Şeyhilik
Şeyhî (Arapça: الشيخية al Shaikhīyya, Farsça: شيخی Shaikhī), Caferiliğin müctehidi Şeyh Ahmed'in teolojisine bağlı ekol.
Şiilik ile ilgili bir dizindir. |
|---|
| On Dört Masum |
| İnanç esasları |
| Diğer esaslar |
|
| İbadetler ve inançlar |
| Kutsal şehirler |
| Fikir kaynakları |
|
| Tarikatlar ve mezhepler |
| Hadis külliyatı |
|
| Diğer |
|
 İslam portali |
|
|
|---|
 |
|
|
|
Kutsal kadınlar
|
|
İslam portali |
"Şeyhîlik", 19. yüzyıl başlarında Kaçarlar döneminde yayılarak, Bâbîlik ile Bahâîlik dinlerinin oluşumuna yol açan bir Şiî fıkıh ekôlü olmuştur.
Bâbîlik ve Bahâîlik ile olan alâkası
Babiler ve daha sonra da Bahailer önce Bab'a daha sonra da Bahaullah'a yol hazırlayan Şeyhiliği kendi hareketlerinin ruhani ataları olarak kabul ederler. Bu görüşe göre Şeyhîlik kendi eskatolojik amacından daha uzun yaşamış olup, bundan böyle artık onlarla alâkalı değildir.[1]
Kaynakça
- Smith, P. (1999). A Concise Encyclopedia of the Bahá'í Faith. Oxford, UK: Oneworld Publications. ss. 216-217 & 312. ISBN 1-85168-184-1.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.