Ahbârilik
Ahbârî (Farsça: اخباری), Şiilik meşrebin Caferilik mezhebinin ekollerinden Fıkıh usûlü (fıkhî kaynak) olarak Kur'an, Hadis ve İcma'nın dışında Akl (hikmet, Sünnilik'te Kıyas)'ı kabul etmeyen bir ekol.
 Şiilik ile ilgili bir dizindir. |
|---|
| On Dört Masum |
| İnanç esasları |
| Diğer esaslar |
|
| İbadetler ve inançlar |
| Kutsal şehirler |
| Fikir kaynakları |
|
| Tarikatlar ve mezhepler |
| Hadis külliyatı |
|
| Diğer |
|
 |
| |
|---|
 |
|
|
|
Kutsal kadınlar
|
|
|
Peygamber ve İmamlar'ın haberlerine (hadislerine) önem vererek içtihâd hakkın uygulanmasını kabul etmez.
16. yüzyılda Muhammed Emin Astarabadi'nin gayetleriyle Caferilik içinde hakimiyeti kurmuş ancak 18. yüzyılın sonlarında Usûlî ekolü tarafından yenilmiştir.
Günümüzde Bahreyn, Güney Irak ve Hindistan'da varlığını sürdürmektedir.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.