kazanılan Hull City maçında, üçü son 10 dakikada olmak üzere atılan gollerin tamamı Rooney'den geldi. Bu maç, Rooney'nin dört gol birden attığı ilk maç olarak tarihe geçti.[102] 27 Ocak 2010'daki Manchester City maçının 2. duraklama dakikasında attığı golle takımının, iki ayaklı olan aşamayı toplamda 4-3 kazanmasını ve Football League Cup finalinde oynamaya hak kazanmasını sağladı.[103] 31 Ocak 2010'da, tıpkı Premier League'deki ilk golü gibi, ligdeki 100. golünü de 3-1 biten Arsenal maçında kaydetti.[104] 16 Şubat 2010'da,Milan'a attığı iki kafa golüyle maçın 3-2 kazanılmasını sağladı. Bu gollerle Rooney, Şampiyonlar Ligi'nin 2009-10 sezonundaki ilk gollerini kaydederken, United'ın Giuseppe Meazza Stadyumu'ndaki ilk Milan galibiyetine ulaşmasını sağladı.[105] 28 Şubat'ta oynanan Football League Cup finalinde Aston Villa'ya attığı golle maçın 2-1 bitmesini ve takımının şampiyonluğa ulaşmasında önemli rol oynadı.[106] Milan ile oynanan ikinci maçı da 4-0'lık skorla takımı adına iki gol atan Rooney, sezon genelinde toplamda 30 gole ulaştı.[107] Avrupa kupası maçından beş gün sonra oynanan ve 3-0 kazanılan Fulham maçında gollerine ikisini daha ekledi.[108]

30 Mart 2010'da, Bayern München ile yapılan Şampiyonlar Ligi çeyrek final ilk maçının son dakikalarında Mario Gómez ile girdiği ikili mücadele sonucu ayak bileği burkuldu.[109] Bağlarında önemli bir yırtık olmasından, hatta ayak bileğinin kırılmış olabileceğinden endişelenilse de, ayak bağlarında ufak bir zedelenme olduğu ve 2-3 hafta sonra yeniden sahalara dönebileceği söylendi.[110] Ligde şampiyonluk yarışında olunan Chelsea ve ertesi haftaki Bayern München ile oynanan Şampiyonlar Ligi çeyrek finalinin ikinci maçında forma giyemeyeceği açıklansa da[110] Bayern München maçına ilk on birde başladı.[111] 41. dakika itibarıyla 3-0 önde olan United, bu dakikadan sonra kalesinde bir gol görürken, kalesinde 2 gol birden görmesi üzerine, sakatlığı nükseden Rooney oyundan alındı. Maçı 3-2 kazanan United, Rafael'in de kırmızı kart görüp oyundan ihraç edilmesiyle on kişi kaldı. İkinci golü de bulan Münih, deplasman golü kuralı sebebiyle United'ı kupadan elerken; sakatlığı nükseden Rooney oyundan alınmak zorunda kaldı.[111] Sezon boyunca 44 resmî maça çıkan ve 34 gol atmayı başaran Rooney 25 Nisan'da, İngiltere'de Yılın Futbolcusu seçildi.[112]

2010-11 sezonu

8 Ağustos 2010'da Chelsea ile yapılan FA Community Shield maçında ilk yarı boyunca forma giydi. Maçı 3-1 kazanan United kupanın sahibi olurken Rooney de sezona kupayla başlamış oldu.[113] Ligdeki ilk iki maçında görev almasına rağmen golle tanışamayan oyuncu, 28 Ağustos'ta West Ham United ile oynanan ve 3-0 biten maçta, takımının ilk golünü penaltıdan kaydetti ve ligde 13 maç aradan sonra golle tanıştı.[114] 19 Ekim 2010'da teknik direktör Alex Ferguson, katıldığı basın toplantısında Rooney'nin takımla yeni bir sözleşme imzalamak istemediğini ve kulüpten ayrılmak istediğini belirtti.[115] Bu açıklama, Rooney'nin ayak bileğinden yaşadığı sakatlığın uzamasının ardından Ferguson ile yaşadığı tartışmanın ardından yapıldı. Tartışma, Ferguson tarafından ortaya atılan bir iddiadan kaynaklanmaktaydı. İddiaya göre Rooney, Ferguson tarafından oynatılmaması yüzünden sakatlığı varmış gibi davranmaktaydı.[116] Açıklamanın ertesi gün Rooney, kulüpten ayrılmak istediğini açıkladı. Neden olarak ise kulübün kaliteli oyuncu transfer etmediği ve bu sayede kupa kazanmanın imkânsız olduğunu söyledi.[117] Fakat tüm bu yaşananlara rağmen 22 Ekim'de, United ile olan sözleşmesini beş yıl daha uzatarak Haziran 2015'e kadar kulüple anlaşmaya vardı.[118]

Rooney'nin futbola dönüşü 20 Kasım'daki Wigan Athletic maçında sonradan oyuna girmesiyle oldu.[119] Dört gün sonra, Rangers ile oynanan Şampiyonlar Ligi maçına ise ilk on birde başlarken, penaltıdan attığı golle maçın 1-0 United lehine sonuçlanmasını sağladı.[120] 1 Ocak 2011'de oynanan ve deplasmanda 2-1 kazanılan West Bromwich Albion karşılaşmasında ise Premier League'in 2010-11 sezonundaki ilk golünü kaydetti.[121] 1 ay sonra, 1 Şubat 2011 tarihindeki 3-1 kazanılan Aston Villa maçında United'ın iki golü ve Nemanja Vidić'in kaydettiği golün asisti Rooney'den geldi.[122] 12 Şubat'ta, Manchester City derbisinin 78. dakikasında attığı röveşata golüyle takımını 2-1'lik galibiyete taşıdı.[123] Maç sonrasında United teknik direktörü Alex Ferguson bu golün Old Trafford'da gördüğü en güzel gol olduğunu belirtirken;[124] Rooney de yaptığı açıklamada bu golün, kariyerinin en iyi golü olduğunu söyledi.[125] İki hafta sonraki 4-0'lık Wigan Athletic maçının üçüncü,[126] 1 Mart'ta Stamford Bridge'de oynanan ve 2-1 kaybedilen Chelsea maçında takımının tek golünü attı.[127] 12 Mart'ta, Arsenal ile oynanan FA Cup mücadelesinde ise United'ın ikinci golünün sahibi oldu ve 2-0'lık galibiyette önemli rol oynadı.[128]

2 Nisan günü, deplasmanda alınan 4-2'lik West Ham United galibiyetinde 2010-11 sezonundaki ilk hat trick'ini yaptı.[129] Attığı bu üç gol Manchester United kariyerindeki beşinci hat trick'i olurken; maçtaki ikinci golü ise United forması altında Premier League'de attığı 100. gol olarak tarihe geçti.[130] Üçüncü golünün ardından yaptığı sevinçte saha yanındaki kameralara gelip, küfür etmesi sebebiyle Futbol Federasyonu tarafından kendisi hakkında soruşturma başlatıldı.[131] Hatasını kabul eden ve yaptığı bu hareket için özür dileyen Rooney, verilen iki maçlık oynamama cezasına ise itiraz etti.[132] Kameralar karşısında küfür eden ilk futbolcu olmadığını ve kendisine ayrımcılık yapıldığını belirterek cezanın hafifletilmesi yönünde yaptığı itiraz, federasyon tarafından reddedildi. Cezası sebebiyle ligdeki Fulham ile FA Cup yarı finalindeki Manchester City maçlarında oynayamadı.[133] West Ham United maçından dört gün sonra, 6 Nisan'da Chelsea ile oynanan Şampiyonlar Ligi çeyrek finali ilk maçının tek golü Rooney'den geldi..[134] Bunu, 26 Nisan günü Schalke 04 ile oynanan çeyrek final ilk maçında attığı gol takip etti.[135]

14 Mayıs 2011'da, Ewood Park'ta oynanan ve ligin sondan bir önceki maçı olan Blackburn Rovers maçında penaltıdan attığı golle takımına 1-1'lik beraberliği getirdi. Maçtan alınan 1 puan, United'ın lig tarihindeki 19. şampiyonluğuna ulaşması için yeterli oldu.[136]

2011-12 sezonu

Rooney sezona, West Bromwich Albion deplasmanında ve iç sahadaki Tottenham Hotspur maçlarında attığı birer golle başladı.[137] 28 Ağustos'taki Arsenal maçında teki penaltıdan, ikisi ise serbest vuruştan olmak üzere üç gol kaydederek hat trick yapma başarısını gösterdi. İlk gol aynı zamanda Rooney'nin United kariyerinde oynadığı resmî maçlardaki 150. golü oldu. Bu sayede 150 gollü Ryan Giggs ve Paul Scholes'u geride bırakarak, 1992'de kurulan Premier League'de Manchester United adına en çok gol atan oyuncu oldu. Maç ise 8-2'lik United galibiyetiyle sonuçlandı.[138] Gollerin yanında Nani'nin attığı golün de asistini yapan oyuncu, maçın adamı seçildi. 10 Eylül'de, Bolton Wanderers ile oynanan dördüncü hafta maçında, Arsenal maçındaki başarısını tekrarlayarak hat trick yaptı. 5-0 biten maçın ardından Rooney; Les Ferdinand, Ian Wright ve Didier Drogba'nın ardından Premier League tarihinde iki maç üst üste hat trick yapan dördüncü oyuncu oldu.[139] Öte yandan United forması altında toplamda yaptığı yedi hat trick ile Bobby Charlton'ı yakalayarak; Denis Law, Jack Rowley ve Dennis Viollet'in ardından en çok hat trick yapma başarısını gösteren dördüncü oyuncu oldu.[140] Ligin ertesi haftasında, 18 Eylül günü oynanan ve 3-1 kazandıkları Chelsea maçında da gol atmayı başardı. Maç 3-1 devam ederken, ikinci yarıda United'ın kazandığı bir penaltıda topun başına geçen Rooney, topa vurmak için hareketlendiğinde kaydı ve dengesiz bir vuruş gerçekleştirdiği top kalenin üstünden dışarı çıktı.[141]

Babası ve amcasının bir bahis operasyonunda tutuklanmasından iki gün sonra Karadağ ile oynanan ve 2-2 sona eren millî maçta, rakibine attığı tekme sonrasında kırmızı kart görmüştü. Bu maç sonrasındaki ilk lig maçı olan 15 Ekim'deki Liverpool maçına yedek başladı.[142] 18 Ekim günü, Şampiyonlar Ligi grubundaki Oțelul Galați deplasmanında tekrar ilk on bire döndü ve 0-2 sonuçlanan maçta, biri penaltıdan olmak üzere iki gol atmayı başardı. Attığı bu iki golle birlikte 24 gollü eski takım arkadaşı Paul Scholes'u geride bırakıp 26 gole ulaşarak, Şampiyonlar Ligi tarihinde en çok gol atan İngiliz futbolcu oldu.[143] Sonraki iki lig maçında golle tanışamayan oyuncu, 2 Kasım'daki Oțelul Galați maçında 2-0 kazanan takımının ikinci golünü atan isim oldu. Bu maçta Rooney, esas mevkisi olan forvette değil, orta sahanın ortasında oynamıştı.[144]

10 Kasım günü, Wolverhampton Wanderers ile oynadıkları ve 4-1 kazandıkları maçta attığı iki golle, ligdeki sekiz, resmî maçlardaki ise beş maçlık golsüzlük serisini sonlandırdı.[145] 18 Kasım'daki Queens Park Rangers deplasmanının ilk dakikasında attığı golle, maçın takımının 0-2 lehine sonuçlanmasında pay sahibi oldu.[146] 0-5 kazandıkları 21 Aralık'taki Fulham mücadelesinde 300. Premier League maçına çıkarken, bu maçta takımı adına bir de gol kaydetti.[147]

8 Ocak'ta, FA Cup üçüncü turundaki Manchester City derbisinde takımı 2-3 kazanırken, iki gol birden atmayı başardı. Bu gollerle United kariyerindeki resmî maçlarda 164 gole ulaştı ve Mark Hughes'u geride bırakarak takım tarihindeki en golcü 7. oyuncu konumuna geldi.[148] Sonrasındaki iki lig maçını golsüz geçirmesinin ardından, takımının 3-0 geriye düştüğü 5 Şubat'taki Chelsea deplasmanında ikisi de penaltıdan olmak üzere iki gol kaydetti ve maçın 3-3 sonuçlanmasında etkili oldu.[149] 11 Şubat'taki 2-1 sonuçlanan ve yalnızca resmî maçlar göz önüne alındığında Rooney'nin United forması altındaki 350. maçı olma özelliği taşıyan Liverpool maçında takımının iki golü kendisinden geldi.[150] 4 Mart'taki 1-3 kazandıkları Tottenham Hotspur deplasmanında attığı golle, 168 gollü Joe Spence'i geride bıraktı ve kulüp tarihinin en golcü altıncı ismi konumuna geldi.[151] 8 Mart günü Athletic Bilbao karşısındaki UEFA Avrupa Ligi mücadelesinde, biri penaltıdan olmak üzere iki gol atsa da takımı kendi evinde 2-3 kaybetti.[152] 11 Mart'taki 2-0 sonuçlanan West Bromwich Albion maçında, yine biri penaltıdan olmak üzere iki gol atan Rooney;[153] Athletic Bilbao ile 15 Mart günü oynanan rövanş karşılaşmasında da takımının tek golünü atan isim oldu. Ancak bu maçı 2-1 kaybeden İngiliz ekibi, toplamdaki 5-3'lük skor sonrasında Avrupa Ligi'ne veda etti.[154]

13 Mayıs 2012 günü, Sunderland ile oynanan ligin son haftasındaki maçta Manchester United'ın kazandığı serbest vuruş sonrası topun başına geçen Rooney

18 Mart'taki 0-5 kazandıkları Wolverhampton Wanderers maçı öncesinde yaptığı antrenman sırasında çektiği bir şutta top, tribünlerde bulunan 9 yaşındaki Jamie Thomas'a geldi ve çocuğun bileğini kırdı. Olaydan daha sonra haberi olan Rooney çocuktan özür diledi ve kendisine imzalı bir forma hediye edeceğini söyledi.[155] 26 Mart'taki Fulham maçındaki tek gol kendisinden geldi.[156] 8 Nisan'da Queens Park Rangers ile oynanan ve 2-0 kazandıkları karşılaşmada takımının ilk golünü penaltından kaydetti.[157] 15 Nisan'da Aston Villa karşısındaki 4-0'lık galibiyette, yine biri penaltıdan olmak üzere iki gol atmayı başardı.[158] 22 Nisan'daki 4-4'lük Everton maçında attığı iki golle iç sahadaki gollerine devam eden oyuncu, son yedi iç saha maçında da gol atmayı başarmıştı. Öte yandan maçtaki ikinci golüyle birlikte United forması altında oynadığı resmî maçlarda 180 gole ulaştı ve 179 gollü George Best ile Dennis Viollet'i geride bırakarak kulüp tarihinin en golcü dördüncü ismi oldu.[159] Sonraki iki maçı golsüz geçen Rooney, 13 Mayıs günü Sunderland ile oynanan ligin son hafta maçında attığı golle takımına 0-1'lik galibiyeti getirse de; aynı anda oynanan diğer maçta Queens Park Rangers'ı 3-2 yenerek United ile aynı puana ulaşan Manchester City, ikili averaja bakıldığından şampiyonluğa ulaşan takım oldu.[160] Ligi 27 golle tamamlayan Rooney ise kendisi adına ligdeki en gollü sezonuna ulaştı ve gol krallığı sıralamasında 30 gollü Arsenal oyuncusu Robin van Persie'nin ardından ikinci sırada yer aldı. Sezon genelinde ise forma giydiği 44 resmî maçta 34 gol atmayı başardı ve 2009-10 sezonundaki istatistiğinin aynısını yakaladı.

2012-13 sezonu

20 Ağustos günü Everton ile oynanan sezonun açılış maçına ilk on birde başlasa da,[161] 25 Ağustos'taki Fulham maçına yedek kulübesinde başladı ve yerine yeni transfer Robin van Persie forma giydi.[162] Maçın 68. dakikasında Shinji Kagawa'nın yerine oyuna dahil olan Rooney'nin, Hugo Rodallega'nın müdahalesi sonrası sağ bacağında kesik meydana geldi ve dört haftalığına sahalardan uzak kalacağı bildirildi.[163] Sakatlığının ardından ilk maçına 26 Eylül'de, Football League Cup üçüncü turunda Newcastle United karşısında çıktı.[164] 20 Ekim'deki 4-2 kazandıkları Stoke City karşılaşmasına kadar takımıyla gol atamayan Rooney, bu mücadelede attığı iki golle United forması altında oynadığı resmî maçlardaki 200. golüne ulaşmış oldu.[165] 7 Kasım'da, Şampiyonlar Ligi'nin grup aşamasında 1-3 kazandıkları Braga deplasmanında penaltıdan bir gol kaydetti.[166] 1 Aralık'taki 3-4 kazandıkları Reading deplasmanında, biri penaltıdan olmak üzere iki gol attı.[167] 9 Aralık'taki Manchester derbisini United 2-3 kazanırken, takımın iki golü kendisinden geldi.[168] Bu gollerle Rooney hem Premier League'de 150 gole ulaştı hem de 10 golle derbi tarihindeki en golcü isimler olan Joe Hayes ve Francis Lee'nin bu unvanına ortak oldu.[169] 15 Aralık'taki 3-1 kazandıkları Sunderland karşılaşmasında da takımının üçüncü golünü atan Rooney,[170] 25 Aralık'ta yaptığı antrenman sırasında dizinden bir sakatlık yaşadı.[171] Sakatlığı sebebiyle sezonun ilk yarısının kalan kısmında forma giyemeyen oyuncu, sezonun ilk yarısını altısı ligde biri Şampiyonlar Ligi'nde olmak üzere yedi golle tamamladı.

16 Ocak 2013'teki West Ham United ile oynanan FA Cup maçıyla birlikte sakatlığını atlattıktan sonra ilk kez sahada yer aldı. Bu mücadelede gerçekleştirdiği penaltı vuruşunu gole çeviremese de maçtaki tek gol kendisinden gelmişti.[172] Fulham ile 27 Ocak'ta oynadıkları ve 4-1 kazandıkları FA Cup mücadelesinde de rakip kaleye bir gol gönderdi.[173] 30 Ocak'ta Southampton'u ağırlayan United, 0-1 geriye düştüğü maçtan Rooney'den gelen iki golle 2-1'lik galibiyetle ayrıldı.[174] United, 2 Şubat'taki Fulham deplasmanında da Rooney'nin golüyle 0-1 galip geldi.[175] Tam bir ay sonra, 2 Mart'taki 4-0'lık Norwich City mücadelesinde bir gol atan Rooney,[176] 10 Mart'ta Chelsea ile oynanan 2-2'lik FA Cup[177] ve 16 Mart'ta Reading ile oynanan 1-0'lık lig maçlarında da birer gol kaydetti.[178] Reading maçıyla birlikte 2013 yılında Old Trafford'da oynadığı 8 maçta 7 gol atma başarısı gösteren oyuncu, bu sezon oynamış olduğu 21 lig maçında attığı 12 gol ve yaptığı 9 asistle takımının kaydettiği 21 gole direkt olarak katkıda bulundu.[178] Rooney'nin, United'ın Premier League şampiyonluğuna ulaşıp şampiyonlar kupasını kaldırdığı 2 Mayıs'taki Swansea City maçının kadrosuna alınmamasının gerekçesini teknik direktör Ferguson, Rooney'nin kulüpten ayrılmak istemesi olarak açıkladı.[179] Öte yandan bu şampiyonluk Rooney'nin Premier League şampiyonluğu idi. Sezonun geri kalanında United formasıyla gol atamayan Rooney, sezon genelinde 37 maça çıkarken 16 gol atmayı başardı.

2013-14 sezonu

2012-13 sezonu sonunda United'ın teknik direktörü Alex Ferguson'un görevinden ayrılmasının ardından takımın teknik direktörlüğüne, Rooney'nin Everton'da oynadığı sıralarda da takımın başında da Everton'ın başında bulunan David Moyes getirildi. 5 Temmuz 2013'te Moyes; Chelsea, Arsenal, Real Madrid ve Paris Saint-Germain'in ilgilendiği Rooney'nin satılmayacağı yönünde açıklamada bulundu.[180][181][182] 17 Temmuz'da Chelsea tarafından yapılan açıklamada kulübün Rooney için yaklaşık 20 milyon £ değerinde teklif yaptığı; ancak bu teklifin United tarafından reddedildiği belirtildi.[183] 4 Ağustos günü Chelsea tarafından yapılan 25 milyon £ ve diğer ek ödemelerin yer aldığı teklif de kulüp tarafından reddedildi.[184] Omuzundan yaşadığı sakatlık sebebiyle 11 Ağustos günü Wigan Athletic ile oynanan ve United'ın 2-0 kazandığı FA Community Shield maçında görev alamadı.[185] 17 Ağustos'ta, Swansea City deplasmanında kendisi adına sezonun ilk resmî maçına çıktı. Rooney'nin sonradan dahil olduğu maç United'ın 1-4'lük galibiyetiyle sona erdi.[186] 31 Ağustos günü yapılan antrenmanda takım arkadaşı Phil Jones ile çarpışması sonucunda kafasında bir açılma meydana geldi ve ertesi gün oynanan Liverpool karşılaşmasında oynayamadı.[187] 14 Eylül'de Crystal Palace ile oynanan ve 2-0 sonuçlanan maçta, kendisi adına sezonun ilk golünü serbest vuruştan kaydetti.[188] 17 Eylül'de, takımının Şampiyonlar Ligi'ndeki Alman rakibi Bayer 04 Leverkusen karşısında iki gol attı. United maçı 4-2 kazanırken, Rooney'nin United formasıyla resmî maçlarda attığı gol sayısı ise 200'e ulaşmış ve bu başarıyı elde eden dördüncü oyuncu olmuştu.[189] 22 Eylül'de deplasmanda karşılaştıkları Manchester City maçında da serbest vuruştan bir gol atmasına rağmen maç, City'nin 4-1'lük üstünlüğüyle sona erdi. Bu golle birlikte onar gollü Joe Hayes ve Francis Lee'yi geride bıraktı ve derbi tarihinin en golcü oyuncusu unvanının sahibi oldu.[190] 28 Eylül'deki West Bromwich Albion mücadelesinde attığı golle birlikte son üç lig maçında gol atma başarısı gösterirken, United maçı 1-2 kaybetti.[191] Bacağından yaşadığı sakatlık sebebiyle 2 Ekim günü Şahtar Donetsk ile oynanan Şampiyonlar Ligi karşılaşmasını kaçırdı.[192] 26 Ekim'de United'ın Stoke City ile oynadığı ve 3-2 kazandığı maçta United'ın bir golü Rooney'den geldi.[193] 2 Kasım'daki 1-3'lük Fulham deplasmanında takımının üçüncü golünü attı.[194] 24 Kasım'daki 2-2 sona eren Cardiff City deplasmanının ilk golünü kaydetti.[195] 1 Aralık'ta Tottenham Hotspur ile deplasmanda oynanan ve 2-2 berabere sona eren maçta United'ın iki golünü de atan isim oldu. Bu gollerle Premier League'de attığı gol sayısı 164'e yükselirken, 163 gollü Robbie Fowler'ı geride bırakarak lig tarihinin en golcü beşinci oyuncusu konumuna geldi.[196] Sezonun ilk yarısındaki son golünü ise 26 Aralık'taki 2-3 kazandıkları Hull City mücadelesinde kaydetti. Bu sayede Manchester United formasıyla Premier League'deki 150 golünü atmış ve Arsenal oyuncusu Thierry Henry ile birlikte tek bir takım formasıyla Premier League'de 150 gol atma başarısını gösteren ikinci oyuncu olmuştu.[197]

21 Şubat günü kulübüyle 5,5 yıllık yeni bir sözleşme imzaladı. Bu sözleşmeyle birlikte Rooney, haftalık 300.000 £ alacaktı.[198] 22 Şubat günü, United formasıyla çıktığı 300. Premier League maçı olan ve 0-2 sonuçlanan Crystal Palace maçında takımının ikinci golünü attı.[199][200] 8 Mart'taki 0-3'lük West Bromwich Albion deplasmanında bir gol kaydetti.[201][202] 29 Mart'ta, Boleyn Ground'da oynanan ve 2-0 sonuçlanan West Ham United mücadelesindeki gollerin her ikisi de Rooney'den geldi. Bu gollerle birlikte Rooney, 211 gollü Jack Rowley'i geride bırakarak, resmî maçlarda atılan goller göz önüne alındığında kulüp tarihinin en golcü üçüncü oyuncusu konumuna geldi.[203] 29 Mart günü Old Trafford'daki 4-1'lik skorla sona eren Aston Villa galibiyetinde attığı iki golle, iç sahada oynadığı 11 maç sonrasında golle tanıştı. Bu maçtaki golleriyle birlikte aynı zamanda, 170 gollü Frank Lampard'ı geride bırakarak Premier League tarihinin en golcü dördüncü oyuncusu oldu.[204] 26 Nisan'daki 4-0'lık Norwich City karşılaşmasında da teki penaltıdan olmak üzere rakip kalesine iki gol gönderdi.[205] Bu goller kendisinin 2013-14 sezonundaki son golleri olurken, 29 lig maçında attığı 17 golle United adına ligde sezonun en golcü oyuncusu oldu. Toplamda da 40 resmî maça çıkmış ve bu maçlarda attığı 19 golle takımının en golcü ismi olmuştu. Öte yandan Rooney, UEFA Şampiyonlar Ligi'nde yaptığı 8 asistle turnuvayı asist lideri olarak tamamladı.[206]

2014-15 sezonu

2014-15 sezonu başında takım kaptanı Nemanja Vidić'in takımdan ayrılmasının ardından yeni teknik direktör Louis van Gaal, kaptanlık görevine Rooney'nin getirildiği açıkladı.[207] Premier League'in 2014-15 sezonunun açılış günü olan 16 Ağustos'ta, Old Trafford'da Swansea City ile oynanan maçta attığı röveşata golüyle skoru 1-1'e getirse de United maçı 1-2 kaybetti.[208] 14 Eylül'de iç sahada Queens Park Rangers ile oynadıkları ve 4-0 kazanarak ligdeki ilk galibiyetlerini aldıkları karşılaşmada United'ın 3. golü Rooney'den geldi.[209] 27 Eylül günü oynanan ve United'ın 2-1'lik galibiyetiyle sonuçlanan West Ham United mücadelesinde durumu 1-0'a getiren golü attı. Bu gol onun Premier League'teki 176. golü olurken, 175 golü Thierry Henry'yi geride bırakarak lig tarihinin en golcü üçüncü ismi oldu.[210] Öte yandan oyun esnasında rakibi Stewart Downing'e yaptığı müdahale sonrasında kırmızı kart gördü ve üç maçlık ceza aldı.[211] 22 Kasım'daki 1-2 kazandıkları Arsenal deplasmanında skoru 0-2'ye getiren golü attı.[212] Sırasıyla 29 Kasım ve 14 Aralık'taki 3-0'lık Hull City ve Liverpool galibiyetlerinde de takımı adına birer gol kaydeden Rooney,[213][214] 26 Aralık'ta Newcastle United karşısında aldıkları 3-1'lik galibiyette 2014-15 sezonunda United formasıyla ilk kez bir maçta iki gol birden attı.[215] Gösterdiği performans sonucunda Aralık ayında Manchester United'da Ayın Futbolcusu seçildi.[216] Öte yandan van Gaal'in göreve gelmesi sonrasında Rooney, zaman zaman orta sahada da görev almaya başlamıştı.[217]

16 Şubat 2015'te Preston North End ile oynadıkları FA Cup maçında girdiği pozisyonda ceza alanı içerisinde yerde kalarak takımına kazandırdığı penaltı vuruşunu gole çevirerek 3-1'lik skorla galip geldikleri maçın son golünü, kendi adına ise 2015'in ilk golünü kaydetti.[218] Maçın ardından penaltı pozisyonunda rakibin müdahalesi olmadan kendisini yere attığı yönünde gelen eleştirilerle[219] ilgili olarak İngiltere millî takımı teknik direktörü Roy Hodgson, Rooney'yi savundu ve bu şekilde hakemi aldatmaya yönelik bir hareket yapmaya zorlandığını dile getirdi.[220] Rooney ise davranışı için özür dileyerek "Pozisyon, takımıma penaltı kazandırmak için bir fırsattı. Bunu kullanmak zorundaydım." yönünde bir söylemde bulundu.[221] 28 Şubat'ta Sunderland ile oynanan lig maçında, teki penaltıdan olmak üzere attığı gollerle takımına 2-0'lık galibiyeti getirdi. Bu gollerle aynı zamanda, Premier League tarihinde 11 sezon boyunca 10 gol barajını geçen ilk futbolcu oldu.[222] 9 Mart'ta Arsenal ile oynanan FA Cup karşılaşmasında takımı geriye düşse de attığı golle beraberliği yakaladı; ancak maçı 2-1 kaybeden United kupadan elenen taraf oldu.[223] United'ın 3-0 kazandığı 15 Mart'taki Tottenham Hotspur ve 3-1 kazandığı 4 Nisan'daki Aston Villa karşılaşmalarında takımının üçüncü gollerini kaydetti.[224][225]

2014-15 sezonunda ligde attığı 12, toplamda ise attığı 14 golle her iki kulvarda da takımın en golcü oyuncusu olsa da, toplam gol sayısı göz önüne alındığında 1981-82 sezonundan beri bu başarıyı en az gol atarak elde eden isimdi.[226] Toplam gol sayısı bakımından ise United kariyerindeki en düşük istatistik yakaladığı sezonu geride bıraktı.

2015-16 sezonu
21 Ekim 2015'te, Şampiyonlar Ligi'ndaki ÇSKA deplasmanında Rooney

26 Ağustos 2015'te, Belçika ekibi Club Brugge ile deplasmanda oynanan ve 0-4 sonuçlanan Şampiyonlar Ligi play off turu ikinci maçında, turnuva tarihindeki hat trick'ini yaparak kendisi adına sezonun ilk gollerini kaydetti.[227] 23 Eylül'de, Ipswixh Town'u 3-0 yendikleri Football League Cup maçının ilk golü Rooney'den geldi.[228] 26 Eylül'deki Sunderland karşısında alınan 3-0'lık galibiyette United'ın ikinci golünü attı ve ligde 1000 dakikadan fazla süredir gol atamama serisini bozdu.[229] 17 Ekim'de, Everton deplasmanında aldıkları 0-3'lük galibiyette, Premier League tarihindeki 187. golünü atarak Andrew Cole'u yakaladı ve lig tarihinin en golcü futbolcuları sıralamasında ikinci sıraya yükseldi.[230] 3 Kasım'da Old Trafford'da, CSKA ile oynadıkları Şampiyonlar Ligi grup karşılaşmasında attığı golle takımına 1-0'lık galibiyeti getirdi. Bu golle aynı zamanda, resmî maçlar baz alındığında United forması altında 237 gole ulaşmış ve Denis Law'u yakalayarak ile birlikte kulüp tarihinin en golcü ikinci oyuncusu konumuna yükselmişti.[231] 28 Kasım'daki Leicester City karşılaşmasında ayak bileğinden yaşadığı sakatlık sebebiyle oyundan alınan Rooney,[232] 19 Aralık'taki Norwich City maçıyla sahalara döndü. Bu maç aynı zamanda United formasıyla çıktığı 500. resmî maçtı ve bu sebepten ötürü maç öncesinde kendisine Bobby Charlton tarafından bir ödül takdim edildi.[233]

2 Ocak 2016'daki Swansea City maçında attığı skoru belirleyen golle maç 2-1 lehlerine sonuçlanırken bu golle birlikte Cole'u geride bırakarak Premier League'in, Law'u geride bırakarak ise Manchester United tarihinin en golcü ikinci ismi oldu.[234] 9 Ocak'ta, Sheffield United ile oynanan ve 1-0 kazandıkları FA Cup üçüncü turu mücadelesinin duraklama dakikalarında penaltıdan kaydettiği golle takımına 1-0'lık galibiyeti getirdi.[235] 12 Ocak'ta, 3-3 sona eren ligdeki Newscastle United deplasmanında teki penaltıdan olmak üzere iki gol kaydetti.[236] Bir sonraki maç olan 17 Ocak'taki Liverpool deplasmanının tek golünü attı. Bu gol aynı zamanda Premier League'de Manchester United adına 176. golü olurken, Thierry Henry'yi geride bırakarak tek bir takım formasıyla Premier League'de en çok gol atan oyuncu oldu.[237] 29 Ocak'ta, FA Cup'ın dördüncü turunda oynanan ve United'ın 1-3'lük galibiyetiyle sona eren Derby County maçının ilk golü Rooney'den geldi.[238] 2 Şubat'taki Stoke City ile oynanan karşılaşmada skoru 3-0 olarak belirleyen golü attı.[239] 13 Şubat'taki Sunderland maçında dizinden sakatlık yaşasa da oyundan çıkmayı reddetti ve maçı tamamladı; ancak bu sakatlık sebebiyle iki ay kadar sahalardan uzak kaldı.[240] 16 Nisan'daki Aston Villa maçına ilk on birde başlayarak sakatlık sonrası ilk maçına çıktı.[241] 17 Mayıs'ta, Bournemouth karşısında alınan 3-1'lik galibiyette takımının ilk golünü kaydetti.[242] 21 Mayıs'ta, Sunderland ile oynanan 2016 FA Cup Finali'nde takım kaptanı olarak sahaya çıktı ve maçın normal süresinin 1-1 berabere sona ermesi sebebiyle oynanan uzatma süresi de dahil olmak üzere 120 dakika sahada kaldı. Manchester United maçı 2-1 kazanırken, Rooney de kariyerindeki ilk FA Cup şampiyonluğunu elde etti.[243] Sezon boyunca 41 resmî maça çıkan ve 15 gol kaydeden Rooney, 17 gollü Anthony Martial'ın ardından United adına sezonun en golcü ikinci oyuncusu oldu.

2016-17 sezonu
8 Aralık 2016'da, Zorya Luhansk ile oynanan UEFA Avrupa Ligi maçı sırasında Rooney

7 Ağustos'ta oynanan sezon ilk resmî maçı olan 2016 FA Community Shield karşılaşmasında Leicester City'yi 2-1 yenen takım kupayı kazanırken, Rooney de Manchester United kaptanı olarak ikinci kupa şampiyonluğunu yaşadı.[244] 3-1 kazandıkları 14 Ağustos'taki Bournemouth deplasmanında takımının ikinci golünü kaydetti.[245] 3 Kasım'da 2-1 yenildikleri UEFA Avrupa Ligi'ndeki Fenerbahçe deplasmanında takımının tek golü kendisinden geldi.[246] 6 Kasım'daki 3-1'lik Swansea City galibiyetinde Zlatan Ibrahimović'in iki golünün asistini yaparak Premier League tarihinde 100 asist barajını geçen üçüncü isim oldu.[247] UEFA Avrupa Ligi'nde, 24 Kasım'daki 4-0'lık Feyenoord mücadelesinde kaydettiği gol kendisinin Manchester United formasıyla UEFA yarışmalarındaki 39. golü olurken, Ruud van Nistelrooy'u geride bırakarak takımın UEFA yarışmalarındaki en golcü oyuncusu oldu.[248]

7 Ocak 2017'de, 4-0 kazandıkları Reading ile oynanan FA Cup üçüncü turu maçında attığı golle kulüp tarihindeki 249. golüne ulaşarak Bobby Charlton'ı yakaladı ve kulüp tarihinin en golcü iki oyuncusundan biri oldu.[249] 21 Ocak'ta, Stoke City deplasmanının son dakikasında takımına 1-1'lik beraberliği getiren golle birlikte kulüp kariyerindeki 250. golüne ulaştı ve Charlton'ı geride bırakarak Manchester United tarihinin en çok gol atan futbolcusu oldu.[250] 29 Ocak'taki Wigan Athletic maçı öncesinde kendisine, bu unvanın bir nişanesi olarak Bobby Charlton tarafından bir Altın Ayakkabı ödülü takdim edildi.[251] Bu başarısının ardından kendisine ayrıca 2017 yılının FWA Övgü Ödülü takdim edildi.[252] 26 Şubat'ta Southampton ile oynanan ve takımının 3-2 kazandığı 2017 EFL Cup Finali'nde yedekler arasında olan futbolcu, takım kaptanı olarak üçüncü kupasına ulaşırken aynı zamanda kariyerindeki üçüncü EFL Cup şampiyonluğunu elde etti.[253] 23 Nisan'daki 2-0'lık Burnley deplasmanında takımının ikinci golünü atan Rooney,[254] 30 Nisan'daki 1-1 sona eren Swansea City maçında takımını 1-0 geçen golü penaltıdan kaydetti.[255] 14 Mayıs'taki 2-1 kaybettikleri Tottenham Hotspur deplasmanında takımının tek golünü atarken, bu gol kendisinin Manchester United formasıyla attığı son gol oldu.[256] 24 Mayıs'ta Ajax ile 2017 UEFA Avrupa Ligi Finali'nde karşılaşan Manchester United, maçtan 2-0 galip ayrılarak kupayı kazanan taraf oldu. Rooney ise maçın 89. dakikasında oyuna girmişti. UEFA Avrupa Ligi kupasını kazandığı bu maç, Rooney'nin Manchester United kariyerindeki son maçı oldu. Premier League'de attığı 5 gol, kariyerindeki en az lig golünü attığı sezon olurken; tüm resmî organizasyonlarda attığı 8 gol ise 2002-03 sezonuyla birlikte kariyerinin gol bakımından en verimsiz sezonu oldu.

Everton (2. dönem)

9 Temmuz 2017'de, Manchester United'ın bonservis bedeli talep etmemesi sonrasında, eski kulübü Everton ile iki yıllık sözleşme imzaladı.[257] Rooney'ye, Romelu Lukaku'nun takımdan ayrılmasıyla boşa çıkan 10 numaralı forma verildi.[258] Dönüşü sonrasında kulübüyle ilk resmî maçına 27 Temmuz'da, 1-0 kazandıkları MFK Ružomberok ile oynanan Avrupa Ligi üçüncü eleme turu ilk maçında çıktı.[259] 12 Austos'ta, Stoke City'yi 1-0 yendikleri lig maçında, ikinci Everton dönemindeki ilk Premier League maçına çıkan Rooney, aynı zamanda ilk golünü de bu maçta kaydetti.[260] 21 Ağustos'taki 1-1 sona eren Manchester City deplasmanında, Premier League kariyerindeki 200. golünü atarak Alan Shearer'ın ardından 200 gol barajını geçen ilk oyuncu oldu.[261][262] 28 Eylül'de, Avrupa Ligi grup aşamasında oynanan ve 2-2 sona eren Apollon Lemesu maçında, ikinci Everton dönemindeki ilk Avrupa kupaları golünü attı.[263] 15 Ekim'deki Brighton & Hove Albion deplasmanının 90. dakikasında penaltıdan attığı golle 1-1'lik skoru belirledi.[264] Ligin ertesi haftası, 22 Ekim'de oynanan ve 5-2 kaybettikleri Arsenal karşılaşmasının ilk golü de kendisinden gelmişti.[265] 29 Kasım'da, West Ham United karşısında aldıkları 4-0'lık galibiyette hat trick yaptı.[266] Bu maçta attığı üçüncü gol, Premier League Ayın Golü olarak belirlendi.[267] 10 Aralık'taki Liverpool derbisinde, penaltıdan attığı golle durumu 1-1'e getirerek maçın skorunu belirledi.[268] 13 Aralık'taki Newcastle United deplasmanında, takımına 1-0'lık galibiyeti getiren golü attı.[269] 18 Aralık'ta, 3-1 kazandıkları maçta da penaltıdan golünü kaydederek ligde üç hafta üç üste gol atmış oldu. Aynı zamanda maçta yaptığı asistle Premier League'de 103 asiste ulaşarak, Frank Lampard'ın ardından lig tarihinin en çok asist yapan üçüncü oyuncusu oldu.[270] Sezonun ikinci yarısında oynadığı maçlarda gol atamayan Rooney, sezon boyunca 40 maça çıkarken 11 gol kaydetmişti.

DC United

28 Haziran 2018'de, Major League Soccer ekiplerinden DC United ile 3,5 yıllık sözleşme imzaladı ve kendisine 9 numaralı forma verildi.[271] Takıma resmî olarak katılışı 10 Temmuz'da, ülkedeki ara transfer döneminin açılışıyla birlikte gerçekleşti.[272] 14 Temmuz 2018'de, Vancouver Whitecaps ile oynanan maçın 59. dakikasında oyuna dahil olarak ilk kez DC United forması giydi.[273]

Derby County

6 Ağustos 2019 tarihinde, D.C. United ile yaptığı sözleşmede iki yıl kalan Rooney, Ocak 2020'de EFL Championship tarafındaki Derby County ile oyuncu-antrenör olarak İngiltere'ye dönme anlaşmasını kabul etti.[274] Rooney anında kaptan seçildi ve ilk çıkışı 2 Ocak'ta başladı ve ilk golü Barnsley'e karşı 2-1 galibiyetle geldi.[275]

Yöneticilik kariyeri

Derby County

15 Ocak 2021'de Rooney, iki buçuk yıllık bir sözleşmeyle Derby'nin teknik direktörü olarak atandı. Bu açıklama üzerine futbolcu olarak emekli olduğunu da duyurdu.[276]

Millî takım kariyeri
İngiltere formasıyla antrenman yapan Rooney, 5 Eylül 2009

İlk yılları ve 2004 Avrupa Şampiyonası

İngiltere 16 yaş altı millî takımı forması giyerek millî takım kariyerine başlayan Rooney, İngiltere 17 yaş altı millî takımı ile 2002 Avrupa 17 Yaş Altı Futbol Şampiyonası'nda yer aldı ve turnuvanın oyuncusu olarak belirlendi.[1][277] İngiltere 19 yaş altı millî takımı ile ilk ve tek maçına Yugoslavya karşısında çıktı.[1] 12 Şubat 2003'te, 17 yaşındayken oynadığı Avustralya maçıyla İngiltere millî futbol takımı formasını giyen en genç oyuncu oldu.[278] Fakat bu rekor 30 Mayıs 2006'da, kendisinden 36 gün genç olan Theo Walcott tarafından kırıldı.[279] 7 ay sonraki Makedonya maçında millî formayla ilk golünü atan Rooney, İngiltere millî takımı tarihinde gol atan en genç oyuncu unvanını kazandı.[280]

İlk turnuva deneyimini 2004 Avrupa Futbol Şampiyonası'yla yaşadı. 17 Haziran 2004'teki İsviçre maçında attığı iki golle turnuva tarihinde gol atan en genç futbolcu oldu. Fakat bu rekor 4 gün sonra, İsviçreli oyuncu Johan Vonlanthen tarafından kırıldı.[281] Çeyrek finalde oynanan ve İngiltere'nin penaltı vuruşları sonucu elendiği Portekiz maçının 27. dakikasında sakatlanarak oyundan çıkmak zorunda kaldı.[282]

2006 ve 2010 Dünya Kupası

Nisan 2006'da oynadığı bir lig maçında sakatlanması sebebiyle 2006 Dünya Kupası'nda oynayamaması, oynasa dahi eski formunu yakalayamaması riski doğdu.[283] Turnuvaya yetişebilmesi için oksijen çadırı kullanılarak tedavisi hızlandırıldı.[284] Bu sayede İngiltere'nin gruplarda oynadığı ikinci maçı olan Trinidad ve Tobago maçının ikinci yarısında forma şansı buldu.[285] İsveç maçına ise ilk 11'de başladı.[286] Çeyrek finalde Portekiz ile karşılaşan İngiltere'de Rooney, maçın 62. dakikasında Ricardo Carvalho ile topa sahip olmak için girdiği mücadelede rakibinin üzerine bastığı için kırmızı kart gördü.[287] Manchester United'dan takım arkadaşı Cristiano Ronaldo, Rooney'nin hareketlerine tepki gösterdiği için Rooney tarafından itildi. Rooney 3 Temmuz'da verdiği bir demeçte Carvalho'ya yaptığı hareketin kasıtlı olduğunu kabul etmedi ve Ronaldo'ya karşı kin gütmediğini söyledi.[288] Hakem Horacio Elizondo ise maçın ertesi günü yaptığı açıklamada Rooney'nin oyundan atılış sebebinin, Carvalho ile girdiği mücadelenin oyun kurallarını çiğnemesi olduğunu onayladı.[289] Rooney, bu hareketi sonucunda FIFA tarafından iki maçlık oynamama ve 5.000 İsviçre frangı para cezasına çarptırıldı.[290] Seri penaltı atışları sonucunda maçı kaybeden İngiltere kupadan elenirken, Rooney turnuvayı golsüz tamamladı.

Rooney, 2010 FIFA Dünya Kupası elemelerinde İngiltere'nin yaptığı 10 maçın 9'una ilk on birde başladı. 10 Eylül 2008'deki 4-1 kazanılan Hırvatistan,[291] 6 Haziran 2009'daki 4-0 kazanılan Kazakistan[292] ve 10 Eylül 2008'deki 4-1 kazanılan Hırvatistan[291] maçlarında birer; 11 Ekim 2008'deki 5-1 kazanılan Kazakistan,[293] 15 Ekim 2008'deki 3-1 kazanılan Belarus,[294] 10 Haziran 2009'daki 6-0 kazanılan Andorra[295] ve 9 Eylül 2009'daki 5-1 kazanılan Hırvatistan[296] maçlarında ise ikişer gol kaydederek takımının grubunu lider tamamlamasında büyük pay sahibi oldu. Toplamda attığı 9 golle eleme grubundaki en golcü, Avrupa elemelerinde ise en golcü ikinci oyuncu oldu. 2010 FIFA Dünya Kupası'nda ise İngiltere'nin oynadığı Amerika Birleşik Devletleri, Cezayir, Slovenya ve Almanya maçlarının tamamında forma giydi. Turnuvada gol kaydedemeyen Rooney için bu turnuva basın tarafından "hayal kırıklığı" olarak yorumlandı.[297][298][299] Cezayir ile oynanan ve 0-0 biten karşılaşmada, İngiliz taraftarların kendisini yuhalaması üzerine Rooney; "Kendi taraftarınızın sizi yuhladığını görmek ne kadar hoş. Oldukça vefalılar." şeklinde açıklamada bulundu.[300][301] Fakat ertesi gün yaptığı açıklamayla taraftarlardan özür diledi.[302] İngiltere ise turnuvanın ikinci turunda Almanya'ya elendi.

2012 Avrupa Şampiyonası
2012 Avrupa Futbol Şampiyonası'nda, İngiltere ile İtalya arasında oynanan maç esnasında İtalyan futbolcu Daniele De Rossi, topu Rooney'den almaya çalışırken

2012 Avrupa Futbol Şampiyonası elemeleri İngiltere için iyi geçti ve grupta oynadığı sekiz maçın beşini kazanırken, üçünde berabere kaldı. Grubunu birinci sırada tamamlayan takım, bu sayede Polonya ile Ukrayna'nın ortaklaşa düzenlediği 2012 Avrupa Futbol Şampiyonası'na gitmeye hak kazanmıştı. Bu maçlarda Rooney, biri İsviçre'ye diğer ikisi ise Bulgaristan'a olmak üzere toplamda üç gol kaydetti; ancak Karadağ ile oynanan ve 2-2 sonuçlanan grubun son maçının 74. dakikasında rakibi Miodrag Džudović'e yaptığı müdahale sonrasında kırmızı kart gördü.[303] Maçın ardından UEFA'ya bizzat mektup yazarak yaptığı hareketten dolayı özür dilemesi ve duyduğu pişmanlığı dile getirmesine rağmen,[304][305] UEFA tarafından kendisine üç maçlık ceza verildi. Bu ceza, İngiltere'nin şampiyonadaki grup maçlarının tamamında Rooney'nin yer alamayacağı anlamına geliyordu. İngiltere Futbol Federasyonunun verilen bu cezaya itiraz ederek UEFA'ya karşı dava açmasının ardından UEFA tarafından 8 Aralık 2011 günü yapılan açıklamada cezanın iki maça indirildiği belirtildi.[306][307] İngiltere'nin yer aldığı D grubundaki Fransa ve İsveç maçlarını kaçıran Rooney, 19 Haziran 2012 günündeki Ukrayna maçında forma giydi. Maçtaki tek gol kendisinden gelirken, bu sonuçla İngiltere, grubunu birinci sırada tamamlayarak çeyrek finale yükselmeye hak kazandı.[308] Ancak çeyrek finalde İtalya ile oynanan ve golsüz beraberlikle geçilen 120 dakika sonrası kullanılan seri penaltı atışlarında 4-2'lik yenilgiye uğrayan İngiltere, turnuvaya veda etti. Diğer taraftan Rooney, kullandığı penaltı atışını gole çevirmişti.

2014 Dünya Kupası

2014 FIFA Dünya Kupası elemeleri kapsamında, 12 Ekim 2012'de San Marino ile oynanan maçta millî forma altındaki 30. ve 31. gollerini atmayı başaran Rooney, İngiltere millî takımı tarihinin en golcü beşinci oyuncusu oldu.[309] Aynı zamanda bu maç, Rooney'nin İngiltere kaptanı olarak yer aldığı ilk mücadeleydi.[310] Elemeler kapsamında 22 Mart 2013'te oynanan 0-8'lik San Marino[311] ile 26 Mart'ta oynanan 1-1'lik Karadağ deplasmanlarında birer gol kaydetti.[312] 2 Haziran günü, yenilenen Maracanã Stadyumu'nun açılış maçında Brezilya ile karşılaşan İngiltere adına bir gol atarken, maç 2-2'lik beraberlikle sona erdi.[201] 11 Ekim'deki 4-1 kazandıkları Karadağ karşılaşmasında attığı golle birlikte İngiltere millî takımı formasıyla oynadığı resmî maçlardaki 27. golününü kaydetti ve 26 gollü Michael Owen'ı geride bırakarak bu alanda lider konumuna geldi.[313][314] 2014 FIFA Dünya Kupası elemelerinde grubunu lider olarak tamamlayan İngiltere şampiyonaya katılma hakkını kazanırken; elemelerde yedi gol atmayı başaran Rooney, eleme grubunun en golcü oyuncusu oldu.[315] Dünya Kupası'nda D Grubu'na düşen İngiltere'nin 19 Haziran günü Uruguay ile oynadığı ikinci grup maçında skoru 1-1'e taşıyan golü atsa da ülkesi maçı 2-1 kaybetti. Bu gol, Rooney'nin Dünya Kupası finallerinde attığı ilk goldü.[316] Oynadığı üç grup maçından bir puan çıkaran İngiltere ise grubu sonuncu sırada tamamlayarak turnuvaya veda etti.

2016 Avrupa Şampiyonası

2014 FIFA Dünya Kupası'nın ardından takım kaptanı Steven Gerrard'ın millî takımı bıraktığını açıklamasıyla birlikte teknik direktör Roy Hodgson, takım kaptanlığına Rooney'nin getirildiğini belirtti.[317] Kaptan olarak ilk maçına 3 Eylül günü Norveç karşısında çıktı. Hazırlık maçı İngiltere'nin 1-0'lık galibiyetiyle sona ererken, takımın tek golünü Rooney penaltıdan attı. Bu golle birlikte 40 gollü Michael Owen'ı geride bırakarak millî takım tarihinin en golcü dördüncü oyuncusu konumuna geldi.[318] 12 Ekim'de, 2016 Avrupa Futbol Şampiyonası elemelerindeki Estonya karşılaşmasının tek golünü, serbest vuruştan atan isim oldu.[319] 15 Kasım'daki 3-1 kazandıkları Slovenya maçında 100. kez millî takım forması giyen Rooney, bu maçta penaltıdan attığı golle 44 gole sahip Jimmy Greaves'i geride bırakarak millî takım tarihinin en golcü üçüncü ismi oldu.[320] Aynı rakiple, 14 Haziran 2015'te oynanan eleme grubu maçında durum 2-2 devam ederken, maçın bitimine dört dakika kala attığı golle takımını 3-2'lik galibiyete taşıdı. Bu golle millî takım formasıyla 48 gole ulaşarak Gary Lineker'ı yakaladı ve millî takım tarihinin en golcü ikinci oyuncusu oldu.[321] Elemeler kapsamında 5 Eylül günü oynanan San Marino deplasmanında İngiltere formasıyla 49. golünü atarak Bobby Charlton'ın rekorunu egale ederek takım tarihinin en golcü ismi konumuna geldi.[322] 8 Eylül'de, elemeler kapsamında İsviçre ile oynanan karşılaşmada ise 50. golünü kaydetti ve millî takım tarihinin en golcü futbolcusu oldu. Bu maç aynı zamanda kendisinin 107. maçı oldu ve Ashley Cole ile birlikte İngiltere formasını en çok giyen oyuncular sıralamasında beşinci sıraya yükseldi.[323] Elemelerde toplam 7 gol kaydeden Rooney, eleme grubunun en golcü ismi olmuştu.[324]

2018 Dünya Kupası ve millî takımı bırakması

4 Eylül 2016'da, Slovakya ile oynanan 2018 FIFA Dünya Kupası elemeleri maçında 116. kez millî takım formasını giyerek, Peter Shilton'ın ardından İngiltere millî takımıyla en çok maça çıkan ikinci oyuncu oldu.[325] Maçtan birkaç gün önce, Dünya Kupası'nın ardından millî futbol takımı kariyerini sonlandıracağını açıklamıştı.[326] Mart 2017'de, teknik direktör Gareth Southgate tarafından millî takım kadrosuna alınmadı.[327] Rooney'in Temmuz ayında Everton'a dönmesinin ardından bir dizi etkileyici performans sergilediğini gören Southgate, yaklaşan 2018 FIFA Dünya Kupası elemeleri için Rooney'yi İngiltere ekibine geri çağırmak istedi.[328] Ancak 23 Ağustos 2017'de Rooney, millî takım kariyerini sonlandırdığını açıkladı.[327][329] 4 Kasım 2018'de, Rooney'nin 15 Kasım'da Wembley Stadyumu'nda İngiltere millî futbol takımı için Amerika Birleşik Devletleri'ne karşı bir final maçı oynamak üzere uluslararası emeklilikten çıkacağı doğrulandı. Bu, yeni kurulan bir hayır kurumu olan Wayne Rooney Vakfı'nı tanıtmaktı;[330] Sonuç olarak, maç "Wayne Rooney Uluslararası Vakfı" olarak adlandırıldı. İngiltere'nin 3-0 ev sahibi galibiyetinin 58. dakikasında, uluslararası kariyeri 120 maçla son buldu.[331]

Kariyer istatistikleri

Kulüp
13 Haziran 2020 itibarıyla.[332]
KulüpSezonLig Lig Kupa Lig kupasıKıtasalDiğer[A] Toplam
MaçGolMaçGol MaçGolMaçGolMaçGol MaçGol
Everton
2002-03 Premier League 3361032-00378
2003-04 3493030-00409
Toplam 67154062-007717
Manchester United
2004-05 Premier League 2911632063004317
2005-06 3616304251004819
2006-07 35147510124005523
2007-08 27124200114104318
2008-09 30122110134334920
2009-10 3226103275114434
2010-11 2811210094104016
2011-12 3427120075104434
2012-13 2712331061-3716
2013-14 2917002092004019
2014-15 33134200--3714
2015-16 288522164-4115
2016-17 25521407210398
Toplam 3931834022205983984559253
Everton
2017-18 Premier League 3110101071-4011
Toplam 3110101071004011
DC United
2018 Major League Soccer 201200--102112
2019 281122--103113
Toplam 4823220000205225
Derby County 2019-20 EFL Championship 11341---154
Kariyer toplamı 550234512527710540104743310

Millî takım
Millî takımSezonMaçGol
İngiltere[333] 200393
2004116
200582
200681
200742
200884
200996
2010111
201152
201254
2013106
2014138
201585
2016102
201810
Toplam12053

Kazandığı ödüller ve başarıları
Manchester United
Bireysel
Rekorlar

Kişisel yaşamı

Aile
Rooney'nin eşi Coleen, Ekim 2006

Rooney, eşi Coleen Rooney (kızlık soyadı McLoughlin) ile ortaokulda tanıştı.[338] Çift, 2003 yılında nişanlandı.[339][340] Nisan 2006'da The Sun ve News of the World gazetelerinde yer alan haberde Rooney'nin, nişanlısı Coleen'i bir gece kulübünde dövdüğü iddiaları yer aldı. Bu olayın asılsız olduğunu belirterek açtığı davayı kazanan Rooney, 100.000 sterlin tazminat kazandı.[341] Çift, 12 Haziran 2008'de; 6 yıllık beraberlikten sonra İtalya'daki Villa Durazzo şatosunda, 6,3 milyon euro maliyetli bir düğünle evlendi.[342] Sağ kolunda; en sevdiği müzik grubu Stereophonics'in bir albümünün adı olan "Just Enough Education to Perform" yazılı bir dövmesi bulunan Rooney'e eşi bir sürpriz yaptı ve grubun düğünde sahne almasını sağladı.[343][344] Bölgenin piskoposunun, Cenova yakınlarındaki La Cervara'nın dinî bir özellik taşımadığından bu düğüne uygun olmadığını söylemesine ve organizasyon için 8 kilometre kadar ileride başka bir kilise önermesine karşın La Cervara'da, doğup büyüdükleri yer olan Croxteth'ten getirdikleri Peder Edward Quinn tarafından gerçekleştirilen dinî bir tören düzenlendi.[345][346]

Rooney'nin eşi Coleen, 7 Nisan 2009'da basına yaptığı açıklamada Ekim 2009 gibi ilk bebeklerini beklediklerini belirtti.[347] 2 Kasım 2009'da dünyaya gelen erkek bebeğe, Kai Wayne ismi verildi.[348] Çiftin ikinci çocuğu Klay Anthony, 21 Mayıs 2013'te doğdu ve üçüncüsü Kit Joseph, 24 Ocak 2016'da doğdu.[349] 15 Şubat 2018'de Rooney'nin karısı, Twitter profilinde dördüncü oğulları Cass Mac Rooney'nin doğumunu duyurdu.[350] Öte yandan Rooney'nin küçük kardeşi John da, kendisi gibi profesyonel olarak futbolculuk yapmaktadır.[351]

Rooney ailesi, eski futbolcu Ashley Ward ve eşi Dawn Ward'ın sahip olduğu Bilton Ward Development adlı şirket tarafından inşa edilen[352] ve Manchester United'a transferi sonrası satın aldığı Prestbury, Cheshire'daki yaklaşık 4,25 milyon sterlin değerindeki malikanede oturmaktadır.[353][354] Çiftin ayrıca Port Charlotte, Florida'da da mülkü vardır.[355]

Rooney, özellikle rakip takımların taraftarlarınca ve İngiliz medyasında sık sık "Şrek" lakabıyla anılmaktadır.[356][357] Bunun yanında "Mr. T",[358] "Wazza",[359][360] "Roo",[361] "Roonaldo",[361] "The Wonder Boy",[361] "AstroBoy"[362] ve "Bad Boy"[363] da Rooney'e takılan lakaplar arasındadır.

Ticari ilişkileri

Rooney; Asda,[364] Coca-Cola,[365] Fivestar Training,[366] Ford,[367] Nike,[368] Nokia,[369] Samsung[370] ve Türk Hava Yolları[371] ile reklam anlaşmaları yapmıştır. Öte yandan Electronic Arts tarafından yayımlanan futbol video oyunu serisi FIFA'nın FIFA 06 'dan FIFA 12'ye kadarki tüm oyunlarının Birleşik Krallık versiyonunun kapaklarında yer almıştır.[372][373][374]

9 Mart 2006'da Rooney, HarperCollins ile gelmiş geçmiş en büyük spor kitabı anlaşmasına imza attı.[375] Rooney, bu anlaşmadan 5 milyon sterlinle birlikte, on iki yıllık süre boyunca yayımlanacak olan kitaplardan telif ücreti alma hakkı kazandı. My Story So Far adındaki ilk otobiyografi kitabı, Hunter Davies tarafından yazıldı ve 2006 Dünya Kupası'ndan sonra piyasadaki yerini aldı.[376] Satış alanı olarak gençleri hedef alan The Official Wayne Rooney Annual adlı ikinci biyografi kitabı gazeteci Chris Hunt tarafından yazıldı.[377] My Decade in the Premier League ismini taşıyan üçüncü kitabı ise 13 Eylül 2012'de piyasaya sürüldü.[378]

Temmuz 2006'da Rooney'nin avukatları, Birleşmiş Milletler Dünya Fikri Mülkiyet Örgütüne (WIPO); her ikisi de 2002'de Gal oyuncu Huw Marshall tarafından alınan waynerooney.com ve waynerooney.co.uk İnternet alan adlarını almak için başvurdu.[379] Üç ay sonra WIPO, waynerooney.com'un kullanım hakkını Rooney'e verdi.[380]

Paul Stretford olayı

17 Temmuz 2002'de, Rooney'nin Everton'da oynadığı zamanlardaki menajeri Paul Stretford, Rooney ve ailesini Proactive Sports Management adlı menajerlik şirketiyle sekiz yıllık temsil anlaşmasına varması konusunda teşvik etti. Fakat Rooney, o sıralarda başka bir ajansla anlaşma halindeydi.[381]

Stretford'un, "Rooney'nin Pro-Form Sports Management şirketiyle sözleşmesi bulunduğunu bilmesine rağmen, Rooney'i ve ailesini Proactive Sports Management Şirketi ile bir temsil anlaşmasına varması konusunda teşvik ettiği" gerekçesiyle 9 Temmuz 2008 tarihinde suçlu bulundu.[382] Stretford, 18 aylık hak mahrumiyeti ile 300.000 sterlinlik para cezasına çarptırıldı.[381]

2008 yılında Proactive'den ayrılan Stretford, Rooney'i de beraberinde götürdü. Bunun üzerine şirket Rooney'i mahkemeye vererek, zararının karşılanması için 4,3 milyon sterlin talep etti. Temmuz 2010'da sonuçlanan mahkeme kararına göre Proactive'e 90.000 sterlin verilmesi belirlendi.[383]

David Moyes davası

1 Eylül 2006'da, Everton teknik direktörü David Moyes, Rooney'nin 2006 yılında yazılan biyografisinden alınan ve kulüpten ayrılış nedeninin takımın çalıştırıcısında olduğunu açıklayan sözlerin Daily Mail'de yer alması üzerine futbolcuya dava açtı.[384] 3 Haziran 2008'de sonuçlanan mahkemede alınan kararla Rooney'e 500.000 sterlinlik para cezası verildi ve yaptığı suçlamalar sebebiyle Moyes'tan özür dilemesi istendi.[385]

Fahişelerle girdiği ilişki

Fahişe Helen Wood, Coleen beş aylık hamileyken Rooney'nin kendisi ve Jennifer Thompson'a 1.000 £ ödediğini ve üçlü seks yaptıklarını açıkladı.[386] Sporcunun avukatlarının olayın gün yüzüne çıkmaya başladığı 2010 Ağustos'undan beri medyada yer almaması için çaba gösterdiği; ancak kendisinin para karşılığı seks yaptığı için utanç duyduğunu basınla paylaşması üzerine bu konuda başarısız olduğu belirtildi.[387][388] Manchester United teknik direktörü Alex Ferguson yaptığı açıklamada medyanın, Rooney'nin özel yaşamı hakkında bu kadar haber yapmasının oyuncunun formunu olumsuz etkilediğini ifade etti.[389]

Ayrıca bakınız

Kaynakça
  1. "Wayne Rooney". thefa.com. Erişim tarihi: 25 Haziran 2010.
  2. "Wayne Rooney". HarperCollins. 20 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2010.
  3. "Wayne Rooney Britain's Backstreet Boy". Der Spiegel. 23 Mayıs 2006. 20 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2010.
  4. Hunter Davies (17 Aralık 2006). "Some have celebrity thrust upon them". Londra: The Times. 20 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2010.
  5. Chris Tate (5 Şubat 2008). "Roo been had". News of the World. 14 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2010.
  6. Enda Brady (15 Nisan 2008). "Rooney's Brother Set To Play For Ireland". Sky News. 28 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2010.
  7. "Wayne Rooney Interview". FourFourTwo. 13 Haziran 2008. 20 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2008.
  8. "Rooney: Liverpool'dan nefret ediyorum..." milliyet.com.tr. 13 Mart 2009. Erişim tarihi: 25 Haziran 2010.
  9. Stuart Mathieson (13 Mart 2009). "I hate Liverpool, blasts Rooney". menmedia.co.uk. Erişim tarihi: 25 Haziran 2010.
  10. "Schoolboy breaks Rooney's record!". CBBC Newsround. BBC. 28 Mayıs 2010. 20 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2011.
  11. "Profile: Wayne Rooney: The Bash Street kid is ready to take on the world". The Sunday Times. Londra. 11 Aralık 2005. 15 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2011.
  12. Bob Pendleton (24 Ekim 2006). "Wayne Rooney: The making of a legend". The Independent. Erişim tarihi: 14 Şubat 2011.
  13. Jonathan Northcroft (31 Ocak 2010). "Wayne Rooney comes of age". The Sunday Times. Erişim tarihi: 21 Haziran 2010.
  14. Walker, Michael (5 Haziran 2010). "The real Wayne Rooney: How a working class kid from a bleak city landscape scarred by drugs, guns and murder emerged as a phenomenon". Londra: Mail Online. 20 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2011.
  15. "Wayne Rooney Everton FC Player Profile". Everton FC. 7 Nisan 2011. 20 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2011.
  16. "Everton Past Players: Wayne Rooney". ToffeeWeb. 1 Eylül 2005. 2 Nisan 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2007.
  17. "Rooney is 18". Everton FC. 23 Ekim 2003. 20 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2011.
  18. "Everton ease past Saints". BBC Sport. BBC. 20 Nisan 2002. 20 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ağustos 2011.
  19. Nixon, Paul. "2002: Wayne Rooney". uefa.com. Erişim tarihi: 22 Haziran 2010.
  20. "Radzinski rescues Everton". BBC Sport. 17 Ağustos 2002. Erişim tarihi: 15 Ağustos 2011.
  21. "Wrexham 0-3 Everton". BBC Sport. 2 Ekim 2002. 20 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ağustos 2011.
  22. "Rooney ends Arsenal's run". BBC News. 19 Ekim 2002. 20 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2009.
  23. "English Premier League / All Time / Youngest Goal Scorers". Statbunker. 27 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Haziran 2010.
  24. "Rooney sinks Leeds". BBC Sport. 3 Kasım 2002. 20 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ağustos 2011.
  25. "Rooney voted top youngster". BBC Sport. BBC. 8 Aralık 2002. 23 Mart 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2008.
  26. "Everton see off Blackburn". BBC Sport. 14 Aralık 2002. 20 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ağustos 2011.
  27. Wallace, Sam (18 Ocak 2003). "Rooney quietly joins the big time". Londra: The Telegraph. 20 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ağustos 2011.
  29. "England 2002/03". RSSSF. Erişim tarihi: 6 Kasım 2010.
  30. "Rooney earns Everton point". BBC Sport. 26 Ağustos 2003. Erişim tarihi: 15 Ağustos 2011.
  31. "Rooney sees off Portsmouth". BBC Sport. 13 Aralık 2003. 20 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ağustos 2011.
  32. "Rooney inspires Everton win". BBC Sport. 20 Aralık 2003. 20 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ağustos 2011.
  33. "Everton 1-0 Birmingham". BBC Sport. 28 Aralık 2003. 20 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ağustos 2011.
  34. "Southampton 3-3 Everton". BBC Sport. 21 Şubat 2004. 20 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ağustos 2011.
  35. "Everton 1-0 Portsmouth". BBC Sport. 13 Mart 2004. 20 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ağustos 2011.
  36. "Leicester 1-1 Everton". BBC Sport. 20 Mart 2004. 20 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ağustos 2011.
  37. "Leeds 1-1 Everton". BBC Sport. 13 Nisan 2004. 20 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ağustos 2011.
  38. "Manchester United plc Report & Accounts 2005" (PDF). Manchester United plc. 11 Ekim 2005. 14 Haziran 2007 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2006.
  39. "Man Utd sign Rooney". BBC Sport. 31 Ağustos 2004. Erişim tarihi: 24 Haziran 2010.
  40. Ree, Olav. "redStat - Manchester United Statistics 1970-2009". redStat. 21 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2009.
  41. Hinson, Paul (Haziran 2004). "United All-Time Transfer List". Red11.org. 28 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2008.
  42. McNulty, Phil (14 Ağustos 2004). "Rooney worth the fight". BBC Sport. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2007.
  43. "Man Utd in Rooney admission". BBC Sport. 1 Eylül 2004. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2011.
  44. "Rooney's debut hat trick against Fenerbahce". BBC Sport. 28 Eylül 2004. 26 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2007.
  45. Bellwood, Tom (9 Aralık 2009). "Michael Owen is three and easy with his third Champions League treble - here's Sportsmail's list of hat-trick heroes, including Alan Shearer, Andy Cole and Mike Newell". Daily Mail (İngilizce). Londra. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2011.
  46. "Wayne Rooney diary" (İngilizce). BBC Sport. 3 Ekim 2004. Erişim tarihi: 28 Ocak 2014.
  47. "Man Utd 2-0 Arsenal" (İngilizce). BBC Sport. 24 Ekim 2004. Erişim tarihi: 20 Haziran 2010.
  48. "Newcastle 1-3 Man Utd" (İngilizce). BBC Sport. 14 Kasım 2004. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2014.
  49. "Man Utd 3-0 Southampton" (İngilizce). BBC Sport. 4 Aralık 2004. Erişim tarihi: 28 Ocak 2014.
  50. "Rooney banned for three matches" (İngilizce). BBC Sport. 30 Aralık 2004. Erişim tarihi: 28 Ocak 2014.
  51. "Liverpool 0-1 Man Utd" (İngilizce). BBC Sport. 15 Ocak 2005. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2014.
  52. "Exeter 0-2 Man Utd" (İngilizce). BBC Sport. 19 Ocak 2005. 3 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2014.
  53. "Wayne Rooney". guardian.co.uk. 26 Şubat 2005. Erişim tarihi: 21 Haziran 2010.
  54. Ian King y Matthew Perry (2007). "England 2004/05". rsssf.com. 20 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Kasım 2009.
  55. "Manchester United 2004-2005 season". aboutmanutd.com. 9 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2010.
  56. "Rooney secures young player prize". BBC Sport. 24 Nisan 2005. 14 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2010.
  57. "Man Utd 3-0 Debrecen". BBC Sport. 9 Ağustos 2005. Erişim tarihi: 21 Haziran 2010.
  58. "Everton vs Manchester United in Premier League 2005/2006". football-lineups.com. 31 Ağustos 2005. Erişim tarihi: 24 Haziran 2010.
  59. "Man Utd ease to Carling Cup glory". BBC Sport. 26 Şubat 2006. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2010.
  60. "English Premier League - Top Scorers - 2005/2006". ESPN SoccerNet. Erişim tarihi: 21 Haziran 2010.
  61. "SEASONAL AWARDS 2005/06". premierleague.com. Erişim tarihi: 21 Haziran 2010.
  62. "Man Utd 3–2 AC Milan". BBC Sport. 24 Nisan 2007. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2008.
  63. "Rooney & Scholes off in friendly". BBC Sport. 4 Ağustos 2006. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2006.
  64. "Rooney & Scholes lose ban appeals". BBC Sport. 15 Ağustos 2006. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2006.
  65. "Rooney'den açık tehdit". haber7.com. haberpan.com. 20 Ağustos 2006. Erişim tarihi: 26 Haziran 2010.
  66. James Lawton (19 Eylül 2006). "James Lawton: What's wrong with Wayne Rooney?". The Independent. Erişim tarihi: 14 Eylül 2007.
  67. "Report: United 5 Fulham 1". manutd.com. 20 Ağustos 2006. Erişim tarihi: 22 Haziran 2010.
  68. Phil Shaw (18 Ekim 2006). "Manchester United 3 Copenhagen 0: Scholes leads way as United drive on". The Independent. Erişim tarihi: 22 Haziran 2010.
  69. "Rooney fires hat-trick in United win". thisislondon.co.uk. 29 Ekim 2006. Erişim tarihi: 22 Haziran 2010.
  70. Joe Bernstein (26 Kasım 2006). "Rooney's amazing £100m new deal". dailymail.co.uk. Erişim tarihi: 22 Haziran 2010.
  71. Andrew McKenzie (21 Ocak 2007). "Arsenal 2-1 Man Utd". BBC Sport. Erişim tarihi: 22 Haziran 2010.
  72. Andrew McKenzie (31 Ocak 2007). "Man Utd 4-0 Watford". BBC Sport. Erişim tarihi: 22 Haziran 2010.
  73. Chris Bevan (7 Nisan 2007). "Portsmouth 2-1 Man Utd". Erişim tarihi: 22 Haziran 2010.
  74. "Wayne Rooney". UEFA.com. Erişim tarihi: 22 Haziran 2010.
  75. "D-Day for Blues". thefa.com. 19 Mayıs 2007. Erişim tarihi: 22 Haziran 2010.
  76. Edwards, John (30 Haziran 2007). "Rooney at number 10 and Anderson gets on board". Mail Online. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2011.
  77. Collings, Timothy (13 Ağustos 2007). "Rooney's broken foot adds to England injury crisis". Londra: Reuters UK. Erişim tarihi: 22 Haziran 2010.
  78. "Rooney faces two months out". BBC Sport. 26 Haziran 2004. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2011.
  79. Lutz, Tom (19 Eylül 2007). "Sporting Lisbon 0-1 Manchester United". guardian.co.uk. Erişim tarihi: 26 Haziran 2010.
  80. "Wayne Rooney". aboutmanutd.com. 10 Nisan 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2010.
  81. Walsh, Kristian (31 Mart 2010). "Wayne Rooney's injury record". guardian.co.uk. Erişim tarihi: 26 Haziran 2010.
  82. Bevan, Chris (3 Aralık 2007). "Man Utd 2-0 Fulham". aboutmanutd.com. 14 Aralık 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2011.
  83. Ian Hughes (26 Aralık 2007). "Sunderland 0-4 Man Utd". BBC Sport. Erişim tarihi: 26 Haziran 2010.
  84. "Aston Villa 0-2 Man Utd". BBC Sport. 5 Ocak 2008. Erişim tarihi: 26 Haziran 2010.
  85. Nathan Mercer (19 Ocak 2008). "Reading 0-2 Man Utd". BBC Sport. 8 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2010.
  86. Chowdhury, Saj (23 Şubat 2008). "Newcastle 1-5 Man Utd". BBC Sport. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2010.
  87. "Rooney becomes youngest Premier League player to play 200 games". Insideworldsoccer.com. 5 Ekim 2008. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2010.
  88. "Man Utd suffer Rooney injury blow". BBC Sport. 14 Ocak 2009. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2010.
  89. "FIFA Club World Championship 2008". rsssf.com. 21 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2010.
  90. "Players - Top goals". FIFA.com. Erişim tarihi: 23 Haziran 2010.
  91. "FIFA Club World Cup 2000-2007 - Most Valuable Player of the Championship Award". rsssf.com. 24 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2010.
  92. "Man Utd 5-2 Tottenham". BBC Sport. 25 Nisan 2009. 25 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2010.
  93. "Top 10 Highest Earning Soccer Players". Review Soccer. Erişim tarihi: 23 Haziran 2010.
  94. Mawhinney, Stuart (9 Ağustos 2009). "Ancelotti's Blues on the spot". Wembley Stadyumu: thefa.com. Erişim tarihi: 23 Haziran 2010.
  95. Soneji, Pranav (16 Ağustos 2009). "Man Utd 1–0 Birmingham". BBC Sport. 6 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2010.
  96. Chris Bevan (22 Ağustos 2009). "Wigan 0–5 Man Utd". BBC Sport. 5 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2010.
  97. McNulty, Phil (29 Ağustos 2009). "Man Utd 2–1 Arsenal". BBC Sport. 19 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2010.
  98. "I'm an honest player, says Rooney". 3 Eylül 2009. 19 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2009.
  99. "Portsmouth 1–4 Man Utd". BBC Sport. 28 Kasım 2009. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2009.
  100. "Rooney atones for United". Sky Sports. 27 Aralık 2009. Erişim tarihi: 23 Haziran 2010.
  101. "Man Utd 5–0 Wigan". 30 Aralık 2009. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2009.
  102. Hughes, Ian (23 Ocak 2010). "Man Utd 4–0 Hull". BBC Sport. BBC Sport. 19 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2010.
  103. Mccarra, Kevin (27 Ocak 2010). "Man Utd 3–1 Man City". BBC Sport. BBC. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2010.
  104. McNulty, Phil (31 Ocak 2010). "Arsenal 1–3 Man Utd". BBC Sport. BBC. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2010.
  105. Lyon, Sam (16 Şubat 2010). "AC Milan 2–3 Man Utd". BBC Sport. BBC. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Şubat 2010.
  106. "Rooney gives United Carling Cup victory". The Hindu. 28 Şubat 2010. Erişim tarihi: 28 Şubat 2010.
  107. McNulty, Phil (10 Mart 2010). "Man Utd 4 – 0 AC Milan (agg 7 – 2)". BBC Sport. 22 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2010.
  108. "Man Utd 3 – 0 Fulham". BBC Sport. 14 Mart 2010. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2010.
  109. "Wayne Rooney's ankle injury leaves Manchester United sweating". Londra: guardian.co.uk. 30 Mart 2010. Erişim tarihi: 19 Nisan 2010.
  110. "Rooney ruled out for 2–3 weeks". Manchester United FC. 2 Nisan 2010. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2010.
  111. "Rooney Injury Adds To Man Utd Heartache". Sky News. 8 Nisan 2010. 19 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2010.
  112. "Rooney is PFA player of the year". BBC Sport. BBC. 25 Nisan 2010. 26 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2010.
  113. "Chelsea 1 United 3". Manchester United FC. Erişim tarihi: 6 Kasım 2010.
  114. Nabil Hassan (28 Ağustos 2010). "Manchester United 3-0 West Ham". BBC Sport. Erişim tarihi: 6 Kasım 2010.
  115. "Ferguson confirms Rooney wants out". ESPN. 19 Ekim 2010. Erişim tarihi: 6 Kasım 2010.
  116. "Rooney denies ankle injury claim". BBC Sport. 13 Ekim 2010. Erişim tarihi: 10 Eylül 2011.
  117. Bailey, Graeme (21 Ekim 2010). "Rooney reveals exit reasons" (İngilizce). Sky Sports.
  118. "Wayne Rooney signs five-year Manchester United deal". The BBC. 22 Ekim 2010. Erişim tarihi: 6 Kasım 2010.
  119. Hassan, Nabil (20 Kasım 2010). "Man Utd 2-0 Wigan". BBC Sport. Erişim tarihi: 11 Eylül 2011.
  120. Moffat, Colin (24 Kasım 2010). "Rangers 0-1 Man Utd". BBC Sport. Erişim tarihi: 11 Eylül 2011.
  121. Chowdhury, Saj (1 Ocak 2011). "West Brom 1-2 Man Utd". BBC Sport. Erişim tarihi: 11 Eylül 2011.
  122. Sanghera, Mandeep (1 Şubat 2011). "Man Utd 3-1 Aston Villa". BBC Sport. Erişim tarihi: 11 Eylül 2011.
  123. McNulty, Phil (12 Şubat 2011). "Man Utd 2-1 Man City". BBC Sport. 13 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2011.
  124. "Wayne Rooney's goal the best I have ever seen, says Manchester United manager Sir Alex Ferguson". Londra: The Telegraph. 13 Şubat 2011. Erişim tarihi: 12 Eylül 2011.
  125. "Manchester United's Wayne Rooney hails 'best ever' goal". BBC Sport. 12 Şubat 2011. Erişim tarihi: 12 Eylül 2011.
  126. Whyatt, Chris (26 Şubat 2011). "Wigan 0-4 Man Utd". BBC Sport. 29 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2011.
  127. McNulty, Phil (1 Mart 2011). "Chelsea 2-1 Man Utd". BBC Sport. Erişim tarihi: 12 Eylül 2011.
  128. McNulty, Phil (12 Mart 2011). "Man Utd 2-0 Arsenal". BBC Sport. Erişim tarihi: 12 Eylül 2011.
  129. Sanghera, Mandeep (2 Nisan 2011). "West Ham 2-4 Man Utd". BBC Sport. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2011.
  130. Bostock, Adam (2 Nisan 2011). "Vital hat-trick thrills Rooney". Manchester United. Erişim tarihi: 12 Eylül 2011.
  131. "Wayne Rooney faces two-match FA suspension for swearing". BBC Sport. 5 Nisan 2011. Erişim tarihi: 12 Eylül 2011.
  132. "Man Utd's Wayne Rooney accepts FA charge but not ban". BBC Sport. 5 Nisan 2011. Erişim tarihi: 12 Eylül 2011.
  133. "Wayne Rooney banned for Man Utd's FA Cup semi-final". BBC Sport. 7 Nisan 2011. Erişim tarihi: 12 Eylül 2011.
  134. McNulty, Phil (6 Nisan 2011). "Chelsea 0-1 Man Utd". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. Erişim tarihi: 13 Eylül 2011.
  135. Stevenson, Jonathan (26 Nisan 2011). "Schalke 0-2 Man Utd". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2011.
  136. Nurse, Howard (14 Mayıs 2011). "Blackburn 1-1 Man Utd". BBC Sport. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2011.
  137. McNulty, Phil (22 Ağustos 2011). "Man Utd 3 - 0 Tottenham". BBC Sport. Erişim tarihi: 13 Eylül 2011.
  138. "Wayne Rooney becomes Manchester United's all-time top Premier League goalscorer with hat-trick against Arsenal". Goal.com. 28 Ağustos 2011. Erişim tarihi: 13 Eylül 2011.
  139. Da Silva, Michael (10 Eylül 2011). "Bolton 0-5 Man Utd". BBC Sport. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2011.
  140. Adam, Marshall. "United's hat-trick kings". Manchester United FC. Erişim tarihi: 13 Eylül 2011.
  141. McNulty, Phil (18 Eylül 2011). "Man Utd 3 - 1 Chelsea" (İngilizce). BBC Sport. 14 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2013.
  142. McNulty, Phil (15 Ekim 2011). "Liverpool 3 - 1 Man Utd" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 3 Kasım 2013.
  143. Myson, Chris (18 Ekim 2011). "The Manchester United striker's double in Romania means he now heads an impressive list of goal-getters from his own country, although Raul still leads the way overall" (İngilizce). goal.com. Erişim tarihi: 3 Kasım 2013.
  144. Winter, Henry (3 Kasım 2011). "Wayne Rooney takes centre stage as Manchester United defeat Otelul Galati 2-0 in Champions League" (İngilizce). Telegraph.co.uk. Erişim tarihi: 3 Kasım 2013.
  145. Casey, Jamie (10 Aralık 2011). "Utd recover with Wolves win" (İngilizce). Sky Sports. Erişim tarihi: 3 Kasım 2013.
  146. McNulty, Phil (18 Aralık 2011). "QPR 0 - 2 Man Utd" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 3 Kasım 2013.
  147. Rostance, Tom (21 Aralık 2011). "Fulham 0 - 5 Man Utd" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 3 Kasım 2013.
  148. Min, Ramon (8 Ocak 2012). "Rooney klimt gestaag op topscorerslijst Man United" (Felemenkçe). Voetbal International. Erişim tarihi: 3 Kasım 2013.
  149. McNulty, Phil (5 Şubat 2012). "Chelsea 3 - 3 Man Utd" (İngilizce). BBC Sport. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2013.
  150. Charlton, Denis (11 Şubat 2012). "Manchester United Too Good for Liverpool in Testy Affair" (İngilizce). The Epoch Times. Erişim tarihi: 3 Kasım 2013.
  151. McNulty, Phil (4 Mart 2012). "Tottenham 1 - 3 Man Utd" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 13 Kasım 2013.
  152. Jurejko, Jonathan (8 Mart 2012). "Man Utd 2 - 3 Athletic Bilbao" (İngilizce). BBC Sport. 14 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2013.
  153. Hassan, Nabil (11 Mart 2012). "Man Utd 2 - 0 West Brom" (İngilizce). BBC Sport. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2013.
  154. Magowan, Alistair (11 Mart 2012). "Athletic Bilbao 2 - 1 Man Utd" (İngilizce). BBC Sport. 1 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2013.
  155. Cooper, Rob (23 Mart 2012). "Wayne Rooney broke my wrist! Football fan, nine, hit by wayward shot at his first Manchester United match" (İngilizce). Daily Mail. Erişim tarihi: 13 Kasım 2013.
  156. Ashdown, John (26 Mart 2012). "Manchester United v Fulham" (İngilizce). guardian.co.uk. Erişim tarihi: 13 Kasım 2013.
  157. Johnston, Neil (8 Nisan 2012). "Man Utd 2 - 0 QPR" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 13 Kasım 2013.
  158. Magowan, Alistair (15 Nisan 2012). "Man Utd 4 - 0 Aston Villa" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 13 Kasım 2013.
  159. Winter, Henry (22 Nisan 2012). "Manchester United 4 Everton 4: match report" (İngilizce). telegraph.co.uk. Erişim tarihi: 13 Kasım 2013.
  160. Magowan, Alistair (13 Mayıs 2012). "Sunderland 0 - 1 Man Utd" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 13 Kasım 2013.
  161. McNulty, Phil (20 Ağustos 2012). "Everton 1 - 0 Man Utd" (İngilizce). BBC Sport. 14 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2013.
  162. Magowan, Alistair (25 Ağustos 2012). "Man Utd 3 - 2 Fulham" (İngilizce). BBC Sport. 23 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2013.
  163. "Wayne Rooney out for four weeks with thigh injury" (İngilizce). BBC Sport. 26 Ağustos 2012. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2013.
  164. Ogden, Mark (27 Eylül 2012). "Manchester United striker Wayne Rooney impresses on return in League Cup defeat of Newcastle United" (İngilizce). telegraph.co.uk. Erişim tarihi: 14 Kasım 2013.
  165. Magowan, Alistair (20 Ekim 2012). "Man Utd 4 - 2 Stoke" (İngilizce). BBC Sport. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2013.
  166. Rose, Gary (7 Kasım 2012). "Braga 1 - 3 Man Utd" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 14 Kasım 2013.
  167. Dawkes, Phil (1 Aralık 2012). "Reading 3 - 4 Man Utd" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 24 Ocak 2014.
  168. McNulty, Phil (9 Aralık 2012). "Man City 2 - 3 Man Utd" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 24 Ocak 2014.
  169. Ogden, Mark (9 Aralık 2012). "Manchester City v Manchester United: player ratings" (İngilizce). telegraph.co.uk. Erişim tarihi: 24 Ocak 2014.
  170. Chase, Graham (15 Aralık 2012). "Manchester United 3 Sunderland 1: match report" (İngilizce). telegraph.co.uk. Erişim tarihi: 24 Ocak 2014.
  171. "Wayne Rooney injury a blow for Manchester United" (İngilizce). telegraph.co.uk. 27 Aralık 2012. Erişim tarihi: 25 Ocak 2014.
  172. Ogden, Mark (17 Ocak 2013). "Manchester United 1 West Ham 0: match report" (İngilizce). telegraph.co.uk. Erişim tarihi: 25 Ocak 2014.
  173. Rich, Tim (27 Ocak 2013). "Match Report: Rampant Wayne Rooney ensures soft landing for Manchester United after flying start" (İngilizce). The Independent. Erişim tarihi: 25 Ocak 2014.
  174. Magowan, Alistair (30 Ocak 2013). "Man Utd 2 - 1 Southampton" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 25 Ocak 2014.
  175. Sanghera, Mandeep (2 Şubat 2013). "Fulham 0 - 1 Man Utd" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 25 Ocak 2014.
  176. Ornstein, David (2 Mart 2013). "Man Utd 4 - 0 Norwich" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 25 Ocak 2014.
  177. McNulty, Phil (10 Mart 2013). "Man Utd 2 - 2 Chelsea" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 25 Ocak 2014.
  178. Magowan, Alistair (16 Mart 2013). "Man Utd 1 - 0 Reading" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 25 Ocak 2014.
  179. "Wayne Rooney has put in a transfer request to leave Manchester United" (İngilizce). Sky Sports. 13 Mayıs 2013. Erişim tarihi: 25 Ocak 2014.
  180. "David Moyes tells press: Wayne Rooney staying at Manchester United" (İngilizce). Sky Sports. 5 Temmuz 2013. Erişim tarihi: 26 Ocak 2014.
  181. "Mourinho opens Chelsea door for Rooney" (İngilizce). ESPN. 11 Haziran 2013. Erişim tarihi: 26 Ocak 2014.
  182. Holyman, Ian (22 Mayıs 2013). "PSG open talks to sign Rooney - report" (İngilizce). ESPN. 7 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2014.
  183. Fifield, Dominic ve Jackson, Jamie (17 Temmuz 2013). "Manchester United reject £20m Chelsea bid for Wayne Rooney" (İngilizce). The Guardian. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2014.
  184. Smith, Ben (5 Ağustos 2013). "Wayne Rooney: Manchester United reject fresh Chelsea bid" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 26 Ocak 2014.
  185. "Wayne Rooney: David Moyes denies fallout with striker" (İngilizce). BBC Sport. 12 Ağustos 2013. Erişim tarihi: 26 Ocak 2014.
  186. McNulty, Phil (12 Ağustos 2013). "Swansea 1 - 4 Man Utd" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 26 Ocak 2014.
  187. Bernstein, Joe (31 Ağustos 2013). "Rooney OUT of England World Cup qualifiers after training ground collision with Jones" (İngilizce). Daily Mail. Erişim tarihi: 27 Ocak 2014.
  188. Sanghera, Mandeep (14 Eylül 2013). "Man Utd 2 - 0 Crystal Palace" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 27 Ocak 2014.
  189. McNulty, Phil (17 Eylül 2013). "Man Utd 4 - 2 Bayer Leverkusen" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 27 Ocak 2014.
  190. McNulty, Phil (22 Eylül 2013). "Man City 4 - 1 Man Utd" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 27 Ocak 2014.
  191. McKenna, Chris (28 Eylül 2013). "Man Utd 1 - 2 West Brom" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 27 Ocak 2014.
  192. "Wayne Rooney will return for Man Utd on Saturday after injury" (İngilizce). BBC Sport. 2 Ekim 2013. Erişim tarihi: 28 Ocak 2014.
  193. Bevan, Chris (26 Ekim 2013). "Man Utd 3 - 2 Stoke" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 28 Ocak 2014.
  194. Magowan, Alistair (2 Kasım 2013). "Fulham 1 - 3 Man Utd" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 28 Ocak 2014.
  195. Ornstein, David (24 Kasım 2013). "Cardiff 2 - 2 Man Utd" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 28 Ocak 2014.
  196. Bevan, Chris (1 Aralık 2013). "Tottenham 2 - 2 Man Utd" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 28 Ocak 2014.
  197. Chase, Graham (26 Aralık 2013). "Hull 2 - 3 Man Utd" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 28 Ocak 2014.
  198. Chase, Graham (21 Şubat 2014). "Wayne Rooney: Man Utd striker signs new £300k-a-week deal" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 15 Mart 2014.
  199. "Rooney stats- Crystal Palace v Manchester United (1730 GMT)" (İngilizce). BBC Sport. 22 Şubat 2014. Erişim tarihi: 15 Mart 2014.
  200. Cryer, Andy (22 Şubat 2014). "Crystal Palace 0 - 2 Man Utd" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 15 Mart 2014.
  201. McNulty, Phil (2 Haziran 2013). "Brazil 2 - 2 England" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 28 Ocak 2014.
  202. Sanghera, Mandeep (9 Mart 2014). "West Brom 0 - 3 Man Utd" (İngilizce). BBC Sport. 8 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2014.
  203. Johnston, Neil (22 Mart 2014). "West Ham 0 - 2 Man Utd" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 6 Ekim 2014.
  204. Bevan, Chris (29 Mart 2014). "Man Utd 4 - 1 Aston Villa" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 6 Ekim 2014.
  205. Reddy, Luke (26 Nisan 2014). "Man Utd 4 - 0 Norwich" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 6 Ekim 2014.
  206. "2013-2014 UEFA Champions League Player Statistics" (İngilizce). UEFA. 16 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2014.
  207. Hibbs, Ben (12 Ağustos 2014). "Wayne Rooney named Manchester United captain" (İngilizce). Manchester United FC. Erişim tarihi: 8 Ekim 2014.
  208. Bevan, Chris (16 Ağustos 2014). "Man Utd 1 - 2 Swansea" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 8 Ekim 2014.
  209. Bevan, Chris (14 Eylül 2014). "Man Utd 4 - 0 QPR" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 8 Ekim 2014.
  210. Sanghera, Mandeep (27 Eylül 2014). "Man Utd 2 - 1 West Ham" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 8 Ekim 2014.
  211. MCNulty, Phil (27 Eylül 2014). "Premier League talking points: Wayne Rooney & a two-horse race" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 8 Ekim 2014.
  212. Bevan, Chris (22 Kasım 2014). "Arsenal 2 - 1 Man Utd" (İngilizce). BBC Sport.
  213. Bevan, Chris (29 Kasım 2014). "Man Utd 3 - 0 Hull" (İngilizce). BBC Sport.
  214. McNulty, Phil (14 Aralık 2014). "Man Utd 3 - 0 Liverpool" (İngilizce). BBC Sport.
  215. Stone, Simon (26 Aralık 2014). "Man Utd 3 - 1 Newcastle" (İngilizce). BBC Sport.
  216. Hibbs, Ben (6 Ocak 2015). "Rooney wins United's Player of the Month award" (İngilizce). ManUtd.com.
  217. Luckhurst, Samuel (14 Şubat 2015). "Wayne Rooney craving for lone striker role at Manchester United" (İngilizce). Manchester Evening News.
  218. Baven, Chris (16 Şubat 2015). "Preston North End 1 - 3 Manchester United" (İngilizce). BBC Sport. 27 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2015.
  219. "FA Cup: Manchester United's Wayne Rooney 'dive' debated" (İngilizce). BBC Sport. 16 Şubat 2015.
  220. Hirst, Paul (16 Şubat 2015). "Hodgson defends Rooney after Preston dive storm" (İngilizce). Manchester Evening News.
  221. "Wayne Rooney said sorry for 'dive', claims Preston goalkeeper" (İngilizce). BBC Sport. 18 Şubat 2015.
  222. Sanghera, Mandeep (28 Şubat 2015). "Manchester United 2 - 0 Sunderland" (İngilizce). BBC Sport.
  223. Walker-Roberts, James (10 Mart 2015). "Manchester United 1-2 Arsenal: Danny Welbeck sends Gunners into FA Cup semis" (İngilizce). Sky Sports.
  224. "Manchester United 3 - 0 Tottenham Hotspur" (İngilizce). BBC Sport. 15 Mart 2015.
  225. Emons, Michael (4 Nisan 2015). "Man Utd 3 - 1 Aston Villa" (İngilizce). BBC Sport.
  226. "Manchester United record second worst goal tally in Premier League history... it's no wonder Louis van Gaal is searching for a big-name striker this summer" (İngilizce). Daily Mail. 26 Mayıs 2015.
  227. Mitten, Andy (26 Ağustos 2015). "Wayne Rooney hits hat trick, Man United into Champions League groups" (İngilizce). ESPN FC.
  228. Hall, Pete (24 Eylül 2015). "Manchester United 3-0 Ipswich: Wayne Rooney and Anthony Martial on target in comfortable win" (İngilizce). Sky Sports.
  229. Hall, Pete (27 Eylül 2015). "Manchester United 3-0 Sunderland: Wayne Rooney ends drought as United go top" (İngilizce). Sky Sports.
  230. Hafez, Shamoon (17 Ekim 2015). "Everton 0 - 3 Manchester United" (İngilizce). BBC Sport.
  231. Henson, Mike (3 Kasım 2015). "Manchester United 1 - 0 CSKA Moscow" (İngilizce). BBC Sport.
  232. "Wayne Rooney substitution at Leicester down to injury, says Louis van Gaal" (İngilizce). Sky Sports. 29 Kasım 2015.
  233. Bernstein, Joe (19 Aralık 2015). "Manchester United 1-2 Norwich City: Cameron Jerome and Alex Tettey strike to pile pressure on lacklustre Louis van Gaal despite Anthony Martial pulling one back" (İngilizce). Daily Mail.
  234. Platt, Oliver (2 Ocak 2016). "Rooney makes history by overtaking Law & Andy Cole" (İngilizce). Goal.com.
  235. Murray, Scott (9 Ocak 2016). "Man Utd 1 - 0 Sheff Utd" (İngilizce). The Guardian.
  236. Dawkes, Phil (12 Ocak 2016). "Newcastle United 3 - 3 Manchester United" (İngilizce). BBC Sport.
  237. McNulty, Phil (17 Ocak 2016). "Liverpool 0 - 1 Manchester United" (İngilizce). BBC Sport.
  238. Magowan, Alistair (29 Ocak 2016). "Derby County 1 - 3 Manchester United" (İngilizce). BBC Sport.
  239. Ladyman, Ian (2 Şubat 2016). "Manchester United 3-0 Stoke: Wayne Rooney, Jesse Lingard and Anthony Martial super strike give Louis van Gaal breathing space" (İngilizce). Daily Mail.
  240. Edwards, Luke (17 Şubat 2016). "Wayne Rooney out for two months with knee injury". The Daily Telegraph (İngilizce). 30 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2017.
  241. Smith, Peter (17 Nisan 2016). "Wayne Rooney impresses on return from injury for Manchester United against Aston Villa" (İngilizce). Sky Sports. 28 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2017.
  242. Brown, Luke (17 Mayıs 2016). "Man Utd 3 Bournemouth 1: Wayne Rooney, Marcus Rashford and Ashley Young see off limited away side". The Daily Telegraph (İngilizce). 2 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2017.
  243. Smith, Alan (20 Şubat 2017). "Crystal Palace 1-2 Manchester United (aet): FA Cup final – as it happened!". The Guardian (İngilizce). 1 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2017.
  244. Bagchi, Rob (7 Ağustos 2016). "Community Shield: Leicester City 1 Manchester United 2 - Zlatan Ibrahimovic late header wins United's 21st Shield". The Daily Telegraphy (İngilizce). 5 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2017.
  245. Johnston, Neil (14 Ağustos 2016). "AFC Bournemouth 1 - 3 Manchester United" (İngilizce). BBC Sport. 16 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2017.
  246. Edwards, Luke; Tweedale, Alistair (3 Kasım 2016). "Fenerbahce 2 Man Utd 1: Another dent for United's reputation as odd wondergoal in three seals defeat". The Daily Telegraph (İngilizce). 25 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2017.
  247. "Rooney reaches 100 Premier League assists". FourFourTwo (İngilizce). 6 Kasım 2016. 10 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2017.
  248. "Rooney sets new European goals record for Manchester United". FourFourTwo (İngilizce). 24 Kasım 2016. 15 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2017.
  249. "Wayne Rooney equals Sir Bobby Charlton's Manchester United scoring record" (İngilizce). BBC Sport. 7 Ocak 2017. 22 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2017.
  250. "Wayne Rooney breaks Sir Bobby Charlton's Man United scoring record" (İngilizce). ESPN FC. 21 Ocak 2017. 16 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2017.
  251. Street, Sam (29 Ocak 2017). "Wayne Rooney collects Golden Boot from Bobby Charlton after breaking Manchester United legend's goal record". The Sun (İngilizce). 3 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2017.
  252. Mann-Bryans, Mark; Peach, Simon (22 Ocak 2017). "Manchester United captain Wayne Rooney calls for improved media relations to help England succeed as he picks up Football Writers prize". Daily Mail (İngilizce). 27 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2018.
  253. McNulty, Phil (26 Şubat 2017). "Manchester United 3 - 2 Southampton" (İngilizce). BBC Sport. 28 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2017.
  254. Ducker, James; Dilworth, Miles (23 Nisan 2017). "Burnley 0 Manchester United 2: Anthony Martial and Wayne Rooney seal win to close gap on top four". The Daily Telegraph (İngilizce). 5 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2017.
  255. Ducker, James; Whittingham, Clive (30 Nisan 2017). "Man Utd 1 Swansea 1: Sigurdsson cancels out controversial Rooney penalty with crafty free-kick". The Daily Telegraph (İngilizce). 25 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2017.
  256. Burt, Jason; Bull, JJ (14 Mayıs 2017). "Tottenham 2 Manchester United 1: Spurs give White Hart Lane superb send-off as they secure second place". The Daily Telegraph (İngilizce). 12 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2017.
  257. "Wayne Rooney: Everton re-sign striker after 13 years at Manchester United" (İngilizce). BBC Sports. 9 Temmuz 2017. 22 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2017.
  258. Chapman, Anthony (9 Temmuz 2017). "Wayne Rooney gets Romelu Lukaku's No 10 shirt at Everton but will his Manchester United one go to Belgian?". The Sun (İngilizce). 9 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2017.
  259. Rostance, Tom (27 Temmuz 2017). "Baines gives Everton Europa lead on Rooney return" (İngilizce). BBC Sport. 17 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2018.
  260. "Everton 1–0 Stoke City" (İngilizce). BBC Sport. 12 Ağustos 2017. 13 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2018.
  261. Ogden, Mark (21 Ağustos 2017). "Man City, Everton settle for a draw after Rooney, Sterling share spoils" (İngilizce). ESPN FC. 23 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2018.
  262. "Wayne Rooney becomes second to reach 200 goals in Premier League" (İngilizce). ESPN FC. 21 Ağustos 2017. 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2018.
  263. Hunter, Andy (28 Eylül 2017). "Héctor Yuste earns 10-man Apollon Limassol draw with sluggish Everton". The Guardian (İngilizce). 13 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2018.
  264. Pitt-Brooke, Jack (15 Ekim 2017). "Wayne Rooney saves Everton at Brighton with last-gasp penalty but questions over Ronald Koeman remain". The Independent (İngilizce). 19 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2018.
  265. McNulty, Phil (22 Ekim 2017). "Everton 2-5 Arsenal" (İngilizce). BBC Sport. 13 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2018.
  266. Wilson, Paul (29 Kasım 2017). "Sam Allardyce watches on as Wayne Rooney hat-trick seals rare Everton win". The Guardian (İngilizce). 18 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2018.
  267. "Rooney wins November Carling Goal of the Month" (İngilizce). Premier League. 15 Aralık 2017. 15 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2018.
  268. Johnston, Neil (10 Aralık 2017). "Liverpool 1-1 Everton" (İngilizce). BBC Sport. 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2018.
  269. O'Keeffe, Greg (13 Aralık 2017). "Newscastle United 0-1 Everton" (İngilizce). BBC Sport. 30 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2018.
  270. O'Keeffe, Greg (18 Aralık 2017). "Everton 3-1 Swansea City" (İngilizce). BBC Sport. 29 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2018.
  271. "DC United hoping Wayne Rooney can turn its fortunes". The Washington Post (İngilizce). 3 Temmuz 2018. 3 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2018.
  272. "Wayne Rooney: Everton striker completes move to MLS side DC United" (İngilizce). BBC Sport. 28 Haziran 2018. 1 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2018.
  273. Pell, Samantha (14 Temmuz 2018). "Wayne Rooney becomes the center of attention in his first appearance with D.C. United". The Washington Post (İngilizce). 15 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2018.
  274. "Wayne Rooney to join Derby in January from DC United". BBC Sport. 6 Ağustos 2019. Erişim tarihi: 6 Ağustos 2019.
  275. "Derby County 2-1 Barnsley: Wayne Rooney captains Rams to victory against Tykes" (İngilizce). 2 Ocak 2020. Erişim tarihi: 17 Ocak 2020.
  276. "Derby County confirm Wayne Rooney as new manager". Derby County Football Club. 15 Ocak 2021.
  277. Booker, Jimmy (6 Nisan 2018). "Wayne Rooney insists playing at UEFA European Under-17 Championship helped to launch his career in 2002". Daily Mail (İngilizce). 14 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2018.
  278. "Wayne Rooney". englandcaps.co.uk. Erişim tarihi: 16 Haziran 2010.
  279. "Theo Walcott". englandcaps.co.uk. Erişim tarihi: 16 Haziran 2010.
  280. Burton, Mark (7 Eylül 2003). "Rooney leads escape from Skopje". The Independent. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2011.
  281. "Young strikers have their say at EURO 2004". FIFA.com. 29 Haziran 2004. Erişim tarihi: 16 Haziran 2010.
  282. "Rooney faces two months out". BBC. 26 Haziran 2004. Erişim tarihi: 16 Haziran 2010.
  283. "Injured Rooney a World Cup doubt". 30 Nisan 2006. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2011.
  284. Cultis, Neil (2 Mayıs 2006). "Rooney in oxygen tent". The Sun. Erişim tarihi: 17 Haziran 2010.
  285. "Rooney Set To Start Against Sweden". Sky News. 18 Haziran 2006. 20 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2011.
  286. "Sweden 2-2 England yayımcı=BBC". 20 Haziran 2006. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2011.
  287. "England 0-0 Portugal". BBC. 1 Temmuz 2006. 3 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2010.
  288. "Rooney claim: No intent and no ill will". ESPNsoccernet. Erişim tarihi: 17 Kasım 2006.
  289. "Ronaldo cleared over Rooney red card". ESPNsoccernet. 24 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2006.
  290. "FIFA hands Rooney two-match ban". Reuters. Erişim tarihi: 17 Kasım 2006.
  291. "Croatia - England match report". FIFA.com. 10 Eylül 2008. Erişim tarihi: 28 Haziran 2010.
  292. "England - Kazakhstan match report". FIFA.com. 6 Haziran 2009. Erişim tarihi: 28 Haziran 2010.
  293. "Kazakhstan - England match report". FIFA.com. 11 Ekim 2008. Erişim tarihi: 28 Haziran 2010.
  294. "Belarus - England match report". FIFA.com. 15 Ekim 2008. Erişim tarihi: 28 Haziran 2010.
  295. "England - Andorra match report". FIFA.com. 10 Haziran 2009. Erişim tarihi: 28 Haziran 2010.
  296. "England - Croatia match report". FIFA.com. 9 Eylül 2009. Erişim tarihi: 28 Haziran 2010.
  297. "Early disappointments at 2010 FIFA World Cup". foxsports.com. Erişim tarihi: 28 Haziran 2010.
  298. "Chilavert: Man Utd striker Rooney biggest World Cup disappointment". tribalfootball.com. 27 Haziran 2010. Erişim tarihi: 28 Haziran 2010.
  299. Matt Monaghan (28 Haziran 2010). "Did It All Go Wrong For Wayne Rooney?". goal.com. Erişim tarihi: 29 Haziran 2010.
  300. "England v Algeria: Wayne Rooney blasts 'loyal supporters' for booing team". telegraph.co.uk. 18 Haziran 2010. Erişim tarihi: 28 Haziran 2010.
  301. "Rooney: "Kendi taraftarınızın sizi yuhlaması ne kadar hoş!"". goal.com. 19 Haziran 2010. Erişim tarihi: 28 Haziran 2010.
  302. "Rooney taraftarlardan özür diledi". goal.com. 19 Haziran 2010. Erişim tarihi: 28 Haziran 2010.
  303. Peck, Brooks (7 Ekim 2011). "Rooney red carded day after dad arrested over suspicious red card". Yahoo! Sports. Erişim tarihi: 29 Ocak 2013.
  304. Cross, John (7 Ekim 2011). "What "silly" Rooney did was indefensible admits Capello". Mirror Football. Erişim tarihi: 29 Ocak 2013.
  305. "Wayne Rooney red card against Montenegro ridiculed by England goalkeeper Joe Hart as a 'pathetic sending-off'". The Daily Telegraph. Londra. 8 Ekim 2011. Erişim tarihi: 29 Ocak 2013.
  306. "FA defend Rooney appeal". The Sun. Londra. 9 Aralık 2011. Erişim tarihi: 29 Ocak 2013.
  307. "Rooney ban reduced to two games". BBC News. 8 Aralık 2011. Erişim tarihi: 29 Ocak 2013.
  308. McNulty, Phil (19 Haziran 2012). "England 1-0 Ukraine". BBC Sport. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2013.
  309. "Rooney eyes full-time captaincy after surpassing Shearer on scorers list". MailOnline. 12 Ekim 2012. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2013.
  310. "Rooney: I will treasure this game for the rest of my life". The Sun. 12 Ekim 2012. Erişim tarihi: 29 Ocak 2013.
  311. McNulty, Phil (22 Mart 2013). "San Marino 0 - 8 England" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 28 Ocak 2014.
  312. McNulty, Phil (26 Mart 2013). "Montenegro 1 - 1 England" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 28 Ocak 2014.
  313. Ronay, Barney (12 Ekim 2013). "Wayne Rooney remains England's own King of the Qualifiers" (İngilizce). The Observer. Erişim tarihi: 28 Ocak 2014.
  314. Drake, Thom (12 Ekim 2013). "He's scored more goals than anyone for England in competitive games... so does Rooney now deserve to be called a great?" (İngilizce). Daily Mail. Erişim tarihi: 28 Ocak 2014.
  315. Gibson, Owen (16 Ekim 2013). "Wayne Rooney vows to shine for England at 2014 World Cup in Brazil" (İngilizce). The Guardian. Erişim tarihi: 28 Ocak 2014.
  316. Rayner, Gordon (19 Haziran 2014). "England's World Cup all but over as they lose to Uruguay" (İngilizce). The Telegraph. Erişim tarihi: 2 Eylül 2014.
  317. "Rooney captain, Hodgson names new boys" (İngilizce). FIFA. 28 Ağustos 2014. Erişim tarihi: 2 Eylül 2014.
  318. McNulty, Phil (3 Eylül 2014). "England 1 - 0 Norway" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 10 Aralık 2014.
  319. Barlow, Matt (12 Ekim 2014). "Estonia 0-1 England: Wayne Rooney scores free-kick after night of frustration to make it three wins out of three for Roy Hodgson" (İngilizce). Mail Online. Erişim tarihi: 10 Aralık 2014.
  320. McNulty, Phil (15 Kasım 2014). "England 3 - 1 Slovenia" (İngilizce). BBC Sport. Erişim tarihi: 10 Aralık 2014.
  321. McNulty, Phil (14 Haziran 2015). "Slovenia 2 - 3 England" (İngilizce). BBC Sport.
  322. Draper, Rob (5 Eylül 2015). "San Marino 0-6 England: Wayne Rooney equals Sir Bobby Charlton goal record as Roy Hodgson's side seal Euro 2016 qualification" (İngilizce). Daily Mail.
  323. Snowbal, Ben (8 Eylül 2015). "Wayne Rooney scores record 50th goal for England" (İngilizce). Eurosport.
  324. "UEFA EURO 2016: How all the teams qualified" (İngilizce). UEFA. 17 Kasım 2015. 26 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2016.
  325. "Wayne Rooney: England midfield role debate an 'overreaction'" (İngilizce). BBC Sport. 5 Eylül 2016. 20 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2017.
  326. "Wayne Rooney confirms international retirement after 2018 World Cup". The Guardian (İngilizce). 30 Ağustos 2016. 20 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2018.
  327. "Wayne Rooney's England retirement: Out on his own terms" (İngilizce). Sky Sports. 23 Ağustos 2017. 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2018.
  328. "Rooney: I Want To Focus On Everton". Everton FC. 23 Ağustos 2017. 23 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2017.
  329. "Wayne Rooney: England striker retires from international football" (İngilizce). BBC Sport. 23 Ağustos 2017. 7 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2018.
  330. Stone, Simon (4 Kasım 2018). "Wayne Rooney: England's record goalscorer set for farewell appearance". BBC Sport. 4 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Kasım 2018.
  331. Phil McNulty (15 Kasım 2018). "England 3-0 USA". BBC Sport. 16 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2018.
  332. "Wayne Rooney". aboutmanutd.com. 10 Nisan 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2010.
  333. "Rooney, Wayne". millî futbol takımıs. Erişim tarihi: 25 Haziran 2010.
  334. ESPN (9 Eylül 2015). "Wayne Rooney breaks England goal record, scores No. 50 vs. Switzerland". ESPN. 9 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Eylül 2015.
  335. BBC (22 Ocak 2017). "Wayne Rooney in numbers as he breaks Manchester United record". BBC. 22 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2017.
  336. "Rooney's record career in numbers". Premier League. 28 Haziran 2018. 27 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2019.
  337. "Martin Tyler's stats: Youngest-ever starters for England". Sky Sports. 26 Mart 2019. 27 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2019.
  338. Ronay, Barney (2 Kasım 2009). "Wayne Rooney's wife Coleen gives birth to baby boy". guardian.co.uk. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2011.
  339. "Hitch or Ditch: Wayne Rooney and Coleen McLoughlin" (İngilizce). Metro. 26 Şubat 2008. Erişim tarihi: 28 Ocak 2014.
  340. O'Brien, Deirdre (22 Nisan 2012). "We celebrate 10 years of Wayne Rooney and wife Coleen's life in the spotlight" (İngilizce). Daily Mirror. Erişim tarihi: 28 Ocak 2014.
  341. Tryhorn, Chris (12 Nisan 2006). "Rooney wins £100k damages". Londra: guardian.co.uk. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2008.
  342. "Wayne and Coleen marry in Italy". BBC. 12 Haziran 2008. Erişim tarihi: 18 Haziran 2010.
  343. "Wayne Rooney gets Stereophonics tattoo". NME.com. 9 Haziran 2008. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2008.
  344. "Wayne Rooney Bio". ESPNsoccernet. Erişim tarihi: 28 Haziran 2010.
  345. "'I want three or four children,' reveals Wayne as he and Coleen start planning a family". Mail Online. 16 Haziran 2008. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2011.
  346. Moore, Malcolm (16 Haziran 2008). "Wayne Rooney's wedding to Coleen McLoughlin 'not valid', says Catholic Church". Londra: The Telegraph. Erişim tarihi: 8 Eylül 2008.
  347. "COLEEN EXCLUSIVE: I'M PREGNANT!". OK!. 8 Nisan 2009. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Nisan 2009.
  348. "Coleen Rooney gives birth to boy". BBC News. 2 Kasım 2009. Erişim tarihi: 20 Haziran 2010.
  349. "Wayne and Coleen Rooney announce birth of third son, Kit Joseph, on Twitter". BBC Newsbeat (İngilizce). 25 Ocak 2016. 26 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ocak 2020.
  350. Rooney, Coleen (14 Şubat 2018). "So Happy to welcome our Baby Boy .... Cass Mac Rooney into the world weighing a healthy 8lb 10oz. He is beautiful". 15 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2020.
  351. "John Rooney". Soccerbase. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2008.
  352. Cryer, Andy (10 Ocak 2010). "Blackburn Rovers Ex-File: Ashley Ward". Lancashire Telegraph. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2011.
  353. Seddon, Holly (9 Nisan 2010). "Wayne Rooney – Living next door to the stars". MSN. 14 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2010.
  354. "Welcome to Wayne's World" (İngilizce). Macclesfield Express. 13 Ekim 2004. 28 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2014.
  355. Flynn, Bryan (8 Ocak 2007). "Col and Wayne are Dunroonin". The Sun. Erişim tarihi: 8 Eylül 2008.
  356. Çirkin Şrek Rooney TheSun.co.uk
  357. Jan Disley (20 Temmuz 2007). "COLEEN: I LOVE SHREK". mirror.co.uk. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2009.
  358. "Rooney is plane T-errified". thesun.co.uk. 28 Eylül 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2010.
  359. Taylor, Daniel (24 Haziran 2004). "Forget Gazza, here's Wazza" (İngilizce). Lizbon: The Guardian. Erişim tarihi: 8 Ekim 2014.
  360. Wilson, Jack (24 Ekim 2013). "Happy birthday, Wazza! United stars buy Rooney a copy of Fergie's autobiography" (İngilizce). Daily Star. Erişim tarihi: 8 Ekim 2014.
  361. "Biography for Wayne Rooney". IMDb. Erişim tarihi: 22 Haziran 2010.
  362. "Apodos del Patrón". espndeportes.espn.go.com. Erişim tarihi: 22 Haziran 2010.
  363. "La joven madurez del Bad Boy". waynerooneyinglaterra.info. 23 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2010.
  364. "Wayne Rooney "deal" for upmarket Asda". talkingretail.com. 15 Mart 2006. 19 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2008.
  365. "Coca-Cola Football: Wayne Rooney". Coca-Cola. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2008.
  366. Surlis, Patrick (22 Haziran 2013). "Wayne Rooney to launch 'one v one' training app" (İngilizce). Give Me Sport. 27 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2014.
  367. Morrison, Blake (10 Ekim 2003). "Wayne's world". The Guardian. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2011.
  368. "Nike attacked over Rooney 'warrior' picture". Daily Mail. 21 Haziran 2006. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2008.
  369. "Ronaldinho is footballer with the world's highest brand value". BBDO Germany. 30 Mart 2006. 17 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2008.
  370. "Wayne Rooney joins Samsung's #Galaxy11 campaign – but still uses his Apple iPhone" (İngilizce). Metro. 9 Aralık 2013. Erişim tarihi: 28 Ocak 2014.
  371. "Golleri gökyüzünde attılar". Vatan. 10 Ekim 2010. 5 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2010.
  372. "FIFA 07". Electronic Arts. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2008.
  373. "FIFA 10 UK Cover Athletes Unveiled". teamxbox.com. 5 Ağustos 2009. 8 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2010.
  374. Dave Gibbon (7 Eylül 2010). "Wayne Rooney To Still Front FIFA 11, Says EA". inc gamers. Erişim tarihi: 6 Ekim 2010.
  375. "Striker Rooney nets £5m book deal". BBC. 10 Mart 2006. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2006.
  376. Nick Greenslade (30 Temmuz 2006). "We want footie, not flimflam". The Observer. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2010.
  377. Harris, Nick (7 Ekim 2006). "Brought to book: The ultimate guide to life inside 'the bubble'". The Independent. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2011.
  378. Lewis, Roger (16 Eylül 2012). "Review: My Decade In The Premier League by Wayne Rooney" (İngilizce). The Sun. Erişim tarihi: 28 Ocak 2014.
  379. "Rooney's legal fight for website". BBC. 23 Temmuz 2006. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2007.
  380. "Rooney wins his fight for website". BBC. 13 Ekim 2006. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2007.
  381. Ian Winrow (10 Temmuz 2008). "Wayne Rooney's agent, Paul Stretford, banned". The Telegraph. Erişim tarihi: 26 Haziran 2010.
  382. "Rooney'in menajerine ceza". haberaktuel.com. 9 Temmuz 2008. Erişim tarihi: 26 Haziran 2010.
  383. "Manchester United's Wayne Rooney wins court case brought by Proactive". guardian.co.uk. 15 Temmuz 2010. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2011.
  384. Paolo Bandini & agencies (1 Eylül 2006). "Rooney book could be pulped". The Guardian. Londra. 14 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2006.
  385. "Wayne Rooney settles autobiography libel dispute with Everton manager David Moyes". The Daily Telegraph. 3 Haziran 2008. Erişim tarihi: 10 Haziran 2010.
  386. Rayner, Gordon (13 Nisan 2011). "Leading actor's gagging order over affair with Rooney prostitute" (İngilizce). Londra: The Telegraph. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2013.
  387. Moore, Matthew (5 Eylül 2010). "Wayne Rooney 'slept with prostitute while wife Coleen was pregnant'" (İngilizce). Londra: The Telegraph. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2013.
  388. Luard, Elisabeth (12 Eylül 2010). "Wayne Rooney made one mistake – he got caught" (İngilizce). Londra: The Telegraph. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2013.
  389. Taylor, Daniel (23 Eylül 2010). "Wayne Rooney's game is hurting in media glare, says Sir Alex Ferguson". guardian.co.uk (İngilizce). Londra. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2013.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.