Çakıllar, Ardanuç

Çakıllar, Artvin ilinin Ardanuç ilçesine bağlı bir köydür. Eski adı Norgieli'dir. Köyün merkezi Artvin kentine 60 km, Ardanuç kasabasına ise 40 km uzaklıktadır.

Çakıllar

Artvin'in Türkiye'deki konumu
Çakıllar
Çakıllar'ın Artvin'deki konumu
Ülke Türkiye
İl Artvin
İlçe Ardanuç
Coğrafi bölge Karadeniz Bölgesi
Rakım 1.564 m (5.131 ft)
Nüfus
 (2019)
  Toplam 73
Zaman dilimi UTC+03.00 (UDAZD)
İl alan kodu 0466
İl plaka kodu 08
Posta kodu 08300
Resmî site
-
1904 yılında Norgieli köyü, Fotoğraf: Niko Marr. Marr'ın 1904 yılında yaptığı gezinin notları olan Klarceti ve Şavşeti Gezi Günlükleri (1911; Petersburg, Rusça; Gürcüce baskısı 2015, Batum) adlı kitaptan.

Köyün eski adı

Köyün bilinen en eski adı Norgieli’dir. Bu ad Gürcüceden (ნორგიელი) Norgiyel biçiminde Türkçeye geçmiştir. Nitekim Defter-i Caba-i Eyalet-i Çıldır adlı Osmanlı tahrir defterinde köyün adı Norgiyel (نوركيل) biçiminde yazılmıştır.[1] 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı’nda bölgeyi ele geçiren Ruslar ise köyün adını 1886’da Norgiel (Норгиель) olarak kaydetmişlerdir.[2]

Norgieli’nin adı, Artvin ilindeki diğer bütün köylerinki gibi 1925 yılında değiştirilmiştir. Bununla birlikte, Muvahhid Zeki’nin 1927’de yayımlanan Artvin Vilayeti Hakkında Malumatı Umumiye’de köyün eski adı Norgiyal (نوركيال) biçiminde yazılmıştır.[3]

Norgieli köyündeki haçlı taş. 1904. Fotoğraf: Niko Marr. Marr'ın 1904 yılında yaptığı gezinin notları olan Klarceti ve Şavşeti Gezi Günlükleri (1911; Petersburg, Rusça; Gürcüce baskısı 2015, Batum) adlı kitaptan. Gürcüce Kvacvari (ქვაჯვარი) denilen haçlı taş mezartaşı, yol kıyısındaki bir ibadet yerinin işareti olarak ya da önemli bir dinsel olayın meydana geldiği yerde bu olayın anısına dikiliyordu.

Tarihçe

Tarihsel Klarceti bölgesinde yer alan Norgieli’deki kale kalıntıları buranın eski bir yerleşme olduğunu göstermektedir.[4] Öte yandan Giorgi Merçule 951 yılında yazdığı Grigol Hantsteli'nin Yaşamı adlı eserinde Norgieli’den Şavşeti'nin köyü olarak söz etmiştir.[5] Bu el yazmasından Norgieli’nin erken ortaçağda Gürcü Krallığı sınırları içinde bir yerleşme olduğu anlaşılmaktadır. Gürcü Krallığı yönetimindeyken Norgieli, Tao-Klarceti’nin diğer yerleşmeleri gibi 1080 yılında Büyük Selçuklular tarafından istila edildi. 13. Yüzyılın ikinci yarısından itibaren bu bölge Cakeli sülalesi tarafından yönetilen Samtshe Atabeyliği sınırları içinde yer aldı. Norgieli’nin de içinde yer aldığı Samtshe Atabeyliği toprakları 16. yüzyılda Osmanlıların eline geçti ve yöre Çıldır Eyaleti içinde yer aldı. 17. yüzyılda Norgieli bu eyalet içinde yer alan Ardanuç livasının Ardanuç nahiyesine bağlı bir köydü.[6]

Norgieli, uzun süre Osmanlı yönetiminde kaldıktan sonra köy, 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı sonucunda Rusya İmparatorluğu'na katıldı. 1886 tarihli Rus kayıtlarına göre Artvin sancağına (okrug) bağlı Ardanuç kazasının (uçastok) bir köyü olan Norgieli’de 32 hanede 204 kişi yaşıyordu ve nüfusunun tamamı Gürcü olarak kaydedilmiştir. Gürcülerin Batum-Artvin yöresinden yoğun göçünden sonra Norgieli’de 1907 yılında 140 kişi kalmıştı. Norgieli köyü 1910 yılında da Rus yönetimindeki Artvin sancağına (okrug) bağlı Ardanuç kazasında (uçastok) yer alıyordu.[2][7]

I. Dünya Savaşı’nın sonlarına doğru Rus ordusunun bölgeden çekilmesinin ardından Norgieli bağımsız Gürcistan sınırları içinde yer aldı. Kızıl Ordu'nun Gürcistan'ı işgali sırasında Ankara Hükümeti kuvvetleri tarafından Artvin ile Ardahan bölgeleri ve geçici olarak da Batum fiilen Türkiye’ye katıldı. 16 Mart 1921’de imzalanan Moskova Antlaşması’yla Norgieli'nin de içinde yer aldığı Artvin ve Ardahan bölgeleri Türkiye’ye bırakıldı.[8]

Norgieli köyünde 1922 nüfus cetveline göre 27 hanede 164 kişi yaşıyordu. 1926 tarihli nüfus tahririne göre ise köyün nüfusu 27 hanede yaşayan, 91'i erkek ve 87'si kadın olmak üzere 178 kişiden oluşuyordu. Köyün adı 1925 yılında Çakıllar olarak değiştirilmiştir.[9][10]

Norgieli Kalesi

Norgieli köyünde, 1270 metre yükseklikte yer alan Norgieli Kalesi, kare planlı bir yapıdır. Harç kullanılarak inşa edilmiş olan kaleden günümüze yıkıntıları kalmıştır.[4]

Kültür

Köyde yaşam tamamıyla geçmişle iç içedir. Köyde yapılan düğünlerin büyük bir kısmı hala eski gelenek ve göreneklere göre yapılmaktadır. Ekmek pişirme işi sobalarda ya da pileki adı verilen özel toprak kaplarda yapılmaktadır.

Coğrafya

Köye Ardanuç ilçe merkezinden ulaşılmak istendiğinde Basa (Yolüstü) köyünden geçen yoldan gidilmesi tavsiye edilir. Bu yol Aşağıırmaklar köyüne kadar asfalt olup devamındaki 5 km'lik bölge stabilizedir.

Eğitim

Köyde 1990 yılına kadar sürekli açık olan bir ilköğretim okulu mevcuttu ancak bu ilköğretim okulunun sadece ilk kademesi eğitim öğretime açık idi. 1982-1983 eğitim öğretim yılında bu ilkokuldan 25 civarında öğrenci mezun olmuştur. Diğer sınıflardaki öğrenci sayısı da dikkate alındığında o yıllarda ilkokulun öğrenci sayısı 55-60 kişi civarındadır. Ancak köyden hızlı bir göç yaşanması nedeniyle öğrenci sayısı sürekli azalmış ve 1991 yılında ilkokul öğrenci sayısı 19'dur. Daha sonraki yıllarda öğrenci sayısının giderek azalması nedeniyle nihayetinde 1996 yılından itibaren sürekli kapalı duruma gelmiştir.

Nüfus

Yıllara göre köy nüfus verileri
1922 164[11]

Kaynakça

  1. Defter-i Caba-i Eyalet-i Çıldır 1694-1732 (Gürcüce ve Osmanlıca), (Yayıma hazırlayan) Tsisana Abuladze, Tiflis, 1979, s. 299.
  2. ""Ardanuç kazası (1886 Yılı)" (Rusça)". 24 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2020.
  3. Muvahhid Zeki, Artvin Vilayeti Hakkında Malumatı Umumiye, 1927, s. 115.
  4. Tao-Klarceti - Tarihsel ve Kültürel Anıtlar Kataloğu (Gürcüce), (Editör) Buba Kudava, (Yazarlar) Nestan Bagauri, Zurab Batiaşvili, İrma Beridze, Buba Kudava, Nikoloz Jğenti, Goça Saitidze, Natia Hizanişvili, 2018, Tiflis, s. 301, ISBN 9789941478178.
  5. "Giorgi Merçule, Grigol Hantsteli'nin Yaşamı (Gürcüce), 32. Bölüm" (PDF). 3 Ekim 2019.
  6. Defter-i Caba-i Eyalet-i Çıldır 1694-1732 (Gürcüce ve Osmanlıca), (Yayıma hazırlayan) Tsisana Abuladze, Tiflis 1979, s. 133.
  7. Roland Topçişvili- İnga Ğutidze, XIX. Yüzyıl ve XX. Yüzyıl Başlarındaki Rus Belgelerinde Şavşeti ve Klarceti Yer Adları (Gürcüce), 2019, Tiflis, s. 27, 42, ISBN 9789941485244.
  8. Mustafa Kemal Atatürk, Nutuk, İstanbul, 1934, 2. cilt, s. 41.
  9. Taner Artvinli, Artvin Yer Adları Sözlüğü, 2013, s. 204, ISBN 9786055708856.
  10. Muvahhid Zeki, Artvin Vilayeti Hakkında Malumatı Umumiye, 2010 (Birinci baskı 1927), s. 141, ISBN 9789944197526.
  11. Gök, Nurşen (2008). "Artvin Livası'nın Anavatan'a Katılışı Sırasındaki Durumuna İlişkin Belgeler" (PDF). Ankara Üniversitesi Türk İnkılâp Tarihi Enstitüsü Atatürk Yolu Dergisi, 41. ankara.edu.tr. s. 89-104. Erişim tarihi: 27 Nisan 2020.

Dış bağlantılar

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.