Deniz Gezmiş

Deniz Gezmiş (d. 28 Şubat 1947, Ankara - ö. 6 Mayıs 1972, Ankara), Türk Marksist-Leninist, öğrenci lideri ve siyasi aktivist. Türkiye Halk Kurtuluş Ordusunun (THKO) kurucu üyesiydi. 1971'de 12 Mart Muhtırasının ardından yakalanarak yargılandı ve idama mahkûm edildi. Cezası ertesi yıl, Yusuf Aslan ve Hüseyin İnan'la aynı gün infaz edildi.

Deniz Gezmiş
Doğum Deniz Gezmiş
28 Şubat 1947(1947-02-28)
Ayaş, Ankara, Türkiye
Ölüm 6 Mayıs 1972 (25 yaşında)
Ulucanlar, Altındağ, Ankara, Türkiye
Ölüm sebebi İdam
Defin yeri Ankara Karşıyaka Mezarlığı
Milliyet Türk
Eğitim İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi (1969'da ihraç edildi)
Organizasyon THKO (1970-72)
Tanınma nedeni Politik aktivist
Siyasi parti Türkiye İşçi Partisi (1965-1969)

Yaşamı

Gençliği

Deniz Gezmiş, 28 Şubat 1947'de Ankara'nın Ayaş ilçesinde doğdu.[1] Dedeleri Rize'nin İkizdere ilçesine bağlı Cimil köyündendir. Babası Ilıca (Aziziye), Erzurum nüfusuna kayıtlı ilköğretim müfettişi Cemil Gezmiş, annesi ise Erzurum'un Tortum ilçesinden ilkokul öğretmeni Mukaddes Gezmiş'tir. Ailenin üç erkek çocuğundan ikincisiydi. Ağabeyi Bora Gezmiş (d. 1944), hukuk fakültesinden ayrılıp bankacılık yapmıştı. Kardeşi Hamdi Gezmiş (1952-2020) ise mâlî müşavirdir.

Deniz Gezmiş, ilk ve orta öğrenimini Sivas'ta, liseyi İstanbul'da Haydarpaşa Lisesi'nde okudu. Henüz lise öğrencisiyken sol düşünceyle tanıştı ve kendini dönemin eylemleri içinde buldu.

Siyasî yaşamı

11 Ekim 1965'te Türkiye İşçi Partisi'nin (TİP) Üsküdar ilçe başkanlığına üye oldu. İlk gözaltısını 15 Ağustos - 31 Ağustos 1966 tarihleri arasında Ankara'dan İstanbul'a yürüyen Çorum Belediyesi temizlik işçilerinin Taksim Anıtı'na çelenk koymaları sırasında işçileri destekleyen ve TÜRK-İŞ yöneticilerini protesto eden gösteri sırasında yaşadı.

6 Temmuz 1966 tarihinde girdiği üniversite sınavında hem fen fakültesini hem de hukuk fakültesini kazandı. Babası, Deniz'in fen fakültesine gitmesini istedi. Deniz, babasının isteğini geri çevirmeyerek fen fakültesine gitmeyi kabul etti. Fakat daha sonra fikir değiştirerek hukuk fakültesine kaydını yaptırdı. 7 Kasım 1966'da İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ne girdi. Ardından 19 Ocak 1967'de Türkiye Millî Talebe Federasyonu (TMTF) binasının yedd-i emine verilmesi sırasında çıkan olaylarda yakalandı ve bir gün sonra iki arkadaşıyla çıkarıldığı mahkeme tarafından serbest bırakıldı. 22 Kasım 1967'de öğrenci örgütlerinin düzenlediği Kıbrıs Mitingi sırasında Aşık İhsani ile birlikte ABD bayrağını yaktıkları gerekçesi ile gözaltına alınıp daha sonra serbest bırakılan Deniz Gezmiş, Hukuk Fakültesi'nde birlikte okuduğu arkadaşlarıyla birlikte 30 Ocak 1968'de "Devrimci Hukukçular Örgütü"'nü kurdu. 7 Mart 1968'de İstanbul Üniversitesi Fen Fakültesi konferans salonunda düzenlenen toplantıda konuşma yapan Devlet Bakanı Seyfi Öztürk'ü protesto ettiği için tutuklandı. 2 Mayıs'a kadar tutuklu kalan Gezmiş, 30 Mayıs'ta 6. Filo'yu protesto ettiği için yargılandı ve beraat etti. Öğrenci eylemleri içinde etkinliği giderek artan Deniz Gezmiş, 12 Haziran 1968'de İstanbul Üniversitesi'nin işgal edilmesinde önderlik etti. İşgal Konseyi adına İ.Ü. Senatosu ile Baltalimanı'nda yapılan görüşmelere katılan öğrenci heyetinin içinde yer aldı; öğrenci haklarının elde edilip işgalin sona erdirilmesinde etkili oldu. İşgalden kısa bir süre sonra İstanbul'a gelen 6. Filo'yu protesto eylemlerinde yer alan Gezmiş, 30 Temmuz 1968'de bu eylemlerden dolayı tutuklandı ve 20 Eylül 1968'de serbest bırakıldı. Bütün bu olaylardan sonra öğrenci hareketinin efsanevi lideri haline geldi.

TİP içinde yoğunlaşarak ayrılıklara ve tartışmalara yol açan ideolojik sorunlarda "Millî Demokratik Devrim" grubunun görüşlerini benimseyen Deniz Gezmiş, bu görüşün özellikle devrimci öğrenciler arasında yayılmasında etkili oldu.

Mustafa Kemal yürüyüşü posteri.

Ekim 1968'de eylemlerde birlikte olduğu Cihan Alptekin, Mustafa İlker Gürkan, Mustafa Lütfi Kıyıcı, Devran Seymen, Cevat Ercişli, M. Mehdi Beşpınar, Selahattin Okur, Saim Kurul ve Ömer Erim Süerkan'la birlikte Devrimci Öğrenci Birliği (DÖB)'ni kurdu. 1 Kasım 1968'de TMGT (Türkiye Millî Gençlik Teşkilatı), AÜTB, ODTÜÖB ve DÖB'ün başlattığı Samsun'dan Ankara'ya Mustafa Kemal Yürüyüşü'nü düzenledi. Ardından 28 Kasım 1968'de ABD büyükelçisi Kommer'in gelişi sırasında Yeşilköy Havaalanı'nda düzenlenen protesto gösterileri nedeniyle tutuklandı ve 17 Aralık 1968'de serbest bırakıldı.

Oya Sencer'in "Türkiye'de İşçi Sınıfı'nın Doğuşu ve Yapısı" konulu doktora tezinin Üniversite Profesörler Kurulu tarafından iki kez reddedilmesi üzerine, öğrenciler olayı protesto ettiler. Bu protestonun başında Deniz Gezmiş vardı. 27 Aralık 1968 tarihinde polisler tarafından tutuklanacakken ellerinden kurtuldu ve İzmir'e gitti. Bir hafta sonra tutuklu olan arkadaşı Celal Doğan'ın evindeyken baskın sonucu yakalandı. 22 Şubat 1969'da serbest bırakıldı.

İstanbul Üniversitesi'nde sağcı güçlerin 16 Mart 1969'da girişmiş olduğu hareketlere öğrenci kitlesiyle birlikte karşı koyan Gezmiş, bu eylemi gerekçe gösterilerek 19 Mart'ta yeniden tutuklanarak 3 Nisan'a kadar hapis yattı. Ardından 31 Mayıs 1969'da İ.Ü. Hukuk Fakültesi öğrencilerinin reform tasarısının gerçekleşmemesini protesto gerekçesiyle giriştikleri işgale önderlik etti. Üniversitenin kapatılıp polise teslim edilmesi nedeniyle çıkan çatışmalarda yaralandı. Hakkında gıyabî tutuklama kararı olmasına rağmen hastaneden kaçan Gezmiş, Haziran'ın sonunda Filistin'de bulunan Filistin Demokratik Halk Kurtuluş Cephesi'nin gerilla kampına; silahlı eğitim almak ve FDHKC militanları ile aynı safta savaşmak için gitti.[2][3] Filistin'e gitmeden önce 23 Haziran 1969'da TMGT'nin topladığı 1. Devrimci Milliyetçi Gençlik Kurultayı'na kendisi gibi haklarında tutuklama kararı olan FKF Genel Başkanı Yusuf Küpeli ile birlikte bir mücadele programı gönderdi.

Eylül'e kadar Filistin'de gerilla kamplarında kalan Deniz Gezmiş, 28 Ağustos 1969'da, 26 Aralık 1968'de üniversiteyi işgal ettiği gerekçesiyle Hukuk Fakültesi'nden ihraç edildi. Hakkında tutuklama kararının olduğu bu dönemde gazetecilere gizlendiği yerden demeçler verdi. 23 Eylül 1969'da Hukuk Fakültesi'nde bulunduğunun ihbar edilmesi üzerine fakülteye düzenlenen polis baskınında teslim olan Gezmiş, 25 Kasım'da serbest bırakıldı. Ancak İstanbul Devlet Mühendislik ve Mimarlık Akademisi'nde Battal Mehetoğlu'nun sağcılar tarafından öldürülmesinden sonra okulda yapılan aramada ele geçirilen dürbünlü bir tüfeğin Gezmiş'e ait olduğu iddia edilerek hakkında yeniden tutuklama kararı çıkarıldı. 20 Aralık 1969'da yakalanan Gezmiş, kendisiyle birlikte tutuklanan Cihan Alptekin'le birlikte 18 Eylül 1970'e kadar tutuklu kaldı. Hapisten çıktığında askere alındı. Kafasındaki devrim planlarını gerçekleştirmek için askere gitmedi. Bundan sonra öğrenci eylemlerinden uzaklaşarak, mücadelesini değişik alanlarda sürdürdü. Sinan Cemgil ve Hüseyin İnan'la birlikte Ankara'da THKO'yu kurdu. 11 Ocak 1971'de THKO adına Ankara İş Bankası Emek Şubesi'nin soygununu gerçekleştirenler arasında yer aldı. Bu olaydan sonra Yusuf Aslan'la beraber "vur emri" ile aranmaya başlandı. Deniz Gezmiş ve Yusuf Aslan'ın yakalanmasına yardım eden kişilere 15.000 lira ödül verileceği açıklandı.

THKO'nun silah sıkıntısını gidermek için THKO mensuplarıyla birlikte 15 Şubat 1971'de Balgat'taki Tuslog tesislerine sızdı, fakat silah deposu boştu. Onun yerine dört Amerikalı askerin kaçırılması eyleminde bulundu. Kaçırılan erler 9 Mart 1971 tarihinde serbest bırakıldılar.

Yakalanışı ve idamı

12 Mart Muhtırası olduktan üç gün sonra yani 15 Mart 1971'de bir motosiklette Deniz Gezmiş ve Yusuf Aslan, diğer motosiklette ise Sinan Cemgil yola çıktılar. Sinan Cemgil daha sonra yol ayrımından Nurhak'a doğru yol aldı. Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan ile birlikte Sivas'a gitmekteyken motosikletleri bozuldu. Bir ihbar sonucu polislerin gelmesi üzerine çıkan çatışmada Aslan ile birbirlerini kaybettiler. Aslan, o esnada Elmalı'da iken Gezmiş, 16 Mart 1971 Salı günü Sivas'ın Gemerek ilçesinde etrafı sarılarak yakalandı ve Kayseri'ye getirildi ve Kayseri valisi Abdullah Asım İğneciler'in karşısına çıkarıldı.[4] Buradan Ankara'ya zamanın İçişleri Bakanı Haldun Menteşeoğlu'nun makamına götürüldü.

Mahkemesi 16 Temmuz 1971 günü Altındağ Veteriner Okulu binasında Tuğgeneral Ali Elverdi başkanlığında Baki Tuğ savcılığında Ankara Sıkıyönetim Komutanlığı 1 no'lu Mahkemesi'nde başlayıp 9 Ekim 1971 günü bitti. Deniz ve arkadaşları, 16 Temmuz 1971'de başlayan THKO-1 Davası'nda TCK'nin 146. maddesini ihlâl ettiği gerekçesiyle 9 Ekim 1971'de 146/1 maddesi uyarınca idam cezasına çarptırıldı. Mahkeme kararı;

“ Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan, Mahkememiz Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın tamamını; bir kısmını tağyir, tebdil veya ilgaya cebren teşebbüs suçunu işlediğinizi sabit gördü. Türk Ceza Kanunun 146/1 maddesi uyarınca ölüm cezası ile tecziyenize karar verdi. Hüküm bir hafta içinde kabil-i temyizdir, tutukluluğunuz devam edecektir.[5][6] „

İdam cezaları o zamanlar senato tarafından onaylanmak zorundaydı. İsmet İnönü "siyasî suçlar idamla cezalandırılmamalıdır" diyerek Bülent Ecevit ile birlikte ret oyu kullanır. AP genel başkanı Süleyman Demirel ise infazdan yana oy kullanır.[7]

Ankara Karşıyaka mezarlığında bulunan mezarı

Olaydan 15 yıl sonra Süleyman Demirel bir gazeteciye verdiği demeçte idamlar için: "soğuk savaşın talihsiz olaylarından biri" yorumunu yaptı. Mahkûmların özür dilemesi istenir. Hiçbiri yaptıklarından dolayı özür dilemez. Cumhurbaşkanı Cevdet Sunay ise idamları onaylar.[8]

Alman Der Spiegel dergisinde konuyla ilgili çıkan yazıda idam edilmeden önce şunları söylediği yazmaktadır:[9]

“ Yaşasın tam bağımsız Türkiye! Yaşasın Marksizm-Leninizm. Yaşasın Türk ve Kürt halklarının kardeşliği! Yaşasın işçiler, köylüler! Kahrolsun emperyalizm! „

İdama tanık olan avukatı Halit Çelenk'e göre ise son sözleri şöyledir:[10]

“ Yaşasın tam bağımsız Türkiye. Yaşasın Marksizm-Leninizm'in yüce ideolojisi. Yaşasın Türk ve Kürt halklarının bağımsızlık mücadelesi. Kahrolsun emperyalizm. Yaşasın işçiler, köylüler „

Yusuf Aslan ve Hüseyin İnan ile birlikte 6 Mayıs 1972 tarihinde, gece 1:00-3:00 arası, Ulucanlar Cezaevi'nde asılarak idam edildi.[11] İdam yaftaları sonradan müze olan Ulucanlar Cezaevi Müzesi'ne Anadolu Ajansı muhabiri Burhan Dodanlı tarafından bağışlandı.[12] İdam yaftaları

“ Ankara 1 nolu Askeri Mahkemesinin 8.10.1971 tarih ve 971-13 esas 971-23 karar sayılı hükmü ile TCK 146-1 maddesi uyarınca ölüm cezasına mahkûm edilmiştir.[13] „

Deniz Gezmiş ve arkadaşlarının 1969'da öldürülen Taylan Özgür'ün yanına gömülme isteği yerine getirilmedi.[14] İdamından sonra bayraklaşarak devrim mücadelesinin çok önemli bir sembolü oldu. Birçok sol örgüt, başka konularda farklı fikirde olmalarına rağmen, mutabık kaldıkları nadir konulardan birisi de Deniz Gezmiş'in devrim önderliğidir.[15]

Deniz Gezmiş'in Son Mektubu

Baba;

Mektup elinize geçmiş olduğu zaman aranızdan ayrılmış bulunuyorum. Ben ne kadar üzülmeyin dersem yine de üzüleceğinizi biliyorum. Fakat bu durumu metanetle karşılamanı istiyorum. İnsanlar doğar, büyür, yaşar, ölürler. Önemli olan çok yaşamak değil, yaşadığı süre içinde fazla şeyler yapabilmektir. Bu nedenle ben erken gitmeyi normal karşılıyorum. Ve kaldı ki benden evvel giden arkadaşlarım hiçbir zaman ölüm karşısında tereddüt etmemişlerdir. Benim de tereddüte düşmeyeceğimden şüphen olmasın. Oğlun ölüm karşısında aciz ve çaresiz kalmış değildir. O bu yola bilerek girdi ve sonunun da bu olduğunu biliyordu. Seninle düşüncelerimiz ayrı, ama beni anlayacağını tahmin ediyorum. Sadece senin değil, Türkiye'de yaşayan Kürt ve Türk halklarının da anlayacağına inanıyorum. Cenazem için avukatlarıma gerekli talimatı verdim. Ayrıca savcıya da bildireceğim. Ankara'da 1969'da ölen arkadaşım Taylan Özgür'ün yanına gömülmek istiyorum. Onun için cenazemi İstanbul'a götürmeye kalkma. Annemi teselli etmek sana düşüyor. Kitaplarımı küçük kardeşime bırakıyorum. Kendisine özellikle tembih et, onun bilim adamı olmasını istiyorum. Bilimle uğraşsın ve unutmasın ki, bilimle uğraşmak da bir yerde insanlığa hizmettir. Son anda yaptıklarımdan en ufak bir pişmanlık duymadığımı belirtir; seni, annemi, ağabeyimi ve kardeşimi devrimciliğimin olanca ateşiyle kucaklarım.

Oğlun Deniz Gezmiş - Merkez Cezaevi [16]

Görüşleri

Deniz Gezmiş'in Atatürkçülük hakkındaki görüşleriyle ilgili olarak kardeşi Bora Gezmiş şöyle demiştir:[17]

“ Deniz'in Atatürk'ü sevmediğini iddia etmek için bir delil ortaya koymanız lazım. Yalnız Deniz değil, 68 Kuşağı'nın yüzde 90'ı Atatürk'ü referans alarak '2. Kurtuluş Savaşı'nı başlattığını' söyler. Deniz hem sosyalistti, hem Atatürkçüydü. „
“ Bunu söylemek o kadar kolay ki; Deniz'in Atatürk'le ilgili Samsun'dan Ankara'ya Atatürk yürüyüşünde 'Türk halkına' diye açıklamaları var. Bazıları da diyor ki; önce Atatürk'ü referans alıyordu ama sonra sosyalizme kaydı. O zaman da Deniz'in Mamak'taki en son savunmasını okuyacaksın. Mahkemede savcının "Bunlar Atatürk demezler, Mustafa Kemal'in kalpaklı resmini kendilerine referans alırlar..." şeklinde iddiada bulunması üzerine Deniz, "Atatürk'ü en çok koruyan biziz." der. „

Mirası

Siyasi Mirası
  • Deniz Gezmiş'in idam edildiği 6 Mayıs tarihi, 70'li yıllardan beri Türkiye'deki pek çok sol görüşlü örgüt, parti ve demokratik kitle örgütü tarafından bir anma gününe dönüştürülmüş, anısı ve mirası yaşatılmaya çalışılmıştır. Ailesi, 2015 yılında "Deniz Gezmiş ve arkadaşlarının anısını, devrimci mücadeleye kattıkları değerleri yaşatmak" amacıyla Deniz Gezmiş Özgürlük ve Bağımsızlık Vakfı'nı kurdu.[18]
  • 1980'de eski başbakan Nihat Erim, Deniz Gezmiş'in intikamının alınması adına Devrimci Sol tarafından suikast sonucu öldürüldü.[19][20]
  • İstanbul'dan Ankara'ya Deniz Gezmiş için bağımsızlık yürüyüşü, Yurtsever Cephe önderliğinde 1 Mayıs 2007'de İstanbul'dan başlamıştır. Deniz Gezmişler'in 1972'de idam edildiği Ankara'da, Karşıyaka Mezarlığı'nda sona eren yürüyüşe katılanlar çeşitli duraklarda durarak amaçlarını anlatan şenlikler düzenlediler. Yürüyüş öncesinde Çanakkale Sulh Mahkemesi, afişin üzerinde resimleri yer alan kişilerin idam hükmü giymiş mahkûmlar olduğu gerekçesiyle söz konusu afişlerin toplatılmasına karar verdi.[21]

Popüler kültürde Deniz Gezmiş
Hakkında Yazılan Kitaplar
YılKitapYazar
1976Deniz Gezmiş AnlatıyorErdal Öz[22]
1976Dar Ağacında Üç FidanNihat Behram[23]
1978İdam Gecesi AnılarıHalit Çelenk[24]
1986Gülünün Solduğu AkşamErdal Öz[25]
1996Bizim DenizTurhan Feyizoğlu[26]
1998Üç Asılmışların HikâyesiAhmet Kahraman[27]
2002Denizler İdama GiderkenOral Çalışlar[28]
2003Defterimde Kuş SesleriErdal Öz [29]
2005Deniz Gezmiş AlbümüÖzgür Erdem (ed.)
2006SavunmaDeniz Gezmiş[30]
2007Deniz Fırtınalı YıllarTarkan Tufan[31]
2008Hepiniz SuçlusunuzBurhan Dodanlı
2009Deniz: Yaşamı ve MücadelesiÖzgür Erdem[32]
2010Herkesin Bir Deniz Gezmiş Öyküsü VardırAtilla Keskin[33]
2011Bir Dava İki Devrimci Unutmak İhanettirHüseyin Turan[34]
2011Ağlasın GökyüzüVehbi Bardakçı[35]
2011Denizler ve FilistinTurhan Feyizoğlu[36]
2012Arkadaşım Deniz GezmişDoğu Perinçek[37]
2012Deniz Gezmiş DestanıAlper Özbek[38]
2014Bir Defter-i Hatırat-ı ZindanHasan İhsan [39]
2014Adı DenizEsen Rüzgar[40]
2014Abim DenizCan Dündar[41]
2014Hırçın Bir Deniz HikâyesiAhmet Tahir Can[42]

Kültür ve Sanat
Filmler
FilmNotlar
Hoşçakal YarınDeniz Gezmiş rolünü Berhan Şimşek üstlenmiştir.[43]
Aşk Olsun Sana ÇocukDeniz Gezmiş rolünü Barış Koçak üstlenmiştir.
Diziler
DiziNotlar
Hatırla SevgiliDeniz Gezmiş rolünü Barış Koçak üstlenmiştir.[44]
Belgeseller
YılBelgeselYapımcı
199412 Mart: İhtilalin Pençesinde DemokrasiMehmet Ali Birand
2012Deniz Gezmiş Belgeseli / DelikanlımCan Dündar [45]
Tiyatrolar
OyunNotlar
Aşk Olsun Sana ÇocukSamsun Sanat Tiyatrosu, 2011 yazında ilk oyununu oynamıştır.[46]
"Deniz Diye Bir Delikanlı"Ankara Sanat Tiyatrosu, Yazan ve Yöneten Metin Balaydır
Şiirler
ŞiirŞair
Mare NostrumCan Yücel
Mahur BesteAttilâ İlhan
NeyleyimNevzat Çelik
Sardunyaya AğıtCan Yücel
Şarkılar
SanatçıŞarkı
Ahmet AslanSusarak Özlüyorum
Ahmet KayaMahur
Ahmet KayaBeni Tarihle Yargıla
Ahmet KayaDosta Düşmana Karşı
Nesimi Çimen6 Mayıs Ağıdı
Ruhi SuMahsus Mahal
Zülfü LivaneliHoşçakal Kardeşim Deniz
Zülfü LivaneliŞarkışla
Edip AkbayramAşk Olsun Sana Çocuk
Cem KaracaParka
MoğollarGeri Sar
Sevinç EratalayAnkara'dan Bir Haber Var
Sevinç EratalayŞarkışla
Selda BağcanDenizlerin Dalgasıyım
Grup YorumÖzgürlük Türküsü
Grup YorumŞarkışla
Metin-Kemal KahramanDeniz Koydum Adını
Kardeş TürkülerDeniz'e Yakılan Türkü
DumanManası Yok
Mor ve ÖtesiDarbe
Gazapizm"Gördüler"
Grup ÖzgürlükDeniz'e
Grup AdalılarAnkara'dan bir haber var
Grup AdalılarBiz de geliriz
Grup YolDenizlerin Türküsü
Fevzi KurtuluşDeniz'e Şikayet
Fevzi KurtuluşBizim Deniz
Hüseyin KarakuşAdı Deniz Olmalı
ÇilekeşHer Deniz
Hüsnü Arkan5 Mayıs
Soner OlgunDelikanlım Deniz
Emeğe EzgiAdım Deniz
MesthDevrim
Sertab Erener La'l
Yeni Türkü Sardunyaya Ağıt
Fazıl Say Sardunyaya Ağıt

Ayrıca bakınız

Kaynakça
  1. "Deniz Gezmiş kimdir? Deniz Gezmiş'in hayatı". Sözcü. 6 Mayıs 2014. 12 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2015.
  2. "İşte o fotoğrafların altında yatan hikaye". Deniz Gezmiş ve arkadaşları iki grup halinde Filistin Demokratik Halk Kurtuluş Cephesi (FDHKC) saflarına katılmak için Filistin'e kaçak yollardan girmişti. Deniz Gezmiş'in Filistin'de aldığı gerilla eğitimi diğer devrimci gençleri de etkilemiştir. Oda tv. 7 Aralık 2017. Erişim tarihi: 14 Eylül 2020.
  3. Yalçın, Soner (3 Ağustos 2014). "Filistin'in Devrimci Türk Fedaileri". Sözcü. 22 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2020.
  4. "12 Mart Belgeseli 10. Bölüm | Rövanş | 32.Gün Arşivi". Dakika 9:33. 32. Gün Arşivi. 9 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2020.
  5. "Deniz Gezmiş-1/2 video..." dogalhayatbelgesel.com. 31 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2013.
  6. "1. Türkiye Halk Kurtuluş Ordusu Davası". 19 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2015.
  7. "Deniz, Yusuf ve Hüseyin'in idamına evet diyenlerin tam listesi". http://www.imctv.com.tr. 6 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2016. |yayıncı= dış bağlantı (yardım)
  8. Deniz, Bir İsyancının İzleri yazar Turhan Feyizlioğlu sf:294
  9. "Gerçekleri makaslamak, halının altına süpürmek!". milliyet.com.tr. 7 Mayıs 2008. 29 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2013. Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  10. Çelenk, Halit. İdam Gecesi Anıları, Tekin Yayınevi, 2002, 14. Basım, s. 86.
  11. "14 Mayıs 2012 tarihli mynet haberi". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2013.
  12. "Deniz Gezmiş idamdan sonra 52 dakika yaşadı". sabah.com.tr. 14 Mayıs 2012. 9 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2013.
  13. "Deniz Gezmiş'in idam yaftası". sabah.com.tr. 9 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2013.
  14. "Arşivlenmiş kopya". 23 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Şubat 2012.
  15. Erdal Öz, Gülünün Solduğu Akşam, Can Yayınları, İstanbul, 1987, s. 245
  16. "İşte Deniz Gezmiş'in babasına yazdığı son mektup". CNN Türk. 6 Mayıs 2010. 3 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2020.
  17. "Arşivlenmiş kopya". 5 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2012.
  18. Deniz Gezmiş Vakfı kuruldu, 27 Mayıs 2015. Cumhuriyet gazetesi 29 Temmuz 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 21 Ağustos 2015'te erişildi.
  19. Meydan-Larousse Büyük Lügat ve Ansiklopedisi, Cilt:4 s.319. Meydan Yayınevi, İstanbul.
  20. "Nihat Erim öldürüldü". http://gecmisgazete.com. 20 Temmuz 1980. 8 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2013. Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım); |yayımcı= dış bağlantı (yardım)
  21. "Arşivlenmiş kopya". 3 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2013.
  22. "Deniz Gezmiş Anlatıyor, Erdal Öz". 2 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2016.
  23. "Dar Ağacında Üç Fidan, Nihat Behram". 2 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2016.
  24. "İdam Gecesi Anıları, Halit Çelenk". 2 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2016.
  25. "Gülümün Solduğu Akşam, Erdal Öz". 2 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2016.
  26. "Bizim Deniz, Turhan feyizoğlu". 1 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2016.
  27. "Üç Asılmışların Hikayesi, Ahmet Kahraman". 2 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2016.
  28. "Denizler İdama Giderken, Oral Çalışlar". 2 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2016.
  29. Defterimde Kuş Sesleri, Erdal Öz 1 Şubat 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  30. "Savunma, Deniz Gezmiş". 1 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2016.
  31. "Deniz Fırtınalı Yıllar, Tarka Tufan". 1 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2016.
  32. "Deniz: Yaşamı ve Mücadelesi, Özgür Erdem". 1 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2016.
  33. "Herkesin Bir Deniz Gezmiş Öyküsü Vardır, Atilla Keskin". 1 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2016.
  34. "Bir Dava İki Devrimci Unutmak İhanettir, Hüseyin Turhan". 1 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2016.
  35. "Ağlasın Gökyüzü, Vehbi Bardakçı". 1 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2016.
  36. "Denizler ve Filistin,Turhan Feyizoğlu". 2 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2016.
  37. "Arkadaşım Deniz Gezmiş, Doğu Perinçek". 2 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2016.
  38. "Deniz Gezmiş Destanı, Alper Özbek". 2 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2016.
  39. "Bir Defter-i Hatırat-ı Zindan, Hasan İhsan". 2 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2016.
  40. "Adı Deniz, Esen Rüzgar". 2 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2016.
  41. "Abim Deniz, Can Dündar". 2 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2016.
  42. "Hırçın Bir Deniz Hikayesi, Ahmet Tahir Can". 2 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2016.
  43. "Berhan Şimşek IMDb profili". 14 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2016.
  44. Konuşulmak için ‘sağcıydım solcu oldum' dedim 1 Şubat 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Zaman
  45. Can Dündar'dan yeni belgesel 2 Şubat 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. CNN Türk
  46. Aşkolsun Sana Çocuk 10 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Milliyet
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.