Manchester City FC

Manchester City Football Club, İngiltere'nin Manchester şehrinde kurulmuş futbol kulübü. 1880 yılında St. Mark's (West Gorton) ismiyle kurulan kulüp, 1887'de Ardwick Association Football Club ve 1894 yılında da Manchester City ismini almıştır. Kulüp, 1923 yılından 2003 yılına kadar iç saha maçlarını Maine Road'da oynamıştır. 2003 yılında ise Manchester Şehir Stadyumu'na taşınmıştır.

Manchester City

Tam ad	Manchester City Football Club
Takma ad	City, The Citizens, The Sky Blues, Blues
Renkler	Mavi-Beyaz
Kuruluş	1880) St. Mark's (West Gorton) olarak 16 Nisan 1894) Manchester City olarak[1]
Stadyum	Manchester Şehir Stadyumu (Kapasite: 55,097[2])
Sahibi	City Football Group
Başkan	Khaldoon Al Mubarak
Teknik direktör	Pep Guardiola
Lig	Premier League
2019-20	Premier League, 2.
Resmî site	mancity.com
İç saha forması Dış saha forması

Kulübün en başarılı dönemi, Joe Mercer ve Malcolm Allison'un yönetiminde League Championship, FA Cup, EFL Cup ve Avrupa Kupa Galipleri Kupası'nı kazandıkları 1960'ların sonları ve 1970'lerin başındaydı. Kulüp 1981 FA Cup Finali'ni kaybettikten sonra, 1998'de İngiliz futbolunda lig sisteminin üçüncü kademesine düşmesiyle sonuçlanan bir düşüşün içerisine girdi. 2000'lerin başında Premier League statüsüne kavuşan kulüp, 2008 yılında Abu Dhabi United Group tarafından satın alındı ve dünyanın en zenginlerinden biri oldu. 2011 yılından bu yana kulüp, 2012 ve 2014 yıllarında Premier League de dahil olmak üzere altı büyük şampiyonluk elde etti.

Manchester City 2014-15 yılları arasında elde ettiği 463.5 milyon avroluk gelir ile futbol dünyasının en zengin altıncı kulübü oldu.[3] Kulüp 2016 yılında, 1.92 milyar dolarlık değeri ile Forbes tarafından en değerli altıncı futbol kulübü olarak ilan edildi.[4]

2019 yılında; Premier League, FA Cup, Lig Kupası ve FA Community Shield olmak üzere tüm ulusal kupaları kazanan ilk ve tek İngiliz kulübüdür.

Tarihi

St. Marks (Gorton) 1884'te - Malta haçının sebebi şu anda bilinmiyor[5]

Manchester City, 1899'da Second Division şampiyonluğunu elde etti ve ilk başarısını kazanarak; İngiliz futbolunun birinci seviyesine yükselme başarısı gösterdi. 23 Nisan 1904'te Crystal Palace'ta Bolton Wanderers'ı 1-0 yenerek FA Cup şampiyonu oldu ve böylece tarihindeki ilk büyük başarısını elde etti. Bir önceki sezonu şampiyon tamamlamış olan City, FA Cup Şampiyonluğu'nun ardından ligde de şampiyon olmaya çok yaklaştı ancak 3 puan farkla ligi ikinci sırada bitirerek double yapma fırsatını kaçırdı. Yine de bu başarıya ulaşan ilk Manchester kulübü oldu.[6] FA Cup şampiyonluğunu takip eden sezonda, kulüp içerisinde mali usulsüzlük iddiaları gündeme geldi. 1906'da on yedi oyuncu askıya alındı ve sonuçta kaptan Billy Meredith'de dahil olmak üzere birçok kişi Manchester United'a transfer oldu.[7] 1920'de Hyde Road'da çıkan yangın stadyumun ana tribününü yok etti. Kulüp 1923'te Moss Side'da inşa edilen Maine Road'a taşındı.[8]

1904'te FA Cup kazanan Manchester City ekibi.

1930'lu yıllarda, Manchester City iki ardışık FA Cup finaline ulaştı. 1934'te Portsmouth'u yenerek kupayı kazanmadan önce 1933'te Everton'a kaybetti.[9] City, 1934 yılında Stoke City ile oynanan FA Cup altıncı tur maçında, İngiliz futbol tarihinde bir kulübün iç sahadaki en yüksek seyirci rekoruna ulaştı. Karşılaşmayı 84,569 City taraftarı takip ederken bu rekor hala İngiltere'de bir kulübün iç sahadaki yakaladığı en yüksek seyirci sayısı olarak geçerliliğini korumaktadır.[10] Kulüp, 1937'de ilk kez First Division şampiyonluğunu kazandı ancak bir sonraki sezon ligde en çok gol atan takım olmasına rağmen küme düştü.[11] Yirmi yıl sonra, Revie Planı olarak bilinen bir taktik sisteminden ilham alan City, 1955 ve 1956'da tekrar FA Cup finallerine ulaştı; Tıpkı 1930'larda olduğu gibi 1955 finalinde Newcastle United'a 3-1 kaybetti. 1956'da ise Manchester City'nin Birmingham City'yi 3-1 mağlup ederek şampiyon olduğu 1956 finali, tüm zamanların en ünlü finallerinden biridir. Bu maç, City kalecisi Bert Trautmann'ın boynunu kırdıktan sonra oynamaya devam etmesiyle hatırlanmaktadır.[12]

1963'te Second Division'a düştükten sonra, Ocak 1965'te Swindon Town'a karşı oynanan mücadelede 8,015'lik seyirci katılımıyla kulüp en düşük seyirci sayısı rekoruna ulaşarak sıkıntılı bir görünüm çiziyordu.[13] 1965 yazında Joe Mercer kulübün teknik direktörlüğüne ve Malcolm Allison ise onun yardımcılığına getirildi. Mercer yönetimindeki ilk sezonda City, Second Division şampiyonluğunu kazanırken, Mike Summerbee ve Colin Bell ile de anlaşma imzalandı.[14] Manchester City iki sezon sonra 1967-68 sezonunda, ligin son haftasında deplasmanda Newcastle United'ı 4-3 mağlup etti. Yakın komşusu Manchester United ise evinde Sunderland'e 2-1 malup olunca, City ligi United'ın iki puan önünde şampiyon tamamladı ve ikinci kez bu başarıya ulaşmış oldu.[15] City, 1969'da Leicester City'yi 1-0 mağlup ederek FA Cup'ı kazandı. 1970'te ise Viyana'da Górnik Zabrze'yi 2-1 yenerek maçı kazandı ilk kez Avrupa Kupa Galipleri Kupası şampiyonluğuna ulaştı.[16] City aynı sezon lig kupasını da kazandı ve aynı sezonda hem bir Avrupa kupası hem bir yerel kupa kazanan ikinci İngiliz takımı oldu.

Kulüp, 1970'li yıllar boyunca iki kez lig şampiyonlarından bir puan geride kaldı ve 1974 Lig Kupası Finali'ne ulaştı.[17] Bu dönemdeki maçlardan biri, 1973-74 sezonunda küme düşme ihtimalinden ötürü kazanmak zorunda oldukları komşu rakipleri Manchester United'a karşı oynanan ligin son maçıydı. Eski United oyuncusu Denis Law'ın, Old Trafford'da attığı gol City'e 1-0'lık galibiyeti getirirken, United ise kesin olarak bir alt lige düştü.[18] Kulüp en başarılı döneminin son kupasını ise 1976 yılında Newcastle United ile oynadıkları ve 2-1'lik sonuçla şampiyon oldukları lig kupası final maçıyla birlikte kazandı.

Kulübün lig performansları.

Uzun bir düşüş dönemini, 1960'ların ve 1970'lerin başarıları izledi. Malcolm Allison, 1979'da ikinci kez teknik direktör olarak kulübe yeniden katıldı. Ancak Steve Daley gibi başarısız transferler sonucunda kulüp çok para harcamıştı.[19] Allison'un ardından 1980'li yıllarda kulübü yedi farklı teknik direktör yönetti. City, John Bond yönetiminde 1981 FA Cup Finali'ne ulaştı, ancak Tottenham Hotspur takımına iki maçın sonucunda toplam 4-3 mağlup olarak kupayı kazanamadı. Kulüp, 1980'lerde (1983 ve 1987'de) First Division'dan iki kez düştü ancak 1989'da tekrar üst lige geri döndü. Peter Reid'in yönetimi altında 1991 ve 1992'de ligde beşinci oldu.[20] Reid ile birlikte yakalanan bu geçici çıkış, onun ayrılışından sonra yerini düşüşe bıraktı. City, 1992'de kurulan Premier League'in kurucularındandı. Ancak ilk sezonunda dokuzuncu tamamladıkları ligde, küme düştükleri 1996 yılına kadar sadece üç sezon mücadele edebildiler. Division One'de iki sezon oynayan City, oradan da bir alt lige düştü ve tarihinin en başarısız noktasına ulaştı. Böylece Almanya'nın Magdeburg takımından sonra, bulunduğu ülkenin üçüncü lig kademesinde mücadele eden ikinci Avrupa kupa galipleri şampiyonu oldu.

Küme düşen kulübün yeni başkanı David Bernstein oldu. Bernstein kulübe sıkı bir mali disiplin politikası uyguladı.[21] City, 1998-99 sezonunda teknik direktör Joe Royle yönetiminde, Gillingham'a karşı oynanan play-off final mücadelesini penaltı vuruşları sonucunda 3-1 kazanarak bir üst lige terfi etti. Bu terfiden sonra City, bir sonraki sezonda da ligi ikinci sırada tamamlayarak, İngiltere'nin en üst seviyesindeki futbol ligine uzun bir aranın ardından tekrar yükseldi. Fakat Premier League'de uzun bir aranın ardından mücadele ettikleri ilk sezonun sonunda kulüp tekrar küme düştü. Royle'ın yerine teknik direktörlüğe getirilen Kevin Keegan, 2001-02 Division One şampiyonasını kazandırdı ve bu sezonda kulüp kazanılan puan ve bir sezonda attığı gol sayısı ile kulüp kayıtlarına yeni bir rekor kazandırmış oldu.[22] 2002-03 sezonu City'nin Maine Road'daki son sezonuydu. Rakibi Manchester United'a karşı 3-1 kazanarak 13 yıl aranın ardından bir derbi mücadelesinden galip ayrıldı.[23] City, 25 yıl içinde ilk kez Avrupa kupalarında oynamaya hak kazandı. 2003-04 sezonu öncesinde kulüp yeni inşa edilen Manchester Şehir Stadyumu'na taşındı. City, bu stadyumda oynamaya başladıktan sonraki ilk dört sezonda ligi orta sıralarda bitirdi. Eski İngiltere millî takımı teknik direktörü Sven-Göran Eriksson 2007 yılında kulübün yeni teknik direktörü oldu. Eriksson, kulüp tarihinde İngiliz ve İskoç millyeti dışındaki bir milliyete sahip ilk teknik direktör oldu.[24] City ile güzel bir başlangıç performansının ardından sezonun ikinci yarısında yaşanan kötü gidişe dur diyemeyen Eriksson, Haziran 2008'de görevden alındı.[25] Eriksson'un yerine, iki gün sonra 4 Haziran 2008'de Mark Hughes kulübün yeni teknik direktörü oldu.[26]

2008 yılına gelindiğinde kulüp mali açıdan tehlikeli bir konumdaydı. Thaksin Shinawatra, bir yıl önce kulübün denetimini eline aldı fakat politik sıkıntılar sebebiyle mal varlıkları donduruldu.[27] Ardından Ağustos 2008'de kulüp Abu Dhabi United Group tarafından satın alındı. Bu satın almanın ardından kulübün yüksek profilli oyuncular için teklif yapacağı söylentileri dolaştı; Kulüp, Brezilya'nın uluslararası oyuncusu Robinho'yu Real Madrid'den 32.5 milyon sterlin ödeyerek satın aldı ve İngiltere transfer rekorunu kırdı.[28] Mali sorunları atlatan ve UEFA Kupası'nda çeyrek finale ulaşmayı başaran ekip, ligi ise onuncu sırada tamamlayarak bir sezona göre büyük bir gelişme sağlayamadı. City, 2009 yaz aylarında transfer harcamalarını daha önce benzeri görülmemiş bir seviyeye çıkardı. Gareth Barry, Roque Santa Cruz, Kolo Touré, Emmanuel Adebayor, Carlos Tevez ve Joleon Lescott için 100 milyon pound harcama yaptı.[29] Aralık 2009'da, Mark Hughes'in yerine Roberto Mancini teknik direktörlüğe getirildi.[30] City sezonunu Premier League'de beşinci sırada tamamladı ve 2010-11 sezonunda UEFA Avrupa Ligi'ne katılma hakkı kazandı.

Manchester City, 2011 yılında UEFA Şampiyonlar Ligi'nde Bayern München karşısında

Sonraki sezonlarda da oyuncu yatırımları devam etti ve sonuçlar oyuncu kalitesinin yükselişiyle eşleşmeye başladı. City, komşu rakipleri Manchester United'ı yarı finalde eleyerek, otuz yılı aşkın bir sürenin ardından ilk büyük finali olan 2011 FA Cup Finali'ne ulaştı,[31] Böylece City, 1975'ten bu yana ilk kez rakibini bir kupa organizasyonunun dışında bıraktı. 1976 Lig Kupası'nı kazanan City, 2011 FA Cup Finali'nde Stoke City'yi 1-0 yenerek beşinci kez kupayı müzesine götürdü. Aynı hafta kulüp, Premier League'de Tottenham Hotspur'u 1-0 mağlup ederek 1968'den beri ilk kez UEFA Şampiyonlar Ligi'ne katılmaya hak kazandı.[32] City, 2010-11 sezonunun son gününde Arsenal'i geride bırakarak Premier Lig'i üçüncü sırada tamamladı ve böylece doğrudan Şampiyonlar Ligi grup aşamasına katılmaya hak kazandı.

Tottenham'ı White Hart Lane'de 5-1, Manchester United'ı ise kendi stadyumunda 6-1 mağlup eden kulüp, 2011-12 sezonunda başarılı bir performans yakaladı. Yakalanan bu başarılı performans sezon boyunca sürekli devam etmedi ve City ligin bitimine altı hafta kala ezeli rakibi United'in sekiz puan gerisine düştü. United'ın kalan altı haftada bir tanesi City'e karşı kaybettiği maçta dahil olmak üzere yitirdiği puanlar ile birlikte iki takımda ligin son haftasına aynı puanda girdiler. City, sezonun son maçında küme düşme bölgesinde bulunan Queens Park Rangers karşısında son dakikaya 2-1 mağlup girerken, uzatma dakikaların da bulduğu 2 golle maçı 3-2 kazandı ve 44 yıl sonra ligde ilk kez şampiyon oldu. 1992 yılındaki kuruluşundan bu yana ise Premier League'i kazanma başarısı gösteren beşinci takım oldu. Bu karşılaşma, başta İngiltere merkezli olmak üzere dünyadaki birçok medya kaynağı tarafından Premier League tarihinin en heyecanlı anı olarak açıklandı.[33][34] Ayrıca bu karşılaşmada mücadele eden QPR oyuncusu Joey Barton, oyunda kaldığı toplam 15 dakikalık sürede üç farklı oyuncuya yaptığı kural dışı hareket sebebiyle oyundan atıldı ve komite tarafından toplam 12 maç oynamama ve para cezasına çarptırıldı.[35]

2013 yılında Manchester City

City, bir sonraki sezonda Şampiyonlar Ligi'nde grup aşamasında elendi ve son üç sezonda oynadığı ikinci FA Cup Finali'nde Wigan Athletic'e 1-0 mağlup oldu.[36] Mancini, kulübün sezon sonu hedeflerine ulaşamadığı gerekçesiyle görevinden alındı,[37] ancak BBC Spor Editörü David Bond, Mancini'nin kötü iletişiminden, oyuncularla ve yöneticilerle olan kötü ilişkilerinden dolayı görevinden alındığını iddia etti.[38] Mancini'nin yerine Şilili Manuel Pellegrini göreve getirildi.[39] City Pellegrini yönetimindeki ilk sezonda, lig kupasını kazandı[40] ve sezonun son gününde Premier League şampiyonluğunu elde etti.[41]

1892-1899 Division 2 (S2) 1899-1902 Division 1 (S1) 1902-1903 Division 2 (S2) 1903-1909 Division 1 (S1) 1909-1910 Division 2 (S2) 1910-1926 Division 1 (S1)

1926-1928 Division 2 (S2) 1928-1938 Division 1 (S1) 1938-1947 Division 2 (S2) 1947-1950 Division 1 (S1) 1950-1951 Division 2 (S2) 1951-1963 Division 1 (S1)

1963-1966 Division 2 (S2) 1966-1983 Division 1 (S1) 1983-1985 Division 2 (S2) 1985-1987 Division 1 (S1) 1987-1989 Division 2 (S2) 1989-1992 Division 1 (S1) 1992-1996 Premier League (S1) 1996-1998 Division 1 (S2)

1998-1999 Division 2 (S3) 1999-2000 Division 1 (S2) 2000-2001 Premier League (S1) 2001-2002 Division 1 (S2) 2002- Premier League (S1)

S1 = Futbol ligi sisteminin 1. seviyesi; S2 = Futbol ligi sisteminin 2. seviyesi; S3 = Futbol ligi sisteminin 3. seviyesi.

Kulüp arması ve renkleri

Manchester City'nin iç saha renkleri gökyüzü mavisi ve beyazdır. Geleneksel dış saha forma renkleri ise ya kahverengi ya da (1960'lardan itibaren) kırmızı ve siyah olmuştur; Ancak son yıllarda pek çok farklı renk kullanılmıştır. Kulübün iç saha renklerinin kökenleri belli değildir ancak 1892'den bu yana mavi rengi kullanmış olduğuna dair kanıtlar vardır. 1940'larda yayınlanan Famous Football Clubs - Manchester City isimli bir kitapçıkta, West Gorton'un (St. Marks) başlangıçta kırmızı ve siyah renkleri kullandığını ve 1884'ten kalma raporların da üzerinde beyaz renkte bir haç bulunan siyah formaları kullandığını belirtmiştir.[42] Seyrek kullanılan kırmızı ve siyah renklerin, eski teknik direktör yardımcısı Malcolm Allison'un AC Milan'ın renklerini benimsemenin City'e ilham vereceğine ve başarı getireceğine inanmasından ötürü kabul edildiği söylenmiştir.[43] Allison'un teorisi işe yaradı; City, kulübün gökyüzü mavisi renkli forması yerine kırmızı ve siyah çizgilere sahip formasıyla çıktığı 1969 FA Cup Finali, 1970 Football League Cup Finali ve 1970 UEFA Kupa Galipleri Kupası Finali'ni kazandı.

Cty, 2016 yılında kullandığı şu anki armasından hariç daha önce üç arma daha kullanmıştır. 1970 yılında tanıtılan ilki, 1960'lı yılların ortalarından bu yana resmi kulüp dokümantasyonunda kullanılan tasarımlara dayanıyordu. 1965 ve 1997 yılları arasında City, mevcut armayla aynı görünümde iki yuvarlak halka arasında kulübün adının yazılı olduğu dairesel şekle sahip bir arma kullandı. Manchester City büyük kupa finallerinde mücadele ederken her zaman kullandığı armayı kullanılmamıştır. Bunun yerine, Manchester Kenti'ni temsil eden özel bir armayı kullanmıştır (Manchester coat of arms). Bu uygulama, oyuncuların formalarında herhangi bir armayı taşımadığını göstermek için kulüp tarihi boyunca devam etti.[44] City, 2011 FA Cup Finali'nde her zamanki olağan kulüp armasını kullandı. Büyük finallerde kullanılan Manchester şehrini temsil eden özel arma ise, futbolcuların formalarındaki sırt numalarının içerisine monokrom logo olarak dahil edilmiştir.[45]

City, önceki armanın kulüp adına tescillenmesi uygunsuz olduğu için 1997 yılında yeni bir kulüp arması tasarımını kabul etti. En tepede üç yıldızın yer aldığı ve onun hemen altında bir altın kartalın olduğu armada, 1970'li yıllarda kullanılan eski armalarda olduğu gibi gemi ve üç diagonal çizgi de yerini korumuştur. Bunların arasında ise kulübün kısaltması M.C.F.C. armanın tam ortasında yer almıştır. Kartal, Manchester şehrinin eski hanedan sembolüdür; 1958 yılında kentin rozetine gelişen havacılık endüstrisini temsil eden altın bir kartal sembolü eklendi (ancak kaldırıldı). Armanın üst yarısında Manchester Gemi Kanalı'nı temsil eden bir gemi yer alırken, alt yarısında ise şehirde bulunan Irwell, Irk ve Medlock nehirlerini simgeleyen üç diyagonal şerit bulunmaktaydı. Armanın en alt kısmında Türkçesi Savaşta gurur anlamına gelen, Latince Superbia in Proelio sloganı yer almaktaydı.

15 Ekim 2015'te, 1997 yılındaki rozetin tasarımıyla ilgili taraftarların yıllarca eleştirilerini takiben,[46] kulüp yeni bir arma tasarımı sunmak istediğini açıkladı.[46] Görüşmeler sonrasında kulüp, Kasım 2015'ün sonlarında mevcut kulübün armasının daha eski amblemlere benzeyen, dairesel şekle sahip yeni bir tasarımla değiştirileceğini duyurdu.[47] Yeni tasarlanan amblem 22 Aralık 2015'te tescillendi. 26 Aralık 2015 tarihinde yapılacak tanıtımdan iki gün önce yeni tasarlanan arma sızdırıldı.[48] Tasarım, 26 Aralık 2015'te iç sahada Sunderland ile oynanan maç öncesinde tanıtıldı.[49]

Forma üreticileri ve sponsorlar

Manchester City'nin forma göğüs sponsoru 2009 yılından beri Etihad Airways'tir. Forma üreticisi ise 2019 yılından bu yana Puma'dır.

Önceki sponsorlar ve tedarikçiler ise şu şekildedir:

Yıllar	Forma tedarikçisi	Forma sponsoru (göğüs)	Forma sponsoru (kol)
1974-1982	Umbro	Sponsor yok	Sponsor yok
1982-1984		Saab
1984-1987		Philips
1987-1997		Brother
1997-1999	Kappa
1999-2002	Le Coq Sportif	Eidos
2002-2003		First Advice
2003-2004	Reebok
2004-2007		Thomas Cook
2007-2009	Le Coq Sportif
2009-2013	Umbro	Etihad Airways
2013-2017	Nike
2017-2019			Nexen Tire
2019-	Puma

Forma anlaşması

Forma tedarikçisi	Süre	Duyuru tarihi	Amaçlanan sözleşme süresi	Ücret	Notlar
Umbro	2009-2013	4 Haziran 2009	2009-2019 (10 yıl)	Yılda yaklaşık £2.5m[50]	Umbro sözleşmesi, 2013 yılında ana şirket Nike'a devredildi
Nike	2013-2019	4 Mayıs 2012	2013–2019 (6 yıl)	Yılda yaklaşık £20m[51]
Puma	2019-2029	28 Şubat 2019	Temmuz 2019 - Temmuz 2029 (10 yıl)	Yılda yaklaşık £65m[52]

Oyuncular

Kadro

8 Kasım 2020 itibarıyla''[53]

№ Mevki Futbolcu 2 DF Kyle Walker 3 DF Rúben Dias 5 DF John Stones 6 DF Nathan Aké 7 OS Raheem Sterling (3. kaptan) 8 OS İlkay Gündoğan 9 FV Gabriel Jesus 10 FV Sergio Agüero 11 OS Oleksandr Zinçenko 13 KL Zack Steffen 14 DF Aymeric Laporte 16 OS Rodrigo

№ Mevki Futbolcu 17 OS Kevin De Bruyne (2. kaptan) 20 OS Bernardo Silva 21 FV Ferran Torres 22 DF Benjamin Mendy 25 OS Fernandinho (kaptan) 26 OS Riyad Mahrez 27 DF João Cancelo 31 KL Ederson 33 KL Scott Carson (Derby County'den kiralık) 34 DF Philippe Sandler 47 OS Phil Foden 50 DF Eric García

Emekliliğe ayrılan numara

№ Mevki Futbolcu 23 OS Marc-Vivien Foé - (2002-03) ölümünden sonra onurlandırmak için.

2003 yılından bu yana Manchester City, 23 numaralı formanın takımda kullanılmasına müsaade etmedi. Marc-Vivien Foé, Lyon'dan kiralık olarak City'de forma giydiği dönemde, 2003 Konfederasyonlar Kupası'nda Kamerun millî futbol takımı formasıyla Kolombiya karşılaşmasının 71. dakikasında yere yığıldı ve kalp yetmezliği sonucu öldü.[54]

Yılın Oyuncusu

Yıl Kazanan 1985-86 Kenny Clements 1986-87 Neil McNab 1987-88 Steve Redmond 1988-89 Neil McNab 1989-90 Colin Hendry 1990-91 Niall Quinn 1991-92 Tony Coton 1992-93 Garry Flitcroft 1993-94 Tony Coton 1994-95 Uwe Rösler

Yıl Kazanan 1995-96 Georgi Kinkladze 1996-97 Georgi Kinkladze 1997-98 Michael Brown 1998-99 Gerard Wiekens 1999-2000 Shaun Goater 2000-01 Danny Tiatto 2001-02 Ali Benarbia 2002-03 Sylvain Distin 2003-04 Shaun Wright-Phillips 2004-05 Richard Dunne

Yıl Kazanan 2005-06 Richard Dunne 2006-07 Richard Dunne 2007-08 Richard Dunne 2008-09 Stephen Ireland 2009-10 Carlos Tevez 2010-11 Vincent Kompany 2011-12 Sergio Agüero 2012-13 Pablo Zabaleta 2013-14 Yaya Touré 2014-15 Sergio Agüero

Yıl Kazanan 2015-16 Kevin De Bruyne 2016-17 David Silva 2017-18 Kevin De Bruyne

Personel

Yönetim kurulu

Pozisyon	İsim
Başkan	Khaldoon Al Mubarak
Direktör	Ruigang Li
İcra Kurulu Başkanı	Ferran Soriano
City Football Group Global Teknik Direktörü	Rodolfo Borrell
İcra Müdürü	Mohamed Al Mazrouei
İcra Müdürü	Simon Pearce
İcra Müdürü	John Macbeath
İcra Müdürü	Marty Edelman
İcra Müdürü	Alberto Galassi
City Football Academy Genel Müdürü	Brian Marwood

Teknik ekip

Şu anki City teknik direktörü Pep Guardiola

Pozisyon	İsim
Futbol Direktörü	Txiki Begiristain
Teknik direktör	Pep Guardiola
Teknik direktör yardımcısı	Brian Kidd
Teknik direktör yardımcısı	Mikel Arteta
Teknik direktör yardımcısı	Domènec Torrent
Baş antrenör (A Takım)	Rodolfo Borrell
Baş antrenör (Akademi)	Jason Wilcox
Platt Lane Academy başkanı	Mark Allen
21 yaş altı teknik direktörü	Simon Davies
21 yaş altı kaleci antrenörü	Dave Felgate
18 yaş altı teknik direktörü	Lee Carsley
21 yaş altı yardımcı antrenörü	Gareth Whalley
Kaleci antrenörü	Xabier Mancisidor
Kondisyon antrenörü	Jose Cabello
Kondisyon antrenörü	Lorenzo Buenaventura
Video analist	Carles Planchart
Baş gözlemci	Carlo Cancellieri
Gözlemci	Jan Říčka
Gözlemci	Sebastian Arnesen
As takım	Manuel Estiarte

Teknik direktörler

13 Mayıs 2018 tarihinden itibaren.[55][56]

İsim	Başlangıç tarihi	Bitiş tarihi	Maçlar	Galibiyet	Beraberlik	Mağlubiyet	Kazanma %	Başarıları/notlar
Tom Maley	1902	1906	150	89	22	39	59,33	1904 FA Cup
Wilf Wild	1932	1946	352	158	71	123	44,89	1934 FA Cup 1936-37 First Division 1937 Charity Shield
Les McDowall	1950	1963	592	220	127	245	37,16	1956 FA Cup
Joe Mercer	1965	1971	340	149	94	97	43,82	1965-66 Second Division 1967-68 First Division 1968 Charity Shield 1969 FA Cup 1970 Avrupa Kupa Galipleri Kupası 1970 Lig Kupası
Tony Book	1973	1980	269	114	75	80	42,38	1976 Lig Kupası
Roberto Mancini	2009	2013	191	113	38	40	59,16	2011 FA Cup 2011-12 Premier League 2012 FA Community Shield
Manuel Pellegrini	2013	2016	167	100	28	39	59,88	2014 Lig Kupası 2013-14 Premier League 2016 Lig Kupası
Pep Guardiola	2016	Görevde	258	185	36	37	71,71	2018 League Cup 2017-18 Premier League 2018 FA Community Shield 2019 League Cup 2018-19 Premier League 2019 FA Cup 2019 FA Community Shield 2020 League Cup

Taraftarlar

Manchester City, iç sahada oynadığı karşılaşmalarda büyük bir taraftar kitlesine sahiptir. Manchester Stadyumu'na taşındıktan sonra, Manchester City'nin ortalama katılım oranları genelde 40.000'in üzerinde oldu ve bu rakamla İngiltere'de seyirci sayısında ilk altıda yer aldı.[57] Kulübün üç sezonda iki kez küme düşüp; İngiliz futbolunun üçüncü kademesinde (daha sonra Division Two, şimdi EFL League One) oynadığı 1990'lı yılların sonlarında bile iç sahadaki seyirci ortalaması 30.000 civarındaydı.[58] 2005 yılında Manchester City tarafından yapılan araştırmalar da, Birleşik Krallık'ta 886 bin ve dünya genelinde 2 milyonun üzerinde bir taraftar kitlesinin olduğu ortaya çıktı. Sheikh Mansour'un kulübün satın almasından ve kulübün son kazandığı kupalardan sonra bu rakamın daha da büyüdüğü tahmin edilmektedir.[59]

Manchester City'nin resmî olarak tanınan taraftar grubu, 2010 yılında Official Supporters Club (OSC) ve Centenary Supporters Association (CSA) gruplarının birleşmesiyle kurulan Manchester City FC Supporters Club (1949)'tır.[60] Taraftarlar tarafından çeşitli fanzinler yayınlanırken; bunlardan en uzun süreli yayınlananı King of the Kippax'tir ve hala yayınlanmaktadır.[61]

Manchester City'nin en büyük rakibi, aynı şehrin takımı olan Manchester United'dır ve bu iki takım arasında oynanan karşılaşmalar Manchester derbisi olarak adlandırılır.

Başarıları

Ligler

• First Division / Premier League (1. seviye)[62]
  • Şampiyonluk(6): 1936-37, 1967-68, 2011-12, 2013-14, 2017-18, 2018-19
• Second Division / First Division / Championship (2. seviye)[62]
  • Şampiyonluk(7): 1898-99, 1902-03, 1909-10, 1927-28, 1946-47, 1965-66, 2001-02
• Third Division / Second Division / League One (3. seviye)[62]
  • Play off şampiyonluğu (1): 1998-99

Kupalar

• FA Cup
  • Şampiyonluk(6): 1903-04, 1933-34, 1955-56, 1968-69, 2010-11, 2018-19
• Football League Cup / EFL Cup
  • Şampiyonluk(7): 1969-70, 1975-76, 2013-14, 2015-16, 2017-18, 2018-19, 2019-20
• FA Charity Shield / FA Community Shield
  • Şampiyonluk(6): 1937, 1968, 1972, 2012, 2018, 2019

Avrupa

• Avrupa/UEFA Kupa Galipleri Kupası
  • Şampiyonluk(1): 1969-70

İkili ve üçlü şampiyonluklar

• İkili[63]
  • League and EFL Cup (2): 2013-14, 2017-18
  • EFL Cup ve UEFA Kupa Galipleri Kupası (1): 1969-70
• Üçlü[63]
  • Yerel (League, FA Cup ve EFL Cup) (1): 2018-19

Kaynakça

1. 16 Nisan 1894'te adı "Manchester City" olarak değiştirildi.
2. "Premier League Handbook Season 2015/16" (PDF). Premier League. 21 Nisan 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2016.
3. "Deloitte Football Money League 2015". Deloitte. Ocak 2015. 19 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ağustos 2015.
4. Ozanian, Mike (11 Mayıs 2016). "The World's Most Valuable Soccer Teams 2016". Forbes. 18 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2016.
5. "Club History - The Club - Manchester City FC". mcfc.co.uk. 16 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Eylül 2010.
6. James, Manchester City - The Complete Record, s32
7. James, Manchester:The Greatest City, ss 59-65.
8. Bevan, Chris (11 Mayıs 2003). "Maine Road through the ages". BBC Sport. 7 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2011.
9. Ward, The Manchester City Story, ss. 31-33
10. James, Gary (22 Nisan 2011). "FA Cup special: Thrills, spills and a cast of thousands at Maine Road". menmedia.co.uk. 12 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Nisan 2011.
11. "England 1937/38". league table from RSSSF. 28 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2005.
12. Rowlands, Trautmann - The Biography, s. 178-184
13. Ward, The Manchester City Story, s. 57
14. Penney, Manchester City - The Mercer-Allison Years, ss. 27-36
15. Penney, Manchester City - The Mercer-Allison Years, ss. 37-56
16. Gardner, The Manchester City Football Book No. 2, ss. 13-22
17. James, Manchester City - The Complete Record, ss. 410-420
18. Ward, The Manchester City Story, s. 70
19. Tossell, Big Mal, Bölüm 18
20. James, Manchester City - The Complete Record, s. 68
21. Buckley, Andy; Burgess, Richard (2000). Blue Moon Rising: The Fall and Rise of Manchester City. Bury: Milo. ISBN 0-9530847-4-4. s. 177
22. Manchester City - The Complete Record, s. 265
23. "Goater double gives City derby win". RTÉ. 19 Aralık 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2007.
24. "Eriksson named Man City manager". BBC Sport. 6 Temmuz 2007. 12 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2007.
25. "Eriksson's reign at Man City ends". BBC Sport. 2 Haziran 2008. 12 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2008.
26. "Manchester City appoint Mark Hughes". Manchester City FC. 4 Haziran 2008. 10 Ekim 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2009.
27. Winrow, Ian (12 Ağustos 2008). "Thaksin Shinawatra's crisis ends Manchester City's European dream". Londra: Daily Telegraph. 20 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2010.
28. "Man City beat Chelsea to Robinho". BBC. 1 Eylül 2008. 2 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2009.
29. "Lescott completes Man City move". BBC Sport. 25 Ağustos 2009. 12 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2009.
30. "Mark Hughes sacked as Man City appoint Mancini manager". BBC Sport. 19 Aralık 2009. 13 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2009.
31. "Man City 1 - 0 Man Utd". BBC Sport. 16 Nisan 2011. 12 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2016.
32. "Man City 1 - 0 Tottenham". BBC Sport. 10 Mayıs 2011. 12 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2011.
33. "Is Man City's title win really the best Premier League moment ever? See the Top 50 here.. and then tell us yours". Daily Mirror. Londra. 9 Ağustos 2012. 23 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2013.
34. "Reconstructing The Most Exciting Day In The History Of Soccer (And Maybe Sports, Period)". deadspin.com. 16 Mayıs 2012. 14 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2013.
35. "Barton blow as bad boy is told he must serve ban at new club Marseille". Daily Mail. Londra. 6 Eylül 2012. Erişim tarihi: 7 Ekim 2013.
36. "REVEALED: Bitter dressing room battles that sealed the fate of preening Mancini". Daily Mail. Londra. 17 Mayıs 2013. 3 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2013.
37. "Club Statement". mcfc.co.uk. 13 Mayıs 2013. 20 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2013.
38. "Roberto Mancini: Man City exit because of poor relationships". BBC Sport. 14 Mayıs 2013. 4 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2013.
39. "Manuel Pellegrini: Manchester City appoint Chilean as manager". BBC Sport. 12 Haziran 2013. 18 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2013.
40. O'Rourke, Pete (2 Mart 2014). "Capital One Cup final: Manchester City win Capital One Cup after beating Sunderland 3-1". Sky Sports News. 29 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2014.
41. "Manchester City crowned Premier League champions with 2-0 victory over West Ham". Sky Sports. 11 Mayıs 2014. 28 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2014.
42. James, Manchester: The Greatest City ss. 14-15
43. Turner, Georgina (23 Kasım 2005). "Nicking the shirts off their backs". The Guardian. Londra. 20 Mart 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2006.
44. David Clayton, Everything Under the Blue Moon (Mainstream Publishing, 2002), 21
45. "Cup final shirt to feature coat of arms". 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2011.
46. "Badge Consultation". mcfc.co.uk. 16 Ekim 2015. 29 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ekim 2015.
47. "Club badge to change". Manchester City FC. 24 Kasım 2015. 29 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2015.
48. "Manchester City's new club badge design leaked online". BBC. 24 Aralık 2015. 4 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2015.
49. McVeigh, Niall (26 Aralık 2015). "Manchester City unveil new club crest before home game against Sunderland". The Guardian. Erişim tarihi: 26 Aralık 2015.
50. "Man City sign Umbro deal". The Business Desk. 4 Haziran 2009. 1 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2019.
51. Ducker, James (28 Şubat 2019). "Manchester City sign new 10-year kit deal with Puma worth £650 million". 28 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi – www.telegraph.co.uk vasıtasıyla.
52. "Manchester City replaces Nike with Puma in kit deal". 28 Şubat 2019. 28 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi – www.bbc.com vasıtasıyla.
53. "Squads: Mens' team". Manchester City FC. Erişim tarihi: 8 Kasım 2020.
54. "Man City retire number 23 shirt". BBC Sport. 27 Haziran 2003. 18 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2008.
55. The following managers have all won at least one major trophy (excluding Community Shields) with Manchester City (totals include competitive matches only)
56. "Managers". mcfcstats.com. 29 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2006.
57. "Top 30 English Football Clubs by League Attendances". footballeconomy.com attendance table 2002-2005. 12 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2005.
58. "Average Attendances – English Football Divisions – 1994/95–2004/05". footballeconomy.com division attendance table 1995-2005. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2005.
59. "Customer Success – Manchester City Football Club". Hewlett-Packard case study. 25 Kasım 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2007. (archive.org mirror)
60. "New era for Manchester City Supporters Club". mcfc.co.uk. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mart 2011.
61. "King of the Kippax fanzine". 17 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2010.
62. 1992'ye kadar, İngiliz futbolunun en üst seviyesi Football League First Division'dı. O tarihten sonra ise FA Premier League bu konuma geldi. Aynı zamanda, Second Division, First Division olarak, Third Division ise Second Division olarak yeniden adlandırıldı.
63. Üçlü şampiyonluklardaki kazanımlar ikili bölümüne dahil edilmez.

Dış bağlantılar

• Manchester City Resmî site25 Şubat 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)